ΚΕΔΔΕ:ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

ΚΕΔΔΕΚίνηση για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας

ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

Η επιστράτευση και επίταξη των υπηρεσιών των καθηγητών Μ.Ε. για τη διεξαγωγή των εξετάσεων και η επίταξη των σχολικών κτιρίων και οχημάτων αποτελούν ένα πολλαπλό βήμα νομικής και συνταγματικής αυθαιρεσίας της κυβέρνησης:

1) Η Πρωθυπουργική απόφαση αντλεί τη νομιμοποίησή της από το άρθρο 41 ν. 3536/2007 που επιτρέπει τα παραπάνω σε περίπτωση επείγουσας απειλής για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια υγεία και με το σκεπτικό αυτό προχωρεί στην επιστράτευση. Είναι προφανές ότι τίποτε από τα δύο δεν συντρέχει.

2) Το ίδιο το άρθρο 41 ν. 3536/2007 περιλαμβάνοντας και την απειλή για τη δημόσια τάξη στις προϋποθέσεις για τη δυνατότητα επίταξης υπηρεσιών αυθαιρετεί απέναντι στη συνταγματική διάταξη, από την οποία αντλεί τη δική του νομιμοποίηση, αφού αυτή (άρθρο 22 παρ. 4 Σ.) δεν την περιλαμβάνει ως αιτία κατ εξαίρεση επιβολής επίταξης εργασίας, αλλά περιορίζεται ρητά στην περίπτωση απειλής για τη δημόσια υγεία. Αρα είναι αντισυνταγματικό και αυτό και η Πρωθυπουργική και οι Υπουργικές Αποφάσεις που πηγάζουν από την εξουσιοδότησή του.

3) Ούτε και το άρθρο 2 Ν.Δ. 17/1974, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το άρθρο 16 ν. 2936/2001 προβλέπει την απειλή κατά της δημόσιας τάξης ως αιτία επιστράτευσης. Αρα και η Πρωθυπουργική και οι Υπουργικές Αποφάσεις που αποφασίζουν την επίταξη κινούνται εκτός των ορίων της εξουσιοδότησής του.

4) Είναι η τρίτη φορά σε λιγότερο από ένα χρόνο που η κυβέρνηση αυτή κηρύσσει επιστράτευση σε απεργούς (προηγήθηκαν ναυτεργάτες, εργαζόμενοι, ΜΕΤΡΟ). Αλλά ταυτόχρονα είναι η πρώτη φορά που επιβάλλεται προληπτικά, πριν καν ξεκινήσει η επιδοκιμασθεί από τις Γενικές συνελεύσεις η απεργία της Ο.Λ.Μ.Ε.

Εχουμε συνεπώς προληπτική απαγόρευση απεργίας, κάτι που ο νόμος ούτε στα δικαστήρια δεν επιτρέπει (άρθρο 21 ν. 1264/1982 και άρθρο Σ 23 και παράνομο καταναγκασμό σε εργασία, αντίθετο με σειρά διατάξεων (άρθρο 22 Σ, Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 29, 87, 98, 105, Ε.Σ.Δ.Α. 4 παρ. 2 κ.α.).

5) Αντισυνταγματική είναι και η ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης που συνοδεύει ως απειλή τους απεργούς που δεν θα συμμορφωθούν : Απειλή φυλάκισης κατά περίπτωση και κατ ελάχιστο τριών μηνών (άρθρο 41 παρ. 6 ν. 3536/2007), τριών ετών και κάθειρξης (δηλαδή από πέντε χρόνια και πάνω) όταν υπάρξει εξακολούθηση μη συμμόρφωσης (άρθρο 19 ν. 3888/2010).

6) Αντίστοιχες είναι και οι άμεσες υπηρεσιακές επιπτώσεις από τα άρθρα 103 και 107 Υπαλληλικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν με το ν. 4093/2012 (Μνημόνιο ΙΙΙ) για τους παραβάτες, που στην τρέχουσα γλώσσα κυβέρνησης, τρόϊκας και Μ.Μ.Ε θα ονομασθούν “επίορκοι” :

Αυτοδίκαιη αργία κατά παράβαση επιπλέον κάθε έννοιας τεκμηρίου αθωότητας, για όσους διωχθούν ποινικά, άμεση παραπομπή στα πειθαρχικά συμβούλια με το ερώτημα της οριστικής παύσης.

7) Δεν θα μας εκπλήξει και η προβολή και άμεση εκδίκαση για την κήρυξη της απεργίας της Ο.Λ.Μ.Ε. ως παράνομης και καταχρηστικής, με δικαστική διαδικασία εξπρές, (άρθρο 21 ν. 1264/1982), όπως μόνο με τις απεργίες επί δεκαετίες συμβαίνει.

8) Η επίκληση των προβλημάτων των υποψηφίων μαθητών από την κυβέρνηση μόνο υποκριτική μπορεί να χαρακτηρισθεί, αφού η ίδια διαλύει την εκπαίδευση με τα αλλεπάλληλα μέτρα απομάκρυνσης καθηγητών, τις ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, παραδίδει τους μαθητές στην παραπαιδεία με την εμμονή της στο κλείσιμο, τη μείωση εισακτέων και τη διάλυση των Α.Ε.Ι. και υπονομεύει το μέλλον της με την αποστέρηση στοιχειωδών όρων διαβίωσης με τις γενικευμένες περικοπές. Ολα αυτά επίσης αποτελούν παραβιάσεις συγκεκριμένων συνταγματικών διατάξεων (Σ 5, 16, 20, 21, 22 κ.α.).

Ενώ η κυβέρνηση είναι αποκλειστικά υπεύθυνη και για την επιλογή του χρόνου υλοποίησης των μέτρων που προκάλεσαν την απεργία. Ας κρίνει ο καθένας γιατί

9) Απέναντι σε μία κυβέρνηση και ένα σύστημα εξουσίας, που παραβιάζει συστηματικά καθημερινά τις υποτιθέμενες αρχές του και αποδεικνύει ότι οι εξουσίες δεν έχουν αρχές, αλλά μόνο συμφέροντα, η υπεράσπιση των απεργών καθηγητών της Ο.Λ.Μ.Ε, (σήμερα θίγονται αυτοί, χθές ναυτεργάτες και Μετρό, αύριο κάποιοι άλλοι, συνολικά όλη η αγωνιζόμενη κοινωνία) μαζί με γονείς και μαθητές, αποτελεί πράξη υπεράσπισης των στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών του κόσμου της εργασίας που αντιστέκεται στην εξόντωσή της.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Αθήνα 13 Μαΐου 2013

Το Νομικό Τμήμα

Πηγή:ΚΕΔΔΕ