«Η ιμπεριαλιστική Ελλάδα που πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις» και άλλα ανέκδοτα με τον Τοτό…

Γράφει ο Στωικός

Ο μισός πλανήτης έχει πάρει «φωτιά». Η Ουκρανία βρίσκεται στα πρόθυρα του διαμελισμού, οι αμερικάνοι απειλούν, ότι σε περίπτωση που υπάρξει στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, θα ενεργοποιήσουν τις διαδικασίες ένταξης της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ.

Στη Συρία συνεχίζεται ο εμφύλιος, στην Αίγυπτο και στο Ιράκ επικρατεί αναβρασμός, στη Τουρκία δοκιμάζονται οι αντοχές της κυβέρνησης Ερντογάν από τις συνεχείς αποκαλύψεις για οικονομικά σκάνδαλα στα οποία ενέχονται υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ενώ την Κύπρο η κυβέρνηση Αναστασιάδη προωθεί σχέδιο διχοτόμησης του νησιού.

Και μέσα σε αυτή την κοσμοχαλασιά και την καταστροφή, αναδύεται ο… ελληνικός ιμπεριαλισμός για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις και να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα!

Έτσι προσπαθεί να εξηγήσει τις διεθνείς εξελίξεις ο Ριζοσπάστης, στην προσπάθεια του να διασώσει την τυχοδιωκτική – αντεπαναστατική θεωρία της «αλληλεξάρτησης» και της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας».

Όταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τις θέσεις μας, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα…

Σε άρθρο παρέμβασης η εφημερίδα την Παρασκευή (28/2), αφού σωστά επισημαίνει, ότι, με αφορμή τις εξελίξεις στην Ουκρανία, την Κύπρο, τη Συρία κλπ, «οξύνονται επικίνδυνα οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις», στη συνέχεια, ανατρέποντας κάθε λογικό ειρμό, αναφέρει τα ακόλουθα:

«Σε αυτές τις συνθήκες, έχει σημασία να δούμε πώς στέκεται η ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό.

Η ελληνική αστική τάξη αξιοποιεί τη θέση του Προεδρεύοντος της ΕΕ για να πρωτοστατήσει στις εξελίξεις. Εξασφάλισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, βιάζεται να κλείσει το Κυπριακό. Δηλώνει ετοιμότητα να πρωτοστατήσει στους σχεδιασμούς για την Ουκρανία. Στόχος να κατοχυρώσει τη θέση της στην περιοχή εις βάρος ανταγωνιστών της (π.χ. Τουρκία), η αναβάθμιση της συμμετοχής της στο μοίρασμα αγορών, στον έλεγχο κόμβων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων».

Όλα αυτά κάνει ο… τρομερός «ελληνικός ιμπεριαλισμός», ο οποίος «πρωτοστατεί» στις διεθνείς εξελίξεις, μαζί με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Γερμανία…

Τώρα να γελάσει κανείς, ή να βάλει τα κλάματα, για το πως κατάντησαν το ΚΚΕ οι «θεωρητικοί» της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας».

Αλήθεια ρε παλληκάρια, τι συμφέροντα έχει η ελληνική αστική τάξη στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, για να παίξει… πρωταγωνιστικό ρόλο; Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ διαφορετική. Οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές, οι οποίοι έχουν συμφέροντα στη χώρα αυτή, υπαγορεύουν τις προθέσεις τους στην… προεδρεύουσα Ελλάδα και η τελευταία, σαν καλή μαθήτρια, εκτελεί τις εντολές.

Πόσο υποτελείς και υποτακτικοί είναι απέναντι στον αμερικάνικο και γερμανικό ιμπεριαλισμό, οι… προεδρεύοντες της ΕΕ, αποδεικνύεται και από το γεγονός, ότι δεν τόλμησαν να αρθρώσουν ούτε λέξη για την προστασία της ελληνικής μειονότητας στην Ουκρανία, που, μαζί με άλλους πληθυσμούς, έχει βρεθεί στο στόχαστρο των φασιστικών – νεοναζιστικών ορδών, επειδή οι τελευταίες έχουν την εύνοια των μεγάλων αφεντικών. Τόσο δουλοπρεπείς και εξαρτημένοι είναι.

Θα ζητούσαμε πολλά, αν απαιτούσαμε από την ελληνική κυβέρνηση να καταδικάσει την ανοιχτή φασιστική πρόκληση στην Ουκρανία, που ξεχειλίζει στους δρόμους του Κιέβου. Για να το κάνεις όμως αυτό θέλει κότσια. Και που να τα βρουν εκείνοι που παίρνουν κατευθείαν εντολές από την αμερικάνικη και γερμανική πρεσβεία; Στα πλαίσια της «αλληλεξάρτησης» βεβαίως, βεβαίως.

Για καταδίκη της νεοναζιστικής αλητείας είπατε; Ποιος λέει τέτοιες κακές κουβέντες; Απεναντίας ο Βενιζέλος, εκ μέρους της… προεδρεύουσας, μετέβη στο Κίεβο και είχε «κρίσιμες συνομιλίες» με όλο το φασιστικό σκυλολόι, που με τις ευλογίες των αμερικάνων και των γερμανών έχουν σχηματίσει προσωρινή κυβέρνηση.

Και υπάρχει έστω και ένας κάτοικος αυτής της χώρας, που να πιστεύει ότι ο Βενιζέλος συναντήθηκε με τους ουκρανούς φασίστες για να προωθήσει τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης; Το σκονάκι από τα αφεντικά διάβασε ο άνθρωπος και μετέφερε τις απόψεις τους στους Ουκρανούς φασίστες. Αν και οι τελευταίοι δεν περιμένουν από τον Βενιζέλο να μάθουν τις σκέψεις των αφεντικών. Μιλούν απευθείας μαζί τους και παίρνουν «ζεστές» τις εντολές.

Είναι τόσο πεισματάρικα τα γεγονότα, που κυριολεκτικά βοούν και φωνάζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι απλώς εξαρτημένη από τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό (γερμανικό) ιμπεριαλισμό, αλλά είναι χειροπόδαρα δεμένη σαν λουκάνικο Φρανκφούρτης.

Και όλοι το καταλαβαίνουν αυτό, εκτός από τη νεοτροτσκιστική ομάδα στην ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία με όσα λέει και όσα κυρίως κάνει, έχει καταδικάζει το κάποτε ακμαίο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας σε μαρασμό και απαξίωση. Είναι μήπως τυχαίο, ότι, ενώ οι εξελίξεις στην Ουκρανία, βάζουν σε κίνδυνο τη διεθνή ειρήνη, δεν έγινε ούτε μια κινητοποίηση στην Ελλάδα, όπου στο παρελθόν το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και το κίνημα Ειρήνης, είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις;

Κάποιοι κοιμούνται βαθιά. Ας μη τους χαλάσουμε τον ύπνο τους και την ονειροπόληση τους για την «ιμπεριαλιστική Ελλάδα» που «πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις».

Μα καλά κανείς δεν αγαπάει αυτό το κόμμα και του συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο; Δεν τους προβληματίζει, ότι, ενώ η κοινωνία βράζει από τα προβλήματα, μετά τις εκλογές του Ιούνη του 2012, δεν κουνιέται φύλλο; Δεν τους προβληματίζει η αδράνεια και η απραξία του ΠΑΜΕ, το οποίο καθημερινά χάνει την επαφή με το κίνημα; Που ήταν οι κομμουνιστές στη κινητοποίηση των απολυμένων σχολικών φυλάκων και εκπαιδευτικών στις 28/2; Πως φτάσαμε στο σημείο, να πρωταγωνιστούν στις – τραγικά λίγες και χωρίς αγωνιστικό πλαίσιο είναι αλήθεια – κινητοποιήσεις, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να είναι απόντες οι κομμουνιστές; Ποιος παίρνει τέτοιες ευθύνες;

Δεν αισθάνονται την ανάγκη να απολογηθούν κάποιοι, για την εισβολή των φασιστοειδών στις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά; Το Περιστέρι, το Αιγάλεω, οι Άγιοι Ανάργυροι, η Νέα Ιωνία, τα Λιόσια, η Κοκκινιά, η Δραπετσώνα, το Πέραμα, το Κερατσίνι, ο Κορυδαλλός, αποτελούν τα προπύργια, είναι η καρδιά του επαναστατικού κινήματος της χώρας. Και τις περιοχές αυτές, τις φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού. Όχι να τις παραδώσουμε αμαχητί στις φασιστικές ορδές.

Είναι τόσα πολλά τα γεγονότα που καταδεικνύουν, ότι το ΚΚΕ βαδίζει σε λάθος δρόμο, ώστε θα ήταν περιττό να αναφερθούμε σε καθένα ξεχωριστά από αυτά.

Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες κομμουνιστές, ριζοσπάστες αγωνιστές, που αγωνιούν και προβληματίζονται για την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος, το οποίο για σχεδόν ένα αιώνα αποτελούσε την ραχοκοκαλιά του λαϊκού κινήματος.

Ας κάνουν κάτι σήμερα, πριν η κατάσταση επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό, που η πορεία προς την καταστροφή δεν θα μπορεί πλέον να αντιστραφεί.

Και αυτό θα ήταν τραγικό.

Πηγή:Εργατικός Αγώνα