Οι αριστεροί αντιεθνικιστές μας βλέπουν μόνο τον ελληνικό εθνικισμό

Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ένας ιδιότυπος αριστερός αντιεθνικισμός ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια σε ορισμένους χώρους της ελληνικής Αριστεράς. Αλλά οι αριστεροί είναι εξ ορισμού αντιεθνικιστές. Ακόμα περισσότερο: είναι διεθνιστές. Πού βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα; 

Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό και ο ελληνικός εθνικισμός δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Εθνικισμός σε βάρος των Σλαβομακεδόνων, των Μουσουλμάνων και των Πομάκων της Θράκης. Οξύνθηκε όμως τελευταία με την επιμονή των Σλαβομακεδόνων της FYROM να ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και το κράτος τους Μακεδονία. Λοιπόν;

Η μαγική ράβδος «ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» (ή το νέο «ευκολάκι»)

Παναγιώτης Μαυροειδής

Σε ένα σύντομο σχόλιο στην ιστοσελίδα iskra, αποκαλύπτεται όλη η πολιτική συλλογιστική που κυριαρχεί στο χώρο της ΛΑΕ. Σύμφωνα με τον (ανώνυμο) συντάκτη του σχολίου, μια συνεργασία «ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ», έχει σχεδόν στο τσεπάκι της ένα 15% στις εκλογές, που σημαίνει ότι με τη «δυναμική» που θα αποκτούσε «θα ήταν σίγουρα αξιωματική αντιπολίτευση, τουλάχιστον».

Ως γνωστόν μετά το «τουλάχιστον», δηλαδή την αξιωματική αντιπολίτευση, το επόμενο σκαλί είναι η κυβέρνηση και εννοείται ότι τότε, αμέσως, θα γινόταν αυτό που λέγεται και στον τίτλο του σχολίου: «Τα μνημόνια θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει με την συνεργασία στον ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό χώρο!»

Έξοχα! Τόσο απλό! «Ευκολάκι» που θα έλεγαν και οι νεότεροι…

Απεργίες 24/11 ΚΑΙ 8/12 : Κατακερματισμένος αγώνας ήττας ή άμεσο ενωτικό σχέδιο αντεπίθεσης;

Των Ν. Γουρλά, Δ. Τσίτκανου.

Οι ταξικές δυνάμεις έπρεπε να δώσουν την μάχη για μια μέρα πανεργατικής απεργίας που θα ένωνε το σύνολο της τάξης και να μην πέσουν στην παγίδα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού κάνοντας υπερβάσεις και εκείνους τους απαραίτητους συμβιβασμούς για να υπάρξει μια πανεργατική απεργία. 

 Η μνημονιακή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, από ό,τι φαίνεται, έχει έτοιμα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά νομοσχέδια της δεύτερης αξιολόγησης για να τα περάσει με διαδικασίες φαστ – τρακ.

Αυτή την φορά όμως το διακύβευμα είναι ακόμα μεγαλύτερο από τα προηγούμενα. Η ΕΕ και το ΔΝΤ στο πλαίσιο των προαπαιτούμενων για να κλείσει η αξιολόγηση τα ζητάνε στην κυριολεξία όλα. Και η ανασχηματισμένη κυβέρνηση θα τα δώσει όλα. Αυτός εξάλλου ήταν και ο σκοπός του ανασχηματισμού.

#block_TEE: τι ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ στις εκλογές του ΤΕΕ στις 20 Νοέμβρη 2016

#block_TEE Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων & Ανέργων Μηχανικών

Μια απλή επισκόπηση στο μωσαϊκό των δήθεν σοβαροφανών παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές του ΤΕΕ, εκτός του ότι προκαλεί πολύ γέλιο, είναι αποκαλυπτική της επιχείρησης εξαπάτησης των μηχανικών μέσω της συγκρότησης  δήθεν διαφορετικών παρατάξεων λίγο πριν τις εκλογές, με σκοπό να ενοποιηθούν αυτόματα μετά τις εκλογές. 

Είναι τέτοια η αποστροφή των μηχανικών προς τις διοικήσεις του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ και τις καταστροφικές αποφάσεις τους, που οι καθεστωτικές παρατάξεις εξαναγκάζονται να μεταμφιεστούν μπας και πάρουν κανένα ψηφαλάκι.Από τη Λερναία Ύδρα του ψηφοδελτίου της ΔΗΣΥΜ του 2013, με τότε επικεφαλείς και πρώτους σε ψήφους τους κ.κ. Σπίρτζη (πρόεδρο του ΤΕΕ) και Γαμβρίλη (πρόεδρο του ΤΣΜΕΔΕ), σε αυτές τις εκλογές του 2016 έχουν προκύψει τα εξής 7 (!) κεφάλια:

Μαζική απάντηση στην απαγόρευση και στον Ομπάμα (photos-video)

Χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι είπαν όχι στην αυταρχική και αντιδημοκρατική απαγόρευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και διαδήλωσαν μαζικά και μαχητικά στο κέντρο της Αθήνας, ενάντια στην επίσκεψη του εκπροσώπου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Μπ. Ομπάμα.

Από τις 5.00 μ.μ. ο κόσμος άρχισε να πυκνώνει μπροστά στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο στην οδό Πατησίων,όπου από το πρωί ξεκίνησαν οι τριήμερες εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. Πυκνά μπλοκ και παλμός κυριάρχησαν στην συγκέντρωση, που καλούσαν εργατικά σωματεία (από τη συνέλευση της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για Συντονισμό και άλλα), ο Συντονισμός Σωματείων, Συλλόγων και Συλλογικοτήτων για το προσφυγικό, πολλοί Φοιτητικοί Σύλλογοι, αλλά και Οργανώσεις της ανατρεπτικής και μαχόμενης Αριστεράς.

Νίκη Τράμπ: «ανατροπή» του συστήματος, με τους δικούς του όρους

Παναγιώτης Μαυροειδής

Άραγε η «πολιτική διέξοδος»  στο όνομα της οποίας  μιλάει ο ακροδεξιός Τράμπ, χαρακτηρίζεται από ένα  περιστασιακό και πρωτοφανές περιεχόμενο;   

Αποτελεί ένα ακραίο «ατύχημα», ή αντιστοιχεί σε κάποια βαθύτερη τάση μετασχηματισμού της κοινωνικής πολιτικής συμπεριφοράς στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία και ειδικά στην Αμερικάνικη, με αντικειμενικό υπόβαθρο; 

Όπως προειδοποιούσε ο Michael Moore σε άρθρο του από το περασμένο καλοκαίρι (όπου προέβλεπε τη νίκη του Τράμπ), η πικρή αλήθεια είναι πως «δεν αντέχουμε τα άσχημα νέα». Μα πως γίνεται αποδεκτή η αηδιαστική, ρατσιστική, μισο-φασιστική, αντι-μεταναστευτική, ξενοφοβική, μισογύνικη φιγούρα του Τράμπ;

Αν το ερώτημα τεθεί με αυτούς τους όρους, δύσκολα θα γίνει αντιληπτή και ερμηνεύσιμη η ριζοσπαστική τομή, αντιδραστικού χαρακτήρα, ιστορικής σημασίας στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, τις αξίες του και την επανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος κυριαρχίας του, που αντιπροσωπεύει η νίκη Τράμπ.

TINA OOD: There Is No Alternative Out Of Democrat

Χρήστος Καλαμπόκας 

Πολεμώντας τον «δαίμονα» του κέρδους και της μηδενικής ανοχής με τα  πλαστικά σπαθιά της φιλελεύθερης αριστεράς

 1. Το μαζικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που εκφράστηκε με την υποψηφιότητα Σάντερς ήταν δημιούργημα της πολύμορφης κοινωνικής και πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης στις ΗΠΑ την πρόσφατη δεκαετία που δυνάμωσε αποφασιστικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2007.

Η υποψηφιότητα Σάντερς του έδωσε σε πρώτη φάση αποφασιστική ώθηση, θέση στην κεντρική πολιτική σύγκρουση. Η υποψηφιότητα Τραμπ επέδρασε πολύ λιγότερο στην ανάπτυξή του. Το εύρος και η ταξικότητα αυτού του ρεύματος έχει περιγραφεί  με σχετική πληρότητα από ένα σημαντικό αριθμό αγωνιστών και μελετητών των κοινωνικών κινημάτων. Ήταν κάτι νέο, μεγάλο, ευρηματικό και πρωτόγνωρα ταξικό σε σχέση με προηγούμενες κινηματικές καμπές.