Της Βαγγελιώς Σωτηροπούλου
ΜΑΤ – Χημικά – πλαστικές σφαίρες στην υπηρεσία των χρυσοθήρων.
Επιστήμονες του ΑΠΘ προειδοποιούν :Τραγικές για την υγεία και καταστροφικές για κάθε είδους γεωργική δραστηριότητα αναμένεται να είναι οι επιπτώσεις των εξορύξεων
Την Κυριακή 5 Αυγούστου κάτοικοι των χωριών της Χαλκιδικής με βάση απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης πραγματοποίησαν πορεία προς την τοποθεσία Σκουριές για να απαιτήσουν τη διακοπή των εργασιών αποψίλωσης του δάσους που έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Ιούνιο η El Dorado Gold και την ακύρωση της καταστροφικής για όλη την Χαλκιδική επένδυσης χρυσού.
Στη θέση Χονδρό Δέντρο, δυνάμεις των ΜΑΤ απαγόρευσαν την πορεία προς τις Σκουριές. Στις διαμαρτυρίες των κατοίκων, αντιπροσωπείας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και δικηγόρων που ζητούσαν να μάθουν το λόγο της απαγόρευσης διέλευσης από έναν δημόσιο χώρο και μάλιστα χωρίς έγγραφη εντολή εισαγγελέα, απάντησαν με ρίψη χημικών, κροτίδων κρότου-λάμψης, ακόμη και με πλαστικές σφαίρες.
Από τις πλαστικές σφαίρες τραυματίστηκαν διαδηλωτές. Από τα χημικά δημιουργήθηκαν εστίες φωτιάς μέσα στο δάσος τις οποίες έσβησε η πυροσβεστική σε συνεργασία με τους διαδηλωτές. Το βράδυ της ίδια μέρας οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Ιερισσού όπου δέχτηκαν νέα βάρβαρη επίθεση με χημικά με πρόσχημα “πληροφορίες για καταστροφές στο δημαρχείο”. Κάτοικοι και τουρίστες αντιμετώπισαν αναπνευστικά προβλήματα.
Στη θέση Σκουριές της Χαλκιδικής η εταιρεία El Dorado Gold (95% καναδοί, 5% ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα) πρόκειται να κατασκευάσει τριτοκοσμικού τύπου μεταλλείο επιφανειακής και υπόγειας εξόρυξης χρυσού και άλλων μετάλλων με κρατήρα διαμέτρου πάνω από 700 μέτρα και βάθους πάνω από 220 μέτρα !
Αυτό σημαίνει ότι :
- θα καταστραφούν 3.300 στρέμματα αρχέγονου δάσους
- θα στερέψει από νερά το όρος Κάκαβος που υδροδοτεί σήμερα όλο το Δήμο Αριστοτέλη και μελλοντικά όλη τη Χαλκιδική μέσω του φράγματος Χαβρία
- τα ρέματα της περιοχής θα μετατραπούν σε τέλματα εναπόθεσης τοξικών αποβλήτων.
Όπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτή την ιστοσελίδα, το μεταλλείο στις Σκουριές είναι μέρος ενός φαραωνικού επενδυτικού σχεδίου στη Βορειοανατολική Χαλκιδική που περιλαμβάνει επέκταση παλαιών μεταλλείων (Ολυμπιάδα), δημιουργία συγκροτήματος εργοστασίων επεξεργασίας μεταλλευμάτων, στοές μεταφοράς, τεράστια τοξικά τέλματα, δεξαμενές αποθήκευσης μεταλλικών συμπυκνωμάτων και θειϊκού οξέως πάνω στην παραλία του Στρατωνίου, 2 νέες προβλήτες στο λιμάνι Στρατωνίου.
Για να έχουμε μια αίσθηση του μεγέθους των έργων αξίζει να αναφέρουμε ότι οι εξορύξεις που σχεδιάζονται για τα επόμενα 15-20 χρόνια είναι τις τάξης των 200.000.000 τόνων, όταν από την αρχαιότητα μέχρι τώρα οι εξορύξεις στη Χαλκιδική δεν ξεπερνούν τα 30.000.000 τόνους !
Οι προσωρινές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν από αυτές τις επενδύσεις σε καμία περίπτωση δεν ισοφαρίζουν τις βιβλικές και μόνιμες καταστροφές που θα προκληθούν στο φυσικό περιβάλλον και στην τοπική οικονομία.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι εκτός από την τοπική κοινωνία, όλοι οι ανεξάρτητοι επιστημονικοί φορείς που έχουν τοποθετηθεί για τις επενδύσεις αυτές έχουν εκφράσει αρνητική άποψη, τεκμηριώνοντας με αδιάσειστα στοιχεία τις αρνητικές επιδράσεις στο έδαφος, στα υπόγεια και επιφανειακά νερά, στους ζωντανούς οργανισμούς, στην τοπική οικονομία. Μεταξύ αυτών είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο ΑΠΘ, το Συμβούλιο Περιβάλλοντος ΑΠΘ, η Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, το τμήμα του ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας, το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.
Στο παρόν σημείωμα περιοριζόμαστε να αναφερθούμε στις επιπτώσεις στην υγεία με βάση τα αποτελέσματα διεθνών επιδημιολογικών ερευνών που κατέγραψε σε έκθεσή του ο Δρ. Αλέξης Μπένος καθηγητής στην ιατρική σχολή του ΑΠΘ.
Όπως τονίζει στην έκθεσή του ο καθηγητής, «οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία χρυσού έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης και εμφανίζουν συχνότερα από το γενικό πληθυσμό καρκίνο της τραχείας και των βρόγχων, του πνεύμονος, του στομάχου και του ήπατος. Εμφανίζουν επίσης πνευμονική φυματίωση, πυριτίαση και νοσήματα του υπεζωκότα καθώς και νοσήματα που μεταδίδονται με έντομα όπως ελονοσία και δάγκειος πυρετός, απώλεια ακοής από το θόρυβο, αυξημένο επιπολασμό βακτηριακών και ιογενών λοιμώξεων και νοσήματα του αίματος, του δέρματος και του μυοσκελετικού συστήματος (Eisler R.2003, Ross MH 2004)».
Μερικά παραδείγματα :
Νότια Καλιφόρνια : Τα χρυσορυχεία έκλεισαν το 1884, αφού έριξαν στο περιβάλλον τόνους υδραργύρου. Πάνω από ένα αιώνα μετά, συνεχίζουν να υφίστανται οι περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις από τη μόλυνση των ποταμών και τη βιοσυσσώρευση στα ψάρια και τον άνθρωπο.
Αμαζόνιος τη δεκαετία του 1970 : Καταγράφηκαν σημαντικά προβλήματα του κεντρικού Νευρικού Συστήματος και άλλες νευρολογικές παθήσεις ιδιαίτερα στα παιδιά των ιθαγενών.
Βραζιλία το 2001 : Η κατάρρευση φράγματος συγκράτησης τέλματος αποβλήτων προκάλεσε το θάνατο πέντε ανθρώπων και κατάστρεψε τον ποταμό Green River
Ρουμανία - Baia Mare το 2000 : 100.000 κυβικά μέτρα κυανιούχων αποβλήτων ρίχτηκαν στο Δούναβη με αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατο κάθε υδρόβιας ζωής σε μήκος 250 μιλίων του ποταμού.
Τουρκία - Eşme το 2006 : Στην περιοχή που γειτνιάζει με μεγάλο χρυσορυχείο, μετά από έντονη νεροποντή το βράδυ 26 Ιουνίου 2006 και τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 30 Ιουνίου 2006 προσήλθαν 1.500 ασθενείς στις υπηρεσίες υγείας για αναπνευστικά προβλήματα και υπερβολική κόπωση. Η σχετική έρευνα που έγινε μετά από πρωτοβουλία του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για «δηλητηρίαση από κυάνιο που αποδίδεται στη έκλυση κυανίου από τα απόβλητα του ορυχείου χρυσού Kışladağ. Στην ίδια περιοχή έχει καταγραφεί και σημαντική αύξηση των συγγενών διαμαρτιών στους πληθυσμούς των αμνοεριφίων η οποία αποδίδεται στην έκθεση των ζώων σε νερό μολυσμένο από κυανιούχα συμπλέγματα βαρέων μετάλλων.
Αποκαλυπτικό είναι επίσης το πόρισμα ομάδας καθηγητών της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ :
i) Η σχεδιαζόμενη μεγάλης κλίμακας επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική υπερβαίνει κατά πολύ τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής και θα προκαλέσει μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο φυσικό και αγροτικό περιβάλλον
ii) Η σχεδιαζόμενη μεγάλης κλίμακας επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική ΔΕΝ είναι αειφορική καθώς θα μεταβάλει ριζικά το χαρακτήρα της περιοχής από αγροτική-τουριστική σε ζώνη βαριάς βιομηχανίας
iii) Η ρύπανση από βαρέα μέταλλα των υδάτων, του εδάφους, της χλωρίδας, της πανίδας και των καλλιεργειών θα καλύψει πολύ μεγάλες εκτάσεις και σε περιοχές που απέχουν μεγάλες αποστάσεις από την περιοχή της μεταλλευτικής δραστηριότητας
iv) Όλες οι αγροτικές δραστηριότητες (Γεωργία, Κτηνοτροφία, Μελισσοκομία, Αλιεία, κ.ά.) αλλά και η δυνατότητα επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων θα υποστούν ανεπανόρθωτες συνέπειες.
Επομένως, θεωρούμε ότι
Η επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στη Β. Α. Χαλκιδική ΔΕΝ είναι συμβατή με τις αγροτικές δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής.
Πηγή: tometopo
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου