Ωδινεν Φίρερ και έτεκεν… καρφιά

Του Δημήτρη Ψαρρά

Απογοήτευση στους χρυσαυγίτες που είδαν τους ηγέτες τους να κρύβονται πίσω από τις αποκαλύψεις περί σχέσεών τους με στελέχη της Ν.Δ. με φόντο την κόντρα εξουσίας μεταξύ έγκλειστων και ελεύθερων στελεχών.

Πλήρης απογοήτευση για τους φανατικούς χρυσαυγίτες η πολυαναμενόμενη παρουσία των τριών προφυλακισμένων ηγετών της οργάνωσης. Απογοήτευση έξω από τη Βουλή, όπου για μια ακόμα φορά απέτυχε η συγκέντρωση των οπαδών, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις της ιστοσελίδας της οργάνωσης και την υποτιθέμενη κινητοποίηση. 

Απογοήτευση, όμως, και μέσα στη Βουλή, όπου ο Αρχηγός και οι δυο στενοί συνεργάτες του επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το βήμα της μόνο και μόνο για να προβάρουν τις απολογίες τους στο δικαστήριο κακουργημάτων όπου θα εξεταστεί η υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης. Από την πρόγευση αυτών των απολογιών που πήραμε χτες στη Βουλή, φάνηκε καθαρά ότι η υπερασπιστική γραμμή των χρυσαυγιτών δεν έχει καμιά σχέση με πολιτικές θέσεις.

Παρότι ο Μιχαλολιάκος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις 
περί κόντρας του με τον Κασιδιάρη με έναν εναγκαλισμό, 
το ύφος και ο εκνευρισμός του προέδρου ήταν αληθείς.

Σκληροί στα λόγια

Και οι τρεις τους βέβαια επιχείρησαν να εμφανίσουν ένα σκληρό και αποφασισμένο προσωπείο, αλλά περιορίστηκαν σε μεγάλα λόγια, χωρίς να δώσουν κάποιο ιδιαίτερο πολιτικό στίγμα. Επέμειναν όλοι στις τυπικές διαδικασίες (το τρίμηνο από το αίτημα άρσης της ασυλίας), αναφέρθηκαν σε ανούσια έγγραφα, ενώ απέφυγαν να απαντήσουν με επιχειρήματα στην ουσία των κατηγοριών. Παρουσίασαν μια εικόνα ενόχων που προσπαθούν να πιαστούν από το παραμικρό. Μέχρι και το λευκό ποινικό του μητρώο επικαλέστηκε ο Παππάς, λες και είχε ήδη καταδικαστεί και έμενε μόνο να επιμετρηθεί η ποινή του.

Εκεί που επέμεναν και οι τρεις ήταν στην αναφορά κατονομαζόμενων ή μη στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία υποτίθεται ότι διατηρούσαν καλές σχέσεις με την οργάνωση και ειδικά με τον Αρχηγό Μιχαλολιάκο και τον Υπαρχηγό Παππά. Ο στόχος τους ήταν πρόδηλος: να επαναλάβουν το «εφέ Μπαλτάκου» και να προκαλέσουν πρόβλημα στην κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως ταλαντεύεται ανάμεσα στις δύο γραμμές αντιμετώπισης της οργάνωσης ως «εγκληματικής συμμορίας» ή ως «συνοίκου της πολυκατοικίας».

Ομως ο τρόπος που κάρφωσαν τους νεοδημοκράτες συνομιλητές τους οι χρυσαυγίτες απλά επιβεβαίωσε αυτά που έχουν κατά καιρούς γράψει οι ίδιοι. Οτι δηλαδή ο χώρος τους είναι γεμάτος από καρφιά και από ρουφιάνους. Γιατί αυτά που «αποκάλυψαν» οι χρυσαυγίτες ήταν του τύπου «σε είδα στην τουαλέτα και μου έλεγες καλά λόγια» ή «ένας κοινός γνωστός μας μου μετέφερε καλά λόγια για σένα». Διέκρινε κανείς και ένα είδος μνησικακίας προς τους ανθρώπους που η Χρυσή Αυγή θεωρούσε μέχρι πρότινος συμπαραστάτες και ενδεχομένως συμμάχους, όπως ο Μάκης Βορίδης, ο Αδωνις Γεωργιάδης ή ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

Πίσω από αυτή την αδυναμία διατύπωσης οποιασδήποτε πολιτικής θέσης, πέραν των ύβρεων, των απειλών και των προσπαθειών να αποδείξουν ότι είναι κολλητοί με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, κρύβεται ασφαλώς και η κρίση που περνάει η οργάνωση με τη διαμάχη των «μέσα» με τους «έξω», όπως αποκάλυψε χτες η «Εφ.Συν.».

Φάτσα για συμπέρασμα

Βέβαια, ο Μιχαλολιάκος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και φρόντισε να αγκαλιαστεί επιδεικτικά με τον Κασιδιάρη, αλλά το ύφος του, ο εκνευρισμός του και το γεγονός ότι έχανε τα λόγια του δεν έδειχναν «πολιτικό αρχηγό» που το κόμμα του έχει μόλις ανεβάσει τα εκλογικά του ποσοστά, αλλά έναν φοβισμένο άνθρωπο που αισθάνεται το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια του.

Σε ένα μόνο σημείο τούς ξέφυγε μια διατύπωση κατά όσων έχουν μείνει εκτός φυλακής. Μιλώντας για τη συνάντησή του με τον Αδωνι Γεωργιάδη στις τουαλέτες της Βουλής, ο Παππάς υποστήριξε ότι ο υπουργός Υγείας τού πρότεινε συνάντηση για να «τα πούνε». Αυτό δεν έγινε, σύμφωνα πάντα με τον Υπαρχηγό: «Φυσικά δεν τα είπαμε ποτέ. Γι’ αυτό είμαι στη φυλακή. Γιατί δεν τα είπαμε ποτέ. Γιατί δεν προσκυνήσαμε».

Πιο ευθεία επίθεση στους Κασιδιάρη και Παναγιώταρο που έμειναν εκτός φυλακής δεν θα μπορούσε να διατυπώσει. Υπαινίχτηκε ανοιχτά ότι εκείνοι «προσκύνησαν».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών