Του Γιώργου Ρούση *
Πράγματι δεν πρέπει να χάσουμε λεπτό.
Επειδή όμως η οργανική ενότητα της Αριστεράς είναι αδύνατη, αυτό που χρειάζεται, πέρα από συνεργασίες σε επί μέρους ζητήματα, είναι όχι γενικώς και αορίστως εκκλήσεις για συνεργασία της αριστεράς ως αυτοσκοπό, αλλά η άμεση συγκρότηση ενός άμεσα εφαρμόσιμου αριστερού, αντικαπιταλιστικού, αντιιμπεριαλιστικού μέτωπου το οποίο μπορεί να κινείται γύρω από τον ακόλουθο άξονα:
1. Κατάργηση όλων των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των αντεργατικών, αντιλαϊκών και αντιδραστικών νόμων που τις συνοδεύουν. Ανατροπή της γενικότερης επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό,
2. Άμεση παύση πληρωμών προς τους πιστωτές, άρνηση και διαγραφή του δημόσιου χρέους,απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση των εργαζομένων και του λαού της χώρας μας.
3. Άμεση έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ,, ρήξη, έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και κάθε υπερεθνικό ιμπεριαλιστικό μηχανισμό, και ως συμβολή στον αγώνα για τη διάλυσή τους, για μια νέα διεθνή συνεργασία των λαών.
4. Άμεσο πρόγραμμα ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια και την πολύμορφη εξαθλίωση των εργαζομένων και του λαού, για να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση του καπιταλισμού και όχι οι εργαζόμενοι, με βασικά σημεία:
α) Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τώρα. Ριζική αναδιανομή του πλούτου σε βάρος του κεφαλαίου και των κερδών του. Μείωση του χρόνου εργασίας, σταθερή εργασία – δουλειά για όλους, μείωση της φορολογίας για το λαό, διαγραφή των χρεών της εργατικής και λαϊκής οικογένειας στις τράπεζες.
β) Εθνικοποίηση –πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών, και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, στην προοπτική της κοινωνικοποίησής τους.
γ) Να περάσουν στα χέρια των εργαζόμενων οι επιχειρήσεις που κλείνουν, να μείνουν ανοιχτές, να αξιοποιηθούν υπέρ των αναγκών και των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού. Αγροτική παραγωγή κάτω απ’ τον έλεγχο της ίδιας της συνεταιρισμένης φτωχομεσαίας αγροτιάς για φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα με τον παραμερισμό των μεσαζόντων, σε σύγκρουση με το μεγάλο εμπορικό και βιομηχανικό κεφάλαιο
δ) Διεύρυνση και ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας ,πάλη ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή που ολοένα θα αυξάνονται. Πάλη ενάντια στις προσπάθειες διάσπασης της εργατικής τάξης με την αντιμεταναστευτική πολιτική, το ρατσισμό, τις ναζιστικές συμμορίες
Σε αυτό το μέτωπο, στο οποίο είναι προφανές ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν δυνάμεις που δηλώνουν έτοιμες να συμβιβαστούν και να συμπλεύσουν με το καταστημένο ντόπιο και διεθνές , ηγεμονικό ρόλο καλείται να κατακτήσει ένας σύγχρονος κομμουνιστικός πόλος, ο οποίος και θα έχει στόχο να το προσανατολίσει προς ένα σύγχρονο επαναστατικό σχέδιο ανατροπής του καπιταλισμού και περάσματος στον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, που θα αντλεί την ποίηση του από το μέλλον.
Δυνάμεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη συγκρότηση αυτού του μετώπου υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, – φτάνει να διαλέξουν σε ποια από τις δυο βάρκες θα πατούν- στο ΚΚΕ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, σε άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και στους ανένταχτους αριστερούς.
Γι όλους μας λοιπόν, Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα
* Σχόλιο του Γ. Ρούση στην iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου