Του Γιώργου Δελαστίκ*
Την… κλειδαμπάρωσαν για τέσσερις μήνες τη Βουλή, ως τον Οκτώβρη, ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος! Μετά τα οικτρά για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚαποτελέσματα των ευρωεκλογών, που να τολμήσουν να κάνουν ανασχηματισμό με ανοιχτή Βουλή!
Πώς να κρατήσουν πειθαρχημένους τους κυβερνητικούς βουλευτές, ιδίως εκείνους της ΝΔ, οι οποίοι με τα δόντια κρατιούνται για την ώρα ελπίζοντας ότι θα υπουργοποιηθούν, όταν δουν ότι δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς που καταλαμβάνουν υπουργικές καρέκλες; Άσε τους άλλους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι με έχοντες τέτοιες αυταπάτες και ελπίδες, ξεσπάθωσαν ήδη εναντίον του Βενιζέλου και θέλουν να τον κατασπαράξουν και να πάνε με τον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως και σώσουν το πολιτικό τομάρι τους!
Άλλο τα ψέματα που σερβίρουν για να τα χάφτει ο κοσμάκης, άλλο η πολιτική πραγματικότητα. Ο Σαμαράς μπορεί να υποκρίνεται ότι «άντεξε» στις ευρωεκλογές, αλλά το 23% που πήρε είναι το κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες χειρότερο αποτέλεσμα που έχει σημειώσει ποτέ η ΝΔ στις οκτώ φορές που έχουν γίνει ευρωεκλογές στην Ελλάδα. Τρείς φορές έχει ηγηθεί σε εκλογές της ΝΔ ο Σαμαράς και τρεις φορές η ΝΔ σημείωσε τα τρία χειρότερα αποτελέσματα της ιστορίας της είτε σε ευρωεκλογές είτε σε βουλευτικές εκλογές!
Είναι δυνατόν να πανηγυρίζει ο Σαμαράς που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον πρώτο κόμμα, τέσσερις μονάδες μπροστά από τη ΝΔ; Μην τρελαθούμε κιόλας! Πανηγυρίζει δηλαδή ο Σαμαράς την κατάκτηση της… δεύτερης θέσης στις ευρωεκλογές; Η κυβέρνηση του δεν ανατράπηκε, σύμφωνοι, αλλά αισθάνεται ο Σαμαράς ότι το κεφάλι του στέκεται καλά στη θέση του με το 23% που πήρε; Βεβαίως και αντιλαμβάνεται ότι το σύστημα τον θεωρεί ξοφλημένο και ως εκ τούτου τον στηρίζει μέχρι να τον αλλάξει με κάποιον άλλο – γι΄αυτό και έκλεισε ξαφνικά τη Βουλή, μην τυχόν και του την κάνουν οι δικοί του με τις πλάτες της ολιγαρχίας και προωθήσουν άλλον στη θέση του!
Σε ακόμη δυσκολότερη θέση βρίσκεται ο Βενιζέλος. Έσπασε κι αυτός όλα τα ρεκόρ ρίχνοντας τα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στο ναδίρ τόσο στις βουλευτικές όσο και στις ευρωεκλογές. Ο Μπένι μπορεί να υποκρίνεται ότι «πουλάει τσαμπουκά» στον Σαμαρά και απαιτεί περισσότερα υπουργεία επειδή… κράτησε το 8% των ψηφοφόρων στο ΠΑΣΟΚ κι έτσι «έσωσε την κυβέρνηση», αφού το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύθηκε αμέσως, αλλά η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Είναι το 8% ποσοστό για το ΠΑΣΟΚ; Θριαμβολογεί δηλαδή ο Βενιζέλος για το ότι το ΠΑΣΟΚ έπεσε στην… τέταρτη (!) θέση, πίσω ακόμη και από τη Χρυσή Αυγή, η οποία στις βουλευτικές εκλογές του 2009, πριν από πέντε χρόνια, είχε 0,29% όταν το ΠΑΣΟΚ είναι 43,92%, ξεπερνώντας τη δηλαδή κατά… 43 εκατοστιαίες μονάδες!
Αναλύσαμε την περασμένη εβδομάδα γιατί τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δεν ήταν καλά για τους εργαζόμενους και γιατί δεν ανατράπηκε η κυβέρνηση παρά τις σοβαρότατες εκλογικές ήττες τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα επιβιώσουν πολιτικά. Αντιθέτως, οι διαλυτικές ήττες της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ στις οποίες οφείλει η κυβέρνηση την επιβίωση της (μαζί με την εκλογική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ) υποσκάπτουν ταυτόχρονα τη θέση του Βενιζέλου.
Το σύστημα, λόγω της εξουδετέρωσης της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ ως δυνάμει εταίρων υποθετικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον, εταίρων που αναγκαστικά θα είχαν τη μορφή «τσόντας», βλέπει ότι του παρουσιάζεται μια πολύ πιο ευνοϊκή δυνατότητα: Να εγκλωβίσει εξαρχής τον ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρέτηση και υλοποίηση μιας πολιτικής υπέρ του συστήματος μέσω της εξαπάτησης του σε κυβερνητική συνεργασία με ένα «μεταΠΑΣΟΚ» χωρίς τον Βενιζέλο ή το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ή κάποια σύνθεση και μετάλλαξη των δύο τελευταίων κομμάτων.
Αυτό είναι πολύ πιο συμφέρον για το σύστημα, παρόλο που όπως είναι αυτονόητο συνεπιφέρει το πολιτικό τέλος του Βενιζέλου και του Σαμαρά ως προσώπων. Αυτό το βλέπουν όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται εκτός κυβέρνησης και γι΄ αυτό πρωτοστατούν στις τοποθετήσεις υπέρ του αναπροσανατολισμού της πολιτικής του κόμματός τους προς τον ΣΥΡΙΖΑ, απαιτώντας ταυτόχρονα και καθαίρεση του Βενιζέλου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αφού προφανώς σε μια τέτοια πορεία ο νυν πρόεδρος του κόμματός τους είναι όχι μόνο άχρηστος αλλά και σοβαρότατο εμπόδιο.
Η τοποθέτηση του Κώστα Σκανδαλίδη στο ραδιοσταθμό Σκάι εκφράζει τις θέσεις της τάσης αυτής, η οποία τείνει να κυριαρχήσει. Στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα γίνει τον Οκτώβριο, είπε ο Κ. Σκανδαλίδης, «θα συζητηθούν τα πάντα κι αν αλλάξει η πολιτική και ο κ. Βενιζέλος δεν μπορεί να την αποδεχθεί τότε θα αλλάξουμε αρχηγό»! «Θα αλλάξουμε αρχηγό, τελεία και παύλα»! Ο «γιωργακικός» Θάνος Μωραϊτης δεν έψαξε να βρεί κανενός είδους προσχήματα: «Απαιτείται νέα ηγεσία στην παράταξη» έγραψε ωμά σε άρθρο του. Όλα τα «ριγμένα» πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμμερίζονται αυτή την άποψη είτε το εκφράζουν δημοσίως (όπως έκαναν πέραν των προαναφερθέντων οι Δημήτρης Ρέππας, Φώφη Γεννηματά κ.α.) είτε όχι, περιμένοντας την ευκαιρία να εκδηλωθούν χωρίς να διατρέξουν κανένα πολιτικό κίνδυνο – πασόκοι είναι!
Προσοχή, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ήδη οριστικά και αμετάκλητα κριθεί η πολιτική τύχη της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και η προώθηση εκ μέρους του συστήματος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σε συνεργασία με κάποιο κεντροαριστερό κομματικό μόρφωμα. Αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποδειχθεί ανίκανη να κινητοποιήσει τις μάζες από εδώ και πέρα, καθόλου δεν αποκλείεται να μην προωθηθεί ποτέ ο Τσίπρας στην πρωθυπουργία, όσο κι αν αυτό δεν είναι το πιθανότερο σενάριο αυτή τη στιγμή.
*Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν», 7/6/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου