Του Γιώργου Δελαστίκ
Την έπαθε ο Ερντογάν! Ξινή του βγήκε η προθυμία του να συνεργαστεί με τους Αμερικανούς για την υπονόμευση του συριακού καθεστώτος και την ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ!
Όταν οι Αμερικανοί εισέβαλαν στο Ιράκ, το 2003, ο Ερντογάν είχε βάλει την τουρκική Εθνοσυνέλευση, το Κοινοβούλιο, να απαγορεύσει ρητά και κατηγορηματικά κάθε είδους βοήθεια προς τις ΗΠΑ. Δεν πέρασε τότε ούτε ένας στρατιώτης Αμερικανός από τουρκικό έδαφος. Η ανατροπή όμως του Σαντάμ Χουσεΐν και η δημιουργία από την Ουάσιγκτον κουρδικού κράτους ουσιαστικά στο βόρειο Ιράκ έκανε τον Ερντογάν να αλλάξει ριζικά στάση. Έτσι στην υπόθεση της Συρίας έκανε τα ακριβώς αντίθετα.
Σε τουρκικό έδαφος προσγειώνονταν ευθύς εξαρχής τα μεταγωγικά από το Κατάρ που μετέφεραν κατά εκατοντάδες τους μισθοφόρους κατσαπλιάδες «τζιχαντιστές», οι οποίες καθοδηγούνται πολιτικά από τις ΗΠΑ με έμμεσο τρόπο και χρηματοδοτούνται αφειδώς από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλους εμίρηδες του Κόλπου. Ο Ερντογάν νόμιζε ότι μέσω της συνεργασίας με τον Λευκό Οίκο θα μπορούσε να συνδιαμορφώσει το μετά Ασάντ καθεστώς της Συρίας - να αποτρέψει δηλαδή τη δημιουργία ενός συριακού αυτόνομου κουρδικού κρατιδίου κατά το πρότυπο του ιρακινού Κουρδιστάν. Όσο οι ισλαμιστές μισθοφόροι δρούσαν στη Συρία, η Τουρκία δεν είχε κανένα πρόβλημα, πέρα φυσικά από το μίσος των Σύρων εναντίον της. Μετά όμως την παταγώδη αποτυχία των μισθοφόρων τζιχαντιστών να ανατρέψουν τον Ασαντ και την αμερικανική εντολή να εισβάλουν στις σουνιτικές περιοχές του Ιράκ, τα πράγματα έλαβαν μια απροσδόκητα αρνητική στροφή για την Τουρκία.
Πρώτα πρώτα οι μισθοφόροι ισλαμιστές συνέλαβαν δεκάδες Τούρκους διπλωμάτες και άλλους υπαλλήλους του τουρκικού προξενείου στη Μοσούλη του Ιράκ! Ωραία πληρωμή των αιμοσταγών μισθοφόρων προς τους Τούρκους -κατόπιν προφανώς εντολής των Αμερικανών για να ταπεινώσουν και να εκβιάσουν τον Ερντογάν- για την αμέριστη βοήθεια που τους παρείχαν! Αυτό το περιστατικό όμως τελικά θα διευθετηθεί. Το σοβαρότερο είναι ότι η εισβολή των κατσαπλιάδων «τζιχαντιστών» στο Ιράκ με στόχο αποκλειστικά τις επιθέσεις εναντίον μόνο των σιιτικών στρατιωτικών δυνάμεων της φιλοϊρανικής κυβέρνησης του Νουρί αλ Μαλίκι της Βαγδάτης αποθράσυνε εντελώς τους Κούρδους του Ιράκ. Η ηγεσία τους, βλέποντας ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της διάσπασής της σε σιιτικό, σουνιτικό και κουρδικό τομέα, εκφράζει πλέον ανοιχτά επεκτατικές βλέψεις και σε άλλες περιοχές του Ιράκ! Στις τρεις περιοχές του Ιράκ που ασκεί εξουσία επιθυμεί να προσθέσει ακόμη... τέσσερις (!) με σημαντικότερη βεβαίως εκείνη του Κιρκούκ που έχει πολλά πετρέλαια.
«Το Ιράκ φαίνεται κοντά στην κατάρρευσή του σε περιοχές εθνικές και φατριαστικές», έγραφαν προχθές οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Είναι καθαρό ότι αυτό γίνεται τετελεσμένο γεγονός», δήλωνε στη βρετανική εφημερίδα ο Αλί Χουσεΐν, επικεφαλής του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν στο Ερμπίλ, την πρωτεύουσα των κουρδικών περιοχών του Ιράκ. «Αν δεν συμφωνήσουμε, ο καθένας πρέπει να αποφασίσει σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα», προσθέτει απειλητικά. Δεν πρόκειται για αβάσιμους ισχυρισμούς. Την περασμένη εβδομάδα οι Κούρδοι πήραν το Κιρκούκ χωρίς να χρειαστεί να ρίξουν ούτε μια τουφεκιά, καθώς ο ιρακινός σιιτικός στρατός εγκατέλειψε τις θέσεις του στην πόλη, γνωρίζοντας ότι ο ντόπιος πληθυσμός σαφώς διάκειται εχθρικά απέναντι στον στρατό. Οι εξελίξεις αυτές όμως δεν είναι καθόλου καλές για την Άγκυρα. Η εδαφική επέκταση και η πολιτική ισχυροποίηση του ιρακινού Κουρδιστάν, ακριβώς δίπλα στο μεγαλύτερο σε έκταση και υπερδιπλάσιο σε πληθυσμό τουρκικό Κουρδιστάν, προδιαγράφει κινδύνους για την Τουρκία.
Η αναβάθμιση της μοναδικής μέχρι στιγμής εθνικής εστίας των κουρδικών πληθυσμών, αυτής στο Κουρδιστάν του Ιράκ, είναι βέβαιο ότι θα ασκεί ισχυρότατη πολιτική επίδραση στον κουρδικό πληθυσμό της Τουρκίας για να διεκδικήσει και αυτός την ελευθερία και την απόσχισή του από την εξουσία της Άγκυρας. Ένα όλο και πιο ανεξάρτητο Κουρδιστάν στο Ιράκ ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στον πολλαπλά καταπιεζόμενο, υπόδουλο ουσιαστικά πληθυσμό των Κούρδων της Τουρκίας να κατακτήσει κι αυτός την ελευθερία και την ανεξάρτητη δική του πατρίδα.
Δημοσιεύθηκε στο "Εθνος", 19/6/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου