Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Η δημοκρατία δεν έχει άλλα έξοδα

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ας υποθέσουμε ότι υπήρχε μια χώρα με αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία στην οποία το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έπρεπε να δωροδοκήσει μερικές δεκάδες βουλευτές για να παραμείνει στην εξουσία.


Ας υποθέσουμε επίσης ότι κάθε βουλευτής χρειάζεται από δυο έως τρία εκατομμύρια ευρώ για να αλλάξει την ψήφο του και λείπουν 12 βουλευτές για μια κρίσιμη ψηφοφορία. Απαιτούνται δηλαδή τουλάχιστον 36 εκατομμύρια ευρώ – πέραν αυτών που δόθηκαν για να φτάσουμε ως εκεί.


Δυστυχώς εάν υπήρχε διαρροή αυτής της πληροφορίας οι τιμές θα ανέβαιναν ενώ αρκετοί ακόμη βουλευτές που αρχικά στήριζαν την κυβέρνηση θα ζητούσαν και αυτοί αύξηση των αποδοχών τους, υπουργοποιήσεις κτλ.

Φυσικά σε μια τέτοια χώρα θα απαιτούνταν και ένας τεράστιος μηχανισμός προπαγάνδας για να συγκαλύπτει το μηχανισμό εξαγοράς βουλευτών. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης μαζί με τους αρχισυντάκτες και τους διευθυντές σταθμών θα ζητούσαν τρομακτικές αυξήσεις μισθών, ειδικά αν υπήρχε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Αν υπολογίσεις πέντε μεγάλους σταθμούς και άλλες τόσες εφημερίδες, με τους μισθούς ανώτατων στελεχών να ξεπερνούν τα δέκα χιλιάδες ευρώ το μήνα, το κόστος αυξάνεται σημαντικά.

Τα χρήματα αυτών των δημοσιογράφων πληρώνονται φυσικά από μεγάλες τράπεζες είτε μέσω διαφημίσεων είτε με χαμηλότοκα δάνεια. Αν λόγου χάρη ένας σταθμός ζητούσε 95 εκατομμύρια ευρώ πριν από την ψηφοφορία εύκολα μπορούμε να υποθέσουμε τι «έξοδα» θα είχε σε προεκλογική περίοδο.


Οι τράπεζες με τη σειρά τους για να βρουν τα χρήματα με τα οποία θα πληρωθούν δημοσιογράφοι και βουλευτές θα απαιτούσαν νέα στήριξη από την κυβέρνηση, με κούρεμα των χρεών τους, ευνοϊκές ρυθμίσεις κ.ο.κ

Δεδομένου όμως ότι στις δημοκρατίες ο χρηματισμός είναι παράνομος, στην υποθετική εκείνη χώρα, κάποιος θα έπρεπε να εξασφαλίσει και την στήριξη της δικαστικής εξουσίας. Άλλα έξοδα.

Η αστική δημοκρατία βλέπετε είναι ένα πολύ ακριβό χόμπι. Γι’ αυτό άλλωστε εφαρμόζεται συνήθως σε περιόδους υψηλής κερδοφορίας του συστήματος (π.χ ύστερα από μεγάλες πολεμικές αναμετρήσεις, όταν απαιτείται ανοικοδόμηση ολόκληρων χωρών) ενώ εγκαταλείπεται ή περιορίζεται αισθητά σε περιόδους οικονομικής κρίσης.

Φυσικά και οι δικτατορίες έχουν τα δικά τους έξοδα. Πρέπει λόγου χάρη να διατηρείς σταθερά ή να αυξάνεις τα εισοδήματα των δυνάμεων καταστολής και του στρατού, να αγοράζεις συνεχώς νέο εξοπλισμό (π.χ drones που θα περιπολούν σε αστικά κέντρα, αύρες νερού, δακρυγόνα κ.ο.κ.)

Το πρόβλημα με την υποθετική χώρα της ιστορίας μας είναι ότι ενώ βρίσκεται σε οικονομική κρίση διατηρεί ένα πολιτικό σύστημα που δημιουργήθηκε σε συνθήκες σχετικής ευημερίας. Πληρώνει μάλιστα ταυτόχρονα το πολιτικό και το μιντιακό προσωπικό – όπως απαιτείται σε μια αστική δημοκρατία – αλλά και τις αρχές ασφάλειες, όπως συμβαίνει σε μια δικτατορία.

Σε μια τέτοια χώρα μπορείς να δώσεις μια και μόνο συμβουλή: Παιδιά, ένα καθαρό πραξικόπημα θα σας έβγαινε πολύ φτηνότερο.

Πηγή:info-war.gr

1 σχόλιο :

πανθηρας *29 είπε...

Ολοταχώς Για Εκλογές.../ Το Σχόλιο Της Ημέρας.../ 23-12-2014 / του Θ. Ανεστόπουλου


Το μεσημέρι ψήφισαν οι βουλευτές δεύτερη
φορά για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. 168 υπέρ του Δήμα, 131 παρών και ένα απών. Στους 168 προστέθηκαν και οι 2 ανεξάρτητοι πρώην χρυσαυγίτες βουλευτές. Διαφαίνεται πλέον ότι η συγκυβέρνηση δεν έχει ρεύμα για την 3η ψηφοφορία που απαιτούνται 180 βουλευτές και οδηγούμαστε σε πρόωρες εκλογές.
Παρόλο την οικονομική τρομοκρατία, τους εκβιασμούς όσο και τις περιπτώσεις χρηματισμών η συγκυβέρνηση δεν την εμπιστεύεται το κοινοβούλιο όσο και ο λαός. Μέσα στην οικονομική κρίση, την υποταγή της στην τρόικα θα μείνει στην ιστορία ως η συγκυβέρνηση των επιχειρηματικών συμφερόντων (ντόπιων και ξένων) και της καταπάτησης των δικαιωμάτων της πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας. Κυβέρνηση μειοψηφίας στο λαό που θα το αποδείξουν οι εκλογές που έρχονται...
Ο δεξιός (όσο ποτέ άλλοτε) ΣΥΡΙΖΑ δίνει καθημερινά πιστές υποσχέσεις για υπεύθυνη κυβέρνηση της αριστεράς στην αστική τάξη και στην τρόικα, που πιστεύει ότι θα βγάλει την χώρα από την οικονομική κρίση, θα διαπραγματευτεί το χρέος μέσα στην φυλακή της ΕΕ και του Ευρώ. Ενώ φαίνεται ότι σε περίπτωση που δεν έχει αυτοδυναμία μπορεί να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ., όμως ο λαός που έχει υποστεί την βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης - τρόικας θα τον εμπιστευτεί (με ή χωρίς αυταπάτες).
Το ΚΚΕ το μόνο που το απασχολεί είναι η εκλογική του "ισχυροπόιηση", κρατώντας αποστάσεις από μια κυβερνητική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ενώ αν κρατήσει τα ποσοστά του θα είναι επιτυχία !!!.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ περνάει της κρίση της, διαφωνίες για το προσανατολισμό της, για τις συμμαχίες, για τον αν πρέπει να αναβληθεί η προγραμματισμένη 3η συνδιάσκεψη...ενώ τώρα που έρχονται εκλογές το άνοιγμα για κοινή κάθοδο με άλλες αριστερές δυνάμεις (αριστερή συμπόρευση, ΕΕΚ...) δεν την ενώνουν αλλά την διασπούν περισσότερο. Μια εκλογική κάθοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ (μόνη της ή με συνεργασία) είναι μια αδιέξοδη λύση μιας δεν υπάρχει τύχη για κοινοβουλευτική εκπροσώπηση αλλά και μια εκλογική καθίζηση των ποσοστών της θα οδηγήσει σε μεγαλύτερα αδιέξοδα....και διάσπαση...
Ότι και αν επιλέξει ο κόσμος του αγώνα στις εκλογές που έρχονται, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μάχες είναι μπροστά μας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, το δίλημα έχει τεθεί ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.
ΠΑΝΘΗΡΑΣ *29