Από κοινού με την τρόικα κατά των εργαζομένων

Tου Γιώργου Κρεασίδη

Απαγόρευση απεργιών και νέο μισθολόγιο στην ατζέντα

Προχτές Παρασκευή, τη μέρα που ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης κάλεσε τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα να πρωταγωνιστήσουν στην «επόμενη μέρα για την ελληνική οικονομία», έγινε γνωστό ότι ένας από τους «πρωταγωνιστές», η Τράπεζα Πειραιώς, είχε δρομολογήσει την έξωση της άνεργης καθαρίστριας Ευρώπης Σαρίδου από το σπίτι της στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης για ένα χρέος 3.800 ευρώ. Αυτή είναι η «επόμενη μέρα» που μας περιμένει, αν συνεχιστεί η πολιτική του «μαύρου μετώπου» της άθλιας συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

Σε αυτό το πλαίσιο θα γίνουν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα που έρχεται την Πέμπτη, για τη «νέα σχέση», όπως βάφτισε η κυβέρνηση το Μνημόνιο, αφού μάσησε τα περί μεταμνημονιακής εποχής καθώς οι περίφημες αγορές δεν το ανέχτηκαν.

Οι σχεδιασμοί κυβέρνησης και τρόικας για το επόμενο διάστημα αφορούν καταρχήν τις εργασιακές σχέσεις με αιχμή τις απολύσεις χωρίς όρια σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι απολύσεις είναι το κρίσιμο εργαλείο για να επιβληθούν οι ποικιλόμορφες ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Ειδικά για τη νεολαία, οδηγούν σε μετάλλαξη την εργασία καθώς αμφισβητούνται οι έννοιες του μισθού, με την εμφάνιση της αμοιβής ύστερα από μήνες, της ασφάλισης και του ωραρίου. Παράλληλα η ανοχή στη μαύρη, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία γίνεται εργαλείο κοινωνικών συμμαχιών με μικρομεσαίους που έχουν λεηλατηθεί από τη φοροληστεία.

Μαζί έρχεται και ο αντισυνδικαλιστικός νόμος, ο οποίος παρά την προπαγάνδα για τα προνόμια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας τελικά στοχεύει στην κατοχύρωση του λοκάουτ (ανταπεργία), στον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, στη δυνατότητα απολύσεων συνδικαλιστών και τον περιορισμό της παρουσίας των συνδικάτων στους χώρους εργασίας.

Το τοπίο συμπληρώνει το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο στην κατεύθυνση της μισθολογικής διαφοροποίησης μεταξύ των εργαζομένων με στόχο διαφορετική αμοιβή για την ίδια εργασία, καθώς και η μείωση και καθήλωση των μισθών μέσω της αξιολόγησης, ώστε να διαγραφεί η έννοια των αυξήσεων για όλους. Με τη μείωση των αμοιβών, στόχος είναι ο κατακερματισμός των εργαζόμενων, η υπονόμευση της βάσης ενότητας των συνδικάτων, με στόχο να λειτουργήσει τροχιοδεικτικά για τον ιδιωτικό τομέα.

Το μεγάλο αγκάθι για την κυβέρνηση είναι φυσικά το ασφαλιστικό, καθώς είναι έτοιμη να δεχτεί την αύξηση κατά πέντε χρόνια, από τα 15 στα 20, του ορίου κατοχύρωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Ένα μέτρο βουτιά στη βαρβαρότητα, σε συνδυασμό με τη ριζική μείωση των συντάξεων που φέρνουν το 2015 οι νόμοι Λοβέρδου-Κουτρουμάνη αλλά και με τη μεθοδευμένη ασφυξία των ταμείων με το «κούρεμα» που έχει τη σφραγίδα του Βενιζέλου, το αποκορύφωμα του αδιεξόδου από τη χρόνια ληστεία των αποθεματικών και τη μαζική ανασφάλιστη εργασία.

Ο εφιάλτης δίχως τέλος που υπόσχεται η νέα συμφωνία με την τρόικα, έρχεται από μια κυβέρνηση απομονωμένη όσο ποτέ από την κοινωνία. Δεν είναι μόνο δείγμα της αδιαλλαξίας της το γεγονός ότι εκπροσωπείται βασικά από δηλωμένους φασίστες όπως οι Βορίδης, Γεωργιάδης κ.ά. Όλο το σκηνικό μαύρης προπαγάνδας των κυρίαρχων ΜΜΕ, μέτρα επικοινωνιακού τύπου όπως η αναβολή μέχρι τα Χριστούγεννα των κατασχέσεων για χρέη στο Δημόσιο και η ιδεολογική τρομοκρατία του «ευρώ ή χάος» έχουν να κάνουν με την κοινωνική ασφυξία και οργή για την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ που γίνεται ορατή με διάφορες αφορμές, τη ληστεία του ΕΝΦΙΑ ή τις πλημμύρες στην Αττική.

Η πρόκληση για το λαϊκό και εργατικό κίνημα είναι να μην περάσουν αυτά τα σκληρά μέτρα σε μια κοινωνία που έχει δεχτεί αλλεπάλληλα πλήγματα από μια κυβέρνηση της οποίας ο χρόνος έχει λήξει. Η 6η Νοέμβρη μπορεί και πρέπει να είναι αγωνιστικό ορόσημο, απαρχή αγώνων ανατροπής για το τέλος της αντεργατικής σταυροφορίας και το ξήλωμα του μνημονιακού καθεστώτος.

Το φοιτητικό κίνημα που δίνει μάχη ενάντια στον προκλητικό αυταρχισμό του κυβερνητικού πρύτανη του Πανεπιστημίου της Αθήνας Θ. Φορτσάκη, έχει ήδη καλέσει σε πανελλαδική κινητοποίηση για την Πέμπτη, από κοινού με σωματεία στο χώρο της εκπαίδευσης.

Το δικό τους ραντεβού δίνουν και οι εργαζόμενοι, καθώς σε μια σειρά σωματεία, εργατικές λέσχες, σχήματα και κινήσεις γίνεται σχετική συζήτηση ώστε «να μπλοκάρουμε τις αποφάσεις τους. Κανένα νέο μέτρο. Φέρτε πίσω τα κλεμμένα. Ξεσηκωμός για να πάρουν δρόμο» όπως τονίζεται χαρακτηριστικά στην απόφαση της συνέλευσης του Αττικού Νοσοκομείου. Ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής έχει ξεκινήσει πλατιά εξόρμηση με κάλεσμα συμμετοχής στη διαδήλωση της Πέμπτης και αιχμές την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, της φοροληστείας και λεηλασίας που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2015.

Η γραμμή της ρήξης των εργαζομένων με τη λογική της εκλογικής αναμονής αμφισβητείται καθημερινά: 

• σήμερα στην απεργιακή κινητοποίηση στο εμπόριο ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, 
• την Πέμπτη στη συγκέντρωση ενάντια στην τρόικα, 
• την Παρασκευή στη συγκέντρωση στην ΕΡΤ για τη μαύρη επέτειο τού ενός χρόνου από την εισβολή του ΜΑΤ. 

Αμφισβητείται από τους αγωνιζόμενους κλάδους που δεν παραδίνονται, τις ηρωικές καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τους εκπαιδευτικούς και τους σχολικούς φύλακες σε διαθεσιμότητα, τους απεργούς της Κόκα Κόλα ή της επιχείρησης Σκοτ, που δικαιώθηκαν ως ένα βαθμό.

Στην κινητοποίηση της Πέμπτης η αγωνιστική συνάντηση των μαχόμενων δυνάμεων των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος, η δύναμη της αλληλεγγύης, η ενότητα και ο συντονισμός ενάντια στο σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ δίνουν το πλαίσιο για αγωνιστική κλιμάκωση που μπορεί να αναδείξει ένα πραγματικό αντίπαλο δέος στο μαύρο μέτωπο. Σε αυτό το δρόμο οι αδύναμοι άνθρωποι που δυσφορούν στον καναπέ γίνονται κοινωνική δύναμη ικανή για ανατροπές. Πέρα από την εκλογική αναμονή που αφήνει την κυβέρνηση χωρίς αντίπαλο και τη διαμαρτυρία χωρίς αύριο με ορίζοντα τις εκλογές – επιλογές που οδηγούν στην υποταγή στο σχεδιασμό του κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με στόχο την εκτόνωση και την απογοήτευση.

Πηγή:ΠΡΙΝ