Ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτός

Του Γιώργου Κρεασίδη

Ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο συμμετοχής σε κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ

Καθώς η προεκλογική περίοδος-εξπρές μπαίνει στην τελική ευθεία, η Λαϊκή Ενότητα και ο Π. Λαφαζάνης προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν το στίγμα τους, με μέτωπο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα στον οποίο χρεώνεται η μνημονιακή στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετά την ψήφιση με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι του τρίτου μνημονίου.

Επικεντρώνοντας στην προδοσία του μεγάλου λαϊκού «Όχι» της 5ης Ιούλη, που μετατράπηκε σε ένα επαίσχυντο «Ναι σε όλα» απέναντι στις απαιτήσεις της ΕΕ και των δανειστών, η ΛΑΕ ξεπερνά και την ανάγκη να σταθεί αυτοκριτικά στη φάση που στήριζε σαν Αριστερή Πλατφόρμα την κυβέρνηση. Όσα έκαναν ή -κυρίως- δεν έκαναν οι υπουργοί της, από το τιμολόγιο της ΔΕΗ μέχρι το βασικό μισθό και τις εργασιακές σχέσεις, αλλά πάνω από όλα η αδυναμία τους όχι απλά να ορθώσουν ένα φραγμό, αλλά και έναν ουσιαστικό αντίλογο στην πορεία προς το μνημόνιο, με ορόσημα τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη και την πρόταση των 47+8 σελίδων της κυβέρνησης, καταγράφονται σαν στοιχεία μιας αποτυχημένης στρατηγικής. Μιας στρατηγικής που αποτυπώθηκε με σαφήνεια σε δηλώσεις σαν και αυτή που έκανε πριν ένα μήνα στη Ρίαλ Νιουζ ο Π. Λαφαζάνης, λέγοντας «στηρίζουμε την κυβέρνηση για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Δεν ψηφίζουμε για να εγκρίνει και να εφαρμόζει μνημόνια», ενώ είχαν ήδη ψηφιστεί τα προαπαιτούμενα και είχε δρομολογηθεί το τρίτο μνημόνιο.

Στο κέντρο της πολιτικής πρότασης της ΛΑΕ, στα πλαίσια ενός αντιμνημονιακού λόγου, βρίσκεται η έξοδος από το ευρώ, καθώς η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θεωρείται ότι δίνει το βασικό εργαλείο για μια πολιτική που αναιρεί τις συνέπειες της κρίσης. Η επιλογή αυτή σταθερά αποσυνδέεται από την σύγκρουση και την έξοδο από την ΕΕ. Από τη μία στην προγραμματική διακήρυξη που παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη θεωρείται δεδομένη η αντιδραστική στάση της ΕΕ απέναντι σε κάθε προσπάθεια απεγκλωβισμού από τα μνημόνια, όπως φάνηκε εξάλλου και στην επτάμηνη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιγράφεται σαν «γερμανική ΕΕ» και αναγνωρίζεται ο βαθιά αντιδραστικός χαρακτήρας της Διατλαντικής Συμφωνίας (ΤΤΙΡ) που διαπραγματεύεται η ΕΕ με τις ΗΠΑ. Μια συμφωνία που θα δεσμεύει τους λαούς της ΕΕ ερήμην τους.

Από την άλλη η διακήρυξη εκτιμά η σχέση με την ΕΕ «μπορεί να τεθεί εκ των πραγμάτων και ανά πάσα στιγμή στην ημερήσια διάταξη». Το από ποιον δεν ξεκαθαρίζεται, αλλά καθώς φαίνεται όχι από την ΛΑΕ. Αυτή αρκείται να δηλώσει ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα καλέσει «το λαό να επιμείνει στην εφαρμογή του προοδευτικού προγράμματος που έχει επιλέξει, παίρνοντας την απόφασή του για παραμονή ή όχι στην Ε.Ε. με δημοψήφισμα».

Την ίδια στιγμή στις δημόσιες παρεμβάσεις της ηγεσίας της ΛΑΕ οι θέσεις αυτές εμφανίζονται «στρογγυλεμένες». Έτσι ο Δ. Στρατούλης δήλωσε στην Αυγή (24/8) ότι «εάν για να προωθήσουμε το πρόγραμμά μας απαιτηθεί να συγκρουστούμε με την Ευρωζώνη και να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα, δεν θα διστάσουμε να το κάνουμε…». Ο Π. Λαφαζάνης, μιλώντας στον Ρίαλ αποσύνδεσε κατηγορηματικά την αποχώρηση από το ευρώ και την έξοδο από την ΕΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «μπορείς να φύγεις από την Ευρωζώνη και να συνεχίζεις να παραμένεις στην Ε.Ε. Εμείς δεν θέτουμε θέμα αποδέσμευσης από την ΕΕ, αλλά θέτουμε θέμα μετ΄επιτάσεως ριζικής αλλαγής των ασκούμενων νεοφιλελεύθερων και άλλων επιλογών που έχει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση». Με αυτό τον τρόπο αποσυνδέει πλήρως την αποδέσμευση από την ΕΕ από την ανατροπή των μνημονίων, παρά το γεγονός ότι τα μνημόνια βασίζονται στις επιλογές της ΕΕ και αποφασίζονται στις συνόδους κορυφής της ΕΕ ή της ευρωζώνης, η οποία παραμένει ένα θεσμικό όργανο της ΕΕ.

Στο ερώτημα για μια ενδεχόμενη συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο, καθώς θεωρείται πολύ πιθανό να μην υπάρχει αυτοδυναμία στις εκλογές σε 15 μέρες, τα στελέχη της ΛΑΕ έχουν αφήσει ανοιχτή υπό προϋποθέσεις μια τέτοια προοπτική. Ο Δ. Στρατούλης μιλώντας στο Κόκκινο (26/8) για τις σχέσεις με το ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσε την ανάγκη «να κρατήσουμε μία ομαλότητα και μία συντροφικότητα, ο καιρός έχει γυρίσματα, μπορεί να ξαναβρεθούμε στα ίδια μετερίζια», ενώ η πρώην αντιπρόεδρος της βουλής Δ. Χαραλαμπίδου ήταν πιο σαφής σε συνέντευξή της στο Πρακτορείο 104,9 FM (2/9) λέγοντας «δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο να στηριχτεί μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα έδινα συγκατάθεση, μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη λογική της απεμπλοκής από τα μνημόνια». Καθόλου τυχαία, οι συνδικαλιστές της ΛΑΕ έχουν επιλέξει να συνυπάρχουν με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ στην παράταξη του ΜΕΤΑ που για την ώρα δεν δείχνει να επηρεάζεται από την κομματική διάσπαση.

Πηγή:ΠΡΙΝ