Του Νίκου Μπογιόπουλου
Το 2005 τα κόμματα που ψήφισαν τον Κάρολο Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας είχαν λάβει στις εθνικές εκλογές της προηγούμενης χρονιάς ποσοστό 85,85% (ΝΔ 45,3%, ΠΑΣΟΚ 40,55%). Το 2010, όταν ανανεώθηκε η θητεία του στο Προεδρικό Μέγαρο, τα δικομματικά ποσοστά είχαν μετρηθεί στις εκλογές της προηγούμενης χρονιάς στο 77,39% (ΠΑΣΟΚ 43,92%, ΝΔ 33,47%).
Σήμερα υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία ότι εκείνο το πολιτικό σκηνικό - όπως πιστοποιεί και η εκλογική αριθμητική και η πολιτική απήχηση των γαλαζοπράσινων εταίρων - έχει σαρωθεί; Αδιάψευστος μάρτυς τόσο οι βουλευτικές εκλογές του Ιούνη του 2012 όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν ξεπέρασαν μαζί το 42% όσο και οι ευρωεκλογές του 2014, όπου τα ποσοστά τους μόλις και μετά βίας ξεπέρασαν το 30% (ΝΔ 22,7%, ΠΑΣΟΚ 8%).
Προφανώς, λοιπόν, τα πράγματα σήμερα είναι εντελώς διαφορετικά από την εποχή που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν από κοινού, είτε σε συνεργασία με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια ή τον Κωστή Στεφανόπουλο. Σήμερα ο κόσμος τους έχει απορρίψει.
Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που, όχι το κάθε κόμμα από αυτά μόνο του -όπως συνέβαινε στο παρελθόν - αλλά και τα δυο μαζί πλέον, συνθέτουν μια κυβέρνηση οικτρής μειοψηφίας στον λαό.
Είναι εξόφθαλμο επομένως: Έχουμε δυο κόμματα που δεν απηχούν ούτε το 1/3 του εκλογικού σώματος και που αναζητούν να γαντζωθούν για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορούν στην κυβερνητική καρέκλα. Πως; Μέσω της εκλογής νέου Προέδρου.
Για να καταδειχτεί ακόμα περισσότερο το εξόφθαλμο, ας κάνουμε μια σύμβαση: Ας παίξουμε στο δικό τους γήπεδο και ας «δεχτούμε» τη λογική τους. Ότι δηλαδή οι εκλογές εξασφαλίζουν την ασφαλή, ανεπηρέαστη, ελεύθερη (εδώ γελάνε) αποτύπωση της λαϊκής βούλησης. Ε, λοιπόν, πριν από μερικούς μήνες έγιναν εκλογές. Το εκλογικό σώμα απεφάνθη.
Ερώτηση: Μετά από τα παραπάνω, οι επιδιδόμενοι σε πολιτικά παίγνια περί τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αναζητώντας τη μια «Τσιριμώκους» και την άλλη ψήφους από μια δεξαμενή πολιτικά στερεμένη (θυμίζουμε ότι στην παρούσα Βουλή υπάρχουν δεκάδες βουλευτές που στις ευρωεκλογές δεν βρήκαν ούτε την ψήφο τους…) πώς ακριβώς εννοούν τη συνταγματική επιταγή περί «κυρίαρχου λαού»;
Ο «κυρίαρχος λαός» τούς έστειλε στο 30%. Από την άλλη – και σωστά - λέγεται ότι στην προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία, όλο το βάρος της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας (που λογίζεται Αρχηγός του Κράτους και ρυθμιστής του Πολιτεύματος), εμπίπτει και αφορά αποκλειστικώς στο Κοινοβούλιο. Από εκεί, από το Κοινοβούλιο, περνά η εκλογή αλλά και η νομιμοποίηση του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εδώ, όμως, έρχεται η πραγματικότητα που λέει ότι: Στην παρούσα πολιτική φάση η συγκυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα, μα κανένα, όχι τυπικό αλλά ουσιαστικό κοινοβουλευτικό έρεισμα να εκλέξει Πρόεδρο. Διότι, πολύ απλά, είναι η ίδια που δεν διαθέτει ουσιαστική κοινοβουλευτική νομιμοποίηση. Υπάρχει αδιάψευστος μάρτυς που να το μαρτυρεί; Η πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία!
Η απάντηση σε όλα αυτά από τη συγκυβέρνηση είναι προφανής: Στα παλιά τους τα παπούτσια. Η απάντηση σε όλα αυτά από τη συγκυβέρνηση είναι η αναζήτηση των 180 κουκιών στο… όνομα του λαού. Αλλά ποιού λαού; Του ίδιου λαού που στις εκλογές τους «έφτυσε»!
Φυσικά δεν μας διαφεύγει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες ώστε η αριθμητική των κουκιών να υπερσκελίσει την πολιτική αριθμητική και να καθυποτάξει την πραγματική πολιτική βούληση του εκλογικού σώματος. Πως θα πρέπει να μετρηθεί αυτή η τακτική σε συνδυασμό με τους όρκους πίστης των συγκυβερνητών στον κοινοβουλευτισμό και στους «θεσμούς»; Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να μετρηθεί το πόσο αξίζουν οι αναφορές τους που ταυτίζουν τα κοινοβουλευτικά τερτίπια με τη δημοκρατία.
Εξηγούμαστε: Το ζήτημα που ανακύπτει δεν είναι αν στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία κοινοβουλευτική ή αν τηρούνται οι κοινοβουλευτικοί κανόνες της δημοκρατίας. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι αν στο όνομα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των κανόνων της, που ερμηνεύονται κατά το δοκούν, μπορούν να γίνονται ανεκτά τα «παιχνίδια» που κονιορτοποιούν τη δημοκρατία. Δηλαδή κονιορτοποιούν τη λαϊκή θέληση και το δικαίωμα του λαού να εκφράζει τη θέλησή του και αυτή να γίνεται σεβαστή (σ.σ.: προσωπικά δεν περιμέναμε τα της εκλογής του Προέδρου ούτε για να τεθεί ούτε πολύ περισσότερο για να απαντηθεί αυτό το από συστάσεως ταξικής δημοκρατίας απαντημένο ερώτημα, αλλά τούτο είναι αντικείμενο επόμενου σημειώματος της στήλης).
***
Σημείωση: Αναφερθήκαμε στο «πως» η κυβέρνηση προσπαθεί να γαντζωθεί στην εξουσία. Όμως τα «παιχνίδια» πέριξ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι μονής κατεύθυνσης. Με αφορμή την προ μηνών εμπλοκή του ονόματος του κ.Φώτη Κουβέλη, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταστήσει σαφές ότι σε περίπτωση που ο κ. Κουβέλης έπαιζε το ρόλο τον οποίο θα ήθελαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος τότε ο κ.Τσίπρας θα του χρέωνε το προσωνύμιο «Tσιριμώκος». Το γεγονός ότι ο κ.Κουβέλης εξέφρασε την αρνητική θέση του σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν αναιρεί την ανάγκη να θυμίσουμε δύο – τρία πράγματα που σχετίζονται άμεσα με την πορεία προς τις εθνικές εκλογές μέσω της (μη) εκλογής Προέδρου:
Πρώτον: Στην απόφαση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται: «Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της Αριστερός».
Ωστόσο: Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη γύρος συνομιλιών αντιπροσωπειών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη, που, όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται σε καλό δρόμο.
Ωστόσο: Στο τελευταίο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κ.Βίτσας, απηύθυνε στους συνέδρους κάλεσμα συμπόρευσης με το εξής περιεχόμενο: «Για να εργαστούμε μαζί για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής συμφωνίας για την αναδιανομή, την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη. Μιας συμφωνίας εθνικού χαρακτήρα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό».
Ερώτηση πρώτη: Ο κ. Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ, που συμμετείχαν στην κυβέρνηση του μνημονίου, έπαψαν να αποτελούν - όπως λέει η απόφαση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ - «πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου» που «έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης» και που «δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της Αριστεράς»;
Ερώτηση δεύτερη: Το «με ποιον πας» σε συνάφεια με την αξιοπιστία στην πολιτική, σχετίζονται- ναι ή όχι; - με το «που πας»;
Πηγή:enikos
Αν δεν κάνω λάθος ο Μπογιόπουλος είναι μέλος του ΚΚΕ. Δεν μας λέει στο κείμενο του τι ακριβώς κάνει το κόμμα του για το οποίο είναι περήφανος. Εχει κάτι να πει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όχι , τότε καλά θα κάνει να μην μας γεμίζει με τέτοις παπαρολογίες και κοινοτυπίες με ολίγη αντι-συριζα κριτική. Όταν θα μιλά πρώτα θα μας λέει για το κόμμα του και ύστερα για όλους τους άλλους.
Το παιχνιδάκι του Χατζηνικολάου καλά το παίζει.Ποια υπονομευτική γραμμή έχει ο χατζηνικολάου για την ανατροπή της Κυβέρνησης και τον αγώνα που δίνει στα μέσα που διαθέτει το ξέρουν και οι πέτρες. Ας σταματήσει ο Μπογιό να παίζει τον αριστερό ψάλτη της κατάπτυστης γραμμής Χατζηνικολάου.
Αριστερος ψαλτης. Να δεις τι μου θυμιζει. Α! Ναι. Τον ΓΑΠ για το ΚΚΕ το 2009. Ρε φιλαρακο εσυ που σχολιαζεις με παπαρολογιες αντιγραφη ΠΑΣΟΚ εισαι μηπως μελος του ΣΥΡΙΖΑ.Ξερεις εκει που εχουν παει πολυ ΠΑΣΟΚΟΙ τυπου Βουδουρη κ.λ.π που ψηφισαν μνημονια κ μεσοπροθεσμα. Τι σε πειραζει που γραφει αληθειες ο Μπογιο. Αντε στο ΠΑΣΟΚ σου Συριζοπουλο κ σαλτα κ .......Αν εισαι μαγκας πεστα με επιστολη επωνυμη στον Μπογιο. Αλλα εισαι κοτα κ θρασυδειλος. Καταλαβες νεοΠΑΣΟΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε "ανώνυμε", το REUTERS προχθές και όχι μόνο αυτό, βγάζει θέμα ότι ο ΤΣΙΠΡΑΣ είναι "έτοιμος" για να κυβερνήσει ΣΤΡΟΓΓΥΛΕΥΟΝΤΑΣ τις θέσεις του.....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί λοιπόν να ζητάς τι λέει το ΚΚΕ από τον ΜΠΟΓΙΟ, ρίξε πρώτα μια ματιά στην ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ του ΣΥΡΙΖΑ, χειρότερη από αυτή του ΠΑΣΟΚ το 1981, και μετά ρίξε μια ματιά στο ΚΚΕ, το οποίο επαληθεύεται δυστυχώς ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ όλο και πιο απόλυτα.
Είπαμε με ολίγη αντιζυριζα κριτική.ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ, γιατί οι δουλειές είναι πολλές!!!. Το κκε αν δεν το έχετε καταλάβει -δια του Μπογιόπουλου- είναι ο αριστερός ψάλτης του συστήματος, μην κοιτάτε τι τσαμπουνάνε, τα ίδια λένε για τη ΝΔ αλλά τηγανίτα τίποτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλάβατε κνιτάκια ή τα θέλετε πιο αναλυτικά;
Βγάζετε συμπεράσματα από τα γραπτά του; Κοιτάξτε εκτός από τον καπιταλισμό και τα χρυσάγουλα που είναι και καμένα χαρτιά, υπάρχουν και πολιτικές δυνάμεις με συγκεκριμένες ευθύνες για τις πράξεις τους και λιγότερο για τις δηλώσεις τους. Προσέξτε καλύτερα τα γραφόμενα του, πριν να αρχίσετε τους χαρακτηρισμούς.
Η αλήθεια είναι φιλαράκο οτι πονάει πολύ η δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα έχει πάρει χαρακτηριστικά επικίνδυνα. Μετά και τις επίσημες διεγραφές μελών του ΣΥΡΙΖΑ στο Ίλιον, που πάντα ήταν στη πρώτη γραμμή, πρέπει να σκεφτείτε καλά οτι το παιχνίδι της διακυβέρνησή σας, θα είναι σάπιο, αφού σάπιο είναι και το σύστημα που υπηρετείτε και λέγεται καπιταλισμός για να σας το θυμίσουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο συριζαίους και μεταλλαγμένους κκεδες πονάει η στροφή του συριζα και όσους οδεύουν προς τα κει. Γιάυτό και τα γλυκά άρθρα του Μπογιόπουλου και μερικών άλλων που μοστράρετε εδώ μέσα θεωρώντας τους κομμουνιστές. Έχουν πάρει διαζύγιο εδώ και καιρό με την επαναστατική αριστερά, άσχετο αν πουλάνε ιστορία και κοινοτυπίες για να βγάζουν το ψωμάκι τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ 10:56 καλα θα κανει να μην αναγραφει ανωνυμα και να σταματησει το trollarisma. Ο Νικος Μπογιοπουλος ειναι μελος του ΚΚΕ και το λεει παντα ως τιμη του. Μη λοιπον δημιουργεις εντυπωσεις ως υπερασπιστης του κομματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιανού κόμματος και ποιος υπερασπιστής του; Εσείς κολλήσατε μόνο στο κκε δηλ. ιένα ιν το κόμμα ε;!!! πρόβατα. Άντε και καληνύχτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν και αλλού κόκκινες πορτοκαλιές ή δεν το έχετε πάρει χαμπάρι ακόμα.