Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Η νεκρανάσταση του αντικομμουνισμού

Του Δημήτρη Ψαρρά
Η Νέα Δημοκρατία φλερτάρει την Ακροδεξιά, ενώ η Χρυσή Αυγή επικαλείται την… Αριστερά.

Τα αντικομμουνιστικά τους πιστεύω διατρανώνουν το ένα μετά το άλλο τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Προηγήθηκε ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Παναγιώτης Μπαλτάκος, ο οποίος έκανε τις σχετικές δηλώσεις στο «Βήμα FM» την περασμένη Παρασκευή:

«Ασφαλώς και είμαι αντικομμουνιστής, δεν συζητείται αυτό. Από μικρό παιδί. Ετσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω. Γιατί πιστεύω ότι η ελληνική Αριστερά, από το 1942 και μετά, από τη δολοφονία του Ψαρρού και μετά, μέχρι τώρα, ταλαιπωρεί τη χώρα. Αυτό πίστευα κι αυτό πιστεύω. Και δεν είμαι ο μόνος».


Κανένα σχόλιο για Χ.Α.


Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποια σκοπιμότητα τον οδήγησε σ’ αυτή την τοποθέτηση, ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά απέφυγε επιμελώς να τοποθετηθεί στο ζήτημα της Χρυσής Αυγής: «Δεν μπορεί να υπάρξει σχολιασμός όσο η δικογραφία είναι ανοιχτή. Το θέμα ανήκει στη Δικαιοσύνη», πρόσθεσε, εκθέτοντας έτσι τους υπουργούς που έχουν εκτενώς μιλήσει για «εγκληματική και ναζιστική οργάνωση, την οποία οφείλει να αντιμετωπίσει η πολιτεία».

Ο υπουργός Υγείας έσπευσε να υπερασπιστεί τις απόψεις Μπαλτάκου, μέσω του αγαπημένου του twitter: «Στην Ελλάδα δύνασαι να είσαι αντικαπιταλιστής, αντιφασίστας, αντινεοφιλελεύθερος κ.λπ., αλλά αντικομμουνιστής όχι… απαγορεύεται!». Τα ίδια επανέλαβε προχτές στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο «Star». Άλλωστε είχε προλάβει πριν από δέκα μέρες να καταγγείλει τους «κομμουνιστές του Λονδίνου» που δεν τον άφηναν να μιλήσει. «Κομμουνιστές, δεν σας φοβόμαστε» ήταν στις 16 Μαρτίου το μήνυμά του.

Ασφαλώς δεν τσίμπησε «κομμουνιστική» μύγα την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα οι ακραίοι αυτοί όρκοι πίστης στην παλιά εμφυλιοπολεμική φρασεολογία προκύπτουν από συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες της στιγμής. Οι πολιτικοί σχεδιασμοί του Μαξίμου προϋποθέτουν άνοιγμα στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής και άλλο τρόπο δεν έχουν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας παρά την αναβίωση της αντικομμουνιστικής ρητορικής.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι από τη δική της πλευρά, η Χρυσή Αυγή κάνει το δικό της άνοιγμα προς την εντελώς αντίθετη πλευρά. Με αναρτήσεις στον ιστότοπό της επιχειρεί να προσελκύσει τη συμπάθεια της Αριστεράς, ενώ εμφανίζονται και κάποιοι ανώνυμοι που υπογράφουν ως αριστεροί με κείμενα συμπαράστασης στην «αδίκως διωκόμενη» οργάνωση.

Επί μέρες η ηγεσία της Χρυσής Αυγής πόνταρε στη διαφοροποίηση κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη συζήτηση για την άρση της ασυλίας των βουλευτών της, αλλά η ομόφωνη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος διέψευσε τις φρούδες ελπίδες της. Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και η επιλογή των υπόδικων στελεχών της Χρυσής Αυγής να αναθέσουν την υπεράσπισή τους σε κάποιους που διακηρύσσουν τα αντιναζιστικά και αριστερά τους φρονήματα. Προηγήθηκε με δηλώσεις του ο συνήγορος του Στάθη Μπούκουρα, Αλέξης Κούγιας:

«Προσωπικά είμαι αντιναζιστής. Προσωπικά έχω μεγαλώσει από την ηλικία των δεκαπέντε ετών στη Νεολαία Λαμπράκη. Δεν έχω ξαναδεί πιο κωμικού περιεχομένου δικογραφία. Δεν είμαι χρυσαυγίτης. Μισώ τους ναζιστές».

Και αν για την περίπτωση του Μπούκουρα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι οι «αντιναζιστικές» δηλώσεις ταιριάζουν με την κατοπινή του διαφοροποίηση, ενδιαφέρον έχουν τα «αντιφασιστικά» διαπιστευτήρια που επικαλείται ακόμα και ο συνήγορος του «σκληρού» της παρέας του Κορυδαλλού, Ιωάννη Λαγού. Ο Αλέξανδρος Αλεξιάδης που εκπροσωπεί τον προφυλακισμένο βουλευτή της Β’ Πειραιά εμφανίστηκε κι αυτός οπαδός και ψηφοφόρος της Αριστεράς:

«Επειδή τον τελευταίο καιρό έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι και επειδή οφείλει ακόμα και ο δικηγόρος να έχει πιστοποιητικό φρονημάτων θέλω κι εγώ να πω με τη σειρά μου ότι κατάγομαι από μια αριστερή οικογένεια. Ψήφιζα και ψηφίζω στον αριστερό χώρο και δεν έχω καμιά σχέση με τον δεξιό ή ακροδεξιό χώρο». 

Στην ίδια εκπομπή όπου κατατέθηκαν οι δηλώσεις αυτές («Στον Ενικό», «Star», 24.2.2014) μίλησε και ο Αγγελος Αγγελέτος, συνήγορος της συζύγου του Αρχηγού, Ελένης Ζαρούλια. Και μάλιστα ξεκίνησε μιλώντας με απαξιωτικά λόγια για την τοποθέτηση του Φαήλου Κρανιδιώτη: «Αισθάνομαι εξαιρετικά ενοχλημένος μετά το αντικομμουνιστικό παραλήρημα».

Στη συνέχεια, και αφού μίλησε για «πολιτική δίωξη», ο κ. Αγγελέτος υπήρξε ιδιαίτερα διαφωτιστικός: «Η επιλογή μου από την κυρία Ζαρούλια ήταν ακριβώς εξαιτίας της πολιτικής μου τοποθετήσεως, η οποία είναι τελείως στην άλλη άκρη από της Χρυσής Αυγής. Το επόμενο βήμα θα είναι το άνοιγμα των ξερονησιών για την Αριστερά».

Η στρατηγική


Η στρατηγική της Χρυσής Αυγής είναι ξεκάθαρη. Εμφανίζεται ως θύμα του αυταρχισμού της κυβέρνησης, προκειμένου να αποσταθεροποιήσει κάποιες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, κάτι που έχει ήδη συμβεί με στελέχη των ΑΝ.ΕΛΛ.

Η τελευταία δημόσια σύγκρουση της Ν.Δ. με τη Χρυσή Αυγή πραγματοποιήθηκε πριν από μια βδομάδα στην Αρεόπολη της Μάνης, κατά την επίσημη τελετή για τον ξεσηκωμό του 1821. Μέλη της οργάνωσης ήταν διασπαρμένα στους συγκεντρωμένους για να χειροκροτήσουν τον Ηλία Κασιδιάρη και να γιουχάρουν τον υπουργό Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.

Οι οπαδοί του Μανιάτη Μιχαλολιάκου αιφνιδίασαν τους οπαδούς του Μανιάτη Μπαλτάκου. Ήταν μια επανάληψη των επεισοδίων που προκάλεσε η οργάνωση στον Μελιγαλά, δύο μέρες πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Μόνο που αυτή τη φορά, για ευνόητους λόγους, οι χρυσαυγίτες απέφυγαν τη στρατιωτική παράταξη, τις στολές και την επιδεικτική άσκηση βίας.



Δεν υπάρχουν σχόλια :