Κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης: Πως θα είναι ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα;

Του Βασίλη Μηνακάκη

Πως θα είναι ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα;

Πώς πρέπει να είναι ένα κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στον 21ο αιώνα; Ποια τα χαρακτηριστικά, η συγκρότηση, η λειτουργία και η σχέση του με τις μάζες; 

Για ορισμένους, η απάντηση σε αυτό το τεράστιο -και αδύνατον να καλυφθεί στο περιοριστικό πλαίσιο ενός άρθρου- θέμα είναι δεδομένη: βρίσκεται στα κείμενα των επαναστατών που γράφτηκαν περίπου έναν αιώνα πριν. Τι κι αν έχουν αλλάξει ο καπιταλισμός, η εργατική τάξη και οι όροι της ταξικής πάλης. Τι κι αν μέσα στο ίδιο το στρατόπεδο των επαναστατών αναπτύχθηκε και τότε και στη συνέχεια μια πλούσια συζήτηση (όπως, π.χ., μεταξύ Λένιν με το Τι να κάνουμε; και το Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω και Λούξεμπουργκ με Τα οργανωτικά προβλήματα της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας), που επιβάλλεται να αξιολογηθεί και να ενσωματωθεί δημιουργικά στις σύγχρονες αναζητήσεις. Τι κι αν οι ίδιοι οι συγγραφείς αυτών των πολύτιμων και για τις σημερινές απόπειρες κειμένων σε άλλες φάσεις τα τροποποίησαν, κάποτε σε κρίσιμα σημεία (όπως, π.χ., ο Λένιν που λίγους μήνες μετά το Τι να κάνουμε; έγραφε αυτοκριτικά πως με αυτό το βιβλίο «λύγισε τη βέργα από την άλλη πλευρά»).

Ανοιχτή Επιστολή του Κ. Κ. Ουκρανίας

Ανοιχτή Επιστολή του Κ. Κ. Ουκρανίας

(Προς τη διεθνή κοινή γνώμη)

Αγαπητοί σύντροφοι, συνάδελφοι και φίλοι!

Χθες, στις 16 Δεκεμβρίου 2015, ανακοινώθηκαν δυό δικαστικές αποφάσεις κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας.

Το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου το Εφετείο του Κιέβου απέρριψε την έφεση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας (KPU) κατά της αρνητικής απόφασης του Περιφερειακού Διοικητικού Δικαστηρίου του Κιέβου (DACK) για τέσσερις αγωγές του κατά του υπουργείου Δικαιοσύνης, οι οποίες συγχωνεύτηκαν σε μία υπόθεση. Στη βάση αυτής της απόφασης το DACK το βράδυ της 16ης Δεκεμβρίου 2015 ήταν σε θέση ως δικαστήριο πρώτου βαθμού να ανακοινώσει, κόντρα στο ουκρανικό δίκαιο και τα διεθνή στάνταρ, σε μια γραπτή διαδικασία χωρίς να ακούσει τους διαδίκους, μια ακόμη απόφαση, βάσει αγωγής του υπουργείου Δικαιοσύνης, απαγορεύοντας το KPU.

Κόκκινα δάνεια, μαύρα κοράκια και η αναδιάρθρωση του Ελληνικού κεφαλαίου

Γιώργος Παυλόπουλος*

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε το νομοσχέδιο για το «άνοιγμα της αγοράς κόκκινων δανείων”, δηλαδή την δυνατότητα τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας να πωλούν σε τρίτους (στα επονομαζόμενα distress funds) δάνεια που εμφανίζουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών. 

Σε πρώτη φάση το νομοσχέδιο προβλέπει την δυνατότητα οι τράπεζες να πωλούν καθυστερημένα επιχειρηματικά δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων (τζίρος επιχείρησης άνω των 50 εκατ ευρώ ή πάνω από 250 εργαζόμενοι στον όμιλο) καθώς και στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια τα οποία δεν έχουν υποθήκη Α΄ κατοικία. Εκτιμάται ότι αφορά κατ αρχή 100 περίπου μεγάλες υπερχρεωμένες εταιρίες, σχεδόν 7 δις ευρώ καθυστερημένα στεγαστικά δάνεια για Β’ η εξοχική κατοικία, καθώς και την πλειοψηφία των καταναλωτικών δανείων (από τα 24 δις ευρώ μόνο τα 3 δις έχουν υποθήκη ακίνητο και εξαιρούνται). Μετά τις 15 Φεβρουαρίου 2016, θα επεκταθεί και στα υπόλοιπα επιχειρηματικά δάνεια που σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΕΒΕΑ αφορούν 120.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις με καθυστερούμενα δάνεια. Σημειωτέον ότι η πώληση δανείου δεν αφορά μόνο το καθυστερημένο δάνειο αλλά συμπαρασύρει και τις ενήμερες οφειλές του δανειολήπτη!!

Διάλογος για νέο κομμουνιστικό πρόγραμμα και Κόμμα

Με μεγάλη επιτυχία, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στην ΑΣΟΕΕ, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 12/12/ η πρώτη εκδήλωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση παρουσίασης της «Πρότασης διαλόγου και συστράτευσης για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα».

Στην εκδήλωση εισηγητές ήταν ο Μιχάλης Ρίζος, μέλους του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ και ο Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, μέλος του Κεντρικού Συμβούλιου της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

Στη συζήτηση που ακολούθησε και που αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός τοποθετήθηκαν θετικά στο εγχείρημα για τη συγκρότηση κομμουνιστικού προγράμματος και νέου Κόμματος με παρέμβασή τους οι, Δημήτρης Κοσκινάς από την οργάνωση "Αριστερή Συσπείρωση", ο Χρήστος Μπίστης από το ΕΚΚΕ αλλά και πολλοί ανένταχτοι αγωνιστές. 

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε επίσης και τοποθετήθηκε ο  Γιάννης Σηφακάκης από το ΣΕΚ.

Σε σύντομη παρέμβασή του, ο Άγγελος Χάγιος υπογράμμισε τη σημασία της πρωτοβουλίας και την ανάγκη συνέχειάς της για τη συγκρότηση σε Κόμμα του επαναστατικού υποκείμενου.  

Διαβάστε στη συνέχεια την εισήγηση στην εκδήλωση του Μιχάλη Ρίζου, μέλους του Γραφείου της Π.Ε. του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. 

Εκδήλωση για το σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα στην Αθήνα

Πρωτοβουλίες για το διάλογο και τη συστράτευση για ένα σύγχρονο πρόγραμμα και κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης

Ξεκίνησαν οι συσκέψεις 

- Πρώτη ανοιχτή πολιτική εκδήλωση του ΝΑΡ το Σάββατο 12 Δεκέμβρη στην ΑΣΟΕΕ, ώρα 6.30

Το ΝΑΡ στα πλαίσια της πρόσκλησης που απευθύνει για διάλογο και συσπείρωση δυνάμεων για την επαναστατική τακτική και στρατηγική που απαιτεί η εποχή μας, για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και ένα νέο κομμουνιστικό κόμμα που θα τα εκφράζει, έχει ήδη διοργανώσει σειρά συσκέψεων σε περιοχές και κλάδους, ώστε να γίνει η πρόταση αυτή αντικείμενο συζήτησης, διαλόγου και προβληματισμού ευρύτερων αγωνιστών του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος και της μαχόμενης αριστεράς.

Τα ερωτήματα του Δεκέμβρη είναι ανοιχτά – Αυθόρμητο, βία και επανάσταση

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008, στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου, ο 15άχρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεφτε νεκρός μετά από πυροβολισμό ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας. Ξαφνικά, σα να έπιασε φωτιά σε ένα κάμπο γεμάτο ξηρασία αλλά και κατάφορτο με συσσωρευμένο καύσιμο υλικό, μια νεολαιίστικη έκρηξη συγκλόνισε την Ελλάδα από άκρη ως άκρη. Οι λέξεις οργή, εξέγερση, θυμός, κράτος, επανάσταση, μπήκαν ξανά στη συζήτηση. Τα πράγματα έφτασαν στο παραπέντε της κήρυξης κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και αυτό παρά το γεγονός ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τα επίσημα συνδικάτα, είδαν τα εξεγερτικά γεγονότα με εχθρότητα ή -στην καλύτερη περίπτωση- με επιφύλαξη και φόβο για «το ανεξέλεγκτο και αδιέξοδο της βίας».

Όλοι στην Πανεργατική Απεργία 3 Δεκέμβρη. Συγκέντρωση: Μουσείο 11.00

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ - ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ!

ΟΛΟΙ στην ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Πέμπτη 3/12 - Συγκέντρωση 11.00 π.μ. - ΜΟΥΣΕΙΟ

Η κυβέρνηση με τα πρώτα προαπαιτούμενα, που ψήφησε, πέρασε σαρωτικές αλλαγές στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό, στο δημόσιο, στην υγεία, στην ενέργεια. Επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας. Με τα μέτρα, που φέρνουν τώρα, επιδιώκουν ένα ολοκληρωτικό χτύπημα ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Επιδιώκουν να κατεδαφίσουν ολοκληρωτικά την κοινωνική ασφάλιση. Μεθοδεύουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την απελευθέρωση των απολύσεων και νέα αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων. Με το νέο μισθολόγιο, την κινητικότητα και την αξιολόγηση θέλουν να ολοκληρώσουν τις αντιδραστικές αλλαγές στο δημόσιο. Η φορολεηλασία εντείνεται και νέα αντιλαϊκά μέτρα έρχονται για τα «κόκκινα δάνεια», τις κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, τους πλειστηριασμούς σπιτιών.

Συζητώντας με τη ΛΑΕ

Παναγιώτης Μαυροειδής

Αναμφίβολα, η ΛΑΕ είναι ένας πολιτικός χώρος, υπό ρευστή διαμόρφωση, παρά το γεγονός ότι, ως τώρα τουλάχιστον, κυριαρχεί το αποτύπωμα της Αριστερής Πλατφόρμας, μιας αριστερότερης μεν, εντός του ΣΥΡΙΖΑ έως πρόσφατα και των ορίων της πολιτικής του δε, πολιτικής τάσης.
Με αφορμή την πρόσφατη πρώτη πανελλαδική συνάντηση, έχει σημασία να παρακολουθήσει κανείς τα όσα παρουσιάστηκαν στην αρχική εισήγηση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, στη συζήτηση που έγινε με παρεμβάσεις των συμμετεχόντων και, κυρίως, την σύνοψη συμπερασμάτων που δόθηκε στην δημοσιότητα.
Θα ξεχωρίσουμε ορισμένα καίρια πολιτικά ερωτήματα και ζητήματα (αλληλένδετα μεταξύ τους), με στόχο την αναβάθμιση του αναγκαίου πολιτικού διαλόγου.

Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα

Του Φώτη Τσικριτέα

Η ανθρωπότητα σαν να μην έμαθε τίποτα από την ιστορίας της μοιάζει να ακροβατεί ξανά στο χείλος της αβύσσου! Ένα αιώνα σχεδόν μετά από τον πρώτο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, λίγο περισσότερο από ενάμιση αιώνα μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής μας φαίνονται έτοιμες να συμπαρασύρουν στον ξέφρενο και καταστροφικό ανταγωνισμό τους ολόκληρο τον πλανήτη.[1]

Τα όπλα είναι έτοιμα να αρχίσουν να «πολεμούν από μόνα τους». Πράγματι, όπως δείχνουν τα γεγονότα στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία μία επικίνδυνη αλυσίδα εχθροπραξιών και αντιποίνων έχει ξεκινήσει ανάμεσα στη Ρωσία και την Τουρκία κράτος μέλος του ΝΑΤΟ. 

Δήμος Γαλατσίου και Κυβέρνηση απαγορεύουν σε σωματεία και φορείς την είσοδο στο ΠΑΛΑΙ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Πρωτοφανής προσπάθεια απαγόρευσης εισόδου στο Παλαί Γαλατσίου από το Δήμο και την κυβέρνηση σε σωματεία εργαζομένων, φοιτητικούς συλλόγους και συλλογικότητες, που επισκέφθηκαν το χώρο φιλοξενίας των προσφύγων, προκειμένου να μοιράσουν στους πρόσφυγες είδη πρώτης ανάγκης που είχαν μαζέψει από τους χώρους τους.  

Στο πρωτοφανές αυτό περιστατικό απαγόρευσης της έμπρακτης έκφρασης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, ενεπλάκη ενεργά και ο αρμόδιος υπουργός της νεοπασοκικής κυβέρνησης Μουζάλας, ο οποίος επιβεβαίωσε τις απαγορεύσεις που θέτει η κυβέρνηση στην επικοινωνία με τους πρόσφυγες. 

Σε σχετική ανακοίνωση-καταγγελία ο συντονισμός σωματείων-φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων για τους πρόσφυγες/μετανάστες, ξεκαθαρίζει ότι το κίνημα αλληλεγγύης δεν πρόκειται να επιτρέψει οι πρόσφυγες να αντιμετωπίζονται ως «φυλακισμένοι» και να παρεμποδίζεται η επαφή τους με τα σωματεία και τις συλλογικότητες. Προειδοποιεί ότι δεν θα επιτρέψει εμπόδια στην έκφραση ταξικής αλληλεγγύης και ξεκαθαρίζει, ότι τα κινήματα αλληλεγγύης δεν θα γίνουν πρόσκοποι και εθελοντές, για να απαλλάξουν την κυβέρνηση από την τεράστια ευθύνη που έχει.

Διαβάστε τη σχετική ανακοίνωση που παρατίθεται στη συνέχεια.  

Πρωτοβουλία διαλόγου και συστράτευσης για κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα

Για μια ανώτερη συγκρότηση της πολιτικής πρωτοπορίας

Με μια ιδιαίτερα κρίσιμη πρωτοβουλία έρχεται να συμβάλλει το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση στην ανάγκη για μια πολιτική, προγραμματική και στρατηγική τομή στο εργατικό κίνημα και στην μαχόμενη Αριστερά. Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ απευθύνει συγκεκριμένη πρόσκληση για διάλογο και συσπείρωση δυνάμεων για την επαναστατική τακτική και στρατηγική που απαιτεί η εποχή μας, για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και ένα νέο κομμουνιστικό κόμμα που θα τα εκφράζει, υπηρετώντας τον μεγαλειώδη στόχο της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων μέσα από τη δική τους χειραφετημένη επαναστατική πάλη. Η Πρόσκληση του ΝΑΡ, που παρατίθεται ολόκληρη στις διπλανές στήλες, καταλήχθηκε από την Πολιτική Επιτροπή το προηγούμενο Σάββατο και αποτελεί υλοποίηση της απόφασης του 3ου συνεδρίου της οργάνωσης. Αποκτά όμως μεγάλη επικαιρότητα και επιτακτική αναγκαιότητα λόγω των εξαιρετικά κρίσιμων συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα και γενικότερα.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Στη μνήμη του συντρόφου Μπάμπη Στίκα, που χρόνια τώρα μίσεψε από κοντά μας, οικοδόμου, αγωνιστή της αριστεράς και του εργατικού κινήματος, μέλους του "ΜΑΧΗΤΗ" στη δικτατορία, "καπετάνιου", και καθοδηγητή πολλών από εμάς στα άγουρα χρόνια της νιότης μας.

Γ.Χ

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

(Απόφαση της Έκτακτης Συνδιάσκεψης της Κ.Ο. ΜΑΧΗΤΗΣ που έγινε το Δεκέμβρη του 1973 στην Αθήνα. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην πολυγραφημένη εφημερίδα «ΜΑΧΗΤΗΣ» Νο2, που κυκλοφόρησε μετά τη Μεγάλη Εξέγερση του Νοέμβρη, αφιερωμένη στα θύματα του αγώνα)

Η πιο δύσκολη νύχτα του Παρισιού

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλλίας:
Οι πόλεμοί τους, οι νεκροί μας

Σε μια πρωτοφανή επίθεση στα Ευρωπαϊκά χρονικά, τρομοκράτες με αναφορά στο Ισλαμικό κράτος (σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες) αιματοκύλησαν το κέντρο του Παρισιού και την περιοχή γύρω από το Stade de France στο προάστιο του Saint-Denis. Ο απολογισμός πέρα από κάθε εφιάλτη: πάνω από 128 επιβεβαιωμένοι νεκροί, σχεδόν 200 τραυματίες πολλοί από αυτούς σοβαρά. Οι μαρτυρίες ειδικά από τον συναυλιακό χώρο Bataclan, στο 11ο διαμέρισμα ανατριχιαστικές. Οι τρομοκράτες έριχναν στο πλήθος και εκτελούσαν εν ψυχρώ τους παρευρισκόμενους έναν-έναν, ενώ παράλληλα ήταν ζωσμένοι με εκρηκτικά για να αποτελειώσουν το έργο τους όταν θα έφτανε η αστυνομία.

Κυβέρνηση… στα τέσσερα

«Πιεζόμαστε λίγο διότι, όπως γνωρίζετε, η ανακεφαλαιοποίηση πηγαίνει πιο γρήγορα από όσο πιστεύαμε και υπό αυτή την έννοια είμαστε θύματα της ίδιας μας της επιτυχίας, διότι οι τράπεζες δείχνουν να ανακεφαλαιοποιούνται λίγο νωρίτερα, οπότε ορισμένα από τα θέματα που θα μπορούσαμε να διευθετήσουμε αργότερα καλούμαστε να τα διευθετήσουμε νωρίτερα. Εχουμε τώρα μια εβδομάδα για να τελειώσουμε κάποια από τα πράγματα που έχουν απομείνει από την πρώτη δέσμη των προαπαιτούμενων».

Δεν είναι τα άθλια ελληνικά του που οδήγησαν τον Τσακαλώτο να κάνει αυτή την προκλητική δήλωση, μετά το τέλος του Eurogroup της περασμένης Δευτέρας. Ηξερε πολύ καλά τι έλεγε. Είναι η αλαζονεία εκείνου που έχει «πηδήξει το χαντάκι» και είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει με συνέπεια όσα προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο.

Μαζική ήταν η απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική

Μαζική αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του μαύρου μετώπου ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου ήταν η σημερινή πανεργατική Απεργία.  

Με κύριες αιχμές την αντίθεση σταβάρβαρα σχέδια διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης και την αντίθεση στη νέα φορολεηλασία, αλλά και συνολικότερα την πάλη κατά των παλιών και του νέου μνημονίου που εφαρμόζει με ταχύς ρυθμούς η κυβέρνηση σαρωτικής αντεργατικής επίθεσης, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα απέργησαν την Πέμπτη 12 Νοέμβρη σε όλους τους κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Απεργούμε!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί τίποτα δεν άλλαξε και γιατί όλοι μαζί, μνημονιακοί και «αντιμνημονιακοί» ρημάζουν την κοινωνία, ξεπουλάνε τον τόπο, εμπαίζουν τον λαό.

Απεργούμε. Γιατί μνημονιακοί και «αντιμνημονιακοί» εξευτέλισαν τους γέροντές μας. Γιατί τους έκοψαν το 50% των συντάξεών τους και τώρα μεθοδεύουν να τους κόψουν και το άλλο 50% από τα ψίχουλα που τους απέμειναν.

Απεργούμε. Γιατί μνημονιακοί και «αντιμνημονιακοί» σπρώχνουν 200.000 έως και 500.000 οικογένειες στον Καιάδα των πλειστηριασμών την ώρα που ψηφίζουν την μια μετά την άλλη τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.

Η ανασυγκρότηση της πρωτοπορίας ως όρος της αντεπίθεσης για την ανατροπή

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Αν κάτι «τέλειωσε» σε αυτές τις εκλογές είναι ο ρηχός αντιμνημονιακός ορίζοντας στην πολιτική των ρευμάτων της αριστεράς. Αντίθετα, ήρθαν σε πρώτο πλάνο γυμνά τα ερωτήματα: Ρήξη και έξοδος από την ΕΕ ή όχι; Μέσα ή έξω από το καπιταλιστικό πλαίσιο;

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι την αντεργατική σφαγή έχει αναλάβει (κατά βάση) ένα κόμμα που μιλάει στο όνομα της αριστεράς, έχοντας μάλιστα εκκαθαρίσει την όποια αριστερή αντιπολίτευση εντός του.

Οι αυξημένοι κίνδυνοι αναβίωσης λογικών κρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στο μαζικό κίνημα, σε συνδυασμό με την απουσία ακόμη και της τυπικής δικομματικής αντιπαράθεσης παλαιάς κοπής (τα αστικά κόμματα πειθαρχούν στο ευρύτερο ταξικό συμφέρον), δημιουργούν συνθήκες πνιγμού των αντιστάσεων και παραλυτική απογοήτευση σε πλατιές μάζες κόσμου.

Το «Κ» είναι το γράμμα που λείπει από τη σύγχρονη πολιτική αλφαβήτα

Του Δημήτρη Πλιακογιάννη.

Στα χρόνια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και της κρίσης στην Ευρωζώνη και τον Ευρωπαϊκό Νότο, ο κόσμος αντίκρισε το πραγματικό πρόσωπο αυτού του συστήματος, που σε τίποτα δεν έμοιαζε με τις προσδοκίες που πουλούσε προηγούμενες δεκαετίες. Στη Δύση, έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας, βάθεμα των ταξικών διαχωρισμών, άγρια επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα. Από την άλλη, πόλεμοι, μαζικές καταστροφές και στημένοι εμφύλιοι πόλεμοι, γεννούν ατέλειωτα μεταναστευτικά ρεύματα εξαθλιωμένων και κατατρεγμένων, νέο υλικό για ξεζούμισμα της εργασίας.

Στην Ελλάδα , και σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, η κρίση και η εξέλιξη της σήμαινε βούλιαγμα στη λιτότητα, διάλυση παραγωγής και οικονομίας, εκτόξευση ανεργίας.

Η νέα κομμουνιστική αναζήτηση

Του Βασίλη Μηνακάκη

Παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, αναπτύσσεται μια σύγχρονη αναζήτηση για μια επαναστατική τακτική και στρατηγική, για το πρόγραμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης της εποχής μας και το κόμμα που θα τα υπηρετήσει 

Η πρωτοπόρα τάση και η βαθύτερη βάση

Κομμουνιστική αναγκαιότητα

Μοιάζει η φάση που ζούμε με κείνες τις ρωγμές του ιστορικού χρόνου όπου, κόντρα στη γενική ροπή των κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών, που κινούνται προς τις αποχρώσεις του γκρι, ξεμυτίζει αμυδρά μια φωτεινή τάση, μειοψηφική αλλά ελπιδοφόρα, που κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.

Το σκιάχτρο του Grexit και η επιλογή της ρήξης

Του Γιάννη Ελαφρού

Απαραίτητη η Αριστερά της ανατροπής και της εξόδου από ευρώ – ΕΕ 

Μας έλεγαν: πρέπει να ψηφιστεί το 3ο μνημόνιο για να μπούμε στην κανονικότητα, εάν βέβαια είναι κανονικότητα η φοροληστεία του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος, που πληρώνουν ξανά οι λαϊκές οικογένειες, ίδια και περισσότερα από πέρυσι. Αλλά δεν ισχύει ούτε κι αυτό… Ο λετονός αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις ήρθε στην Ελλάδα την Δευτέρα, με το ύφος και την πολιτική του νταή εκβιαστή. Εάν δεν περάσετε τα προαπαιτούμενα μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, τότε ξεχάστε την δόση των 2 δισεκατομμυρίων. Κι ακόμα πιο χοντρά: εάν δεν περάσουν όλα τα συμφωνημένα μέτρα και δεν γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εντός του 2015, τότε πάμε για κούρεμα καταθέσεων από 1/1 του 2016! Έτσι είναι οι εκβιαστές και τοκογλύφοι. Εάν πιάσουν το θύμα δεν το αφήνουν με τίποτα.

Οικονομική κρίση και κρίση του πολιτικού συστήματος

Γράφει ο Στωικός

Στις 3 Νοέμβρη συμπληρώνονται 5,5 χρόνια από την υπογραφή του 1ου επαίσχυντου μνημονίου, που σηματοδότησε την απαρχή της τραγωδίας του ελληνικού λαού. Τραγωδία, η οποία δυστυχώς, συνεχίζεται χωρίς να είναι κανείς σε θέση να γνωρίζει το τέλος της, δεδομένου ότι η «αριστερή» αυτή τη φορά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πριν από ενάμιση μόλις μήνα –στις 12 Σεπτέμβρη– υπέγραψε το 3ο κατά σειρά μνημόνιο οικονομικής και κοινωνικής υποδούλωσης του ελληνικού λαού στις δυνάμεις του δυτικού ιμπεριαλισμού. 

Με αφορμή την «επέτειο» αυτή, ήρθε η ώρα να πιάσουμε χαρτί και μολύβι, να τραβήξουμε γραμμή και να κάνουμε λογαριασμό. Και πιο συγκεκριμένα να δούμε πώς επέδρασσε η οικονομική κρίση και η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών σκληρής λιτότητας στο πολιτικό σύστημα της χώρας, τόσο για τα κόμματα που από κυβερνητικές θέσεις υλοποίησαν τα χρόνια αυτά τις πολιτικές αυτές, όσο και για αυτά που από τις θέσεις της αντιπολίτευσης, άρθρωσαν, ή επιχείρησαν να αρθρώσουν αντιπολιτευτικό λόγο.

Απάντηση των Παρεμβάσεων στο συκοφαντικό και ψευδές δημοσίευμα του Ριζοσπάστη – ΠΑΜΕ της 25/10/2015

Δήλωση των εκπροσώπων

των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ–ΚΙΝΗΣΕΩΝ–ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Π.Ε. στο Δ.Σ της ΔΟΕ

Γιώργου Γαλάνη και Mιχάλη Μιλτσακάκη:

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ-ΠΑΜΕ ΤΗΣ 25/10/2015

Για μια ακόμη φορά το ΠΑΜΕ και ο Ριζοσπάστης «ανακάλυψαν» τον εχθρό του εργατικού κινήματος και τη μήτρα της «απεργοσπασίας» στις Παρεμβάσεις του Δημόσιου τομέα και ιδιαίτερα της εκπαίδευσης.

Με ψεύδη και συκοφαντίες στα όρια της επιστημονικής φαντασίας, επιχειρούν για μια ακόμη φορά να«δικαιώσουν» την απόλυτα λάθος γραμμή του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα και στην συγκρότηση των μετώπων.

Δε διστάζουν μάλιστα να τσουβαλιάσουν τις Παρεμβάσεις και το ρεύμα του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού με την ΠΑΣΚ, τη ΔΑΚΕ και το ΜΕΤΑ, δυνάμεις με τις οποίες το ΠΑΜΕ ψηφίζει από κοινού τα τελευταία χρόνια όλες τις πανεργατικές απεργίες, κάνοντας έτσι το «λαγό» του γραφειοκρατικού- κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Πόσοι και ποιοί χωρούν σε ένα κόσμο γεμάτο φράχτες και φόβο;

Παναγιώτης Μαυροειδής

Η πρώτη είδηση ήταν στις 19 Οκτώβρη: 

«Στα τραύματά του υπέκυψε ένας πρόσφυγας στο Ισραήλ από την Ερυθραία που θεωρήθηκε, λανθασμένα Παλαιστίνιος καμικάζι: Τον πρόσφυγα, που είχε υποβάλει αίτηση για άσυλο, πυροβόλησε φύλακας και στη συνέχεια περαστικοί τον κλώτσησαν και τον λίντσαραν ενώ βρισκόταν στο έδαφος». 

Ακόμη όμως μεγαλύτερη εντύπωση έκανε η επόμενη είδηση, τρείς μόλις μέρες αργότερα: 

«Θανάσιμα πυροβόλησε στρατιώτης στην Ιερουσαλήμ έναν Ισραηλινό που θεώρησε ‘’παλαιστίνιο τρομοκράτη’’, σε ένα περιστατικό που προστίθενται σε όσα δείχνουν με τον δραματικότερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα».

Ο αναγκαίος επαναπροσδιορισμός της επαναστατικής αριστεράς

Tου Σταύρου Μανίκα

Η επόμενη μέρα…

Τα ακυρωμένα καθήκοντα της επαναστατικής αριστεράς και ο αναγκαίος επαναστατικός επαναπροσδιορισμός της.

Τα γεγονότα, δυστυχώς για μια φορά ακόμα, επιβεβαίωσαν όσους ασκούσαν σκληρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και στις πολιτικές επιλογές του, που διαφαίνονταν ξεκάθαρα πως θα έκανε πράξη, όταν θα έπαιρνε την εξουσία στα χέρια του. Τα ίδια τα γεγονότα, διέψευσαν ταυτόχρονα και όλους τους συντρόφους αλλά και αρκετές οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς και κάποιες συλλογικότητες του α/α χώρου, που «προσπαθούσαν» τα τελευταία χρόνια, μέσα από τον στρογγυλεμένο λόγο τους να «τα έχουν καλά» με την εν δυνάμει κυβέρνηση της «αριστεράς».

Η οικονομική κρίση και η ανεπάρκεια της κομμουνιστικής Αριστεράς

Βασίλης Καλαματιανός, Γεράσιμος Αραβανής*

Η μεγάλη οικονομική κρίση που έπληξε και την Ελλάδα και η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων ανέτρεψαν τις ισορροπίες που ίσχυαν στην πολιτική ζωή. Η ραγδαία επιτάχυνση των εξελίξεων και η ανατροπή των δεδομένων φανέρωσαν τις ανεπάρκειες και τα όρια των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Ανέδειξαν όμως και τις σοβαρές ανεπάρκειες της Αριστεράς, ιδιαίτερα της κομμουνιστικής Αριστεράς, αφού κυρίως η κομμουνιστική Αριστερά και η προοπτική της μας απασχολεί. Η ανεπάρκεια αυτή αφορά όλα τα επίπεδα:

Η διαγραφή του χρέους διαγράφεται ή ανταλλάσσεται με νέα βαρβαρότητα

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Μέχρι πρότινος περίσσευαν οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για διαγραφή (του μεγαλύτερου μέρους) του χρέους. Στο εξής οι επιτρεπτές λέξεις είναι επιμήκυνση, ανασχεδιασμός, αναδιάρθρωση και άλλα παρόμοια. Η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές έχει αποκλείσει ρητά την ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους. Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ντάισελμπλουμ ανέφερε πρόσφατα πως ένα καλό μέτρο για την «ελάφρυνση» του ελληνικού χρέους θα ήταν να τεθεί όριο στο ετήσιο ποσό αποπληρωμής, στο 15%,του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει αιμοδοσία 27 δις το χρόνο!

Ιδεολογικός πόλεμος προετοιμασίας για την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης

Ιδεολογικός πόλεμος προετοιμασίας για την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης

«Σοφά» ζόμπι του κεφαλαίου

Καταρχάς, κομμένο το παραμυθάκι με τους «σοφούς» που τους μαζεύει το κράτος από καιρού εις καιρόν σε μια επιτροπή, για να κάνουν τη δουλειά της ιδεολογικής προετοιμασίας για μια αντιλαϊκή επίθεση. Οι τύποι αυτοί δεν είναι καν «σοφοί», με την έννοια που έχει αυτή η λέξη στην ελληνική γλώσσα. Συχνά δεν είναι ούτε καν τεχνοκρατικά επαρκείς για να επεξεργαστούν ένα θέμα. Στη δημόσια διοίκηση υπάρχουν στελέχη με μεγαλύτερη τεχνοκρατική επάρκεια και γνώση των αντικειμένων. Οι «σοφοί» είναι κατασκευάσματα της αστικής πολιτικής και της αστικής μιντιοκρατίας. Είναι άνθρωποι ειδικών αποστολών, που το ανύπαρκτο κύρος τους αντικαθίσταται από ένα κατασκευασμένο κύρος.

Ολοι στις συγκεντρώσεις και πορείες την Παρασκευή 16/10 ενάντια στο πολυνομοσχέδιο-σφαγείο

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΕΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/10 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΟΧΕΔΟ - ΣΦΑΓΕΙΟ.

ΑΘΗΝΑ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 7 μμ - ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 6.30 μμ

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ 7 μμ

Την Παρασκευή 16.10 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ψηφίζει την πρώτη σειρά των προαπαιτούμενων μέτρων του 3ου Μνημονίου για να "πάρει τη δόση" των 2 δις ευρώ. Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, συντάξεις πείνας και σφαγή στα ασφαλιστικά δικαιώματα, βάζει μπροστά το ξεπούλημα τη δημόσιας περιουσίας ξεκινώντας από το χάρισμα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, υπεξαιρεί μόνιμα τα αποθεματικά φορέων του δημοσίου, προωθεί αυξήσεις στα εισιτήρια των συγκοινωνιών στο όνομα της αναδιοργάνωσής τους και φτάνει στο απόλυτα εξευτελιστικό σημείο να απαλλάσσει από τον ΕΝΦΙΑ, που τον πληρώνουν οι φτωχοί και οι άνεργοι, το ΤΑΙΠΕΔ και ότι του ανήκει (!) για να τα πάρουν οι "επενδυτές" χωρίς υποχρεώσεις.

Εργατική, ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει την πρωτοβουλία συντονισμού σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών κινήσεων, συλλογικοτήτων γειτονιάς για το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα και την απόφασή τους να οργανώσουν αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, για τα δικαιώματα και την αντιμετώπιση των προβλημάτων των προσφύγων και των μεταναστών, ενάντια στην Ευρώπη – φρούριο που τους οδηγεί στα χέρια εκμεταλλευτών και στο θάνατο.

Στηρίζει και καλεί στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό, αλληλεγγύης στους πρόσφυγες συλλαλητήριο και πορεία στην ΕΕ που οργανώνουν την Πέμπτη 15/10, 6μμ, στα Προπύλαια, ημέρα σύγκλισης της συνόδου κορυφής της ΕΕ.

Μαζική μαχητική διαδήλωση για τους δολοφονημένους Τούρκους αγωνιστές

Με μεγάλη μαζικότητα και παλμό πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η συγκέντρωση καταδίκης της δολοφονικής βομβιστικής επίθεσης στην Άγκυρα και αλληλεγγύης στο εργατικό, δημοκρατικό κίνημα και την αριστερά της Τουρκίας και του Κουρδιστάν. Υπενθυμίζεται ότι οι βομβιστικές επιθέσεις στην Άγκυρα το Σάββατο 10 Οκτώβρη χτύπησαν τις προσυγκεντρώσεις για το παλλαϊκό συλλαλητήριο πουκαλούσαν τα μεγάλα τουρκικά συνδικάτα και κόμματα της αριστεράς για την ειρήνη και τη δημοκρατία, ενάντια στον πόλεμο. Αποτέλεσμα των βομβιστικών επιθέσεων ήταν να δολοφονηθούν 130 αγωνιστές μέλη των συνδικάτων και αριστερών οργανώσεων και να τραυματιστούν σοβαρά εκατοντάδες άλλοι.

Έτσι ξαφνικά μετατράπηκε η Πεντάμορφη σε Τέρας; (περί ΣΥΡΙΖΑ, ήττας και ΟΧΙ)

Παναγιώτης Μαυροειδής

Κατακάθισε λίγο ο κουρνιαχτός για τα εκλογικά αποτελέσματα. Τα γενικά, όσο και τα ειδικότερα της αριστεράς. Όχι δε σταμάτησε η συζήτηση, ούτε έφυγε η ανησυχία. Ίσως όμως σήμερα, σε μια μικρή απόσταση από την ένταση, τη φόρτιση και την κούραση των πρώτων ημερών, να μπορούμε να δούμε καλύτερα τα ζητήματα. Πιο σφαιρικά, πιο νηφάλια, πιο αντικειμενικά, πιο βαθειά.

Το πολιτικό τοπίο όλο και λιγότερο ορίζεται με την απόστασή του από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Αντίθετα, σκιάζεται και βαραίνει από την πραγματικότητα της επικύρωσης των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δηλαδή την εφαρμογή του Τρίτου Πεντα-κομματικού Μνημονίου και το νέο γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας σε μια εποχή πολέμων στην περιοχή μας.

Είκοσι κολασμένους μήνες μας υπόσχεται η «αριστερή» κυβέρνηση για να υλοποιήσει το 3ο μνημόνιο

Γράφει ο Στωικός

Οι ρόλοι του καλού και του καλού μπάτσου είναι γνωστοί στην ελληνική κοινωνία. Ο ένας –ο κακός– είναι ο σκληρός, αυτός που εξασκεί ψυχολογική –και ενίοτε και σωματική– βία, προκειμένου να αποσπάσει την ομολογία του κατηγορούμενου.

Ο άλλος –ο «καλός» μπάτσος– είναι το αντίθετο του πρώτου. Μειλίχιος, ευγενικός, με το χαμόγελο στα χείλη, προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κατηγορούμενου, να τον κάνει να αισθανθεί άνετα, να χαλαρώσει από την πίεση και τελικά να ομολογήσει…

Το θέμα της ομολογίας είναι αυτό που ενώνει τον «καλό» με τον «κακό» μπάτσο. Επιδιώκουν τον ίδιο στόχο. Μόνο που ο καθένας και κατόπιν συνεννόησης, ακολουθεί διαφορετική τακτική.

Ενωτικός μαχητικός αγώνας, όχι άσφαιρη διαμαρτυρία

Του Δημήτρη Γκόβα

Η εφαρμογή του 3ου βάρβαρου μνημονίου ξεκίνησε. Με κατεπείγουσες διαδικασίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέλει να νομοθετήσει όλα τα προαπαιτούμενα, σε έναν μάλιστα νόμο και εντός λίγων ημερών. Ενδεικτικά είναι τα λόγια του Υπουργού Εργασίας στην ανάληψη των καθηκόντων του μετά τις εκλογές: «Μέσα σε ένα μήνα θα κάνουμε ό,τι δεν έγινε σε 40 χρόνια»! Είναι φανερό ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση σαρωτικής αντεργατικής και αντιλαϊκής επιδρομής.

Οι έλεγχοι των δανειστών και τα κλιμάκια της τρόικας-«θεσμών» επέστρεψαν ήδη στο «έργο» τους, ώστε μαζί με την κυβέρνηση να διασφαλίσουν την υλοποίηση των μέτρων-σοκ ενάντια στο λαό, με εκατοντάδες μέτρα να παίρνουν το δρόμο της νομοθέτησης και εφαρμογής εντός του Οκτώβρη και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος Νοέμβρη.

Ανακοίνωση του ΕΜΕΡ για τη μαζική δολοφονία στην Άγκυρα

Μετάφραση: Σεϊτ Αλντογκάν

Στη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα δολοφονήθηκαν δεκάδες αγωνιστές και υπάρχουν εκατοντάδες τραυματίες.

Όποιος και να πραγματοποίησε αυτή τη δολοφονία, πίσω του είναι ο Ταγίπ Ερντογάν και το κόμμα του. Δεν διστάζουν να ανοίξουν πόλεμο στο λαό για τη συνέχιση της εξουσίας τους. Στις 5 Ιούνη στο Ντιγιάρμπακιρ, και στις 20 Ιούλη στο Σουρούτς είχαν πραγματοποιηθεί παρόμοιες δολοφονίες όπου αποδείχτηκε ότι πίσω απ’ αυτές ήταν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, η κυβέρνηση, ο Ερντογάν. Σκοπός τους είναι να επικρατεί τρομοκρατία πάνω απ’ την εργατική τάξη και τους λαούς μας για να συνεχίσουν την κυριαρχία τους. Γι’ αυτό, ο αγώνας που διεξάγεται σήμερα ενάντια στην κυβέρνηση και τα ανάκτορα του Ερντογάν είναι ένας αγώνας για το μέλλον της χώρας μας.

Άγκυρα: Βόμβα σε διαδήλωση με 30 νεκρούς!

Του Κώστα Μάρκου

Την ώρα που το Πριν πήγαινε στο τυπογραφείο, έγινε γνωστό ότι δύο βόμβες εξερράγησαν στην Άγκυρα, λίγο πριν ξεκινήσει μεγάλη αντικυβερνητική φιλειρηνική διαδήλωση κατά του πολέμου ενάντια στους Κούρδους.  

Σε περίπου 20 ημέρες, την 1η Νοεμβρίου, θα διεξαχθούν εκλογές στην Τουρκία, μετά την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στις προηγούμενες εκλογές της 7ης Ιουλίου, όπου το ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν έχασε την απόλυτη πλειοψηφία εξαιτίας του αριστερού φιλοκουρδικό κόμματος HDP που έσπασε το όριο του 10% και μπήκε στη Βουλή.

Πολεμώντας στο Ντονμπάς

Αναδημοσίευση από: Ημεροδρόμος

Το εκτενές άρθρο που αναδημοσιεύουμε ελπίζουμε πως θα βοηθήσει τον αναγνώστη να γνωρίσει αρκετές πλευρές των γεγονότων στην ανατολική Ουκρανία. Ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις, που μπορεί να έχει κανείς, έχει τη δυνατότητα να βρει πληροφορίες κι εκτιμήσεις, που θα διευκολύνουν στην κατανόηση της κατάστασης στην περιοχή. 
Το άρθρο είναι δημοσιευμένο (σε μετάφραση) στην ιστοσελίδα της αριστερής οργάνωσης «Μποροτμπά» («Αγώνας» στα ουκρανικά) και το υπογράφει ο Βίκτορ Σαπίνοφ:  

«Η Μπορoτμπά επικρίνεται συχνά για τη στήριξη που παρέχει στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς, για το γεγονός ότι σύντροφοί μας αγωνίζονται στην πολιτοφυλακή και προσφέρουν στην ειρηνική οικοδόμηση του έθνους στο Λουγκάνσκ (LC) και το Ντονιέτσκ (DNR). Αυτή η κριτική ακούγεται όχι μόνο από εκείνους τους πρώην αριστερούς που υπέκυψαν στην εθνικιστική έξαρση και υποστήριξαν πρώτα το Μαϊντάν και στη συνέχεια τον πόλεμο του Κιέβου για την κατάκτηση του Ντονμπάς. Υπάρχουν και άλλοι που μας κάνουν κριτική, από τη σκοπιά του «μαρξιστικού πατσιφισμού», που αυτοαποκαλούνται «η νέα Τσίμμερβαλντ»

Με το λύχνο του άστρου

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη Εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης  

Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα
στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου
που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!

Τα κορίτσια μου πένθος για τους αιώνες έχουν
Τ’ αγόρια μου τουφέκια κρατούν και δεν κατέχουν
που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!

Το κόμμα νέου τύπου στη χωματερή...

Του Βασίλη Λιόση

Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας ένα κείμενο του Πάνου Δαμέλου υπό τον τίτλο «Ας μη νεκρανασταίνουμε το κόμμα νέου τύπου». Στο εν λόγω κείμενο ασκείται κριτική σε όσους επιμένουν στην αναγκαιότητα συγκρότησης κόμματος νέου τύπου, ίσως και συγκρότησης κόμματος. Η άποψη του συγγραφέα ουδόλως είναι νέα. Το κόμμα νέου τύπου έχει δεχθεί τα πυρά αστών και μικροαστών δημοσιολόγων και θεωρητικών για εδώ και δεκάδες χρόνια, οπότε καμία πρωτοτυπία.

Ποιες είναι οι βασικές αιτιάσεις που διατυπώνονται στο άρθρο; α) Είναι μάταιο να προσπαθούμε να ανασυστήσουμε το κόμμα νέου τύπου στις σύγχρονες συνθήκες, β) ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι εξ’ ορισμού αποτυχημένος, γ) τα προηγούμενα τεκμαίρονται από τις ιστορικές αποτυχίες της αριστεράς.

Πολλά τα επί μέρους καθήκοντα, ένα όμως είναι το ΚΥΡΙΟ: Tο ΚΟΜΜΑ

Βασίλης Τζώτζης

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι αναμφισβήτητα το πιο επιτυχημένο σχήμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Το παράδοξο είναι πως κάθε μια από τις οργανώσεις της, έχει διαφορετική ανάγνωση για το χαρακτήρα του μορφώματος. Ανεξάρτητα πάντως από αυτές τις θεωρήσεις, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι μια εκλογική συνεργασία, και φαντασιακό υποκατάστατο -στην υποκειμενική μας βούληση- του κόμματος, του μετώπου, του αντικαπιταλιστικού πόλου κ.α..

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μειοψηφία στο λαό

Του Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό οι γιγάντιες πολυεθνικές επιχειρήσεις περιορίζουν δυναμικά τον πολιτικό πλουραλισμό (ακόμη και τον αστικό) και τη σχετική αυτοτέλεια του αστικού κράτους. Παρά το αίτημα του παλιού και νέου φιλελευθερισμού για το διαχωρισμό κράτους και οικονομίας οι πολυεθνικές δεν επηρεάζουν απλώς το κράτος, αλλά διαπλέκονται μ’ αυτό, προωθούν ανώτερα στελέχη τους ως συμβούλους των κυβερνήσεων, ακόμη και ως πρωθυπουργούς, υπαγορεύουν νόμους, αγοράζουν ΜΜΕ, χρηματοδοτούν κόμματα (με ακραία μορφή στις ΗΠΑ – αλλά και με τη Ζήμενς στη χώρα μας), εξαγοράζουν την ηγεσία συστημικών συνδικάτων, απορρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις. Η αστική δημοκρατία, χωρίς να καταργείται τυπικά μετατρέπεται σε κενό κέλυφος (κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός – μεταδημοκρατία). 

Από τον περήφανο λαό στον «υποταγμένο»;

Του Μιχάλη Παπαμακάριου

Μία ημέρα μετά τις εκλογές, το στέλεχος της ΛΑΕ Δημήτρης Στρατούλης δήλωνε στην εκπομπή Ενικός τα εξής: «Φαίνεται ότι ο ίδιος ο λαός με τα δικά του χέρια έβαλε τη θηλιά στο λαιμό του για να την σφίξει ακόμη πιο πολύ. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είπε ότι δεν υπάρχει σήμερα εναλλακτική επιλογή κόντρα στα μνημόνια». Στην ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ διαβάζουμε: «Το γενικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει σταθεροποίηση της αναδίπλωσης, της παθητικής αναμονής και συντηρητικοποίησης ενός μεγάλου τμήματος του λαού …αποτυπώνει συμβιβασμό απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου σε συνθήκες οικονομικής κρίσης». 

Εκτίμηση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών

-ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ 

-ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, 

-ΤΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ-ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ –ΕΕ- ΔΝΤ.

1. Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη διεξήχθησαν στο έδαφος του ασφυκτικού πλαισίου που διαμόρφωσε η νέα μνημονιακή συμφωνία που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, του ρήγματος που άνοιξε το σαρωτικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού αλλά και της διάψευσης των ελπίδων που γέννησε η προδοσία του, με την ψήφιση του νέου Μνημονίου, και συνολικά του ανοιχτού περάσματος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο της εφαρμογής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων για το φόρτωμα της καπιταλιστική κρίσης στην εργατική τάξη και τον λαό.

Αναζητείται όραμα.Όβερ!

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη του 2015 ολοκληρώθηκαν με το 45% του ελληνικού λαού να τους γυρνάει την πλάτη.

Θα προχωρήσω αμέσως σε κάποια ερωτήματα που ούτως ή άλλως αιωρούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια και επιβάλλεται να απαντηθούν με ειλικρίνεια τόσο σε ατομικό όσο και σε μαζικό επίπεδο.

Μα καλά, πως και δεν έπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Παναγιώτης Μαυροειδής

Το εκλογικό αποτέλεσμα πράγματι εντυπωσιάζει. Μετά από την προσυπογραφή του Τρίτου Πεντακομματικού Μνημονίου, την εν μια νυκτί μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, τις εκατοντάδες αποχωρήσεις μελών και επιφανέστατων στελεχών, ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε εκλογικά αλώβητος.

Ποιοι θα ήταν όμως οι δρόμοι της εκλογικής πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ;

Συνοπτικά θα λέγαμε ότι ο κόσμος πίσω δε θέλει με τίποτα να γυρίσει, αλλά  και μπροστά δε βλέπει δρόμο.

Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ αυτό συμπυκνώνει: Στασιμότητα, αναμονή, κόπωση. Ο  ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά νίκησε, πολιτικά έχει ηττηθεί. Δεν αντιπροσωπεύει πλέον την ελπίδα για το καλύτερα, αλλά το φόβο για το χειρότερο.

ΝΑΡ: Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εκλογών

1. Οι εκλογές-εξπρές της 20^ης Σεπτέμβρη, που προκήρυξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, σε συμφωνία με τους «εταίρους», πραγματοποιήθηκαν κάτω από το βάρος του ασφυκτικού πλαισίου της νέας μνημονιακής συμφωνίας που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι. Η από κοινού επίθεση όλων των συστημικών δυνάμεων, στόχευσε στην τρομοκράτηση του λαού, την κάμψη του φρονήματος και του ρήγματος που άνοιξαν οι αγώνες και το ΟΧΙ του, στην εμπέδωση της αντίληψης ότι ο δρόμος της ρήξης για την ανατροπή των μνημονιακών αντεργατικών μέτρων, είτε είναι ανύπαρκτος, είτε οδηγεί σε απόλυτη καταστροφή.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ την Κυριακή, ανταρσία από Δευτέρα

Tου Γιάννη Ελαφρού

Ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα στείλει σαφέστατο μήνυμα αριστερό και ανατρεπτικό

Το φως ή το σκοτάδι; Τον ψηλό ή τον κοντό; Αυτόν που κάθεται αριστερά ή εκείνον που κάθεται δεξιά (γιατί άλλη διαφορά περί Αριστεράς και Δεξιάς δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς); Μπροστά σε παρόμοια (αστεία) διλήμματα βρίσκονται οι εκλογείς, εάν αφεθούν στο νανούρισμα των γκάλοπ και του -νέας κοπής- δικομματισμού. Κι όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία, ούτε επιτρέπουν ψήφο χαλαρή, χαβαλέ ή αποχή.

Προειδοποιούμε πως από Δευτέρα, το αστικό μπλοκ εξουσίας που στήριξε το «Ναι» και η Ιερή Συμμαχία κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, με όπλο τη μνημονιακή κυβέρνηση που θα σχηματίσει ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, ή η μνημονιακή ΝΔ με τσόντες από ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, θα εξαπολύσουν σαρωτική επιδρομή, σύμφωνα με τις αυστηρότατες δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου, που όλοι μαζί ψήφισαν στις 14 Αυγούστου.

Δεν πείθει το αντιμνημονιακό μέτωπο

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Όσο μεγάλη καθυστέρηση, από πολιτική άποψη υπήρξε στη διαφοροποίηση και αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνησή του με τους ΑΝΕΛ, άλλο τόσο βιαστικά, με παλαιοκομματικούς όρους (κέντρο ο Πρόεδρος και οι νυν βουλευτές) και με το βλέμμα στην εκλογική επιβίωση, συγκροτήθηκε ο σχηματισμός της Λαϊκής Ενότητας. 

Ακόμη ταχύτερη όμως φαίνεται πως είναι η διολίσθηση του νέου φορέα στις πολιτικές θέσεις του, πράγμα που συναρτάται με την όλο και πιο ετερόκλητη σύνθεσή του, που είναι σε εξέλιξη. 

Η στάση απέναντι στην ΕΕ λυδία λίθος της Αριστεράς

Του Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Η Λυδία Λίθος της πολιτικής των κομμάτων στην περίοδο της νεοφιλελεύθερης ανασυγκρότησης του καπιταλισμού είναι η στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση. Ο ελληνικός καπιταλισμός και το κράτος του, ως δομικό στοιχείο της ολοκλήρωσης της ΕΕ, όσο αυτή προωθείται, καθορίζεται και υποτάσσεται σ’ αυτήν βαθύτερα. Αυτό συνεπάγεται ότι κράτη που είναι ή θα βρεθούν εκτός ευρώ θα είναι σαφώς υποβαθμισμένα. Αλλά και τα κράτη της ευρωζώνης έναντι της υπερενίσχυσης του γερμανικού κέντρου και των δορυφόρων του θα υπαχθούν σ’ έναν κεντρικό γραφειοκρατικό σχεδιασμό και έλεγχο απροσπέλαστο στον έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων και κοινοβουλίων και μ’ ένα ευρωκοινοβούλιο, διακοσμητικού ουσιαστικά χαρακτήρα.

Σε όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ με ελπίδα για το καλύτερο και σκέφτονται να ξαναψηφίσουν με φόβο για το χειρότερο

Παναγιώτης Μαυροειδής

Από το 2010 και δώθε υπάρχει μια διαρκής συζήτηση με ένα επιτακτικό δια ταύτα:

‘’Τι κάνουμε εδώ και τώρα, για να σταματήσουμε την κοινωνική καταστροφή των μνημονίων;’’

Ειδικά μετά το 2012 και εν μέσω πέντε εκλογικών αναμετρήσεων (μαζί με αυτή της Κυριακής), συνήθως το ερώτημα αυτό μετατοπίζεται:

‘’Τι και με τι κριτήρια να ψηφίσουμε;’’

Με μια επαναστατική Αριστερά

Άγγελος Χάγιος*

Είναι γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχει ουσιαστικό ερώτημα για το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης, αφού αυτό θα είναι το Μνημόνιο που ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝ.ΕΛΛ., Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι.  

Δεν υπάρχει, επίσης, πρόβλημα συγκρότησης κυβέρνησης αφού όλα αυτά τα κόμματα, με διάφορους συνδυασμούς συνεργασιών, είναι πρόθυμα να αναλάβουν το έργο της υλοποίησης της «λίστας των φρικαλεοτήτων», όπως χαρακτήρισε ο Spiegel το τρίτο Μνημόνιο.