Τα οικονομικά προβλήματα τους οδήγησαν σε απόγνωση
Σοκ προκαλούν τα επίσημα στοιχεία σχετικά με τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας. Την τελευταία τριετία, περισσότεροι από 2.300 άνθρωποι οι οποίοι –σύμφωνα με όσα καταγράφηκαν- αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα έβαλαν τέλος στη ζωή τους.
Είναι ενδεικτικό ότι τους τρεις τελευταίους μήνες οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 60, ενώ σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο σημειώνονται τρεις περίπου αυτοκτονίες κάθε δύο ημέρες.
Σε ό, τι αφορά το προφίλ των ανθρώπων που αποφασίζουν να προβούν στο απονενοημένο διάβημα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι πρόκειται για πολίτες στους οποίους προκλήθηκε ισχυρό ψυχολογικό σοκ ένεκα των οικονομικών προβλημάτων που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.
«Κατά πλειοψηφία είναι άνθρωποι οι οποίοι είχαν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής και λόγω των οικονομικών δυσχερειών, είτε έμειναν άνεργοι είτε είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται», λένε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας στη zougla.gr η κυρία Ελένη Μπεκιάρη, ψυχίατρος και μέλος του Μη Κυβερνητικού Οργανισμού «Κλίμακα», που στηρίζει τα πρόσωπα που πάσχουν από ψυχολογικά προβλήματα, επεσήμανε ότι ο ακριβής αριθμός εκείνων που προσανατολίζονται στο να θέσουν τέλος στη ζωή τους δεν μπορεί να καταγραφεί για τον απλό λόγο ότι οι αυτόχειρες σπάνια ζητάνε υποστήριξη από τους ειδικούς.
«Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ποσοτικά τον αριθμό των ανθρώπων που σκέφτονται να αυτοκτονήσουν, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς δεν ζητούν βοήθεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες υγείας και έτσι δεν δίνεται η πραγματική διάσταση».
Ενδεικτικό όμως είναι ότι στην ειδική γραμμή 1018 της «Κλίμακας» ο καθημερινός αριθμός κλήσεων ξεπερνάει τις 20. «Συνήθως καλούν άνθρωποι και των δύο φύλων και όλων των κοινωνικών τάξεων και ηλικιών. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι γυναίκες ηλικίας από 30 μέχρι και 39 ετών και άντρες ηλικίας 40 με 55.
Σύμφωνα με την κυρία Μπεκιάρη οι σκέψεις για το απονενοημένο διάβημα είναι αδύνατο να αποφευχθούν χάρη μόνο σε μια τηλεφωνική επικοινωνία. Όπως εξηγεί «η αυτοκτονία είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη, δεν μπορούμε δηλαδή να πούμε ότι κάποιος αυτοκτόνησε μόνο λόγω ερωτικής απογοήτευσης ή χρεών.
Οι δύσκολες καταστάσεις της ζωής παίζουν σημαντικό ρόλο, ωστόσο από μόνες τους συνήθως δεν αρκούν για ν αυτοκτονήσει κάποιος. Πολλές φορές συνυπάρχει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, τις περισσότερες φορές αυτή είναι η κατάθλιψη καθώς και άλλοι παράγοντες οι οποίοι και αυξάνουν τον κίνδυνο.
Επομένως για να αποτρέψουμε μια αυτοκτονία χρειάζεται πρώτα απ όλα να αντιμετωπίσουμε την κατάθλιψη, ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα ψυχικής υγείας υπάρχει, και παράλληλα να προσπαθήσουμε να παρέμβουμε στους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να αυτοκτονήσει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που απευθύνεται σε εμάς. Αυτή η θεραπευτική παρέμβαση είναι μακροπρόθεσμη και δεν μπορεί να γίνει τηλεφωνικά».
Παράλληλα η κυρία Μπεκιάρη επισημαίνει ότι οποιοσδήποτε αντιμετωπίζει πάσης φύσεως προβλήματα που του προκαλούν επιπτώσεις στη ψυχολογική του υγεία, οφείλει, χωρίς, δεύτερη σκέψη να επικοινωνεί με τους ειδικούς. «Το ίδιο πρέπει να κάνουν και τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του εφόσον αντιληφθούν μεταστροφή στη συμπεριφορά του», καταλήγει.
Είναι ενδεικτικό ότι τους τρεις τελευταίους μήνες οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 60, ενώ σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο σημειώνονται τρεις περίπου αυτοκτονίες κάθε δύο ημέρες.
Σε ό, τι αφορά το προφίλ των ανθρώπων που αποφασίζουν να προβούν στο απονενοημένο διάβημα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι πρόκειται για πολίτες στους οποίους προκλήθηκε ισχυρό ψυχολογικό σοκ ένεκα των οικονομικών προβλημάτων που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.
«Κατά πλειοψηφία είναι άνθρωποι οι οποίοι είχαν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής και λόγω των οικονομικών δυσχερειών, είτε έμειναν άνεργοι είτε είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται», λένε χαρακτηριστικά.
Περιπτώσεις που… σοκάρουν
«Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ποσοτικά τον αριθμό των ανθρώπων που σκέφτονται να αυτοκτονήσουν, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς δεν ζητούν βοήθεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες υγείας και έτσι δεν δίνεται η πραγματική διάσταση».
Ενδεικτικό όμως είναι ότι στην ειδική γραμμή 1018 της «Κλίμακας» ο καθημερινός αριθμός κλήσεων ξεπερνάει τις 20. «Συνήθως καλούν άνθρωποι και των δύο φύλων και όλων των κοινωνικών τάξεων και ηλικιών. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι γυναίκες ηλικίας από 30 μέχρι και 39 ετών και άντρες ηλικίας 40 με 55.
Σύμφωνα με την κυρία Μπεκιάρη οι σκέψεις για το απονενοημένο διάβημα είναι αδύνατο να αποφευχθούν χάρη μόνο σε μια τηλεφωνική επικοινωνία. Όπως εξηγεί «η αυτοκτονία είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη, δεν μπορούμε δηλαδή να πούμε ότι κάποιος αυτοκτόνησε μόνο λόγω ερωτικής απογοήτευσης ή χρεών.
Οι δύσκολες καταστάσεις της ζωής παίζουν σημαντικό ρόλο, ωστόσο από μόνες τους συνήθως δεν αρκούν για ν αυτοκτονήσει κάποιος. Πολλές φορές συνυπάρχει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, τις περισσότερες φορές αυτή είναι η κατάθλιψη καθώς και άλλοι παράγοντες οι οποίοι και αυξάνουν τον κίνδυνο.
Επομένως για να αποτρέψουμε μια αυτοκτονία χρειάζεται πρώτα απ όλα να αντιμετωπίσουμε την κατάθλιψη, ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα ψυχικής υγείας υπάρχει, και παράλληλα να προσπαθήσουμε να παρέμβουμε στους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να αυτοκτονήσει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που απευθύνεται σε εμάς. Αυτή η θεραπευτική παρέμβαση είναι μακροπρόθεσμη και δεν μπορεί να γίνει τηλεφωνικά».
Παράλληλα η κυρία Μπεκιάρη επισημαίνει ότι οποιοσδήποτε αντιμετωπίζει πάσης φύσεως προβλήματα που του προκαλούν επιπτώσεις στη ψυχολογική του υγεία, οφείλει, χωρίς, δεύτερη σκέψη να επικοινωνεί με τους ειδικούς. «Το ίδιο πρέπει να κάνουν και τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του εφόσον αντιληφθούν μεταστροφή στη συμπεριφορά του», καταλήγει.
Πηγή:The BEST
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου