Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Θεωρητικοί απόηχοι της 3ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δημήτρης Γρηγορόπουλος
Η 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ολοκληρώθηκε εκπέμποντας αισιόδοξα αγωνιστικά μηνύματα.

Πρώτο, απέδειξε ότι έχει ισχυρές ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Οι Κασσάνδρες που καταστροφολογούσαν ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα διαλυόταν αν δεν συμμαχούσε με τη ΛΑΕ, διαψεύστηκαν οικτρά. Παρά την άκριτη αποχώρηση των δύο οργανώσεων, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι μόνον άντεξε, αλλά ενίσχυσε τις δυνάμεις της. Το μαρτυρούν οι χιλιάδες αγωνιστές σε όλη την Ελλάδα, που πήραν μέρος στις διαδικασίες, καθώς και οι αποφάσεις της, όπως αποτυπώθηκαν στο κείμενο της Πολιτικής Απόφασης, που ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία.

Δεύτερο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απ’ τις κρίσιμες μάχες των τελευταίων μηνών και την 3η Συνδιάσκεψη βγήκε ενισχυμένη και με ανεβασμένο κύρος στη συνείδηση ευρύτερων αριστερών μαζών, γιατί παρά το διακύβευμα, δεν παρεξέκλινε, αλλά ενίσχυσε την αντικαπιταλιστική πρόταση με τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης, αγνοώντας τις Σειρήνες που και εντός των γραμμών της, καλούσαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μια πολιτική συμμαχίας για την κεϊνσιανή διαχείριση του καπιταλισμού.

Τρίτο, με δεδομένη τη σοσιαλφιλελεύθερη ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα και τον άτολμο διεκδικητικό ρεφορμισμό του ΚΚΕ, που πρωταγωνίστησε στην αναδίπλωση του αγροτικού κινήματος, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί απαρασάλευτο εγγυητή, στο μέτρο των δυνάμεών της, για τα δικαιώματα και τις οξυνόμενες στην κρίση και τη μνημονιακή διαχείριση ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Τέταρτο, όπως επιβεβαιώθηκε και απ’ τη Συνδιάσκεψη και τις αποφάσεις της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν εμμένει απλώς στις θέσεις της, αλλά αναζητεί τρόπους οργανωτικής πολιτικής, ιδεολογικής αναβάθμισης, νέες μορφές διάδοσης της πρότασής της και διεύρυνσης του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής και του αντικαπιταλιστικού μετώπου – πόλου, με προσέλκυση δυνάμεων και αγωνιστών, που σπάνε το δεσμό τους με το ρεφορμισμό, χωρίς να έχουν ολοκληρωτικά απαλλαγεί απ’ την επιρροή του.

Στη Συνδιάσκεψη διεξήχθη γόνιμος και ζωντανός διάλογος κι εμφανίστηκαν και διαφορετικές απόψεις, με τρία κύρια ρεύματα ιδεών διαφοροποίησης από τις πλειοψηφούσες κατευθύνσεις.

Πρώτο: εμφανίστηκε ένα ιδεολογικό ρεύμα μηχανιστικής μεταφοράς στις διαφορετικές σημερινές ιστορικές συνθήκες του Ενιαίου Μετώπου, όπως διατυπώθηκε στο 3ο και 4ο Συνέδριο της Τρίτης (ΕΜ) Διεθνούς. Στα συνέδρια αυτά τονίστηκε η ανάγκη ενιαίας οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος και κοινής δράσης με τα ρεφορμιστικά συνδικάτα. Στο 4ο Συνέδριο πάρθηκε απόφαση για τη δυνατότητα σχηματισμού εργατικής κυβέρνησης (ΕΚ) ως πολιτικής συνέπειας του ΕΜ. Στις αποφάσεις αυτές καθίστατο σαφές ότι η ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση και η ενότητα δράσης έχουν ως προσανατολισμό την ταξική πάλη και όχι την ταξική συνεργασία. Εξάλλου, στο θέμα της ΕΚ το 4ο Συνέδριο όρισε ως στοιχειώδες πρόγραμμά της ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα, που πρόβλεπε ακόμη και τον εξοπλισμό! του προλεταριάτου και άλλα προωθημένα μέτρα. Στην τυπολογία των πιθανών ΕΚ απέκλειε ρητά τη δυνατότητα σοσιαλδημοκρατικής εργατικής κυβέρνησης.

Στην 3η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκτός αυτής διατυπώθηκε η προτροπή να επιδιώκουμε «ενιαίο μέτωπο απ’ τα κάτω αλλά και από πάνω και στα συνδικάτα και με πολιτικά κόμματα της ρεφορμιστικής αριστεράς, για να μπορούν να νικάνε οι αγώνες». Αυτή η τοποθέτηση σε συνδυασμό και με την άποψη που διατυπώθηκε απ’ τον ίδιο χώρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «παραμένει ένα κόμμα της ρεφορμιστικής Αριστεράς» και ότι στο ευρύ μέτωπο αγώνα θα χωράνε και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, δημιουργεί λογικά τη δυνατότητα πολιτικής συνεργασίας με το σοσιαλφιλελεύθερο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοθι αυτής της δυνατότητας αποτελεί το επιχείρημα της διαφοροποίησης του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ απ’ την κυβέρνηση. Αυτή όμως είναι μια αφηρημένη δυνατότητα. Στην πραγματικότητα μετά την αποχώρηση της ΛΑΕ το ηγετικό κέντρο είναι ενιαίο για την κυβέρνηση και το κόμμα και χειραγωγεί και τα δύο. Προσχηματική είναι και η δυνατότητα συμπαράταξης με διαφοροποιούμενα τμήματα ή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή όμως στον ΣΥΡΙΖΑ απ’ τον Τσίπρα ως το τελευταίο στέλεχος όλοι επιχειρούν να «διαφοροποιηθούν» μ’ ένα ψευδοαριστερό πρόσημο, πρέπει να ελέγχεται αν πρόκειται για πραγματική τάση χειραφέτησης απ’ τον σοσιαλφιλελευθερισμό ή για τη συνήθη επικοινωνιακή δημοκοπία.

Όσον αφορά την επίκληση των αποφάσεων του 3ου και 4ου Συνεδρίου της Τρίτης Διεθνούς θα αρκούσε η προφανής αναντιστοιχία των ιστορικών συνθηκών και όρων. Ωστόσο, μια συνοπτική αντιπαραβολή θα είναι χρήσιμη. Η Διεθνής πρότεινε ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, παραμονή των ριζοσπαστών εργατών και στα αντιδραστικά συνδικάτα, ενότητα δράσης όλων των εργατών ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και οργανωτικής ένταξης. Αυτοί όμως είναι αυτονόητοι στόχοι της ριζοσπαστικής και μη σεχταριστικής Αριστεράς. Πάντως, το 4ο Συνέδριο δεν πρότεινε «ενιαίο μέτωπο» με τα συνδικάτα της ρεφορμιστικής Αριστεράς ή και της αστικοποιημένης ΓΣΕΕ, όπως προτρέπει η προαναφερθείσα άποψη. Όσον αφορά την ΕΚ το 4ο συνέδριο στην τυπολογία των εργατικών κυβερνήσεων απέκλειε τη σοσιαλδημοκρατική εργατική κυβέρνηση. Πολλώ μάλλον θα απέκλειε τη σοσιαλφιλελεύθερη αστική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν υπήρχε τέτοιo πράγμα στην εποχή του.

Εν κατακλείδι, για την αποδέσμευση των εργατών απ’ την σοσιαλδημοκρατία η 3η Διεθνής δεν πρότεινε συγκυβέρνηση των κομμουνιστών με τη σοσιαλδημοκρατία ούτε ενιαίο μέτωπο με τα αντιδραστικά συνδικάτα, αλλά κοινή εργατική δράση. Και στις σύγχρονες συνθήκες η ριζοσπαστικοποίηση της αριστερής αποστοιχίσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν συντελείται με ασάφειες ή και υπονοούμενα κάποιας προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με την πλήρη αποκάλυψη του αντιδραστικού χαρακτήρα του και την ανειρήνευτη πάλη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Αλλά και τους εργάτες θα τους απογαλακτίσεις απ’ την αστικοποιημένη ΓΣΕΕ, όχι βέβαια συγκροτώντας ενιαίο μέτωπο μ’ αυτήν, αλλά καλώντας τους σε διαρκείς αγώνες απ’ τους οποίους τους απομακρύνει η ΓΣΕΕ, με εξαίρεση τις γνωστές «ντουφεκιές» των 2-3 24ωρων απεργιών το χρόνο, για να σώζουν τα προσχήματα… Δεύτερο: διαφορετικές και αντίθετες απόψεις διατυπώθηκαν για τη στάση απέναντι σε τμήματα εργαζομένων και νεολαίας, που ριζοσπαστικοποιούνται μέσα απ’ την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και τις διεργασίες στο ΚΚΕ. Η συντριπτική πλειοψηφική άποψη εκτιμά ότι αυτές οι δυνάμεις, αν και δεν είναι «καθαρά αντικαπιταλιστικές» τείνουν να υπερβούν το ρεφορμισμό με ταλαντεύσεις βέβαια και αντιφάσεις. Θεωρώντας ότι η πολιτική τους συνείδηση δεν έχει ωριμάσει για ένταξη στον αντικαπιταλιστικό πόλο, προτείνει συγκεκριμένους δρόμου ςπροσέγγιση, κοινής πάλης και αλληλεπίδρασης.

Μορφές πολιτικής συνεργασίας με δυνάμεις που αποστοιχίζονται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ

Μορφές αυτής της συνεργασίας είναι η κοινή δράση στη λογική του αγωνιστικού μετώπου, ο πολιτικός συντονισμός με άμεσο βήμα την πλατιά αντιΕΕ κίνηση, ο διάλογος για ζητήματα του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και μετώπου. Στόχος αυτών των συνεργασιών είναι η κοινή αντιμνημονιακή αντικαπιταλιστική δράση μ’ αυτές τις δυνάμεις και η άνοδός τους στην αντικαπιταλιστική συνείδηση. Στο θέμα εκφράστηκαν δύο απόψεις αντίθετες προς την πλειοψηφία αλλά και μεταξύ τους.

Η πρώτη προτείνει κοινή δράση και οικοδόμηση του αγωνιστικού μετώπου με αυτές τις δυνάμεις. Αρνείται όμως τις πολιτικής συνεργασίες επικαλούμενη κυρίως την αρνητική εμπειρία με την προσχώρηση της πλειοψηφίας της ΜΑΡΣ στη ΛΑΕ. Η άποψη αυτή ουσιαστικά είναι σεχταριστική. Περιορίζει τη συνεργασία μ’ αυτές τις δυνάμεις στο επίπεδο της κοινής δράσης, ενώ υπάρχει η δυνατότητα αναβαθμισμένης συνεργασίας σε πολιτικό επίπεδο, με αυξημένη επομένως την πιθανότητα ν’ αποτελέσει μεταβατικό κρίκο για την ένταξή τους στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο. Η αρνητική αναφορά στη ΜΑΡΣ είναι στρεβλωτική. Η πολιτική και εκλογική συμμαχία μ’ αυτήν έγινε στη βάση των κόμβων του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και συνέβαλε θετικά στην αναγνώριση του ενωτικού ρόλου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο χώρο της Αριστεράς. Η προσχώρηση της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ στη ΛΑΕ δεν αποδεικνύει την αστοχία αυτής της συμμαχίας. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις είχαν ήδη εκδηλώσει την προτίμησή τους σ’ ένα αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο αντί του αντικαπιταλιστικού, αρκετά πριν συναφθεί η συμμαχία με τη ΜΑΡΣ. Σχετικά με το θέμα των δυνάμεων που αποστοιχίζονται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ εκφράστηκε και μια άλλη ευρύτερη άποψη. Η ανάγκη πολιτικής συνεργασίας και συμμαχίας των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων με ρεφορμιστικές για τη συγκρότηση ενός κοινωνικοπολιτικού μπλοκ της ρήξης, που θα διεκδικήσει την κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι αυτή η θέση ρέπει προς το χρεοκοπημένο κυβερνητισμό και δεν συνάδει με την πολιτική κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Τρίτο: εκφράστηκε και μια άλλη άποψη από μικρό σχετικά αριθμό συνέδρων, που εκφράζεται όμως και σε κομματικούς χώρους. Σύφμωνα με την άποψη αυτή παρά την οξύτατη κρίση, την απογοήτευση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, τις διαφοροποιήσεις στο ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παραμένει περίπου στάσιμη, πράγμα που συνεπάγεται την εσφαλμένη πολιτική της κυρίως στο θέμα της μετωπικής πολιτικής. Αυτή η τάση απολυτοποιώντας τις μέτριες αποδόσεις (κι αυτές όμως ανεβασμένες) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο εκλογικό πεδίο, αγνοεί τη δυναμική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε πολλά πεδία της ταξικής πάλης, τη διατήρηση της αυτονομίας της και την αναπλήρωση των δυνάμεών της μετά την αποχώρηση της ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ, την πραγματοποίηση της ιδιαίτερα πετυχημένης από άποψη συμμετοχής και πολιτικής ουσίας 3ης Συνδιάσκεψης. Η συμμαχία με τη ΛΑΕ που προτείνει αυτή η τάση, λόγω των συριζαϊκών εμμονών της ΛΑΕ είναι αδύνατη. Δυνατή είναι όμως η κοινή δράση και η συνεργασία σε επιμέρους πολιτικά ζητήματα.

Πηγή:pandiera.gr

17 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Το να λεει καποιος ρεφορμιστικο το ΚΚΕ προκαλεί άφθονο γέλιο οταν αυτά τα λένε άνθρωποι που είναι έτοιμοι να συμμετέχουνε σε κυβέρνηση μέσα στον καπιταλισμό. ΟΙ Κομμουνιστές δεν έχουνε καμμία σχέση με όλα αυτά. Ακολουθούνε την γραμμή του ΛΕΝΙΝ και των Μπολσεβίκων για τον Σοσιαλφασαισμό που δεν μπήκανε στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ και την ανέτρεψανε. Η Συμμετοχή λοιπόν στις Αστικές Εκλογές γίνεται για την προβολή των θέσεων και για τα χρήματα. ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. ΟΙ Κομμουνιστές παλεύουμε μέσα απο το ΠΑΜΕ που είναι ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ μαζί και με άλλους ανθρώπους που δεν είναι Κομμουνιστές.Εκει γίνεται η διαπάλη των απόψεων και οι Κομμουνιστές προβάλουμε την δικιά μας. Μεσα στον καθημερινό αγώνα για τα προβλήματα καταλαβαίνουνε όλοι οτι καμμία κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό για τον λαό όσο τα μέσα παραγωγής ανήκουνε στους Καπιταλιστές. Ο Αγώνας των Αγροτών και του λαού 40 μέρες στα μπλόκα ήτανε νικηφόρος. Κατάφερε να φρενάρει και να καθυστερήσει τα νέα μέτρα Σφαγής του λαού απο την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Ηδη υπάρχει απόφαση για κλιμάκωση του αγώνα όταν η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ φέρει τα μέτρα στην βουλή. Οσο για την Κ.Δ και την διαπάλη με τον Οπορτουνισμό μέσα στις γραμμές της τα αποτελέσματα ήτανε καταστροφικά.Οταν παραβιάστηκε η γραμμή για ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ και επικράτησε ο Οπορτουνισμός με τα ΛΑΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ καταστραφήκανε παντού οι λαοί και τα Κ.Κ. ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ λοιπόν μακριά απο πολιτικά μέτωπα και κυβερνήσεις μέσα στον Καπιταλισμό. ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

Ανώνυμος είπε...

Κατατοπιστικό το άρθρο για τα τεκταινόμενα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις απόψεις που κυριαρχούν αλλά μου φαίνονται αγεφύρωτες οι διαφορετικές προσεγγίσεις.

Ανώνυμος είπε...

3.15. Εγω αντίθετα νομίζω οτι αυτές η διαφορές δεν είναι αγεφύρωτες. Κοινός είναι ο στόχος οπότε με μια διάσπαση και κατόπιν ένα μέτωπο λύθηκε το πρόβλημα

Ανώνυμος είπε...

Χτες τελείωσε το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Οργιο νοθείας με πλαστούς αντιπροσώπους διευθυντές και προισταμένους Σουπερ Μαρκετ και Ναυτιλιακών εταιριών. Η Σαπίλα της Εργατικής Αριστοκρατίας και του Οπορτουνισμού σε δράση. Μέσα σε αυτό το όργιο νοθείας οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχανε σημαντική άνοδο. Μοναδικός φάρος μέσα σε αυτό τον βούρκο.

Enas είπε...

Γράφετε "Πρώτο, απέδειξε ότι έχει ισχυρές ρίζες στην ελληνική κοινωνία.". Πωωωωωω ρε φίλε πόσο στην καρακοσμάρα σας είστε ρε τυπάκια όταν είναι ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣ ότι το ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι εντελώς αποτυχημένο και δεν επηρεάζει ουσιαστικά ΤΙΠΟΤΑ. Η επιρροή είναι αμελητέα για κόμμα πόσο μάλλον για συμμαχία κομμάτων(!!!!!!). Έλεος ή πάτε σπίτια σας ή πάτε ΚΚΕ ή πάτε τουλάχιστον ΠΑΜΕ αν θέλετε να επηρεάσετε πολιτικές. Αλλά μάλλον νομίζω ουσιαστικά μια παρέα είστε που θέλετε να βρίσκετε κόσμο για να πάτε για τσίπουρα όχι να επηρεάζετε την πολιτική. Έλεος Ε Λ Ε Ο Σ

Ανώνυμος είπε...

Κουκουέδες εν δράσει και σε διατεταγμένη υπηρεσία ασχολούνται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Καλώς ορίσατε στο εξωκοινοβούλιο σύντροφοι.

Ανώνυμος είπε...

1.11 Καταρχήν δεν είμαστε σύντροφοι. Για τα υπόλοιπα πρέπει να είσαι χάρουμενος δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν είναι όπως τα λες.Εκτος αν προσπαθείς να πείσεις τον ευατό σου. Σε κάθε περίπτωση ο Αντικομμουνισμός ειναι η πυξίδα οτι βαδίζουμε σωστά. Αλήθεια θύμισε μου ο Κάππος γιατί έλεγε οτι ο Αντισταλινισμός είναι ντροπαλός Αντικομμουνισμός και απο το 1992 κιολας γύρισε δίπλα στο ΚΚΕ όταν Ξεβρώμισε..............

Ανώνυμος είπε...

Δεν σε είπα ούτε σταλινικό (δεν σου κάνω αυτή τη χάρη), ούτε κομμουνιστή για να συμπεραίνεις αντικομμουνισμό.Το αντίθετο θα έλεγα μάλιστα για χυδαίο αντικομμουνισμό στο όνομα του κομμουνισμού.
Ούτε με την αναφορά σου στον Κάππο γίνεσαι κομμουνιστής. Άλλωστε είναι γνωστή η ιστορία του Κάππου και ποιοι ήταν αυτοί που τον έστηναν στο απόσπασμα, όλοι μαζί, πρώην και νυν, ηγήτορες του κόμματος. Κομμένο λοιπόν το παραμύθι.

Ανώνυμος είπε...

4.17 Ακριβώς λοιπόν κομμένο το παραμύθι σωμφωνώ απόλυτα. Περιμένω λοιπόν να μου θυμίσεις γιατί ο Κάππος σας έλεγε Ντροπαλούς Αντικομμουνιστές σαν Αντισταλινικοί που είσαστε. Γιατί γύρισε δίπλα στο ΚΚΕ το 1992 οταν αυτό ξεβρώμισε......όσο για τα υπόλοιπα κοίτα στον Καθρέφτη σου.......και στου Λαφαζάνη και θα τα δεις όλα. ΧΑΙΡΕΤΩ.

Ανώνυμος είπε...

4.17. Το ΝΑΡ που το 1989 τάχα μου διαφωνούσε με την δημιουργία του Συνασπισμού και την συμμετοχή στις 2 κυβερνήσεις μέσα στον Καπιταλισμό 27 χρόνια μετά γιατί συζητάει την δημιουργία καινούργιου Συνασπισμού και κυβέρνηση μέσα στον Καπιταλισμό μαζι με Λαφαζάνη και Αλαβάνο που 27 χρόνια πριν διαφωνούσατε δήθεν... Για δώσε μας τα φώτα σου....

Ανώνυμος είπε...

Δεν κατάλαβες καλά για ποιους μίλαγε ο Κάππος. Συντροφάκι της Αλέκας και του Κουτσούμπα και όλου του ιερατείου σας ήταν ο Λαφαζάνης. Αν μετά μετανόησαν έ τι να κάνουμε. Μια ζωή μετάνοιες έχει η ιστορία του ΚΚΕ. Μη καίγεσαι λοιπόν τι κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αντικομμουνιστές είναι αυτοί που υπηρετούν το σύστημα, αυτοί που βάζουν πλάτη στην διαιώνιση της εξουσίας του κεφαλαίου, που τους χαϊδεύει το σύστημα και τους κτυπάει φιλικά την πλάτη, που "περιφρουρούν" τη βουλή από τους βάνδαλους με πλάτη στους μπάτσους, που αρνούνται την πάλη για τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων και του λαού, που κάνουν διαδηλώσεις-περιπάτους και απεργίες για την τιμή των όπλων (απεργίες ψηφισμένες μαζί με όλο τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συρφετό, που παραπέμπουν τη λύση των προβλημάτων στη δευτέρα παρουσία του άγιου σοσιαλισμού, που ποτέ όμως δεν υπηρέτησαν, που σήμερα "τιμούν" δήθεν το Ζαχαριάδη, τον Αρη, τον Πλουμπίδη κλπ, κλπ, όταν οι ίδιοι (το ιερατείο) ήταν αυτοί που τους καταδίκαζαν στο θάνατο.
Κόφτο λοιπόν, δήθεν ανώνυμε και υπαλληλάκο του κόμματος και άσε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όποια άλλη συλλογικότητα να πορεύεται κατά πως νομίζει. ΔΕΝ ΕΝΑΙ ΟΛΑ γύρω από εσάς πάρτετο χαμπάρι.

Ανώνυμος είπε...

Σιγά σιγά θα μάθεις πιτσιρίκος είσαι. Το ΚΚΕ μετά την ολοκλήρωση των ανατροπών το 1991 προχώρησε στην Ανασυγκρότηση του και στην μελέτη της ιστορίας. Εχει βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα και με αυτά βαδίζει. Απο το 15ο Συνέδριο το 1996 κατάργησε τα Πολιτικά Μέτωπα και την συμμετοχή σε κυβερνήσεις μέσα στον καπιταλισμό που εσεις προσπαθείτε να φτιάξετε μαζί με τους Λαφαζάνη και Αλαβάνο. Χρόνια Κολητάρια με τον Συνασπισμό και το Σύριζα στηρίζετε τον Καπιταλισμό με τα παραμυθάκια οτι τάχα μου θα γίνει Ανθρώπινος. ΟΙ Κομμουνιστές παλεύουμε μέσα απο το ΠΑΜΕ που είναι ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και συμμετέχει όποιος θέλει χωρίς να χρειάζεται να είναι Κομμουνιστής. Εκεί και συνολικά στην Κοινωνική Συμμαχία μέσα στο Καθημερινό αγώνα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα γίνεται και η διαπάλη των διαφορετικών απόψεων και οι Κομμουνιστές προβάλουμε την δικιά μας. Μέσα στον Αγώνα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα καταλαβαίνει ο καθένας οτι δεν υπάρχει καμμία κυβέρνηση που να μπορεί να κάνει το παραμικρό για τον λαό όσο οι καπιταλιστές είναι στην Εξουσία. Ενισχύουμε παντού λοιπόν την Λαική Συμμαχία που όσο θα δυναμώνει θα αποσπά προσωρινά μέτρα ανακούφισης με στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των Μέσων παραγωγής.

Ανώνυμος είπε...

Επιστροφή στον Εθνικό Καπιταλισμό και στην Ιμπεριαλιστική Ρωσία επιδιώκουνε ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ η Χρυσή Αυγή και το καινούργιο κόμμα Καρατζαφέρη Μπαλτάκου. Επείδη σίγουρα το καταλαβαίνεις το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεσαι μια λυση έχεις. Στο ΠΑΜΕ δεν θα σου ζητήσει κανείς να γίνεις Κομμουνιστής. Οσο για το ΚΚΕ ΕΑΜ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δηλαδή ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ. Οσο για τον Σύντροφο μας Κ.ΚΑΠΠΟ πλησιάζει η ωρα του 3ου Τόμου 1968 1991 με την Πολιτική του Αποκατάσταση. ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Οσο για τον Αντικομμουνισμό πυ προσπαθείς να κάνεις στα πρόσωπα ηρώων του ΚΚΕ ΑΡΗ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗ έπαιξες και έχασες. Οτι συνέβη ήτανε το αποτέλεσμα της Διαπάλης με τον Οπορτουνισμό κάθε απόχρωσεις που αποτελεί διαχρονικά την 5η φάλαγγα του Καπιταλισμού μέσα σε συνθήκες παρανομίας και πολιτικής προσφυγιάς. Η Αποκαλυψη της Συνομωσίας μέσα στον Κόκκινο Στρατό απο τους ΖΗΝΟΒΙΕΦ ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΤΡΟΤΣΚΙ σε συνεργασία με τον ΧΙΤΛΕΡ και η διαπάλη με τον Οπορτουνισμό μέσα στην Κ.Δ απο το 1935 μέχρι την Διαλυση της το 1943 με το παραμύθι των ΕΘΝΙΚΩΝ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΩΝ......τα λέει όλα. Ντροπαλοί ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ λοιπόν σύμφωνα με τον ΚΑΠΠΟ που πολύ νωρίς το 1992 σας πήρε χαμπάρι ΧΑΙΡΕΤΩ.

Ανώνυμος είπε...

To Πρόγραμμα της 6ης Ολομέλειας του 1934 μίλαγε για Δικτακτορία του Προλεταριάτου. Αυτό το πρόγραμμα άλλαξε το 1937 μέσα στην Δικτακτορία του Μεταξά απο τους ΣΙΑΝΤΟ ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗ ΝΕΦΕΛΟΥΔΗ με αποτέλεσμα τον Οκτώβρη του 1944 να χάσουμε την εξουσία. ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΤΗΣ 3η Συνδιάσκεψη 1950. Σε ΚΟΜΕΠ του 1942 υπάρχει το 3ο Γράμμα του Ζαχαριάδη που μιλάει για ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ.Μαζί υπάρχει άρθρο του Σιάντου που βγάζει το γράμμα Σεχταριστικό.......ενώ ο ίδιος ήτανε Σοσιαλσωβινιστής και σε αυτή την βάση φτιάχτηκε το ΕΑΜ.Τα αποτελέσματα τραγωδία την στιγμή που η Κ.Δ διαλύθηκε το 1943 λόγο ΕΘΝΙΚΩΝ ιδιομορφιων. Ο ΑΡΗΣ διαγράφηκε απο το ΚΚΕ στην 11η ολομέλεια τον Απρίλη του 1945 απο τους ΣΙΑΝΤΟ ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗ στο όνομα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και του Σοσιαλισμού με Στάδια......η απόφαση κρατήθηκε μυστική και δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη στις 12 Ιούνη του 1945. Ο Ζαχαριάδης γύρισε στις 30 Μάη του 1945 ΜΕΤΆ ΑΠΟ 9 ΧΡΌΝΙΑ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ σε Κέρκυρα Νταχάου.Και ανέλαβε Γ.Γ στο 7ο Συνέδριο τον Οκτώβρη του 1945 Χαιρετώ.

Ανώνυμος είπε...

Ο Πλουμπίδης ήρωας του ΚΚΕ κατηγορήθηκε για πράκτορας απο την Κυρία Παππά μαζί με τους Βαβούδη και Ιμβριώτη που ενημέρωσε την ηγεσία στο Εξωτερικό. Η Κυρία Παππά το 1968 πέρασε με το Εσωτερικό......Το μοναδικό λάθος του Πλουμπίδη ήτανε η επιστολή του στην Ασφάλεια γιατί το Αστικό Κράτος θα εκτελούσε και τους δυο. Ο Μοναδικός τρόπος να σωθεί ο Μπελογιάννης ήτανε η Υποψηφιότητα στις Εκλογές του 1951 με την ΕΔΑ.... τΟΥ ΤΟ ΑΡΝΗΘΉΚΑΝΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ Πασαλίδης....Μ.Κυρκος Ο Ζαχαριάδης καθαιρέθηκε και διαγράφηκε απο το ΚΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΆΤΗΣΗ ΤΟΥ οπορτουνισμου στην ΕΣΣΔ στο 20ο Συνέδριο του 1956 που εφαρμόζοντας Σταδιακά νόμους του Καπιταλισμού ανατρέψανε τον Σοσιαλισμό μετατρέποντας τα Κ.Κ σε όχημα της Αντεπανάστασης Στην θέση του διορίσανε τον Παρτσαλίδη.ΜΠΙΓΚΟ ΧΑΙΡΕΤΩ