Το φορολογικό και ασφαλιστικό νομοσχέδιο και η απάντηση του εργατικού κινήματος

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής *

Την Κυριακή τα μεσάνυχτα η βουλή ψήφισε νομοσχέδιο που υλοποιούσε φορολογικά και ασφαλιστικά θέματα του τρίτου μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Λεηλασία των συντάξεων, φοροκαταιγίδα άμεσων και έμμεσων φόρων ύψους 5,4 δισ. €, έτοιμος και ο αυτόματος μηχανισμός λήψης πρόσθετων μέτρων και φυσικά παρόντα και τα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα, κυρίως έμμεσοι φόροι που μέσω του συγκεκριμένου μηχανισμού θα μπουν σε εφαρμογή αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% το 2018 και για όλα τα επόμενα χρόνια. 

Καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα ήταν οι λεονταρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να νομοθετήσει προκαταβολικά μέτρα για το 2018, φοβούμενη ότι θα ήταν η σταγόνα που θα ξεχείλισε το ποτήρι και οι επιπτώσεις στην ίδια και τα κόμματα που την απαρτίζουν μεγάλες.

Η χαμένη γοητεία της Σοσιαλδημοκρατίας

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Από τον Τρίτο Δρόμο στον ευρωμονόδρομο

ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ

Στο στάδιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, μετά την εγκατάλειψη της κεϊνσιανής διαχείρισης απ’ τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’70, λόγω της οικονομικής κρίσης, η σοσιαλδημοκρατία αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιδεολογική ζύμωση και εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Θεωρείται και από τμήματα του συστήματος καταλληλότερη σ’ αυτήν την αποστολή λόγω των ιστορικών και οργανικών (συνδικάτα) δεσμών της με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και της δυνατότητάς της να προσδίδει ψευδώνυμο προοδευτικό πρόσημο στη νεοφιλελεύθερη πολιτική των αντιδραστικών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών αναδιαρθρώσεων του καπιταλισμού για την αντιμετώπιση των οξυνόμενων κυκλικών κρίσεων και του νόμου της πτωτικής τάσης του κέρδους.