tag:blogger.com,1999:blog-14024415214291178202024-03-13T21:32:18.135+02:00αριστερη αντεπιθεσηΧώρος προβολής απόψεων, διαλόγου και κριτικής για την αριστερή αντεπίθεση ενάντια στη καπιταλιστική βαρβαρότητα.Γιάννης Χ.http://www.blogger.com/profile/00125719322866638153noreply@blogger.comBlogger2988125tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-60416213337428138012018-01-31T08:04:00.001+02:002018-01-31T08:31:55.852+02:00Οι αριστεροί αντιεθνικιστές μας βλέπουν μόνο τον ελληνικό εθνικισμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #274e13;">Του Ευτύχη Μπιτσάκη</span></i></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Hgc96MiT8Fk/WnFaoov5aJI/AAAAAAAAVn8/XbyR0cHFyWg3ZqncL78SXC45X19XDW5ggCLcBGAs/s1600/bitsakis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="406" data-original-width="564" height="230" src="https://1.bp.blogspot.com/-Hgc96MiT8Fk/WnFaoov5aJI/AAAAAAAAVn8/XbyR0cHFyWg3ZqncL78SXC45X19XDW5ggCLcBGAs/s320/bitsakis.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #274e13; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><i>Ένας ιδιότυπος αριστερός αντιεθνικισμός ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια σε ορισμένους χώρους της ελληνικής Αριστεράς. Αλλά οι αριστεροί είναι εξ ορισμού αντιεθνικιστές. Ακόμα περισσότερο: είναι διεθνιστές. Πού βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα; </i></span></b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό και ο ελληνικός εθνικισμός δεν είναι τωρινό φαινόμενο. </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Εθνικισμός σε βάρος των Σλαβομακεδόνων, των Μουσουλμάνων και των Πομάκων της Θράκης. </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οξύνθηκε όμως τελευταία με την επιμονή των Σλαβομακεδόνων της FYROM να ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και το κράτος τους Μακεδονία. Λοιπόν;</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο αριστερός αντιεθνικιστής θα αντιτείνει: Κάθε λαός έχει δικαίωμα να επιλέγει το όνομα του έθνους ή της κρατικής του υπόστασης. Σύμφωνοι. Όμως με μια προϋπόθεση: ότι δεν θα πλαστογραφεί την ιστορία, δεν θα διεκδικεί τίτλους ή εδάφη που δεν του ανήκουν, και δεν θα απειλεί γειτονικούς λαούς. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι υπάρχει έθνος Σλαβομακεδόνων (επ’ αυτού φαντάζομαι έχουν γνώμη οι ιστορικοί). Το έθνος αυτό δικαιούται να επιλέξει όποιο όνομα θέλει, σεβόμενο τα αυτονόητα τα οποία σημείωσα.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Τι γίνεται λοιπόν με τη γειτονική Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη FYROM; Κατ’ αρχάς, στη FYROM συνυπάρχουν δύο εθνότητες: οι Σλαβομακεδόνες και οι Αλβανοί. Ας αγνοήσουμε όμως τις μεταξύ τους διαφορές και ας ασχοληθούμε μόνο με την ισχυρότερη εθνότητα: τους Σλαβομακεδόνες. Επίσης ας αναγνωρίσουμε το καθεστώς του έθνους σε αυτή την εθνότητα. Και ρωτάμε: Πότε εμφανίστηκαν οι Σλάβοι στον ελληνικό χώρο, και ειδικά στην ιστορική Μακεδονία; Γνωστό: τον 6ο, 7ο, 8ο αιώνα μ.Χ. Δηλαδή χίλια χρόνια περίπου μετά το Μακεδονικό βασίλειο και τον Αλέξανδρο. Δεν πάσχω από κανένα είδος προγονοπληξίας. Οι Μακεδόνες εξάλλου θεωρούνταν βάρβαροι από τους κατοίκους της Νότιας Ελλάδας. Είναι γνωστό ότι τα σλαβικά φύλα έφτασαν μέχρι την Πελοπόννησο και βαθμιαία αφομοιώθηκαν. Έμειναν βεβαίως τα τοπωνύμια, που πολλά επιβιώνουν μέχρι και σήμερα, παρ’ όλες τις μετονομασίες στις οποίες προχώρησε το ελληνικό κράτος. Όμως συμπαγείς σλαβικοί πληθυσμοί, πλειοψηφικοί, υπήρχαν μόνο σε ορισμένες περιοχές της βόρειας ελληνικής Μακεδονίας, και κυρίως στη βόρειο Μακεδονία, στη σημερινή FYROM. Πού στηρίζεται λοιπόν ο σλαβομακεδονικός, όψιμος και ανιστορικός εθνικισμός και ο συνακόλουθος αλυτρωτισμός;</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
Σημείωσα ότι η ιστορία δεν είναι σημερινή. Ένα παράδειγμα: Στη Γυάρο, στη δεκαετία του ’40 προς ’50, εκτός από Έλληνες, είχε και πολλούς Σλαβομακεδόνες κρατούμενους. Οι σχέσεις Ελλήνων-Σλαβομακεδόνων ήταν άψογες. Όμως οι τελευταίοι ήταν κάπως κλεισμένοι στον εαυτό τους, πράγμα κατανοητό αν σκεφτούμε και τα δικά τους μαρτύρια (διωγμοί, φυλακίσεις, εκτελέσεις) από το εθνικόφρον ελληνικό κράτος. Ως εδώ καλά. Όμως οι συμπαθείς Σλαβομακεδόνες ονόμαζαν από τότε τους εαυτούς τους Μακεδόνες. Τι εννοούσαν μ’ αυτό;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(Μια προσωπική παρένθεση. Το 1948-49 ήμουν στη Γυάρο, στα «ανήλικα». Διαφώνησα με την 9η Ολομέλεια του ΚΚΕ για τους Σλαβομακεδόνες και εισέπραξα την πρώτη μου απομόνωση. Τέλος η παρένθεση).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πώς φτάσαμε λοιπόν στη σημερινή διαμάχη; Είναι γνωστό ότι επί Τουρκοκρατίας στη Βαλκανική ζούσε ένα μωσαϊκό λαών: Έλληνες, Σλάβοι, Αλβανοί, Βλάχοι, Εβραίοι, Σαρακατσαναίοι κ.λπ. Παρά τις διαφορές, εθνοτικές και θρησκευτικές, οι λαοί αυτοί συνυπήρχαν, ειρηνικά κατ’ αρχάς, στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν ήταν λοιπόν τυχαίο ότι ο Ρήγας οραματιζόταν μια ομοσπονδία λαών στη Βαλκανική. Η σχετική ωρίμανση της εθνικής συνείδησης των υπόδουλων είχε ως συνέπεια μια σειρά επαναστάσεις και τη συγκρότηση εθνικών κρατών. Αλλά η «οριστική» ρύθμιση της Βαλκανικής έγινε με τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ως αποτέλεσμα των συμφερόντων των «μεγάλων δυνάμεων» και γενικότερα των τότε συσχετισμών δύναμης. Ο χώρος που αντιστοιχούσε στην, ας πούμε, ιστορική Μακεδονία κόπηκε στα τρία: Ελληνική Μακεδονία, Βουλγαρική και Βόρεια. Ανταλλαγή πληθυσμών, μεταναστεύσεις, διωγμοί, η Ελληνική Μακεδονία έγινε Ελληνική, η Βουλγαρική έγινε Βουλγαρική, και οι Σλαβομακεδόνες περιορίστηκαν κυρίως στη μετέπειτα FYROM.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ήτανε δίκαιη η κατάτμηση της Βαλκανικής; Η απάντηση είναι γνωστή: Η Μακεδονία κόπηκε στα τρία. Η Βόρεια Ήπειρος δόθηκε στην Αλβανία, οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου στην πολυεθνική Γιουγκοσλαβία, η Ανατολική Θράκη στην Τουρκία. Η «πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων» εφοδιάστηκε με νέα πυρίτιδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δηλαδή: Οι αντιθέσεις μεταξύ των συγκροτημένων πλέον εθνών παγιώθηκαν. (Το έθνος δεν είναι «κατασκευή», αλλά το εθνικό κράτος συμβάλλει με τους μηχανισμούς του στην ολοκλήρωση της εθνικής συνείδησης.) Παρά ταύτα η Βαλκανική πέρασε μια μακρά περίοδο χωρίς πολέμους. Η «σοσιαλιστική» Γιουγκοσλαβία ειδικά κατόρθωνε να εξισορροπεί τις εσωτερικές εντάσεις μεταξύ των εθνοτήτων της. Ως προς την τότε «Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», το όνομά της δεν δημιουργούσε πρόβλημα για την Ελλάδα επειδή, πρώτον, η δημοκρατία αυτή δεν αποτελούσε κράτος και, δεύτερον, από την ονομασία προέκυπτε ότι επρόκειτο για μέρος της άλλοτε ενιαίας (ποιας ενιαίας;) Μακεδονίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πώς ανατράπηκε λοιπόν η ασταθής έστω ισορροπία στη Βαλκανική; Ποιος έβαλε τη θρυαλλίδα στην μπαρουταποθήκη; Και πώς αντέδρασαν τότε πολλοί από τους αριστερούς αντιεθνικιστές μας;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Θυμίζω τα γεγονότα: Πρώτος πόλεμος (1991) με επικεφαλής τις ΗΠΑ «υπέρ της ελευθερίας των Κροατών και των Σλοβένων». Δεύτερος πόλεμος (1999) «υπέρ των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου». Οι τρομοκράτες του UCK, χρηματοδοτούμενοι και εξοπλισμένοι από τις ΗΠΑ, άλλοτε ονομάζονταν από τους Αμερικανούς τρομοκράτες και άλλοτε προστατευόμενοι και σύμμαχοι. Αποτέλεσμα: η καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας, η ραδιενέργεια από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, η απόσχιση της Κροατίας και της Σλοβενίας το 1991 και της Βοσνίας το 1992. Η πολυεθνική Γιουγκοσλαβία δεν υπήρχε πλέον (κατά τον Κλαρκ, οι Αμερικανοί σχεδίαζαν τη διάλυσή της από τη δεκαετία του ’80).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και οι τότε (και νυν;) αντιεθνικιστές μας; Υποστήριξαν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας χάριν της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των Κοσοβάρων.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αλλά επί Τίτο το Κόσοβο ήταν αυτόνομο. Και οι ΗΠΑ αργότερα σαμπόταραν συμφωνία με τη Γιουγκοσλαβία για την αυτονομία του Κοσόβου στα πλαίσια της πολυεθνικής Γιουγκοσλαβίας. Γιατί;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο ανθρωπισμός των αντιεθνικιστών μας είναι αντιφατικός και τυφλός: Αντιεθνικιστές αυτοί, υποστήριξαν τις εθνικιστικές συμμορίες του UCK. Δέχτηκαν όλη τη χαλκευμένη προπαγάνδα εναντίον των Σέρβων και δεν διέκριναν τα κίνητρα των επιδρομέων. Και η κατάληξη: Η πολυεθνική Γιουγκοσλαβία ανήκει στο παρελθόν. Στο «απελευθερωμένο» Κόσοβο κυριαρχεί ο θάνατος, ο φόβος, η πείνα και η πορνεία. Και οι ΗΠΑ εγκατέστησαν μεγάλη στρατιωτική βάση στο Κόσοβο, το οποίο προστέθηκε στον κατάλογο των προτεκτοράτων που δημιουργούν οι ΗΠΑ, οξύνοντας και τροφοδοτώντας υπαρκτές αντιθέσεις στην Ευρώπη, στην Ασία και όχι μόνο. Τι λένε σήμερα οι αριστεροί αντιεθνικιστές μας για τα τότε; Και τι λένε για την αποδοχή, εκ μέρους τους, του σχεδίου Ανάν για τη διχοτόμηση της Κύπρου;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας; Η Ελλάδα ορθώς δέχτηκε την προσωρινή ονομασία Πρώην… Γιατί όμως τα δύο μεγάλα κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) δεν αξιοποίησαν το πακέτο Πινέιρο (1992) ώστε να επιτύχουν τότε μια αμοιβαία δεκτή ονομασία, τότε που η FYROM ήταν σχεδόν ανύπαρκτη διεθνώς; Επειδή το μικροκομματικό συμφέρον υπερίσχυσε του εθνικού, όπως συνήθως. Έκτοτε η FYROM αναγνωρίσθηκε ως Μακεδονία περίπου από 100 κράτη. Οι συνέπειες είναι γνωστές. Δηλαδή: Κατά την επίσημη και ανεπίσημη προπαγάνδα, οι Σλαβομακεδόνες είναι οι Μακεδόνες, απόγονοι του Αλεξάνδρου, απόγονοι των αρχαίων, ιδιοκτήτες του ήλιου της Βεργίνας, τον Αλέξανδρο τον έκαναν αεροδρόμιο, σε διάφορες χώρες παρελαύνουν ντυμένοι σαν αρχαίοι Έλληνες (όπως κάνουν και οι «δικοί μας» αρχαιόπληκτοι…). Κατά την προπαγάνδα τους οι «Μακεδόνες» (Σλαβομακεδόνες) είναι γηγενείς, ενώ οι Έλληνες έχουν υποσαχάρια καταγωγή. Αλλά θα αντιτείνει κανείς ότι αυτά είναι ανεπίσημη προπαγάνδα. Λάθος! Η αδιαλλαξία του Γκρουέφσκι είναι γνωστή: μόνο όνομα, Μακεδονία. Ο ίδιος άλλωστε έχει θέσει πρόβλημα «μακεδονικής μειονότητας» στη χώρα μας. Ταυτόχρονα, αριστεροί αντιεθνικιστές κατηγορούν την Ελλάδα ότι δεν αναγνωρίζει τη «μακεδονική» και την τουρκική μειονότητα. Οι χάρτες και τα σχολικά εγχειρίδια επίσης δεν είναι ιδιωτική υπόθεση και οι χάρτες περιλαμβάνουν και την ελληνική Μακεδονία. Οι ΗΠΑ τούς αναγνώρισαν ως Μακεδονία, και φυσικά οι αμερικανοτραφείς που κυβερνούν αυτή τη χώρα ελπίζουν στη στήριξη των ΗΠΑ για να καμφθεί η ελληνική κυβέρνηση. Κυβέρνηση, ΜΜΕ, ιεράρχες, αγωνίζονται υπέρ ιερών και οσίων. Χάρτες που περιλαμβάνουν όλη τη Μακεδονία, ο επικεφαλής της «Μακεδονικής Εκκλησίας» Στέφανος ζητάει τη Θεσσαλονίκη, κ.λπ., κ.λπ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Λοιπόν; Στην Ελλάδα υπάρχουν εθνικιστές: μέρος της πολιτικής ηγεσίας και της εκκλησίας (Άνθιμος εναντίον Στεφάνου…), απόγονοι των χουντικών, ακροδεξιοί του παρακράτους και, φυσικά, τα πιο καθυστερημένα στρώματα της κοινωνίας μας. Αλλά η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα και το «πατριωτικό» ελληνικό κεφάλαιο συνεργάζεται επωφελώς με τους «Σκοπιανούς» εκμεταλλευόμενο τη φτηνή εργατική δύναμη και τις αγορές τους, σε βάρος της ελληνικής εργατικής τάξης. Λοιπόν; Κατά τον 19ο αιώνα περίπου ολοκληρώθηκε κατά κάποιον τρόπο η εθνογένεση στα Βαλκάνια. Να δεχτούμε ότι οι Σλαβομακεδόνες αποτελούν έθνος. Γιατί όμως οι Σλαβομακεδόνες διεκδικούν τίτλους και εδάφη που δεν τους ανήκουν; Επειδή η συγκρότησή τους σε κράτος ήταν προϊόν ξένης επέμβασης και της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Η πρώην και νυν (προπαντός η τελευταία) πολιτική «ελίτ» για να σωθεί έπαιξε –τι άλλο;– το χαρτί του εθνικισμού. Ταυτόχρονα επιδιώκει την είσοδο στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ με την απροσχημάτιστη βοήθεια των ΗΠΑ. Να υπάρξει λοιπόν, μετά το Κόσοβο, και δεύτερο προτεκτοράτο των ΗΠΑ στην περιοχή μας. Να δημιουργηθεί και εκεί δεύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, ορμητήριο για νέους πολέμους «υπέρ της Δημοκρατίας».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι αριστεροί αντιεθνικιστές μας βλέπουν μόνο τον ελληνικό εθνικισμό. Δεν βλέπουν τα στρατηγικά παιχνίδια των ΗΠΑ πίσω από τις γελοιότητες των Σλαβομακεδόνων. Να εργαστούμε για τη συνεργασία των δύο λαών. Αυτό πρέπει να κάνουν οι αριστεροί, αντί να υποστηρίζουν έναν όψιμο εθνικισμό, χειραγωγούμενο από τις ΗΠΑ και ο οποίος αποβλέπει στην ενσωμάτωση αυτής της χώρας στην ΕΕ και στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Να οργανώνουμε συναντήσεις και συνέδρια με Σλαβομακεδόνες. Τους ρώτησαν όμως οι οργανωτές ποια είναι η θέση τους για τη «Μακεδονία», την ΕΕ και το ΝΑΤΟ;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι αριστεροί είναι διεθνιστές και γι’ αυτό πατριώτες. Η ελληνική Αριστερά ήταν πάντα πατριωτική. Απόδειξη: ο ρόλος της στην Κατοχή, οπότε μάλιστα το πατριωτικό επικάλυψε το ταξικό, με τις γνωστές συνέπειες. Αλλά οι αριστεροί αντιεθνικιστές φαίνεται ότι συγχέουν τον εθνικισμό με τον πατριωτισμό. Για μερικούς από αυτούς, εξάλλου, το έθνος είναι κατασκευή, η ιστορία απλή αφήγηση, και όμως οι ίδιοι, σε αντίφαση με τις γενικότερες ιδέες τους, υποστηρίζουν τον όψιμο και αμερικανοκινούμενο εθνικισμό των Σλαβομακεδόνων. Οι όψιμοι νεο-εθνικιστές της FYROM δημιουργούν και αυτοί τη «μυθολογία» τους, αναζητώντας (όπως όλοι οι εθνικιστές) ανύπαρκτους τίτλους καταγωγής και εδάφη στα οποία κάποτε κατοίκησαν, αλλά όπου δεν ήταν ούτε γηγενείς ούτε πλειοψηφία. Αυτός ο όψιμος, παραληρηματικός εθνικισμός δεν ενοχλεί τους αντιεθνικιστές μας, που προτείνουν να αναγνωρίσουμε το Μακεδονικό έθνος, την ταυτότητα και τη γλώσσα του; Γενικότερα: Οι νέοι εθνικισμοί, Κροάτες, Σλοβένοι, Κοσοβάροι, Αλβανοί, Σλαβομακεδόνες, Τσάμηδες, είναι μόνο εκδήλωση υπαρκτών προβλημάτων; Είναι άσχετοι με τη στρατηγική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια; Οι Σλαβομακεδόνες προφανώς δεν θα μας κάνουν πόλεμο. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και η επίσημη ελληνική Αριστερά; Να αγωνιστεί εναντίον του αντιδραστικού ελληνικού εθνικισμού, και για την ειρηνική συμβίωση και συνεργασία των δύο λαών. Όνομα; Το μόνο αντίστοιχο με την υπαρκτή πραγματικότητα: Βόρεια Μακεδονία. Η FYROM είναι αυτό ακριβώς: Το βόρειο τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας. Και η ελληνική κυβέρνηση; Με το βέτο, και χωρίς να το θέλει, προσφέρει υπηρεσία στον λαό της FYROM: τους γλιτώνει, επί του παρόντος, από την ενσωμάτωση την ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Αλλά: αν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ θελήσουν να στηρίξουν την Αθήνα ως προς το όνομα, επειδή δεν θα το κάνουν από αντικειμενική κρίση, θα ζητήσουν ίσως από τη ΝΔ περαιτέρω στήριξη και εμπλοκή στα έργα τους στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ κ.λπ. «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Αλλά τι ήταν οι Δαναοί μπροστά στα αμερικανικά βομβαρδιστικά;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τέλος: αριστερή εφημερίδα, αφού ορθώς καταγράφει τα εγκλήματα των «ιμπεριαλιστών» κ.λπ., ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα με την πολιτική της θα σπρώξει τους «Μακεδόνες» στην αγκαλιά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, «όπως η πολιτική του Μιλόσεβιτς έσπρωξε τους Κοσοβάρους στην αγκαλιά του Μπους». Μα οι «Μακεδόνες» μας διεκδικούν με πάθος αυτή την αγκαλιά, όπως την ποθούσαν και οι Κοσοβάροι και παλαιότερα οι Κροάτες. Δεν χρειάζεται λοιπόν ελληνικό «σπρώξιμο». Βούλγαροι, Κροάτες, Σέρβοι, Κοσοβάροι, Αλβανοί, όλοι αγωνίζονται να ενταχθούν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Τι σημαίνει αυτός ο έρωτας; Πρώτον, είναι μια απόδειξη της αποτυχίας να οικοδομηθούν σε αυτές τις χώρες σοσιαλιστικές κοινωνίες και σοσιαλιστική συνείδηση. Δεύτερο, οι πολιτικές ηγεσίες έπαιξαν το χαρτί του εθνικισμού. Οι ΗΠΑ με τις επεμβάσεις τους όξυναν τις υπαρκτές αντιθέσεις και με τον πόλεμο αποσταθεροποίησαν τα Βαλκάνια. Οι Σλαβομακεδόνες έγιναν Μακεδόνες. Οι Αλβανοί εργάζονται σιωπηρά και συστηματικά για τη Μεγάλη Αλβανία. Και οι αντιεθνικιστές μας υποστηρίζουν αυτούς τους όψιμους και ως έναν βαθμό αμερικανοκίνητους εθνικισμούς αντιφάσκοντας με την ίδια την ιδεολογία τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
24/06/08</div>
</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-22550848230896517852017-06-26T20:16:00.002+03:002017-06-26T20:16:42.548+03:00Η μαγική ράβδος «ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» (ή το νέο «ευκολάκι»)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: #38761d; font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Παναγιώτης
Μαυροειδής</i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-plvNgp_TIIw/WVE_LrvGLZI/AAAAAAAAVmU/BAxldYzUZHMn3nnpwq5zdnqc97p8XdbuACLcBGAs/s1600/opprtounism.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="610" data-original-width="958" height="203" src="https://4.bp.blogspot.com/-plvNgp_TIIw/WVE_LrvGLZI/AAAAAAAAVmU/BAxldYzUZHMn3nnpwq5zdnqc97p8XdbuACLcBGAs/s320/opprtounism.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε ένα σύντομο </span><u style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://www.iskra.gr/%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5/" target="_blank">σχόλιο στην ιστοσελίδα iskra</a></u><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">, αποκαλύπτεται όλη η
πολιτική συλλογιστική που κυριαρχεί στο χώρο της ΛΑΕ. Σύμφωνα με τον (ανώνυμο)
συντάκτη του σχολίου, μια συνεργασία «</span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ</b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">»,
έχει σχεδόν στο τσεπάκι της ένα 15% στις εκλογές, που σημαίνει ότι με τη
«δυναμική» που θα αποκτούσε «θα ήταν σίγουρα αξιωματική αντιπολίτευση,
τουλάχιστον».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ως γνωστόν μετά το «τουλάχιστον», δηλαδή την αξιωματική
αντιπολίτευση, το επόμενο σκαλί είναι η κυβέρνηση και εννοείται ότι τότε,
αμέσως, θα γινόταν αυτό που λέγεται και στον τίτλο του σχολίου: <b>«Τα
μνημόνια θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει με την συνεργασία στον ριζοσπαστικό
αντιμνημονιακό χώρο!»</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έξοχα! Τόσο απλό! «Ευκολάκι» που θα έλεγαν και οι νεότεροι…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κοντολογίς, η iskra αποκαλύπτει στο λαό ότι έχει τα μνημόνια
στο σβέρκο του επειδή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κάνει πολιτικό γάμο με την
Κωνσταντοπούλου! Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο το σχόλιο…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ένα άλλο «ευκολάκι» που η
πάλαι ποτέ αριστερή τάση του ΣΥΡΙΖΑ, από τις στήλες της ίδιας ιστοσελίδας
λανσάριζε, πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ: « Μια κυβέρνηση
της αριστεράς <b>ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ</b>, στη βάση ενός ελάχιστου
προγράμματος θα καταργήσει αμέσως τα μνημόνια».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με αυτό το όχημα το τότε Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί και
διάφορες μικρότερες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΔΕΑ, ΚΟΕ και
αργότερα Ανασύνταξη, Πρωτοβουλία των 1000 κ.α), «μπάζωναν» από τα «αριστερά»
την πολιτική στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα και εξασφάλισαν σε μεγάλο βαθμό όχι
μόνο την εκλογική κατίσχυση αλλά και την πολιτική ηγεμονία της.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουν σήμερα οι άνθρωποι
της ΛΑΕ θα ήταν να ευχαριστήσουν όσους δεν δέχτηκαν να καταπιούν
αμάσητο αυτό τους το παραμύθι, που θα τους καταδίκαζε να
μοιράζονται τη σημερινή μνημονιακή ξεφτίλα της κυβερνώσας αριστεράς.
Αν είχαν κάνει αυτό το πολιτικό έγκλημα, οι μόνοι που θα τολμούσαν να μιλούν
σήμερα θα ήταν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, η δε ΛΑΕ είναι ζήτημα αν θα
μπορούσε και να υπάρχει για να ψελλίσει έστω τα μισά από τα μισόλογα που λέει
σήμερα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αρνούμενη να εγκλωβιστεί στο σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ, έχει
την δυνατότητα μα και την υποχρέωση να συμβάλει σε ένα μέτωπο ανατροπής της
καταστρεπτικής για τους εργαζόμενους πολιτικής υποταγής στην ευρωκρατική
μνημονιακή καπιταλιστική βαρβαρότητα που επιχειρεί να σταθεροποιήσει σήμερα η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παράλληλα, κράτησε και κρατά ζωντανή την αριστερή
εναλλακτική, δηλαδή την ανεξάρτητη εργατική πολιτική, που διαφορετικά θα λασπωνόταν
σε βάθος ιστορικού ορίζοντα όπως έγινε στην γειτονική Ιταλία ή και την Κύπρο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Φυσικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε και έχει τις δικές της ευθύνες,
δεδομένης και της μικρής δύναμής της, μόνο που αυτές είναι άλλης τάξης και
κυρίως σε<b> αντίθετη κατεύθυνση</b> από αυτή στην οποία καλούν τα
στελέχη της ΛΑΕ και οι συντελεστές της iskra.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Α</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ς έχουν λοιπόν τα στελέχη της ΛΑΕ μια πολιτική σεμνότητα,
πριν αρχίσουν να κουνούν δάχτυλα, και να πλέκουν και πάλι με φθαρμένα νήματα το
πουλόβερ της ενότητας για την ενότητα και πάντα με διακαή πόθο μια «κυβέρνηση
που θα μας σώσει».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πολιτική στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ, θεμελιωμένη ιστορικά στην
ηττοπαθή ρεφορμιστική γραμμή τόσο του ΚΚΕ του «αθροίσματος των δημοκρατικών
δυνάμεων με στόχο την πραγματική αλλαγή», όσο και πολύ περισσότερο στην ακραία
διαχειριστική αντίληψη των ανακυκλωμένων πρώην ευρωκομμουνιστών, είναι κατά
πολύ ευρύτερη του ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ας δούμε τις θεμελιώδεις πλευρές της:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Πρώτον</b>, διαμορφώνεται ένα «ελάχιστο πρόγραμμα».
Κυριαρχεί μάλιστα το δόγμα: όσο πιο ελάχιστο, αν είναι δυνατόν ελαχιστότατο
είναι το πρόγραμμα, τόσο ο κουτούτσικος λαός, ακριβώς επειδή το βλέπει σαν
«ευκολάκι», το αγκαλιάζει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Δεύτερον,</b> στη βάση αυτού του «ελαχιστότατου»
προγράμματος, φτιάχνεται ένα «πλατύ αριστερό μέτωπο» που περιλαμβάνει από την
άκρα αριστερά ως την ανακυκλωμένη σοσιαλδημοκρατία κατά καιρούς. Μέσα σε αυτό
το μέτωπο, ο καθένας έχει την «αυτοτέλειά» του βεβαίως. Δηλαδή μπορεί στο σπίτι
του και το κρεβάτι του να υμνεί το θεό του, την επανάστασή του και το
«τρισμέγιστο» πρόγραμμά του, αλλά, φυσικά, στην τρέχουσα (δηλαδή την μοναδική
πραγματική) πολιτική παρέμβαση, κυριαρχεί το «κοινό ενωτικό» σημείο του
«ελάχιστου προγράμματος». Κοντολογίς ηγεμονεύει απόλυτα η πιο δεξιά συνιστώσα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Τρίτον,</b> όλα τα προηγούμενα τελικά έχουν νόημα
όταν επιστρατεύονται για την κάλπη, την εκλογική ενίσχυση, την είσοδο στη βουλή
και τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση. Φυσικά με συμμετοχή στο μαζικό κίνημα,
ωστόσο η κινηματική δράση είναι τελικά η «προπόνηση» ενώ ο καθαυτός «αγώνας»
είναι η κυβερνητική διαχείριση. Εννοείται πως η τελευταία προβάλλεται όχι στο
πλαίσιο και ως αποτέλεσμα της ανατροπής (θα φαινόταν … «βουνό», λένε!), αλλά
εντός του σημερινού πλαισίου και ως το βασικό όπλο μιας μισής ανατροπής…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η αλήθεια είναι πικρή: <b>Το «ευκολάκι» του ΣΥΡΙΖΑ
αποδείχτηκε ένα τεράστιο «βουνό»</b> πάνω στο στήθος τόσο των λαϊκών μαζών
που είναι τα θύματα των δύο μνημονίων του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και των αριστερών και
κομμουνιστών που πασχίζουν να μη ταυτιστεί η αριστερή κομμουνιστική πολιτική,
με αυτή τη γελοιότητα. Αλλά περί αυτού, αυτοκριτική καμία από τα στελέχη της
ΛΑΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τι κάνουμε λοιπόν σήμερα;</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα <b>ξανά μανά, μια από τα ίδια</b> δεν πείθει
κανένα. Ακόμη και αν υπήρχαν αφελείς στην αριστερά που θα τσιμπούσαν, η
επανάληψη (με τροποποιήσεις) της πολιτικής στρατηγικής ΣΥΡΙΖΑ χωρίς το ΣΥΡΙΖΑ
(ο τελευταίος ως δια μαγείας …μεταλλάχθηκε), δεν πείθει τους εργαζόμενους. Εκεί
άλλωστε οφείλεται και η εκλογική και πολιτική αποτυχία της ΛΑΕ στις
προηγούμενες εκλογές παρά την «προίκα» δεκάδων βουλευτών και υπουργών που είχε
από το ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μόνο και μόνο ότι σε αυτό το κάλεσμα για μέτωπο
ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, υπάρχει η ΠΛΕΥΣΗ, θα αρκούσε για να σταματήσει
κάθε συζήτηση. Ας ανοίξει κάποιος την ιστοσελίδα της ΠΛΕΥΣΗΣ. Θα δει αμέσως ότι
ο προσωποπαγής σχηματισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου, σε δύο ζητήματα
(γερμανικές αποζημιώσεις και διαγραφή «επαχθούς» χρέους») διατηρεί αυτούσια την
στοχοθεσία ΣΥΡΙΖΑ και σε όλα τα άλλα ζητήματα είναι <b>δεξιότερα</b> από
αυτόν!</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έτσι θα απαντήσει κανείς στο ΣΥΡΙΖΑ;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η δε ΛΑΕ διατηρεί επίσης τον ίδιο προγραμματικό πυρήνα με το
ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή «αντιμνημονιακό, πατριωτικό μέτωπο για παραγωγική ανασυγκρότηση
της χώρας, με μια κυβέρνηση της αριστεράς», με σχετική αριστερή μετατόπιση της
παλιάς αριστερής εκδοχής της θέσης ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά την αποχώρηση από την
Ευρωζώνη, με ταυτόχρονη παραπομπή στις καλένδες της εξόδου από την ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η σαφήνεια και η διαύγεια είναι απαραίτητη όσο ποτέ:
Αναγκαιότητα για ένα <b>μέτωπο ανατροπής</b> υπάρχει και μάλιστα εδώ
και …χθές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Μόνο που αυτό δε μπορεί να υποτάσσεται στη λογική <b>«μια
από τα ίδια»,</b> αλλά να ανασταίνεται στην αναζήτηση του <b>«τώρα,
αλλιώς!»</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Και αυτό είναι πολύ συγκεκριμένο:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Μέτωπο </b>ρήξης και ανατροπής, πάνω σε <b>άλλο
πρόγραμμα</b> και πάνω σε <b>άλλο δρόμο</b> για την επιβολή του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τ</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ο άλλο πρόγραμμα έχει πυλώνες της </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">έξοδο από την ΕΕ</b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> που
συνιστά το μόνιμο καθεστώς μνημονιακής σφαγής και επιβολής επιτροπείας και τη </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">ρήξη
με το κεφάλαιο και τον αστικό κόσμο υπερ των εργαζομένων</b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> στην Ελλάδα,
παίρνοντας διαζύγιο με τη στρατηγική του ΣΕΒ μιας δήθεν ουδέτερης «παραγωγικής
ανόρθωσης» ή με τη χιλιοφορεμένη θεωρία της διαχειριστικής αριστεράς «πρώτα να
μεγαλώσει η πίτα και μετά θα μπει το θέμα της διανομής»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο άλλος δρόμος, είναι συνειδητά και προετοιμασμένα, <b>δρόμος
ρήξης</b> με το πλαίσιο της κεφαλαιοκρατίας και της συμμετοχής της στην ΕΕ
και όχι κοινοβουλευτικός περίπατος. Αυτό σημαίνει προτεραιότητα στην οργάνωση
του λαού, στην ανάπτυξη νέων θεσμών, στον μαζικό κοινωνικό εξωκοινοβουλευτικό
αγώνα, πρωτίστως μέσα από μια μαχητική πρακτική αλλά και πολιτικό ρόλο ενός
ανασυγκροτημένου εργατικού και λαϊ</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">κού κινήματος, σε διάσταση με τον καθεστωτικό
συνδικαλισμό των YES-EE.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ναι λοιπόν σε μια <b>νέα συνάντηση μαχόμενων δυνάμεων</b>.
Και στην αγωνιστική κοινή πολιτική και κινηματική δράση. Και στο επίπεδο του
μετώπου για ένα συνολικό πολιτικό αγώνα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 11pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Συνάντηση σε ένα μεγάλο <b>αναγκαίο βήμα
μπροστά</b> και όχι σε μια <b>καθήλωση στα ίδια.</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Πηγή:<a href="http://pandiera.gr/%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%81%CE%AC%CE%B2%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%83%CF%85%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%B5-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B5/">pandiera</a></i></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-34765248119643872472016-11-21T11:07:00.001+02:002016-11-21T11:07:40.526+02:00Απεργίες 24/11 ΚΑΙ 8/12 : Κατακερματισμένος αγώνας ήττας ή άμεσο ενωτικό σχέδιο αντεπίθεσης;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Των Ν. Γουρλά, Δ. Τσίτκανου.</i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-AGxPYmsA1aE/WDK3tQLMC7I/AAAAAAAAVkM/tmLmua-i1gQolIiEzbD8CttbynHWzpCpgCLcB/s1600/apergia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://1.bp.blogspot.com/-AGxPYmsA1aE/WDK3tQLMC7I/AAAAAAAAVkM/tmLmua-i1gQolIiEzbD8CttbynHWzpCpgCLcB/s320/apergia.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><b><span style="color: #666666;">Οι ταξικές δυνάμεις έπρεπε να δώσουν την μάχη για μια μέρα
πανεργατικής απεργίας που θα ένωνε το σύνολο της τάξης και να μην πέσουν στην
παγίδα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού κάνοντας υπερβάσεις και
εκείνους τους απαραίτητους συμβιβασμούς για να υπάρξει μια πανεργατική απεργία. </span></b></i></span></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η μνημονιακή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, από ό,τι φαίνεται,
έχει έτοιμα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά νομοσχέδια της δεύτερης αξιολόγησης
για να τα περάσει με διαδικασίες φαστ – τρακ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτή την φορά όμως το διακύβευμα είναι ακόμα μεγαλύτερο από
τα προηγούμενα. Η ΕΕ και το ΔΝΤ στο πλαίσιο των προαπαιτούμενων για να κλείσει
η αξιολόγηση τα ζητάνε στην κυριολεξία όλα. Και η ανασχηματισμένη κυβέρνηση θα
τα δώσει όλα. Αυτός εξάλλου ήταν και ο σκοπός του ανασχηματισμού.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τώρα, ζητάνε να διπλασιαστεί το όριο απολύσεων από το 5% στο
10%. Να πάει παρακάτω ακόμα και αυτός ο άθλιος μισθός των 586 ευρώ και
μάλιστα να συνοδεύεται με έναν άλλο υποκατώτερο πανάθλιο μισθό για τους
νεοπροσλαμβανόμενους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ζητάνε άμεσα να καταργηθούν ακόμα και αυτές οι
ελάχιστες κλαδικές συμβάσεις (από τις 200 που υπήρχαν πριν από το 2010,
σήμερα διατηρούνται μόλις 16). Το μόνο είδος σύμβασης που επιτρέπουν
είναι οι επιχειρησιακές και των «ενώσεων προσώπων».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για να γίνουν ευκολότερα για το κεφάλαιο τα παραπάνω
προβλέπεται η ακόμα μεγαλύτερη επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης για
100 και 200 ευρώ μισθό (343.760 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από
100 έως και 400 ευρώ μεικτά, ενώ 126.956 εργαζόμενοι έως 100
ευρώ).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το περιβόητο «ευρωπαϊκό κεκτημένο», που έχουν κάνει σημαία
στις διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση και ο Κατρούγκαλος, δεν είναι τίποτα
περισσότερο από τη νομιμοποίηση, μονιμοποίηση, επέκταση και γενίκευση των
ελαστικών μορφών απασχόλησης που τείνουν να γίνουν κυρίαρχες στο βομβαρδισμένο
τοπίο των εργασιακών δικαιωμάτων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ζητάνε καινούργιες μειώσεις συντάξεων και το περαιτέρω
κόψιμο των κοινωνικών παροχών σε επιδόματα τοκετού κ.λπ., μείωση του
αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους στα 5.000 από τα 8.600 ευρώ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ζητάνε νέο συνδικαλιστικό νόμο όπου, ανάμεσα στα άλλα, θα
επανέλθει ως φάντασμα από το παρελθόν της δεκαετίας του ’70 το λοκ αουτ του
Λάσκαρη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Επαναφέρουν το ύπουλο επιχείρημα ότι χρειάζεται η
απόλυτη πλειοψηφία των εγγεγραμμένων προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, παλιά
επιδίωξη της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της Δεξιάς που ουσιαστικά καταργεί
το δικαίωμα στην απεργία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ταυτοχρόνως, στο πλαίσιο του σχεδίου απαξίωσης της
συνδικαλιστικής δράσης, θα επιχειρηθεί περιορισμός των κατακτήσεων και της
προστασίας των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων που θα πατάει και στις υπαρκτές
παθογένειες του συνδικαλιστικού κινήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στις επιδιώξεις αυτές των δανειστών το βέβαιο είναι
ότι η κυβέρνηση θα συμφωνήσει για να κλείσει την αξιολόγηση. Μπορεί
για λόγους επικοινωνιακούς να «διεκδικεί το μέσο ευρωπαϊκό κεκτημένο», αλλά
στην ουσία ακόμα και αυτό είναι προσαρμοσμένο στην ανάγκες εξυπηρέτησης των νέων
καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων του κεφαλαίου με ολίγη προστασία από τους
ελεγκτικούς μηχανισμούς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι παραπάνω αναμενόμενες εξελίξεις έχουν ένα και μοναδικό
στόχο: ακόμα πιο φτηνή, ελεγχόμενη και κατακερματισμένη εργατική δύναμη. Για
την παραπέρα αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, ώστε να έρθουν «επενδυτές» σε μια
χώρα όπου θα υπάρχουν μισθοί πείνας, ανύπαρκτα δικαιώματα, με ένα
συνδικαλιστικό κίνημα που θα δικαιούται κάποια τετράωρη στάση κι αυτή με το
ζόρι.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η περιβόητη ανάπτυξη που «όλους τους ενώνει»
(ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΣΕΒ) -εάν και όπως έρθει- στην
πραγματικότητα θα οικοδομηθεί στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων και
κατακτήσεων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτό είναι το βασικό διακύβευμα και η πρόκληση για το συνδικαλιστικό
κίνημα και τις ταξικές πρωτοπορίες του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το εργατικό
συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται τραγικά πίσω από μια ουσιαστική νικηφόρα
απάντηση στην επιδιωκόμενη ισοπέδωση και των τελευταίων κατακτήσεών του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Παρά κάποιες προσπάθειες της ταξικής και
αγωνιστικής πτέρυγας του κινήματος να υπερβεί τα βαρίδια της ΓΣΕΕ, της
ΑΔΕΔΥ και του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού (απεργίες στην υγεία,
συλλαλητήριο 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, προσπάθειες για αγωνιστικούς ταξικούς
συντονισμούς, διαδηλώσεις συνταξιούχων κ.λπ.), οι εργαζόμενοι στην μεγάλη
πλειοψηφία τους παραμένουν σε αδράνεια. Στις λίγες συνελεύσεις η συμμετοχή
είναι ελάχιστη, ενώ ένα σύννεφο απογοήτευσης, ανοχής και παραίτησης
δηλητηριάζει ακόμα τις διαθέσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Λίγες ημέρες πριν τα νομοσχέδια καρατόμησης εργατικών
δικαιωμάτων, η κατάσταση στις ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις του
συνδικαλιστικού κινήματος είναι παραπάνω από ανησυχητική: Στο ΕΚΑ διορίζεται
δοτή διοίκηση και πέρα από κάποιες αντιδράσεις της ΑΤΕ – ΕΚΑ του ΠΑΜΕ και
δυνάμεων του ΜΕΤΑ (Ρεσάλτο) δεν κουνιέται φύλλο, ο δε διορισμένος, και
προερχόμενος από τη ΛΑΕ πρόεδρος, αποδέχεται τη καρέκλα που πρόκυψε από το
δικαστικό πραξικόπημα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα συνδικάτα του ΠΑΜΕ προκηρύσσουν και ξε-προκηρύσσουν
απεργίες με αποφάσεις του Π.Γ. του ΚΚΕ, ανάλογα με το τι πράττει ο Παναγόπουλος
και η ΓΣΕΕ. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι ανεξάρτητοι Συντονισμοί Σωματείων που στηρίζονται από την
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις, παρά τις διακηρύξεις τους, δεν ξεπερνούν τα
ασφυκτικά μικρά όριά τους και είναι ουσιαστικά διχασμένοι, παραμένοντας στην
ουσία μέρος του προβλήματος. Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον και
όλοι μαζί στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ,
αναμένοντας κάποια καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα. Που κι αυτά δεν έρχονται: Οι
δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς έπεσαν περισσότερο ή λιγότερο στις εκλογές
αιρετών εκπροσώπων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ η ΔΑΚΕ
αύξησε τα ποσοστά της.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Αποκορύφωμα των παραπάνω αδιεξόδων ο καυγάς μεταξύ των
παρατάξεων για τις ημερομηνίες της απεργίας, που και αποπροσανατολιστικός
είναι και σπέρνει παραπέρα την απογοήτευση στους εργαζομένους. Είναι γνωστό ότι
ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, πάντα
επιδίωκε και επιδιώκει την διάσπαση και τον κατακερματισμό των αγώνων, όμως
είναι απαράδεκτο δυνάμεις και ρεύματα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος να
μπλοκάρονται σε τέτοια κατασκευασμένα από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό
διλλήματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> Οι ταξικές δυνάμεις έπρεπε να δώσουν την μάχη για μια
μέρα πανεργατικής απεργίας που θα ένωνε το σύνολο της τάξης και να μην πέσουν
στην παγίδα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού κάνοντας υπερβάσεις και
εκείνους τους απαραίτητους συμβιβασμούς για να υπάρξει μια
πανεργατική απεργία. Οι ταξικές δυνάμεις παρόλα αυτά , θα πρέπει να
δώσουν την μάχη για να πάρουν οι εργαζόμενοι τις απεργίες στα χέρια τους,
συμμετέχοντας μαζικά στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 24 κλιμακώνοντας παραπέρα
στην απεργία της ΓΣΕΕ στις 8/12 .</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Βέβαια κανένας δεν ισχυρίζεσαι ότι η κατάσταση είναι εύκολη,
ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η μόνιμη και παρατεταμένη ανεργία καθηλώνει και δυσκολεύει
αφάνταστα την ενεργητική μαχητική στάση ακόμα και δυνάμεων της
πρωτοπορίας. Αυτό σε συνδυασμό με την αντεργατική καταιγίδα που επέβαλαν τα
μνημόνια και ο εργασιακός μεσαίωνας, ο οποίος έχει επιβληθεί ιδιαίτερα στην νέα
βάρδια των εργαζομένων, καθιστά την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη, καθώς η
συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων συνεχώς περιορίζεται και η
συνδικαλιστική πυκνότητα στον ιδιωτικό τομέα δεν ξεπέρνα το 8%.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι διαπιστώσεις αυτές, όμως, δεν δικαιολογούν απόλυτα την
σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, ιδιαίτερα των δυνάμενων με ταξική
αναφορά οι οποίες εξαγγέλλουν την ανατροπή της επίθεσης και την ανασυγκρότησης
του συνδικαλιστικού κινήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν μπορεί να συνεχίζεται η ίδια πολιτική που καθορίζεται
από κομματικούς σχεδιασμούς και παραταξιακές επιδιώξεις με τους εργαζόμενους
απόντες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Χρειάζεται να αναζητήσουμε τις αιτίες και τις ευθύνες γι’
αυτή την κατάσταση και να απαντήσουμε βαθύτερα για να συμβάλλουμε στην όσο ποτέ
αναγκαία ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει και θα γίνει, οι ευθύνες θα
αποδοθούν. Δεν είναι, όμως, η ώρα γι’ αυτή τη συζήτηση. Είναι η ώρα της άμεσης
ενωτικής δράσης, για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης, του
ΣΕΒ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Που θα στηριχθούμε; Στις λίγες αλλά ελπιδοφόρες εμπειρίες
και διεργασίες που ήδη έχουν συμβεί: Οι συνταξιούχοι πέτυχαν να κάνουν
μια από τις πιο μαζικές διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Την οργάνωσε ένα
συντονιστικό όλων των συνταξιουχικών ομοσπονδιών και σωματείων στο δημόσιο και
ιδιωτικό τομέα, με αγωνιστικό πλαίσιο το οποίο ένωσε όλα τα ρεύματα που δρουν
στο συνταξιουχικό κίνημα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κάποια αναπροσαρμογή τακτικής φαίνεται να εκδηλώνεται από
τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που πήραν την πρωτοβουλία με τις 530 συνδικαλιστικές
οργανώσεις, όπου υπέγραψαν σωματεία και συλλογικότητες από διαφορετικά ταξικά
και ρεφορμιστικά ρεύματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Υπάρχει ήδη μια σημαντική κοινή βάση στη «βάση» των
αριστερών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο περιεχόμενο των αιτημάτων,
στις μορφές αγώνα και στην κλιμάκωση του, που όμως κανένα από τα συγκροτημένα
ρεύματα δεν τόλμα να αξιοποιήσει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα παραπάνω χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα αυτά του αγώνα των
συνταξιούχων, χρειάζεται να γενικευτούν, να χρησιμοποιηθούν σαν οδηγός για την
ταξική πτέρυγα και χωρίς άλλη καθυστέρηση να προχωρήσει η συγκρότηση ενός
συντονιστικού κέντρου αγώνα ενάντια στα αντεργατικά νομοσχέδια της δεύτερης
αξιολόγησης, το οποίο θα αποτελείται από πρωτοβάθμια σωματεία, ταξικές
ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και από
άλλες εργατικές συλλογικότητες και εργατικές πρωτοβουλίας στις γειτονιές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να προηγηθεί μια
διαδικασία ενωτικής υπέρβασης της μέχρι τώρα κατάστασης από όλα τα ρεύματα που
δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα και επιδιώκουν την ανατροπή της επίθεσης,
εξαιρώντας δηλ. τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές σε δημόσιο
και ιδιωτικό τομέα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οπωσδήποτε θα χρειαστεί ένα βασικό πλαίσιο που θα μπει για
συζήτηση στα μαζικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος σε Δ.Σ. και
συνελεύσεις, και ένα συντονιστικό κέντρο αγώνα που θα εγκρίνουν και θα
στηρίξουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το κέντρο αυτό, θα επιδιώξει, φυσικά, να στηρίξει αγώνες που
ξεσπούν (μέσα μεταφοράς, άνεργοι κλπ) βάζοντας ένα άμεσο σχέδιο
κλιμάκωσης με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, απεργίες και θα αποβλέπει
παράλληλα, τόσο κοντοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, στην οργάνωση των
εργαζομένων στα σωματεία τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αν αυτό γίνει και πάλι μόνο από τα πάνω, με αποφάσεις και
συνεννοήσεις κομματικών φορέων και ρευμάτων, είναι βέβαιο ότι για ακόμα μια
φορά θα αποτύχει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ο πολιτικός στόχος αυτού του σχεδιασμού αντικειμενικά θα
είναι η ενωτική και, κυρίως, μαζική εργατική και ευρύτερα, λαϊκή και νεανική
απάντηση στην επιθετικότητα του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στο βαθμό που κάτι τέτοιο πραγματοποιηθεί, θα μπορούμε να
μιλάμε πια για ένα πρώτο βήμα στο μεγάλο ζητούμενο όλων των ταξικών δυνάμεων
που είναι η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το πλαίσιο που θα μπορούσε να ενώσει και να είναι ανοικτό σε
άλλες προτάσεις θα μπορούσε να είναι το παρακάτω:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και
ασφαλιστικά δικαιώματα. Με ανθρώπινες συνθήκες και μισθούς που να καλύπτουν τις
ανάγκες μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Μείωση του χρόνου εργασίας τώρα 35ωρο και στην προοπτική
6ωρο και 5ήμερο χωρίς μείωση μισθών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Εθνικές, Κλαδικές,
Ομοιοεπαγγελματικές) κι υποχρεωτική γενική επιβολή τους. Κατάργηση των ατομικών
συμβάσεων εργασίας, της ελαστικής εργασίας, του θεσμού της ενοικίασης
εργαζομένων, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Όχι στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του δημοσίου
(μετατάξεις-μεταθέσεις, τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν σε μισθούς και
συντάξεις από το Γενάρη του 2010.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Άμεση κατάργηση των μισθών γαλέρας για τους νέους κάτω των
25. Όχι στον νέο υποκατώτατο μισθό</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που αυξάνουν τα
όρια συνταξιοδότησης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το παραπάνω πλαίσιο θα είναι ανεπαρκές αν δεν συνδέεται με
τους γενικότερους στόχους πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος για
την Ανατροπή της πολιτικής του διεθνούς και ντόπιου μαύρου μετώπου: ΕΕ – ΔΝΤ –
ΣΕΒ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Για παύση πληρωμής και διαγραφή
του χρέους. Για έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για κατάργηση
των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πηγή:</span><span style="text-align: left;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="https://kommon.gr/i/726-apergies-24-11-kai-8-12-katakermatismenos-agonas-ittas-i-ameso-enotiko-sxedio-antepithesis-ton-n-gourla-d-tsitkanou">kommon</a></span></span></span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-33771611557731892412016-11-19T12:52:00.001+02:002016-11-19T13:37:20.521+02:00#block_TEE: τι ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ στις εκλογές του ΤΕΕ στις 20 Νοέμβρη 2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-MqY3xFgPUMY/WDAiKGb6YdI/AAAAAAAAVjU/hz_P-pzfwcEHxqDtkoa-3lOqWZwNCxRJQCLcB/s1600/blocktee_afisa5_TEE2016_small.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-MqY3xFgPUMY/WDAiKGb6YdI/AAAAAAAAVjU/hz_P-pzfwcEHxqDtkoa-3lOqWZwNCxRJQCLcB/s320/blocktee_afisa5_TEE2016_small.jpg" width="226" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<i><span style="color: #cc0000;">#block_TEE Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων & Ανέργων Μηχανικών</span></i></span></h3>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;">Μια απλή επισκόπηση στο μωσαϊκό των δήθεν σοβαροφανών
παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές του ΤΕΕ, εκτός του ότι προκαλεί πολύ
γέλιο, είναι αποκαλυπτική της επιχείρησης εξαπάτησης των μηχανικών μέσω της
συγκρότησης δήθεν διαφορετικών παρατάξεων λίγο πριν τις εκλογές, με σκοπό
να ενοποιηθούν αυτόματα μετά τις εκλογές.</span></b> </blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Είναι τέτοια η αποστροφή των μηχανικών προς τις διοικήσεις
του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ και τις καταστροφικές αποφάσεις τους, που οι
καθεστωτικές παρατάξεις εξαναγκάζονται να μεταμφιεστούν μπας και πάρουν κανένα
ψηφαλάκι.</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Από τη Λερναία Ύδρα του ψηφοδελτίου της ΔΗΣΥΜ του 2013, με
τότε επικεφαλείς και πρώτους σε ψήφους τους κ.κ. Σπίρτζη (πρόεδρο του ΤΕΕ) και
Γαμβρίλη (πρόεδρο του ΤΣΜΕΔΕ), σε αυτές τις εκλογές του 2016 έχουν προκύψει τα
εξής 7 (!) κεφάλια:</span></span></b><br />
<a name='more'></a></blockquote>
</span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_6" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"
alt="stasinos_spirtzis" style='width:211.5pt;height:107.25pt;visibility:visible;
mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="stasinos_spirtzis"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><!--[endif]--></span></div>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>η
«νέα» ΔΗΣΥΜ του κ. Μήλη</b>, η οποία πρόσκειται απευθείας στο ΠΑΣΟΚ την
κα. Γεννηματά και τον κ. Βενιζέλο, και διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τον
νυν πρόεδρο του ΤΕΕ κ. Στασινό, τον οποίο άλλωστε έχει υπερψηφίσει</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>οι
Μηχανικοί επί τω έργω</b>, του κ. Σιούνα</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">η <b>Περιφερειακή
Συνεργασία Μηχανικών</b> του Θανάση Γιανναδάκη</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>η
Αφετηρία</b> των κκ. Παντουβάκη και Κοτζαμπασάκη</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>η
Πρόοδος και Αναβάθμιση ΤΕΕ</b> των κκ. Ζαννιά και Βογανάτση</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ο
κ. Καμαριώτης ως μεμονωμένος υποψήφιος</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">οι <b>«Οικολόγοι»</b> οι
οποίοι μεταπηδούν από τον τότε κυβερνητικό εκλογικό συνασπισμό της ΔΗΣΥΜ
στον σημερινό κυβερνητικό κατέβασμα της ΡΠΜ.</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μεταξύ των «διασπάσεων» της ΔΗΣΥΜ και της Κυβερνητικής ΡΠΜ
κινούνται επίσης</span></div>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ο<b> Δημοκρατικός
αγώνας</b> του κ. Ζαχαρόπουλου, υποψήφιου ευρωβουλευτή με τη ΔΗΜΑΡ το
2014</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">οι <b>Μηχανικοί
της Θράκης</b></span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Από την έτερη Λερναία Ύδρα, το ψηφοδέλτιο της ΔΜΚ
Ανανέωση Πρωτοπορία το 2013 με επικεφαλής τον νυν πρόεδρο κ. Στασινό έχουν βγει
άλλα 5 (!) κεφάλια:</span></div>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">η <b>ΔΚΜ
Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών</b>, με επικεφαλή τον κ. Στασινό</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">η <b>Πρόοδος
και Αναβάθμιση</b> <b>ΤΕΕ</b>, στην οποία οι κκ. Κουτσίκος και
Κουρνιώτης «συναντιούνται» με τους προερχόμενους από τη ΔΗΣΥΜ κκ. Ζαννιά
και Βογανάτση</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">η
παράταξη <b>ΤΕΕ υπό Κατασκευή</b> του κ. Γαγάλη</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ο κ.
Αμπακούμκιν ο οποίος κατέρχεται ως ως μεμονωμένος υποψήφιος στην ΕΕ των
Αρχιτεκτόνων</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>η
Ανασυγκρότηση – ΤΕΕ από την αρχή</b>, των κκ. Ακριτίδη και Καρλαύτη οι
οποίοι πρόσκεινται στο περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη, και η οποία στην ΕΕ
των Πολιτικών Μηχανικών κατεβαίνουν από κοινού με την <b>Δύναμη</b> του
προερχόμενου από την Ελεμ κ. Αντιβαλίδη</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η αποσχισθείσα από το ψηφοδέλτιο της Ελεμ το 2013, Δύναμη
του κ. Αντιβαλίδη στην ΕΕ Η/Μ συνεργάζεται επίσης με την παραδοσιακά
προσκείμενη στον χώρο της ΔΗΜΑΡ, <b>ΑΚΜΗ Ανεξάρτητη Κίνηση
Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ενώ η <b>Ενωτική Κίνηση Χημικών Μηχανικών – Μηχανικών
Διεργασιών</b> του κ. Κρεμαλή κινείται δορυφορικά προς την ΔΗΠΑΜ της κας
Μοροπούλου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σε όλη την παραπάνω μεταμφίεση αυτό που δεν μπορεί να
κρυφτεί είναι ότι όλες οι παραπάνω παρατάξεις είναι υπέρμαχες των μνημονίων και
της ΕΕ, οργανικά συνδεδεμένες με το σύστημα ΤΕΕ-ΤΣΜΕΔΕ – Attica Bank παρατάξεις
που έχουν εγκληματήσει κατ’ επανάληψη κατά των μηχανικών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μέσα στις δεκάδες εγκληματικές αποφάσεις υπενθυμίζουμε
ορισμένες:</span></u></div>
<ol start="1" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_1.pdf" target="_blank">Συνεδρίαση ΔΣ ΕΤΑΑ, 23-8-12/193/θέμα 16ο</a>, <u>υπέρ
της εφαρμογής των αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών του 3986/11</u> ψήφισαν:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γαμβρίλης
Γιάννης,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Βασιλείου
Θεόδωρος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στασινός
Γεώργιος (υποψήφιος με τη ΔΚΜ)</span></b></li>
</ul>
<ol start="2" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_2.pdf">Συνεδρίαση
ΔΕ ΤΕΕ, 16-10-12</a> <u>υπέρ της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της AtticaBank
κατά 400 εκ € με πόρους του ΤΣΜΕΔΕ</u> ψήφισαν:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σπίρτζης
Χρήστος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τσουκαλάς
Γεώργιος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μπούμης
Αθανάσιος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Μήλης
Νικόλαος (υποψήφιος με τη ΔΗΣΥΜ)</b>,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Ζαννιάς
Σπυρίδων</b> <b>(υποψήφιος με την Πρόοδο και Αναβάθμιση ΤΕΕ)</b>,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Πρωτονοτάριος
Αντώνιος</b> <b>(υποψήφιος με την ΡΠΜ),</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Ακριτίδης
Χρόνης</b> (<b>υποψήφιος με την Ανασυγκρότηση – ΤΕΕ από την αρχή)</b></span></li>
</ul>
<ol start="3" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_3.pdf">Συνεδρίαση
ΔΕ ΤΕΕ, 18-11-2015</a> <u>υπέρ της συμμετοχής του ΤΣΜΕΔΕ στην τράπεζα
αττικής και της συμβολής του ΤΣΜΕΔΕ στη λειτουργία αναπτυξιακής τράπεζας</u>ψήφισαν:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γεώργιος
Στασινός <b>(υποψήφιος με τη ΔΚΜ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Νικόλαος
Μήλης <b>(υποψήφιος με τη ΔΗΣΥΜ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αντωνία
Μοροπούλου <b>(υποψήφια με την ΔΗΠΑΜ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Θεόδωρος
Σεραφίδης <b>(υποψήφιος με την ΕΛΕΜ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Παναγιώτης
Αντιβαλίδης <b>(υποψήφιος με την Δύναμη)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ιωάννης
Γαμβρίλης</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σπυρίδων
Ζαννιάς <b>(υποψήφιος με την Πρόοδο και Αναβάθμιση ΤΕΕ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αθανάσιος
Πανόπουλος</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Χαράλαμπος
Τσόγκας</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γεώργιος
Τσουκαλάς</span></li>
</ul>
<ol start="4" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_4.pdf">Συνεδρίαση
ΔΣ ΕΤΑΑ, 23-12-2015/379/Θέμα 21ο</a> <u>υπέρ της αναδρομικής
εφαρμογής των αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών του 3986/11</u> ψήφισαν:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Βασιλείου
Θεόδωρος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Πλατσάκης
Γεώργιος</b> <b>(υποψήφιος με την ΡΠΜ)</b>,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Μούζιος
Παναγιώτης</b> (<b>υποψήφιος με την Αρ.Στροφή – συμμετέχει στο
ΑΡΑΓΕΣ)</b></span></li>
</ul>
<ol start="5" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_5.pdf">Συνεδρίαση
ΔΣ ΤΣΜΕΔΕ, 8-2-2016/410/Θέμα 23ο</a> <u>υπέρ της αναδρομικής
εφαρμογής των αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών του 3986/11</u> ψήφισαν:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Βασιλείου
Θεόδωρος,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Καρκαντζός
Ξενοφώντας</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Κολοβός
Ανδρέας</b> (<b>υποψήφιος με την Αρ. Στροφή – συμμετέχει στο ΑΡΑΓΕΣ)</b></span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Τσουρέκας
Δημήτριος</b> (<b>υποψήφιος με τη Περιφερειακή Συνεργασία Μηχανικών)</b>,</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Μούζιος</b> <b>Παναγιώτης</b> (<b>υποψήφιος
με την Αρ. Στροφή – συμμετέχει στο ΑΡΑΓΕΣ)</b></span></li>
</ul>
<ol start="6" type="1">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://www.block-tee.gr/wp-content/uploads/pdf/praktika/Prakt_6.pdf">Εισήγηση
ΔΕ ΤΕΕ, 5-10-2016</a> υπέρ της διάλυσης των επαγγελματικών
δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στο Δίπλωμα του Μηχανικού από:</span></li>
</ol>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μοροπούλου
Τώνια (υποψήφια με τη ΔΗΠΑΜ)</span></b></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Βαμβουρέλη
Θεόφραστο (υποψήφιο με την ΡΠΜ)</span></b></li>
</ul>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #990000;"><u><br /></u></span></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><u><span style="color: #cc0000;">Επισκεφθείτε:</span></u> <i><a href="http://www.block-tee.gr/">#block_TEE Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων & Ανέργων Μηχανικών</a></i></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<o:p><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><u><br /></u></i></span></o:p></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span style="color: #cc0000;"><u>Διαβάστε:</u> </span></i></span></o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>-</i></span><o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span style="color: #990000;"> </span></i></span></o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><a href="http://www.block-tee.gr/ekloges_tee_2016/block_tee-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b7/">#block_TEE: διακήρυξη</a></i></span></h3>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> - </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><a href="http://www.block-tee.gr/ekloges_tee_2016/">#block_TEE, τα ψηφοδέλτια της αριστερής κίνησης εργαζομένων & άνεργων μηχανικών</a></i></span></h3>
<div>
<br /></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><u><span style="color: #cc0000;">Δείτε:</span></u><span style="color: #990000;"> </span></i></span></o:p></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;">20 Νοέμβρη Εκλογές ΤΕΕ, Στηρίζουμε – Ψηφίζουμε #block_ΤΕΕ</span></h3>
<div>
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<o:p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/Oa-DcSqZdKU" width="480"></iframe></o:p></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-1Lg5jlN_cEk/WDAs120RZ4I/AAAAAAAAVj4/r2EHD8GCqCETkgrwjKsNB6D4IRWAji2yACLcB/s1600/blocktee_afises%2BTEE2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="176" src="https://1.bp.blogspot.com/-1Lg5jlN_cEk/WDAs120RZ4I/AAAAAAAAVj4/r2EHD8GCqCETkgrwjKsNB6D4IRWAji2yACLcB/s640/blocktee_afises%2BTEE2016.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><a href="http://www.block-tee.gr/">#block_TEE Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων & Ανέργων Μηχανικών</a></i></span></h3>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-47676298431052956742016-11-16T11:40:00.001+02:002016-11-16T11:40:58.237+02:00Μαζική απάντηση στην απαγόρευση και στον Ομπάμα (photos-video)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-0tNr9-koo2g/WCwd1mUrKeI/AAAAAAAAViE/47ihpeGQjEwaugwRO0akyjG3D-1TdIa8ACLcB/s1600/OMPAMA1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://4.bp.blogspot.com/-0tNr9-koo2g/WCwd1mUrKeI/AAAAAAAAViE/47ihpeGQjEwaugwRO0akyjG3D-1TdIa8ACLcB/s320/OMPAMA1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι είπαν όχι στην αυταρχική
και αντιδημοκρατική απαγόρευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και διαδήλωσαν μαζικά
και μαχητικά στο κέντρο της Αθήνας</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">, ενάντια στην επίσκεψη του εκπροσώπου
του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Μπ. Ομπάμα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Από τις 5.00 μ.μ. ο κόσμος άρχισε να πυκνώνει μπροστά στο
Ε.Μ. Πολυτεχνείο στην οδό Πατησίων,</b>όπου από το πρωί <b>ξεκίνησαν οι
τριήμερες εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. </b>Πυκνά
μπλοκ και παλμός κυριάρχησαν στην συγκέντρωση, που <b>καλούσαν εργατικά
σωματεία</b> (από τη συνέλευση της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για
Συντονισμό και άλλα), <b>ο Συντονισμός Σωματείων, Συλλόγων και
Συλλογικοτήτων για το προσφυγικό, πολλοί Φοιτητικοί Σύλλογοι, αλλά και
Οργανώσεις της ανατρεπτικής και μαχόμενης Αριστεράς.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b></b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-NNiZG_TWGZQ/WCwfg_TqTKI/AAAAAAAAViQ/CipY3YewOmo7sopgrveSnvU-q42xZxQvACEw/s1600/OMPAMA2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://2.bp.blogspot.com/-NNiZG_TWGZQ/WCwfg_TqTKI/AAAAAAAAViQ/CipY3YewOmo7sopgrveSnvU-q42xZxQvACEw/s320/OMPAMA2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η πορεία ξεκίνησε γύρο στις 6.00 μ.μ. από την οδό Πατησίων
και προχωρούσε αργά, αλλά σταθερά μπαίνοντας στην οδό Σταδίου για να πορευθεί
προς την Πρεσβεία των ΗΠΑ. <b>Στην κεφαλή το κοινό πανό με το σύνθημα
"Όχι στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο-Ομπάμα Ανεπιθύμητος" και
υπογραφή Σωματεία-Σύλλογοι-Συλλογικότητες.</b> Αμέσως μετά εργατικά <b>σωματεία </b>και
το πανό του Συντονισμού για το Προσφυγικό, καθώς και μεγάλα πυκνά μπλοκ δεκάδων <b>Φοιτητικών
Συλλόγων </b>της Αθήνας που με αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων
καλούσαν στην συγκέντρωση και πορεία από το Πολυτεχνείο. Ακολουθούσαν τα <b>μαζικά
μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ</b>, του ΕΕΚ και της ΟΕΝ, της ΟΡΜΑ και της ΟΚΔΕ, καθώς και
αυτόνομων και αναρχικών συλλογικοτήτων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Στο ύψος της οδού Κολοκοτρώνη στη συμβολή της με την οδό Σταδίου ισχυρές
αστυνομικές δυνάμεις με κλούβες και διμοιρίες ΜΑΤ εμπόδισαν τη συνέχιση της
διαδήλωσης.</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-mNZJER_uz18/WCwlA0vUk9I/AAAAAAAAVi0/6ZzO7NmmR8sFuLGfyOHekkMsoU6yX70owCLcB/s1600/OMPAMA4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://4.bp.blogspot.com/-mNZJER_uz18/WCwlA0vUk9I/AAAAAAAAVi0/6ZzO7NmmR8sFuLGfyOHekkMsoU6yX70owCLcB/s640/OMPAMA4.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μόλις οι πρώτες αλυσίδες των διαδηλωτών έφτασαν
κοντά στον αστυνομικό φραγμό </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με ρίψη
χημικών και επίθεση προς τα μπλοκ της πορείας.</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-URQOP8Mv3LU/WCwlJ0swWkI/AAAAAAAAVi4/KcTujQt6r8oYBstEm5KY_FQPPFry45zewCLcB/s1600/OMPAMA5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-URQOP8Mv3LU/WCwlJ0swWkI/AAAAAAAAVi4/KcTujQt6r8oYBstEm5KY_FQPPFry45zewCLcB/s640/OMPAMA5.jpg" width="489" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα μπλοκ γρήγορα
ανασυντάχθηκαν και άλλα μέσω της οδού Πανεπιστημίου, άλλα από την Σταδίου,
συνέχισαν την πορεία, δεχόμενα συνεχείς επιθέσεις και πολλά χημικά από τις
διμοιρίες των ΜΑΤ που κυνηγούσαν</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> τα μπλοκ σε όλη τη διαδρομή μέχρι την Ομόνοια.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Νωρίτερα επίσης στην οδό Σταδίου είχαν πορευθεί μπλοκ της
ΛΑ.Ε κια της Λαϊκής Αντίστασης, ενώ στην Ομόνοια πραγματοποιήθηκε το
Συλλαλητήριο της ΕΕΔΥΕ, του ΠΑΜΕ και άλλων φορέων και συλλόγων. Η διαδήλωση της
ΕΕΔΥΕ, του ΠΑΜΕ κ.α. ανέβηκε από την Ομόνοια μέσω της οδού Πανεπιστημίου και
έφτασε μέχρι το σημείο όπου είχαν κλείσει το δρόμο διμοιρίες των ΜΑΤ και
αποχώρησε. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Η σημερινή απαράδεκτη απαγόρευση έσπασε στην πράξη από τη
μαχητική στάση χιλιάδων ανθρώπων που διαδήλωσαν </b>ενάντια στο
"αποφασίζουμε και απαγορεύουμε τις συναθροίσεις και πορείες..." της
αντιλαϊκής κυβέρνησης. Η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων, η ρίψη χημικών και η
καταστολή δείχνει ότι για την κυβέρνηση του μνημονίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, των
αντιλαϊκών μέτρων και του αυταρχισμού ο "εχθρός λαός", ο
αποφασισμένος και οργανωμένος λαός, είναι επικίνδυνος για τα σχέδιά της. <b>Ο
λαός δεν ξεχνάει τα γεράκια του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων,
τους καθοδηγητές του ΔΝΤ και εκπροσώπους του βάρβαρου καπιταλισμού και των
πολυεθνικών του, όπως ο Ομπάμα.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Συνεχίζουμε με μαζικές εκδηλώσεις για την επέτειο της
εξέγερσης του Νοέμβρη, </b>με κορύφωση την μεγάλη <b>αντιμπεριαλιστική
διαδήλωση την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου, στις 3.00 μ.μ</b>. (προσυγκέντρωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
ΝΑΡ, νΚΑ, κλπ, 3.00 μ.μ. Πλ. Κλαυθμώνος).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Πηγή:<a href="http://www.narnet.gr/articles/%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B1">ΝΑΡ</a></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="https://www.youtube.com/embed/an_lav6jjZI" style="text-align: left;" width="459"></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/ww4Ggk2PRsw" style="text-align: left;" width="480"></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Δελτίο Τύπου για τις διαδηλώσεις και την καταστολή εξέδωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 15/11</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_30" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"
alt="http://antarsya.gr/sites/default/files/field/image/poreia151116.jpg"
style='width:885.75pt;height:664.5pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="poreia151116"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους χιλιάδες διαδηλωτές που
κατέκλυσαν σήμερα το κέντρο της Αθήνας, αλλά και άλλων πόλεων, σπάζοντας στο
δρόμο την τρομοκρατία και αμφισβητώντας μαχητικά τις κόκκινες γραμμές που
έστησε η κυβέρνηση για να προστατεψει τον εκπρόσωπο του αμερικάνικου
ιμπεριαλισμού Μπ. Ομπάμα.</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Καταγγέλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που, ακολουθώντας τους
προκατόχους της, προσπάθησε να μετατρέψει την Αθήνα σε νεκρή πόλη και εντέλει
επιστράτευσε τα ΜΑΤ, το ξύλο και τα χημικά για να διαλύσει τις διαδηλώσεις. Η
καταστολη ειναι πια μόνιμος συνοδοιπόρος της αντιλαϊκής πολιτικής της
κυβερνησης, απαράιτητηπρουπόθεση για την εφαρμογή μιας πολιτικής που εξαθλιωνει
τον λαό και οδηγεί τη χώρα σε επικίνδυνες περιπέτειες, υποταγμένη στα
ιμπεριαλιστικά κέντρα.</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε μαζική συμμετοχή στην πορεία του
Πολυτεχνείου στις 17/11 και σε κλιμάκωση του αγώνα, μπροστά και στα απεργιακά
ραντεβού στις 24/11 και 8/12 για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης
κυβέρνησης - ΕΕ -κεφαλαίου.</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ.</i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<o:p><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-67870412916612588292016-11-14T13:22:00.001+02:002016-11-14T13:29:47.064+02:00Νίκη Τράμπ: «ανατροπή» του συστήματος, με τους δικούς του όρους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #38761d; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Παναγιώτης Μαυροειδής</i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-M52JAYxksaw/WCmbJVJwA7I/AAAAAAAAVhk/vEKeA3N1dhU0YrA8eIn_AR3V0OLP4IuIQCLcB/s1600/tramp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://2.bp.blogspot.com/-M52JAYxksaw/WCmbJVJwA7I/AAAAAAAAVhk/vEKeA3N1dhU0YrA8eIn_AR3V0OLP4IuIQCLcB/s320/tramp.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Άραγε η «πολιτική διέξοδος» στο όνομα της οποίας
μιλάει ο ακροδεξιός Τράμπ, χαρακτηρίζεται από ένα περιστασιακό και
πρωτοφανές περιεχόμενο;</span><span style="text-align: left;"> <span style="font-size: xx-small;"> </span></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αποτελεί ένα ακραίο </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">«ατύχημα»,</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> ή
αντιστοιχεί σε κάποια βαθύτερη </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">τάση μετασχηματισμού της κοινωνικής
πολιτικής συμπεριφοράς</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία και ειδικά
στην Αμερικάνικη, με </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">αντικειμενικό υπόβαθρο</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">;</span><span style="text-align: left;"> </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Όπως προειδοποιούσε ο <b>Michael Moore</b> σε
άρθρο του από το περασμένο καλοκαίρι (όπου προέβλεπε τη νίκη του Τράμπ), η
πικρή αλήθεια είναι πως <b>«δεν αντέχουμε τα άσχημα νέα». </b></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μα πως γίνεται αποδεκτή η αηδιαστική, ρατσιστική,
μισο-φασιστική, αντι-μεταναστευτική, ξενοφοβική, μισογύνικη φιγούρα του Τράμπ;</span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αν το ερώτημα τεθεί με αυτούς τους όρους, δύσκολα θα γίνει
αντιληπτή και ερμηνεύσιμη η <b>ριζοσπαστική τομή, αντιδραστικού χαρακτήρα,
ιστορικής σημασίας στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο,</b> τις αξίες του και
την επανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος κυριαρχίας του, που αντιπροσωπεύει
η νίκη Τράμπ.</span><br />
<a name='more'></a></blockquote>
<h3 style="text-align: center;">
<b><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><u>Η μεγάλη κρίση του καπιταλισμού και της ηγεμονίας
των ΗΠΑ</u></span></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι διεργασίες που προετοίμασαν αυτή την τομή πρέπει να
αναζητηθούν σε δύο αλληλοσυνδεόμενες πλευρές, εξαιρετικά σημαντικές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η πρώτη αφορά τον <b>κύκλο της μεγάλης καπιταλιστικής
κρίσης που άνοιξε το 2007-2008</b>. Αυτήν την κρίση ακριβώς (και δυστυχώς) την
οποία η αριστερά δύσκολα βάζει στο κέντρο της ανάλυσής της, αλλά και στον
πυρήνα της πολιτικής της απάντησης. Η δεύτερη αφορά, την <b>κρίση της
αμερικάνικης οικονομικής και πολιτικής ηγεμονίας</b> στις παγκόσμιες
εξελίξεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στις ΗΠΑ, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, με μικρές ή/και
πολύ μεγάλες διαφορές, όχι μόνο η εκλογική και πολιτική συμπεριφορά του κόσμου
αλλά και ευρύτερη ριζική αναδιάταξη των ιδεών, αξιών και αναζητήσεων,
διαμορφώνονται καθοριστικά πάνω σε αυτά τα πεδία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η αίσθηση σχετικής αφθονίας και σιγουριάς για
την πλημμυρίδα των παλιών και νέων μεσαίων (αυτο-απασχολούμενων ή μισθωτών)
στρωμάτων, επλήγη σημαντικά. Ακόμη χειρότερα, η διακαής ελπίδα για την <b>ανέλιξή</b>τους
(κλασικό στοιχείο του αμερικάνικου «θαύματος» των «ατέλειωτων ευκαιριών»)
θρυμματίστηκε. Τα εργατικά στρώματα καταβυθίστηκαν, η δε νεολαία είναι πλέον
βέβαιη πως θα ζήσει χειρότερα και όχι καλύτερα από τους γονείς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ακόμη πιο σημαντικό όμως είναι η διαπίστωση που εδραιώνεται
όχι μόνο στους οικονομικούς αναλυτές αλλά και στην πλειοψηφία των ανθρώπων, ότι
η βουτιά δεν είναι προσωρινή, η περιβόητη ανάκαμψη δεν έρχεται ή είναι τελείως αναιμική.
Όταν οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ κάνουν λόγο για ρυθμούς ανόδου των οικονομικών στα
βασικά καπιταλιστικά κέντρα στην κλίμακα του 0% έως 2%, όλοι κατανοούν πως η
καταστροφή ήρθε για να μείνει. Ειδικά στις ΗΠΑ, το 2016 θα κλείσει καθοδικά
(1,4% αντί για 2,6% το 2015), ενώ και για το 2017 προβλέπονται και πάλι
«χαμηλές πτήσεις». Η οριακή «αναπήδηση της νεκρής γάτας μετά την πτώση της»
στην περίοδο Ομπάμα, δεν δημιουργεί ψευδαισθήσεις: Για την συντριπτική
πλειοψηφία, με τίποτα δεν επανέρχεται η προ του 2007 κατάσταση εισοδήματος και
επιπέδου ζωής.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Υπάρχει σοβαρότατη κρίση, που δεν μπορεί να αναταχθεί με τις
κλασικές μεθόδους. Δε συνιστά μονοδιάστατα ευκαιρία κερδών, αλλά και <b>πραγματικό
πρόβλημα προοπτικής</b> για τον σύγχρονο καπιταλισμό, με τις <b>αντιθέσεις </b>του
να βαθαίνουν. Η σιγουριά για ένα ρόλο παγκόσμιου ηγεμόνα των ΗΠΑ -με δύναμη
πυρός τις πολυεθνικές πολυκλαδικές επιχειρήσεις που έχουν αφετηρία και
«προστασία» το αμερικάνικο κράτος και αδιαμφισβήτητο δόρυ και
«σωματοφύλακα» την στρατιωτική υπεροπλία του μέσω ΝΑΤΟ ή/και αυτοτελώς- στην
επιβολή μιας μονοκρατορίας «παγκόσμιας αγοράς», προοδευτικά εξανεμίζεται.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σε αυτό το φόντο, αναπτύχθηκαν με ορμητικό τρόπο, <b>αντίρροπες
τάσεις ριζοσπαστικοποίησης </b>εδώ και μία δεκαετία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο <b>δεξιός, μαχητικός, ριζοσπαστισμός</b>, μορφοποιήθηκε
αρχικά στο Tea Party και στη συνέχεια βρήκε έκφραση στο ρεύμα
Τράμπ και την υποψηφιότητά του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το ρεύμα αυτό, σε επίπεδο <b>κοινωνικής οικονομικής
απάντησης</b> έφτασε ακόμη και να αμφισβητήσει δημαγωγικά (αλλά και
ουσιαστικά) πλευρές της νεοφιλελεύθερης πρότασης, μιλώντας κατά της
παγκοσμιοποίησης και υπέρ της εσωτερικής συσσώρευσης, στο πλαίσιο ενός
αγριότερου και πιο ανελεύθερου καπιταλισμού. Δημαγωγεί έτσι για «δημιουργία
θέσεων εργασίας» και παρουσιάζεται αντισυστημικό έναντι τραπεζών και ηγεμονικών
πολυεθνικών κεφαλαίων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η πολιτική αυτή τάση, σε <b>κομματικό και πολιτικό
επίπεδο</b> συγκρούστηκε και τελικά υπερέβη τα όρια της δεξιάς πλευράς του
πολιτικού κατεστημένου (Ρεπουμπλικάνοι). Στο σημείο αυτό, επισημαίνεται μια
σημαντική αναλογία με τις εξελίξεις στη Βρετανία: Παρατηρείται <b>αναντιστοιχία </b>ανάμεσα
στον βασικό σχεδιασμό της ηγετικής πυραμίδας του αστικού κόσμου και το ρόλο των
παραδοσιακών αστικών κομμάτων να την υπηρετήσουν, με αποτέλεσμα όχι μόνο μια
βαθιά κρίση τους, αλλά και τον υπερκερασμό τους «από τα κάτω» και «από τα
μέσα» και «από τα δεξιά». Πρόκειται για τρανταχτή απόδειξη του βάθους των
αντιθέσεων και της πολιτικής κρίσης που σοβεί.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η διαρκώς <b>ενεργή αντίθεση</b> ανάμεσα σε ένα
«εθνικό προστατευτισμό» που περιφρουρεί και ισχυροποιεί αμυντικά, αλλά
ταυτόχρονα οριοθετεί και περιορίζει τον αμερικάνικο καπιταλισμό στην επιδίωξη
των μεγάλων κινητήριων δυνάμεων του για παγκόσμια ηγεμονία, δεν μπορεί πλέον να
διευθετηθεί ελεγχόμενα και ομαλά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το <b>κόμμα των Δημοκρατικών</b>, βρέθηκε να
αποτελεί τον βασικό συστημικό πόλο για τις ηγεμονικές δυνάμεις του κεφαλαίου
και το πλέγμα πολιτικής εξουσίας, με υποστήριξη από την συντριπτική πλειοψηφία
των μεγάλων επιχειρήσεων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των τραπεζών, ακόμη και
κορυφαίων στελεχών των Ρεπουμπλικάνων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το ίδιο το πρόσωπο της <b>Χ.</b> <b>Κλίντον</b>,
πιστοποιούσε ότι είναι «σκυλί του συστήματος» και της παλιάς τάξης πραγμάτων:
Πολεμοχαρές γεράκι, διαπλοκή με μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες, από
«πολιτικό τζάκι» (Κλίντον). Η φιγούρα της έδινε φτερά στα πόδια της λαϊκής
βάσης του αντιπάλου της, ενώ καθήλωνε ξινισμένους και αμήχανους όσους την
ψήφιζαν με το ζόρι και από αηδία για τον Τράμπ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα απίθανα λοιπόν, γινόντουσαν πλέον πιθανά. Πόσω μάλλον
όταν το <b>«αριστερόστροφο» ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης </b>ήταν
εξαρχής «δοσμένο» στην υποταγή του στον συστημικό πόλο των Δημοκρατικών και της
Κλίντον, με βάση την κλασσική και χιλιο-αποτυχημένη λογική του «μικρότερου
κακού» και της «επίδρασης για αλλαγή πορείας».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><u>Τραγωδία της υποταγής στον «δημοκρατικό πόλο»</u></span></b></div>
<b><u><div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Ήττα της «πολιτικής των ταυτοτήτων»</span></b></div>
</u></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ελπίδες είχαν επενδυθεί στον αριστερόστροφο, κινηματικό
ριζοσπαστισμό, που αναπτύχθηκε στην ίδια κοίτη κοινωνικής
δυσαρέσκειας. Εκφράστηκε με διάφορα κινήματα τύπου «καταλάβετε την wall
street», εργατικές διεκδικήσεις για το κατώτερο ωρομίσθιο, αλλά περισσότερο
ορατά σε πολιτικό επίπεδο με το «δημοκρατικό σοσιαλιστικό» ρεύμα του Σάντερς ως
εναλλακτικής υποψηφιότητας των Δημοκρατικών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το ρεύμα αυτό, σε επίπεδο <b>κοινωνικής οικονομικής
απάντησης</b>, έμεινε στα όρια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης,
διεκδικώντας διορθώσεις με ισχυρές νεοκευνσιανές παρεμβάσεις, σε
ριζοσπαστικότερη εκδοχή αυτών που επιχείρησε ο Ομπάμα (τόνωση εσωτερικής
ζήτησης, κοινωνική πολιτική, φορολογία και σχετική αναδιανομή).
«Διορθώσεις» που δεν μπορούν να σταθούν στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης
παγκοσμιοποίησης και του καθολικού καπιταλισμού της γενικευμένης αγοράς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σε επίπεδο <b>πολιτικής κίνησης</b>, υποτάχθηκε
στην δήθεν «αριστερή» (αλλά στην ουσία απολύτως συστημική πλευρά)
του σαπισμένου πολιτικού συστήματος με ενσωμάτωση στους Δημοκρατικούς. Σχεδόν
ότι γίνεται και στη Βρετανία με τον Γκόρμπιν. Η υπόθεση ότι αν στη θέση
της Κλίντον ήταν ο Σάντερς όλα θα ήταν καλύτερα, μπορεί να σταθεί μόνο σε
αφαίρεση από το αντικειμενικό γεγονός ότι ο Σάντερς δεν «άντεξε» -σε αντίθεση
με τον Τράμπ που το έπραξε απέναντι στο κόμμα του!- να πάει κόντρα στο
κατεστημένο των Δημοκρατικών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Έτσι, τη στιγμή που οι συστημικές δυνάμεις φάνταζαν
περισσότερο επαναστατικές με τη άρνηση και (αντιδραστική) μετάλλαξη του
κακόφημου εαυτού τους, οι «αριστερές» «αντισυστημικές», πνίγηκαν μέσα στο
κακοφορμισμένο τερέν της αναστήλωσης μιας αποτυχημένης παραλλαγής της καπιταλιστικής
διαχείρισης και της πολιτικής εκπροσώπησής της.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Όταν οι γυναίκες, οι εθνικές μειονότητες, οι
μουσουλμάνοι και όσοι θεωρούν κρίσιμο ζήτημα τις διακρίσεις ενάντια στο
διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, είναι πάνω από 70%, η Κλίντον δε γίνεται
να ηττηθεί». Κλασικό μότο της εκστρατείας των Δημοκρατικών… Ωστόσο, η μάχη της
«ταυτότητας» και της «πολιτιστικής υπεροχής», εκτός του πεδίου του
«κοινωνικού ζητήματος», διευκόλυνε παρά δυσκόλεψε τον Τράμπ, χαρίζοντάς του εν
τέλει τη νίκη και σε αυτό το πεδίο. Ο δικός του αντι-μεταναστευτικός και
ρατσιστικός οίστρος πατούσε αντικειμενικά στο ερώτημα της «δημιουργίας
δουλειών», οι οποίες «δεν υπάρχουν για όλους». Έτσι, δεν αποδεικνύεται η
πλειοψηφία των φτωχών και εργατών «ρατσιστές», αλλά μάλλον η αριστερή εργατική
οπτική εντελώς αναιμική και απούσα από την πολιτική μάχη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η ανεξάρτητη παρέμβαση ενός ρεύματος εργατικής πολιτικής με
αντικαπιταλιστική, κομμουνιστική και διεθνιστική κατεύθυνση, αναδεικνύεται στο
πιο επείγον καθήκον μπροστά στην επέλαση της αντιδραστικής μετάλλαξης του
σύγχρονου καπιταλισμού. Αντίθετα, η υποταγή στον αστικό «δημοκρατικό πόλο», στο
όνομα του αντιφασισμού και του αντιρατσισμού, εξασφαλίζει τη νίκη του κάθε
Τράμπ…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα <a href="http://prin.gr/?p=12351">ΠΡΙΝ </a>13/11/16</i></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-76811076351798476442016-11-12T22:52:00.001+02:002016-11-12T23:02:56.134+02:00TINA OOD: There Is No Alternative Out Of Democrat<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Χρήστος Καλαμπόκας </span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-rqQzY6-FU20/WCd-L9cHDII/AAAAAAAAVhM/ozj07WSJL9AjYe-oMnHw1S_5IDqRyjJnACLcB/s1600/trump.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="162" src="https://4.bp.blogspot.com/-rqQzY6-FU20/WCd-L9cHDII/AAAAAAAAVhM/ozj07WSJL9AjYe-oMnHw1S_5IDqRyjJnACLcB/s320/trump.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Πολεμώντας τον «δαίμονα» του κέρδους και της μηδενικής
ανοχής με τα πλαστικά σπαθιά της φιλελεύθερης αριστεράς</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b> <span style="color: #990000;">1.</span></b> Το μαζικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα
που εκφράστηκε με την υποψηφιότητα Σάντερς ήταν δημιούργημα της πολύμορφης
κοινωνικής και πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης στις ΗΠΑ την πρόσφατη δεκαετία που
δυνάμωσε αποφασιστικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2007.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η υποψηφιότητα Σάντερς του έδωσε σε πρώτη φάση αποφασιστική
ώθηση, θέση στην κεντρική πολιτική σύγκρουση. Η υποψηφιότητα Τραμπ επέδρασε
πολύ λιγότερο στην ανάπτυξή του. Το εύρος και η ταξικότητα αυτού του ρεύματος
έχει περιγραφεί με σχετική πληρότητα από ένα σημαντικό αριθμό αγωνιστών
και μελετητών των κοινωνικών κινημάτων. Ήταν κάτι νέο, μεγάλο, ευρηματικό και
πρωτόγνωρα ταξικό σε σχέση με προηγούμενες κινηματικές καμπές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">2. </span></b>Ο Τράμπ δεν είναι φασίστας και Χίτλερ. Είναι
ένας<b> ακροδεξιός πολεμοχαρής και ρατσιστής νεοφιλελεύθερος, εκφραστής
ενός υπαρκτού πολιτικού ρεύματος</b> με πολλαπλές και διαφορετικές ρίζες
(και φασιστικές) στις ΗΠΑ καθώς και πρόσφατων σημαντικών συγκροτήσεων όπως το
tea party.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ηταν μια εναλλακτική εφεδρεία του κεφαλαίου απέναντι σε
κινδύνους αποσταθεροποίησής του διαρκώς παρούσα. Η κατασκευή της εικόνας του
Τραμπ ως νέου Χίτλερ, και όχι ως πραγματικού <b>εκφραστή της ακροδεξιάς,
ρατσιστικής εκδοχής του νεοφιλελευθερισμού,</b> αποτελεί έργο της ηγεσίας
των δημοκρατικών, του μιντιακού συστήματος και τμημάτων του αμερικανικού
κεφαλαίου με δύο στόχους:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>(α)</b> να επιλύσει σχετικά ομαλά τον διχασμό του
δημοκρατικού κόμματος και να εμποδίσει κάθε πιθανότητα εναλλακτικής <b>διακριτής
έκφρασης του ριζοσπαστικού κινήματος</b> και</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>(β) </b>να επικεντρώσει εκεί την τελική προεκλογική
μάχη δεδομένης της <b>έλλειψης στρατηγικών διαφορών</b> των δύο
πλευρών και βαθιάς σήψης του αμερικανικού πολιτικού συστήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">3.</span> </b>Η εκλογική ταχτική πέτυχε και τους δύο
στόχους,</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>(1)</b> μετατρέποντας την προεκλογική περίοδο σε ένα <b>ακροδεξιό
σόου του Τραμπ</b> που συνοδεύονταν είτε από την γελοιοποίησή του είτε από
την δαιμονοποίησή του και</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>(2)</b> από την <b>ενσωμάτωση της ριζοσπαστικής
πτέρυγας</b> με την ουρά στα σκέλια <b>στην επιλογή της Χίλαρι</b>επομένως
και την προσωρινή αναβολή της συγκρότησης της εναλλακτικής επιλογής από
καλύτερες θέσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής όμως <b>έχασε το
ραντεβού με την ιστορία.</b> Η απάντηση στο ερώτημα ποιες ακριβώς
διεργασίες στο εκλογικό σώμα και στην κοινωνία έπαιξαν τον αποφασιστικό ρόλο
στην εκλογική έκπληξη θα είναι στο κέντρο της συζήτησης για πολύ καιρό μπροστά
μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>4. </b>Η πλειοψηφία της <b>ριζοσπαστικής
διανόησης και της αριστεράς</b> με ελάχιστες εξαιρέσεις <b>υπέκυψε
στον πολιτικό εκβιασμό των δημοκρατικών</b> χωρίς καμιά ιδιαίτερη κοινωνική-λαϊκή
πίεση προς αυτή την κατεύθυνση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αντίθετα, ήταν εμφανής η έντονη τάση στην νέα κοινωνική βάση
των δημοκρατικών για <b>απεγκλωβισμό από το Δημοκρατικό Κόμμα</b> και
για ενεργοποίηση μιας <b>τρίτης επιλογής σε ρήξη με ρεπουμπλικάνους και
δημοκρατικούς.</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-NdFytnoWyYY/WCd-Nzz1iSI/AAAAAAAAVhQ/CZ9wRI1ZaMUVSfdLwg5kuAIYsDZ_BsG1gCLcB/s1600/TINA-OOD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://3.bp.blogspot.com/-NdFytnoWyYY/WCd-Nzz1iSI/AAAAAAAAVhQ/CZ9wRI1ZaMUVSfdLwg5kuAIYsDZ_BsG1gCLcB/s640/TINA-OOD.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα χαμηλότερα</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> στρώματα των λευκών εργατών, μεγάλα τμήματα
της νεολαίας και μικρότερα αλλά σημαντικά τμήματα του μαύρου και ισπανόφωνου
πληθυσμού πίεζαν για άλλη λύση. Όμως αυτή έστω η άτυπη ηγεσία κράτησε ακριβώς
την ίδια στάση με την προσκυνημένη ιταλική διανόηση απέναντι στον Μπερλουσκόνι
ή στην καλύτερη περίπτωση αδιαφόρησε πολιτικά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Έχει περιγραφεί και εξηγηθεί στο παρελθόν με πληρότητα
ο ειδικός ρόλος που έπαιξε <b>στη διάλυση της αριστεράς στην Ιταλία η
αντιμπερλουσκονική υστερία</b>, που τελικά <b>οδήγησε στην καθολική
κυριαρχία</b> του Μπερλουσκόνι για μια δεκαετία τουλάχιστον.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Απλά η ριζοσπαστική διανόηση στις ΗΠΑ, επαναπαυμένη στην
εκδοχή μιας οριακής νίκης αλλά νίκης της Χίλαρι απέναντι στον Τραμπ, που θα
διατηρούσε τις ελπίδες της για κάτι αλλο καλύτερο, δεν μπορούσε να συλλάβει την
απελπισία και τον πόνο των φτωχών λαικών στρωμάτων και μεγάλων τμημάτων της
νεολαίας και μειονοτήτων που δεν έβλεπαν <b>καμιά στρατηγική σημασία</b> σε
αυτή την μάχη πετυχημένων επιχειρηματιών και πολιτικών πραιτωριανών. Πρόκειται
για τρομαχτική <b>έλλειψη δεσμών με τον αμερικανικό λαό</b> αλλά και
επίδειξη παραδειγματικής ανικανότητας ευθέως ανάλογη των δισεκατομμυρίων
σελίδων θεωρίας που έχουν παραγάγει. Και η πληρωμή ήρθε σε ρευστό και όχι με
πιστωτική κάρτα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">5.</span> </b>Οι<b> ΗΠΑ</b> είναι κυρίως <b>κοινωνικά
διχασμένες</b> και θα παραμείνουν έτσι όσο δεν ανοίγει ένας διαφορετικός
δρόμος. <b>Η κοινωνική πόλωση θα ενταθεί.</b> Αυτό θα είναι το κύριο
χαρακτηριστικό την επόμενη περίοδο και το κίνημα Τραμπ εκεί θα εστιάσει την
επιθετική του ισχύ, να επιχειρήσει να αντιμετωπίσει την <b>κρίση
κερδοφορίας με ανοιχτή καταστολή</b>και πρωτοφανή αντιδημοκρατικά μέτρα και με
την συνέργεια των δημοκρατικών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Καμιά θεμελιώδης κατεύθυνση της νεοφιλελεύθερης
στρατηγικής δεν πρόκειται να αναιρεθεί.</b> Μην ελπίζει κανείς ότι ο Τραμπ
θα επιχειρήσει με οικονομικά μέτρα (δηλ. με την κήρυξη ενός οικονομικού πολέμου
σε βάρος των ανταγωνιστών στο αμερικανικό έδαφος) να επανακτήσει ό,τι θα
μπορούσε να κερδίσει με την στρατιωτική ισχύ. Το αντίθετο μάλιστα θα συμβεί, θα
έχουμε μια ένταση των στρατιωτικών εμπλοκών σε διεθνές επίπεδο σε όλα τα μέτωπα
στον πλανήτη απλούστατα γιατί το αμερικανικό έθνος δεν μπορεί να ξαναγίνει
μεγάλο και τρανό παρά μόνο νικώντας ενωμένο τις εξωτερικές απειλές. Δεν μπορεί
να σταθεί αλλιώς μια τέτοια πολιτική σε ένα <b>κοινωνικά φλεγόμενο
κοινωνικό στίβο</b> όπως η αμερικανική κοινωνία. Η γερμανική αντίδραση
λοιπόν που επικέντρωσε καταρχήν στην ανάγκη για πλήρη και εκ βάθρων <b>στρατιωτικοποίηση
της ΕΕ υπό την ηγεμονία της</b> κάνοντας χρήση μάλιστα της φιγούρας του
Αμερικανικού Ράιχ είναι ενδεικτική.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">6.</span></b> Καμιά αξία δεν έχει η συζήτηση που άνοιξε αν
(παρηγοριά στον άρρωστο…) ο Σάντερς θα νικούσε τον Τραμπ, εάν ήταν αντίπαλός
του. Πιθανά και να μπορούσε, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση που ξαναβάζει στο
τραπέζι <b>την λογική της ήττας</b> δηλ. <b>TINA OOD.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο Σάντερς ήταν ένα είδος κένταυρου μέσα στο ριζοσπαστικό
κίνημα, τα πόδια του φαίνονταν να τον οδηγούν στην σύγκρουση με την ηγεσία των
δημοκρατικών αλλά το μυαλό του και η ψυχή του ήταν δεμένη με την μοίρα της
ολιγαρχίας των δημοκρατικών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Δεν ήταν το πρόγραμμά του κυρίως που τον κράτησε μέσα στο
μαντρί αλλά <b>η συμβιβαστική κουλτούρα της ευρύτερης ριζοσπαστικής
αριστεράς που συνδέεται κοινωνικά με τα μεσαία στρώματα και την διανόηση, και
πολιτικά με την συμβιβασμένη Νέα Αριστερά του 60 και 70 που δεν μπορεί να δεί
τον εαυτό της ποτέ έξω από την στοργική αγκαλιά των Κένεντυ.</b> Η
αποτίναξη αυτής της άτυπης ηγεσίας που στην πράξη καθοδηγείται από τα αστικά
επιτελεία είναι το καθήκον πρώτης γραμμής για όσους θέλουν να ζήσει καλυτερες
μέρες ο αμερικανικός λαός και ο πλανήτης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η πρώτη δίκη και καταδίκη πρέπει να είναι της επιλογής
Σάντερς και όχι του Τραμπ γιατί η στάση του καταδίκασε ένα κοινωνικό ρεύμα που
γεννήθηκε μέσα από χιλιάδες κοινωνικούς αγώνες στο έδαφος της χειρότερης κρίσης
στην απραξία, την απογοήτευση και την ήττα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #990000;"><b>7.</b> </span>Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν μέχρι σήμερα
παρουσιαστεί δεν αποδεικνύεται ότι ο Τράμπ διαθέτει άνετη πλειοψηφία ούτε στην
νεολαία, ούτε στα εργατικά στρώματα λευκά η μειονοτικά, μαύρα η ισπανικής
καταγωγής. Το αντίθετο μάλιστα, υστερεί σημαντικά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αντίθετα έχει κερδίσει μαζικά την πραγματικά μεσαία τάξη,
σημαντικά τμήματα του πολιτειακού αμερικανικού μεσαίου κεφαλαίου και μεγάλα
κομμάτια των manager της αγοράς και του αμερικανικού κράτους καθώς και
γερασμένες κοινωνικές δυνάμεις. Δεν διαθέτει ακόμα το σφρίγος, την νεανικότητα
και την ορμή της ρηγκανικής επέλασης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με μια λέξη δεν έχει πετύχει μια αναμφισβήτητη κυριαρχία
μέσα στα λαικά και νεολαιίστικα στρώματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πρακτικά τώρα θα επιχειρήσει το μεγάλο άλμα, μέσα από την
άσκηση της πολιτικής του και την χρήση /κατάχρηση των πολυπλόκαμων μηχανισμών
εξουσίας. Πολύ περισσότερο που δεν διαθέτει μια ανεξάρτητη διακριτή πολιτική
στρατηγική σε όλα τα πεδία, αλλά κατά βάθος υιοθετεί την υπάρχουσα στρατηγική
του αμερικανικού κεφαλαίου με όλες τις αντιφάσεις της. Διαθέτει όμως μια
ισχυρότατη πολιτισμική ορμή που μπορεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να
ανανεώσει τις συνθήκες επιβολής και σταθεροποίησης της νεοφιλελευθερης
στρατηγικής και επομένως να ενισχύσει ιδεολογικά και πολιτικά το κύρος και την
εικόνα του αμερικανικού κεφαλαίου στις ίδιες τις ΗΠΑ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Συνοπτικά η θέση Τράμπ περισσότερο συνηγορεί προς μια ασταθή
κατάσταση παρά σε μια κατάσταση που μπορεί αναίμακτα και γρήγορα να
μεταμορφωθεί σε ένα καθεστώς κοινωνικά και πολιτικά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ακριβώς αυτό προσδίδει στις λαικές αντιδράσεις, τους
κοινωνικούς αγώνες και την ιστορική μάχη για τον απεγκλωβισμό από το ηττημένο
σήμερα Δημοκρατικό Κόμμα πλατιών λαικών μαζών, στρατηγικό χαρακτήρα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με κέντρο την μάχη ενάντια στον αμερικανικό καπιταλισμό, ένα
καπιταλισμό χωρίς έλεος και πλέον χωρίς και ελεημοσύνη, χωρίς την επιθανάτια
αγωνία για ένα δήθεν αντιφασιστικό μέτωπο, τα περίτεχνα χέρια και η
ανεξάρτητη σκέψη των πιο ριζοσπαστικών τμημάτων του αμερικανικού λαού ίσως να
καταφέρουν να λυγίσουν την σπάθη του θεού τιμωρού στο όνομα του οποίου μιλά ο
«δαίμονας» του κέρδους και της μηδενικής ανοχής, κρατώντας όμως <b>όχι τα
πλαστικά σπαθιά της φιλελεύθερης αριστεράς</b>αλλά τα σύγχρονα όπλα μιας <b>νέας
ανεξάρτητης αριστεράς της ανατροπής και της ρήξης</b>που μπορεί να γεννηθεί
μέσα από τον βούρκο και την δυσοσμία της πιο προηγμένης αστικής κοινωνίας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πηγή:</span><a href="http://www.block-tee.gr/"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">block-tee.gr</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> </span></a></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><a href="http://www.block-tee.gr/">Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων & Άνεργων Μηχανικών</a></i></b></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-12736011009483471622016-11-10T14:26:00.001+02:002016-11-15T11:13:15.278+02:00Ανεπιθύμητος ο Ομπάμα - Όλοι στους δρόμους και τις διαδηλώσεις την Τρίτη 15/11<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-11KB1Qpsuak/WCRg2brhjII/AAAAAAAAVgw/YMZK9uxThtw22JZmaelhbd-W1WW2BqFtACLcB/s1600/afisa15-11-2016%2B%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="529" src="https://2.bp.blogspot.com/-11KB1Qpsuak/WCRg2brhjII/AAAAAAAAVgw/YMZK9uxThtw22JZmaelhbd-W1WW2BqFtACLcB/s640/afisa15-11-2016%2B%25282%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<span style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><b>Να απαγορεύσουμε την απαγόρευση!</b></span><div>
<span style="color: #cc0000; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><b>Όλοι στους δρόμους και τις διαδηλώσεις!</b></span></div>
<div>
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u><br /></u></b></span>
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u>Συγκεντρώσεις:</u></b></span><br />
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u><br /></u></b></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u>Αθήνα:</u> <span style="color: #990000;">5.00 μμ συγκέντρωση στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και πορεία στην ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ</span></b></span><br />
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u>Θεσσαλονίκη:</u><span style="color: #990000;"> 6.00 μμ </span></b></span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: #990000;">συγκέντρωση στην </span></b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">ΚΑΜΑΡΑ</span></b></span><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b> και ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ</b></span><br />
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>-<span style="color: #990000;">Συλλαλητήριο</span> επίσης, την Τρίτη 15 Νοέμβρη στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια.,</b></span><b style="color: #990000; font-family: Verdana, sans-serif;"> </b><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">έχουν καλέσει η ΕΕΔΥΕ, το ΠΑΜΕ και άλλοι φορείς. </b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-7575752323423131802016-11-06T19:33:00.003+02:002016-11-06T19:33:47.925+02:00Η Έφη Αχτσιόγλου και ο παρκαδόρος Πολιτικός Μηχανικός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i><!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_13" o:spid="_x0000_i1026" type="#_x0000_t75"
alt="efi-axtsioglou1" style='width:224.25pt;height:132.75pt;visibility:visible;
mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="efi-axtsioglou1"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]-->Παναγιώτης Μαυροειδής</i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-PyJGlmL-KZU/WB9nqob16zI/AAAAAAAAVgM/Ui-RHOtdEpgwAzP3woJIrmNkxsMfEY-SwCLcB/s1600/efi-axtsioglou1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="189" src="https://3.bp.blogspot.com/-PyJGlmL-KZU/WB9nqob16zI/AAAAAAAAVgM/Ui-RHOtdEpgwAzP3woJIrmNkxsMfEY-SwCLcB/s320/efi-axtsioglou1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τη νέα Υπουργός Εργασίας </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έφη Αχτσιόγλου</b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">, δεν τη
γνωρίζω. Από μια άποψη χαίρομαι: Δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που γνώριζα,
γνωρίζω, αλλά ντρέπομαι να το πω.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Υπουργός Εργασίας λοιπόν, στα <b>31 </b>της
χρόνια. Από μια άποψη, το θέμα πουλάει: «Ο Τσίπρας έβαλε στην κυβέρνηση ένα νέο
άνθρωπο και μάλιστα γυναίκα, σπάζοντας τις επετηρίδες».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Διαβάζουμε στο <b>βιογραφικό</b> της ότι τέλειωσε
λέει τη Νομική, μετά πήρε μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα. Ας
τα μετρήσουμε όπως ο <b>Τσάκωνας</b> στην αθάνατη ταινία «Μάθε παιδί
μου γράμματα»:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">4
χρόνια προπτυχιακές σπουδές, 18 ως 22</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2
χρόνια (συνήθως) μεταπτυχιακές σπουδές, 22 ως 24</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">4 χρόνια
(συνήθως) για το διδακτορικό, 24 ως 28</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κάπως έτσι πάνε τα πράγματα για ένα άριστο, που δεν
καθυστερεί πουθενά και δεν έχει κενά στην πορεία του (πχ βγάζοντας όλη την
ερευνητική εργασία του καθηγητή του σαν σκλαβάκι ή κουβαλώντας τους καφέδες
του).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τι έκανε λοιπόν η Έφη από τα 28 έως τα 31;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όλο περηφάνια στο βιογραφικό της, αναφέρεται ότι σε τρία
μόλις χρόνια:</span></div>
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Διατέλεσε
μέλος της Διοίκησης του ΟΑΕΔ</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Διατέλεσε
μέλος της Διοίκησης του ΑΣΕΠ</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έγινε
Διευθύντρια του Πολιτικού Γραφείου του Υπουργού Εργασίας</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ήταν
υπεύθυνη για τη διαπραγμάτευση της Ελληνικής Κυβέρνησης με τους Θεσμούς σε
ζητήματα σχετικά με την αγορά εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης.</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εργάστηκε
στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο</span></li>
<li class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δούλεψε
επίσης στον Τομέα Αστικού Δικαίου, Πολιτικής Δικονομίας και Εργατικού
Δικαίου του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
ε Διατέλεσε ερευνήτρια στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού
Δικαίου.</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επαναλαμβάνουμε για να γίνει κατανοητό: όλα αυτά σε τρία
χρόνια. Η Έφη διοίκησε τη μισή Ελλάδα, αλλά και λίγη από την Ευρώπη. Όχι
απλά ήταν <b>ανοιχτές οι πόρτες,</b> αλλά μάλλον <b>παραμέριζαν
και τα κουφώματα</b>, ίσως και ολόκληρα τα κτίρια για να περάσει…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κάντο όπως η Έφη λοιπόν…</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από την άλλη, εγώ έτυχε την προηγούμενη βδομάδα να συζητώ με
ένα συνάδελφο Πολιτικό Μηχανικό συνομήλικό της, με δύο μεταπτυχιακά και
διδακτορικό. Τον συνάντησα εργαζόμενο σε πάρκινγκ. Μισθός 650 ευρώ το μήνα. Και
όμως ο παρκαδόρος ήταν ευτυχισμένος, χαμογελαστός και αισιόδοξος:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">«Μια χαρά είμαι. Πριν δούλευα σε Τεχνικό Γραφείο, σαν μηχανικός,
με τεράστιες ευθύνες και έπαιρνα 380 ευρώ με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, 11μηνη
αμοιβή και φυσικά με την ασφάλιση να την πληρώνω εγώ».</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Θυμήθηκα τις χιλιάδες επιστημόνων (όσους δε γέμισαν
ακόμη τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό), που δουλεύουν ταπεινωμένοι/ες για
ελάχιστα χρήματα, για 10-12 ώρες και με το κεφάλι σκυμμένο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για όλους αυτούς, που δε δήλωσαν <b>σφουγκοκωλάριοι της
εξουσίας</b>, όχι μόνο δεν είναι ανοιχτές οι πόρτες, αλλά πέφτουν και τα
ταβάνια στο κεφάλι τους. Δεν είναι καθόλου τυχαία η σκωπτική λαϊκή έκφραση: <i>«Τι
να κάνουμε, δεν έχουμε όλοι τον κώλο πίσω, όπως κάποιοι άλλοι».</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν τα βάζω με την Έφη. Με αυτή μάλλον θα οργιστεί και θα
φτύσει με αηδία η γενιά της. Δεν είναι βέβαια η πρώτη και μοναδική
περίπτωση: Η φράου <b>Διαμαντοπούλου</b> του ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε από τα
26 της και χωρίς να δουλέψει ποτέ, να διοικεί την Ελλάδα και την Ευρώπη (μαζί
με τη <b>Δαμανάκη</b> που εισπράττει ακόμη το μισθό των 8.333 ευρώ
της Επιτρόπου της ΕΕ).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα βάζω με εκείνους τους «αριστερούς» και
«κομμουνιστές» της δικής μου γενιάς, λίγο πάνω ή κάτω, που από το Λένιν
παίζουν στα δάχτυλα μόνο τον «αριστερισμό». Αυτούς ακριβώς που έβγαζαν
φλύκταινες και ανέβαζαν τεταρταίο πυρετό αν τους έλεγες ότι υπάρχει <b>συστημική,
καραμπινάτη συστημική αριστερά</b>, δεμένη με την εξουσία, το κεφάλαιο και τους
μηχανισμούς της ΕΕ. Ότι αυτή δεν ταυτίζεται με τη ΔΗΜΑΡ, αλλά περιλαμβάνει και
το ΣΥΡΙΖΑ, με κοινό στοιχείο τον κυβερνητισμό, τη λατρεία της αστικής
διαχείρισης και της «αναγνώρισης του ρόλου». Αυτούς που δήλωναν έτοιμοι μετά το
Φλεβάρη του 2015, έμπλεοι «σύνεσης και αντικειμενικής κρίσης»: «στηρίζουμε τα
θετικά, αντιπαλεύουμε τα αρνητικά» στην πολιτική της νέας κυβέρνησης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έστρωσαν έτσι (μπαζώνοντας από τα <span lang="EN-US">《</span>αριστερά<span lang="EN-US">》</span>)
όλο το παιχνίδι για τη φρίκη που λέγεται <b>ΣΥΡΙΖΑ.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για να στρώσει αυτός με τη σειρά του όλο το παιχνίδι για την
φασιστική <b>ακροδεξιά,</b> που βρίσκει γόνιμο για αυτήν το
δηλητηριασμένο έδαφος της «αριστερής» διαχείρισης της πιο αντεργατικής και
αντικοινωνικής πολιτικής που εφαρμόστηκε ποτέ στην Ελλάδα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πηγή:</span><span style="text-align: left;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://www.pandiera.gr/%CE%B7-%CE%AD%CF%86%CE%B7-%CE%B1%CF%87%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%8C%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9/">pandiera</a></span></span></span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-72532839764655530332016-11-01T10:52:00.000+02:002016-11-01T10:52:37.893+02:00Η αντεπανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και οι ετερόκλητοι υποστηριχτές της<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_26" o:spid="_x0000_i1029" type="#_x0000_t75"
alt="exofilo"
href="http://atexnos.gr/wp-content/uploads/2016/10/exofilo-4.jpg" title=""Η αντεπανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και οι ετερόκλητοι υποστηριχτές της""
style='width:526.5pt;height:252pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'
o:button="t">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="exofilo"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: #38761d;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γράφει ο </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αλέκος Χατζηκώστας στο </span></span></i></b><span style="color: #38761d; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b>atexnos</b></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-c-fD8Lo-8FY/WBhRtFoBuSI/AAAAAAAAVf0/nG-9RTljIfcRNQ61lmKWYob_wMYOGCa5wCLcB/s1600/Hungary%2B56-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://1.bp.blogspot.com/-c-fD8Lo-8FY/WBhRtFoBuSI/AAAAAAAAVf0/nG-9RTljIfcRNQ61lmKWYob_wMYOGCa5wCLcB/s320/Hungary%2B56-1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με αφορμή τη συμπλήρωση των 60 χρόνων από την εκδήλωση της
αντεπανάστασης στην τότε Λ.Δ της Ουγγαρίας έχουμε και στη χώρα μας μία πλούσια
αρθρογραφία αλλά και εκδηλώσεις (π.χ ΣΕΚ 30/10 στην ΑΣΟΕE!) γι’αυτήν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην ίδια την Ουγγαρία όπως αναφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ δεκάδες
εκατομμύρια ευρώ δαπάνησε φέτος το ουγγρικό κράτος για τον εορτασμό
των 60 χρόνων της «επανάστασης». Για παράδειγμα στις 23
Οκτωβρίου ο πρόεδρος Viktor Orbán μίλησε στη κεντρική συγκέντρωση
στη Βουδαπέστη. Μάλιστα ολόκληρη η Βουδαπέστη είχε διακοσμηθεί
με φωτογραφίες από την «εξέγερση» ενώ στα κινητά όλως των Ούγγρων
παραδόθηκε μήνυμα με πρόσκληση για την ομιλία του Προέδρου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γύρω από τα γεγονότα αυτά, το τελευταίο διάστημα σε μια
σειρά άρθρα που ξεκινούν από διαφορετικές ιδεολογικές-πολιτικές αφετηρίες
φαίνεται να καταλήγουν στα ίδια (αντιιστορικά) συμπεράσματα για τον χαρακτήρα
των γεγονότων. </b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ας πάρουμε τρία από αυτά:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">1. <b>Από την ιστοσελίδα της «Χρυσής Αυγής:
(xryshaygh.com-23/10):</b> «Στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 στην Ουγγαρία
κυβέρνηση ήταν το Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα με τις πλάτες του κόκκινου
στρατού που έκανε την εμφάνιση του στη χώρα το Σεπτέμβριο του 1944.Τον Οκτώβριο
του 1956 η επανάσταση σάρωσε την Ουγγαρία. Ήταν μια γνήσια πατριωτική
επανάσταση της νεολαίας που έδωσε τον αγώνα της στους δρόμους και τις πλατείες
όσο και στα εργατικά συμβούλια. Οι νέοι εργάτες ήταν τα πιο αυθόρμητα και
επαναστατικά στοιχεία στα εργοστάσια. Αν οι μεγαλύτεροι εργάτες σκέφτονταν
τις συνέπειες και τα αντίποινα του Ρώσικου κολοσσού, οι νεολαίοι επάνδρωσαν με
ενθουσιασμό και θάρρος την επαναστατική δράση και ταυτόχρονα αποτέλεσαν την
κινητήρια δύναμη για την οργάνωση των συμβουλίων.Αλλά και ο χαρακτήρας της
επανάστασης καθόρισε ότι τον κύριο ρόλο στην επανάσταση τον είχε η νεολαία. Απ’
την αρχή της εξέγερσης οι νέοι δεν περιορίστηκαν σε διαδηλώσεις αλλά προχώρησαν
στην εξουδετέρωση των σωμάτων ασφαλείας και των ρώσικων τανκς. Για την
σταλινική αριστερά η επανάσταση του ‘56 θεωρείται μια αντεπαναστατική
συνωμοσία στημένη απ’ τη Δύση που στόχο είχε την ακμή του καπιταλισμού,
στην πραγματικότητα όμως <b>ήταν μια εξέγερση ενάντια στον «κόκκινο
ολοκληρωτισμό» με πρωταγωνιστές τους Ούγγρους εργάτες να παλεύουν για την δικιά
τους δημοκρατία, γι’ αυτό η άρχουσα τάξη της Ρωσίας έπνιξε στο αίμα την
επανάσταση αυτή και γι’ αυτό η «ελεύθερη» Δύση έμεινε στο πλάι κοιτώντας.</b>»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-eAd7y2wstTg/WBhPynRXXqI/AAAAAAAAVfs/NBxLfSF9PwUPdL_HyX2XFLUyC02Z4TfJQCEw/s1600/Hungary%2B56-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="195" src="https://3.bp.blogspot.com/-eAd7y2wstTg/WBhPynRXXqI/AAAAAAAAVfs/NBxLfSF9PwUPdL_HyX2XFLUyC02Z4TfJQCEw/s320/Hungary%2B56-2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">2. Σ</span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">ε σχετικό άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (25/10- Κατερίνα
Τσέκου) αναφέρει</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">: «…Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουγγαρία βρέθηκε στη
σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ενωσης (στις 13 Φεβρουαρίου 1945 η παράδοση της
Βουδαπέστης στον Κόκκινο Στρατό). Ως «Λαϊκή Δημοκρατία» βίωνε άκαμπτο/σκληρό
γραφειοκρατικό μονοκομματικό καθεστώς, υπό τον Ματίας Ράκοσι, γενικό γραμματέα
του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουγγαρίας, τον «καλύτερο Ούγγρο μαθητή του Στάλιν» που
εφάρμοζε πιστά τη «μέθοδο του σαλαμιού» (σταδιακή -φέτα φέτα- εξόντωση των
αντικομμουνιστών και των θεσμών του αστικού κράτους)… Οι περιορισμένες
ελευθερίες που παραχώρησε, στον απόηχο και του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ
(Φεβρουάριος του 1956), επέτρεψαν σε ομάδες διανοουμένων και νεολαίων (π.χ.
Ενωση Συγγραφέων, «Κύκλος Πέτοφι») διάδοση της κριτικής και των διεκδικήσεών
τους (ιδεολογική προετοιμασία). Έτσι, η φοιτητική κινητοποίηση στη Βουδαπέστη,
τον Οκτώβριο του 1956, πήρε διαστάσεις. .. </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όμως η ουγγρική επανάσταση
(εκτός από «αντεπανάσταση» αντισοβιετική, αντιγραφειοκρατική) θεωρήθηκε και
αντικαπιταλιστική «αυθεντική εργατική επανάσταση», αφού επιδίωξε εργατική
αυτοδιαχείριση, εργατική διαχείριση παραγωγής-διανομής…»</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">3. <b>Από την ιστοσελίδα «ΞΕΚΙΝΗΜΑ» (11/10/2016): </b>«Η
Ουγγρική πολιτική επανάσταση του 1956 (23 Οκτώβρη – 10 Νοέμβρη) απόδειξε ότι η
εργατική τάξη των χωρών του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού», πριν προκύψει η
καπιταλιστική παλινόρθωση του 1989-1991, έδωσε μεγάλους αγώνες, αγώνες
επαναστατικούς, για να απαλλαγεί από το σταλινικό γραφειοκρατικό καρκίνωμα και
να ανοίξει το δρόμο για τον σοσιαλισμό με εργατική εξουσία και εργατική
δημοκρατία….»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ας δούμε ορισμένα ζητήματα:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">α. <b>Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει, η σοσιαλιστική
οικοδόμηση στην Ευρώπη να έχει ανατραπεί, όμως η προσπάθεια του συστήματος για
να εξαλειφθεί κάθε θετική σκέψη σε σχέση με το τότε, κάθε παράδειγμα ότι
υπάρχει άλλος δρόμος για το σήμερα, συνεχίζεται με την ίδια ένταση.</b> Το
«φάντασμα του κομμουνισμού» και μάλιστα σε περίοδο κρίσης του συστήματος,
εξακολουθεί να είναι επικίνδυνο για το σύστημα και τους μηχανισμούς του,
γι’αυτό και παίρνει τα μέτρα του! Φυσικά η μελέτη των γεγονότων από τη σημερινή
απόσταση απαιτεί όχι υποκειμενισμό αλλά ολόπλευρη αποκάλυψη των αντικειμενικών
και υποκειμενικών γεγονότων που το δημιούργησαν κάτι που οι τρεις παραπάνω
«εκτιμήσεις» το αποφεύγουν, καταφεύγουν όμως σε κάποια ιδεολογικά στερεότυπα
που αν και χρησιμοποιούν διαφορετικά φρασεολογία καταλήγουν σε ίδια
συμπεράσματα…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-QbgfoP3tj9M/WBhP1NgE4RI/AAAAAAAAVfs/ht2b_OyJl0gR22t8LoqI-RJteJBtw-0hgCEw/s1600/Hungary%2B56-3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/-QbgfoP3tj9M/WBhP1NgE4RI/AAAAAAAAVfs/ht2b_OyJl0gR22t8LoqI-RJteJBtw-0hgCEw/s1600/Hungary%2B56-3.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">β. </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Και στις τρεις τοποθετήσεις –πέρα από τους
χαρακτηρισμούς του- υπάρχει η σαφής αντίθεση στον κοινωνικό καθεστώς που
χτιζόταν στην Ουγγαρία.</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Στην Ουγγαρία μεταπολεμικά, όπως και σε άλλες
χώρες της Ευρώπης έγινε προσπάθεια μέσα από αμέτρητες δυσκολίες, προβλήματα,
λάθη, αδυναμίες, αντιφάσεις και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης-
επιθετικότητας να οικοδομηθεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία. Σε μία χώρα
αγροτοβιομηχανική. Σε μία χώρα που το Κ.Κ είχε ηρωικές παραδόσεις αλλά και 25
χρόνια παρανομίας, που προήλθε ως ΟΥΣΕΚ από τη συνένωση με την
σοσιαλδημοκρατία, με έντονη την παρουσία του κλήρου. Το 1948, όταν ουσιαστικά
ολοκληρώνεται η μεταπολεμική ανασυγκρότηση, και οι νέες σοσιαλιστικές σχέσεις
παραγωγής ήδη αρχίζουν και κυριαρχούν, τα νέα καθήκοντα που προκύπτουν βρίσκουν
και το συγκεκριμένο κυβερνητικό πια κόμμα με σοβαρές αδυναμίες ως αναφορά τις
ιδεολογικές του επεξεργασίες, γεγονός που δημιουργεί και μετά το 20ο συνέδριο
το έδαφος για την εμφάνιση παρεκκλίσεων-οπορτουνισμού. Πάνω στα στοιχεία αυτά
πατούν οι κοινωνικές δυνάμεις που ήθελαν την καπιταλιστική παλινόρθωση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">γ. <b>Και στις τρεις παρεμβάσεις δεν αποκαλύπτεται ο
ρόλος του «διεθνούς παράγοντα» και της πολύμορφης παρέμβασης της στα γεγονότα,
ενώ ως «κακός της ιστορίας» εμφανίζεται η ΕΣΣΔ που έπραξε το διεθνιστικό της
καθήκον.</b> Στην αντιπαράθεση ιμπεριαλισμού – σοσιαλισμού, που στην
Ουγγαρία του ’56 εκφράστηκε με μια από τις πιο οξυμένες μορφές, την ένοπλη
πάλη, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα σύσσωμα και άμεσα τάχθηκαν στο πλευρό της
αντεπανάστασης. Οχι μόνο τη στήριξαν πολιτικά, αλλά και την εξόπλισαν. Οχι μόνο
διευκόλυναν τη λαθραία είσοδο στη χώρα σε διάφορους αστούς φυγάδες του ’45/’46
αλλά, καθοδήγησαν και συντόνισαν τις αντεπαναστατικές δυνάμεις. Η κατά τ’ άλλα
«ουδέτερη» Αυστρία δέχτηκε πρόθυμα να γίνει έδαφος για την εξαγωγή της
αντεπανάστασης, πριν καν συμπληρωθεί ένα έτος από την απόσυρση των σοβιετικών
στρατευμάτων και την αντίστοιχη δέσμευσή της για «ουδετερότητα». Υπήρχαν
στοιχεία υποστήριξης της αντεπανάστασης ή και αποδείξεις ιμπεριαλιστικής
επίδρασης; Το ζήτημα τέθηκε και στον ΟΗΕ με επιμονή.Επανειλημμένα το ουγγρικό πρόβλημα
μπήκε τόσο στην έκτακτη, όσο και στην τακτική 11η Σύνοδο του ΟΗΕ για συζήτηση
και παρ’ όλη την άρνηση της Ουγγαρίας ψηφίστηκε τελικά το σχέδιο της
αμερικανικής απόφασης, για αποστολή παρατηρητών στις γειτονικές χώρες της
Ουγγαρίας που είχαν σκοπό τη συλλογή πληροφοριών ενάντια στο λαϊκοδημοκρατικό
καθεστώς. Αραγε, γιατί ενδιέφερε τόσο πολύ τις ΗΠΑ, ώστε να επιμένουν για
παρατηρητές; Μήπως για να δημιουργήσουν προγεφύρωμα πιο άμεσης επέμβασης στο
μέλλον; Την ίδια περίοδο σε άρθρο της εφημερίδας «Πράβντα» αναφέρονται τα εξής:
«Οι δυτικές αστικές εφημερίδες γράφουν με αρκετή ειλικρίνεια πως τα γεγονότα
της Ουγγαρίας τα προετοίμαζε από πολύν καιρό και με επιμέλεια η αντίδραση, τόσο
στο εσωτερικό, όσο κι απ’ έξω, πως από την αρχή έβλεπε κανείς σε όλα το έμπειρο
χέρι των συνωμοτών. Ο καθοδηγητής της αμερικανικής κατασκοπίας Αλεν Ντάλες
δήλωσε ανοιχτά πως “ξέραμε” από πριν τι θα γινόταν στην Ουγγαρία. Ο
ανταποκριτής της δυτικογερμανικής εφημερίδας “Βέλι Αουτζόνταγκ” γράφει για
έναν απ’ τους στασιαστές: “Το πρώτο που είδα πάνω του ήταν το παράσημο του
γερμανικού σιδηρού σταυρού”. Η εφημερίδα “Φρανς-Σουάρ” δηλώνει πως οι
αμερικανικοί ραδιοσταθμοί που μεταδίδουν τις “εκκλήσεις για ανταρσίες,
έκαναν μεγάλο κακό” στην Ουγγαρία. Η ίδια εφημερίδα παραδέχεται πως στα
γεγονότα της Ουγγαρίας έπαιξαν καθοδηγητικό ρόλο “τα πιο αντιδραστικά και
έκδηλα φασιστικά στοιχεία”».Η εκτίμηση αυτή έρχεται να επιβεβαιωθεί ύστερα από
40 ακριβώς χρόνια. «Ο Βρετανός αξιωματούχος» – του οποίου η ταυτότητα δεν
αποκαλύπτεται – λέει στο βιβλίο του Μάικλ Σμιθ, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα
στις 7 Νοέμβρη 1996: «Το 1954, “παίρναμε πράκτορες από τα ουγγαρέζικα
σύνορα”, τους οποίους οδηγούσαμε στην υπό βρετανικό έλεγχο περιοχή της
Αυστρίας. “Τους πηγαίναμε στα βουνά και τους δίναμε μαθήματα μάχης… Μετά,
αφού τους εκπαιδεύαμε με εκρηκτικά και όπλα, τους γύριζα πίσω… Τους εκπαιδεύαμε
για την εξέγερση”».Ποιος, λοιπόν, έκανε την επέμβαση; Η ΕΣΣΔ ή ο ιμπεριαλισμός;
Ηταν αναγκαία η διεθνιστική βοήθεια της ΕΣΣΔ; Ας αφήσουμε να απαντήσει ο Τίτο
σ’ αυτό, που δεν ήταν και υπέρμαχος, της με τέτοιο τρόπο έκφρασης του
διεθνισμού μεταξύ των σοσιαλιστικών χωρών. Άλλωστε, αν και είχε αρχίσει η
επαναπροσέγγιση τότε των Γιουγκοσλάβων με τους Σοβιετικούς, ο Τίτο και το
καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας ουδέποτε εγκατέλειψε τη φιλοδυτική του εξωτερική
πολιτική, που ξεκίνησε ήδη από το 1948:«Τα γεγονότα στην Ουγγαρία, πήραν τέτοια
έκταση που έγινε φανερό ότι εκεί θα γίνει τρομερή σφαγή, τρομερός εμφύλιος
πόλεμος, που σαν αποτέλεσμά του μπορεί να ξοφλούσε ο σοσιαλισμός πέρα για πέρα
και τα πράγματα να τέλειωναν μ’ έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αν κι εμείς
είμαστε ενάντια στις επεμβάσεις, δήλωσε ο Τίτο, η σοβιετική επέμβαση ήταν
αναγκαία». Και κάτι ακόμη: Όπως τόνιζε η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, που
συγκροτήθηκε στις 3 Νοέμβρη του 1956, σε ανακοίνωσή της (6/1/57) «τα μέτρα της
επαναστατικής κυβέρνησης των εργατών και αγροτών έγιναν δεκτά με αχαλίνωτη
κακία και μίσος απ’ την αντεπανάσταση κι απ’ το διεθνή ιμπεριαλισμό που την
πατρονάρει. Η κακία και το μίσος τους οφείλονται στο γεγονός ότι η κυβέρνησή
μας δεν είναι κυβέρνηση των τσιφλικάδων, των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών
του δολαρίου, μα κυβέρνηση της σοσιαλιστικής επανάστασης, των εργατών και των
αγροτών, κυβέρνηση της δικτατορίας του προλεταριάτου».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ErGAFxvG0Pw/WBhP3UcI-qI/AAAAAAAAVfs/xiCp7w6jUsQdmz9QQzqNqJyHIi6JCJ7EwCEw/s1600/Hungary%2B56-4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-ErGAFxvG0Pw/WBhP3UcI-qI/AAAAAAAAVfs/xiCp7w6jUsQdmz9QQzqNqJyHIi6JCJ7EwCEw/s320/Hungary%2B56-4.jpg" width="213" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">δ. </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Και στις τρεις παρεμβάσεις διαστρεβλώνεται ο
χαρακτήρας των γεγονότων και έτσι η αντεπανάσταση παρουσιάζεται ως…επανάσταση!</b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Τα
γεγονότα αποδεικνύουν ότι στην πρώτη φάση, μεταξύ 23 και 30 Οκτώβρη, οι
αντεπαναστατικές δυνάμεις δεν τόλμησαν να εμφανιστούν ανοιχτά με
αντισοσιαλιστικά συνθήματα και προπαγάνδα για την ανατροπή της εξουσίας.
Πρόβαλαν αιτήματα, όπως π.χ. «αποσταλινοποίηση», «εκδημοκρατισμός και
αποκέντρωση», «ουγγρικός εθνικός κομμουνισμός»1 κλπ. «Μεταρρυθμίσεις»
δηλαδή, για ένα «δημοκρατικό σοσιαλισμό με ελευθερία», στο όνομα των εθνικών
ιδιομορφιών. Στη δεύτερη φάση του πραξικοπήματος φάνηκε ανοιχτά ποιοι κρύβονται
πραγματικά πίσω τους. Η αντίδραση, ενθαρρυμένη από την εξωτερική υποστήριξη,
καθώς κι από την προδοτική πολιτική του Ιμρε Νάγκι, πέρασε μετά τις 30 Οχτώβρη
στην ανοιχτή τρομοκρατία. Στους δρόμους της Βουδαπέστης κυριαρχούσε η
αντεπαναστατική τρομοκρατία, ομαδικά δολοφονούνταν κομμουνιστές και
προοδευτικοί άνθρωποι. Κατά χιλιάδες φυλακίζονταν σ’ όλη τη χώρα αγωνιστές του
Κόμματος, πρόεδροι αγροτικών ενώσεων, πρόεδροι συμβουλίων, οπαδοί του
σοσιαλισμού και προετοιμαζόταν η σφαγή τους. Στον πολιτικό στίβο είχαν
επανεμφανιστεί οι καπιταλιστές, γαιοκτήμονες, τραπεζίτες, πρίγκιπες και
κόμητες, με επικεφαλής τον Μίντσεντι. Εμφανίστηκαν στη Βουλή, ίδρυσαν μέσα σε
δύο μέρες 28 αντεπαναστατικά κόμματα. Ένα πολυφωτογραφημένο γεγονός είναι αυτό
της κατάληψης του κτηρίου των κομματικών γραφείων της Επιτροπής Πόλης της
Βουδαπέστης ενώ η «εξέγερση» υποτίθεται ότι στρεφόταν κατά της κρατικής
ασφάλειας, Για να γίνει κατορθωτό κάτι τέτοιο χρειάστηκε πάλι σύσσωμη η ντόπια
και διεθνής αντεπαναστατική προπαγάνδα να διαδώσει σε ελάχιστο χρόνο, ότι στα
υπόγεια των γραφείων στεγάζονται μονάδες της AVO, ή φυλακές όπου «βασανίζονται
αντιφρονούντες» ή και τα δύο μαζί. Το ότι (αφού κατέσφαξαν τους υπερασπιστές
του κτιρίου) δε βρήκαν παρόμοια υπόγεια δεν τους πτόησε! Για να καλλιεργήσουν
την αγανάκτηση των συνοδοιπόρων τους έφεραν σκαπτικά μηχανήματα για να σκάψουν
το χώρο μπροστά από τα γραφεία, όπου δήθεν βρίσκονταν σίγουρα αυτές οι
απάνθρωπες φυλακές!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στις 3 Νοέμβρη 1956 δημιουργήθηκε -με επικεφαλής τον Γιάνος
Κάνταρ- η επαναστατική εργατοαγροτική κυβέρνηση, για να υπερασπίσει τη λαϊκή
εξουσία. Το Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και η νέα εργατοαγροτική
κυβέρνηση απευθύνθηκαν στην ουγγρική εργατική τάξη, κάνοντας έκκληση για
υπεράσπιση της λαϊκής εξουσίας από την αντίδραση. Η Σοβιετική Ενωση
ανταποκρίθηκε στην παράκληση της νέας ουγγρικής κυβέρνησης για διεθνιστική
βοήθεια και συνέβαλε στη συντριβή των ένοπλων αντεπαναστατικών ομάδων. Με τη
βοήθεια του Κόκκινου Στρατού αποσοβήθηκε στην Ουγγαρία ένας μακροχρόνιος
εμφύλιος πόλεμος ενάντια στην αντεπανάσταση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<!--[if gte vml 1]><v:shape
id="Εικόνα_x0020_30" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="5" style='width:186pt;
height:262.5pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image005.jpg"
o:title="5"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><!--[endif]--></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ek_fSevdJec/WBhP53y0d7I/AAAAAAAAVfs/oJioi56E-hwp0MnumNY8V5mHNrzqOQGaQCEw/s1600/Hungary%2B56-5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-ek_fSevdJec/WBhP53y0d7I/AAAAAAAAVfs/oJioi56E-hwp0MnumNY8V5mHNrzqOQGaQCEw/s320/Hungary%2B56-5.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ε. <b>Τα αντεπαναστατικά γεγονότα επιβεβαιώνουν τις
θεωρητικές επεξεργασίες των κλασικών για τα ζητήματα της αντεπανάστασης.</b> Έγραφε
σχετικά ο Β.Ι ΛΕΝΙΝ: «Η ιστορική… αλήθεια συνίσταται στο ότι κανόνας κάθε
βαθιάς επανάστασης είναι η μακρόχρονη, επίμονη, απεγνωσμένη αντίσταση των
εκμεταλλευτών, που διατηρούν για πολλά χρόνια μεγάλα και ουσιαστικά
πλεονεκτήματα απέναντι στους εκμεταλλευόμενους. Ποτέ – έξω από τη γλυκανάλατη
φαντασία του γλυκανάλατου κουτεντέ Κάουτσκι – οι εκμεταλλευτές δε θα υποταχθούν
στην απόφαση της πλειοψηφίας των εκμεταλλευομένων, χωρίς να δοκιμάσουν σε μια
σειρά μάχες, σε μια τελευταία, απεγνωσμένη μάχη, τα πλεονεκτήματά τους… Και
ύστερα από την πρώτη σοβαρή ήττα, οι εκμεταλλευτές που ανατράπηκαν, μα δεν
περίμεναν την ανατροπή τους, δεν πίστευαν σε κάτι τέτοιο και δε δέχονταν ούτε
σκέψη γι’ αυτό, ρίχνονταν στη μάχη με δεκαπλασιασμένη ενεργητικότητα, με έξαλλο
πάθος, με εκατονταπλάσιο μίσος, για να πάρουν πίσω το χαμένο “παράδεισο”… Και…
πίσω από τους εκμεταλλευτές – καπιταλιστές σέρνεται η μεγάλη μάζα της
μικροαστικής τάξης, που, όπως δείχνουν δεκάδες χρόνια ιστορικής πείρας σε όλες
τις χώρες, διστάζει και ταλαντεύεται, σήμερα πάει με το προλεταριάτο, αύριο τη
φοβίζουν οι δυσκολίες της επανάστασης, πανικοβάλλεται από την πρώτη ήττα ή
μισο-ήττα των εργατών, εκνευρίζεται, παραδέρνει, μυξοκλαίει, μεταπηδά από το
ένα στρατόπεδο στο άλλο…» (Β.Ι.Λένιν: Απαντα, ελλ. έκδ., «Σύγχρονη Εποχή»,
τομ. 37, σελ. 264-265).<b>Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν αρχικά στη ΓΛΔ τον Ιούνη
του 1953, να κάνει το ίδιο πράγμα το φθινόπωρο του 1956 στην Ουγγαρία και μετά
πάλι το 1968 στην Τσεχοσλοβακία, μέχρι και την ανατροπή συνολικά της
σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Ευρώπη κ.α</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Πηγή:</b></span><span style="text-align: left;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><a href="http://atexnos.gr/i-antepanastasi-toy-1956-stin-oyggaria-ki-oi-eteroklitoi-ipopstirixtes-tis/#prettyPhoto">atexnos.gr</a></b></span></span></span></i></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-87981818225113833612016-09-16T10:34:00.002+03:002016-09-17T10:04:22.797+03:00"Έφυγε" από τη ζωή ο ιστορικός ηγέτης του ΕΚΚΕ Χρίστος Μπίστης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ti_CXyzGeo4/V9rkAtpeHHI/AAAAAAAAVeA/vuK4uIvpjRs0TvDh5C3vy0sy6Tb2Vf7gQCLcB/s1600/kokkino%2Bme%2Bmauro%2Bfonto.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://4.bp.blogspot.com/-ti_CXyzGeo4/V9rkAtpeHHI/AAAAAAAAVeA/vuK4uIvpjRs0TvDh5C3vy0sy6Tb2Vf7gQCLcB/s320/kokkino%2Bme%2Bmauro%2Bfonto.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #666666;">"Έφυγε" την Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη 2016, από την ζωή ο επαναστάτης κομμουνιστής Χρίστος Μπίστης, ιστορικός ηγέτης του ΕΚΚΕ, αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα, της επαναστατικής αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος.</span></b></span></div>
<div>
<div style="border: 0px; font-stretch: inherit; padding: 0px 0px 10px; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: justify;">
<br /><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με λιτό Δελτίο τύπου, όπως σεμνή και λιτή ήταν η ζωή του μεγάλου επαναστάτη, <b><span style="color: #cc0000;">η Κ.Ε του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδας (ΕΚΚΕ)</span></b> ανακοίνωσε το θάνατό του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="title" style="background-color: #d00000; font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 5px 80px 5px 15px; position: relative;">
<h2 style="letter-spacing: 1px; margin: 0px;">
<span style="color: white; font-size: small;">Η πολιτική του κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη στις 3 μ.μ. στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. </span></h2>
</div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b><u><span style="color: #990000;"></span></u></b></i></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #990000;"><u>ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ</u></span></i></b><br /><i><b><span style="color: #990000;">«Έφυγε» ο Χρίστος Μπίστης,</span></b></i><br /><span style="color: #990000;"><b><i> ιδρυτικό μέλος του ΕΚΚΕ και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ </i></b></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>«Έφυγε» αιφνίδια, σήμερα Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη 2016, στις 4.05 μ.μ. και σε ηλικία 77 ετών, μετά από μακροχρόνια μάχη με τη νεφρική και πνευμονική ανεπάρκεια, ο σύντροφος Χρίστος Μπίστης, ιστορικό στέλεχος της επαναστατικής κομμουνιστικής Αριστεράς και αγωνιστής του αντιδικτατορικού κινήματος, γ.γ. της Κ.Ε. του Ε.Κ.Κ.Ε. και ενεργό μέλος της Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μέχρι την τελευταία του πνοή.</i></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>
Η πολιτική του κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου στις 3 μ.μ. στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.<br />Οι σύντροφοί του παρακαλούν αντί για στεφάνια, να κατατεθούν στη μνήμη του χρήματα στις δομές υποστήριξης προσφύγων. </i></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Η ΚΕ του ΕΚΚΕ<br />Αθήνα, 16 Σεπτεμβρίου 2016</i><br /><br /><b>Ανακοίνωση για το θάνατο του Χρίστου Μπίστη εξέδωσε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ</b></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-UGDvesPDRc8/V9ub2wackCI/AAAAAAAAVeY/u15Wjios0JsmcpfGY45mfXqVnO_FNIp1wCLcB/s1600/%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://3.bp.blogspot.com/-UGDvesPDRc8/V9ub2wackCI/AAAAAAAAVeY/u15Wjios0JsmcpfGY45mfXqVnO_FNIp1wCLcB/s320/%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583.jpg" width="320" /></a><i><b><span style="color: #990000;"><u>Δελτίο τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το θάνατο του σ/φου Χρίστου Μπίστη</u></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-family: verdana, sans-serif;">Μας αποχαιρέτησε σήμερα, νικημένος από το θάνατο που πάντα αψηφούσε, ο σ/φος Χρίστος Μπίστης, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ιστορικό στέλεχος του ΕΚΚΕ και αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα και του κομμουνιστικού κινήματος.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-family: verdana, sans-serif;">Ο σ/φος Χρίστος υπήρξε για όλους μας υπόδειγμα κομμουνιστή επαναστάτη: ευγενής, ανιδιοτελής, συνεπής μέχρι το τέλος στην κυριολεξία κατάφερε να κερδίσει θαυμασμό και σεβασμό από φίλους κι εχθρούς. Έδωσε το παρών στην αντιδικτατορική πάλη, όπου διώχθηκε και φυλακίστηκε και στους αγώνες της μεταπολίτευσης. Αισιόδοξος πάντα και με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης και του λαού αφιέρωσε τη ζωή του στην ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρας μας. Συμμετείχε σε όλα τα μετωπικά σχήματα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς από το 1989 και μετά (Αριστερή Πρωτοβουλία, Μαχόμενη Αριστερά, ΜΕΡΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Ήταν πολέμιος του εφησυχασμού, ανεκτικός στην άλλη άποψη, παθιασμένος εραστής των κομμουνιστικών ιδανικών και της επανάστασης.</i></div>
</div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<i>Η αναπάντεχη φυγή του είναι σίγουρο ότι μας αφήνει πιο φτωχούς. Η παρακαταθήκη που μας άφησε είναι πολύτιμη: πρωτοπόρος στα 77 χρόνια του, παρά τα σημαντικά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, μας δίδαξε με το λόγο, τη σκέψη του και το προσωπικό παράδειγμά του ότι ο κομμουνισμός είναι η κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει τα συλλυπητήρια της στους οικείους του, στους συντρόφους του στο ΕΚΚΕ . Η πολιτική κληρονομιά που μας άφησε είναι οδηγός για τη δράση μας, για την μεγάλη υπόθεση της επανάστασης και του κομμουνισμού που δονεί τη ζωή μας, όπως καθόρισε και τη ζωή του σεβαστού συντρόφου μας.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<i>ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 15/9/2016</i></span></div>
</div>
<div style="border: 0px; font-stretch: inherit; padding: 0px 0px 10px; vertical-align: baseline;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>--------------------------------------------------</i></span><br />
<b style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></b>
<b style="font-family: verdana, sans-serif;">Στην ιστοσελίδα του <a href="http://www.ekke.net.gr/">ΕΚΚΕ</a> αναρτήθηκε το παρακάτω κείμενο:</b></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<u><span style="color: #990000;">Ποιος ήταν ο σ. Χρίστος</span></u></span></h3>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο σ. Χρίστος γεννήθηκε στη Νέα Σμύρνη το 1939, λίγο πριν από την κατοχή και το λιμό. Γιος του Σπύρου και της Μαρίας, που γαλούχησαν τον ίδιο και τον αδερφό του Αντρέα με τις αρχές της κομμουνιστικής παράδοσης και της ρώσικης λογοτεχνίας. Ως έφηβος είχε αποβληθεί αρκετές φορές από σχολεία της Αθήνας λόγω των αθεϊστικών, «αιρετικών» απόψεών του. Ήταν μαθητής του Κάρολου Κουν, από τη σχολή του οποίου αποφοίτησε με άριστα. Με προτροπή του ίδιου του Κουν μετανάστευσε στο Ανατολικό Βερολίνο, όπου δούλεψε με το ΒerlinerEnsemble και υπήρξε σκηνοθέτης και συνεργάτης της Ελένε Βάιγκελ την περίοδο 1963-68. Εκεί έζησε την εποχή της επαναστατικής αναζήτησης, της αμφισβήτησης του Μάη του '68, κι από εκεί θα επέστρεφε οπλισμένος με την μπρεχτική αντίληψη για το θέατρο και όχι μόνο. Εκείνη την περίοδο γεννήθηκε η πεποίθηση πως η χούντα στην Ελλάδα μπορεί και πρέπει να πέσει.</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το 1970 εγκαταστάθηκε στο Δυτικό Βερολίνο. Εκεί συνεργάστηκε με το γερμανικό φοιτητικό κίνημα και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδας (ΕΚΚΕ), στο ιδρυτικό συνέδριο του οποίου εκλέχτηκε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου και του τριμελούς Κεντρικού Οργάνου. Το ΕΚΚΕ δημιουργήθηκε σε αντιπαράθεση με τις ιδέες της ειρηνικής μετεξέλιξης και «τη γραμμή ουράς» απέναντι στα κόμματα της αστικής τάξης. Διαχωρίστηκε από τον εκφυλισμό και την παλινόρθωση στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, από τις επεμβάσεις, τα πραξικοπήματα, τις μαζικές διαγραφές του πιο επαναστατικού δυναμικού, τη διάσπαση και την κρίση στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα. Τίμησε και πίστεψε βαθιά στις μεγάλες στιγμές του ΚΚΕ της αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, του πρώτου και του δεύτερου αντάρτικου. Εμπνεύστηκε από το Μάη του ΄68, από τον Τσε και τη μεγάλη Κινέζικη Επανάσταση.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το 1973 ήρθε μαζί με άλλους συντρόφους παράνομα στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στον αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του λαού μας. Τότε ιδρύθηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό η ΑΑΣΠΕ, η Αντιφασιστική Αντιϊμπεριαλιστική Φοιτητική Παράταξη που έπαιξε πρωτοπόρο ρόλο στην κατάληψη της Νομικής και του Πολυτεχνείου. Η γραμμή της ΑΑΣΠΕ για μαζική και ενεργητική αποχή από τις χουντοεκλογές στα πανεπιστήμια και η εναντίωση στην προσπάθεια «ομαλοποίησης» του χουντικού καθεστώτος όξυναν την κατάσταση και οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γι’ αυτή του τη δράση ο Χρίστος, μαζί με άλλους συντρόφους του από το ΕΚΚΕ και την ΑΑΣΠΕ, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται απάνθρωπα από τη χούντα μετά το μεγάλο χτύπημα της οργάνωσης από την Ασφάλεια το Μάρτη του 1974 στον Περισσό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στη μεταπολίτευση συνέχισε να δουλεύει ως υπεύθυνος για την επεξεργασία της πολιτικής γραμμής στις νέες συνθήκες και έγινε σύμβολο για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μέσα από τις γνωστές «δίκες του ΕΚΚΕ». Αυτή την περίοδο πρωτοστάτησε στους αγώνες για εκδημοκρατισμό στα πανεπιστήμια και στους χώρους δουλειάς. Με τη γραμμή «κάθε εργοστάσιο και σωματείο, κάθε κλάδος κι ένωση» βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα μαζί με τους συντρόφους του έξω από τα εργοστάσια, με απεργιακές επιτροπές ενάντια στον ν. 330 του Λάσκαρη. Στα πανεπιστήμια με την ΑΑΣΠΕ, ενάντια στον 815 και την εντατικοποίηση των σπουδών, με την ΑΑΜΠΕ -φυτώριο μιας ανυπόταχτης μαθητιώσας νεολαίας- στους δρόμους, σπάζοντας τις απαγορεύσεις του «εθνάρχη» Καραμανλή τις Πρωτομαγιές, στις αφισοκολλήσεις, στις απεργίες, στους αγώνες για το βάθεμα της δημοκρατίας. Στην ιστορική εισβολή στην Αμερικάνικη Πρεσβεία την πρώτη επέτειο της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Με συλλήψεις στους αγώνες συμπαράστασης ενάντια στο φασισμό του Φράνκο, στο πλευρό των Τούρκων, των Κούρδων και του κυπριακού λαού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ήδη από τις πρώτες νόμιμες εκλογές του 1974 κατέβηκε υποψήφιος της οργάνωσης στη Β΄ Αθήνας και συνέχισε να κατεβαίνει ως κομματικός υποψήφιος και στις μετέπειτα εκλογικές αναμετρήσεις. Μετά το 1977 επισκέφθηκε δύο φορές την Κίνα με κομματική αντιπροσωπεία που είχε πολιτική συνάντηση και συζητήσεις με το ΚΚΚίνας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Χρίστος και ο αδελφός του Αντρέας ήταν οι πρώτοι που γεύτηκαν την εφαρμογή του τρομονόμου νυχτιάτικα στο σπίτι τους, με ένοπλη εισβολή της αστυνομίας, με κατηγορίες για ηθική αυτουργία και δίκες που έπεφταν στο κενό εξαιτίας όχι μόνο του δίκαιου των αγώνων τους, αλλά και της πλατιάς λαϊκής συμπαράστασης που γέμιζε Σπόρτινγκ και γήπεδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν υπέκυψε στις πιέσεις και στους εκβιασμούς, ούτε στα ζαχαρωμένα λόγια του ΠΑΣΟΚ, που εξαγόραζε κατά συρροή συνειδήσεις κλέβοντας αγωνιστικά παρελθόντα. Αντίθετα, συμμετέχοντας μέσα κι έξω από τους θεσμούς, αλλά κυρίως έξω από αυτούς, πάλεψε για την κοινωνική χειραφέτηση.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Συνεπής στις πολιτικές επιλογές των μετώπων και του επαναστατικού πόλου της αριστεράς, ενάντια στο σεχταρισμό, την πολυδιάσπαση και την πολιτική ουράς του ρεφορμισμού, ιεραρχώντας την ενότητα των κομμουνιστών για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, ήταν βασικός πυλώνας του πόλου-μετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ο μετωπικός του λόγος συνοδευόταν από επιμονή στην πράξη ήδη από τότε που το ρεύμα του ΕΚΚΕ ήταν ισχυρό, αλλά και αργότερα, στα δύσκολα για την Αριστερά χρόνια της παλινόρθωσης και του «τέλους της ιστορίας», με τις πολυδιασπάσεις, την απογοήτευση και τον διαλυτισμό που επικρατούσε. Μέσα από τα εγχειρήματα της Μαχόμενης Αριστεράς, του ΜΕΡΑ και μέχρι το τέλος της ζωής του ενεργός στην ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κρατούσε ψηλά τις σημαίες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Συμμετείχε μέχρι το τέλος της ζωής του σταθερά στους αγώνες του λαού μας για ελευθερία, δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία, για τα δίκια της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Μέχρι την τελευταία στιγμή όχι μόνο πάλευε με σθένος ενάντια στη μακροχρόνια ασθένειά του, αλλά και συνέβαλλε ως ιστορικό στέλεχος του κομμουνιστικού κινήματος στην ενότητα της επαναστατικής αριστεράς ως μέλος της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην ιδιωτική του ζωή ήταν σπουδαίος σύντροφος, με σπάνιο ήθος, πολύπλευρη παιδεία και πολιτισμό, καθώς και με βαθιά γνώση της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Ήταν ένα σπάνιο κράμα μαχητικότητας και ευγένειας. Ο σ. Χρίστος ήταν πραγματικός Κομμουνιστής.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><i><u>ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ</u></i></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><i>(Wenn das bleibt, was ist)</i></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>είσαστε χαμένοι.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Φίλος σας είναι η αλλαγή</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>η αντίφαση είναι σύμμαχός σας.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Από το Τίποτα</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>πρέπει κάτι να κάνετε, μα οι δυνατοί</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>πρέπει να γινούνε τίποτα.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>αυτό που σας αρνιούνται.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="color: #990000;"> </i><span style="color: #cc0000;">Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1936</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
(Στον σ. Χρίστο, που τόσο του άρεσε ο Μπρεχτ)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-51314507474503492872016-08-02T13:26:00.001+03:002016-08-02T13:26:45.871+03:00Μαρξισμός, Αναρχισμός, «Αυτοδιαχείριση»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_6" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"
alt="skabardonis"
href="http://atexnos.gr/wp-content/uploads/2016/08/skabardonis.jpg" title=""Μαρξισμός, Αναρχισμός, «Αυτοδιαχείριση»""
style='width:526.5pt;height:252pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'
o:button="t">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="skabardonis"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<i><span style="color: #38761d;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; text-align: justify;">Γράφει η <b>Άννεκε Ιωαννάτου </b>στο </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; text-align: left;">atexnos</span></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-fl391PI-fZc/V6ByVjiF2tI/AAAAAAAAVdU/Dfsfb7dbyMckm9EfVMdzZkh8B-oKicdhACLcB/s1600/biblio%2Bskabardonis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-fl391PI-fZc/V6ByVjiF2tI/AAAAAAAAVdU/Dfsfb7dbyMckm9EfVMdzZkh8B-oKicdhACLcB/s320/biblio%2Bskabardonis.jpg" width="265" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<b><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><u>ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣH</u></i></span></b></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>«Η κοσμοθεωρία των αναρχικών είναι η αστική κοσμοθεωρία
γυρισμένη από την ανάποδη. Οι ατομικιστικές τους θεωρίες, το ατομικιστικό τους
ιδανικό βρίσκονται σε άμεση αντίθεση με το σοσιαλισμό. Οι απόψεις τους δεν
εκφράζουν το μέλλον του αστικού καθεστώτος, που βαδίζει με ακατάσχετη δύναμη
προς την κοινωνικοποίηση της εργασίας, αλλά το παρόν ή ακόμα και το παρελθόν
αυτού του καθεστώτος, την κυριαρχία της τυφλής και τυχαίας σύμπτωσης πάνω στο
μεμονωμένο, χωριστό μικροπαραγωγό. Η τακτική τους, που ανάγεται στην άρνηση του
πολιτικού αγώνα, διαιρεί τους προλεταρίους, και στην πραγματικότητα τους
μετατρέπει σε παθητικούς συμμετόχους της μιaς ή της άλλης αστικής πολιτικής,
γιατί μια πραγματική απομάκρυνση των εργατών από την πολιτική είναι αδύνατη και
ακατόρθωτη»</i> (Λένιν, <i>Σοσιαλισμός και Αν</i><i><span lang="EN-US">α</span>ρχισμός, Άπαντα, τόμος 12, σελ. 131).</i></span><br />
<a name='more'></a></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Για τον αναρχισμό έχουν γραφτεί πολλά. Και οι κλασικοί του
μαρξισμού έχουν ασχοληθεί με το θέμα, πολιτικά, ιστορικά, αλλά και
ψυχοκοινωνικά, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε στην επανέκδοση <i>Καρλ Μαρξ-
Φρίντριχ Ένγκελς, Για τον αναρχισμό </i>(εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Ο
μαρξισμός, το εργατικό-λαϊκό κίνημα ήταν πάντα ενάντια στην τρομοκρατία, όπως
φαίνεται καθαρά στα κείμενα αυτά, που αναφέρονται στην πάλη με τον
μπακουνισμό στην περίοδο της Α’ Διεθνούς και αποδείχνουν την αντεπαναστατική δράση
των αναρχικών της εποχής. Θέλουμε, όμως, να επιστήσουμε την προσοχή σ’ ένα
άλλο, σπουδαίο βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Παρασκήνιο» το 2000 με
τίτλο<i>Μαρξισμός Αναρχισμός & «Αυτοδιαχείριση» </i>του Ανδρέα
Σκαμπαρδώνη, στο οποίο βρίσκεται το ως άνω απόσπασμα (σελ. 19). Ο Λένιν σε μία
φράση χαρακτηρίζει το ανιστόρητο του αναρχισμού στην εποχή που αναπτύσσεται ο
καπιταλισμός: εκφράζει τη φύση, την ψυχολογία του μικροαστού σε μια εποχή που ο
καπιταλισμός απομακρύνεται από το στάδιο της ατομικής μικροπαραγωγής. Ο
αναρχο-ουτοπικός-αυθόρμητος χαρακτήρας του φαινομένου ανήκει στο παρελθόν ή στο
παρόν στο βαθμό που υπάρχει ακόμα η μικροπαραγωγή, αλλά σίγουρα δεν ανήκει στο
μέλλον. Το μέλλον στο οποίο «κλωτσάνε» οι αναρχικοί με την προσπάθειά τους να
σπάσουν τον οργανωμένο εργατικό αγώνα. Σήμερα δεν λέγονται πάντα αναρχικοί,
αλλά αντιεξουσιαστές που εκφράζονται ανάμεσα σ’ άλλα και στο λεγόμενο κίνημα
των πλατειών, «Παραιτηθείτε», «Να καεί, να καεί…κλπ» που κύριο τους σύνθημα
είναι το «όχι κόμματα, όχι συνδικάτα» βάζοντάς τα με κάθε μορφή οργανωμένης
πάλης. Απλώς θα καλέσεις τον κόσμο στις πλατείες μέσω διαδικτύου. Δηλαδή, όπως
στην εποχή του Λένιν, άρνηση του πολιτικού αγώνα, διάσπαση των γραμμών του
προλεταριάτου κλπ. Έτσι ο Ανδρέας Σκαμπαρδώνης τονίζει, ότι <i>«ο κλασικός
αναρχισμός ήταν φαινόμενο του ανερχόμενου καπιταλισμού. Ο σημερινός αποτελεί
γνώρισμα του καπιταλισμού που σαπίζει. Οι παλαιοί δεν έκρυβαν την ιδεολογική
τους ταυτότητα. Οι μοντέρνοι διστάζουν να τη δείξουν. Προτιμούν άλλες
ονομασίες. Αυτοαποκαλούνται «αντιεξουσιαστές», «αυτόνομοι», «αντιεξουσιαστές
κομμουνιστές», «αντιεξουσιαστές σοσιαλιστές», «αυτοδιαχειριστές» κλπ. </i>Τελευταία
ακούμε πολύ τον όρο «αντιεξουσιαστές». Ο συγγραφέας του βιβλίου κατέβαλε μια
μεγάλη προσπάθεια για το πόνημα αυτό καταθέτοντας τις δικές του απόψεις, πάντα
γερά θεμελιωμένες και στηριγμένες σε μια ογκώδη βιβλιογραφία. Αποδείχνει με το
πόνημά του την αντιδραστική, μικροαστική φύση του φαινομένου. Με τη μορφή της
απάρνησης της κάθε πολιτικής, αλλά εμφανιζόμενος ως υπερεπαναστατικός, ο
αναρχισμός προσπαθεί να ενσωματώσει κάθε διαμαρτυρόμενο, αλλά ιδιαίτερα τον
εργαζόμενο-συνδικαλιστή στην αστική πολιτική. Το εύρος και το βάθος των θεμάτων
με το οποίο καταπιάνεται ο Ανδρέας Σκαμπαρδώνης σε συνδυασμό με τη σθεναρή
γραφή του- που δεν είναι πάντα απαλλαγμένη από μια τάση απολυτότητας – κάνουν
ωστόσο τη μελέτη του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ένα περιεχόμενο διαχρονικό</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μόνο μια ματιά στη θεματική των κεφαλαίων μας κάνει να
καταλάβουμε το φιλόδοξο του όλου εγχειρήματος. Έτσι, το πρώτο κεφάλαιο
πραγματεύεται τις κοινωνικές, πολιτικές, ιδεολογικές κι άλλες αιτίες της
αναβίωσης του αναρχισμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Το
δεύτερο κεφάλαιο συγκρίνει τις απόψεις του μαρξισμού και του αναρχισμού για τη
βία και την τρομοκρατία, κάτι που ξανακερδίζει στις μέρες μας ένα ιδιαίτερο
ενδιαφέρον, ενώ το τρίτο κεφάλαιο αναλύει το ρόλο της πρωτοπόρας τάξης, την
ιστορική αποστολή της και την απόρριψη του ρόλου αυτού εκ μέρους των αναρχικών.
Καθόλου τυχαίο και άκρως αποκαλυπτικό αυτό το τελευταίο, για την αληθινή φύση
του αναρχικού φαινομένου. Έπεται στο τέταρτο κεφάλαιο τεκμηριωμένα, όπως όλα, η
απόρριψη της επιστημονικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού εκ μέρους των αναρχικών.
Στο πέμπτο κεφάλαιο ο συγγραφέας στέκεται στη θεοποίηση του αυθόρμητου από τους
αναρχικούς. Ούτε αυτό δεν είναι τυχαίο, όπως θα δείξει με βάση τις αναλύσεις
του Λένιν και σε αντιπαράθεση, όπως όλο το βιβλίο, με διάφορους φιλόσοφους,
ιδεολόγους, πολιτικούς που έκαναν θραύση σε Δύση και Ανατολή. Στο έκτο κεφάλαιο
– δεν θα μπορούσε να λείψει – αντιπαρατίθενται οι απόψεις του μαρξισμού και του
αναρχισμού για το κράτος. Με το έβδομο κεφάλαιο μπαίνουμε σε μια ενδιαφέρουσα
ανάλυση της διαφοράς ανάμεσα στον ατομικιστικό και τον κολεκτιβιστικό
αναρχισμό. Ένας διαχωρισμός που ίσως κάνει εντύπωση, διότι συνήθως ο αναρχισμός
κατηγορείται – αν κατηγορείται – ως ατομικιστικός, χαρακτηριστικό που τον
τοποθετεί στη μικροαστική ψυχοσύνθεση. Το όγδοο και το ένατο και τελευταίο
κεφάλαιο πραγματεύονται τη λεγόμενη «αυτοδιαχείριση» (πάντα σε εισαγωγικά) και
μάλιστα σαν υποσύνολο του αναρχισμού. Γνωρίζουμε καλά, γιατί κατά καιρούς
δίνουν και παίρνουν, τους όρους «αυτοδιαχείριση», «αυτοοργάνωση», αυτοδιεύθυνση
κλπ. με τον εκθειασμό του «α-κομματικού», του «α-πολιτίκ», του
«αντι-συνδικαλισμού», του αυθόρμητου και των κινημάτων, όπως τα ζούμε σε
διάφορα κινήματα στις πλατείες και τα τελευταία χρόνια σε μια σύγχρονη, αλλά
ουσιαστικά παλαιά μορφή του αναρχο-αυθόρμητου φαινομένου.<span lang="EN-US">To</span> ένατο κεφάλαιο συνεχίζει, αλλά
πιο βαθιά ακόμα, με το ιδεολόγημα της «αυτοδιαχείρισης» που δεν συμβιβάζεται με
τη νομοτέλεια του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, όπως το διατυπώνει ο συγγραφέας στη
βάση των αναλύσεων των Μαρξ-Ένγκελς, αλλά και Λένιν λέγοντας: <b><i>«Η
«αυτοδιαχείριση» δε συμβιβάζεται με τους νόμους</i></b><i> <b>ανάπτυξης
του σοσιαλισμού. </b>Προϋποθέτει ότι ξεχωριστές ομάδες εργατών κατέχουν
ιδιοκτησία, που τη διαχειρίζονται για αποκλειστικά δικό τους όφελος. Οι
υπόλοιποι ούτε καν λογαριάζονται. Ο καθένας για τον εαυτό του κι όλοι εναντίον
όλων! Η παμπάλαιη επιθυμία των μικροαστών, να είναι ιδιοκτήτες και να ζουν
περιχαρακωμένοι, εδώ βρίσκει τη σύγχρονή της έκφραση. Ο Ένγκελς, θυμίζω, στην
εργασία του «Για το ζήτημα της κατοικίας», μέμφεται τον ιδεολογικό πρόγονο των
«αυτοδιαχειριστών», τον Προυντόν, ότι έχει το αντιδραστικό όνειρο να κάνει τον
«<b>κάθε ξεχωριστό εργάτη </b>ιδιοκτήτη του σπιτιού, του αγροκτήματος, του
εργαλείου», ενώ το ζήτημα είναι η εργατική τάξη να γίνει συλλογικός ιδιοκτήτης
των μέσων παραγωγής (Κ. Μαρξ-Φ.Ένγκελς: «Διαλεκτά Έργα», τόμος Ι, σελ. 758)».</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η σημασία μιας τέτοιας έκδοσης</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αξίζει να επανερχόμαστε στο θέμα του αναρχισμού. Για την
πλειονότητα των ανθρώπων, για το λεγόμενο «κοινό νου», ο αναρχισμός μπαίνει στο
ίδιο τσουβάλι με τον κομμουνισμό. Η αντι-κομμουνιστική προπαγάνδα φροντίζει για
το μπέρδεμα. Η έκφραση «αναρχοκομμουνιστής» είναι γνωστή. Η κοινή γνώμη ήταν με
τέτοιο τρόπο διαμορφωμένη – ή να πούμε «παραμορφωμένη;» – ώστε συνειρμικά να
συνδέει την έννοια του αναρχισμού με την έννοια της τρομοκρατίας και την έννοια
«κομμουνιστής» με τη σειρά της με την έννοια «αναρχικός», αν και μετά το 2001
το θέμα έχει πάρει μια διαφορετική διάσταση με την «αντιπαράθεση» του
«τρομοκράτη- Ισλάμ» ενάντια στις «αξίες του δυτικού πολιτισμού». Μετά τη
διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης τα ιδεολογήματα άρχισαν να προσαρμόζονται στις
ανάγκες του αστικού κατεστημένου να δημιουργήσει έναν καινούργιο εχθρό.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πώς ξεκίνησε, όμως, ο αναρχισμός σαν ιδεολογία; Σύμφωνα με
το συγγραφέα <i>«ο αναρχισμός, ως ιδεολογία, αποτέλεσε, στο ξεκίνημά του,
αταίριαστο πάντρεμα της ψευτοεπαναστατικότητας του μανιασμένου μικροαστού με
τις ουτοπιστικές αντιλήψεις του Διαφωτισμού, ο οποίος προϋπήρξε και πρέσβευε,
δίκην πανάκειας, τις Αρχές του Ορθού Λόγου και του Δικαίου. Οι
«αντιεξουσιαστές» στάθηκαν ανίκανοι να προσαρμόσουν, όσο βέβαια ήταν δυνατόν,
τις Αρχές αυτές στην πραγματικότητα. Απεναντίας επέτειναν το μεταφυσικό τους
χαρακτήρα. Και πίστεψαν πως, αν κατέστρεφαν βίαια και ξαφνικά την υπάρχουσα
κοινωνία, που τις κρατούσε δέσμιες, τούτες θα επικρατούσαν και ο κόσμος θα
μεταμορφωνόταν εκ βάθρων. Με την παρέλευση του χρόνου, φάνηκε πόσο αφύσικη ήταν
η επιγαμία. Η μικροαστική μανία δεν μπορούσε να συνυπάρξει με τη νηφαλιότητα
του Ορθολογισμού. Ώσπου, τελικά, τα ταξικά γνωρίσματα του αναρχισμού
επικράτησαν παντελώς κι εκτόπισαν τις φιλοσοφικές προσμείξεις που τον
φτιασίδωναν. Ο αναρχισμός της δεύτερης πεντηκονταετίας του 19ου κι
ολόκληρου του 20ου αιώνα έχει τόση σχέση με τον Ορθολογισμό, όση και η
Τζιοκόντα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με τα αντίγραφά της, που «διακοσμούν» τα
ακαλαίσθητα σπίτια των «φιλότεχνων» μικροαστών» </i>(σελ. 30/31).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πολλοί και διάφοροι μέχρι σήμερα, έχουν σφετεριστεί και
καταχραστεί τις ιδέες των Διαφωτιστών του 18ου αιώνα, όπως είδαμε και στα
δύο προηγούμενά μου άρθρα-βιβλιοπαρουσιάσεις με αφορμή τη Γαλλική Επανάσταση.
Αυτό, βέβαια, δεν μειώνει με κανέναν τρόπο τον ιστορικό τους ρόλο στην πρόοδο
του ανθρώπινου στοχασμού. Δεν έχει σημασία αν διαφωνούμε ή συμφωνούμε και σε
ποιο βαθμό. Το ίδιο ισχύει για το βιβλίο του Ανδρέα Σκαμπαρδώνη που χωρίς
αμφιβολία, εξακολουθεί να αποτελεί μια σημαντική συμβολή στη διαπάλη των ιδεών,
όπως και τα άλλα δύο που έγραψε: <i>Δοκίμιο για την παλινόρθωση του
καπιταλισμού και τη διεθνοποίηση </i>και <i>Αντεπίθεση του μαρξισμού </i>από
τις ίδιες εκδόσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πηγή:</span><span style="text-align: left;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="http://atexnos.gr/marxismos-anarxismos-aftodiaxeirisi/#prettyPhoto">atexnos.gr</a></span></span></span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-59286878029685957802016-07-19T19:35:00.002+03:002016-07-19T19:35:40.426+03:00Γιαλαντζί κίνημα, ντεμέκ έκδοση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Του ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ*</span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-CDza-mhCZDk/V43oYxH4e1I/AAAAAAAAVcc/Y_7pxhOtRssy6N3drY0UBmVe7YLJTmcxQCLcB/s1600/tourkia-tank1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="193" src="https://3.bp.blogspot.com/-CDza-mhCZDk/V43oYxH4e1I/AAAAAAAAVcc/Y_7pxhOtRssy6N3drY0UBmVe7YLJTmcxQCLcB/s320/tourkia-tank1.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #666666;">Όλοι όσοι αγαπούν τη δημοκρατία καταδικάζουν απερίφραστα την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία. Ο Λαός της Τουρκίας διαθέτει πικρή πείρα από τέτοιες εκτροπές και δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τους κεμαλιστές στρατογραφειοκράτες. Αλλά και ο Λαός της Ελλάδας πρέπει να είναι προετοιμασμένος, γιατί οι κρίσεις στην Τουρκία επιλύονται συνήθως με επιθέσεις ενάντια στην Ελλάδα.</span></b></span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Θέλω να σας εξομολογηθώ, κατ΄ αρχήν, ότι μου προξενεί κατάπληξη για μία χώρα, που υποτίθεται ότι διαθέτει αξιόμαχο και προετοιμασμένο για όλα στράτευμα με πολεμική εμπειρία συνεχή και μακρόχρονη, που την απέκτησε σφάζοντας τους μαχητές του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, αλλά και τους στρατιώτες της νόμιμης κυβέρνησης που μάχονται ενάντια στον πειρατικό- τρομοκρατικό στρατό της φονταμελιστικής εξουσιοφρένειας να έχει την επάρκεια να οργανώνει κινήματα με σοβαρότερο χαρακτήρα από τον οπερετικό - λατινοαμερικάνικο χαρακτήρα που είχε το "πραξικόπημα" της Παρασκευής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Χωρίς όμως τούτο να σημαίνει ότι και τα οπερετικά πραξικοπήματα δεν είναι επικίνδυνα αφού με ένα τέτοιο πραξικόπημα οπερέτα κατέρρευσε το εργατικό παλλαϊκό κράτος της Σοβιετικής Ένωσης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η καταδίκη του πραξικοπήματος δε μεταφράζεται σε άνευ όρων υποστήριξη του αυταρχικότατου καθεστώτος Ερντογάν. Ο μηχανισμός του Ερντογάν, διαρκώς, ήδη πριν το πραξικόπημα διέπραττε δολοφονίες, διεξήγαγε επιχειρήσεις εκφοβισμού και είχε αναλάβει έναν ανελέητο και χωρίς όρους και όρια, εσωτερικό πόλεμο εναντίον Κούρδων και δημοκρατών, με βία και νοθεία στις εκλογές, με α λα καρτ "συνταγματικές" αναθεωρήσεις και νομικές ρυθμίσεις, αλλά και κατά βούληση αλλαγή μελών του δικαστικού σώματος που έβαζαν σε κίνδυνο τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη γείτονα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο μηχανισμός του Ερντογάν ενέχεται στο δουλεμπόριο των προσφύγων, υποθάλπει τους κάθε είδους σωματέμπορες και ναρκοτραφικάντες στη γείτονα. Είναι εκείνοι που έκαναν τους πρόσφυγες αλισβερίσι, είναι εκείνοι που βομβαρδίζουν τους Σύρους, για να χρεώνουν μετά χιλιάδες δολάρια σε όποιο Σύρο θαλασσοπνίγεται στο Αιγαίο για να καταλήξει στην Ελλάδα. Είναι ο άνθρωπος που έκαμε την ανθρώπινη ζωή και τον ανθρώπινο πόνο μέρος της πραμάτειας του παζαριού του για να εμπλέξει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και για να πάρει δισεκατομμύρια από την Ε.Ε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μηχανισμός του Ερντογάν με ταχυδακτυλουργίες και rotation προσώπων στα στελέχη του (Γκιουλ, Νταβούτογλου κ.λπ) κυβερνά την Τουρκία από το 2002 και, τόσο πριν, όσο και μετά το πραξικόπημα είναι στη γειτονική χώρα ο βασικός μοχλός της αυταρχικοποίησης, που τις τελευταίες μέρες λαμβάνει μορφή πογκρόμ εναντίον κάθε αντιφρονούντα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η θέση μας είναι και πρέπει να είναι δίπλα στον τουρκικό Λαό, δίπλα στους δημοκράτες της Τουρκίας, στα εργατικά κόμματα, στα συνδικάτα, δίπλα στους Τούρκους αγωνιστές και προοδευτικούς πολίτες, στηρίζοντας τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων, αλλά και των αγώνα των Αλεβιτών , της τούρκικης LGBT κοινότητας και άλλων μειονοτήτων που αγωνίζονται για δημοκρατία και για ανθρώπινα δικαιώματα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>***</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Και να έρθουμε τώρα στα καθ΄ ημάς , στα εσωτερικά μας θέματα του Γιουνανιστάν, γιατί πολλά είπαμε για τους Τούρκους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η καταδίκη της απόπειρας πραξικοπήματος και των πραξικοπηματιών, ούτε κάμπτει ούτε πρέπει να κάμπτει το κράτος δικαίου ή τη δέσμευση της Ελληνικής Δημοκρατίας από τις Διεθνείς Συμβάσεις Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου, ούτε την υποχρέωση του Καθ΄ όλου Ελληνικού Κράτους να συμμορφώνεται προς τις επιταγές του όλου αυτού του δικαιοπολιτικού συστήματος κανόνων δικαίου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η βασική αρχή του κράτους δικαίου { Rule of Law) τόσο στο εθνική όσο και στο διεθνή έννομη τάξη είναι ότι <b>αφορά τους πάντες και εφαρμόζεται επί όλων, ασχέτως πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων</b>.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τυχόν απομάκρυνση από την αρχή αυτή συνιστά ανεπανόρθωτο πλήγμα στη δημοκρατία και στο δίκαιο και θέτει άνευ εταίρου τη Χώρα <b>εκτός του ευρωπαϊκού πολιτιστικού κεκτημένου και εκτός του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το ζήτημα της έκδοσης των 8 Τούρκων στρατιωτικών από τη χώρα μας οφείλει να αντιμετωπιστεί από την ελληνική κυβέρνηση και αρχές όπως πρέπει. Δηλαδή ως θέμα αποκλειστικά και μόνο του αρμοδίου Συμβουλίου Εφετών που θα ασχοληθεί ως φυσικός Δικαστής με το ζήτημα, αποκλειστικά και μόνο μέσα στο πλαίσιο του ισχύοντος δικαίου. Κάθε άλλη αντιμετώπιση θα πλήξει βαρύτατα την αρχή του Κράτους Δικαίου και θα ταπεινώσει διεθνώς την αξιοπρέπεια της χώρας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Και εδώ προκύπτει για άλλη μια φορά η ανάγκη για την ουδετερότητα της Χώρας και τη μη εξάρτησή της από ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις, ώστε η Χώρα που παινεύεται πως γέννησε τη Δημοκρατία, να μπορεί να δρα και ως δημοκρατική Χώρα και όχι να υποβαθμίζεται συνεχώς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Επειδή έχουμε πικρή πείρα ως χώρα, ο Ελληνικός Λαός πρέπει να γνωρίζει ότι οι χειρότερες εξελίξεις προκύπτουν όταν πολιτικά ζητήματα επιλύονται με ακροβατικού τύπου νομικίστικες πλατφόρμες, ή το χειρότερο όταν τα νομικά ζητήματα "έπιλύονται" με πολιτικοϊδεολογικές κατασκευές . Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του Κράτους Δικαίου και του Αστυνομικού Κράτους είναι ότι στο δεύτερο η αρχή της σκοπιμότητας υπερισχύει της Αρχής της Νομιμότητας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν υφίσταται διμερής συμφωνία έκδοσης, κυρίως λόγω της περίεργης αντίληψης που έχει η Τουρκία σε σχέση με το διεθνές δίκαιο, αφού δεν κυρώνει τις συνθήκες για το Δίκαιο της Θάλασσας, για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για το καθεστώς της Στρατιάς του Αιγαίου, ή της νομικοπολιτικής κατάστασης στο τουρκικό Κουρδιστάν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Επομένως, το αίτημα έκδοσης των 8 στρατιωτικών στην Τουρκία πρέπει να κριθεί, in concreto, ψύχραιμα μετά τήρηση των κανόνων της ελληνικής ποινικής δικονομίας, ή και των αναγκαστικών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου που δεσμεύουν με υπερσυνταγματική ισχύ την Ελληνική έννομη τάξη, σεβόμενο πρώτιστα την αξία του ανθρώπου και λαμβάνοντας υπόψιν τις εγγυήσεις που δίνει το κράτος που ζητεί την έκδοση για τον σεβασμό αυτό και πάντα με γνώμονα την διεθνώς παραδεδεγμένη αρχή της Αμοιβαιότητας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με απλά λόγια, η έκδοση των Τούρκων στρατιωτικών είναι μία κρίση ουσίας, που δεν ανήκει στην πολιτική - διπλωματική ηγεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά στην αποκλειστική αρμοδιότητα και στην κυριαρχική εξουσία, όχι του φυσικού τους Δικαστή, που θα πρέπει να αποφασίσει, χωρίς την πίεση της διατάραξης των «καλών σχέσεων με τη γείτονα, ή του θολού και ομιχλώδους «εθνικού συμφέροντος». Για τον Έλληνα Δικαστή το ύψιστο Εθνικό Συμφέρον είναι και πρέπει να είναι η τήρηση της <b>Ελληνικής Συνταγματικής Νομιμότητας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>***</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Η ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΝΟΜΙΚΗ - ΤΕΚΜΗΡΙΩΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με βάση το ανωτέρω σκεπτικό, το αίτημα της έκδοσης των 8 Τούρκων στρατιωτικών στην Τουρκία δεν πρέπει να ικανοποιηθεί από το Αρμόδιο Συμβούλιο Εφετών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Ο Νόμος:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Κατά τις προβλέψεις: α) του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (στο εξής ΕΣΔΑ), που έχει κυρωθεί κατά τα προβλεπόμενα στο Άρθρο 28 του Συντάγματος της Ελλάδος και κατέχει, έτσι, θέση κανόνα αναγκαστικού δικαίου υπερσυνταγματικής ισχύος απαγορεύει τα βασανιστήρια και την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση. β) Του άρθρου 2 της ΕΣΔΑ διασφαλίζει επίσης το δικαίωμα στη ζωή, έχοντας ταυτόσημη δεσμευτική ισχύ με το άρθρο 3. γ) Του Άρθρου 6 της ΕΣΔΑ που θεμελιώνει το δικαίωμα στη Δίκαιη Δίκη, δ) Της διεθνούς νομολογίας από πληθώρα δικαστηρίων, εθνικών και διεθνών, που έχει καταστήσει σαφές ότι δεν επιτρέπεται η έκδοση προσώπου σε χώρα στην οποία κινδυνεύει με θανατική ποινή ή με απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή με βασανιστήρια. ε) Της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (και αυτής κυρωμένης κατά τις προβλέψεις του άρθρου 28 του Συντάγματος, άρα και αυτής υπερσυνταγματικής ισχύος), που απαγορεύει ρητά τα βασανιστήρια, την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη, το δικαίωμα σε άσυλο. στ) των Αναλόγων προβλέψεων του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα που έχει κυρώσει η Ελλάδα, ιδρύεται η υποχρέωση , ως κανόνας αναγκαστικού δικαίου προς όλα τα κράτη, που έχουν προσχωρήσει στις Διεθνείς αυτές Συμβάσεις, να πράξουν ό,τι μπορούν προκειμένου είτε να υλοποιηθούν οι προβλέψεις των κατ΄ ιδίαν διατάξεων που περιέχουν, είτε να αποφευχθεί η παραβίασή τους. Υπό αυτήν την έννοια άλλωστε οφείλει κάθε κράτος να τα λαμβάνει υπόψη σε ό,τι αφορά -και- τη δικαστική συνεργασία με άλλα κράτη. στ) Η συνθήκη της Γενεύης, που επίσης έχει ενσωματωθεί στην εθνική έννομη τάξη και ανήκει στους κανόνες αναγκαστικού δικαίου καθορίζει ότι δικαιούται ανάμεσα σε άλλες περιπτώσεις να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας εκείνος που διώκεται λόγω πολιτικών του πεποιθήσεων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τέλος, το ειδικότερο, εν προκειμένω, άρθρο 438 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προβλέπει ότι απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού “αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται πολιτικό, στρατιωτικό...”</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;">ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην υπό κρίση περίπτωση όλες οι ανωτέρω προληπτικές και απαγορευτικές προβλέψεις της Διεθνούς και Εθνικής Νομοθεσίας πληρούνται σωρευτικά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<ul>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι διακηρύσσουν ότι θα επαναφέρουν τη θανατική ποινή εις βάρος των πραξικοπηματιών, άρα πιθανότατα και εις βάρος των 8 στρατιωτικών,</span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι εικόνες και οι ειδήσεις από την Τουρκία αποδεικνύουν την εκτεταμένη χρήση βασανιστηρίων, λυντσαρίσματος, απάνθρωπης μεταχείρισης και την έλλειψη εγγυήσεων δίκαιης δίκης. Ακόμη και αν η είδηση για τον δημόσιο αποκεφαλισμό είναι παραπλανητική, μόνο και μόνο η εικόνα της φυλάκισης ανθρώπων επί μακρόν μόνο με τα εσώρουχά τους, τούρκικη πατέντα από τον καιρό της εισβολής του Ετσεβίτ στην Κύπρο το '74 , συνιστούν λόγο μη έκδοσης των Τούρκων στρατιωτικών.</span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τέλος, βάσει του ΚΠΔ δε νοείται η έκδοσή τους αφού κατηγορούνται για τη διάπραξη πολιτικού και στρατιωτικού αδικήματος. Η διάταξη είναι σαφής και έχει ήδη τύχει ερμηνείας από τα ελληνικά δικαστήρια με τρόπο που συμπεριλαμβάνει απόπειρες κατάλυσης πολιτεύματος.</span></li>
</ul>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η χώρα μας και ο λαός μας δεν μπορεί να υποστεί και άλλο εξευτελισμό, τύπου Οτσαλάν. Γιατί, χωρίς να συγχέουμε το διαφορετικό αξιακό και πολιτικό φορτίο του Οτσαλάν και των πραξικοπηματιών, δεν επιτρέπεται για άλλη μια φορά η Ελλάδα να παραβεί το διεθνές και εθνικό δίκαιο, σε βάρος της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων ανθρώπινα δικαιώματα κατ' εντολή ξένης κυβέρνησης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Κατά τη γνώμη μου, το διεθνές και εσωτερικό δίκαιο απαγορεύουν την έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών στους οποίους πρέπει να χορηγηθεί είτε επικουρική προστασία είτε καθεστώς πρόσφυγα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η ελληνική κυβέρνηση έχει να διαλέξει, άλλη μια φορά, μεταξύ ταπείνωσης και κράτους δικαίου. Αυτή τη φορά, οφείλει να επιλέξει το δεύτερο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b><a href="https://4.bp.blogspot.com/-cdqRHJWGYgk/V43t17xDY0I/AAAAAAAAVcs/UzvswLXTQhgTHfuX0n4cGwItG3Mo7IrigCLcB/s1600/Sar_Theod.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://4.bp.blogspot.com/-cdqRHJWGYgk/V43t17xDY0I/AAAAAAAAVcs/UzvswLXTQhgTHfuX0n4cGwItG3Mo7IrigCLcB/s200/Sar_Theod.jpg" width="200" /></a></b></i></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b>*Ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος είναι Δικηγόρος Αθηνών</b></i></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;">Πηγή:<a href="http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24856:theodoropoulos-ekdosi&catid=74:dr-topikes&Itemid=281">Iskra</a></span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-47099456965516287782016-07-18T09:33:00.001+03:002016-07-18T20:18:12.049+03:00Τυχόν έκδοση των 8 στρατιωτικών στην Τουρκία αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #38761d; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Του ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ</i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-vawunVFF6KA/V4x26pZIRcI/AAAAAAAAVcI/5a6jRDKq2vMTxDi0aKZoDw1pUMv1hPZoACLcB/s1600/13775525_10210429808767488_3886566194366881582_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="174" src="https://3.bp.blogspot.com/-vawunVFF6KA/V4x26pZIRcI/AAAAAAAAVcI/5a6jRDKq2vMTxDi0aKZoDw1pUMv1hPZoACLcB/s320/13775525_10210429808767488_3886566194366881582_n.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η βασική αρχή του </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">κράτους δικαίου </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">τόσο στο </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">εθνικό </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">όσο
και στο </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">διεθνές </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">πλαίσιο είναι ότι αφορά τους πάντες και εφαρμόζεται
επί όλων, ασχέτως πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων. Τυχόν απομάκρυνση από την
αρχή αυτή συνιστά βαρύτατο έως </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ανεπανόρθωτο πλήγμα </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">στη δημοκρατία
και στο δίκαιο. </span></b></span><span style="text-align: left;"> </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το ζήτημα της </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">αίτησης απόδοσης πολιτικού ασύλου</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> των </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">8
στρατιωτικών </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">από τη χώρα μας οφείλει να αντιμετωπιστεί από την ελληνική
κυβέρνηση και αρχές μόνο στο πλαίσιο του </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">δικαίου</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">, διότι σε άλλη
περίπτωση αφενός θα </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">πλήξει </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">βαρύτατα το </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">κράτος δικαίου </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">και
την </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">αξιοπρέπεια </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">της </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">χώρας</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">, αφετέρου θα ταπεινώσει
διεθνώς τη χώρα μας.</span></b></span></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Συγκεκριμένα η αίτηση χορήγησης ασύλου πρέπει να κριθεί
βάσει των εξής: </span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>α)</b> το <b>άρθρο 3</b> της <b>Ευρωπαϊκής
Σύμβασης </b>για τα <b>Δικαιώματα </b>του <b>Ανθρώπου</b>,
που κατέχει θέση κανόνα αναγκαστικού δικαίου δηλαδή ανωτάτης ισχύος <b>απαγορεύει </b>τα <b>βασανιστήρια </b>και
την <b>απάνθρωπη</b> ή <b>εξευτελιστική μεταχείρισης</b>. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>β)</b> Το <b>άρθρο
2</b> της <b>ΕΣΔΑ </b>διασφαλίζει επίσης το <b>δικαίωμα </b>στη <b>ζωή</b>,
έχοντας ταυτόσημη <b>δεσμευτική ισχύ </b>με το <b>άρθρο 3</b>. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>γ)</b> Σχετική
νομολογία από πληθώρα δικαστηρίων διεθνώς έχει ξεκαθαρίσει ότι <b>δεν
επιτρέπεται </b>η <b>έκδοση προσώπου </b>σε χώρα στην οποία
κινδυνεύει με <b>θανατική ποινή </b>ή με <b>απάνθρωπη</b> και <b>εξευτελιστική
μεταχείριση </b>ή με βασανιστήρια. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>δ) </b>Η <b>Οικουμενική
διακήρυξη </b>για τα <b>ανθρώπινα δικαιώματα </b>επίσης <b>απαγορεύει </b>τα <b>βασανιστήρια</b>,
την <b>απάνθρωπη</b> ή <b>εξευτελιστική μεταχείριση</b>, το δικαίωμα
στη δίκαιη δίκη, το <b>δικαίωμα </b>σε <b>άσυλο</b>. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>ε)</b> Το <b>άρθρο
438 </b>του <b>Κώδικα Ποινικής Δικονομίας</b> προβλέπει ότι
απαγορεύεται η έκδοση “αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους
χαρακτηρίζεται πολιτικό, στρατιωτικό...” </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>στ)</b> Η <b>συνθήκη </b>της <b>Γενεύης</b>,
που επίσης έχει <b>ενσωματωθεί</b> στην <b>εθνική έννομη τάξη </b>και
ανήκει στους κανόνες <b>αναγκαστικού δικαίου </b>καθορίζει ότι δικαιούται
ανάμεσα σε άλλες περιπτώσεις να αναγνωριστεί ως <b>πρόσφυγας</b> εκείνος
που<b>διώκεται </b>λόγω <b>πολιτικών </b>του <b>πεποιθήσεων</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ακόμα και αν <b>αμφισβητηθεί</b> η <b>εκπλήρωση </b>της
τελευταίας <b>συνθήκης</b>, όλες οι προηγούμενες εμφανώς <b>πληρούνται</b>.
Πέραν του ότι <b>ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι </b>διακηρύσσουν ότι
θα επαναφέρουν τη <b>θανατική ποινή</b> εις βάρος των <b>πραξικοπηματιών </b>άρα
πιθανότατα και εις βάρος των <b>8 στρατιωτικών</b>, οι εικόνες και οι
ειδήσεις από την Τουρκία αποδεικνύουν την <b>εκτεταμένη χρήση
βασανιστηρίων</b>,<b>απάνθρωπης </b>μεταχείρισης και την <b>έλλειψη
εγγυήσεων </b>δίκαιης δίκης. Επιπλέον, βάσει του <b>ΚΠΔ </b>δε
νοείται η έκδοσή τους αφού κατηγορούνται για τη διάπραξη <b>πολιτικού</b> και <b>στρατιωτικού </b>αδικήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Επομένως το διεθνές και εσωτερικό δίκαιο επιβάλλει να μην
εκδοθούν και ενδεχομένως να τους χορηγηθεί επικουρική προστασία.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τυχόν άλλη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης θα συνιστά <b>κατάφωρη </b>και <b>ταπεινωτική
παραβίαση </b>από πλευράς της, του πυρήνα του <b>κράτους δικαίου</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Πηγή:<a href="http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24847:tzimas-strativtikoi&catid=86:expolitiki&Itemid=268">iskra</a></i></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-54773108979510468722016-07-17T15:12:00.001+03:002016-07-17T15:12:39.017+03:00Το εξπρές του φόβου στην Τουρκία του Ερντογάν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Του Γιώργου Παυλόπουλου</span></i></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-dRtauPwZ52I/V4t0VS_K3LI/AAAAAAAAVbo/zyaGYjygb7IhDAGYrX8wozSb7xxUNf-3gCLcB/s1600/timthumb.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="201" src="https://1.bp.blogspot.com/-dRtauPwZ52I/V4t0VS_K3LI/AAAAAAAAVbo/zyaGYjygb7IhDAGYrX8wozSb7xxUNf-3gCLcB/s320/timthumb.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Με τη θριαμβευτική επικράτηση του Ταγίπ Ερντογάν και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης φαινόταν να λήγει οριστικά η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος που εκδηλώθηκε το βράδυ της Παρασκευής και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πάνω από 250 άνθρωποι και να μετατραπούν οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας σε πεδία μαχών μέχρι το πρωί του Σαββάτου, όταν παραδόθηκε ο βασικός όγκος των πραξικοπηματιών. Ο πολυδαίδαλος μηχανισμός του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος, ο οποίος κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες κόσμου σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, καθώς και μη απώλεια του ελέγχου σε καίριες δομές του κρατικού μηχανισμού, όπως η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και η ηγεσία του στρατού ξηράς αποτέλεσαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα δύο στοιχεία-κλειδιά για την έκβαση της επιχείρησης ανατροπής του Ερντογάν. </b></span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a name='more'></a>Η πλάστιγγα, άλλωστε, φάνηκε να γέρνει προς την πλευρά του προέδρου και της κυβέρνησης σχετικά σύντομα, δηλαδή λίγο μετά τα μεσάνυχτα ―είναι ενδεικτικό ότι εκείνη τη στιγμή πήραν θέση Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και ΝΑΤΟ, οι οποίοι επί ένα τρίωρο περίπου πρακτικά σφύριζαν αδιάφορα. Τότε, κατέστη ξεκάθαρο ότι οι πιστές προς το καθεστώς δυνάμεις είχαν απωθήσει τις επιθέσεις στη βουλή, το προεδρικό μέγαρο και τις έδρες της αστυνομίας και της ΜΙΤ, ενώ ανακατέλαβαν το κτίριο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Το «κερασάκι» ήταν η προσγείωση στο αεροδρόμιο Ατατούρκ ―το οποίο επίσης βρέθηκε για λίγο στον έλεγχο των πραξικοπηματιών― του αεροσκάφους που μετέφερε τον Ερντογάν από την περιοχή της Μαρμαρίδας όπου λέγεται ότι βρισκόταν, με ορισμένες πληροφορίες να κάνουν μάλιστα λόγο για επίθεση που δέχθηκε το ξενοδοχείο του λίγο αφότου ο ίδιος είχε αναχωρήσει… </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Όσον αφορά στους πρωταίτιους, αν και τα πάντα (και κυρίως οι διασυνδέσεις τους) είναι ακόμη ανοιχτά, φαίνεται πως προέρχονταν κυρίως από τις τάξεις της στρατοχωροφυλακής και της αεροπορίας. Μάλιστα, είναι πολύ πιθανό η χρονική συγκυρία που επέλεξαν να είχε άμεση σχέση με τις επικείμενες κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις, καθώς η κυβέρνηση σχεδίαζε να καταφέρει ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα στους υποστηρικτές των «κεμαλιστών» και του εξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πλέον, ο Ερντογάν μοιάζει πανίσχυρος και ο δρόμος προς την πολιτειακή μεταρρύθμιση η οποία θα του δώσει τις υπερεξουσίες που επιδιώκει έχει ανοίξει διάπλατα. Όσο για το παλιό κατεστημένο, φαντάζει αδύναμο να του σταθεί εμπόδιο ή να προβάλλει ουσιώδεις αντιρρήσεις. Αυτή, όμως, είναι η μία και η πιο προφανής πλευρά των δραματικών γεγονότων που συνέβησαν τις τελευταίες ώρες ―μόνο που ο «διάβολος» και η ουσία συνήθως κρύβονται αλλού. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για παράδειγμα, ο Ερντογάν γνωρίζει ότι η αναμέτρηση δεν έγινε με το «βαρύ πυροβολικό» του αντιπάλου, καθώς η ηγεσία του στρατεύματος διαχώρισε τη θέση της, ενώ παράλληλα, σε πολιτικό επίπεδο, όλα τα κόμματα ―οι κεμαλιστές του CHP, οι ακροδεξιοί εθνικιστές του MHP και φυσικά το HDP― αποδοκίμασαν το πραξικόπημα. Έτσι, μια δεύτερη και πιο προσεκτική ανάγνωση θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο «σουλτάνος» είναι όμηρος και οι αντίπαλοί του μπορούν τώρα να διεκδικήσουν και να επιβάλουν νέες ισορροπίες. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-lWvpftdKhRM/V4t1P1rqHwI/AAAAAAAAVbw/JQfIRm9fhsQyw69r0kUoWkurFgOKw7sOgCLcB/s1600/tourkia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/-lWvpftdKhRM/V4t1P1rqHwI/AAAAAAAAVbw/JQfIRm9fhsQyw69r0kUoWkurFgOKw7sOgCLcB/s1600/tourkia.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πλευρά αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη απόπειρα πραξικοπήματος δεν ήταν παρά το αποκορύφωμα (για την ώρα…) των έντονων αντιθέσεων και της σκληρής πόλωσης στο εσωτερικό της Τουρκίας και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα, που προφανώς δεν πρόκειται να εκλείψουν: Η αστική τάξη εμφανίζεται διχασμένη (κάτι που αποτυπώνεται και στους κρατικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς), το εργατικό κίνημα βρίσκεται σε ανοδική πορεία να θέτει ουσιώδεις διεκδικήσεις, το εθνικό ζήτημα με αιχμή το Κουρδικό μαίνεται, ενώ ο ανταγωνισμός της Άγκυρας με άλλες περιφερειακές δυνάμεις, τις ΗΠΑ και την ΕΕ συνεχίζεται. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη μέρα δεν προμηνύει τίποτα καλό για την πλειοψηφία του τουρκικού λαού. Διότι μπορεί να γλίτωσε από τη μπότα των πραξικοπηματιών, όμως είναι βέβαιο ότι θα νιώσει ακόμη πιο βάναυσα τη σιδερένια γροθιά του καθεστώτος. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με αυτό που θα συμβεί στους Γάλλους την επαύριο της νέας τρομοκρατικής επίθεσης στη Νίκαια, μιας και η χώρα τους βρίσκεται πρακτικά σε ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπου οι απεργίες και οι εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις θα μοιάζουν εν γένει εκτός του κλίματος και θα κινδυνεύουν να κηρυχθούν εξαρχής παράνομες. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το διακύβευμα είναι αναμφίβολα γενικότερο. Διότι πρακτικά, σε ολόκληρο τον πλανήτη, τρομοκρατία, πραξικοπήματα και τυφλά ένοπλα χτυπήματα δίνουν σε ένα σύστημα που σπαράσσεται από την κρίση και τις ανισορροπίες του τα όπλα προκειμένου να οργανώσει την άμυνά του και την αδυσώπητη καταστολή ―επικαλούμενο, μάλιστα, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συνταγματική τάξη. Για να πάει αλλιώς, ο συντονισμός των εργατικών αντιστάσεων και των «πρωτοποριών» σε κάθε χώρα και ανάμεσα στις χώρες είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ. Διαφορετικά, ο κόσμος θα μετατραπεί προτού το καταλάβουμε σε μια αγέλη προβάτων που θα καλούν τους λύκους να τα φυλάξουν…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Δημοσιεύθηκε στο "<a href="http://prin.gr/?p=11287">ΠΡΙΝ</a>", 17/7/2016</i></b></span></div>
</div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-23933329894278368972016-07-12T12:55:00.001+03:002016-07-14T00:45:19.904+03:00Αυθόρμητα κινήματα και εξεγέρσεις της εργατικής τάξης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="color: #38761d;">Δημήτρης
Γρηγορόπουλος</span></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-a1nq0sxkkfk/V4S5y5REomI/AAAAAAAAVbE/5F55ByHqL2McYr6ngWIN5dT9Tap4hAU3ACLcB/s1600/2011.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://3.bp.blogspot.com/-a1nq0sxkkfk/V4S5y5REomI/AAAAAAAAVbE/5F55ByHqL2McYr6ngWIN5dT9Tap4hAU3ACLcB/s320/2011.jpg" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><u>Η απελευθερωτική αποστολή της εργατικής τάξης δεν
αναιρείται</u></span></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Για μια ακόμη φορά η εργατική τάξη διαψεύδει τους
νεκροθάφτες της. Τους αστούς ιδεολόγους και πολιτικούς που κατά καιρούς, μόνιμα
και σε διαφορετικές ιστορικές συνθήκες, επιχειρούν να ανασκευάσουν την
επιστημονική ανακάλυψη που οι Μαρξ και Ένγκελς διατύπωσαν στη Γερμανική
Ιδεολογία και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ότι η εργατική τάξη, αντικειμενικά και
ιστορικά, αποτελεί το νεκροθάφτη του καπιταλισμού και των εκμεταλλευτικών
συστημάτων γενικά:</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #cc0000;">«Η εκμεταλλευμένη και καταπιεσμένη τάξη (το προλεταριάτο)
δεν μπορεί πια να απελευθερωθεί απ’ την τάξη (αστική) που την εκμεταλλεύεται
και την καταπιέζει, χωρίς ταυτόχρονα ν’ απελευθερώσει για πάντα ολόκληρη την
κοινωνία από την εκμετάλλευση, την καταπίεση και τους ταξικούς αγώνες» (Κομμουνιστικό
Μανιφέστο).</span><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></i></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», την
ταπεινωτική ήττα των ευρωκομμουνιστικών κομμάτων και τη σοσιαλφιλελεύθερη
μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας, οι αστοί αναλυτές, έμπλεοι χαράς διακήρυξαν το
«τέλος της ιστορίας», την αιωνιότητα, δηλαδή, του καπιταλισμού και τη συστημική
ενσωμάτωση της εργατικής τάξης, λόγω της γενικής ευημερίας που θα εξασφάλιζε ο
ολοκληρωτικός καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη ασύδοτη απελευθέρωση της
αγοράς, που αυτόματα χωρίς κρατικό παρεμβατισμό θα διορθώνει τις καπιταλιστικές
αστοχίες…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η ίδια ευσεβής προσδοκία είχε εκφραστεί τη δεκαετία κυρίως
του ’60, εποχή «γενικής» ευημερίας, οπότε διατυπώθηκε και η θεωρία της
σύγκλισης των συστημάτων και η εργατική τάξη θεωρήθηκε οριστικά ενσωματωμένη
στο σύστημα ακόμη και από κύκλους μαρξιστών, όπως η σχολή της Φρανκφούρτης που
έσπευσε να προσδιορίσει ως επαναστατικό υποκείμενο τους outsiders, τους
κοινωνικά αποκλεισμένους. Αμφότεροι διαψεύστηκαν παταγωδώς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στη δεκαετία του ’60, χωρίς μάλιστα την έκρηξη καταλυτικής
κρίσης, όπως αυτή του 1929 και του 2008, δέκα εκατομμύρια Γάλλοι εργάτες, παρά
τη συστημική στάση των μεγάλων συνδικαλιστικών, αλλά και του αριστερού
(τότε) σοσιαλιστικού κόμματος, ακόμη και του κομμουνιστικού με την κήρυξη
γενικής απεργίας, δημιούργησαν όρους επαναστατικής κατάστασης και δυαδικής
εξουσίας, ενώ στα δυσφημισμένα από μια υπερβολή του Ένγκελς οδοφράγματα,
εργάτες, υπάλληλοι, διανοούμενοι, φοιτητές αμφισβητούσαν την αστική εξουσία και
τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της (τα τανκς υπήρξαν η έσχατη καταφυγή του
Ντεγκωλικού καθεστώτος).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η μισοαυθόρμητη εξέγερση (δρούσαν και συνειδητές πολιτικές
δυνάμεις στους κόλπους της) μεταδόθηκε και πυροδότησε την εύφλεκτη κοινωνική
ύλη σε άλλες χώρες της ευημερούσας καπιταλιστικής Ευρώπης, πρώτιστα στην Ιταλία
(εμβληματική απεργία στη Fiat), στη χώρα μας με τη μορφή της φοιτητικής
εξέγερσης της Νομικής, αλλά και της φοιτητικής εργατικής εξέγερσης, εκτός και
εντός του Πολυτεχνείου, που διεκδίκησε όχι κυρίως σπουδαστικά, αλλά
ριζοσπαστικά κοινωνικοπολιτικά αιτήματα, που κλόνισαν τη σιδερόφραχτη Χούντα.
Αλλά και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το αντιπολεμικό και αντιρατσιστικό
κίνημα προσέλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις θορυβώντας τους κρατούντες και
εξαναγκάζοντάς τους να τερματίσουν τον βρόμικο πόλεμο στο Βιετνάμ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<b><u><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Αυθόρμητα κινήματα και εξεγέρσεις της εργατικής τάξης
και των λαϊκών στρωμάτων</span></u></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αλλά και μετά την κρίση του 2008, αν και συστηματικά είχε
καλλιεργηθεί η έννοια της οριστικής επικράτησης του συστήματος, της θατσερικής
ΤΙΝΑ (δεν υπάρχει εναλλακτική λύση), αν και η βαρβαρότητα των καπιταλιστικών
αναδιαρθρώσεων διακοσμήθηκε με τον ευφημισμό της μεταρρύθμισης, αν και έντεχνα
προωθούνταν το κλίμα της αποπολιτικοποίησης, της παραίτησης, της ατομικής λύσης
και ενώ η αντιπροσώπευση από αυτοαποκαλούμενα προοδευτικά κόμματα,
αποδεικνυόταν κίβδηλη (στα καθ’ ημάς ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), αλλεπάλληλες εξεγέρσεις
διαταράσσουν την κοινωνική νηνεμία που με τους υπεραναπτυγμένους ιδεολογικούς
και κατασταλτικούς μηχανισμούς επιχειρεί να επιβάλλει το σύστημα: Απ’ τις
εξεγέρσεις στα προάστια του Παρισιού και του Λονδίνου (2005, 2011), την Αραβική
Άνοιξη (Τυνησία, Αίγυπτο), τη Γουολ Στριτ, τις εκατοντάδες χιλιάδες στις
πλατείες των αγανακτισμένων στην Ισπανία και Ελλάδα (2010-12), τη μεγάλη
συγκέντρωση στο Σύνταγμα το 2015 κατά της λιτότητας και της ΕΕ, τις μαχητικές και
μαζικές διαδηλώσεις στη Γαλλία και του αντεργατικού νόμου του Ολάντ και την
προσπάθεια βίαιης καταστολής τους, την ενεργοποίηση της εργατικής τάξης στη
Βρετανία υπέρ της εξόδου απ’ την ΕΕ, παρά την ιδεολογική τρομοκρατία, στην
οποία συνεισέφερε και ο θεωρηθείς αριστερός ηγέτης των Εργατικών, Κόρμπιν, ενώ
στη θλιβερή φιλοΕΕ χορωδία συμμετείχαν τα διαχειριστικά κόμματα που εντάσσονται
στην «Ευρωπαϊκή Αριστερά».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-TH-Wi2r34WQ/V4S9dAV_xOI/AAAAAAAAVbQ/S2e9OS1mV7wF6CBhk_af-lT9JVYH0yYFACLcB/s1600/dekembris2008.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://3.bp.blogspot.com/-TH-Wi2r34WQ/V4S9dAV_xOI/AAAAAAAAVbQ/S2e9OS1mV7wF6CBhk_af-lT9JVYH0yYFACLcB/s320/dekembris2008.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα κινήματα
αυτά παρά την πολυχρωμία τους έχουν βασικά κοινά χαρακτηριστικά: Είναι κυρίως
αυθόρμητα ή «μισοαυθόρμητα», με την έννοια ότι στους κόλπους τους δρουν
αριστερές, κυρίως ριζοσπαστικές δυνάμεις, που δεν είναι όμως σε θέση να
καθοδηγήσουν ιδεολογικοπολιτικά και να οργανώσουν το κίνημα. Συμμετέχουν
πατριωτικές, εθνικιστικές ή και ακροδεξιές δυνάμεις (ΕΑΜ, Χρυσή Αυγή, UKIR
κ.ά.).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σ’ ένα βαθμό αυτοοργανώνονται με επιτροπές, καταλαμβάνουν
τις πλατείες και τις μετατρέπουν σε ορμητήρια κινητοποιήσεων. Η απουσία μεγάλων
πολιτικών οργανώσεων και συνδικάτων δημιουργεί οργανωτικό κενό που θεραπεύεται
μ’ ένα σύγχρονο τρόπο οργάνωσης, ακόμη κα σε χώρες, όπως η Τυνησία και η
Αίγυπτος, δηλαδή με τα μέσα μαζικής κοινωνικής δικτύωσης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο στρατός των εξεγέρσεων συγκροτείται απ’ τις κοινωνικές
δυνάμεις, που είναι ο αποδέκτης της καπιταλιστικής επίθεσης: εργατική τάξη,
άνεργοι και επισφαλώς εργαζόμενοι, μεσαία στρώματα, νέοι πτυχιούχοι, φοιτητές,
μαθητές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πολιτικά κυριαρχεί μια πανσπερμία αριστερών πολιτικών
δυνάμεων, ριζοσπάστες, αντικαπιταλιστές, ρεφορμιστές, Μ-Λ, αναρχικοί, χωρίς να
ενοποιούνται σε μια πλατφόρμα που να ηγεμονεύει στο πλήθος. Η μεγάλη πλειοψηφία
είναι μεν προοδευτικά πολιτικοποιημένη ή πολιτικοποιείται (ιδίως η νεολαία)
χωρίς όμως να ριζοσπαστικοποιείται συνειδητά και συγκεκριμένα. Τα παραδοσιακά
κομμουνιστικά κόμματα, όσα επιβιώνουν της κατάρρευσης του σοβιετικού μοντέλου,
όχι μόνο λάμπουν διά της απουσίας τους, αλλά απαξιώνουν και μηδενίζουν το
κίνημα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΚΚΕ, που ενώ με τον
παθολόγο σεχταρισμό του έχει τεράστια ευθύνη για το ότι το μεγάλο κίνημα των
πλατειών δεν ιδεολογικοποιήθηκε ριζοσπαστικά, κατηγορεί το κίνημα ως γεννήτορα
της Χρυσής Αυγής και της πολιτικής άνδρωσης του ΣΥΡΙΖΑ! Απεναντίας,
ριζοσπαστικές δυνάμεις, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ και άλλες αν και δεν διέθεταν
την κρίσιμη μάζα δυνάμεων, για να συνάψουν στέρεους δεσμούς με τις μάζες των
εξεγερμένων, είχαν διακριτή και αισθητή παρουσία στις συγκεντρώσεις,
συζητήσεις, διαδηλώσεις και διέσπειραν ριζοσπαστικές θέσεις, όπως «δεν χρωστάω
– δεν πληρώνω», «αγώνας, ρήξη, ανατροπή», που εγκολπώθηκαν ευρύτερες μάζες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην πλειοψηφία των εργατολαϊκών μαζών κυριάρχησε η
αυθόρμητη τάση εργατικής χειραφέτησης κατά της πολιτικής της λιτότητας, του
αυταρχισμού, της ανεργίας, της ελαστικοποιημένης εργασίας, της συντριβής
κατακτημένων δικαιωμάτων, της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων και
αγαθών. Η πολιτική όμως πρωτοπορία που αντιστοιχούσε σ’ αυτή τη συνείδηση δεν
είχε επαρκείς δυνάμεις, ώστε η αντικειμενικά αναγκαία εμβολή της, ιδεολογική
και οργανωτική, εν ονόματι των συμφερόντων και της κοσμοϊστορικής αποστολής της
εργατικής τάξης στο σύνολό της να ενισχύσει ιδεολογικά την τάση χειραφέτησης.
Ούτε βέβαια τη δυνατότητα να οργανώσει την πολιτική δράση των εργατικών, ιδίως
τμημάτων ώστε ο αγωνιζόμενος εργάτης, μέσα απ’ την αγωνιστική του πείρα, όπως
διαπίστωνε ο Λένιν, να συνειδητοποιεί την ταξική αντικαπιταλιστική και
επαναστατική αποστολή του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα κινήματα αυτά, λοιπόν, αυθόρμητα και εν μέρει συνειδητά
από ιδεολογικοπολιτικές παρεμβάσεις, εκδηλώνουν μεν αντιστημικές τάσεις,
αναμιγμένες όμως με συστημικές συντηρητικές ρεφορμιστικές, εθνικιστικές και
απολίτικες (που αντικειμενικά λειτουργούν υπέρ της συστημικής ευστάθειας) που
τελικά εμπεδώνουν στην εργατική συνείδηση, με πολλές μορφές, την τάση υποταγής.
Αποτέλεσμα η υπονόμευση της ανατρεπτικής δυνατότητας του κινήματος, η καθίζησή
του, η προσγείωση εκ νέου στο σύνδρομο του κοινοβουλευτικού κρετινισμού και της
ματαιόπονης ανάθεσης σε συστημικές πολιτικές δυνάμεις, ιδίως ρεφορμιστικές που
με υπερχειλίζουσα δημαγωγία αυτοπροβάλλονται ως προοδευτικές φιλολαϊκές
δυνάμεις, ώσπου η βάσανος της εφαρμογής των επαγγελιών τους να αποδείξει την
πολιτική αγυρτεία τους. Οι αριστερόστροφες μάζες δυστυχώς στρέφονται ακόμη και
σε ακραιφνώς νεοφιλελεύθερες δυνάμεις (φρίκη πρέπει να προκαλεί η εναλλαγή
Τσίπρα – Μητσοτάκη, της σοσιαλφιλελεύθερης με την ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη
διαχείριση). Απ’ τη Σκύλλα στη Χάρυβδη…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η αδυναμία διαμεσολάβησης των κινημάτων απ’ τη ριζοσπαστική
πρωτοπορία στις δικές μας πλατείες ευνόησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην αρχή της κάμψης του
κινήματος απ’ την αδυναμία ικανοποίησης των αιτημάτων του, ο ΣΥΡΙΖΑ
αυτοπροβλήθηκε στις αποστοιχισμένες απ’ το ευτελισμένο ΠΑΣΟΚ μάζες ως το νέο
«αποκαθαρμένο» ΠΑΣΟΚ, που εύκολα και «ανέξοδα» θα τις οδηγούσε στη «γη της
επαγγελίας». Ο θαυμασμός αριστερών θεωρητικών και δημοσιολόγων για την έμπνευση
και την τόλμη του ΣΥΡΙΖΑ να θέσει θέμα αριστερής κυβέρνησης, αν και επίσης δεν
διέθετε μεγάλες δυνάμεις και αντίστοιχα η μομφή στην αντικαπιταλιστική
Αριστερά, γιατί δεν έθεσε αυτή το ίδιο θέμα, προλαβαίνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ…
αποκαλύπτει απλώς τον καιροσκοπισμό και συστημισμό αυτής της άποψης. Πρώτο,
είναι άλλο οι ενδοσυστημικές διαφορές (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) που επιδέχονται σε μεγάλο
βαθμό τακτικισμούς, εμπνεύσεις και «κόλπα» και άλλο η ταξική πάλη αστών και
προλεταριάτου, που η έκβασή της εξαρτάται απ’ την ιδεολογικοπολιτική και
οργανωτική ενίσχυσή τους. Δεύτερο, οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις επιδιώκουν να
επηρεάσουν τις εργατολαϊκές μάζες από αντικαπιταλιστικές και όχι
αστικοδιαχειρστικές θέσεις, να χειραφετήσουν πνευματικά την εργατική τάξη όχι
να τη χειραγωγήσουν και να την εξαπατήσουν, στάση που προνομιακά υιοθετεί ο
ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην Αγγλία, εξάλλου, στο θέμα του Brexit διασταυρώθηκαν δύο
κοινωνικές αντιθέσεις. Η αντίθεση της εργατικής τάξης και των πληβειακών
στρωμάτων ενάντια στην αστική πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας και των
υπερεξουσιών της ΕΕ ολοκλήρωσης. Και η ενδοαστική αντίθεση υπέρ της παραμονής ή
της εξόδου απ’ την ΕΕ ολοκλήρωση. Επικράτησε η τάση αναδίπλωσης, με αιχμή
μάλιστα την εθνικιστική της έκφραση. Η νίκη αυτής της αστικής τάσης ηγεμόνευσε
και στη στάση της εργατικής τάξης, διαβρώνοντας αλλά όχι εξαλείφοντας το ταξικό
υπόβαθρό της. Αν και για πρώτη φορά στη Βρετανία συγκροτήθηκε ριζοσπαστική
κίνηση για αριστερή έξοδο (Lexit) απ’ την ΕΕ, είχε ελπιδοφόρα
ιδεολογικοπολιτικά κρυσταλλώματα, αλλά απέχει πολύ απ’ το να απειλήσει την
υπεροχή της φιλοΕΕ Αριστεράς (Εργατικοί).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα (μισο) αυθόρμητα κινήματα και εξεγέρσεις κατά των
καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο στάδιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού δεν
έχουν τη δυνατότητα μεγάλων νικών κατά της αστικής πολιτικής, εφόσον δεν
ηγεμονεύονται απ’ την αντικαπιταλιστική κομμουνιστική πρωτοπορία, που θα
συμβάλλει στην ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ανάτασή τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ωστόσο, τα αλλεπάλληλα και πολύμορφα κινήματα δεν θα
εκλείψουν. Θα πυκνώνουν στον απόηχο της κρίσης του 2008 και της γενικότερης
δυστοκίας στην κερδοφορία του κεφαλαίου, που ως κύριο αντίρροπο μέτρο θα
εξακολουθήσει να έχει τα αντιλαϊκά μέτρα. Παράλληλα, η άνοδος του πνευματικού
επιπέδου της σύγχρονης εργατικής τάξης και οι δημιουργικές ικανότητες που
αναπτύσσει μεγάλο τμήμα της είναι σε κατάφωρη αντίθεση με τους εξευτελισμούς
στο βιοτικό επίπεδο, τα δικαιώματα και την εργασιακή προσφορά του σύγχρονου
εργάτη. Ακόμη, όλο και μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης, των λαϊκών
στρωμάτων και της νεολαίας χειραφετείται, έστω και όχι ολοκληρωτικά απ’ τα
κόμματα, τα συνδικάτα, τα ΜΜΕ, γενικά απ’ τους αστικούς θεσμούς διεκδίκησης, διαπιστώνοντας
μέσα από αλλεπάλληλες διαψεύσεις την απροθυμία και αδυναμία τους να δώσουν
λύσεις σε στοιχειώδεις διεκδικήσεις τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η αυξανόμενη επομένως αγανάκτηση και η ανυπαρξία μέσων λύσης
στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό θα αυξάνει τα (μισο) αυθόρμητα λαϊκά ξεσπάσματα,
στην αναζήτηση λύσης των συσσωρευμένων προβλημάτων. Παράλληλα, η πνευματική
αναβάθμιση της εργατικής τάξης και η συνεχόμενη διάψευση των προσδοκιών θα
οδηγεί την αυθόρμητη ταξική συνείδηση σ’ ένα επίπεδο ανώτερο απ’ το
τρεντγιουνιστικό.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<b><u><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Γονιμοποίηση του αυθόρμητου απ’ το συνειδητό</span></u></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα προβλήματα που δημιουργεί όλο και πιο έντονα η
καπιταλιστική πραγματικότητα, η ένταση της εκμετάλλευσης, η
αναποτελεσματικότητα των διεκδικήσεων μέσω αστικών θεσμών, η αυξημένη
απαιτητικότητα της σύγχρονης εργατικής τάξης ωθούν όλο και περισσότερες μάζες,
όλο και συχνότερα σε εκρηκτικές απαιτήσεις, σε εξεγέρσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αυτή η κατάσταση, απ’ τη μια, είναι ενθαρρυντική, γιατί
ανασκευάζει τους ευσεβείς πόθους της αστικής και μικροαστικής ιδεολογίας για
την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων ή την αποστράτευση
και παθητικοποίησή τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Απ’ την άλλη, η πολυπλοκότητα της σημερινής κατάστασης, η
αδιαλλαξία του κεφαλαίου, η ακόρεστη δίψα για άντληση περισσότερης υπεραξίας, ο
ανώτερος ιδεολογικός και κατασταλτικός εξοπλισμός του κεφαλαίου περιορισμένες
κατακτήσεις επιτρέπουν στ’ αυθόρμητα ξεσπάσματα και φυσικά αποκλείουν τη νίκη
της επανάστασης και την κατάκτηση της εξουσίας, χωρίς τη συνειδητή οργανωμένη
πάλη. Χωρίς τη γνώση, δηλαδή, των δυνάμεων του εχθρού, της τακτικής του, χωρίς
τη συγκέντρωση, απ’ τη μεριά του κινήματος, των απαιτούμενων ανάλογα με το
στόχο, δυνάμεων, τη διάταξη και το συντονισμό τους, την επιλογή των πρόσφορων,
ανάλογα με το στόχο, μορφών πάλης, τη συνειδητή επιλογή της κλιμάκωσης ή της
υποχώρησης, σποραδικές νίκες ευνοούνται, ασταθείς σε πολλές περιπτώσεις. Η πάλη
χωρίς σχέδιο και οργάνωση, συχνότερα οδηγεί σε ήττες, σε διάψευση των
διευρυμένων συνήθως προσδοκιών, στην επαναϊδιώτευση και τον παροπλισμό ή και
στη συστημική ενσωμάτωση τμημάτων της αυθόρμητης ριζοσπαστικοποίησης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το οργανωμένο κίνημα χωρίς να υποκλίνεται στο αυθόρμητο και
να το αποθεώνει, δεν πρέπει απ’ την άλλη να το απαξιώνει και να μηδενίζει τις
αγωνιστικές του δυνατότητες, αλλά να αξιοποιεί τα σπέρματα δημιουργικότητας που
περικλείει. Σε διαρκή διάλογο με το αυθόρμητο πρέπει να επιχειρεί, καλύτερα
πριν το εκρηκτικό του ξέσπασμα – και στη διάρκειά του βέβαια – να το μπολιάσει
με το σπόρο του συνειδητού και την αναγκαιότητα της δημοκρατικά σχεδιασμένης
και οργανωμένης πάλης ενός ενωμένου αποτελεσματικού κινήματος. Η άποψη που
αποθεώνει το αυθόρμητο και αρνείται την ηγεμόνευσή του απ’ το συνειδητό,
ταυτίζει συνείδηση και είναι (Γ. Λούκατς, Ιστορία και Ταξική Συνείδηση). Φρονεί
ότι ο εργάτης απ’ την ίδια τη θέση του στην παραγωγή αποκτά ταξική συνείδηση.
Δογματική είναι και η αντίληψη που πρεσβεύει το ΚΚΕ, κυρίως ότι όλα στην ταξική
πάλη μπορούν και πρέπει να είναι προγραμματισμένα και προσχεδιασμένα. Αρνείται
έτσι το αναπόφευκτο και αξιοποιήσιμο του αυθόρμητου, το απαξιώνει και αρνείται
να το γονιμοποιήσει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<b><u><span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Δυναμική παρέμβαση στο συνειδητό και αυθόρμητο κίνημα</span></u></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο Λένιν δεν αρνιόταν την ύπαρξη της αυθόρμητης συνείδησης,
ορίζοντάς την ως τρεντγιουνιστική και αναγνωρίζοντας επομένως την ανάγκη
αναβάθμισής της σε ταξική συνείδηση, σε μια συνολική διαδικασία μετατροπής της
εργατικής τάξης από τάξη καθ’ εαυτήν σε τάξη δι’ εαυτήν. Αυτή η αναβάθμιση
πραγματοποιείται με την ιδεολογική συνδρομή του κόμματος της εργατικής τάξης,
στο οποίο πρέπει να κυριαρχούν οι συνειδητοποιημένοι σύγχρονοι εργάτες, όχι
βέβαια με την έννοια του «απ’ έξω», με τον ιστορικό τρόπο γέννησης του
επιστημονικού σοσιαλισμού απ’ την προοδευτική διανόηση. Για το Λένιν
καθοριστική σημασία είχε η συγκρότηση ταξικής συνείδησης απ’ την προσωπική
εμπειρία του κάθε εργάτη στην ταξική πάλη, όπως την οργάνωνε η κομμουνιστική
πρωτοπορία με γνώμονα όχι ιδιαίτερα, αλλά τα γενικά συμφέροντα του
προλεταριάτου ως τάξης, όρος που συνέβαλλε στη συνειδητοποίηση απ’ τον
αγωνιζόμενο εργάτη της ιστορικής απελευθερωτικής αποστολής της εργατικής τάξης.
Η Λούξεμπουργκ στην ασίγαστη πάλη της με τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό της
ηγεσίας της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας, που φρονούσε ότι όλοι οι στόχοι
μπορούν να επιτευχθούν μέσ’ απ’ το κοινοβούλιο, τόνιζε ότι στην επανάσταση δεν
είναι δυνατόν να είναι όλα προσχεδιασμένα και μάλιστα εντός της
κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Μάλιστα, με διορατικότητα και πολιτικό αισθητήριο
διαπίστωνε ότι το κόμμα πρέπει να παρεμβαίνει δραστήρια και να μην αναμένει την
έκρηξη του αυθόρμητου γιατί όταν αυτή θα έχει πραγματοποιηθεί, η παρέμβαση στ’
αυτήν της πολιτικής πρωτοπορίας είναι σαφώς δυσκολότερο να τελεσφορήσει. Οι
συγκλίνουσες αντιλήψεις Λένιν και Λούξεμπουργκ, για τη σχέση αυθόρμητου –
συνειδητού σε συνδυασμό με τη θεωρητική αξιοποίηση της πείρας απ’ τις ταξικές
μάχες της συγκυρίας αποτελούν το μίτο που οδηγεί στη σωστή στάση σ’ αυτό το
ιδιαίτερα σημαντικό θέμα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ήδη στην ελληνική κοινωνία απ’ το 2008 (Γρηγορόπουλος), το
2010-12 (πλατείες), το 2015 (δημοψήφισμα) έχουν – με έντονες στιγμές αυθόρμητης
ή μισοαυθόρμητης κινηματικής έκρηξης με οριακή αξιοποίηση της δυναμικής τους
απ’ την αντικαπιταλιστική επαναστατική πρωτοπορία. Ο αντιφατικός χαρακτήρας του
αυθόρμητου και ο συντριπτικός συσχετισμός (με την προσχώρηση απ’ το 2012 και
του ΣΥΡΙΖΑ) υπέρ της αστικής πολιτικής καθόρισε μια ποικιλόμορφη χειραγώγηση
αυτών των κινημάτων απ’ αυτήν την πολιτική, που αντανακλά το όριο και τις
μορφές αντιμετώπισής τους απ’ την κρατούσα τάξη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το κίνημα του 2008 κατασυκοφαντήθηκε και εν μέρει διαβρώθηκε
απ’ τις κρατικές υπηρεσίες, το κίνημα των πλατειών δεν είχε χειροπιαστά
αποτελέσματα και στην αγωνιστική δύση του, σημαντικό τμήμα του ενσωματώθηκε
στην κυβερνητική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, η εκρηκτική συγκέντρωση για το
δημοψήφισμα κυρίως, με βαριά καρδιά, έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αφόρητη όξυνση της αντιλαϊκής επίθεσης του ΣΥΡΙΖΑ και συμπύκνωσής της στο
διάστημα Σεπτέμβρη – Δεκέμβρη 2016 προοιωνίζεται οργανωμένες και αυθόρμητες
κινηματικές εξάρσεις μαζικότητας έντασης. Το χτύπημα «ιερών» για το μέσο Έλληνα
αγαθών, όπως η περαιτέρω μείωση των συντάξεων και η μαζική δήμευση κατοικιών,
ενδεχομένως να εξελιχθούν σε αδύνατους κρίκους του συστήματος. «Για να τους
πιάσουμε γερά», όπως περιέγραφε ο Λένιν πρέπει πρωταρχικά να ενεργοποιήσουμε,
ενοποιήσουμε, εμψυχώσουμε την οργάνωσή μας (ΝΑΡ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ) για τις επικείμενες
μεγάλες μάχες, να παρεμβαίνουμε μ’ όλες τις δυνάμεις μας στα προβλήματα,
ιδιαίτερα τα πιο οξυνόμενα, από σήμερα (Λούξεμπουργκ), να παρεμβαίνουμε στο
αυθόρμητο με κάποιο σχεδιασμό, ώστε όταν εκραγεί μαζί με τα συνειδητά κινήματα,
να έχουμε δημιουργήσει όρους παρέμβασης σ’ αυτό για τη γονιμοποίησή του με το
συνειδητό και για την κοινή δράση με το οργανωμένο κίνημα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ, 10.7.2016</i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Πηγή:</i></b></span><span style="text-align: left;"><span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><a href="http://www.pandiera.gr/%CE%B1%CF%85%CE%B8%CF%8C%CF%81%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%B3%CE%AD%CF%81%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7/">pandiera.gr</a></i></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-88636286503680488172016-07-10T12:11:00.000+03:002016-07-10T12:35:12.068+03:00Οι «Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων» ανέλαβαν την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου στα Εξάρχεια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-rPruEfn5TmM/V4IO8bSXLOI/AAAAAAAAVa0/tPlUSOx3Jy4gqcRdo7GrA7pGTjBJFQtnQCLcB/s1600/festival-exarheion.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://2.bp.blogspot.com/-rPruEfn5TmM/V4IO8bSXLOI/AAAAAAAAVa0/tPlUSOx3Jy4gqcRdo7GrA7pGTjBJFQtnQCLcB/s320/festival-exarheion.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι «Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων» ανέλαβαν με κείμενό τους, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; text-align: start;">athens.indymedia,</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">με το ψευδώνυμο «Χαμπίμπι» την </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τρίτη 7 Ιούνη στα Εξάρχεια. </span></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στο μακροσκελές κείμενό </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">τους κάνουν λόγο για <i>"ταξικό πόλεμο"</i> ενάντια</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> στις μαφίες και τα ναρκωτικά, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">τη </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ναρκωκουλτούρα</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> που </span><i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">τα αστικά ιδεολογήματα εξέθρεψαν με τις κάθε λογής μορφές του ‘’εναλλακτισμού’’, </span></i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">την κανιβαλική και αντικοινωνική βία </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">και <i>το δικαίωμα του λαού και του κινήματος να αντεπιτίθεται στη βία των καπιταλιστών και όσων τους υπηρετούν</i>.</span></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Ανάληψη ευθύνης για την εκτέλεση του μαφιόζου Χαμπίμπι</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου Χαμπίμπι, ο οποίος εδώ και χρόνια πρωτοστατούσε σε περιστατικά βίας απέναντι σε κατοίκους και θαμώνες της περιοχής των Εξαρχείων, με αποκορύφωμα την δολοφονική επίθεση σε τρείς συντρόφους του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου ΒΟΞ τον περασμένο Μάρτη.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Ο παρανοϊκός χαρακτήρας του συγκεκριμένου ατόμου και η ασύστολη βία που ασκούσε με τη παραμικρή αφορμή, τον καθιστούσαν ως κατά συρροή δυνάμει δολοφόνο, ως φόβο και τρόμο της περιοχής. Οι τραμπουκισμοί, οι κλοπές και τα μαχαιρώματα που περιλαμβάνονταν στο ρεπερτόριο της καθημερινής του παρουσίας στη πλατεία Εξαρχείων, του έδωσαν το περιθώριο να παριστάνει τον ηγεμόνα που (υποτίθεται) κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Με τη δύναμη μιας αγέλης κανιβάλων που τον περιστοίχιζε, αλλά και με τις πλάτες της μαφίας και της αστυνομίας, δρούσε ανενόχλητος πουλώντας ναρκωτικά και τρομοκρατώντας τη γειτονιά, η οποία ανυπεράσπιστη και ανήμπορη να τον αντιμετωπίσει, υποτασσόταν στη δύναμη του σιωπώντας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Ο φόβος που προκαλούσε η εγκληματική του δράση, του έδινε όλο και μεγαλύτερο θράσος, αφού επανειλημμένα βιαιοπραγούσε με δολοφονικές προθέσεις μπροστά στα μάτια δεκάδων περίοικων, αφήνοντας πίσω του αιμόφυρτους και ετοιμοθάνατους ανθρώπους, ενώ την ίδια στιγμή αυτός παρέμενε στη περιοχή καμαρώνοντας ανενόχλητος. Και αυτό γιατί, εκτός από το γεγονός πως ήταν ναρκομανής και παρανοϊκός, γνώριζε πολύ καλά πως δεν θα υπάρξουν συνέπειες. Γιατί γνώριζε πως κανείς δεν θα επέμβει, λόγω της συναινετικής υποταγής που επιβάλει ο φόβος. Γιατί γνώριζε πως δεν πρόκειται να συλληφθεί, αφού όντας υπάλληλος της μαφίας ήταν ουσιαστικά και υπάλληλος της αστυνομίας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Όμως, το θράσος του αυτό αποδείχθηκε τελικά ‘’αυτοκτονικό’’, όταν έκανε το λάθος να επιτεθεί σε τρείς αναρχικούς συντρόφους του ΒΟΞ, τραυματίζοντας τους δύο από αυτούς. Η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι και η εφαρμογή του λαϊκού-επαναστατικού δικαίου επέβαλε τη θανατική του καταδίκη. Όχι μόνο στα πλαίσια της εκδίκησης για τους τραυματίες συντρόφους, αλλά και για την υπεράσπιση μιας τόσο ταλαιπωρημένης γειτονιάς, για την οποία είμαστε βέβαιοι πως στο άκουσμα της εκτέλεσης αυτού του καθάρματος θα ανακουφίστηκε. Γιατί κάποιος έπρεπε να αναλάβει δράση. Για την έστω και οριακή επαναφορά των συσχετισμών δύναμης στη γειτονιά των Εξαρχείων, για την υπενθύμιση πως το μακρύ χέρι του παρακράτους έχει να αντιμετωπίσει το τιμωρό χέρι του κινήματος.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Μιλώντας για παρακράτος, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως για εμάς η εκτέλεση του συγκεκριμένου ατόμου, δεν οριοθετείται μονάχα σε ένα χτύπημα ενάντια στον κανιβαλισμό που βασιλεύει στα Εξάρχεια. Δεν αντιλαμβανόμαστε την κανιβαλική βία ως ένα γενικόλογο κοινωνικό φαινόμενο. Δεν είμαστε κοινωνιολόγοι, αλλά ταξικά τοποθετημένοι στον πόλεμο ενάντια στο κεφάλαιο και ως τέτοιοι μπαίνουμε στη μάχη για να ξανακερδίσουμε τα Εξάρχεια. Με αυτόν τον προσανατολισμό, η συγκεκριμένη εκτέλεση επεκτείνεται και στην υλική σύγκρουση με το παρακρατικό σύμπλεγμα μαφίας-αστυνομίας. Επεκτείνεται δηλαδή στη μάχη ενάντια σε μια από τις πιο σκληρές εκφράσεις του κεφαλαίου. Και αυτό γιατί ο Χαμπίμπι ήταν στρατολογημένος από τη μαφία των Εξαρχείων, όχι απλά ως ένας ακόμα από τους δεκάδες διακινητές ναρκωτικών που δρουν στη περιοχή, αλλά και ως χωροφύλακας που περιφρουρούσε δια της βίας την ομαλή κερδοφορία των αφεντικών του.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Το πλούσιο βιογραφικό του Χαμπίμπι, που περιελάμβανε την κάθε λογής αντικοινωνική δραστηριότητα, τον είχε καταστήσει ως το πρωτοπαλίκαρο, ως το λυσσασμένο μαντρόσκυλο της μαφίας στην πλατεία Εξαρχείων. Και ήταν μαντρόσκυλο γιατί η βία του αυτή, ασχέτως αν ήταν ψυχωτική και αλόγιστη, λειτουργούσε ως απειλή απέναντι σε οποιονδήποτε διανοούνταν να διαταράξει την ομαλή διακίνηση ναρκωτικών. Απέναντι τελικά, σε οποιονδήποτε αμφισβητούσε την ηγεμονία της μαφίας στη πλατεία Εξαρχείων.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Εκτελώντας τον Χαμπίμπι, κάναμε ξεκάθαρο πως αμφισβητούμε έμπρακτα την ηγεμονία των ναρκέμπορων. Πως έχουμε και εμείς τα μέσα για να τους αντιμετωπίσουμε και πως αν χρειαστεί θα εμπλακούμε σε μια μετωπική αναμέτρηση μαζί τους. Μια αναμέτρηση ιστορικά και πολιτικά επιβεβλημένη.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Το σύμπλεγμα ανάμεσα στη μαφία και την αστυνομία, αν και αποτελεί ένα πολλάκις εξακριβωμένο φαινόμενο που δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν, στη περιοχή των Εξαρχείων εκφράζεται με αποκαλυπτικά απροσχημάτιστους όρους. Όσοι κατοικούν, εργάζονται ή συχνάζουν στη περιοχή, γνωρίζουν πολύ καλά πως οι πιάτσες πώλησης ναρκωτικών όχι μόνο δεν βρίσκονται σε απόμερα σημεία, αλλά αντίθετα καταλαμβάνουν τα κεντρικότερα σημεία πέριξ της πλατείας Εξαρχείων. Γνωρίζουν επίσης ποιοι και πότε πωλούν ναρκωτικά, αφού μιλάμε για σχεδόν εικοσιτετράωρες βάρδιες που αναλαμβάνονται από άτομα που ζουν και κινούνται στα Εξάρχεια. Γνωρίζουν ποια μαγαζιά λειτουργούν ως βιτρίνες για το ξέπλυμα χρήματος, ποιοι είναι οι αρχηγοί της μαφίας, και που συχνάζουν εμφανώς ένοπλοι . Γνωρίζουν επίσης πως ο διοικητής του Α.Τ. Εξαρχείων συναντιέται με ορισμένους από αυτούς σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα. Όλα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας καθημερινά και κανείς δεν μιλάει.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Και δεν μιλάει κανείς γιατί κυριαρχεί ο φόβος ή η αδιαφορία. Και ακόμα χειρότερα γιατί και ανάμεσα στις υγιείς δυνάμεις της γειτονιάς, κυριαρχεί η ματαιότητα ότι τίποτα δεν αλλάζει. Πράγματι, το ρίζωμα του δικτύου ανάμεσα σε μπράβους, ‘’αναρχικούς’’, χούλιγκανς, μεγαλομαγαζάτορες, ναρκέμπορους και αστυνομικούς είναι βαθύ. Και είναι τόσο βαθύ που χρειάζεται ένας σεισμός για να ξεριζωθεί. Αυτός ο σεισμός είναι ο στόχος μας, και για να τον καταφέρουμε πρέπει αρχικά να χωρίσουμε ευκρινώς τα στρατόπεδα. Ποίοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι απέναντι μας. Για να μετρηθούμε και να πάψει πλέον η ανεκτικότητα, το αλισβερίσι και το παλαντζάρισμα σε δύο βάρκες. Δεν είμαστε όλοι μια γειτονιά και αυτή η γειτονιά δεν μας χωράει όλους.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Θα ήταν τραγελαφικό να επικαλεστεί η αστυνομία την άγνοια για πρόσωπα και καταστάσεις και ακόμα χειρότερα για αδυναμία επέμβασης λόγω του φόβου των αναρχικών. Και θα ήταν τραγελαφικό, γιατί η αστυνομία εισβάλει, βασανίζει και συλλαμβάνει με ιδιαίτερη ικανότητα και αγριότητα τους αναρχικούς όταν συμβαίνουν συγκρούσεις στη περιοχή. Γιατί άραγε δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο με τους εμπόρους ναρκωτικών, τους μαχαιροβγάλτες και τους μπράβους ; Η ερώτηση είναι προφανώς ρητορική. Και είναι ρητορική, γιατί εκ θέσεως ως κοινωνικοί αγωνιστές, δεν θα μπορούσαμε να καταγγείλουμε την αδράνεια της αστυνομίας, υπονοώντας ότι χρειαζόμαστε την επέμβαση της για να λυθεί το ζήτημα. Αντιθέτως, αυτό που αναδεικνύουμε μιλώντας για την απουσία-προστασία της αστυνομίας είναι η εξόφθαλμη συγχώνευση συμφερόντων, είναι η ύπαρξη ενός παρακρατικού μετώπου, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον κόσμο του αγώνα και μόνο. Ας μην έχουμε αυταπάτες λοιπόν, προσμένοντας βοήθεια από επίσημους φορείς και θεσμούς. Είναι όλοι στο κόλπο και είναι όλοι εναντίων μας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Το ζήτημα λοιπόν των Εξαρχείων, αφορά στον πυρήνα του τη σύγκρουση με τους μηχανισμούς παράπλευρης συσσώρευσης κεφαλαίου. Μιλάμε δηλαδή για το παρακράτος, για την άλλη όψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η λεγόμενη παραοικονομία, είναι ένα ασύλληπτου μεγέθους κύκλωμα απόδοσης δισεκατομμυρίων. Άλλωστε σήμερα, είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική η ομολογία πως τα ‘’μαύρα’’ κεφάλαια διασώζουν το τραπεζικό σύστημα διεθνώς, αποδεικνύοντας έτσι όχι μόνο τον όγκο των κερδών, αλλά και τη σύμφυση της ‘’παράνομης’’ και της ‘’νόμιμης’’ καπιταλιστικής οικονομίας. Δεδομένης λοιπόν αυτής της σύμφυσης, είναι αυτονόητο πως η μαφίες αποτελούν την οργανωμένη έκφραση της ‘’μαύρης’’ οικονομίας, άρα και τη παράπλευρη οργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Δικαστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες και αστυνομικοί συγκροτούν το διευθυντικό επιτελείο της παραοικονομίας, χρησιμοποιώντας ως ‘’μπροστινούς’’ τους διάφορους χρήσιμους ηλίθιους για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Έτσι και οι ναρκέμποροι των Εξαρχείων, που απαρτίζονται από λούμπεν-παρασιτικά στοιχεία, ‘’φουσκωτούς’’, ποινικούς και κατά φαντασία γκάνγκστερς, αποτελούν απλά τους χρήσιμους ηλίθιους για το Α.Τ. Εξαρχείων και τη ΓΑΔΑ, τα επίσημα δηλαδή κέντρα ελέγχου της διακίνησης ναρκωτικών. Αυτά τα καθάρματα, που παριστάνουν τους Εσκομπάρ και τους ατρόμητους, είναι κοινοί ρουφιάνοι και συνεργάτες της αστυνομίας, είναι θρασύδειλοι και ύπουλοι γιατί χωρίς τους προστάτες τους δεν θα τολμούσαν να σηκώσουν όχι μόνο το χέρι τους, αλλά ούτε καν το βλέμμα τους μπροστά σε όσους αγωνίζονται για τη γειτονιά των Εξαρχείων.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Κατανοώντας το πρόβλημα από τη ρίζα του, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος ενάντια στις μαφίες, είναι πόλεμος στη καρδιά της καπιταλιστικής συσσώρευσης, είναι πόλεμος αντικαπιταλιστικός. Γι αυτό, και για να μην χαθούμε σε αίολα θεωρητικά σχήματα που καταλήγουν στο να μην συγκρουστούμε με τις μαφίες γιατί καπιταλισμός (θα) υπάρχει και χωρίς αυτές, εμείς λέμε πως επιτέλους πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου. Γιατί, ο καπιταλισμός δεν αποτελεί μια αφηρημένη σχέση, αλλά αντίθετα μια απτή, υλική και πολύ συγκεκριμένη. Έτσι, ο πόλεμος για να κρατήσουμε μια γειτονία καθαρή από τα απόνερα της καπιταλιστικής σαβούρας που ξεβράζει η μαφία, δεν είναι πόλεμος ιδεών, αλλά πόλεμος για την μετατόπιση των υλικών συσχετισμών δύναμης.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Σαφώς, η γειτονιά των Εξαρχείων μαστίζεται από μια σειρά προβλημάτων. Αφετηρία όλων αυτών, είναι η μετατροπή των Εξαρχείων σε μαζική καταναλωτική ζώνη, η οποία έλκει τη μαφία και τελικά επιφέρει την πολιτική και πολιτιστική αλλοίωση της περιοχής. Η συγκέντρωση δεκάδων καταστημάτων εστίασης, τα οποία καρπώνονται την ιστορική και πολιτική φόρτιση της περιοχής και κερδοφορούν πουλώντας εναλλακτισμό και ψευτοεξεγερσιακότητα, έχει ως συνέπεια τη συνεύρεση χιλιάδων νεολαιών με όρους καταναλωτισμού και αποπολιτικοποίησης. Και εδώ ακριβώς, είναι που η μαφία βρίσκει το εύφορο έδαφος για να ανθίσει. Γιατί η περιοχή αποφέρει ασύλληπτα κέρδη από την ‘’προστασία’’ δεκάδων μαγαζιών και ακόμα περισσότερα από το εμπόριο ναρκωτικών.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Είναι θλιβερό το γεγονός, πως οι εκατοντάδες νέοι που συχνάζουν σε μια γειτονιά διαρκούς πολιτικού αναβρασμού, φαίνεται να έχουν μια λανθάνουσα ερμηνεία της ελευθερίας, η οποία και καταλήγει να συγχέεται με τη χρήση ναρκωτικών. Τα αστικά ιδεολογήματα που εξέθρεψαν τις κάθε λογής μορφές του ‘’εναλλακτισμού’’, με στόχο τον αποπροσανατολισμό και την ιδεολογική αφασία, προάγουν τη χρήση ναρκωτικών ως δήθεν απελευθερωτική εμπειρία, μετατρέποντας χιλιάδες νέα παιδιά σε εξαρτημένους ή μη χρήστες και σε ‘’πελάτες’’ που ενισχύουν οικονομικά τις εγκληματικές οργανώσεις της μαφίας. Όλα αυτά τα νέα παιδιά, που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι στη δικιά μας πλευρά, τα καλούμε να σκεφτούν πως τα ναρκωτικά είναι μέσο νάρκωσης και όχι απελευθέρωσης, τα καλούμε να μην συνδράμουν οικονομικά τη μαφία, τα καλούμε να πάρουν θέση σε αυτή τη μάχη, είτε σταματώντας τα ναρκωτικά, είτε φεύγοντας από τα Εξάρχεια. Διαφορετικά, όσο ο αγώνας θα οξύνεται, οι χρήστες και η τεράστια ζήτηση που αυτοί προσφέρουν στους ναρκέμπορους, θα χρειαστεί να αντιμετωπιστούν ακόμα και με τη βία.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Μιλώντας για το ζήτημα των ναρκωτικών και γενικότερα της ναρκωκουλτούρας ως φαινόμενο που κατακλύζει κυρίως τη νεολαία, είμαστε απόλυτοι δηλώνοντας πως το να δηλητηριάζουμε το μυαλό και το σώμα μας με ουσίες, αποτελεί μια φευγαλέα εμπειρία, μια παραπλάνηση των καταπιεσμένων μας αισθήσεων και μια λανθάνουσα φυγή από τα πραγματικά και κοινά προβλήματα που μας μαστίζουν. Ειδικότερα, στις δυτικές κοινωνίες όπου το κεφάλαιο έχει εισβάλει σε κάθε πτυχή του συναισθηματικού μας κόσμου, η έννοια της προσωπικότητας έχει αποδομηθεί, μέσω της τοποθέτησης της σε ένα ασφυκτικά αλλοτριωμένο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτό της μοναξιάς, της ανασφάλειας, του συναισθηματικού ακρωτηριασμού και της κατάθλιψης. Σε μια παράλογα απαιτητική και ανυπόφορη ζωή. Η εύλογη αναζήτηση διεξόδων, όταν συμβαίνει κάτω από το καθεστώς απουσίας της ταξικής συνείδησης, είναι δεδομένο πως θα οδηγήσει σε στρεβλές ατραπούς. Τα ναρκωτικά είναι μια από αυτές. Και αποτελούν ίσως τη σκληρότερη έκφραση αυτοτιμωρίας και εσωστρέφειας, αφού η επιθυμούμενη ‘’διέξοδος’’ καταλήγει με τους χειρότερους όρους πίσω στον εαυτό μας και τα προβλήματα του. Με άλλα λόγια, απέναντι στη βία που μας ασκεί η ταξική κοινωνία δεν απαντάμε με βία απελευθερωτική, αλλά με βία που στρέφεται στον ίδιο μας τον εαυτό. Γι αυτό και σαν επαναστάτες, πολεμάμε τα ναρκωτικά ως επιβοήθημα στην επιβολή της κοινωνικής παραλυσίας, αλλά και ως ευθεία επίθεση στο πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, αυτό της νεολαίας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Είπαμε και πριν πως αυτή η γειτονιά πλέον δεν μας χωράει όλους. Και με αυτό δεν εννοούμε μόνο τη μαφία, αλλά και το χουλιγκανισμό όπου και όπως αυτός εκφράζεται. Είτε με πολιτικό μανδύα, είτε απολίτικα και ωμά. Ο αγώνας για τα Εξάρχεια, ακόμα και αν χρειάζεται να φτάσουμε στην ένοπλη σύρραξη, δεν αφορά στενά τα μέσα αγώνα, αλλά το περιεχόμενο που αυτά πρεσβεύουν. Η μάχη των Εξαρχείων, είναι μάχη πολιτισμών για τον απλούστατο λόγο πως δεν συγκρούονται δύο συμμορίες, αλλά δύο ολόκληροι κόσμοι. Από τη μία ο κόσμος του παρακράτους και της σαπίλας και από την άλλη ο δικός μας κόσμος: της ελπίδας, της αλληλεγγύης και του αγώνα. Όμως, η συγκρότηση του δικού μας στρατοπέδου δεν επιτυγχάνεται μονάχα με διακηρυκτικά καλέσματα στη μάχη, αλλά με διαπαιδαγώγηση και συμμόρφωση πάνω στα πολιτιστικά πρότυπα του νέου κόσμου που εκπροσωπούμε. Γι αυτό η μάχη των Εξαρχείων, είναι μάχη τόσο απέναντι στο κεφάλαιο και τη μαφία του, όσο και απέναντι στην εσωτερική διάβρωση του κινήματος. Στη ναρκωκουλτούρα, στην απειθαρχία, στον αντικοινωνισμό και στη βία για τη βία. Διαφορετικά, είμαστε καταδικασμένοι να χάσουμε αυτόν τον αγώνα ή ακόμα χειρότερα να γίνουμε και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Είναι δεδομένο, πως όταν κάτι δεν οριοθετείται κάποια στιγμή θα επεκταθεί τόσο που τελικά θα σε καταπλακώσει. Θα απλωθεί σαν τον καρκίνο. Έτσι και στη περίπτωση των Εξαρχείων, όπου ο κατά τα άλλα ρομαντικός χαρακτήρας της γειτονιάς, που διαχρονικά αγκάλιαζε τους περιθωριακούς, τους ασυμβίβαστους και τους απόκληρους, σήμερα αποδεικνύεται λαθεμένος. Όχι γιατί δεν πρέπει να αγκαλιάζονται αυτοί οι άνθρωποι, αλλά γιατί θα πρέπει να ενσωματώνονται με τους θεμελιώδεις κανόνες της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να δέχονται τη προσφορά αλλά και να την ανταποδίδουν, αποδεικνύοντας στη πράξη πως η αλληλεγγύη δεν είναι η πίσω πόρτα του χάους και της αλληλοφαγίας, αλλά η επιτομή της κοινωνικής ωριμότητας, μέσω της ικανότητας της αυτό-θεσμίζεται και να λειτουργεί με αρμονία. Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι λοιπόν ζήτημα υπευθυνότητας και όχι απλά ανεκτικότητας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Ειδικότερα δε, όταν έχουμε να κάνουμε με εγκληματικά- αντικοινωνικά στοιχεία, η διαχείριση των οποίων δεν ρυθμίζεται από κάποιο αόρατο χέρι, αλλά από τη δυνατότητα μας να διατηρούμε τουλάχιστον μια ισορροπία δυνάμεων. Να τους επιβλέπουμε, να τους επιβαλλόμαστε και να τους υπενθυμίζουμε πως βρίσκονται σε εχθρικό περιβάλλον. Διαφορετικά οι μαφιόζοι και οι χούλιγκαν θα νοιώσουν ασφαλείς και δυνατοί, θα επιβάλλουν την ηγεμονία τους και θα μας εξαφανίσουν. Απέναντι λοιπόν στις ακατάληπτες θεωρίες περί ανεκτικότητας του είδους ‘’έτσι ήταν πάντα τα Εξάρχεια’’, εμείς λέμε πως όσοι τις επικαλούνται ανήκουν στις συντηρητικές δυνάμεις , σε όσους δηλαδή με τη στάση τους διαιωνίζουν τη παρακμιακή κατάσταση της γειτονιάς. Άρα, από εδώ και στο εξής θα θεωρούνται και αυτοί ως κομμάτι του προβλήματος.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Τα Εξάρχεια είναι μια από τις πλέον πολιτικά φορτισμένες περιοχές της Ευρώπης. Εκεί μέσα έχουν δοθεί σκληροί αγώνες, έχουν δολοφονηθεί σύντροφοι από την αστυνομία, έχουν ξεκινήσει εξεγέρσεις, έχουν γεννηθεί κινήματα και ιδέες. Η εικόνα αυτής της γειτονιάς παραδομένης πλέον στη παρακμή των ναρκωτικών, της ψευτοδιασκέδασης και του χουλιγκανισμού, είναι μια θλιβερή εικόνα. Όμως, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως αντανακλά και τα δομικά οργανωτικά και ιδεολογικά προβλήματα του κινήματος μας. Στο όνομα μιας λανθάνουσας ‘’αντεξουσίας’’, η οποία ταυτίζει τους όρους συγκρότησης του προλεταριακού μετώπου, σε επίπεδο ηθικής και σχέσεων, με τους όρους που αντιμαχόμαστε τον αστικό κόσμο, ξεχνάμε πως στη βαρβαρότητα δεν απαντάς με χάδια. Όταν λοιπόν οι ιδέες μας για τις κοινωνικές σχέσεις μετατρέπονται σε ιδεολογία, και όχι σε διαρκή σύγκρουση για να τις περιφρουρήσουμε, τότε αφήνονται κενά, και πάνω στην δικιά μας ‘’αντεξουσία’’ βρίσκουν το περιθώριο να στρογγυλοκάτσουν οι εξουσίες του εχθρού. Όλα κρίνονται από τους πραγματικούς υλικούς συσχετισμούς και όχι από τα αφαιρετικά οράματα μας. Η ’’αντεξουσία’’ λοιπόν, για να μπορέσει να επιβιώσει στο αστικό περιβάλλον που αναπτύσσεται και να πείσει ότι αποτελεί ρεαλιστική πρόταση κοινωνικής οργάνωσης, θα πρέπει να ασκήσει εξουσία στους εχθρούς της. Διαφορετικά είναι καταδικασμένη να συντριβεί. Από την άλλη, η πλαδαρή έννοια της ανεκτικότητας, η οποία επιτρέπει στα αντικοινωνικά στοιχεία να δρουν ανενόχλητα στη γειτονιά των Εξαρχείων, εγείρει κάποια βασικά ερωτήματα. Γιατί (να) είμαστε ανεκτικοί με τον καθένα, που με άλλοθι την εθνική ή την δήθεν πολιτική του ιδιότητα (του μετανάστη ή του ‘’αναρχικού’’) ασκεί αντικοινωνική βία, και δεν είμαστε ανεκτικοί με την τοπική κοινωνία που διαμαρτύρεται δικαίως εναντίων τους; Γιατί οι μεν καταλογίζονται ως φίλιες δυνάμεις και οι δε ως μικροαστοί και φασίστες; Σε ποιους τελικά απευθυνόμαστε και ποίοι είναι οι σύμμαχοι μας; Εδώ λοιπόν μπαίνουμε στα άδυτα του ιστορικού χαρακτήρα του κινήματος, των στρεβλώσεων του σχετικά με τη ταξική πάλη και το ρόλο του μέσα σε αυτή. </i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Η ανεκτικότητα λοιπόν, δεν είναι κουπόνι ελεύθερης συνεισφοράς για να κοστολογείται κατά το δοκούν. Έχει βαρύ αντίτιμο. Το αντίτιμο της ευθύνης. Και μπροστά στον κίνδυνο να γίνουμε περιθώριο μέσα στην ίδια μας τη γειτονιά, να καταρρακωθούμε ηθικά και πολιτικά όντας ανίκανοι να υπερασπιστούμε το ζωτικό μας χώρο και να απολέσουμε την αξιοπιστία μιας υπεύθυνης πολιτικής πρότασης απέναντι στη κοινωνία, εμείς λέμε πως αυτή η ευθύνη μας αναλογεί. Με όποιο κόστος.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Πως υπερασπιζόμαστε λοιπόν στη πράξη την αυτό-οργάνωση στη γειτονιά των Εξαρχείων, πόσο μάλλον όταν απειλούμαστε; Σίγουρα όχι με το απλά να την επικαλούμαστε ως αφηρημένο σχήμα, ή ως δομή που δεν επικοινωνεί πουθενά με τον έξω κόσμο. Αυτό-οργάνωση σημαίνει τη μορφή (και όχι το περιεχόμενο) πάνω στην οποία συγκροτούμε τις δυνάμεις μας. Σημαίνει πως έχουμε τη δυνατότητα, με τα δικά μας πολιτικά και εμπειρικά εργαλεία, να συγκροτήσουμε το οργανωμένο προλεταριακό στρατόπεδο απέναντι στην αστική τάξη. Σωματεία, συνελεύσεις, επιτροπές, καταλήψεις , ένοπλες ομάδες κλπ, αποτελούν την υλική έκφραση της αυτό-οργάνωσης, αποτελούν τα δικά μας όπλα απέναντι στο αστικό κράτος και τους θεσμούς του. Και ακριβώς επειδή αυτό-οργάνωση δεν σημαίνει νησίδες και κοινότητες ελευθερίας, αλλά σημεία ζύμωσης, επαγρύπνησης και εφόρμησης των προλεταριακών δυνάμεων, χρειάζεται να την περιφρουρούμε. Τόσο από το ρεφορμισμό, όσο και από τον ταξικό εχθρό.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Οι πολιτοφύλακες ως μορφή αυτό-οργάνωσης, όπου και όποτε εμφανίστηκαν ως αναγκαιότητα, υπερασπίστηκαν τα συλλογικά κεκτημένα, αλλά και το δικαίωμα του λαού και του κινήματος να αντεπιτίθεται στη βία των καπιταλιστών και όσων τους υπηρετούν. Απέναντι στην αστυνομία, το στρατό, τους φασίστες και τους κάθε λογής παρακρατικούς. Οι πολιτοφύλακες ήταν πάντα σπλάχνα από τα σπλάχνα του λαού και του κινήματος, γιατί υπηρετούσαν τις ανάγκες του και εξέφραζαν το συλλογικό σχεδιασμό του. Γιατί ήταν φρουροί και τιμωροί. Γιατί αποτελούσαν την έμπρακτη απάντηση στο ερώτημα πως θα περιφρουρηθούν οι αγώνες μας από τη βία των αφεντικών, και πως θα αμυνθούμε απέναντι στο επαπειλούμενο αιματοκύλισμα μας. Γιατί εν τέλει, εξέφραζαν την έμπρακτη αποδοχή της βίας, ως απαραίτητη προϋπόθεση στην εξέλιξη της ταξικής πάλης και των αναπόφευκτων εμπόδιων που αυτή συναντάει όταν διεξάγεται με πραγματικά επαναστατικούς όρους.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Σήμερα στα Εξάρχεια, αν και βρισκόμαστε σε ένα τελείως διαφορετικό χωροχρόνο από αυτόν που γέννησε τους πολιτοφύλακες του περασμένου αιώνα, συναντάμε τα ίδια ζητήματα με αυτά που συνάντησαν οι προγονοί μας. Ζητήματα οργάνωσης και περιφρούρησης του αγώνα απέναντι στη βία του ταξικού εχθρού. Ακόμα και αν είναι αδόκιμο να προβούμε σε αυτόματες αναγωγές και μιμητισμούς, είμαστε αναγκασμένοι να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία, να μελετήσουμε τους λόγους που γέννησαν τις ένοπλες περιφρουρήσεις και να μάθουμε από αυτές. Εδώ λοιπόν, μιλάμε πρωτίστως για το περιεχόμενο και δευτερευόντως για τη μορφή. Και αυτό γιατί το περιεχόμενο είναι κοινό και αφορά τη διαχρονικά υπαρξιακή ανάγκη του κινήματος να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Η μορφή που τελικά θα πάρει αυτή η υπεράσπιση σήμερα, δεδομένης της βίας που απαιτείται από τη μία, και των ιδιαίτερων σημερινών συσχετισμών από την άλλη, είναι στη δικαιοδοσία του κινήματος να αναλυθεί.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της αναγκαιότητας, για εύρεση απαντήσεων σχετικά με ζητήματα περιφρούρησης του λαού και του κινήματος, εντάσσουμε και τη δίκαιη εκτέλεση του Χαμπίμπι. Εξορμούμενοι από την επιτακτική ανάγκη να μην συνεχίσουμε να παρακολουθούμε απαθείς την άλωση των Εξαρχείων, να μην σκύβουμε άλλο το κεφάλι στη βία που δεχόμαστε από τους τραμπούκους που δρουν στη περιοχή, αλλά και να ανοίξουμε με ωριμότητα τη συζήτηση για τα μέσα πάλης που απαιτούν οι περιστάσεις, προβήκαμε στη συγκεκριμένη ενέργεια. Η επιλογή μας αυτή συνδέεται διαλεκτικά με τις κινητοποιήσεις που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στα Εξάρχεια ενάντια στις μαφίες και στον γενικότερο κοινωνικό κανιβαλισμό. Eμείς, αποτιμώντας θετικά αυτές τις κινητοποιήσεις θελήσαμε να συμβάλουμε σε αυτές με τους δικούς μας όρους. Γιατί πρωτίστως, σημασία έχει η ενότητα κάτω από ένα κοινό και επιτακτικό στόχο και όχι οι ιδεολογικές ταυτίσεις. Γιατί η μαφία μας έχει κηρύξει τον πόλεμο και δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο. Διαφορετικά, ο καθένας θα κρατάει ψηλά το λάβαρο της ιδεολογικής του καθαρότητας, την ίδια στιγμή που στα Εξάρχεια θα γινόμαστε μια ανυπεράσπιστη μειοψηφία. Ο καθένας λοιπόν ας κάνει την επιλογή του. Ή με το κίνημα και την ιστορία του ή μόνος του συντροφιά με τις ιδεολογικές του αυταπάτες.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ. ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>ΕΝΟΠΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΩΝ</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Δημοσιεύθηκε στο <a href="http://athens.indymedia.org/post/1561069/">athens.indymedia.org</a></i></b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-72080367537675169152016-07-07T20:08:00.003+03:002016-07-07T20:08:36.913+03:00Περί απλής αναλογικής και κοινής λογικής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Παναγιώτης Μαυροειδής</i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-OkNBM9Ma0xw/V36LQ5OrxdI/AAAAAAAAVag/vuUA19QBb5YTv2fHh-vrgAa5ZiTg3IFTwCLcB/s1600/eklogiko-systima1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="189" src="https://2.bp.blogspot.com/-OkNBM9Ma0xw/V36LQ5OrxdI/AAAAAAAAVag/vuUA19QBb5YTv2fHh-vrgAa5ZiTg3IFTwCLcB/s320/eklogiko-systima1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το γενικό εκλογικό δικαίωμα στον καπιταλισμό θεωρείται και
είνα </span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">δημοκρατική κατάχτηση του εργατικού κινήματος,</b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> σε σχέση με τις
εποχές της απολυταρχίας ή του αποκλεισμού των γυναικών ή των «κατώτερων»
τάξεων. Δε συνιστά ωστόσο και ουσιαστική δημοκρατία, δηλαδή δυνατότητα
καθορισμού των συνθηκών ζωής, εργασίας, πολιτισμού των σύγχρονων κοινωνιών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Βασικό διαπιστευτήριο δημοκρατικότητας της <b>αστικής
δημοκρατίας</b> είναι η «<b>ελευθερία επιλογής» </b>του πολίτη, η
οποία σχεδόν μονοσήμαντα πιστοποιείται με το γενικό εκλογικό δικαίωμα και την
εφαρμογή της αρχής <b>«ένας άνθρωπος, μία ψήφος».</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b></b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας. Το τυπικό δικαίωμα και η
«ελευθερία επιλογής», <b>ακυρώνεται</b> καθοριστικά, από τη <b>διαφορετική
δύναμη εξουσίας</b> που καθορίζει τελικά (στη γενική περίπτωση) τη
διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης και την εκλογική συμπεριφορά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Κανείς εν τέλει δεν ψηφίζει ελεύθερα</b>, παρά το γεγονός
ότι έχει αυτή την ψευδαίσθηση. Μετρούν καθοριστικά οι άμεσες παρεμβάσεις των
κυρίαρχων οικονομικών δυνάμεων, είτε άμεσα (ας θυμηθούμε τους εκβιασμούς των
εργοδοτών στην περίπτωση του δημοψηφίσματος το 2015 ή την οργανωμένη διανομή
ψηφοδελτίων και την αντίστοιχη υπόδειξη σε πολλές επιχειρήσεις), είτε κυρίως
έμμεσα, μέσω της απόλυτης ηγεμονίας της άρχουσας αστικής τάξης στα πεδία της
διαμόρφωσης των αξιών, των γνωμών και αντιλήψεων, των φόβων. Το τελευταίο
επιτυγχάνεται με τον ασφυκτικό έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και από
τη δράση πλήθους άλλων μηχανισμών, κρατικών και ιδιωτικών (σχολείο, εκκλησία,
εργοδοτικοί μηχανισμοί, κουλτούρα κλπ).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η εκλογική διαδικασία στην αστική δημοκρατία είναι κατά βάση <b>επικυρωτική
και νομιμοποιητική</b> της αστικής πολιτικής κυριαρχίας. Όταν οριακά
παραβιάζεται αυτός ο κανόνας (βλέπε πχ Χιλή ή Βενεζουέλα), το λόγο έχει ο
στρατός, τα πραξικοπήματα και η ιμπεριαλιστική επέμβαση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Επίσης, η ίδια η έννοια της άσκησης του «δικαιώματος
επιλογής» κάθε τέσσερα χρόνια, εκλέγοντας κατά βάση κόμματα και ανθρώπους από
τους κύκλους της μεσαίας και της αστικής τάξης, που <b>δε λογοδοτούν
πουθενά και δεν ανακαλούνται</b>, δεν έχει καμία σχέση με δημοκρατία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τα πράγματα γίνονται χειρότερα αν λάβει κανείς υπόψη του,
ότι οι σπουδαιότερες αποφάσεις στα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής
πολιτικής, στην ουσία διαμορφώνονται <b>σε μη εκλεγμένα όργανα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης</b> και στη συνέχεια υλοποιούνται από τις εθνικές
αστικές κυβερνήσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τον παραπάνω γενικό κανόνα, τον ‘’παραβιάζουν’’
σχετικά τα <b>δημοψηφίσματα,</b> όπου και όταν γίνονται, καθώς
η αμεσότητα του ερωτήματος και η σχετική απεξάρτηση από την κομματική
προτίμηση, τείνουν να δημιουργούν μη ελεγχόμενες συμπεριφορές των «κάτω»
(BREXIT κλπ). Και εκεί όμως η δυνατότητα <b>χειραγώγησης</b> είναι
μεγάλη. Ας θυμηθούμε ότι στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 η κυβέρνηση έθεσε το
ερώτημα «ΝΑΙ ή ΌΧΙ στις μνημονιακές προτάσεις των δανειστών;», όχι όμως και το
ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στις δικές της μνημονιακές προτάσεις. Και φυσικά δεν ξεχνάμε
ότι πέταξε το μεγαλειώδες ΟΧΙ στον κάλαθο των αχρήστων, φέρνοντας το Τρίτο
Μνημόνιο, από κοινού με τις δυνάμεις του (ευρω)ΝΑΙ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ωστόσο, παρά τη δράση όλων αυτών των παραμορφωτικών
μηχανισμών που ακυρώνουν το τυπικό δικαίωμα της αρχής «ένας πολίτης, μία ψήφος»
προς όφελος της αστικής ταξικής κυριαρχίας, οι συστημικές δυνάμεις, «καλού
κακού», <b>καταργούν την αρχή της υποτιθέμενης ισοτιμίας της
εκλογικής ψήφου και τυπικά, μέσω των εκλογικών συστημάτων</b>. Οι αντιδραστικές
παραλλαγές είναι πολλές, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι η άρνηση της <b>απλής
αναλογικής</b> ως βασικού εκλογικού συστήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Απλή αναλογική; Απλούστερη διατύπωση δεν υπάρχει. Είναι
στιγμές που λες ότι η ελληνική γλώσσα είναι υπέροχη! Σημαίνει ότι <b>όλες
οι ψήφοι μετρούν</b> και <b>μετρούν ακριβώς το ίδιο</b>, χωρίς
ενισχυτικούς ή μειωτικούς συντελεστές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πρακτικά, στην περίπτωση βουλευτικών εκλογών όπου
μοιράζονται 300 έδρες, με απλή αναλογική το μέτρο (δηλαδή το αναγκαίο ποσοστό
για να πάρει ένα κόμμα 1 έδρα είναι 100%/300= 0,33%. Συνεπώς, με βάση τα
αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών (Σεπτέμβριος 2015), η κατανομή των εδρών θα
ήταν όπως φαίνεται στον πίνακα</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; text-align: justify; width: 604px;">
<tbody>
<tr>
<td colspan="3" style="background: #E2E2E2; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 245.25pt;" valign="bottom" width="327">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αποτελέσματα Βουλευτικών εκλογών-Σεπτέμβριος 2015</span></b></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κόμμα</span></b></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ποσοστό</span></b></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έδρες* (με απλή αναλογική)</span></b></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΣΥΡΙΖΑ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">35,46%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">107</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Νέα Δημοκρατία</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">28,09%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">84</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Χρυσή Αυγή</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">6,99%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">21</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ)</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">6,29%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">19</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΚΚΕ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">5,55%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">17</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το Ποτάμι</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">4,09%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">12</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ανεξάρτητοι Έλληνες</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">3,69%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">11</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ένωση Κεντρώων</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">3,44%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">10</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Λαϊκή Ενότητα</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2,86%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">9</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΑΝΤΑΡΣΥΑ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">0,85%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">3</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΕΠΑΜ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">0,77%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κοινωνία</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">0,66%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">δημιουργία, ξανά!</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">0,53%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κόμμα Πειρατών</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">0,28%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 148.5pt;" valign="bottom" width="198">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ΣΥΝΟΛΑ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 42.75pt;" valign="bottom" width="57">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 54.0pt;" valign="bottom" width="72">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">300</span></div>
</td>
</tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">*στην πράξη, επειδή δεν υπάρχει μια
ενιαία εκλογική περιφέρεια, η κατανομή ενδέχεται να έχει κάποια ελάχιστη
διαφοροποίηση.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η <b>κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ</b> μιλάει ψευδεπίγραφα
για απλή αναλογική τη στιγμή που διατηρεί του<b> αντιδραστικό όριο του 3%
για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή.</b> Η ύπαρξη του ορίου του
3%, όπως φαίνεται από τον πίνακα, αυτόματα οδηγεί σε <b>κλοπή</b> 19
εδρών οι οποίες θα μοιραστούν στα κόμματα που θα έχουν ποσοστό μεγαλύτερο του
3%.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Σημειώνεται εδώ ότι η κλοπή μπορεί να είναι και πολύ
μεγαλύτερη. Ενδεικτικά αναφέρεται (βλέπε και σχετικό πίνακα) ότι στις
βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2012 στις οποίες το συνολικό ποσοστό των
συνδυασμών που ήταν κάτω του 3% ήταν 19%, η κλοπή των εδρών λόγω ορίου θα ήταν
57 έδρες!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; text-align: justify; width: 604px;">
<tbody>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 66.0pt;" valign="bottom" width="88">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εκλογές</span></b></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-left: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 99.0pt;" valign="bottom" width="132">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Συνολικό ποσοστό κομμάτων κάτω από το 3%</span></b></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-left: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 81.75pt;" valign="bottom" width="109">
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Κλοπή εδρών λόγω ορίου 3%</span></b></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 66.0pt;" valign="bottom" width="88">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2015-Σεπτ</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 99.0pt;" valign="bottom" width="132">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">6,40%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 81.75pt;" valign="bottom" width="109">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">19</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 66.0pt;" valign="bottom" width="88">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2012-Iουνιος</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 99.0pt;" valign="bottom" width="132">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">5,97%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 81.75pt;" valign="bottom" width="109">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">18</span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: #E2E2E2; border-top: none; border: solid #999999 1.0pt; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 66.0pt;" valign="bottom" width="88">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2012-Μαιος</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 99.0pt;" valign="bottom" width="132">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">19,03%</span></div>
</td>
<td style="background: #E2E2E2; border-bottom: solid #999999 1.0pt; border-left: none; border-right: solid #999999 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-left-alt: solid #999999 .5pt; mso-border-top-alt: solid #999999 .5pt; padding: 6.25pt 5.0pt 6.25pt 5.0pt; width: 81.75pt;" valign="bottom" width="109">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">57</span></div>
</td>
</tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Βεβαίως η σημασία της απλής και ανόθευτης αναλογικής είναι
ακόμη πιο σημαντική από την κλοπή που αποκαλύπτουν οι «γυμνοί» αριθμοί
των πινάκων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η ύπαρξη ενός απολύτου δημοκρατικού αναλογικού συστήματος,
θα αναδιάτασσε αρκετά τον εκλογικό πολιτικό χάρτη, κυρίως σε βάρος των
μεγαλύτερων αστικών κομμάτων, για δύο πολύ απλούς λόγους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Πρώτο</b>, όταν κάποιος γνωρίζει ότι δεν υπάρχει
απλή αναλογική, θέλοντας και μη αποδέχεται εκβιαστικά τη θεωρία της «χαμένης»
ή/και «άχρηστης» ψήφου και δεν στηρίζει τα κόμματα που εκτιμά (μάλλον οι
δημοσκοπικές εταιρείες «εκτιμούν» και το εισάγουν ως δεδομένο) ότι θα είναι
κάτω από το 3%. Στην αντίθετη περίπτωση, τιμά την πραγματική του προτίμηση, με
την αντίστοιχη ψήφο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Δεύτερο</b>, η εξασφάλιση της δικαιούμενης
αντιπροσώπευσης στη Βουλή μέσω του συστήματος της απλής αναλογικής, σημαίνει
και αντίστοιχα δικαιώματα τηλεοπτικού χρόνου ή/και κάλυψης εκλογικών εξόδων,
καθώς (κακώς φυσικά), αυτά συναρτώνται με την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Από τα παραπάνω γίνεται φανερό γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
αρνείται την απλή ανόθευτη αναλογική: έχοντας σα βασικό στόχο την <b>σταθεροποίηση
του αστικού πολιτικού συστήματος</b> και γνωρίζοντας ότι «οι μέρες της
αυτοδυναμίας είναι μετρημένες», με την ντεμί-απλή αναλογική, επιδιώκει τη
διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού τοπίου, που θα ευνοεί τις <b>ευρύτερες
συναινέσεις με άλλες αστικές δυνάμεις</b>, ενώ παράλληλα θα <b>εξορίζει</b> από
τη Βουλή αιρετικές φωνές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Πηγή:<a href="http://www.pandiera.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9/">pandiera</a></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Phg;h</span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-24771900757442271722016-07-07T09:16:00.000+03:002016-07-07T09:18:39.784+03:00ΟΧΙ, ΟΧΙ ΝΑΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Γράφει ο 2310net στο atexnos</i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-MHerGloI0VQ/V33xtz_bpbI/AAAAAAAAVaQ/Q7X1GL56hw4LsuDSOmMPgXIlCrs84gPuQCLcB/s1600/ges-no.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="153" src="https://3.bp.blogspot.com/-MHerGloI0VQ/V33xtz_bpbI/AAAAAAAAVaQ/Q7X1GL56hw4LsuDSOmMPgXIlCrs84gPuQCLcB/s320/ges-no.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σαν ιδέα είναι τόσο απλή: Δημοκρατία έχουμε (λέμε τώρα) ρωτάμε τους πολίτες τι θέλουν και κάνουμε ό,τι πει η πλειοψηφία.</span></b></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Η πρακτική της άμεσης δημοκρατίας μας είναι τόσο οικεία που την εφαρμόζουμε στο παιχνίδι μας όταν είμαστε μικρά παιδιά, στις διακοπές μας ακόμα και στην παρέα όταν καλούμαστε να λύσουμε το αιώνιο δίλημμα: θαλασσινά ή κρεατικά.</b></span></blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/LFpm-UEcraI" style="font-family: "Times New Roman"; text-align: left;" width="480"></iframe></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Η Ευρώπη, ως ήπειρος, έχει ζήσει κάποιες τέτοιες στιγμές στην ιστορία της. Ωστόσο, παρότι θέλει να καμώνεται την διαφωτισμένη, πολιτισμένη και δημοκρατική, η ιστορία της είναι γεμάτη από μαύρες τρύπες φασισμού, αντιδημοκρατικών πρακτικών και γραψίματος της λαϊκής βούλησης στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Άλλωστε μιλάμε για την ήπειρο στην οποία ο θεσμός της μοναρχίας ζει και …βασιλεύει.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Η Ε.Ε. είναι απλά η θεσμική επικύρωση της αδυναμίας των λαών να καθορίσουν τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Αυτό που ονομάζεται παγκοσμιοποίηση ή περιγράφεται θεωρητικά ως το τέλος του έθνους-κράτους, δεν αποτελεί μόνο την μετάβαση σε ένα καθεστώς όπου υπερεθνικοί οργανισμοί αποφασίζουν για τα πάντα, αλλά μια επίδειξη ταξικής δύναμης των καπιταλιστικών ελίτ σε βάρος των λαών.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Συνεπώς το γεγονός ότι η ΕΕ έχει να μας επιδείξει μια σειρά από αποφάσεις οι οποίες είναι ξεκάθαρα κόντρα στους λαούς της δεν πρέπει να ξενίζει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι αποφάσεις της, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αφορούν αποκλειστικά σε περιστολή και περιορισμό των δικαιωμάτων των λαών. Οι κοινοτικές οδηγίες θυμίζουν συχνά προσκλητήριο νεκρών λαϊκών κατακτήσεων. Οι αποφάσεις των Συνόδων της απλά καταφέρνουν μέσα στα πολλά ακαταλαβίστικα λόγια να κρύψουν όσο γίνεται τη μαυρίλα που απορρέει η πολιτική της.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Ενίοτε στις χώρες της ΕΕ γίνονται και δημοψηφίσματα. Σχεδόν όπου έγιναν αυτά, η θέση που υποστήριξε επίσημα, δια της πειθούς, του φόβου και του τρόμου εισέπραξε την απόρριψη. Ωστόσο, απέκτησε με τον καιρό την τεχνοτροπία να μετατρέπει τα ΟΧΙ σε ΝΑΙ. Και μάλιστα αυτό το έκανε πολύ πριν την ελληνική περίπτωση, την οποία γιορτάσαμε πρόσφατα με πανηγυρική ανακοίνωση ανάξια τρολαρίσματος. Κάτι δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα τα θυμάστε; Σχεδόν ό,τι απορρίφθηκε τότε από τους λαούς επανήλθε και θεσμοθετήθηκε χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Η διαφορά ωστόσο είναι στον αντίκτυπο. Η ελληνική περίπτωση ήταν απλά πιο εκκωφαντική εντός των συνόρων, γιατί ο Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν μάζευαν το στόμα τους. Ήταν σαν όλη η ρητορική τους εκείνη την εποχή να στόχευε ακριβώς στην καταστροφή και αμαύρωση ό,τι θετικού, ό,τι αξιοπρεπούς σήμαινε και θα σήμαινε η έννοια Αριστερά. Από την μετατροπή του ΌΧΙ σε «ΝΑΙ σε όλα κι αλλά λίγα» εξέπληξε μόνο τους περιχαρείς αριστερούς που για λίγες μέρες έζησαν την ονείρωξη της επανάστασης και έγιναν τσιπρότεροι του τσίπρα. Ακόμα και οι ΣΥΡΙΖΑιοι έμοιαζαν σαν να ανακουφίστηκαν που κατάφεραν να ξεφορτωθούν τα εσωκομματικά βαρίδια και επιτέλους θα μπορούσαν να γίνουν ΠΑΣΟΚ χωρίς τύψεις.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Η περίπτωση της Βρετανίας πάλι, είναι διαφορετική γιατί ο αντίκτυπος του Brexit είναι μεγαλύτερος σε παγκόσμια κλίμακα. Ωστόσο το θέατρο που παίζεται (δεν κάνουμε αίτηση εξόδου-κάντε γρήγορα) και η παραίτηση Φάρατζ, μάλλον είναι ενδείξεις ότι το παιχνίδι είναι στημένο. Μάλλον, και ελπίζω να διαψευσθώ, θα έχουμε άλλη μια επική μετατροπή της λαϊκής ψήφου στο αντίθετό της. Άλλωστε, όταν οι εκλογές ή τα δημοψηφίσματα μπορεί και να αλλάξουν τα πράγματα, τότε μπορεί και να κηρυχθούν παράνομα ή άκυρα.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Ωστόσο το ζήτημα είναι πως πια έχει δημιουργηθεί ένα αντι-ΕΕ ένστικτο στους λαούς το οποίο δεν είναι –όπως θέλουν να το εμφανίσουν- αποτέλεσμα της ανόδου της ακροδεξιάς. Βέβαια εδώ, ο ελληνικός ευρωεπαρχιωτισμός βασιλεύει, αλλά ακόμα κι έτσι σε ένα υποθετικό δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ θα έδινε μεγάλα ποσοστά στην έξοδο, πολύ μεγαλύτερα από το 5% που για χρόνια ήθελαν να παρουσιάσουν αυτοί που δημιουργούν και κατευθύνουν την κοινή γνώμη.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Οι λαοί ξυπνάνε. Η ΕΕ διαλύεται. Αλλά το τέρας γίνεται πιο επικίνδυνο όταν ξεψυχάει.</div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666;">Πηγή:<a href="http://atexnos.gr/%CE%BF%CF%87%CE%B9-%CE%BF%CF%87%CE%B9-%CE%BD%CE%B1%CE%B9/">atexnos</a></span></i></b></div>
</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-14074307512662171782016-07-05T14:26:00.001+03:002016-07-08T19:58:35.577+03:00Η Aριστερά και η μάχη κατά της αστικής ΕΕ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Tου Δημήτρη Γκόβα</span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-yQEQStL9nb4/V3uXc3_sO0I/AAAAAAAAVZ0/FxBv6ZGs66UOJb8vwmRbFHxzSaxWrBqNACLcB/s1600/timthumb.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="201" src="https://4.bp.blogspot.com/-yQEQStL9nb4/V3uXc3_sO0I/AAAAAAAAVZ0/FxBv6ZGs66UOJb8vwmRbFHxzSaxWrBqNACLcB/s320/timthumb.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b>Ευρωλαγνεία, φυγή και θλίψη για το BREXIT από την Αριστερά των Βρυξελλών</b></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;">Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος για έξοδο από την ΕΕ εκφράζει αντιφατικές και σοβαρές διεργασίες. Παρότι οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το κατεστημένο της Ευρώπης παρουσιάζoyn το αποτέλεσμα ως νίκη των «λαϊκιστών», της «ακροδεξιάς», είναι φανερό ότι πλειοψηφικά τμήματα των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ψήφισαν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, από θέσεις εναντίωσης στις βάρβαρες πολιτικές και τη λιτότητα που επιβάλλει η ΕΕ. Επίσης φανερό είναι ότι τμήματα της αστικής τάξης της Βρετανίας, για τα δικά τους συμφέροντα, στήριξαν την πορεία εξόδου από την ΕΕ, στα πλαίσια των ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.</span></b></blockquote>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Ποια ήταν όμως η παρέμβαση, η επίδραση και η στάση της Αριστεράς στη σημαντική αυτή αντιπαράθεση που οδήγησε στην απόφαση για Brexit;</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
«Η αριστερά απούσα από την αντιπαράθεση για το δημοψήφισμα» είναι ο τίτλος πολλών άρθρων στον ευρωπαϊκό τύπο. Ενδεικτικό του «μουδιάσματος» και των ταλαντεύσεων που είχαν μεγάλα τμήματα της Αριστεράς όλων των αποχρώσεων και ρευμάτων. Ισχύει όμως αυτή η διαπίστωση; Περίπου. Η αλήθεια είναι ότι τα διαχειριστικά κόμματα που εντάσσονται στην «κατ΄ όνομα» «Ευρωπαϊκή Αριστερά», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Podemos, η γερμανική Die Linke, δεν απείχαν από την αντιπαράθεση. Ήταν «βασιλικότεροι του βασιλέως», υπέρ της ΕΕ. Μάλιστα οι δηλώσεις τους είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν από τις δηλώσεις των ευρωπαίων τεχνοκρατών και των πολιτικών της Δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας. «Θλιβερή ημέρα για την Ευρώπη» χαρακτήρισε το αποτέλεσμα για Brexit ο ηγέτης των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, σε μια ακριβώς ίδια δήλωση με τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας! «Καθήκον της Αριστεράς τώρα είναι να υπερασπιστεί την ΕΕ από τη διάλυση» δήλωνε την επόμενη μέρα ο ιστορικός ηγέτης του γερμανικού Die Linke Γκρέγκορ Γκίζι σε συνέντευξη. Και φυσικά ο ευρωπαίος Τσίπρας, ο οποίος δήλωσε στη σύνοδο της ΕΕ ότι το Brexit αποτελεί «σοκ ιστορικών διαστάσεων» και ότι ο ίδιος θα πάρει …πρωτοβουλίες «για αναστύλωση του κύρους της ΕΕ» και «ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών ώστε να αισθάνονται οι πολίτες ότι έχουν λόγο»!</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b>BREXIT: Η αριστερά στην Ευρώπη απούσα ή στο κέντρο της πάλης για έξοδο από την ΕΕ</b></span></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-9TKyNgCvags/V3uXfD0xRmI/AAAAAAAAVZ4/Y4Zu_ARxMmQ-MQYEvfFbW5uyOy54psgmACLcB/s1600/11.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-9TKyNgCvags/V3uXfD0xRmI/AAAAAAAAVZ4/Y4Zu_ARxMmQ-MQYEvfFbW5uyOy54psgmACLcB/s320/11.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Δεν ήταν μόνο τα κόμματα της ευρω-αριστεράς υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς και σημαντικό τμήμα της «άλλης» αριστεράς πήρε θέση υπέρ της ΕΕ ή απέφυγε να τοποθετηθεί καθαρά στο ερώτημα του δημοψηφίσματος. Από τη γνωστή λογική του εγχώριου ΚΚΕ και των αδελφών του κομμάτων, που ούτε λίγο, ούτε πολύ τοποθετήθηκαν με δηλώσεις τύπου «ούτε έξοδο, ούτε παραμονή, σοσιαλισμός» ή «και με έξοδο, καπιταλισμό θα έχει η Αγγλία», μια από κάθε άποψη φυγή από τη συγκεκριμένη μάχη και τις πολιτικές απαιτήσεις. Ανάλογη στάση κράτησαν και τμήματα της λεγόμενης άκρας Αριστεράς.</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Αν και για πρώτη φορά στη Βρετανία συγκροτήθηκε καμπάνια για αριστερή έξοδο (Lexit), η οποία έδωσε τον αγώνα για μια αριστερόστροφη απάντηση, αν και για πρώτη φορά αναπτύχθηκε σοβαρός διάλογος και τοποθετήθηκαν πολλές συλλογικότητες με αντι-ΕΕ πρόσημο, οι κυρίαρχες δυνάμεις της ρεφορμιστικής -και όχι μόνο- αριστεράς εξακολουθούν να μη σηκώνουν το γάντι απέναντι στη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Ενδεικτικά, οι βρετανικές οργανώσεις «Σοσιαλιστική Αντίσταση» (αδελφή οργάνωση του Γαλλικού NPA) και «Αριστερή Ενότητα» (που στηρίζει ο Κεν Λόουτς) εξέδωσαν μπροσούρα παρέμβασης με τίτλο «Για ένα κριτικό ‘’Ναι’’ στην παραμονή στην ΕΕ, ενάντια στην ξενοφοβία». Αλλά και το Εργατικό Κόμμα Βελγίου, ιστορικό κόμμα της άκρας Αριστεράς (με αναφορές στον Στάλιν), κάλεσε σε ενεργό μποϋκοτάζ του δημοψηφίσματος, λέγοντας ότι κάθε τέτοια κίνηση δεν έχει προοδευτικό χαρακτήρα. Στο ίδιο μήκος κύματος πολλές οργανώσεις από τμήματα του τροτσκιστικού ρεύματος έως ορισμένες μαρξιστικο-λενινιστικές οργανώσεις, που με επιχειρήματα περί ηγεμονίας του ξενοφοβικού και ρατσιστικού ρεύματος και μη ταύτισης με τμήματα της «ευρωσκεπτικιστικής» δεξιάς, καλούσαν σε ψήφο υπέρ της παραμονής στην ΕΕ ή αποχής από το δημοψήφισμα. Μάλιστα, στο διαδίκτυο κυκλοφόρησαν δεκάδες άρθρα σε αυτή την κατεύθυνση, κυρίως από διανοούμενους αριστερών αποχρώσεων, όπως η πολυσέλιδη ανάλυση με τίτλο «12 αριστεροί λόγοι για παραμονή στην ΕΕ», ενώ στο αμερικανικό περιοδικό της «νέας Αριστεράς» Jacobin δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Γιατί δεν είναι αριστερή μια έξοδος από την ΕΕ».</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<b>Οι θέσεις που πήραν τμήματα της αριστεράς έχουν τη ρίζα τους κυρίως στη λαθεμένη ανάλυση και εκτίμηση των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων.</b> Η ΕΕ αποτελεί μια τέτοια ολοκλήρωση και ως τέτοια δεν μπορεί να έχει προοδευτικά χαρακτηριστικά, ούτε να μεταρρυθμιστεί ή να αλλάξει. Δημιουργήθηκε για τις ανάγκες και ως μηχανισμός του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και είναι από τη φύση της αντιλαϊκή και αντεργατική. <b>Οι ολοκληρώσεις αυτές δεν αλλάζουν</b> με αλλαγή διαχειριστή, πολιτικής ή κυβερνήσεων. <b>Η τοποθέτηση απέναντι στις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, στην προκειμένη απέναντι στην ΕΕ, αποτελεί λυδία λίθο για την πολιτική ταυτότητα και θέση κάθε πολιτικής δύναμης της αριστεράς.</b> Οι θολές αναφορές και το «μπέρδεμα» με τη θέση του Λένιν για τις «Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης» καμία σχέση δεν έχουν με επαναστατική ή αντικαπιταλιστική γραμμή. Αντίθετα. Αγνοούν το καθήκον της διάλυσης των ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και την διεθνιστική πάλη για αποδέσμευση από αυτές τις ενώσεις στο πλαίσιο της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την εργατική εξουσία.</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Προφανώς στο βρετανικό δημοψήφισμα δεν κυριάρχησαν αντικαπιταλιστικές πολιτικές θέσεις για μια διεθνιστική έξοδο και αποδέσμευση από την ΕΕ, ούτε μια «καθαρή» εργατική ταξική αριστερή γραμμή. <b>Φυσικά, μεγάλα τμήματα του βρετανικού λαού ψήφισαν κάτω από τις φτερούγες ενός αστικού εθνικισμού. Αυτό όμως αναδεικνύει κυρίως τις ευθύνες της Αριστεράς και όχι του λαού που ψήφισε.</b> Είναι τουλάχιστον προβληματικό, η Αριστερά (σχεδόν όλων των εκδοχών) στην Ευρώπη να κάνει βαρύγδουπες αναλύσεις και να κουνάει το δάχτυλο στους εργάτες της Βρετανίας που ψήφισαν ενάντια στους δυνάστες τους -με ηγεμονία αστικών αντιλήψεων-, ελλείψει αριστερών ταξικών εναλλακτικών. Το καθήκον για τη μαχόμενη ανατρεπτική Αριστερά σε όλη την Ευρώπη είναι να προβάλλει επιθετικά την πάλη για διεθνιστική αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ, για βάθεμα του ρήγματος στην καπιταλιστική αυτή ολοκλήρωση. Να μην αφήσει την ακροδεξιά να εκφράζει -αστικά και αντιδραστικά- τις εργατικές λαϊκές διαθέσεις. Να μπολιαστούν αυτές από την ανατρεπτική ταξική γραμμή, που πρέπει να είναι αντικαπιταλιστική και αντι-ΕΕ.</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
Η ρωγμή που ανοίγει στο αντιδραστικό φρούριο της ΕΕ πρέπει να αξιοποιηθεί από τους λαούς της Ευρώπης, ενάντια στην βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που εξαπολύει το επιτελείο αυτό. Η μαχόμενη Αριστερά θα κριθεί σε αυτό το καθήκον.</div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #666666;">Πηγή: <a href="http://prin.gr/?p=11192">ΠΡΙΝ</a></span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-80699017207236112042016-06-27T17:46:00.001+03:002016-06-27T17:57:31.735+03:00To κοινωνικό και πολιτικό χρώμα του BREXIT<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="color: #38761d;">Παναγιώτης
Μαυροειδής</span></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-xLR43ADudxg/V3E6OhZS75I/AAAAAAAAVZc/9ZUECnjdqiEXvRqKEfJuZ4mGymZ5-cr0QCLcB/s1600/brexit1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="189" src="https://3.bp.blogspot.com/-xLR43ADudxg/V3E6OhZS75I/AAAAAAAAVZc/9ZUECnjdqiEXvRqKEfJuZ4mGymZ5-cr0QCLcB/s320/brexit1.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ορισμένες φορές γεγονότα που συμπυκνώνουν βαθιές κοινωνικές
δυναμικές, αναδιατάσσουν το σύνολο της πολιτικής αντιπαράθεσης.</span></span></b><span style="text-align: left;"> </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #666666;">Το ηχηρό μήνυμα της λαϊκής ψήφου για </span>αποχώρηση της
Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση,<span style="color: #666666;"> αίφνης διαμόρφωσε ένα ιδιότυπο και
πολύχρωμο στρατόπεδο θρηνολογούντων: </span></b></span> <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #666666;"> </span></b></span><span style="text-align: left;"> </span><b style="font-family: verdana, sans-serif;"><span style="color: #666666;">ακραίοι νεοσυντηρητικοί μα και οπαδοί της
δήθεν αριστερής άποψης «μια άλλη ΕΕ είναι εφικτή», σχίζουν τα ιμάτια τους για
την «οπισθοδρόμηση του προοδευτικού ευρωπαϊκού σχεδίου» και τη συνακόλουθη
–κατά τον ισχυρισμό τους– «νίκη της ρατσιστικής ακροδεξιάς».</span></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Ψευδολογούν σκόπιμα! Θα έπρεπε τουλάχιστον να κάνουν τον
κόπο να σκεφτούν ότι σχεδόν πάντοτε όταν τέθηκε ερώτημα στο λαό κάθε χώρας σε
σχέση με την επικύρωση ή όχι βημάτων οικοδόμησης ή συγκεκριμένων πολιτικών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, η απάντηση ήταν συντριπτικά αρνητική (πχ δημοψηφίσματα για
Ευρωσύνταγμα σε Γαλλία και Ολλανδία, δημοψήφισμα στην Ελλάδα για προτάσεις
Eurogroup για νέο μνημόνιο).</b></span></div>
</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Συνεπώς, πρέπει να δούμε το αποτέλεσμα του Βρετανικού
δημοψηφίσματος, με το ιδιαίτερα σημαντικό βάρος που έχει, ως <b>μέρος μιας
ευρύτερα αναπτυσσόμενης τάσης στους ευρωπαϊκούς λαούς που θεωρεί ότι η ΕΕ
και οι πολιτικές της είναι εναντίον τους και όχι υπέρ τους.</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αυτό ακριβώς το γεγονός θέτει επί τάπητος το βασικό ερώτημα:
ε<b>ίναι προοδευτική ή αντιδραστική η πολιτική της ΕΕ και η ίδια η ΕΕ ως
οικοδόμημα;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το εάν η καταδίκη της ΕΕ στη συνείδηση και την ψήφο των λαών γίνεται με
προοδευτικό ή αντιδραστικό χρώμα και το ποιες είναι οι προϋποθέσεις για αυτό,
αποτελούν σπουδαία ερωτήματα, που ωστόσο πρέπει να συζητηθούν με εντελώς άλλους
όρους, έξω από το στρατόπεδο των Ταλιμπάν του Μένουμε Ευρώπη και αποφασιστικά
ενάντια στους πολιτικούς και ιδεολογικούς εκπροσώπους του.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι<b> νεοφιλελεύθεροι</b> θεωρούν προοδευτικό
οτιδήποτε προάγει την ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου χωρίς δεσμεύσεις και των
παραγόμενων προϊόντων, καθώς και την ανάπτυξη του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Ακριβώς για τον ίδιο λόγο πετούν τη σκούφια τους για οποιαδήποτε μέτρο μείωσης
του εργατικού κόστους, περιστολής των εργασιακών κατακτήσεων και των κοινωνικών
δαπανών, καθώς και υποβάθμισης οποιασδήποτε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής
ή/και κρατικής κυριαρχίας σε κάθε χώρα. Δεν τους ενοχλεί λοιπόν ο κάθε Φάρατζ
στη Βρετανία, αλλά κάθε κίνηση ενάντια σε αυτό το σχέδιο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με τον ίδιο τρόπο οι θλιβεροί «<b>αριστεροί» εραστές της ΕΕ</b>,
θεωρούν πισωγύρισμα το BREXIT ακριβώς επειδή έχουν θρησκευτική πίστη στον
«αντικειμενικά προοδευτικό» χαρακτήρα της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» ή/και της
«παγκοσμιοποίησης», στις οποίες βλέπουν μια δήθεν κατάργηση των συνόρων και όχι
την ανύψωση των ταξικών κοινωνικών φραχτών ενάντια στα εργατικά και λαϊκά
στρώματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Την επόμενη κιόλας του σεισμού του BREXIT, φανατικοί
πολέμιοί του όπως η εφημερίδα <b>Γκάρντιαν</b> έκανε λόγο για<b>«εξέγερση
της εργατικής τάξης</b>». Και είναι ακριβώς έτσι. Σε μια από τις βασικές
κοιτίδες του νεοφιλελευθερισμού μια θυμωμένη εργατική τάξη, απειλούμενη από την
εργασιακή ανασφάλεια, τη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής στις μεγαλουπόλεις και
την υποβάθμιση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών, στρέφει την πλάτη όχι μόνο
στην κινδυνολογία της κυβέρνησης των Συντηρητικών, αλλά και στους <b>Εργατικούς</b> που
έτρεξαν να μπαζώσουν «από τα αριστερά» το στρατόπεδο της παραμονής στην ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι περί τον Κάμερον έπαιξαν με διαχειριστική αλαζονεία και
διαπραγματευτικά με το ζήτημα της σχέσης της Βρετανίας με την ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τώρα διαπιστώνουν με τρόμο ότι η καταστροφολογία έναντι της
προοπτικής ενός BREXIT, βασισμένη κυρίως στο επιχείρημα του κινδύνου καθήλωσης
της οικονομικής ανάπτυξης δεν αποδίδει, ακριβώς επειδή <b>εκατομμύρια
εργαζομένων και φτωχών στη Βρετανία, σε αντίθεση με την κοσμοπολίτικη αστική
τάξη και κάποια μεσαία στρώματα, θεωρούν ότι αυτή η ανάπτυξη, έτσι και αλλιώς,
δεν τους περιέχει.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Κοντολογίς, ο βρεγμένος, βροχή δε φοβάται…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αυτή είναι η θεμελιακή βάση τόσο της αποδοκιμασίας και
καταδίκης του στρατοπέδου παραμονής, όσο και της δυναμικής του ΒRΕΧΙΤ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η εικόνα ότι το ρεύμα υπέρ του ΒRΕΧΙΤ τροφοδοτήθηκε
αποκλειστικά ή κυρίαρχα από ξενοφοβικά αισθήματα κατά της μετανάστευσης, είναι
παραπλανητική. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ακόμη και στο βαθμό που αυτός ο παράγοντας διαπιστώνεται
ως σημαντικός χάρη και στις προσπάθειες των ακροδεξιών και εθνικιστών, δεν
μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητος από την <b>όξυνση του κοινωνικού ζητήματος</b> και
τον αντιδραστικό ρόλο που έχει παίξει η ΕΕ με τις αντεργατικές πολιτικές της
και την αντιδημοκρατική της φυσιογνωμία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το γεγονός ότι ένα σημαντικό τμήμα των εργαζομένων
συσχετίζει την εργασιακή και κοινωνική του ανασφάλεια με τον «ξένο» εργάτη,
συνδέεται, ακριβώς, με την ηγεμονία της κυρίαρχης «ευρωπαϊκής» αστικής
ιδεολογίας κοινωνικού δαρβινισμού. Αυτή άλλωστε αποτελεί την ευρύτερη βάση της
διαμόρφωσης του ακροδεξιού ρεύματος σε όλη την ΕΕ. Το να φορτώνονται οι ευθύνες
στον «άλλο» που είναι «δίπλα» και όχι στον «πάνω» που «είναι δικός μας», είναι
μια σταθερή συντεταγμένη της συντηρητικής της τάξης πραγμάτων στάσης που
αναπτύσσει η κεφαλαιοκρατική εξουσία σε κάθε χώρα. Ας μείνουν στην άκρη λοιπόν
οι υποκρισίες…</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το τσουνάμι του BREXIT είχε και άλλους ισχυρούς τροφοδότες:
Εξέφρασε μια <b>διάθεση αποδοκιμασίας των δυνάμεων του πολιτικού
κατεστημένου και των εκάστοτε διαχειριστών</b>. Πρόκειται για ένα διεθνές
αναπτυσσόμενο φαινόμενο ετερόκλητης κατεύθυνσης, αλλά με κοινό παρονομαστή την
αποτυχία της σημερινής μορφής κοινωνικής και πολιτικής ενσωμάτωσης των λαϊκών
μαζών στα σύγχρονα πολιτικά συστήματα των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών.
Αλλού ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Podemos, αλλού ο Τραμπ και η Λεπέν, ωστόσο παντού τα
παραδοσιακά κόμματα εξουσίας εισπράττουν τη συστημική αποτυχία και τον κοινωνικό
θυμό.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το γεγονός ότι το <b>οικονομικό κατεστημένο</b> δεν
είναι εξίσου στο στόχαστρο, σχετίζεται, ασφαλώς, τόσο με την αίσθηση της
ανυπαρξίας εναλλακτικής οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου μοντέλου, όσο και
με την αποψίλωση του πολιτικού λόγου από ταξικούς καθορισμούς, με τεράστια
ευθύνη σε αυτό και της κάθε είδους συστημικής αριστεράς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: center;">
<b><span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Διεκδίκηση ανατροπής της αστικής ηγεμονίας</span></b></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το αστικό νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο (και όχι μόνο η
ακροδεξιά), δήλωσε παρόν όχι μόνο στο στρατόπεδο της παραμονής στην ΕΕ που ήταν
η κυρίαρχη γραμμή του κεφαλαίου, αλλά και στο στρατόπεδο του BREXIT, έχοντας
μάλιστα<b> ηγεμονία</b> σε αυτό. Ο διχασμός μέσα στο Συντηρητικό
κόμμα αντανακλά αφενός <b>συμπτώματα κρίσης της αστικής στρατηγικής,</b> αφετέρου
δε προσπάθεια ενσωμάτωσης του εκλογικού σώματος που αποτελεί τυπική
ανάγκη της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οπωσδήποτε υπάρχει ένα παρελθόν που πρέπει να ληφθεί υπόψιν:
Η ΕΕ είχε πάντα ένα <b>διττό ρόλο</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Από τη μια,</b> αποτελούσε τη συνασπισμένη δύναμη
του ευρωπαϊκού κεφαλαίου έναντι των εργατικών τάξεων στην Ευρώπη αλλά και στον
ανταγωνισμό με τα άλλα καπιταλιστικά κέντρα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Από την άλλη,</b> ήταν ο αναγκαίος συλλογικός
εταίρος των ΗΠΑ στην ευρύτερη Ευρασία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σε αυτή την αντιθετική συνύπαρξη και ανταγωνιστική
αλληλεξάρτηση, <b>ο ρόλος της Βρετανίας ήταν πάντα ενδιάμεσος</b> και
κυρίως ακουμπούσε στη δεύτερη πλευρά. Οι ΗΠΑ από τη μεριά τους, πάντα ήθελαν
μια Βρετανία «δικό τους χέρι», αλλά μέσα στην ΕΕ, ως σημαντικό παράγοντα
επηρεασμού των πολιτικών της.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σήμερα, σε <b>εποχή μεγάλων τριγμών και ανασφάλεια</b>ς,
στο φόντο της<b> καπιταλιστικής κρίσης</b> και της οικονομικής καχεξίας,
οι πολιτικές αβεβαιότητες και αντιπαραθέσεις φουντώνουν, ενώ θα δοκιμαστούν
(όχι σε συνθήκες ηρεμίας) νέες εναλλακτικές και ισορροπίες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο Βρετανικός καπιταλισμός, ιστορικά εξαιρετικά
διεθνοποιημένος, μπροστά στην εικόνα μιας ΕΕ που σαπίζει, είναι λογικό να
αναζητά και άλλους δρόμους, ενώ και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να θεωρούν ακίνητα τα
πράγματα στη Γηραιά ήπειρο και αυτό αντανακλάται στις αντίθετες τοποθετήσεις
Ομπάμα και Τράμπ σε σχέση με το BREXIT.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="text-align: left;"></b></div>
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Το ερώτημα επομένως, δεν είναι γιατί υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου, τα οποία ως αποτέλεσμα της βαθιάς πολιτικής κρίσης του οικοδομήματός του, πλαισίωσαν και τις δύο πλευρές του διλήμματος «έξοδος ή παραμονή» στην περίπτωση του ΒREXIT. Αντίθετα, το βασικό ζητούμενο είναι, οι δυνάμεις της εργατικής πολιτικής να πάρουν θέση χωρίς μασημένα λόγια υπέρ ενός δρόμου ρήξης και αποδέσμευσης κάθε χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με σκοπό τη διάλυση και καταστροφή της.</b></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η συσπείρωση δυνάμεων για<b> αριστερή έξοδο (LEXIT) στη
Βρετανία</b>, που έδωσε τη μάχη από αριστερή, εργατική και διεθνιστική σκοπιά,
ήταν μεγάλο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Αντίθετα, η στάση των Εργατικών υπέρ
της παραμονής, δίπλα στον Κάμερον, άφηνε έκθετο τον εργατικό κόσμο και
βορά στην ακροδεξιά. Οι δυνάμεις του LEXIT με τη θαρραλέα στάση τους, παρά το
μικρό τους μέγεθος, έδειξαν έναν άλλο δρόμο και έσωσαν τη τιμή συνολικά της
Αριστεράς και της εργατικής πολιτικής.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σε εποχές μεγάλης κοινωνικής αναστάτωσης, ας μη ξεχνάμε: Από
τη Βρετανία ως τη Γαλλία και από την Αυστρία ως την Ελλάδα, η χροιά της φωνής
των εργατικών στρωμάτων, το χρώμα της κίνησής τους, μπορεί να μη μας αρέσουν
ή/και να είναι προβληματικά. Αν όμως η Αριστερά, εμμένοντας σε μια ελιτίστικη
και συστημική στάση, δεν ακούσει αυτή τη φωνή και δεν επανασυνδεθεί με τον
κόσμο της φτώχειας και της ακραίας σύγχρονης εκμετάλλευσης, δεν μπορεί να έχει
μέλλον.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Δημοσιεύτηκε στο <a href="http://prin.gr/?p=11047#!prettyPhoto/0/" target="_blank">ΠΡΙΝ</a> 26/6/2016</i></b></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><br /></i></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-38118528132205832362016-06-26T15:31:00.001+03:002016-06-26T15:55:20.272+03:00Ο αριθμός του «θηρίου»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><span style="color: #38761d; font-family: "verdana" , sans-serif;">Γράφει ο<b> Παναγιώτης Ζαβουδάκης.</b></span></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-59jt_cjSpJs/V2_JQ0LuMSI/AAAAAAAAVZI/tpA3O6g3N1Yxi84sF5C6hPHYXBS9jGGnACLcB/s1600/dayafter.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="222" src="https://3.bp.blogspot.com/-59jt_cjSpJs/V2_JQ0LuMSI/AAAAAAAAVZI/tpA3O6g3N1Yxi84sF5C6hPHYXBS9jGGnACLcB/s320/dayafter.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μετά την 24</span><sup style="font-family: Verdana, sans-serif;">η</sup><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Ιουνίου ο αριθμός 1.269.501
φαίνεται πως θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τη συνοχή και την επιβίωση
της ΕΕ με τη μορφή που την ξέραμε μέχρι σήμερα. 1.269.501 είναι οι ψήφοι που
χωρίζουν το «ΝΑΙ» της Βρετανίας στην ΕΕ από το «ΟΧΙ» και τελικά δρομολογούν την
αποχώρησή της. Με καταμετρημένο το σύνολο των εκλογικών τμημάτων η αποχώρηση
(Brexit) συγκέντρωσε 17.410.742 ψήφους δηλαδή το 51,9% των εκλογέων ενώ η
παραμονή (Bremain) έμεινε στους 16.140.141 δηλαδή στο 48,1%. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα αποτελέσματα εξέπληξαν (και εξέθεσαν) όσους μετέτρεπαν
την επιθυμία τους σε πραγματικότητα υποστηρίζοντας το «αναπότρεπτο» της
παραμονής. Είναι βέβαιο πως το επόμενο διάστημα θα δούμε πλήθος αναλύσεων που
θα αποτιμούν το γεγονός από κάθε δυνατή οπτική. Ωστόσο, δεν βλάπτει να
επιχειρήσουμε μερικές πρώτες σκέψεις και παρατηρήσεις.</span></span></b></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Παρατήρηση πρώτη:</b> Απόπειρες αμφισβήτησης της
πολιτικής της ΕΕ υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν. Ωστόσο η πιο ηχηρή δεν
προέρχεται από τις χώρες που οι οικονομίες τους και οι λαοί τους πλήττονται από
την καταστρεπτική πολιτική της ΕΕ. Έρχεται από τους πολίτες μιας χώρας με
δυνατή οικονομία που κοστίζει ακριβά στους εργαζόμενους και το λαό της που πληρώνουν
το κόστος αυτής της οικονομικής δύναμης. Πολλοί ισχυρίζονται πως οι Βρετανοί
ψήφισαν όπως ψήφισαν έχοντας ως ασπίδα τη δυνατή τους οικονομία που θα
απορροφήσει τους κραδασμούς ευκολότερα από ό,τι θα συνέβαινε στις αδύναμες
χώρες του Νότου. Τα αποτελέσματα τους διαψεύδουν γιατί υπέρ της αποχώρησης
τάχθηκε η πλειοψηφία των χαμηλόμισθων αντίθετα με τα μεσαία και ανώτερα
κλιμάκια του εργατικού δυναμικού που απεύχονταν αυτή την εξέλιξη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Παρατήρηση δεύτερη:</b> Οι υποστηρικτές της
παραμονής ήταν όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας εκτός από το ξενοφοβικό κόμμα
«Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου» του Νάιτζελ Φάρατζ, το ΚΚ Βρετανίας και
άλλες αριστερές οργανώσεις και εργατικά σωματεία. Σε επίπεδο συσχετισμού
δυνάμεων υπέρ του ΝΑΙ τάχθηκε περίπου το 80% του πολιτικού κόσμου. Εκτός από το
επιχειρηματικό κατεστημένο, και τα ΜΜΕ έκαναν καθημερινή πλύση εγκεφάλου υπέρ
της παραμονής. Από κοντά και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων και τα γραφεία
στοιχημάτων παράσερναν τους αναποφάσιστους προς το «αναπότρεπτο» Bremain.
Απέναντι σε όλα αυτά, το εκλογικό σώμα είπε «ΟΧΙ» δείχνοντας, αν μη τι άλλο,
πως δεν εμπιστεύεται τις δυνάμεις που θέλουν τη χώρα δέσμια σε μια ΕΕ που
χαράζει πολιτικές λιτότητας σε βάρος όλων των εργαζομένων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Παρατήρηση τρίτη:</b> Δεν πρέπει να μας διαφεύγει η
ανησυχία των καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών κέντρων σχετικά με το
αποτέλεσμα που ήρθε παρότι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το αποτρέψουν. Καθόλου
τυχαίες οι πρώτες δηλώσεις δυσαρέσκειας και ανησυχίας που ήρθαν από τη Γερμανία
(από την Α. Μέρκελ και τον Μ. Σουλτς, ως τη Deutsche Bank, τον Πρόεδρο των
Γερμανικών Βιομηχανιών Μ. Κέρμπερ και τον επικεφαλής του Ινστιτούτου
Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου και έναν εκ των "Σοφών" της
γερμανικής Οικονομίας Κλέμενς Φούεστ που αποφάνθηκε ότι «<i>η απόφαση του
Βρετανού ψηφοφόρου για ένα Brexit αποτελεί ήττα της λογικής</i>»). Από κοντά
και οι ΗΠΑ που δια στόματος Ομπάμα και Τουσκ εκφράζουν ανησυχίες. Όλοι αυτοί
κάτι ξέρουν και κάτι φοβούνται: τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που αυτό το
αποτέλεσμα μπορεί να προκαλέσει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα κινήθηκαν στα γνωστά
μοτίβα τους. Ο Αλ. Τσίπρας είδε στο βρετανικό δημοψήφισμα την ανάγκη για μια
«πιο δημοκρατική» ΕΕ ενώ ο Κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για ευρωπαϊκό σχέδιο που θα
εμπνεύσει τους λαούς της Ευρώπης και θα «τονώσει την πίστη τους στη χρησιμότητα
της Ένωσης» Η ΛΑΕ χαιρέτισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και έκανε λόγο για
ανάγκη εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη (μόνο). Οι απροκάλυπτα ευρωϋποτελείς
πολιτικές δυνάμεις δεν είχαν ανάγκη από λεκτικές ασάφειες. Από το «<i>χάθηκε
μια μάχη, αλλά δεν πρέπει να χαθεί ο πόλεμος</i>» της Φ. Γεννηματά στο «<i>δυστυχώς
ηττηθήκαμε</i>» του Ποταμιού ενώ δεν έλειψαν κι εκείνοι που «μάλωσαν» τους
βρετανούς επειδή είχαν το… θράσος να κάνουν δημοψήφισμα. Ο εκπρόσωπος τύπου της
Ένωσης Κεντρώων υποστήριξε ότι <b>«</b><i>η απόφαση της Αγγλίας να κάνει
δημοψήφισμα ήταν μεγάλο λάθος</i>» ενώ η Ντ. Μπακογιάννη τάχτηκε κατά των
δημοψηφισμάτων υποστηρίζοντας ότι «<i>τα δημοψηφίσματα είναι γενικά λάθος.
Δείτε την Ελλάδα που βγήκε το ΟΧΙ και σε 24 ώρες ο Τσίπρας το έκανε ναι, και
ευτυχώς που το έκανε ναι. Στην Βρετανία όμως δεν θα γίνει αυτό γιατί η χώρα
έχει μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα</i>». Το ΚΚΕ <a href="http://www.902.gr/eidisi/politiki/100953/anakoinosi-gia-apotelesma-toy-vretanikoy-dimopsifismatos" target="_blank"><span lang="EN-US">στην ανακοίνωσή του</span></a> σημείωσε
πως «<i>όσο παραμένει η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η
αστική εξουσία, η όποια εξέλιξη θα συνοδευτεί με νέες βαριές θυσίες για τις
εργατικές - λαϊκές δυνάμεις</i>» και επανέλαβε ότι ο αγώνας για την αποδέσμευση
κάθε χώρας από την ΕΕ πρέπει να συνδεθεί με την εργατική-λαϊκή εξουσία και πως
«<i>η ανασύνταξη και ισχυροποίηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είναι
όρος για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος</i>».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Παρατήρηση τέταρτη:</b> Η προσπάθεια όλων των
αντιδραστικών δυνάμεων της ηπείρου να οικειοποιηθούν το αποτέλεσμα. Όπως είναι
επόμενο, πρωτοπόρος αυτής της προσπάθειας είναι ο Νάιτζελ Φάρατζ που προσπαθεί
να εμφανιστεί ως ο ηγέτης και πολιτικός εκφραστής του Brexitμιλώντας για
«νίκη» και για «μέρα ανεξαρτησίας». Φυσικά το 52% του βρετανικού «ΟΧΙ» απέχει
πολύ από το 12% που πήρε το ξενοφοβικό κόμμα της «Ανεξαρτησίας» στις
βουλευτικές εκλογές. Εκτός από τον ίδιο, και πολλοί άλλοι βολεύονται να
πιστώνουν στον Φάρατζ αυτό το αποτέλεσμα για να αποτρέψουν τα χειρότερα γι’
αυτούς. Έξω από τη Βρετανία, για το «ΟΧΙ» πανηγυρίζουν η Μαρί Λεπέν και οι
ομόσταυλοί της σε κάθε χώρα και ζητούν δημοψηφίσματα σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμος ο διαχωρισμός του «μετώπου του ΟΧΙ»
ανάμεσα στους φασίστες και τα εργατικά κινήματα με αιτήματα τη διάλυση της
καπιταλιστικής ενοποίησης που δρα σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε
κάθε χώρα της ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Παρατήρηση πέμπτη:</b> Μετά το αποτέλεσμα του
βρετανικού δημοψηφίσματος ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ΕΕ δεν έχει αλλάξει.
Ούτε οι συσχετισμοί μέσα σ’ αυτή που ήταν και παραμένουν σε βάρος της εργατικής
τάξης. Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη μέρα για την ΕΕ δεν θα έχει καμιά σχέση με
την τωρινή κατάσταση. Το θέμα είναι αυτή η αλλαγή να είναι υπέρ των εργαζόμενων
κι όχι μια ευκαιρία αναδίπλωσης των αντεργατικών μηχανισμών του διευθυντηρίου.
Θα είναι ουτοπία και επικίνδυνη αυταπάτη να αποδοθεί στο αποτέλεσμα αξία και
βάρος μεγαλύτερο από κείνο που του πρέπει. Η διάλυση του αντεργατικού
οικοδομήματος δεν θα γίνει εύκολα και με αιτήσεις αποχώρησης από τη μέγγενη της
καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Θα έλθει ως αποτέλεσμα της σκληρής πάλης των
εργαζόμενων και των λαών στις χώρες τους. Από αυτή την άποψη πρέπει να ιδωθεί
το βρετανικό δημοψήφισμα, ως η αρχή του ξηλώματος της ευρωενωσιακής γαλέρας σε
βάρος της εργατικής τάξης, ως η αρχή νέων πιο έντονων αγώνων σε κάθε γωνιά της
ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>***</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: windowtext; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><!--[if gte vml 1]><v:shape id="Εικόνα_x0020_24"
o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75" alt="http://www.ergatikosagwnas.gr/images/fotos1/bresults.jpg"
href="http://www.ergatikosagwnas.gr/images/fotos1/bresults.jpg" target="_blank"
style='width:384pt;height:287.25pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'
o:button="t">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\6E12~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image007.jpg"
o:title="bresults"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-hm-Zfn7H6FU/V2_JNObkDwI/AAAAAAAAVZA/a5iQg2uDzbURvVYTwJ3QN1bXj_pcl49NwCLcB/s1600/bresults.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://1.bp.blogspot.com/-hm-Zfn7H6FU/V2_JNObkDwI/AAAAAAAAVZA/a5iQg2uDzbURvVYTwJ3QN1bXj_pcl49NwCLcB/s320/bresults.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αντί δικού μας σχολίου, παραθέτουμε το κλείσιμο του σχολίου
«<a href="http://news247.gr/eidiseis/gnomes/kyrio-arthro/o-monodromos-odhghse-ston-toixo.4135278.html" target="_blank"><span lang="EN-US">Ο μονόδρομος οδήγησε στον τοίχο</span></a>»
του Μάνου Χωριανόπουλου<i>, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247:</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Αν οι αγορές και οι πολιτικοί νιώθουν τον τρόμο του
Brexit, οι πολίτες που υποφέρουν από τις ανισότητες σε κάθε χώρα της Ένωσης,
δεν αισθάνονται κάτι διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη μέρα, την
προηγούμενη εβδομάδα ή τον προηγούμενο μήνα.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Όταν λοιπόν φτάνει ένας Ευρωπαίος να θέσει το ερώτημα
“Εντός ή εκτός Ευρώπης”; στον εαυτό του, μπορεί η απάντηση να είναι διαφορετική
από αυτό που περιμένουν οι αγορές και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σύντομα θα ξέρουμε αν οι ηγεσίες της Ευρώπης έχουν λάβει
το μήνυμα και σε λίγους μήνες θα φανεί αν σχεδιάζουν να κάνουν και κάτι γι'
αυτό ή απλώς θα περιμένουν την επόμενη κρίση και το επόμενο πιθανό -exit.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Μπορεί πολλοί να παρουσιάσουν το αποτέλεσμα ως νίκη του
εθνικισμού και του λαϊκισμού, αλλά θα πρέπει επίσης να διαβαστεί και ως ήττα
των μανδαρίνων των Βρυξελλών και των φανατικών της λιτότητας, που έχουν σήμερα
το πάνω χέρι στην ΕΕ και παρουσιάζουν τις θέσεις τους, ως μονόδρομο</i>.<i>»</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>***</b></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Αντί επιλόγου:</b> Στο μύθο της «Αποκάλυψης» το 666
θεωρείται ο «αριθμός του θηρίου». Στη σημειολογία των Βρυξελλών ο
«αριθμός του θηρίου» θα είναι ο αριθμός 1.269.501, η διαφορά που χάρισε στο
βρετανικό «ΟΧΙ» την υπεροχή. Και μπορεί να γίνει η απαρχή για άλλα «θηρία»:
τους εργαζόμενους όλης της ΕΕ που θα παλέψουν για τη χειραφέτησή τους από τα
δεσμά της ΕΕ. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μπορεί να γίνει η αρχή που θα
οδηγήσει σε μια άλλη Ευρώπη χωρίς τα δεσμά της ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στη χώρα μας μια τέτοια προσπάθεια <a href="https://dieexodos.wordpress.com/" target="_blank"><span lang="EN-US">μόλις ξεκινάει</span></a>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><i><br /></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><i>Πηγή:<a href="http://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/arthra-analysis/1032-o-arithmos-tou-thiriou">Εργατικός Αγώνας</a></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-3191547560202772302016-06-10T12:10:00.001+03:002016-06-10T12:10:02.705+03:00Η Βενεζουέλα και η οπορτουνιστική θεωρία του «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><i><span style="color: #38761d;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Γράφει ο </span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Νίκος Μόττας</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">* </span></span></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-4CQKQM5KSb4/V1p-fr9XyyI/AAAAAAAAVYg/PSeJ8F8VOr4jVy89BCM_ICeHpQ-gH4DxQCLcB/s1600/karakas1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="166" src="https://3.bp.blogspot.com/-4CQKQM5KSb4/V1p-fr9XyyI/AAAAAAAAVYg/PSeJ8F8VOr4jVy89BCM_ICeHpQ-gH4DxQCLcB/s320/karakas1.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών στη Βενεζουέλα είναι καταιγιστικές. Από </span><a href="http://atexnos.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82/" style="font-family: Verdana, sans-serif;">την εκλογική νίκη</a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> της δεξιάς-αντιδραστικής αντιπολίτευσης τον περασμένο Δεκέμβρη, μέχρι την </span><a href="http://atexnos.gr/proetimasies-gia-stratiotiki-epemvasi-sti-venezouela-dolofonithike-o-proin-dioikitis-tis-mpolivarianis-politofilakis/" style="font-family: Verdana, sans-serif;">πρόσφατη δολοφονία</a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> του πρώην διοικητή της μπολιβαριανής πολιτοφυλακής παρατηρούμε μια σειρά γεγονότων που οδηγούν στην αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Μαδούρο. Δεκαοχτώ χρόνια από τον ερχομό του Ούγκο Τσάβες στην εξουσία το 1998, η λεγόμενη «μπολιβαριανή Επανάσταση» τρίζει επικίνδυνα, με την συντηρητική αντιπολίτευση να έχει περάσει στην αντεπίθεση και μια σειρά εξωτερικών παραγόντων (ΗΠΑ, γειτονικές κυβερνήσεις, Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών κλπ.) να επιχειρούν ποικιλοτρόπως παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.</span></span></b></blockquote>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a>Η κρίση στη Βενεζουέλα έχει δύο όψεις: Η μια όψη είναι ότι η κυβέρνηση και ο λαός της χώρας δέχονται μια πολυπλόκαμη επίθεση από ιμπεριαλιστικά κέντρα, με σκοπό την όξυνση της κατάστασης σε τέτοιο βαθμό που να δικαιολογεί πιθανή στρατιωτική επέμβαση. Η επίθεση στη Βενεζουέλα εντάσσεται στο πλαίσιο ευρύτερων ενδοιμπεριαλιστικών-ενδοαστικών συγκρούσεων και ανταγωνισμών που, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, λαμβάνουν χώρα στη Λατινική Αμερική. Αυτό προκύπτει και από τις εξελίξεις στη Βραζιλία (7η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο) όπου η ενδοαστική «φαγωμάρα» και το όργιο σκανδαλολογίας οδήγησε στην αποπομπή της προέδρου Ντ.Ρούσεφ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η δεύτερη- και εξόχως σημαντική- όψη της κρίσης της Βενεζουέλας σχετίζεται με τον ίδιο το χαρακτήρα της «μπολιβαριανής επανάστασης» αλλά και ευρύτερα των αριστερών-προοδευτικών κινημάτων που αναδύθηκαν στη Λατινική Αμερική τις τελευταίες δεκαετίες. Τίθενται, λοιπόν, αυτόματα ορισμένα ερωτήματα: <i>Τι ταξικό πρόσημο είχε η μπολιβαριανή διαδικασία αλλά και ριζοσπαστικά, αριστερά ρεύματα σε χώρες όπως η Βολιβία του Μοράλες; Πως διαχειρίστηκαν οι δυνάμεις αυτές τα ερείπια της φτώχειας και της εξαθλίωσης που άφησαν πίσω τους δεκαετίες δεξιών-συντηρητικών κυβερνήσεων; Προς τα που οδηγήθηκε πολιτικά και οικονομικά το ριζοσπαστικό κίνημα που αναδείχθηκε στη Λατινική Αμερική στα τέλη του 20ου αιώνα;</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι αδιαμφισβήτο ότι την τελευταία εικοσαετία συνέβησαν θετικές κοινωνικοπολιτικές διεργασίες στη Λατινική Αμερική. Πρόκειται για διεργασίες και αλλαγές που- δικαίως- συνοδεύτηκαν από την προσδοκία και ελπίδα ότι οι λαοί της καταπιεσμένης και καταληστευμένης αυτής ηπείρου θα μπορούσαν να σπάσουν τα ιμπεριαλιστικά τους δεσμά. Ταυτόχρονα, όμως, οι ίδιες αυτές αλλαγές συνοδεύτηκαν από αυταπάτες και στρεβλώσεις για το πως θα μπορούσαν τα μαζικά λατινοαμερικάνικα κινήματα να προσεγγίσουν τον σοσιαλισμό. Οι αυταπάτες αυτές βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μια εποχή που ο μαρξισμός-λενινισμός, ο ιστορικός σοσιαλισμός του 20ου αιώνα, δέχονταν ανηλεή επίθεση από φορείς «ανανεωτικών», οπορτουνιστικών αντιλήψεων. Η ιδεολογική λάσπη που δέχθηκε η σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ου αιώνα πήγε χέρι-χέρι με την ανάδυση ενός νέου «ιδεολογήματος»- του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα». Στη θεωρία αυτή βασίστηκαν κινήματα όπως η μπολιβαριανή επανάσταση του Τσάβες, η κυβέρνηση του Έβο Μοράλες στη Βολιβία, η κυβέρνηση του Ράφαελ Κορέα στο Εκουαδόρ και άλλες δυνάμεις στη Λατινική Αμερική, σε μια προσπάθεια να συσπειρώσουν και να κινητοποιήσουν ευρύτερες λαϊκές μάζες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το πρόβλημα με τον «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» συνίσταται σε δύο βασικά πράγματα: Πρώτον, αν και εμφανίζεται ως σχετικά νέα θεωρία, επί της ουσίας είναι ένα σύνολο παλιών, αντιμαρξιστικών ιδεολογημάτων με νέο περιτύλιγμα. Δεύτερον, δεν συνιστά «σοσιαλισμό», αλλά ένα τροποποιημένο είδος σοσιαλδημοκρατίας. Αν και η θεωρία αυτή εισήλθε δυναμικά στο δημόσιο διάλογο με αφορμή την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση (2007-2008), εντούτοις η ιδεολογική της σύλληψη ξεκινά το 1996 από το γερμανό κοινωνιολόγο Χάνς Ντίτριχ Στεφαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: #cc0000;">Αντιμαρξιστικά ιδεολογήματα με επαναστατικό περιτύλιγμα.</span></h3>
<div>
<span style="color: #cc0000;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-3N7_60C3Pdw/V1p95ZKnJzI/AAAAAAAAVYc/MwCbbVZhg2MpIP50e-2D5D9O7kK5HEp6wCKgB/s1600/venez7.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/-3N7_60C3Pdw/V1p95ZKnJzI/AAAAAAAAVYc/MwCbbVZhg2MpIP50e-2D5D9O7kK5HEp6wCKgB/s1600/venez7.jpg" /></a></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η θεωρία του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» κινείται στις ίδιες ιδεολογικές ράγες με αυτές του λεγόμενου «ευρωκομμουνισμού» (δημοκρατικός δρόμος προς το σοσιαλισμό), επεκτείνοντας τις αυταπάτες και τον οπορτουνισμό ένα βήμα παραπέρα. Ξεκινάει με την παραδοχή ότι τόσο ο Καπιταλισμός, όσο και ο Σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα, χαρακτηρίζονται από τεράστιο έλλειμα δημοκρατίας και απέτυχαν να δώσουν λύσεις σε επείγοντα ζητήματα της ανθρωπότητας. Με λίγα λόγια, η θεωρία του Ντίτριχ «τσουβαλιάζει» τις κατακτήσεις του ιστορικού Σοσιαλισμού που γνωρίσαμε με την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δε μένει, όμως, εκεί. Εμφορούμενη από μια ιδεαλιστική, αντιμαρξιστική αντίληψη της Ιστορίας, η νέα θεωρία συνίσταται επιγραμματικά στα εξής:</span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><div>
<span style="text-align: justify;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Αρνείται τον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης ως επαναστατικού υποκειμένου. Προπαγανδίζει δε <i>«το τέλος των βασικών κοινωνικών προγραμμάτων της μεγαλοαστικής τάξης και της ιστορικής εργατικής τάξης» </i>(Ντίτριχ). Ως εκ τούτου, η ταξική πάλη δεν είναι αναγκαία και τη θέση της μπορεί να πάρει ένα είδος συνεργασίας των τάξεων.</blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Αρνείται τη δικτατορία του προλεταριάτου. Αντιθέτως, προκρίνει ένα είδος «συμμετοχικής δημοκρατίας» και την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός κράτους με θεσμούς (οικονομικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς κλπ.) που θα ρυθμίζουν την κοινωνική ζωή. Αποφεύγει να αναφέρει το ποιά τάξη θα βρίσκεται στην εξουσία, αφήνοντας να εννοηθεί- γενικά και αόριστα- την ύπαρξη ενός υποτιθέμενα ανεξάρτητου, αταξικού(!) κράτους προς όφελος όλων.</blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Μεικτή οικονομία και αποδοχή της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής: Σε αυτό το σημείο, αποκαλύπτεται πλήρως- και πέραν πάσης αμφιβολίας- ο σοσιαλδημοκρατικός χαρακτήρας της θεωρίας. Ο καπιταλισμός δεν χρειάζεται να ανατραπεί, αλλά χρήζει διαχείρισης προς όφελος του… κοινού καλού. Το ιδιωτικό κεφάλαιο, σύμφωνα με τον γερμανό κοινωνιολόγο, θα αναγκαστεί (πως άραγε;) από την κυρίαρχη κρατική παραγωγή, να δουλέψει για την ανάπτυξη του συνόλου του λαού! Ο ίδιος ο Χ.Ντίτριχ παραδέχεται: <i>«Ο μόνος εφικτός τρόπος (για τον σοσιαλισμό) είναι μια μεικτή οικονομία, που θα έχει τρία συστατικά στοιχεία, το Κράτος, την ιδιωτική πρωτοβουλία και τη δημόσια περιουσία στη μορφή συνεταιρισμών».</i></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο περίφημος, λοιπόν, «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα» δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια θεωρία που ενσωματώνει στοιχεία του ευρωκομμουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, διανθισμένη με αντινεοφιλελεύθερη ρητορική. Πρόκειται για θεωρία άκρως βολική για την αστική τάξη και την εξουσία των μονοπωλίων, καθώς λειτούργησε και λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για μεγάλο μέρος των εργατικών-λαϊκών μαζών, τόσο στη Λατινική Αμερική, όσο και στην Ευρώπη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Βλ.περισσότερα: Νίκος Μόττας, «Σοσιαλισμός του 21ου αιώνα»: επαναστατική θεωρία η σοσιαλδημοκρατικός οπορτουνισμός, Μαρξιστική Επιθεώρηση Praxis, Τεύχος.3, 2013. <a href="http://praxisreview.gr/21/">http://praxisreview.gr/21/</a></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το αντιμαρξιστικό ιδεολογικό κατασκεύασμα του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» άσκησε τεράστια επιρροή στα λατινοαμερικανικά κινήματα των τελευταίων χρόνων. Υιοθετήθηκε δε, με επι μέρους παραλλαγές, ως εναλλακτικό μοντέλο απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό από μια σειρά ηγεσίες της λατινοαμερικανικής ηπείρου: Τσάβες, Μοράλες, Κορέα, Λούλα κλπ. Στη Βενεζουέλα, η «μπολιβαριανή επανάσταση» χτίστηκε στις βάσεις αυτής της θεωρίας (ο Χ.Ντίτριχ υπήρξε για ένα διάστημα σύμβουλος του προέδρου Τσάβες), επιχειρώντας να προχωρήσει σε δίκαιη αναδιανομή πλούτου, επιτρέποντας την ύπαρξη και δραστηριοποίηση του ιδιωτικού κεφαλαίου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δύο εκ των ηγετικών στελεχών του PSUV (Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας), οι Άλι Ροντρίγκες Αράκε και Αλμπέρτο Μούγερ Ρόχας, γράφουν σχετικά με τον «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα»: <i>«είναι μια διαδικασία που δεν περιορίζει τις οικονομικές ελευθερίες καθώς θεωρεί ότι ο ανταγωνισμός είναι δημοκρατικός υπό τον όρο να είναι σαφής και να μην οδηγεί στη δημιουργία ολιγοπωλίων ή μονοπωλίων», «δεν πέφτει στο λάθος να θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου», </i>στοχεύει<i> «στη διεύρυνση του δημόσιου χώρου», </i>στην<i> «ανάπτυξη του παραγωγικού μηχανισμού στο πλαίσιο μιας βιώσιμης οικονομίας μέσω της δημιουργίας νέων -δημόσιων, κοινοτικών και ιδιωτικών- επιχειρήσεων και την ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών». </i>(Α.Ρ. Αράκε – Α.Μ. Ρόχας: «Ο σοσιαλισμός της Βενεζουέλας και το κόμμα που θα τον προωθήσει», εκδ. ΚΨΜ, Αθήνα 2009).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο παραλληλισμός με τις γνωστές σε Ευρώπη και Ελλάδα δοκιμασμένες σοσιαλδημοκρατικές συνταγές είναι αναπόφευκτος. Ο σοσιαλισμός της μπολιβαριανής επανάστασης – πέραν των όποιων αδιαμφισβήτητων καλών προθέσεων- ήταν και είναι ένας σοσιαλισμός της αγοράς, μια φιλολαϊκή μεταρρυθμιστική προσπάθεια μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Πόσο όμως φιλολαϊκό και κυρίως, για πόσο διάστημα αποτελεσματικό, μπορεί να είναι ένα εγχείρημα που, επί της ουσίας, επιχειρεί να προσεγγίσει τον σοσιαλισμό μέσα από κοινωνικά προγράμματα, ενίσχυση των συνεταιρισμών, κρατικοποιήσεις τομέων της οικονομίας και αναδιανομή εισοδήματος, χωρίς να αγγίζει την ουσία του προβλήματος; Πόσο πραγματικά φιλολαϊκό μπορεί να είναι ένα εγχείρημα που προσπαθεί να συγκεράσει τις ανυπέρβλητες ταξικές διαφορές, αφήνοντας άθικτη την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και έναν ιδιωτικό τομέα να κυριαρχεί;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: #cc0000;">Μια προδιαγεγραμμένη εξέλιξη</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βενεζουέλα δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Αποτελούν λογική συνέπεια της πορείας που ακολούθησε η μπολιβαριανή επανάσταση, ασχέτως της φυσικής ή μη παρουσίας του Ούγκο Τσάβες. Η αστική τάξη της χώρας- η οποία συνδέεται στενά με αμερικανικά μονοπωλιακά συμφέροντα- έψαχνε την κατάλληλη χρονικά ευκαιρία ώστε να χτυπήσει. Και το έπραξε αυτό εκμεταλλευόμενη μια σειρά απο παράγοντες (οικονομική κρίση, πολιτική διαφθορά στος κόλπους του PSUV, κλπ.) και μειονεκτήματα της μπολιβαριανής εξουσίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η κρίση της Βενεζουέλας αποδεικνύει τη λαθεμένη αντίληψη που υπάρχει σε κόλπους της λατινοαμερικάνικης (αλλά και της ευρωπαϊκής) αριστεράς για το ζήτημα του Ιμπεριαλισμού. Πρόκειται για την αντίληψη που θεωρεί τις- πράγματι υπαρκτές- ανισότιμες σχέσεις μεταξύ των χωρών της Λατινικής Αμερικής και των ΗΠΑ ως σχεδόν αποκλειστική αιτία καθυστέρησης και υπανάπτυξης των οικονομιών τους. Έτσι, πολλά απ’ τα λατινοαμερικάνικα κινήματα (συμπεριλαμβανομένου του «τσαβισμού») έδωσαν βάση στο λεγόμενο αντι-αποικιακό, αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα, στην απεξάρτηση δηλαδή από τα δεσμά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, υποβαθμίζοντας το ρόλο των ντόπιων αστικών τάξεων. Ως εκ τούτου, παρατηρήθηκε το φαινόμενο να διαχωρίζεται η αστική τάξη («ξενόδουλη» ή «πατριωτική») κάθε χώρας με βάση την στάση που κρατά απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Πρόκειται για λαθεμένη αντίληψη που αυτονομεί τις σχέσεις εξάρτησης και αλληλεξάρτησης από τον αγώνα για την ανατροπή των ίδιων των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-xeenZtdo1Ms/V1p99-GoXcI/AAAAAAAAVYo/Qz7SnI9wCGQFcv840fwlEzOF77cg86r4QCKgB/s1600/che77.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-xeenZtdo1Ms/V1p99-GoXcI/AAAAAAAAVYo/Qz7SnI9wCGQFcv840fwlEzOF77cg86r4QCKgB/s320/che77.jpg" width="223" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Η εθνική αστική τάξη είναι ανίκανη να πάρει μια αγωνιστική θέση κατά του ιμπεριαλισμού. Αυτό αποδεικνύει πως φοβάται περισσότερο τη λαϊκή επανάσταση, πατά τη δεσποτική πίεση των μονοπωλίων που κακοποιούν τον εθνικό χαρακτήρα, προσβάλουν τα πατριωτικά αισθήματα και αποικιοποιούν την οικονομία. Η υψηλή αστική τάξη (μπουρζουαζία) δεν διστάζει να συμμαχήσει με τον ιμπεριαλισμό και τους λατιφουντίστες για να πολεμήσει το λαό και να εμποδίσει το δρόμο του προς την επανάσταση».</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[…]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>«Όταν μας μιλούν για την κατάκτηση της εξουσίας με κανονικές εκλογές, η ερώτησή μας είναι πάντα η ίδια: αν ένα λαϊκό κίνημα κατακτήσει την εξουσία με μεγάλη πλειοψηφία και αποφασίσει να αρχίσει τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές, κατά το πρόγραμμα, δεν θα βρεθεί αμέσως σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές τάξεις της χώρας;»</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
– Τσε Γκεβάρα, Κούβα: Μοναδική περίπτωση ή πρωτοπόρος στον αγώνα κατά του Ιμπεριαλισμού; Άρθρο για το περιοδικό Verde Olivo, 9 Απρίλη1961.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η παραπάνω αντίληψη που αναφέραμε είχε επίπτωση και στην στρατηγική κομμουνιστικών κομμάτων της Λατινικής Αμερικής, πολλά από τα οποία προέταξαν τη δημιουργία ριζοσπαστικών αστικοδημοκρατικών, αντι-ιμπεριαλιστικών μετώπων δράσης, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την αναγκαιότητα της ταξικής πάλης και της σοσιαλιστικής επανάστασης. Επί της ουσίας, τα λατινοαμερικανικά κινήματα, όπως η μπολιβαριανή επανάσταση, σήκωσαν τα λάβαρα ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα απέναντι στους γιάνκηδες, χαμηλώνοντας όμως ταυτόχρονα- χάρην της εσωτερικής διαταξικής ενότητας- την σημαία του ταξικού αγώνα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το κοινωνικό υποκείμενο που ηγήθηκε της μπολιβαριανής διαδικασίας, σημειώνει το ΚΚ Βενεζουέλας (PCV), <i>«αντιστοιχεί σε ένα ταξικό προφίλ μεσαίων και μικροαστικών στρωμάτων, όχι στην εργατική τάξη, που είναι το πραγματικό κοινωνικό υποκείμενο που καλείται ιστορικά να οικοδομήσει το σοσιαλισμό»</i> (14ο Συνέδριο, 2011). Την ίδια στιγμή, η ντόπια αστική τάξη και οι βορειοαμερικανοί σύμμαχοι της συνέχισαν να έχουν επιρροή σε τμήματα της εργατικής αριστοκρατίας. Να θυμήσουμε πως η Συνομοσπονδία Εργατών Βενεζουέλας (CTV) ήταν εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος ενάντια στον Ούγκο Τσάβες το 2002. Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη της έλλειψης ενός κόμματος επαναστατικής πρωτοπορίας, με μαρξιστικά-λενινιστικά χαρακτηριστικά, αντί του πολυσυλλεκτικού και ιδεολογικά νεφελώδους κυβερνητικού συνασπισμού PSUV. Ο πολιτικός χαρακτήρας, η ταξική σύνθεση και η ιδεολογική κατεύθυνση του τσαβικού PSUV αποτελούν ένα ζήτημα ξεχωριστής μελέτης που, ασφαλώς, δε μπορεί να αναλυθεί εκτενώς στα πλαίσια ενός άρθρου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="color: #cc0000;">Συμπεράσματα</span></h3>
<div>
<span style="color: #cc0000;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-ztp3Gf5bfOk/V1p-AMkYBuI/AAAAAAAAVYo/aqm6WIoCxBEDol6qsEPSHBydfcrxHEw9QCKgB/s1600/agalma.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-ztp3Gf5bfOk/V1p-AMkYBuI/AAAAAAAAVYo/aqm6WIoCxBEDol6qsEPSHBydfcrxHEw9QCKgB/s320/agalma.jpg" width="214" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση ανέδειξε ακόμη περισσότερο τη Λατινική Αμερική ως πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων και αντιθέσεων. Στο πλαίσιο αυτό αναδείχθηκαν περισσότερο από ποτέ άλλοτε οι αδυναμίες της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος σε μια σειρά χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας. Κανείς δε μπορεί να προβλέψει πως θα εξελιχθεί η κρίση της μπολιβαριανής επανάστασης. Αυτό που βγαίνει ως καταστάλαγμα τόσο των πρόσφατων γεγονότων, όσο και της συνολικής πορείας της μπολιβαριανής διαδικασίας, είναι ότι ο λεγόμενος «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα» αποδείχθηκε αυτό που, εξ’ αρχής, ήταν: μια λατινοαμερικάνικη έκδοση του «ευρωκομμουνισμού», μια αυταπάτη δηλαδή ότι το καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να καλωπιστεί, να εξανθρωπιστεί, να γίνει διαχειρίσιμο προς όφελος των λαϊκών στρωμμάτων. Τα πειράματα των αριστερών, προοδευτικών, σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική ήρθαν να προστεθούν στην συσσωρευμένη ιστορική πείρα που λέει ότι δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει. Είχαν προηγηθεί άλλωστε, αρκετές δεκαετίες πριν, η Γουατεμάλα του Χάκομπο Άρμπενς το 1954 και η πικρή εμπειρία της Χιλής του Σαλβαδόρ Αλιέντε το 1973.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οφείλουμε, ωστόσο, να σημειώσουμε και κάτι ακόμη: Η αλληλεγγύη απέναντι στο λαό της Βενεζουέλας – που πρέπει να είναι αυτονόητη για κάθε κομμουνιστή- δε μπορεί παρά να συνοδεύεται από τα αναγκαία συμπεράσματα. Η ξεκάθαρη καταδίκη της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας που «βάζει χέρι» τη Βενεζουέλα οφείλει να πηγαίνει μαζί με την κριτική, τη διαλεκτική ανάλυση και επεξεργασία των γεγονότων, ώστε να παράγεται εμπειρία και γνώση. Για να διαλύονται οι αυταπάτες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η εποχή μας- εποχή κυριαρχίας του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού- είναι εποχή περάσματος από τον σάπιο καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Είναι εποχή προλεταριακών επαναστάσεων. Σε αυτό δεν χωράνε ούτε «τρίτοι δρόμοι», ούτε απάτες και αυταπάτες.</div>
<i><br /><br /><b><span style="color: #666666;">* Ο Νίκος Μόττας είναι υποψ. διδάκτωρ πολιτικών επιστημών και ιστορίας</span></b></i></span><div>
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<span style="color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif;"><b><i>Πηγή: <a href="http://atexnos.gr/h-venezouela-kai-h-oportounistiki-theoria-tou-sosialismou-tou-21-ou-aiona/">Ατέχνως</a></i></b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-12531584177590552082016-05-12T11:31:00.002+03:002016-05-13T18:29:37.359+03:00Το φορολογικό και ασφαλιστικό νομοσχέδιο και η απάντηση του εργατικού κινήματος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής *</span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-1Vn1ZxGhNRY/VzQ92saLSKI/AAAAAAAAVXY/MSihH-yU3oMgmaq2Q9_X8TvTvqOXPAZ6wCKgB/s1600/ergates1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="189" src="https://2.bp.blogspot.com/-1Vn1ZxGhNRY/VzQ92saLSKI/AAAAAAAAVXY/MSihH-yU3oMgmaq2Q9_X8TvTvqOXPAZ6wCKgB/s320/ergates1.jpg" width="320" /></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;">Την Κυριακή τα μεσάνυχτα η βουλή ψήφισε νομοσχέδιο που υλοποιούσε φορολογικά και ασφαλιστικά θέματα του τρίτου μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Λεηλασία των συντάξεων, φοροκαταιγίδα άμεσων και έμμεσων φόρων ύψους 5,4 δισ. €, έτοιμος και ο αυτόματος μηχανισμός λήψης πρόσθετων μέτρων και φυσικά παρόντα και τα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα, κυρίως έμμεσοι φόροι που μέσω του συγκεκριμένου μηχανισμού θα μπουν σε εφαρμογή αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% το 2018 και για όλα τα επόμενα χρόνια.</span></b> </blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;">Καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα ήταν οι λεονταρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να νομοθετήσει προκαταβολικά μέτρα για το 2018, φοβούμενη ότι θα ήταν η σταγόνα που θα ξεχείλισε το ποτήρι και οι επιπτώσεις στην ίδια και τα κόμματα που την απαρτίζουν μεγάλες.</span></b></blockquote>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Από τη στιγμή που έχει ήδη κάνει δεκτό ότι θα ληφθούν μέτρα αντίστοιχα με την υστέρηση των στόχων και προτείνει αυτόματο μηχανισμό για τη λήψη πρόσθετων μέτρων, όλα τα υπόλοιπα είναι για το θεαθήναι. Η επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις δεν σταματά εδώ, έπεται και συνέχεια με νέα μέτρα σε φορολογία και περικοπές δαπανών και παράλληλα άνοιγμα των εργασιακών με πολύ σημαντικές ανατροπές όπως η απελευθέρωση των απολύσεων, ο συνδικαλιστικός νόμος και άλλα. Μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο θα πρέπει να νομοθετηθούν η παράδοση των κόκκινων δανείων σε μεγάλα αλλοδαπά ταμεία, το ΤΑΙΠΕΔ και το νέο κύμα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και μαζί πακέτο προσθέτουν έμμεσων φόρων που προσεγγίζει τα 2 δισ. €.</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αυτόματος μηχανισμός λήψης πρόσθετων μέτρων που οδηγεί σε οριζόντιες περικοπές οι οποίες περιλαμβάνουν πλήθος δαπανών μέχρι και περικοπή μισθών και συντάξεων είναι έξω από τις αρμοδιότητες της βουλής και οι περικοπές θα υλοποιούνται αυτόματα με Προεδρικό Διάταγμα. Απ 'ότι όλα τα παραπάνω δείχνουν με τη συμφωνία αυτή δεν δεσμεύεται μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και οι επόμενες κυβερνήσεις, ουσιαστικά η χώρα μπαίνει σε μόνιμη επιτήρηση και σε τέταρτο μνημόνιο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η απόφαση για τη μείωση του χρέους ουσιαστικά δεν ήταν τίποτε διαφορετικό από το τυρί που έκρυβε τη φάκα των μνημονίων και του ακόμη μεγαλύτερου ακρωτηριασμού της λαϊκής και της εθνικής κυριαρχίας. Εκτός του γεγονός ότι είναι να γίνει θα γίνει σε τρεις φάσεις και στις δύο πρώτες ως το 2018 ουσιαστικά θα γίνουν ελάχιστα, στην τρίτη φάση δεν πρόκειται να υπάρξει φυσικά κούρεμα ή τουλάχιστον ουσιαστική μείωση του χρέους, αλλά διευκόλυνση για την καταβολή των τοκοχρεολυσίων μετά το 2022 που τα ποσά αυτά είναι τεράστια. Συζήτηση γίνεται να καθοριστεί ένα ανώτατο όριο ετήσιων καταβολών για το χρέος, αυτό όμως σημαίνει ότι η αποπληρωμή του θα παραταθεί για πολλές δεκαετίες και η χώρα θα είναι απόλυτα εξαρτημένη και ο λαός θα ζει με τα μνημόνια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα μέτρα της κυβέρνησης τα κάνει πιο επώδυνα το γεγονός ότι έρχονται να προστεθούν σε αυτά των προηγούμενων μνημονίων. Πάνω στη φοροεπιδρομή που επέβαλαν τα προηγούμενα μνημόνια έρχονται να προστεθούν οι νέες μεγάλες επιβαρύνσεις σε άμεσους και έμμεσους φόρους, στις πολύ μεγάλες μειώσεις των μισθών και των συντάξεων έρχονται νέες που θα μετατρέψουν τις συντάξεις σε φιλοδωρήματα, στις μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας έρχεται το ολοκληρωτικό ξεπούλημα. Έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα μέτρα αυτά και όχι αν είναι ή δεν είναι πιο βαριά από τα προηγούμενα. Οι εργαζόμενοι θα εκτιμήσουν και θα συγκρίνουν σε τι δεσμεύτηκε η κυβέρνηση και τι τους επεφύλαξε, που οδηγείται η ζωή και η προοπτική αυτών και των παιδιών τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός έδωσε τόνο πανηγυρικό και οι θριαμβολογίες έδωσαν και πήραν. Δεν έχουν όμως καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Τίποτε από όσα υποστήριξε δεν ισχύει. Απλώς εμφανίστηκε στο ρόλο που είχαν παλιότερα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με αντίστοιχα επιχειρήματα και διάθεση παραπλάνησης του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση που θα καταργούσε τα μνημόνια και θα έδιωχνε τους τροϊκανούς, θα διεκδικούσε τη διαγραφή του χρέους, θα έφερνε τον κατώτατο μισθό στα 751 €, θα έδινε τη δέκατη τρίτη σύνταξη ... υπέγραψε νέο μνημόνιο και παίρνει εξαιρετικά επώδυνα μέτρα σε βάρος του λαού και της χώρας. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο εργαζόμενος κόσμος συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για μια νέα μεγάλων διαστάσεων επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή του, για μια νέα μεγάλη πρόκληση από την ιερή συμμαχία κεφαλαίου, «θεσμών» και κυβέρνησης. Αμέσως η σκέψη πάει στην αντίδραση της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού σε αυτή την πρόκληση, όχι ίσως με την έννοια, αν μπόρεσε ή όχι να εμποδίσει την ψήφιση αυτών των μέτρων, αλλά σχετικά με την εικόνα που εμφάνισε το συνδικαλιστικό κίνημα και τι είδους και ποιας έκτασης ήταν η αντίδραση του, αν μέσα από αυτό τον κύκλο των κινητοποιήσεων βγήκε ενισχυμένο, προώθησε πλατύτερα τη συσπείρωση των εργαζομένων και την κοινωνική συμμαχία, την ενότητα και τη μαζικοποίηση του, την ενίσχυση της ταξικής συνείδησης των εργαζομένων, διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις των αυριανών νικών και κατακτήσεων.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παρά τη μεγάλη προσπάθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, κυρίως των τηλεοπτικών σταθμών, για αντιπολιτευτικούς από τα δεξιά λόγους να εμφανίσουν τις κινητοποιήσεις ως μεγάλες, ορισμένοι μίλησαν και για επανάληψη αυτών 2010 - 2012, επρόκειτο περί αντιδράσεων υποτονικών. Η απεργία είχε ελάχιστη επιτυχία εκτός ορισμένων κλάδων (ναυτεργάτες) και τα συλλαλητήρια ήταν εντελώς αναντίστοιχα με το μέγεθος της κυβερνητικής επίθεσης και με τις σημερινές δυνατότητες που το ίδιο το κίνημα έχει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν ως απόλυτος αιφνιδιασμός από την κυβέρνηση, έπρεπε όμως οι συνδικαλιστικές δυνάμεις, αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΜΕ να τον περιμένουν. Όταν φρόντισαν να πάρουν απόφαση για 48ωρη απεργία κατά την συζήτηση και ψήφιση του νομοσχεδίου στη βουλή έστελναν σινιάλο στην κυβέρνηση να επιλέξει τις μέρες εκείνες που η απεργία και οι κινητοποιήσεις θα είχαν ελάχιστη επιτυχία. Κατ 'αυτόν τον δρόμο οδηγηθήκαμε, μετά από μια άπνοια άνω των τριών μηνών, σε 48ωρη απεργία Παρασκευή και Σάββατο και παρολίγο σε απεργία το Σαββατοκύριακο. Παρότι καιρό τώρα όλες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες περιέφεραν την απόφαση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για 48ωρη απεργία καθημερινά, την ώρα της δράσης δεν υπήρχε καμία προετοιμασία. Ήταν φιάσκο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι κινητοποιήσεις ήταν μικρές και υποτονικές, χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς πίστη ότι μπορούσε κάτι να γίνει. Πήρε μέρος ένας κόσμος πολιτικοποιημένος επειδή το θεωρούσε καθήκον του. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και των υπαλλήλων ή αδιαφόρησαν ή ήταν στη δουλειά, όσοι φυσικά έχουν. Ανάλογη εικόνα στους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τίθεται το ερώτημα: ποιες ήταν οι αιτίες των υποτονικών αντιδράσεων σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή? Όχι φυσικά αυτή που ανακάλυψε ο Κατρούγκαλος, ότι ήταν περιορισμένη η συμμετοχή κόσμου στο Σύνταγμα γιατί τα μέτρα δεν ζημιώνουν αντίθετα ωφελούν περισσότερο από το 90% του λαού, αλλιώς θα καιγόταν η Αθήνα. Η αιτία, πέρα από αντικειμενικές δυσκολίες που έχουν διαμορφωθεί στις σημερινές συνθήκες, βρίσκεται στο ίδιο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην ηγεσία του και τις πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται τους εργαζόμενους και το κίνημα τους, στην Αριστερά με την ευρεία έννοια. Εκεί πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και το λαϊκό κίνημα γενικότερα ή θα χαράξει ένα αυτόνομο δρόμο ενάντια στο κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τους συμμάχους τους με γνώμονα τα εργατικά και τα λαϊκά συμφέροντα άμεσα και μακροπρόθεσμα και τίποτε άλλο ή δεν πρόκειται να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του και να συγκινήσει τους εργαζόμενους. Δυστυχώς οι εμπειρίες των εργαζομένων τα χρόνια των μνημονίων είναι απογοητευτικές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν είναι δυνατόν συνδικάτα ριζοσπαστικά πέραν της επιρροής των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου να «συμπορεύονται» με τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ό, τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει, προκειμένου να αποφασίσουν αυτές την προκήρυξη απεργίας. Δεν μπορεί να ρυθμίζει η ΓΣΕΕ αν θα απεργήσουν ή δεν θα απεργήσουν και πότε οι εργάτες και οι υπάλληλοι. Η αυτόνομη ταξική πορεία των συνδικάτων δεν απαιτεί όπως εσφαλμένα αντιλαμβάνονται ορισμένοι, έστω και αν συνήθως δεν το ομολογούν, οργανωτική διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά αγώνα για τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων, για την αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα και όχι αποχώρηση, συνδικάτα ταξικά, μαχητικά, πέρα από γραφειοκρατικές λογικές και υστερόβουλες επιδιώξεις. Η «συμπόρευση» με τις διεφθαρμένες τριτοβάθμιες ηγεσίες υποδηλώνει έλλειψη πίστης στην εργατική τάξη και αναζήτηση στηριγμάτων, τα οποία όμως υπηρετούν άλλους σκοπούς και όχι τα εργατικά συμφέροντα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο δρόμος είναι η επίπονη και υπομονετική δουλειά που συσπειρώνει τους εργαζόμενους, αναζωογονεί τα συνδικάτα, πλουτίζει την εσωτερική ζωή τους, αισθάνεται ο εργαζόμενος το συνδικάτο σαν τον άμεσο συμπαραστάτη του, σαν το σπίτι του. Η ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μας έχει να επιδείξει λαμπρά παραδείγματα όπου τα συνδικάτα με ταξικό προσανατολισμό συσπειρώθηκαν, περιφρούρησαν την οργανωτική ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και παράλληλα βρήκαν τρόπους να αναπτύσσουν δράση, να προκηρύσσουν απεργίες, να αντιπαλεύουν και να υπονομεύουν την επιρροή του κρατικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τα συνδικάτα δεν είναι όργανα της επαναστατικής ανατροπής, αλλά υπεράσπισης του ζωής των εργαζομένων, σχολεία της ταξικής πάλης, η οποία με την επίδραση της επαναστατικής πρωτοπορίας οδηγεί στην βαθύτερη συνειδητοποίηση του χαρακτήρα του καπιταλισμού και την ανάγκη ανατροπής του. Κατά συνέπεια συσπειρώνουν την τάξη και όχι μόνο την επαναστατική πρωτοπορία, αγωνίζονται για την ενότητα των εργαζομένων και ιδιαίτερα της εργατικής τάξης και όχι για το διαχωρισμό τους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span><br />
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>*: Ο <b>Γεράσιμος Αραβανής</b> ΗΤΑΝ ΕΠΙ Σειρά ΕΤΩΝ: Μέλος Της ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥ βουλευτής κόμματος.</i></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b>Πηγή: <a href="http://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/politiki/974-to-forologiko-kai-asfalistiko-nomosxedio-kai-i-apantisi-tou-ergatikoy-kinimatos">Εργατικός Αγώνας</a></b></i></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1402441521429117820.post-85271029047010635762016-05-02T14:35:00.002+03:002016-05-04T10:58:37.482+03:00Η χαμένη γοητεία της Σοσιαλδημοκρατίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i><span style="color: #38761d;">Δημήτρης Γρηγορόπουλος</span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-kF0Hff5FeWQ/Vyc1bD-4bnI/AAAAAAAAVWg/1FJW6itEZCovsyQrh_k3d9n2sc99QKsrgCLcB/s1600/socialism-630x400.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="203" src="https://2.bp.blogspot.com/-kF0Hff5FeWQ/Vyc1bD-4bnI/AAAAAAAAVWg/1FJW6itEZCovsyQrh_k3d9n2sc99QKsrgCLcB/s320/socialism-630x400.jpg" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #cc0000;">Από τον Τρίτο Δρόμο στον ευρωμονόδρομο</span></span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ</b></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>Στο στάδιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, μετά την εγκατάλειψη της κεϊνσιανής διαχείρισης απ’ τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’70, λόγω της οικονομικής κρίσης, η σοσιαλδημοκρατία αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιδεολογική ζύμωση και εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Θεωρείται και από τμήματα του συστήματος καταλληλότερη σ’ αυτήν την αποστολή λόγω των ιστορικών και οργανικών (συνδικάτα) δεσμών της με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και της δυνατότητάς της να προσδίδει ψευδώνυμο προοδευτικό πρόσημο στη νεοφιλελεύθερη πολιτική των αντιδραστικών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών αναδιαρθρώσεων του καπιταλισμού για την αντιμετώπιση των οξυνόμενων κυκλικών κρίσεων και του νόμου της πτωτικής τάσης του κέρδους.</b></span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ιδεολογικό κάλυμμα της προσχώρησης της σοσιαλδημοκρατίας στο νεοφιλελευθερισμό αποτέλεσε ο «Τρίτος Δρόμος» του Γκίντενς, που εξακολουθεί ν’ αποτελεί ευαγγέλιο της σοσιαλδημοκρατίας, σε διάφορες παραλλαγές και μίγματα, συνήθως υπό τον όρο «σοσιαλφιλελευθερισμός».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο τρίτος δρόμος έλκει την καταγωγή του απ’ τον ευρωκομμουνισμό, που μ’ αυτόν τον όρο εξέφραζε την απόρριψη του υπαρκτού σοσιαλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας. Στη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του ο τρίτος δρόμος δηλώνει την αναζήτηση μιας διαφορετικής κοινωνίας και διαφορετικής μετάβασης σ’ αυτήν σ’ αντιδιαστολή τόσο με την κεϊνσιανή σοσιαλδημοκρατία, όσο και με την ακραίο (θατσερικό) νεοφιλελευθερισμό. Στην πραγματικότητα, προτείνει τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση σε μια πιο ήπια εκδοχή της.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο σοσιαλδημοκρατικός νεοφιλελευθερισμός του Γκίντενς δεν απορρίπτει απλώς τον «οικονομικό κρατισμό» της σοσιαλδημοκρατίας και του υπαρκτού σοσιαλισμού, που θεωρεί ότι ηττήθηκαν τελειωτικά («θάνατο του σοσιαλισμού» χαρακτηρίζει αυτή την ήττα).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-IsIc8LK01aY/VymraT1vazI/AAAAAAAAVW0/0ROSmdkO_GEAYe4tjZ-53XTpsYnezCwSQCLcB/s1600/tritos%2Bdromos.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-IsIc8LK01aY/VymraT1vazI/AAAAAAAAVW0/0ROSmdkO_GEAYe4tjZ-53XTpsYnezCwSQCLcB/s320/tritos%2Bdromos.jpg" width="176" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Υιοθετεί όλα τα βασικά δόγματα του νεοφιλελευθερισμού:</span></b> Την ελεύθερη αγορά με ελαχιστοποίηση του παρεμβατισμού, τις απεριόριστες ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και στρατηγικών και κερδοφόρων τομέων, την απόρριψη του «καθολικού κράτους πρόνοιας» υπέρ του «επιλεκτικού κράτους πρόνοιας» (δίχτυ προστασίας για τους ακραία φτωχούς), τη συγκρότηση ενός ισχυρού αυταρχικού κράτους, την προώθηση ενός ιμπεριαλιστικού εθνικισμού (Φόκλαντς) και «ανθρωπιστικών πολέμων» (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αντίρροπη τάση προς τη νεοφιλελευθεροποίηση της σοσιαλδημοκρατίας εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στη Νότια Ευρώπη (Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία) αλλά και στην Αγγλία (ριζοσπαστικοποίηση του Εργατικού Κόμματος υπό την προεδρία του Μάικλ Φουτ).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Παρά την προώθηση ενός αριστερού κεϊνσιανισμού στη Γαλλία με τη συμμαχία σοσιαλιστών κομμουνιστών και στην Ελλάδα με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γρήγορα αυτές οι δυνάμεις προσχώρησαν σε μιαν αναδιαρθρωτική πολιτική (το ΠΑΣΟΚ με αρχιτέκτονα τον Κ. Σημίτη).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην Ιταλία το κόμμα της δημοκρατικής Αριστεράς και το δημοκρατικό κόμμα (πρώην πλειοψηφία του ιταλικού ΚΚ) εφάρμοσαν απ’ την αρχή σχεδόν την πολιτική της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Απ’ το 1996 ο κεντροαριστερός συνασπισμός της Ελιάς (Πρόντι) εφάρμοσε νεοφιλελεύθερη πολιτική υποστηριζόμενος και από την Κομμουνιστική Επανίδρυση, ενώ τον νεοφιλελεύθερο συμβιβασμό υιοθετεί και η πληθυντική αριστερά υπό τον Ζοσπέν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Η συστηματική και καθολική εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης απ’ τη σοσιαλδημοκρατία κλονίζει τη θέση της και το αστικό πολιτικό σύστημα</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα σοσιαλιστικά κόμματα του νότου εγκαταλείπουν το στόχο της αλλαγής, εφαρμόζουν βραχύχρονα μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική αναδιανομής (ΠΑΣΟΚ 1981-85) και στη συνέχεια ενσωματώνονται στο σύστημα. Το σύστημα έχει εγκαταλείψει την κεϊνσιανή διαχείριση και επιβάλλει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική στα παλιά και νέα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που πληρώνουν το τίμημα της συμμαχίας τους με την κυρίαρχη τάξη. Αδυνατούν να εφαρμόσουν έστω μια κεϊνσιανή πολιτική και μεταλλάσσονται σε σοσιαλφιλελεύθερα κόμματα (ρητορική αναφορά στον σοσιαλισμό, νεοφιλελεύθερη πολιτική).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Την κρίση του 2008 αναλαμβάνουν να διαχειριστούν σε μεγάλο βαθμό τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Τα δυσθεώρητα μεγέθη του χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα) αλλά και στην Ιρλανδία οδηγούν σε μιαν ακραία νεοφιλελεύθερη ρύθμιση (μνημόνια) σ’ αυτές τις κοινωνίες και σε εποπτευόμενα δημοσιονομική σταθερότητα, άρα και σε διαρκή λιτότητα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα του νότου εκπόνησαν μια νεοκεϊνσιανή εκδοχή αντιμετώπισης της κρίσης, όπου όμως ανέλαβαν τη διακυβέρνηση εφάρμοσαν την ακραία νεοφιλελεύθερη διαχείριση, που επέβαλε το σύστημα. Ως αποτέλεσμα επήλθε η θεαματική μείωση της επιρροής του, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, που απ’ το <b>43,92%</b> των εκλογών τον Οκτώβρη του 2009 κατέρρευσε στο <b>6,29%</b> των εκλογών του Σεπτέμβρη του 2015. Στην πολιτική εξαέρωση οδηγήθηκε και η κομμουνιστογενής (ΚΚΕ εσ.-ΕΑΡ) ΔΗΜΑΡ μετά τη συμμετοχή της στη μνημονιακή συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΟΣΚ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο νεοφιλελεύθερος εκφυλισμός δεν αφορά μόνον τα συντηρητικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που κυρίως επωμίστηκαν το βάρος και το τίμημα της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης. Διαβρώνει συνολικά, σε διάφορες εκδοχές και μίγματα, το κομματικό σύστημα, περιλαμβάνοντας και τμήματα της Αριστεράς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα κομμουνιστικά (ευρωκομμουνιστικά) κόμματα της Δύσης, για να ασκήσουν την εξουσία, συμβιβάζονται με τις βασικές αρχές του νεοφιλελεύθερου δόγματος (λιτότητα – ιδιωτικοποιήσεις – αυταρχισμός). Το 1976 το Ιταλικό ΚΚ, αναπαράγοντας ανιστόρητα το αντιφασιστικό εθνικό μέτωπο, συνάπτει συμμαχία με την κυβερνώσα χριστιανοδημοκρατία, χωρίς να μετάσχει στην κυβέρνηση, συμμεριζόμενο την πολιτική της λιτότητας και την «αντιτρομοκρατική» αυταρχική επίθεση. Τελικά, η πλειοψηφία του μεταλλάχτηκε στο κεντροαριστερό δημοκρατικό κόμμα, που κυβερνά σήμερα την Ιταλία, εφαρμόζοντας τα γνωστά αντεργατικά μέτρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα άλλα δύο μεγάλα ευρωκομμουνιστικά κόμματα, το γαλλικό και το ισπανικό, γοητεύονται απ’ τη διακήρυξη της εναλλακτικής πρότασης του γαλλικού και ισπανικού σοσιαλιστικού κόμματος. Συνυπογράφουν κοινό πρόγραμμα και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 συμμετέχουν σε κοινές κυβερνήσεις, που παρά την αρχική ευφορία (ιδίως με τις ιδιωτικοποιήσεις του Μιτεράν) προσχωρούν στις κυρίαρχες συντηρητικές πολιτικές. Έκτοτε σταθερά ακολουθούν την κατιούσα πορεία. Το 1996 το ΓΚΚ επιχειρεί ανάταξη της πολιτικής παρουσίας του με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση της πληθυντικής αριστεράς υπό τον Λ. Ζοσπέν. Η πτώση της συμπαρασύρει το ΓΚΚ και τον γραμματέα του Υ στον ολοκληρωτικό σχεδόν εκφυλισμό και αφανισμό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-rEKdVuHHjC4/VymrctQiJTI/AAAAAAAAVW4/1SV_hDHfFHE_8ELgFEunNkUYUm0HnQmWQCLcB/s1600/tritos%2Bdromos%2Bdeksia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-rEKdVuHHjC4/VymrctQiJTI/AAAAAAAAVW4/1SV_hDHfFHE_8ELgFEunNkUYUm0HnQmWQCLcB/s320/tritos%2Bdromos%2Bdeksia.jpg" width="236" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στα καθ’ ημάς το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσ. ελκύονται απ’ το «πείραμα» του ΠΑΣΟΚ, το ριζοσπαστικό πρόγραμμά του και την αναδιανεμητική – δημοκρατική πολιτική της πρώτης τετραετίας. Το ΚΚΕ άτυπα υποστηρίζει τη μεταρρυθμιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αν και απ’ τα πρώτα βήματά του διαφαίνονται οι φιλοαστικές τάσεις όπως το αντιαπεργιακό άρθρο 4 και η φιλοκαπιταλιστική «κρατικοποίηση» εκατοντάδων προβληματικών επιχειρήσεων, που αφού εξυγιάνθηκαν με χρήματα του δημοσίου, πουλήθηκαν κοψοχρονιάς στο ιδιωτικό κεφάλαιο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Προσπαθεί να προσελκύσει το ΠΑΣΟΚ σε μιαν αντιμονοπωλιακή συμμαχία (με δεύτερο στάδιο τον σοσιαλισμό) και συγκυβέρνηση, επί ματαίω όμως, αφού το ΠΑΣΟΚ το 1985 στρέφεται προς τον εκσυγχρονισμό (νεοφιλελεύθερο) του καπιταλισμού με μέντορα τον Κ. Σημίτη. Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, ως διάδοχο σχήμα του ΚΚΕ εσ. της ΕΑΡ και της «ανανεωτικής» πτέρυγας του ΚΚΕ (που διασπάστηκε στο 13ο συνέδριο, το 1991) ερωτοτροπεί σταθερά με το ΠΑΣΟΚ, ιδίως με την εκσυγχρονιστική πτέρυγά του, που το 1996 θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Συνοψίζοντας, ο νεοφιλελευθερισμός έπληξε την Αριστερά (σοσιαλδημοκρατικά, αριστερά, κομμουνιστικά κόμματα) σε τρία αλλεπάλληλα κύματα, με διαφορετική ένταση, έκταση και μορφή, ανάλογα με το είδος του κόμματος και την ιδιαιτερότητα της κάθε περιόδου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Τέλη της δεκαετίας ’70 και αρχές της δεκαετίας ’80</span></b>, η αριστερή σοσιαλδημοκρατία και τα ευρωκομμουνιστικά κόμματα παρά την αριστερή ρητορική τους εγκλωβίζοντας στην κρίση του συστήματος, παραιτούνται απ’ τις μεταρρυθμίσεις ή συστήνουν τις αντιμεταρρυθμίσεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Στο δεύτερο κύμα νεοφιλελευθερισμού (μέσα δεκαετίας ’90)</span></b> η ηγεμονία του στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία και τον ευρωκομμουνισμό είναι σαφής. Τα ευρωκομμουνιστικά κόμματα συρρικνώνονται ή μεταλλάσσονται συστημικά: η πλειοψηφία του ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος συγκροτεί το σοσιαλδημοκρατικό δημοκρατικό κόμμα, στο εργατικό κόμμα της Αγγλίας κυριαρχεί ο νεοφιλελεύθερος Μπλερισμός, τα υπολείμματα του γαλλικού κομμουνιστικού κόμματος συμμετέχουν στη σοσιαλφιλελεύθερη κυβέρνηση Ζοσπέν, ενώ με τη σοσιαλδημοκρατία του Πρόντι συμπράττει η Κομμουνιστική Επανίδρυση…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Το τρίτο κύμα νεοφιλελευθερισμού συνδέεται με τη δομική κρίση του 2008.</span></b> Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που ασκούν τη βάρβαρη νεοφιλελεύθερη, στη μνημονιακή μορφή, διαχείριση της κρίσης, υφίστανται πανωλεθρίες. Αυτή η εξέλιξη, σε συνδυασμό με την απαίτηση των μαζών για άμεση εναλλακτική λύση, η αδυναμία των ριζοσπαστικών επαναστατικών δυνάμεων να πείσουν για την αμεσότητα και το ρεαλισμό των προτάσεών τους, οδηγούν στη δημιουργία ή την ενίσχυση αριστερών δυνάμεων, που προτείνουν ένα άμεσο ριζοσπαστικό πρόγραμμα, υλοποιήσιμο χωρίς σύγκρουση με το εγχώριο καπιταλιστικό σύστημα και τις διεθνείς συμμαχίες του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-0lg8ln0shfA/VymrhEk_jPI/AAAAAAAAVW8/5zM3BAARBV8o8NOsUpk-xGai5Mt6jaAaACKgB/s1600/aristera%2Bdexia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://3.bp.blogspot.com/-0lg8ln0shfA/VymrhEk_jPI/AAAAAAAAVW8/5zM3BAARBV8o8NOsUpk-xGai5Mt6jaAaACKgB/s320/aristera%2Bdexia.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αυτός ο συνδυασμός παραγόντων εύλογα ευνοεί τη θεαματική ανάπτυξή τους. Όπως όμως έχει αποδειχτεί ήδη απ’ τη δεκαετία του ’70 τα εγχειρήματα, σοσιαλδημοκρατικών, σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών δυνάμεων για φιλολαϊκή προοδευτική πολιτική με άξονα την κυβέρνηση, χωρίς τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός πανίσχυρου εργατικού και λαϊκού κινήματος και χωρίς σύγκρουση με τον εγχώριο καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό οδηγούν ή στην παραίτηση – απ’ το εγχείρημα ή συχνότερα, στην υποταγή στις απαιτήσεις του σύγχρονου καπιταλισμού για μια ασφυκτική οικονομική πολιτική εις βάρος των υποτελών τάξεων συνδυασμένη με τον ακραίο αυταρχισμό, που απαιτεί η επιβολή της.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Απ’ τα αριστερά σοσιαλιστικά κόμματα, που ανδρώθηκαν σ’ αυτές τις ιστορικές συνθήκες ο μεν <b><span style="color: #990000;">ΣΥΡΙΖΑ</span></b> έχει ήδη αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Η δίψα για την κατάκτηση και άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας έχει οδηγήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην απεμπόληση έστω και ενός άτολμου σοσιαλδημοκρατικού κοινωνικού συμβολαίου και απεναντίας στη συνομολόγηση ενός άτεγκτου αντικοινωνικού συμβολαίου με την κεφαλαιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Εξ ου και η κατρακύλα του στις πολιτικές προτιμήσεις του λαού, που θα εντείνεται, όσο θα οξύνεται η αφαίμαξη και η καταπίεσή του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Στην Πορτογαλία, το <b><span style="color: #990000;">Μπλόκο </span></b>στηρίζει τη σοσιαλιστική κυβέρνηση, που κατά την πάγια διγλωσσία των σοσιαλρεφορμιστών, υπόσχεται άρση της λιτότητας και δυναμική συμπίεση της ανεργίας, ενώ ταυτόχρονα παρέχει εχέγγυα στην ΕΕ ότι θα σεβαστεί το δημοσιονομικό σύμφωνο της λιτότητας, που η ΕΕ, για λογαριασμό των πολυεθνικών, πολυκλαδικών και χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων, επιθέτει επί των κεφαλαίων καθημαγμένων λαών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι <b><span style="color: #990000;">Ποδέμος</span></b> διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία ή τη συμμετοχή σε μια συγκυβέρνηση με τους σοσιαλιστές ή και με ευρύτερη σύνθεση. Η άνοδος των Ποδέμος ήδη συνδυάζεται με σοβαρές υποχωρήσεις έναντι παλαιότερων θέσεών τους. Είναι βέβαιο ότι η συμμαχία με τους Σοσιαλιστές ή και τους κεντροδεξιούς Θιουδαδάνος θα τους οδηγήσει σε μεγαλύτερη απόκλιση απ’ τις ριζοσπαστικές θέσεις, που διατύπωσαν ως ανερχόμενο κίνημα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σ’ ένα ενδιαφέρον άρθρο στο <b>ΒΗΜΑ 8/3/16</b> αποδεικνύεται με στατιστικά στοιχεία η σοβαρή εκλογική πτώση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στο σύνολό τους. Περισσότερο απ’ τα συντηρητικά κόμματα που υφίστανται μικρότερες απώλειες, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε <b>Ιφιγένειες που θυσιάζονται στο βωμό της νεοφιλελεύθερης πολιτικής</b>. Χωρίς την ενσωματωτική λειτουργία της σοσιαλδημοκρατίας στο κοινό των προοδευτικών και αριστερών μαζών, που φύσει και θέσει είναι αντίπαλοι μιας υπερσυντηρητικής πολιτικής, χωρίς την ιδεολογική μετάλλαξη της αντιμεταρρύθμισης σε μεταρρύθμιση, διαδικασία στην οποία η σοσιαλδημοκρατία είναι πειστικότερη απ’ τη συντήρηση, η νεοφιλελεύθερη διαχείριση θα αντιμετωπίζει περισσότερους και σφοδρότερους εχθρούς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ο δικομματισμός επίσης αποτελούμενος από ένα συντηρητικό και ένα προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αποτελεί εδραία βάση για ένα ισορροπημένο κομματικό σύστημα, που εξασφαλίζει με τη συνδρομή και άλλων ενδιάμεσων κομμάτων, την ομαλή εναλλαγή κυβερνήσεων σχετικά διαφορετικών ιδεολογιών (μετριοπαθής συντηρητική και μετριοπαθή προοδευτική αντίληψη) που θα εξασφαλίσουν την ομαλή ηγεμόνευση της ευρείας πλειοψηφίας του λαού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το κενό που δημιουργείται σήμερα καταλαμβάνουν στις πιο πολλές χώρες της ΕΕ ακροδεξιές κυρίως δυνάμεις, που προβάλλουν ένα «αντισυστημικό» προσωπείο. Περισσότερο όμως ανησυχούν οι κυρίαρχες ταξικές δυνάμεις μήπως το πολιτικό κενό που δημιουργείται απ’ την καθίζηση της σοσιαλδημοκρατίας καταλάβουν ριζοσπαστικές αντικαταπιταλιστικές δυνάμεις, που θα ωθήσουν τη δυσαρέσκεια των μαζών σε αντισυστημική κατεύθυνση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Έχει δυνατότητες αναζωογόνησης η σοσιαλδημοκρατία;</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η απάντηση σ’ αυτό το ζωτικό για το σύστημα ερώτημα, προϋποθέτει την απάντηση σ’ ένα άλλο δομικό ερώτημα, που παραπέμπει στον τετραγωνισμό του κύκλου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πώς μπορεί η σοσιαλδημοκρατία να πείθει προοδευτικές και αριστερόστροφες μάζες και μάλιστα σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης, ότι η πολιτική της είναι πιο προοδευτική και αποτελεσματική απ’ την αριστερή αντικαπιταλιστική πολιτική, όταν η πολιτική που πρεσβεύει και υλοποιεί είναι η υπεραντιδραστική για την τεράστια κοινωνική πλειοψηφία νεοφιλελεύθερη διαχείριση;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><u>Δύο είναι οι βασικοί τρόποι και αλληλοσυνδεόμενοι:</u></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Πρώτο,</span></b> η αστική ιδεολογία στη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή της, κατά την πάγια μέθοδό της θα αντιστρέφει την πραγματικότητα: Θα μεταμφιέζει την αντιμεταρρύθμιση σε προοδευτική μεταρρύθμιση, τις όποιες οριακές βελτιώσεις υπέρ των ακραία φτωχών θα τις χαρακτηρίζει βήμα προς τον σοσιαλισμό!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ειδικά οι «αριστερές» εκδοχές της αστικής ιδεολογίας είναι πολύ πιο εξασκημένες και ικανές, χάρη και στους πανίσχυρους ιδεολογικούς μηχανισμούς του σύγχρονου καπιταλισμού, να καλλιεργούν «προοδευτικές» αυταπάτες, ακόμη και σε αριστερόστροφες μάζες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Δεύτερο,</span></b> για να έχει αποτέλεσμα και η πιο δεξιοτεχνική σοφιστεία, πρέπει να εδράζεται και σε κάποια στοιχειώδη αντικειμενική βάση. Για να έχει απήχηση η ιδεοληψία «του καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να διαφοροποιείται απ’ τα συντηρητικά κόμματα, αν και στο βασικό, στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, συγκλίνουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μ’ αυτή τη λογική η σοσιαλδημοκρατία πρέπει να αποφεύγει την προνομιακή συνεργασία και προπάντων, τη συγκυβέρνηση με τη συντηρητική παράταξη, εκτός αν πρόκειται για οικουμενική κυβέρνηση, οπότε οι ευθύνες μοιράζονται σ’ όλους τους εταίρους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Η διαφοροποίηση ενισχύεται, όταν προωθείται η συνεργασία με κεντρώες, νέες δυνάμεις στην πολιτική, σχετικά άφθαρτες, αλλά και με την Αριστερά, ώστε να πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις, αλλά και να καλλιεργείται για τη σοσιαλδημοκρατία και τους συμμάχους της η εικόνα της κατ’ εξοχήν κεντρώας, μεσαίας δύναμης, μεταξύ των δύο άκρων, της συντηρητικής παράταξης και της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής παράταξης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Δεν είναι τυχαίο ότι ιδίως στις χώρες του Νότου, συστημικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες εργάζονται δραστήρια για την προνομιακή συνεργασία σοσιαλδημοκρατίας και αριστεράς ώστε και μ’ αυτήν τη σύγκλιση να αναζωογονηθεί μια ισχυρή, ελκυστική και έμπιστη για το σύστημα σοσιαλδημοκρατία. Ήδη στην Πορτογαλία το Μπλόκο στηρίζει την κυβέρνηση των σοσιαλιστών, οι Ποδέμος το συζητάνε για συνεργασία με τους σοσιαλιστές, ενώ και στον ΣΥΡΙΖΑ ασκούνται πιέσεις για συνεργασία ιδίως με το ΠΑΣΟΚ. Με μια ισχυρή πολιτική βάση θεωρούν οι οργανικοί διανοούμενοι του συστήματος ότι μπορεί να εδραιωθεί <b>«η μόνη ρεαλιστική προοδευτική στρατηγική… ένας δεύτερος εξανθρωπισμός του καπιταλισμού» (ΒΗΜΑ 20/3/16).</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>ΔΥΝΑΜΙΚΗ</b></span></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-family: "verdana" , sans-serif;">Οι συσχετισμοί μπορούν ν’ αλλάξουν</span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b>ΣΕ ΜΗ ΟΜΑΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Όταν ο ελληνικός καπιταλισμός παρά την πολύχρονη εξοντωτική για το λαό πολιτική δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή ανατροπής, αλλά αντίθετα διατηρεί την ηγεμονία του, όταν η συντηρητική παράταξη (ΝΔ) παρά τις αλλεπάλληλες ήττες που της επεφύλαξε ο λαός, παρά τις τεράστιες ευθύνες για την καταστροφική μνημονιακή πολιτική που ακολούθησε, προαλείφεται εκ νέου για την κυβερνητική εξουσία με το ίδιο και χειρότερο πρόγραμμα, όταν το σύστημα κλείνει τα τεράστια ρήγματα του σοσιαλδημοκρατικού «κεντρώου» χώρου (ΠΑΣΟΚ) είτε με συμμαχία της σοσιαλδημοκρατίας και τις Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) είτε με τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ ή και με τα δύο, όταν ο ριζοσπαστικός χώρος ηγεμονεύεται διαχρονικά από ένα κόμμα (ΚΚΕ), που παρά τη διακηρυγμένη στρατηγική του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, με τη συγκεκριμένη πολιτική του, γίνεται ακίνδυνο ουσιαστικά για το σύστημα, τότε ενδεχομένως ανακύπτουν αντιλήψεις για την αδυνατότητα της αλλαγής αυτού του συστήματος ή τουλάχιστον της ουσιαστικής αλλαγής του. Αυτή την άποψη στην απολυτότητά της ούτε μια ιδεαλιστική σχολή δεν την υποστηρίζει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Πρώτο:</span></b> Οι συντεταγμένες που αναφέρονται παραπάνω αφορούν το πολιτικό – κομματικό σύστημα και όχι την κοινωνία συνολικά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #990000;"><b>Δεύτερο</b></span>, το πολιτικό σύστημα του καπιταλισμού είναι συγκροτημένο, έτσι ώστε να αναπαράγεται και να εξασφαλίζει και την αναπαραγωγή του καπιταλισμού. Προφανώς, δύσκολο είναι να ανατραπεί απ’ την αντίπαλη βασική τάξη, όχι φυσικά αδύνατο. Το επιβεβαιώνουν οι επαναστάσεις, που ανέτρεψαν το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Τρίτο</span></b>, απολυτοποιούν την εκλογική δύναμη ως κριτήριο δύναμης και ορθότητας της πολιτικής ενός κόμματος, όσοι θεωρούν την πολιτική αλλαγή και ανατροπή θέμα απλής κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Ενώ πρώτιστα είναι θέμα άνδρωσης του επαναστατικού κοινωνικοπολιτικού κινήματος. Βεβαίως, και οι επαναστάτες ενδιαφέρονται για τις εκλογές και τ’ αποτελέσματά τους, γιατί επηρεάζουν ηθικά την κοινή γνώμη και εμπλουτίζουν με νέες δυνάμεις το κίνημα. Είναι όμως δευτερεύων και συμπληρωματικός παράγοντας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #990000;">Τέταρτο</span></b>, οι συσχετισμοί δύσκολα αλλάζουν σε ομαλές και διαιωνιζόμενες συνθήκες. Αλλάζουν ριζικά, όταν οξύνονται οι αντιθέσεις, αποδυναμώνεται ο ταξικός εχθρός και εφόσον αξιοποιήσουν οι επαναστατικές δυνάμεις, έστω κι αν είναι περιορισμένες, τις αντικειμενικές δυνατότητες που ανοίγονται για την κατάκτηση προωθημένων στόχων και τελικά για την επαναστατική ανατροπή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Χαρακτηριστική ιστορική κατάσταση που συμπυκνώνει τα παραπάνω είναι ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ΕΑΜ στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής με πρωταγωνιστή το ΚΚΕ. Στη χώρα διαμορφώθηκαν οι απαιτούμενες συνθήκες για μαζικό εθνικοαπελευεθρωτικό αγώνα: Εξαθλίωση, λιμοκτονία του λαού, κτηνώδης συμπεριφορά των δυνάμεων κατοχής, απουσία των αστικών πολιτικών δυνάμεων απ’ την πολιτική εκπροσώπηση του λαού στην αντίσταση ή και συνεργασία ορισμένων πολιτικών και κρατικών αρχών με τον κατακτητή, αυθόρμητη αντιστασιακή διάθεση του λαού. Οι επαναστατικές δυνάμεις, αν και ολιγάριθμες, εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις συνθήκες, οργάνωσαν μαζικό κίνημα στις πόλεις, ματαιώνοντας αποφάσεις καίριες των Γερμανών, οργάνωσαν αντάρτικο στα βουνά πανίσχυρο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πραγματοποίησαν δημοκρατικές εκλογές στην ελεύθερη Ελλάδα. Δεν άλλαξαν μόνο οι συσχετισμοί. Άλλαξαν τα πάντα. Μια νέα, ανώτερη κοινωνία γεννιόταν…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b>Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ, 30.4.2016</b></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Αναδημοσίευση από:<a href="http://www.pandiera.gr/%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B3%CE%BF%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF/">pandiera.gr</a></i></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15882902993755574765noreply@blogger.com29