Ύβρις και προσβολή

Του Θανάση Καρτερού

Είναι ύβρις και προσβολή να ασχολούμαστε όλη μέρα με τις καθαρίστριες, ενώ έχουμε ενάμισυ εκατομμύριο ανέργους. 

Η ως άνω προπαγανδιστική σοφία ανήκει στην κυβέρνηση και διατυπώθηκε από το εντεταλμένο να εκφωνεί παρόμοιες σοφίες κυβερνητικό στόμα. Για να αποδειχτεί ότι τα χείλη των ασεβών μόνο άλαλα δεν μένουν στις μέρες μας. Και επίσης ότι η γενική δυστυχία μπορεί να χρησιμοποιείται -και χρησιμοποιείται- ως άλλοθι για την ειδική δυστυχία την εποχή των Μνημονίων.

Εξηγούμαστε: τι μας λέει η σοφία; Ότι το να ασχολείσαι με κάποιες απολυμένες καθαρίστριες μέσα στη γενικευμένη δυστυχία της ανεργίας είναι σχεδόν ποινικό αδίκημα. Ύβρις και προσβολή! Με γέφυρα μια τέτοια άποψη οι πολιτικοί αυτουργοί της εκρηκτικής ανεργίας πιστεύουν ότι περνούν στο πλευρό των ανέργων - γενικώς. Ενώ αποκτούν το ηθικό δικαίωμα να δέρνουν με την αστυνομία τους και να προσβάλλουν με τη σοφία τους κάποιους από τους ανέργους - ειδικώς. Που παλεύουν μάλιστα -άκου θράσος!- να πάρουν πίσω τη δουλειά τους.

Πρόκειται για γελοιότητα, αλλά μην την υποτιμάτε: Η σοφία του είδους είναι παντός καιρού. Όταν κάποιος ξεσηκώνεται ρίχνουν πάνω του το ανάθεμα της γενικής δυστυχίας. Με ενάμιση εκατομμύριο ανέργους ζητάς καλύτερο βασικό μισθό, βρε αφιλότιμε; Καλύτερο επίδομα ανεργίας; Καλύτερες συνθήκες δουλειάς; Καλύτερη σύνταξη; Παιδικούς σταθμούς, σχολεία, νοσοκομεία που να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στις ανάγκες της εποχής; Με τέτοια λογική, σιγά μη χαρίζονταν στην καθαρίστρια που απαιτεί να γυρίσει στη δουλειά της. Με ενάμιση εκατομμύριο ανέργους - το είπαμε.

Βέβαια, είναι σε όλους γνωστό ποιος ευθύνεται για τη γενική δυστυχία. Σε ποιες πολιτικές και σε ποιους πολιτικούς οφείλεται ο πολλαπλασιασμός των ανέργων και η εκτίναξη της ανεργίας σε ύψη απόγνωσης; Δεν έχει σημασία. Η σοφία μπορεί να ξεκινάει από κει που θέλει, αλλιώς τι σοφία θα ήταν; Ξεκινάει λοιπόν από τον αριθμό των ανέργων. Από το βάθος και το πλάτος της κοινωνικής δυστυχίας, αν θέλετε. Και αυτή την κοινωνική δυστυχία τη στρέφει εναντίον εκείνων που διεκδικούν οτιδήποτε. Από δουλειά μέχρι στοιχειώδη προστασία και υποτυπώδη δικαιώματα.

Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή ότι με ενάμιση εκατομμύριο ανέργους θα έπρεπε να είμαστε όλοι (σαν τις) καθαρίστριες. Να στείλουμε στον σκουπιδοτενεκέ και την κυβέρνηση, και τη σοφία της. Πράγμα που θα αποτελέσει την τέλεια ύβρη και προσβολή...

Πηγή:Αυγή