Του Π. Περπατάρη
«Δική μας προμετωπίδα είναι ο Νόμος και η Τάξη. Και τον Νόμο και την Τάξη θα τον επιβάλλουμε. Για εμάς δεν είναι ανεκτές οι Σκουριές, όπως δεν είναι ανεκτή και η Μανωλάδα. Θα είμαστε ξεκάθαροι με όλους. Ο Νόμος και η Τάξη θα επιβληθούν».
Η φράση αυτή από την ομιλία του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια στο 9ο συνέδριο της ΝΔ που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας συνοψίζει με σαφή και εύληπτο τρόπο το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα της «νέας» ΝΔ και κυρίως τον τρόπο που θα φτιάξει τη «Νέα Ελλάδα» που επαγγέλλεται.
Η παραπάνω φράση του πρωτοκλασάτου στελέχους της ΝΔ δένει αρμονικά και συμπυκνώνει την εισηγητική ομιλία του Α. Σαμαρά στο συνέδριο, το μήνυμα της οποίας ήταν πιο μαύρο και από το μαύρο της ΕΡΤ: «Η ΝΔ είναι το κόμμα του νόμου και της τάξης». Στη πράξη αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι η ηγεσία της ΝΔ κάνει επίδειξη της αποφασιστικότητάς της να περάσει δια πυρός και σιδήρου τα βάρβαρα μέτρα και τις καταστροφικές «μεταρρυθμίσεις» για χάρη της σωτηρίας του μεγάλου κεφαλαίου και της ανάκαμψης της κερδοφορίας του.
Επειδή οι προωθούμενες από κοινού με τους ξένους συμμάχους (τρόικα) «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή τα φοβερά «εργαλεία» που σαρώνουν ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα δεν μπορούν πλέον να περάσουν με συναίνεση «από τα κάτω», το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα με βασικό πυλώνα της ΝΔ διακηρύσσει απροσχημάτιστα τη βούλησή του να καταφύγει, όποτε κρίνει αναγκαίο, στη χρήση της κρατικής βίας και καταστολής, συνάμα με την κλιμάκωση της ιδεολογικής τρομοκρατίας.
Αυτό ακριβώς έκανε, με αβάσταχτο (σ.σ. για τον ίδιο...) πάθος, ο Α. Σαμαράς με την ομιλία του στο συνέδριο της ΝΔ. Ιδού πως:
-Αμφισβήτησε ευθέως ότι μπορεί οι εργαζόμενοι να έχουν δικαιώματα σε περίοδο κρίσης, με το τρομακτικό επιχείρημα ότι ήδη απολαμβάνουν το υπέρτατο δικαίωμα ...να εργάζονται! Οι εργαζόμενοι χαρακτηρίζονται «βολέμενοι» και «συντεχνίες» και δεν τους αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα διαμαρτυρίας και αντίστασης για το σφαγιασμό των μισθών τους και την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και εξαθλίωσή τους. Στο βαθμό μάλιστα που σηκώνουν κεφάλι και τολμάνε και κάνουν απεργίες τότε αναγορεύονται απροσχημάτιστα εχθροί της Δημοκρατίας, όπως και οι πολιτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν που γι’ αυτό εμφανίζονται ως φορείς ακραίων ιδεολογιών!
Να ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Θέλω να πω ξεκάθαρα ότι υπάρχουν απέναντί μας κάποιοι άλλοι, όχι εμείς, δέσμιοι ακραίων ιδεολογιών, που θέλουν την Ελλάδα δεμένη με το χθες. Που θέλουν να κρατήσουν ίδια όλα όσα πρέπει να αλλάξουμε. Που θέλουν να προστατέψουν τα φέουδα των βολεμένων. Και που αυτό το αποκαλούν «Δικαιοσύνη». Που θέλουν να διασώσουν την ασυδοσία των συντεχνιών. Να κατεβάζουν διακόπτες, να καταλαμβάνουν δημόσια περιουσία, να καίνε την Αθήνα φορώντας κουκούλες. Και να τα αποκαλούν όλα αυτά «Δημοκρατία»! Να προκηρύσσουν απεργίες κάθε τόσο, να απαγορεύουν στις εφημερίδες να εκδοθούν, εκτός από τις δικές τους». Και συνέχισε στον ίδιο τόνο: «Εμποδίζουν τις επενδύσεις. Κι ύστερα διαμαρτύρονται για την ανεργία. Διώχνουν επιχειρήσεις. Κι ύστερα διαμαρτύρονται για τα λουκέτα». (σ.σ. προφανώς είχε υπόψη του το λουκέτο στην ΚΑΤΣΕΛΗΣ)...
Η αλήθεια είναι ότι ο Α. Σαμαράς έχει μια συνέπεια στην στοχοποίηση των εργασιακών δικαιωμάτων από την πρώτη στιγμή που αναδείχτηκε πρόεδρος της ΝΔ. Πριν από ένα χρόνο, στον ίδιο χώρο (ΣΕΦ) μιλώντας στην εκλογική συνδιάσκεψη του κόμματός του είχε διαγράψει από το λεξιλόγιό του τον όρο εργασιακά δικαιώματα: «Τι θα πει εργασιακά δικαιώματα;», είχε αναρωτηθεί δήθεν αφελώς για να δώσει αμέσως μετά την απάντηση που ήθελε: «Για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας. Όταν φεύγουν οι επιχειρήσεις, κλείνουν τα μαγαζιά και πολλαπλασιάζεται η ανεργία, τι θα πει εργασιακά δικαιώματα;». Το μήνυμα ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο: «ξεχάστε τα εργασιακά δικαιώματα μέχρι να ανακάμψει η οικονομία»...
Στο ίδιο πνεύμα είχε αναδείξει το εργασιακό κάτεργο της κινεζικής Cosco ως... επίγειο παράδεισο για τους εργαζόμενους και γι’ αυτό πρότυπο επένδυσης. «Βλέπω έναν κόσμο ο οποίος αισθάνεται άνετος, αισθάνεται ότι έχει δουλειά, έχει αισιοδοξία, προχωράει μπροστά, υπάρχει χαμόγελο», είχε αποφανθεί ανερυθρίαστα για το γκέτο της Cosco.
-Επαναβεβαίωσε τη βούλησή του να αντιμετωπίσει με «σιδερένια» πυγμή όσους αντιστέκονται οργανωμένα στον πόλεμο που διεξάγεται σε βάρος του εργαζόμενου λαού. Χρησιμοποίησε την ΕΡΤ σαν ζωντανή απόδειξη της βούλησης της κυβέρνησης, ενώ δεν δίστασε να καταστήσει σαφές ότι θα εφαρμόσει το αντιδραστικό νομοθέτημα για την απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο των πόλεων. «Κι όπως έχουν δικαίωμα κάποιοι να διαδηλώνουν ελεύθερα, έχουν επίσης δικαίωμα, κάποιοι άλλοι, να πηγαίνουν ελεύθερα στη δουλειά τους».
Διαμήνυσε ακόμα ότι η απεργία είναι απαγορευμένη ως μορφή πάλης, όπως και η κατάληψη εργασιακών χώρων. «Το μήνυμα είναι σαφές: Η λογική των καταλήψεων τέλος! Προχωράμε με τον νόμο, εφαρμόζουμε τον νόμο, κανένας δεν είναι πάνω από τον νόμο», τόνισε με αφορμή την ΕΡΤ, εξάγοντας μάλιστα το συμπέρασμα ότι «Χωρίς να σπάσεις αυγά, σε αυτή την Ελλάδα ομελέτα δεν γίνεται. Και χωρίς συγκρούσεις με τα προνόμια και με τα κάστρα των βολεμένων, δεν θα υπάρχουν μεταρρυθμίσεις. Δεν μπορούν να προχωρήσουν έτσι».
Αίσθηση πάντως προκαλεί η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς του Α. Σαμαρά στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ σε αντίθεση με παλαιότερες ομιλίες του, όπου περίσσευαν οι σαθρές και αστείες καταγγελίες ότι «παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή, εδιωχνε επιχειρήσεις και επενδύσεις». Ασφαλώς δεν πρόκειται για τυχαία παράλειψη. Το προφανές συμπέρασμα είναι πως το αστικό πολιτικό σύστημα και τα μεγάλα αφεντικά δεν το θεωρούν υπαρκτή απειλή και δεν δίνουν πλέον σημασία στους εντυπωσιωθηρικούς ακτιβισμούς του...
-Συνέχισε το κήρυγμα μίσους κατά των μεταναστών, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά οτι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, εκτός από επίσημη κρατική ιδεολογία, είναι αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου πολέμου κατά της εργατικής τάξης και του λαού. Αν και, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, «έχει σταματήσει η προσέλευση των λαθρομεταναστών» και επιπλέον «καταφέραμε να επαναπατρίσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες», ωστόσο επιμένει να διοχετεύει το δηλητήριο του ρατσισμού στα λαϊκά στρώματα, ακριβώς για να θολώνει τα νερά, να εμφανίζει τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και του παγκόσμιου καπιταλισμού ως υπεύθυνους για τα δεινά του λαού, αθωώνοντας τους θύτες και πραγματικούς υπαίτιους της κρίσης.
Δεν προκαλεί καμία έκπληξη, λοιπόν, ότι ο πρόεδρος της ΝΔ επιμένει να αντιγράφει, όπως κάνει εδώ και πολύ καιρό, την ορολογία της Χρυσής Αυγής: «η χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπέστη μιαν άοπλη εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών», «δεν μπορούν άλλο οι πόλεις μας να είναι υπό κατάληψη» (σ.σ. από λαθρομετανάστες), είναι ορισμένες από τις προσφιλείς φράσεις–δάνειο από την ΧΑ, που αρέσκεται να επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία και το έκανε και το περασμένο Σάββατο. Παρομοίως περηφανεύεται επειδή κάνει πράξη τις ιδέες της ΧΑ, όπως στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές απελάσεις, επιχειρήσεις «σκούπα» κοκ.
Μετά τα παραπάνω αποτελεί απύθμενη υποκρισία η φραστική αποδοκιμασία του Β. Πολύδωρα επειδή τάχτηκε υπέρ της συνεργασίας (και) με τη Χρυσή Αυγή. Η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, έχουν συγκυβερνήσει από κοινού με ομοϊδεάτες της φασιστικής συμμορίας της ΧΑ, έχουν ανεχτεί και καλύψει τα τάγματα εφόδου προκειμένου να κυνηγήσουν τους μετανάστες και γενικότερα έχουν συμπήξει ένα άτυπο μέτωπο για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, συντρίβοντας το εργατικό–λαϊκό κίνημα. Όσο και αν ξορκίζει η ΝΔ τη συνεργασία με τους νεοναζί η αντικειμενική βάση (και όχι μόνο) για να πάρει σάρκα και οστά, υπάρχει. Τα υπόλοιπα είναι θέμα «συγκυρίας»...
-Έδειξε την ετοιμότητά του να χρησιμοποιήσει τα σώματα ασφαλείας και τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής για να τσακίσει τους λαϊκούς αγώνες και να επιβάλει «άκρα του τάφου σιωπή» σε ολόκληρη την χώρα στο όνομα της «ασφάλειας» των επενδυτών–επιχειρημηματικών ομίλων. Απτή απόδειξη, το πρωτοφανές «γλείψιμο» του Α. Σαμαράς προς τους αστυνομικούς που τους χαρακτήρισε «σύγχρονους ήρωες» και «θεματοφύλακες της ελευθερίας μας»(!), ξεπερνώντας ακόμα και τον Κ. Μητσοτάκη όταν έλεγε «το κράτος είστε εσείς»(!). Το βέβαιο είναι ότι «καίγεται» να χρησιμοποιήσει την αστυνομική και κρατική βία για περάσει τα άγρια μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό.
-«Φούσκωσε» ξανά την προπαγάνδα για την αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας και των επενδύσεων, στο πλαίσιο της ιδεολογικής εκστρατείας του να παρουσιάζει τους καπιταλιστές ως σωτήρες. Μάλιστα δεν δίστασε, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, να διακηρύξει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή βελτίωση στην κατάσταση των πλέον εξαθλιωμένων κοινωνικών στρωμάτων αν δεν ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου.
«Απενοχοποιούμε την επιχειρηματικότητα. Στρεφόμαστε στην επένδυση, στην ανταγωνιστικότητα, στην εξωστρέφεια. Δεν ξεχνάμε την αναδιανομή του εισοδήματος ασφαλώς. Δεν ξεχνάμε τη στήριξη των πιο αδύναμων στρωμάτων ασφαλώς. Αλλά δεν μπορείς να αναδιανείμεις εκείνο που δεν παράγεις. Για να κάνεις αναδιανομή, πρέπει να παράγεις πρώτα», τόνισε χαρακτηριστικά. Στην παραγωγή όμως τα πάντα πρέπει να υποταχτούν στα μονοπώλια στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. «Και ανταγωνιστικότητα σημαίνει υψηλή ποιότητα, χαμηλό κόστος, νέες επιχειρήσεις», διευκρίνισε, όπως επίσης «ανταγωνιστικότητα σημαίνει πριν απ’ όλα δύο πράγματα: Χαμηλή φορολογία και πόλεμο στη γραφειοκρατία».
Το πρόβλημα όμως της κυβέρνησης είναι ότι παρόλο που οι «όμορφοι» αυτοί στόχοι έχουν υπερκαλυφθεί, η κατάσταση του λαού διαρκώς χειροτερεύει, δίχως βέβαια να φαίνεται κανένα κανένα φως στο βάθος του τούνελ. Αν και «η ανταγωνιστικότητα έχει αποκατασταθεί πλήρως» και ο μνημονιακός στόχος για τη «μείωση του εργατικού κόστους» έχει ήδη υπερκαλυφθεί ούτε οι πολυπόθητες «επενδύσεις» γίνονται ούτε τα εκατομμύρια των ανέργων βρίσκουν δουλειά, ούτε... Το παραμύθι τους ξεθωριάζει επικίνδυνα, επιτείνοντας τα αδιέξοδά τους που όμως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να οδηγήσουν από μόνα τους στην κατάρρευσή τους...
Πηγή:Εργατικός Αγώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου