Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Ο τραγέλαφος της απελπισμένης προσπάθειας του ΠΑΣΟΚ (και των... περιχώρων του) να διατηρηθεί στην πολιτική σκηνή της χώρας με την μορφή της ανασυγκροτημένης Δημοκρατικής Παράταξης συνεχίστηκε την εβδομάδα που πέρασε και αναμένεται να κορυφωθεί το επόμενο δεκαήμερο με την ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου της Ελιάς.
Ένα εγχείρημα που, πριν ακόμη αποκρυσταλλωθεί ουσιαστικά, βρίσκεται στη μέγγενη αφενός των «ανοιγμάτων» του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κεντρώο χώρο και αφετέρου του Ποτάμιου του Στ. Θεοδωράκη που σπρώχνεται προκλητικά από συγκεκριμένη μερίδα συμφερόντων του εγχώριου κεφαλαίου.
Ωστόσο ακόμη και με... ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να «πατώσει» στις επικείμενες ευρωεκλογές, ο εν λόγω χώρος φαίνεται να διατηρεί στο ακέραιο το σύνδρομο του εθισμένου στη διαχείριση της εξουσίας. Με τουλάχιστον τρεις αλληλοσυγκρουόμενους πόλους παρουσιάζει εικόνα διάλυσης, παντελούς έλλειψης τακτικού προσανατολισμού, ανεξέλεγκτων προσωπικών προσπαθειών πολιτικής διάσωσης και «καπετανάτων» που επιθυμούν την ηγεμονία, ακόμη κι αν αυτή αποδειχθεί ότι δεν έχει αντίκρισμα.
Μόνη σταθερά είναι η αμετανόητη εμμονή στις μνημονιακές - αντιλαϊκές πολιτικές και η προφανέστατη διάθεση για έναν βοηθητικό ρόλο στο άμεσο μέλλον, όποιος κι αν είναι αυτός - είτε στο πλάι της Νέας Δημοκρατίας, είτε στο πλάι του ΣΥΡΙΖΑ είτε... οπουδήποτε προκύψει κάποια ανάγκη του συστήματος.
Η χαρτογράφηση του χώρου -παρά την ρευστότητά του- αναδυκνείει τα εξής: Από τη μία η τωρινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, με τον Ευάγγ. Βενιζέλο να κραδαίνει τη «σφραγίδα» του «επίσημου» συγκυβερνώντος κόμματος, έχοντας στο πλευρό του σαν εξαπτέρυγα τις παρατάξεις του Ανδρ. Λοβέρδου και Ν. Μόσιαλου. Επιχειρούν να προωθήσουν την εικόνα της Ελιάς σαν μιας συνεκτικής δύναμης της Κεντροαριστεράς, που διαθέτει ευρωπαϊκή διάσταση ως μέλος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Το μνημονιακό στίγμα ξεκάθαρο, αφού όπως αναφέρουν «η συμμετοχή μας στο ευρώ και στην Ευρώπη δεν είναι μόνο οικονομική επιλογή. Είναι εθνική στρατηγική. Η ανασυγκρότηση της χώρας μας είναι ενταγμένη στην προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Ουσιαστικά πρόκειται για το τελευταίο χαρτί πολιτικής επιβίωσης του Ευάγγελου Βενιζέλου προκειμένου να έχει ρόλο παρόμοιο με τον σημερινό στο όποιο μετεκλογικό σκηνικό. Άλλωστε όπως αναφέρεται και στη διακήρυξη της Ελιάς η διακυβέρνηση της χώρας «δεν είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος, το οποίο εκμεταλλευόμενο την πριμοδότηση του εκλογικού νόμου θα εξασφαλίσει μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία». Απαιτείται «εθνική συνεννόηση, ρεαλιστικό πρόγραμμα, σταθερότητα και επιμονή στην εφαρμογή. Για να σταθεί η χώρα, χρειάζεται μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη».
Η ηγεσία της Ελιάς δίνει ξεκάθαρα τα διαπιστευτήριά της στο σύστημα, μόνο που και η ίδια αμφιβάλλει αν αυτά πλέον είναι αρκετά. Κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι άλλωστε οι φήμες σύμφωνα με τις οποίες ο Ευάγγ. Βενιζέλος έχει καπαρώσει τη θέση του επιτρόπου της Κομισιόν σε περίπτωση που οι πολιτικές εξελίξεις δεν ευνοήσουν τις προσπάθειές του.
Στον αντίποδα αυτής της τάσης εμφανίζεται η «Βαβέλ» των ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που υποτίθεται αναζητούν έναν πολιτικό σχηματισμό με σαφέστερα σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά και διακριτό στίγμα σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και τον νεοφιλελευθερισμό. Για το λόγο αυτόν, είτε δεν μετέχουν ανοιχτά είτε κρατούν για την ώρα αποστάσεις από το εγχείρημα της Ελιάς.
Στο στρατόπεδο αυτό βρίσκονται οι λεγόμενοι παπανδρεϊκοί, με τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου να απέχει από την όλη διαδικασία και προκλητικά ακόμη και σήμερα να υπερασπίζεται την επιλογή της παράδοσης της χώρας στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των «δανειστών» της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του περιβάλλοντος του σύμφωνα με την οποία ο Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός «προασπίστηκε τη χώρα αντί να την εκθέσει σε κινδύνους, την ώρα μάλιστα που ήταν ανοιχτές και απαιτούσαν υλοποίηση μείζονες αποφάσεις, όπως αυτή για τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ».
Ένα ακόμη... παρακλάδι των διαφωνούντων αποτελούν στελέχη όπως ο Μ. Χρυσοχοΐδης και ο Κ. Σκαναδαλίδης, που αν και σαφώς στήριξαν τις μνημονιακές πολιτικές τώρα αναζητούν την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, κυρίως σε λογικές συμμαχίες με τη Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζοντας την κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα κατασκευάζεται το ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς. Δεδομένοι στην ευρωλίστα θεωρούνται ο Π. Καψής, Αφρ. Αλ Σάλεχ, η Εύα Καϊλή, η Κ. Μπατσελή και ο Ν. Μπίστης. Επίσης θα μετέχει ο Κ. Μποτόπουλος, ως γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν σκοπεύει να εκτεθεί στην εκλογική αυτή αναμέτρηση ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης. Αρνητική στη συμμετοχή εμφανίζεται η Φώφη Γεννηματά.
Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ 16/3/14
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου