Μαύρη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη.

Της Άντας Ψαρρά

«Ήδη, η ασφάλεια του πολίτη εμπεδώνεται, ενώ οι πρώτες «κουκούλες» άρχισαν να βγαίνουν. Ήδη, πάρθηκαν τα πρώτα μέτρα για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, ήδη αρχίσαμε να «ανακαταλαμβάνουμε» τις πόλεις μας και τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται...». Κομμάτι από το γιορτινό μήνυμα του πρωθυπουργού.

Μεσολάβησαν αμέσως μετά μερικές ακόμα σκούπες στο κέντρο από τον Ξένιο Δία του υπουργού Δένδια με τσουβάλιασμα μεταναστών στα κρατητήρια, παραμονές Χριστουγέννων, όπως και η θεαματική «εισβολή» στην ΑΣΟΕΕ για να καταλήξουμε στο χθεσινό άρθρο του πρωθυπουργικού συμβούλου Φαήλου Κρανιδιώτη. Εκεί ο σύμβουλος με ένα αγοραίο εμφυλιοπολεμικό και μισαλλόδοξο ύφος υποδεικνύει καθαρότερα παρά ποτέ το πραγματικό άκρο, το επικίνδυνο άκρο.

Τολμά να μιλά ο Περισσός για το ΄89.

Του Μιχάλη Ρίζου

Πριν λίγες ημέρες, η ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέντευξη τύπου για τις Θέσεις του κόμματος μπροστά στο 19ο Συνέδριό του, απάντησε ως εξής σε ερώτηση του «Πριν» για την κοινή δράση του κόμματος με άλλες αντικαπιταλιστικές δυνάμεις και τη δυνατότητα συνεργασίας του με κόμματα κομμουνιστικής αναφοράς που διαφοροποιούνται από το ΚΚΕ:

«Στις Θέσεις γράφουμε ότι αν εμφανιστούν πολιτικές δυνάμεις που στον έναν ή τον άλλο βαθμό συμφωνούν με την εργατική λαϊκή εξουσία κλπ θα αναπτύξουμε κοινή δράση μέσα στις γραμμές της συμμαχίας, μέσα στις γραμμές των μαζικών οργανώσεων της συμμαχίας. Λέμε όμως κάτι πάρα πολύ καθαρά. Ότι με δυνάμεις πολιτικές και ομάδες που προέκυψαν από διάσπαση του ΚΚΕ, όχι δεν συνεργαζόμαστε. Δεν πάνε να λένε ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου. Και θα στο εξηγήσω. Μιλάμε συγκεκριμένα τώρα, '89, '90, '91, μην πάμε μακριά. Αυτές οι δυνάμεις, τη δύσκολη ώρα, των μεγάλων ερωτημάτων και των συγχύσεων γιατί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός και δεν μιλάμε τώρα για μέλη και για τον απλό κόσμο, μιλάμε για στελέχη, που εκείνη την ώρα άφησαν το καράβι, έκαναν άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Και εμείς ρωτάμε, δεν έχει σημασία αν ήταν μεγάλοι ή μικροί φορείς, να βγάλουμε τι είπανε για το ΚΚΕ; Μέχρι που λέγανε ότι τάχα έσερνε ο Χαρίλαος τα τσουβάλια με τα ρούβλια στην αυλή του Περισσού και τα τρώγαμε, τα μοιράζαμε μεταξύ μας, τα κάναμε βίλες και κότερα. Δεν ήταν μια απλή ιδεολογική αντιπαράθεση, να πεις εγώ διαφωνώ, άλλαξα γνώμη».

Νέα επιδείνωση το 2013.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Χειρότερη χρονιά για όλους τους Ελληνες θα είναι το 2013 ακόμη και από αυτό το απαίσιο 2012, που επιτέλους τελειώνει. Η μαύρη δυστυχία της χρονιάς που πέρασε θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του νέου έτους σε ακόμη πιο ζοφερό φόντο, με όλους ανεξαιρέτως τους οικονομικούς δείκτες που αφορούν στο εισόδημα του πληθυσμού να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο.

Είναι εντελώς αβάσιμες οι κωμικοτραγικές προσπάθειες της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να καλλιεργήσουν στον ελληνικό λαό την παραπλανητική εντύπωση ότι το 2013 θα βελτιωθεί δήθεν η ζωή του. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία απολύτως περίπτωση. Πρόκειται για συνειδητό ψέμα που υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι.

Το ΑΕΠ θα μειωθεί πάλι - για έκτη (!) συνεχή χρονιά από το 2008, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε στους πολέμους. Από 208,5 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του 2011 καταβαραθρώθηκε στα 194,7 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή και ο ίδιος ο κρατικός προϋπολο­γισμός προβλέπει νέα κατακρήμνισή του στα 183 δισ. ευρώ κατά το 2013. Μιλάμε για 50 δισ. πτώση από τα 231,6 δισεκατομμύρια του 2008 - μείωση πάνω από 20%!

Αριστερή Συσπείρωση: Καταγγελία για την καταστολή και τη καταπάτηση του Ασύλου στην ΑΣΟΕΕ

Ανακοίνωση της Αριστερής Συσπείρωσης για την καταπάτηση του Ασύλου στην ΑΣΟΕΕ

Η Αριστερή Συσπείρωση καταγγέλλει τη σχεδιασμένη εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην ΑΣΟΕΕ την Παρασκευή 28/12 και την καταπάτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Με πρόσχημα την καταπολέμηση δήθεν του παραεμπορίου και ύστερα από «ανώνυμη καταγγελία», οι κατασταλτικές δυνάμεις, με την κάλυψη και συμμετοχή των πρυτανικών αρχών εισέβαλαν στο πανεπιστήμιο, προχώρησαν σε συλλήψεις 16 μεταναστών μικροπωλητών και με δικαιολογία ότι χώροι του πανεπιστημίου χρησιμοποιούνται ως αποθήκες παράνομου εμπορίου, παραβίασαν το άσυλο και εισέβαλαν σε χώρους φοιτητικών συλλογικοτήτων της σχολής.

Ο σχεδιασμός της επιδρομής σε χρόνο απουσίας των φοιτητών από τη σχολή, η παρουσία εισαγγελέα και η συμμετοχή στην «επιχείρηση» όλου του φάσματος των κατασταλτικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, σπουδαστικού Ασφάλειας, αντιτρομοκρατικής κλπ) δείχνουν ότι προφανής στόχος δεν ήταν το κυνήγι του παραεμπορίου, αλλά το ίδιο το πανεπιστημιακό άσυλο και ακόμα περισσότερο η επιδρομή σε χώρους φοιτητικών συλλογικοτήτων.

Η αναγκαιότητα ενός τρίτου Αριστερού Μετωπικού πόλου

Του Γιώργου Ρούση

Οι τελευταίες εξελίξεις στην Αριστερά επιβεβαιώνουν και καθιστούν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού αντιιμπεριαλιστικού μετωπικού της πόλου.

Το ΚΚΕ με τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του για το 19ο Συνέδριο του πετυχαίνει εκείνο που δεν θα φαντάζονταν ούτε στα καλύτερα τους όνειρα οι χειρότεροι εχθροί του. Οδεύει στην αυτοκτονία δια της μεθόδου της ασφυξίας, μιας που με αυτές του τις Θέσεις, αλλά και τις επεξηγηματικές συμπληρώσεις τους από την Αλέκα Παπαρήγα σφραγίζει πια ερμητικά κάθε χαραμάδα που θα του επέτρεπε έστω και κατ’ ελάχιστο να αναπνέει τον αέρα του έξω από αυτό κόσμου.

Απόδειξη; Η παντελής έλλειψη κάθε προβληματισμού, για το γεγονός ότι όχι μόνον οι σύμμαχες της κοινωνικές δυνάμεις, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία της ίδιας της εργατικής τάξης, κάθε άλλο παρά εκφράζεται από το ΚΚΕ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Μέρες Χούντας στην ΑΣΟΕΕ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την πρωτοφανή αστυνομική εισβολή της Αστυνομίας, με συνοδεία Εισαγγελέα, σε στέκια αριστερών φοιτητικών παρατάξεων και αναρχικών συλλογικοτήτων στην ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο).

Με φτηνές δικαιολογίες περί “καταπολέμησης του παραεμπορίου” όχι μόνο προχώρησε σε μαζικές προσαγωγές μεταναστών μικροπωλητών, αλλά έστησε μια τεράστια αστυνομική επιχείρηση στη διάρκεια της οποίας οι αστυνομικοί εισέβαλαν στην ΑΣΟΕΕ και παραβίασαν τα στέκια των αριστερών παρατάξεων και των αναρχικών συλλογικοτήτων σε μια πρωτοφανή απόπειρα ποινικοποίησης της ελεύθερης πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης μέσα στα Πανεπιστήμια που παραπέμπει σε πρακτικές στις οποίες μόνο η Χούντα τόλμησε να προχωρήσει.

Στο «Χωριό τού Ολοι μαζί» περιμένοντας την κλούβα της Αστυνομίας!

Της Ανθής Παζιάνου

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

«Φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη, τ’ άγρια πετούμενα δεν βρίσκουν πηγή, δεν αντέχω της βολής τη σιγή. Και “δώ, απ’ τον τόπο που έζησα τη φυγή, ρίχνω αλάτι στη βαθιά τους πληγή, τάζομαι πρόσφυγας και σε καλό να μου βγει» (Από το τραγούδι «Φυσάει κόντρα», Active member 2002).

Aπό τον περασμένο Αύγουστο 1.200 πρόσφυγες έχουν συλληφθεί στη Λέσβο για παράνομη είσοδο στη χώρα. Τα δρακόντεια μέτρα στα σύνορα του Εβρου, στο όνομα της Ευρώπης – φρούριο, στέλνει τους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και τη Συρία να προσεγγίσουν την Ελλάδα μέσω θαλάσσης.
Το τελευταίο διάστημα σημειώνονται δεκάδες αφίξεις ανθρώπων που επιλέγουν να διαβούν τα σύνορα παράνομα από τα απέναντι τουρκικά παράλια, παρά να παραμείνουν στην πατρίδα τους, όπου η ζωή τους απειλείται καθημερινά.
Στις 14 Δεκεμβρίου, 29 από αυτούς δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους γιατί, σύμφωνα με τη μαρτυρία του μοναδικού επιζώντα, η βάρκα στην οποία επέβαιναν ανετράπη. 21 σοροί βρέθηκαν τις δύο επόμενες μέρες, ενώ οι υπόλοιποι συνεπιβάτες του, μεταξύ των οποίων μικρά παιδιά, αγνοούνται.

Ποτέ δουλειά την Κυριακή - Κάλεσμα του Συντ, Πρωτ, Σωματείων σε απεργιακή Συγκέντρωση την Κυριακή 30/12

Ανακοίνωση-κάλεσμα του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων

Ποτέ δουλειά την Κυριακή

Όλοι στην απεργιακή Συγκέντρωση, Κυριακή 30/12, Σύνταγμα-Ερμού, 10.30 π.μ.

Για ακόμη μια φορά τα εργατικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο! Η τρικομματική κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με το εμπορικό, ξενοδοχειακό/τουριστικό και το πολυεθνικό κεφάλαιο προωθούν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Με τη γνωστή πια μέθοδο της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ή καλύτερα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν») τα καταστήματα θα μείνουν ανοιχτά δύο Κυριακές και όχι μία, όπως γινόταν ως τώρα την περίοδο των γιορτών.

Η ενέργεια αυτή αποτελεί πρόλογο για τη νέα χρονιά, όπου προωθείται νομοσχέδιο που προβλέπει άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, ενώ για καταστήματα μικρότερα των 250 τ.μ. ελεύθερη λειτουργία ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ! Καλή χρονιά λοιπόν και ευτυχισμένο το 1909!!! Εκατό και πλέον χρόνια πίσω, τότε που οι εργαζόμενοι δούλευαν και τις Κυριακές!

Βέβαια, το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων και η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου αποτελούσε ανέκαθεν επιδίωξη του κεφαλαίου, αλλά τώρα με το πρόσχημα της «τόνωσης της αγοράς και της οικονομίας» επιχειρούν να ξεμπερδέψουν μια και καλή με τον «αναχρονισμό» της κυριακάτικης αργίας, όπως και με τον «αναχρονισμό» των εργατικών δικαιωμάτων συνολικά. Γιατί και αυτή η μεθόδευση δεν είναι παρά ένα ακόμη χτύπημα στις εργατικές κατακτήσεις μαζί με όσες προηγήθηκαν: κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, λεηλασία μισθών, κατάργηση επιδομάτων, μείωση αποζημιώσεων, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, απογείωση της ελαστικής και της μαύρης εργασίας, εκτόξευση της ανεργίας.

Μονοπώλιο εκατομμυριούχων στην Ελλάδα της διαπλοκής

Το περιοδικό «Στερν» δημοσίευσε την περασμένη Πέμπτη ρεπορτάζ με τίτλο «Μονοπώλιο των εκατομμυριούχων», το οποίο υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Αντρέας Αλμπες, Φέρρυ Μπατζόγλου και Ανδρέας Λεοντόπουλος.

Το δημοσίευμα επισημαίνει τις διασυνδέσεις πλουσίων Ελλήνων με πολιτικούς, τη φοροδιαφυγή, αλλά και την έλλειψη διάθεσης αλληλεγγύης στην οικονομική κρίση.

Χαρακτηριστικό απόσπασμα αναφέρει: «Η Ελλάδα δεν είναι φτωχή χώρα. Oμως ο πλούτος της είναι άνισα κατανεμημένος. Το 80% της ιδιωτικής περιουσίας βρίσκεται στα χέρια 2.000 οικογενειών. Τα χρήματα που βρίσκονται στο εξωτερικό ανέρχονται στα 200 δισ. ευρώ. Επίσημα ωστόσο αναφέρεται ότι σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν μόνον εννέα άτομα, τα οποία κερδίζουν περισσότερα από 700.000 ευρώ.

Η ονομαζόμενη λίστα Λαγκάρντ, με τα ονόματα 2.959 Ελλήνων, που έχουν λογαριασμούς στην Ελβετία, παρέμενε για περισσότερα από δύο χρόνια μυστικό της κυβέρνησης. Στη λίστα βρίσκονται και πρόσωπα της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Μεταξύ αυτών, ο δικηγόρος Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος και ανήκει στα κορυφαία στελέχη του κόμματος του Σαμαρά. Για τους πλούσιους η λίστα δεν έχει συνέπειες.

H αλληλεγγύη στη Villa Amalias αποτελεί κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα

Του Γιάννη Αλμπάνη

Τελικά εισαγγελέας και ανακριτής δεν φάνηκαν να πείθονται από το τρομολάγνο τηλεοπτικό διάγγελμα του Νίκου Δένδια. Οι δικαστές, επαγγελματικός κλάδος που δύσκολα θα τον έλεγες φιλικό στους αναρχικούς, δεν υιοθέτησαν την υπουργική άποψη ότι η Villa Amalias ήταν εργαστήριο κατασκευής μολότοφ. 

Οι συλληφθέντες, μετά την αστυνομική επιδρομή στην κατάληψη, αντιμετωπίστηκαν από τις δικαστικές αρχές ως καταληψίες και όχι ως επικίνδυνοι διασαλευτές της εννόμου τάξεως: αφέθηκαν ελεύθεροι με χαλαρούς ή και καθόλου περιοριστικούς όρους. 
Πώς θα μπορούσε βέβαια να γίνει διαφορετικά, όταν το μόνο εύφλεκτο υλικό που βρέθηκε στην Villa ήταν 250 γραμμάρια πετρελαίου δίπλα από μία σόμπα; Πώς, διάολε, θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρώτες ύλες εκρηκτικών τα άδεια μπουκάλια μπίρας, όταν ο εν λόγω χώρος διαθέτει αίθουσα συναυλιών και καθημερινής λειτουργίας αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ; Μα πάνω απ΄ όλα, πώς θα ήταν δυνατόν να κατασκευάζονται μολότοφ επί 22 χρόνια στη Villa Amalias και η αστυνομία να μην έχει συλλάβει κανέναν από αυτούς που τις μετέφεραν από την Αχαρνών στις διαδηλώσεις; Για μια ακόμα φορά ο Νίκος Δένδιας συνελήφθη ψευδόμενος, κάτι που δεν εκπλήσσει πλέον. Ο εν λόγω υπουργός έχει καταστεί πλέον συνώνυμος της πολιτικής αναξιοπρέπειας.

Το Δίκτυο 21 και οι ακροδεξιές ρίζες της Νέας Δημοκρατίας

Σύλληψη του Φαήλου Κρανιδιώτη το 1988

Από την έναρξη της κυβερνητικής θητείας αλλά και πιο πριν είναι εμφανές ότι σε μια σειρά από γεγονότα ξεπροβάλει ο ακροδεξιός χρωματισμός της Νέας Δημοκρατίας, είτε δια στόματος Σαμαρά είτε μέσω των ανακοινώσεων του κόμματος.

Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα είναι η ανακοίνωσή της για τη Νεολαία Συνασπισμού και την επέτειο από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου αλλά και το ρατσιστικό παραλήρημα του καλοκαιριού με τις εκατοντάδες συλλήψεις μεταναστών και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Έχει αυτή όμως η πολιτική στροφή ιδεολογικές ρίζες ή γίνεται απλά για λόγους επικοινωνιακούς; 

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το blog periodista.gr που εξηγεί πώς τρύπωσαν στο εσωτερικό της Δεξιάς οι ακροδεξιές αντιλήψεις και πως συνδέονται μέσω του Δικτύου 21.

Το 1997 ένα νέο think tank, ακροδεξιών πεποιθήσεων είχε κάνει την εμφάνισή του στα πράγματα. Το Δίκτυο 21, το οποίο αντιμετωπίστηκε από την αρχή ως μία γραφική περίπτωση, είχε ιδρυθεί με στόχο «την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων». Επίσης επεδίωκε "να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας".

Διδάγματα από τη Χιλή του Αλιέντε

Tου Δημήτρη Δημητούλη*

 Η συζήτηση για τη δυνατότητα και τη σκοπιμότητα μιας αριστερής κυβέρνησης έχει ανοίξει έντονα στην Ελλάδα. Πολλοί συνδέουν την προοπτική αυτή με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τίθεται και από άλλες πλευρές.

Πέρα από επιθυμίες, ιδεολογικά σχήματα και στερεότυπα, έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε το παράδειγμα της Χιλής και της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Το τέλος ενός πειράματος

Στις 8 Οκτωβρίου του 1974 στη γαλλική εφημερίδα Λε Μοντ δημοσιεύεται η παρακάτω είδηση: «Χιλή: Ο Μιγκουέλ Ενρίκεζ, γενικός γραμματέας του Κινήματος της Επαναστατικής Αριστεράς (MIR) σκοτώθηκε το Σάββατο 5 Οκτωβρίου κατά τη διάρκεια πολύωρης ανταλλαγής πυροβολισμών μεταξύ μελών του MIR –που ήταν περικυκλωμένοι σ’ ένα σπίτι του Σαν Μιγκέλ, λαϊκής συνοικίας του Σαντιάγκο– και ενόπλων δυνάμεων.Το σύντομο και λακωνικό επίσημο ανακοινωθέν, που αναγγέλλει τον θάνατο του κυριότερου ηγέτη του MIR, δεν δίνει ούτε τον αριθμό, ούτε τα ονόματα των άλλων θυμάτων, εκτός από την κόρη του πρώην πρύτανη του καθολικού πανεπιστημίου του Σαντιάγκο, κας Κάρμεν Καστίγιο Ετσεβερία που αγωνίστηκε στο πλευρό του. Τραυματισμένη έχει εισαχθεί σε νοσοκομείο. 

Η τιμή της χαράς

Αναδημοσίευση από Κεράσια και Κρίνοι

"...εκείνα τα παραμύθια που συμφιλιώνουν τους φτωχούς με τους πλούσιους, είναι... παραμύθια, για να μην αλλάζει τίποτα στον κόσμο".

Χριστούγεννα πλησιάζουν. 

Οι βιτρίνες, πιο πολύ στις ακριβές περιοχές της Αθήνας, λιγότερο στις πιο φτωχές, στολισμένες με λαμπερά στολίδια και φωτάκια, η τηλεόραση διαλαλεί τη χαρά όπως και όλο το χρόνο άλλωστε, μέσα από τις ελαφριές εκπομπές και τα σήριαλ για να ξεχνιόμαστε. 
Όσοι έχουν ένα ζεστό σπίτι, μια ζεστή οικογένεια, λεφτά για τρόφιμα, ρούχα, δώρα, όλοι αυτοί είναι καλά, όλοι αυτοί νιώθουν το πνεύμα των Χριστουγέννων, την γλυκιά αναμονή της γιορτής και της αργίας.

Υποταγή του ΑΚΕΛ στον δρόμο του Μνημονίου

Του Πέτρου Κοσμά

Λίγες μέρες μετά τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης Χριστόφια και της τρόικας, η ολομέλεια της κυπριακής Βουλής υπερψήφισε 24 μνημονιακά νομοσχέδια. Δεν χρειάστηκαν ούτε καν 30 λεπτά για την ψήφισή τους. Γεγονός που αποτελεί νέο «ρεκόρ γκίνες» στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Σημειωτέον ότι η πλειοψηφία των νομοσχεδίων ψηφίστηκε ομόφωνα. 

Μόνο τρία νομοσχέδια ψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία. Μεταξύ αυτών που κράτησαν αρνητική στάση ήταν ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζ. Κουλία, γνωστός για τις ακροδεξιές του θέσεις και o πραξικοπηματίας Ν. Κουτσού, του ακροδεξιού ΕΥΡΩΚΟ.
Είναι πραγματικά απογοητευτικό να βλέπει κανείς κομμάτια της άκρας Δεξιάς να καταψηφίζουν κάποια από τα αντιλαϊκά μέτρα και να μην παρουσιάζεται έστω ένας «αντάρτης» από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ. Κάποιος από την κοινοβουλευτική ομάδα που να σεβαστεί τις όποιες αξίες και ιδανικά έχουν απομείνει από την ιστορία του ΑΚΕΛ.

Ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύεται το πολίτευμα

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης προς το πολίτευμα της χώρας έχει προκαλέσει η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική. Μια κρίση η οποία αποτυπώνεται με τρόπο που τρομάζει στις δημοσκοπήσεις τόσο του Ευρωβαρόμετρου της Κομισιόν όσο και της Marc που δημοσιεύθηκε στο «Εθνος της Κυριακής».

Τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου, δημοσκόπησης που διενεργείται περιοδικά και στις 27 χώρες της ΕΕ κατ' εντολήν της Κομισιόν από ξένη εταιρεία και επομένως είναι άσχετη με εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες και επιρροές, προκαλούν τρόμο σε όποιον τα διαβάσει. Οι Ελληνες δεν εμπιστεύονται κανέναν απολύτως από τους θεμελιώδεις θεσμούς του πολιτεύματος, ενώ δεν θεωρούν ούτε καν δημοκρατική τη λειτουργία του!

Μόλις το 11% των ερωτηθέντων κρίνει ικανοποιητική τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα, ενώ το... 89% (!), απίστευτα υψηλό ποσοστό, δεν είναι ικανοποιημένο. Μιλάμε για... 40 (!) εκατοστιαίες μονάδες πάνω από τον πανευρωπαϊκό μέσο όρο δυσαρέσκειας που ανέρχεται στο 49%, όσο ακριβώς και το ποσοστό εκείνων που στην ΕΕ των 27 είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα τους (επίσης 49%).

Η αριστερά της κυβέρνησης και η κυβέρνηση της αριστεράς

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

"Να σκεφτούμε έξω από το συνηθισμένο τρόπο, που θέλει την αριστερά να εστιάζει την πολιτική λύση, στο ζήτημα της κυβέρνησης και των εκλογών. Αν κυβέρνηση της αριστεράς σημαίνει εφαρμογή μιας αριστερής πολιτικής, στο πλαίσιο ενός δρόμου, (αλλά και στόχου) ενάντια και έξω από τον καπιταλισμό, που πρέπει από σήμερα να στοχεύσουμε, πρέπει να τολμήσουμε μια νέα προσέγγιση".

‘’Εργασία στο εξωτερικό αναζητούν σχεδόν οι μισοί από τους Έλληνες σε παραγωγική ηλικία’’. Αυτή ήταν μία από τις βασικές πρωτοσέλιδες ειδήσεις των ημερών, οδεύοντας προς τη Χριστουγεννιάτικη ξεκούραση. Ίσως είναι αρκετή για να καταδείξει την έκταση και το βάθος του κοινωνικού εξανδραποδισμού που έχει επιβάλει η τρόικα στην Ελλάδα.

Το τρίχρονο των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στις κυβερνήσεις που επέβαλαν τα αντεργατικά μέτρα, φαίνεται να κλείνει, εισάγοντάς μας σε μια νέα φάση. Η πεποίθηση ότι με ένα μαζικό ντου θα καταρρεύσει ο αντίπαλος, όσο και αν τροφοδότησε τη μαχητικότητα των στιγμών, αντικαθίσταται σήμερα από την επίγνωση ενός αποφασισμένου και ισχυρού αντιπάλου απέναντι στο λαό, που κάνει αδίστακτα χρήση του μονοπωλίου της βίας. Η σκιαγράφηση του αντίπαλου στα όρια των ανίκανων, διεφθαρμένων, αδιάβαστων και γονυπετών πολιτικών, δίνει τη θέση της στην πραγματικότητα ενός συνεκτικού οικονομικού και πολιτικού πλέγματος εξουσίας, διαρθρωμένου στην παραγωγή, στο κράτος, αλλά και με το μεγάλο στήριγμα της ΕΕ. 

Οι πειρασμοί από μια απάντηση

Του Θανάση Σκαμνάκη

Η απάντηση της Αλέκας Παπαρήγα –κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για την παρουσίαση των Θέσεων της ΚΕ του Κόμματος– στην ερώτηση αν το ΚΚΕ θα συνεργαζόταν με δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, έξυσε κάποιες παλιές πληγές. Κι επειδή αυτά αν τα κρατάς μέσα σου μπορεί να σε μολύνουν, καλό είναι να τα εξωτερικεύσω, όπως συνιστούν και οι γιατροί.

Η γραμματέας λοιπόν, είπε, με δυο λόγια, πως ποτέ, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον δεν πρόκειται να συνεργαστεί το ΚΚΕ με εκείνους που έφυγαν από το Κόμμα, το 1989 και μετά, και το κατηγόρησαν πως έκανε λαθρεμπόριο όπλων και άλλα παρόμοια (τα οποία εμείς τουλάχιστον που φύγαμε το ’89 δεν είπαμε ποτέ) ακόμα κι αν ορκιστούν πως είναι υπέρ της δικτατορίας του προλεταριάτου. Γιατί άραγε μια τέτοια ταύτιση εκείνων που έφυγαν από το Κόμμα το 1989 επειδή διαφώνησαν με τα κοινά πορίσματα κ.ά. με εκείνους που έφυγαν το’ 91 και ήταν οι θιασώτες του τζαννετακισμού;

Ο συστημισμός… προωθεί την «ανανέωση» της πολιτικής ζωής

...και η μη διαχειρίσιμη αμφισβήτηση μετρά τη σχέση της με την Αριστερά.

Του Γιάννη Τσούτσια

Το ότι η επικαιρότητα γίνεται ολοένα και πιο αντιφατική και πιο δυσανάγνωστη, τόσο σε ό,τι αφορά τα καθημερινά, αλλά και σε όσα τείνουν να καταστούν μονιμότερα, αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση. Και οι δημοσκοπήσεις αυτό έδειξαν. Κολλήσαμε! Η καθίζηση στο κίνημα αλλά και στη λαϊκή διαθεσιμότητα είναι ορατή. Όπως και το γεγονός ότι αυτή συνοδεύεται από μια αυξανόμενη διάθεση καθολικής απόρριψης, που υποστρέφει περισσότερο σε απογοήτευση παρά σε οργή, όσο κι αν η τελευταία παραμένει κοντά στο σημείο βρασμού.

Εν ολίγοις, διερχόμαστε τη φάση όπου ξεσπούν τα αδιέξοδα από την παράκαμψη του αιτήματος διαμόρφωσης ενός αριστερού ρεύματος κοινωνικοπολιτικής διεξόδου. Αιτήματος επιτακτικού, σε όλα τα επίπεδα, που βιώνεται εντονότερα από το πιο πολιτικοποιημένο τμήμα της κοινωνίας.

Ταυτόχρονα, βιώνονται και οι συνέπειες της ακινησίας, νομιμοποιημένης από τη θεωρία της αυτόματης πτώσης Σαμαρά, που έδωσε τη δυνατότητα στη Δεξιά να σχεδιάσει απερίσπαστη την ανασύνταξή της. Είμαστε, δηλαδή, μακριά από την απαίτηση για έναν πολιτικό λόγο διεξόδου.

Ε, όχι και Συριζαίος!

Tου Γαλαξιάρχη

Σε παιχνιδάκι ανακοινώσεων μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του Σύριζα μετατράπηκε η έφοδος της αστυνομίας στην κατάληψη «Βίλα Αμαλία», με πρόσχημα μία «ανώνυμη καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών».

Ανακοινώσεις και βίντεο που τίποτε δεν έχουν να ζηλέψουν τα ανεκδιήγητα «Επίκαιρα» της περιόδου 1946-49, που απεικόνιζαν τα ανδραγαθήματα της «εθνικής κυβέρνησης» (πρώην δοσιλόγων) απέναντι στα τέρατα του «κομμουνιστοσυμμοριτισμού».
Διαβάζουμε λοιπόν στην επίσημη ανακοίνωση-απάντηση της Νέας Δημοκρατίας, που συνοδεύεται από την εξοργιστική σιωπή των σοσιαλδημοκρατών της συγκυβέρνησης:

«Οι κουκουλοφόροι της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το κάλεσμά τους να καεί η Αθήνα και οι περιουσίες των Ελλήνων έπεσε στο κενό, τώρα “κλαψουρίζουν”, επειδή η ΕΛ.ΑΣ. εφάρμοσε το νόμο και εξουδετέρωσε το στρατηγείο τους, τη Βίλα Αμαλίας. Για ένα μπορούν οι υπερασπιστές της ανομίας να είναι βέβαιοι: ‘Ότι η τρομοκρατία, σαφώς και δεν θα περάσει».

Το κόλπο της επαναγοράς

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Οι Έλληνες χρεώνονται, οι Γερμανοί πληρώνουν, οι Αμερικανοί εισπράττουν! Ακριβέστερα, πνίγονται στα δάνεια εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι, πληρώνουν επίσης εκατομμύρια Γερμανοί φορολογούμενοι και εισπράττουν Αμερικανοί κερδοσκόποι! 

Αυτό αποκαλύφθηκε με θεαματικό τρόπο ότι είναι και η ουσία του κόλπου της επαναγοράς των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου.

Έφριξαν οι πάντες όταν έμαθαν ότι ένας και μόνο κερδοσκοπικός αμερικανικός οίκος ονόματι Θερντ Πόιντ κέρδισε μέσα σε τέσσερις μήνες …μισό δισεκατομμύριο δολάρια αγοράζοντας και πουλώντας ελληνικά ομόλογα, ενώ θεωρητικά κερδίζει αυτή τη στιγμή άλλοένα δισεκατομμύριο, έχοντας επενδύσει συνολικά μόλις 1 δις. δολάρια!

Πρίν δούμε όμως αναλυτικά πως στήθηκε το κόλπο και ποιος κέρδισε πραγματικά από την επαναγορά, να υπογραμμίσουμε ευθύς εξαρχής το θεμελιώδες «λάθος» της επαναγοράς:

Εξουσία του ψεύδους και της απάτης

Του Περικλή Κοροβέση

Από τη στιγμή που η ανθρωπότητα χωρίζεται σε άρχοντες και αρχόμενους και διαμορφώνεται η εξουσία των λίγων έναντι των πολλών, έπρεπε να βρεθεί ένας πειστικός τρόπος που να δικαιολογεί την αποστολή της και τον ρόλο της -πέρα από την αιματηρή καταστολή- που δεν είχε πάντοτε τα ποθούμενα αποτελέσματα.

Για να δικαιωθεί αυτή η εξουσία έπρεπε να είναι ο εντολοδόχος μιας υπέρτερης, απόλυτης και αιώνιας δύναμης που να είναι απρόσιτη στους κοινούς ανθρώπους. Αυτή η δύναμη δεν μπορούσε να κατοικοεδρεύει στη Γη, αλλά στα ουράνια. Και στα ουράνια κανείς δεν μπορεί να φτάσει ζωντανός για να διαμαρτυρηθεί για την άθλια ζωή του. Και κάθε έννοια διαμαρτυρίας, κινητοποίησης ή απεργίας εκεί πάνω είναι αδιανόητη. Εξ ου και στρέφονται στους επί γης αντιπροσώπους.

Αυτή η πατέντα, δηλαδή ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαμορφώσουν τη μοίρα τους, αλλά πρέπει να υπακούν σε μια υπέρτατη αλήθεια που είναι έξω από τους ανθρώπους, πέρασε στο «έθνος» για τους εθνικιστές, στους «νόμους της Ιστορίας» για τους μπολσεβίκους, για να ακολουθήσουν οι «νόμοι της αγοράς». Τελευταία, στα καθ' ημάς, στα χρόνια των μνημονίων, που είναι ένα πολεμικό σχέδιο για την καταστροφή της χώρας και την πλήρη εξαθλίωση αυτού του λαού (σύμφωνα με μια τελευταία δημοσκόπηση, το 70% δεν τα βγάζει πέρα), εμφανίστηκε μια νέα υπέρτατη δύναμη. Η Ευρώπη και το ευρώ.

Για τις θέσεις του 19ου συνεδρίου του ΚΚΕ

Του Δημήτρη Αργυρού

"...Καθαρή επανάσταση και καθαρός μαζικός αγώνας υπάρχει μόνο στα μυαλά των μικροαστών. Αντί να σιχτιρίζουμε τον Δεκέμβρη του 08 και το κίνημα των αγανακτισμένων, το καλύτερο ήταν να παρέμβουμε συντονισμένα με όλες μας τις δυνάμεις. Κατά αυτόν τον τρόπο και διαμέσου της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης θα αποκλείσουμε τις δυνάμεις του οπορτουνισμού, τις δυνάμεις του πατριωτικού εκφασισμού ή του κοινωνικού και πολιτικού μηδενισμού. Όπως έγραφε τόσο ο Λένιν και το συστηματοποίησε ο Γκράμσι στο μαζικό κίνημα και στις μορφές που αυτό παίρνει τα πάντα κρίνονται στο ζήτημα της ηγεμονίας..."

Με ενδιαφέρον διάβασα τις θέσεις του ΚΚΕ για το 19 συνέδριο του που σωστά βάζουν ζήτημα μιας άλλης εργατικής- λαϊκής εξουσίας, βάζοντας ζήτημα σοσιαλιστικής επανάστασης.

Από την άλλη πλευρά κάνοντας ένα άλμα στο κενό δεν μιλάει διόλου για ένα μεταβατικό πρόγραμμα που θα ενοποιεί σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση το μίνιμουμ πρόγραμμα με το μάξιμουμ. Βάζοντας από τα σήμερα ζητήματα κατάκτησης της εξουσίας από μια αριστερή αντικαπιταλιστική κυβέρνηση που θα υλοποιούσε αυτό το μεταβατικό πρόγραμμα. Ενώ αρνείται κατηγορηματικά κάθε πολιτική συνεργασία με άλλες αντικαπιταλιστικές- αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ας τα δούμε ένα, ένα αυτά…. 

TERRA INCOGNITA: Σκέψεις λίγο πριν το… «τέλος του κόσμου»

Του Μάκη Γεωργιάδη

Μια ματιά στον νυχτερινό ουρανό. Αρκετή για να αποκαλύψει κάτι από τη μαγεία του σύμπαντος. Μία προβολή σε χρόνο παρελθοντικό και ταυτόχρονα μέλλοντα, αφού όπως αποκαλύπτει η σύγχρονη κοσμολογία χρόνος δεν είναι ακριβώς αυτό που μετράμε με τα δικά μας γήινα μέτρα. Μέσα σε αυτή την απεραντοσύνη του χώρου και του χρόνου μπορεί κανείς να αναλογιστεί το πόσο σχετική είναι η αντίληψη μας για τον κόσμο. 

Τόσο σχετική, αλλά και τόσο απόλυτη καθώς δεν μπορούμε παρά να παραμένουμε δέσμιοι των εγκεφαλικών μας νευρώνων και των αισθήσεων που αποκωδικοποιούν με θαυμαστό τρόπο το σύμπαν που μας περιβάλει. Το μαγικό κλειδί της νόησης είναι αυτό που μπορεί να πλησιάσει πάντως όσο οτιδήποτε άλλο το κέντρο του γαλαξία μας, να υπερκεράσει τα απώτατα όρια του και εν τέλει να κάνει αυτά τα μικρά μαγευτικά ταξίδια χωρίς να χρειάζεται διαβατήρια, χωρίς να υπάρχουν όρια και σύνορα. Η αντιστροφή της περιπλάνησης αυτής ωστόσο προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα και στο προσκήνιο εμφανίζεται ο φόβος και η αποστροφή προς το άγνωστο. Ο φόβος γεννά και την ανάγκη και με τη σειρά της αυτή την εκμετάλλευση. Τόσο της ανάγκης όσο και του ίδιου του φόβου και της αφέλειας που μπορεί να προκαλέσει.

«Εις υγείαν των κορόιδων» είπαν οι κερδοσκόποι

Του Γιώργου Δελαστίκ

Πρώτο θέμα χτες η Ελλάδα στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Με όχι όμως και τόσο κολακευτικό τρόπο. Κάτι σαν τη λαϊκή ρήση... «Εις υγείαν των κορόιδων!». Η εντυπωσιακή είδηση ήταν ότι ένας από τους μεγαλύτερους κερδοσκοπικούς οίκους του κόσμου ονόματι «Θερντ Πόιντ» του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Νταν Λόιμπ κέρδισε από την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων... 500 εκατομμύρια δολάρια!

Ο αμερικανικός κερδοσκοπικός οίκος που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 10 δισ. δολαρίων ξόδεψε ένα σοβαρό τμήμα αυτών των κεφαλαίων, 1 δισ. δολάρια για την ακρίβεια, και αγόρασε «ξεφτιλισμένα» ελληνικά ομόλογα του Δημοσίου στην τιμή των μόλις 17 λεπτών για ονομαστική αξία 1 ευρώ. Μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες, με την επαναγορά τα πούλησε στην τιμή των 34 λεπτών ανά ευρώ - με κέρδος δηλαδή... 100%!
Πούλησε μάλιστα μόνο τα μισά ομόλογα που είχε στην κατοχή του, αξίας 500 εκατ. δολαρίων, και έτσι έβγαλε κέρδος 500 εκατομμύρια δολάρια. Τα άλλα μισά ομόλογα τα κράτησε για να τα πουλήσει σε ακόμη υψηλότερη τιμή που βάσιμα ελπίζει ότι θα ξεπεράσει τα 40 λεπτά ανά ευρώ, αποκομίζοντας έτσι υψηλότερα κέρδη.

Το Σχέδιο Β και ο Θανάσης Βέγγος

Του Αλέκου Αλαβάνου

Γράφοντας στην κουνιάδα του Τατιάνα μόλις είχε αρχίσει την έκτιση της ποινής της εικοσαετούς φυλάκισης ο Αντόνιο Γκράμσι προέβλεπε για το μελλοντικό εμπνευσμένο διανοητικό του έργο, τα «Τετράδια της Φυλακής» τέσσερις άξονες. Τους διανοούμενους. Τη συγκριτική γλωσσολογία. Τον Πιραντέλο. Και τέταρτο, με αφορμή το θάνατο του Serafino Renzi, ενός λαοφιλή ιταλού Θανάση Βέγγου των αρχών του προηγούμενου αιώνα, τη λαϊκή κουλτούρα. 

Όπως γράφει στην επιστολή: «Η παράσταση ήταν διπλή: η αγωνία και η έκφραση των παθών και γενικά η επέμβαση του κοινού ήταν το ίδιο ενδιαφέρουσα όσο και η καθαυτό παράσταση».
Αυτό το δίπολο, η «έκφραση των παθών του κοινού» και «η καθαυτό παράσταση» είναι ίσως η προδρομική ιδέα για την επαναστατική «διπλή παράσταση» του Γκράμσι: την πάλη για την πολιτιστική ηγεμονία πλάι στη μάχη για την εξουσία. Αυτές τις έννοιες φέρνει πολύ ζωντανά και πολύ επίκαιρα στο ελληνικό προσκήνιο το βιβλίο του Γιώργου Ρούση «Από την κρίση στην Επανάσταση – Πόλεμος Θέσεων»

Μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Από: Εργατικό Αγώνα

Ο λαός αναζητά εναγώνια διέξοδο από το θανατηφόρο εναγκαλισμό της τρόικας και της κυβέρνησης. Μέρα με τη μέρα μεγαλώνει η οργή, η θέληση να βγούμε από το αδιέξοδο με μια άλλη πορεία. Σε αυτό το σκηνικό, πολλοί είναι εκείνοι που εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο ΣΥΡΙΖΑ. Αναμένουν ότι η ανάδειξή του στην κυβέρνηση θα μπορέσει επιτέλους να μας βγάλει από την κατάσταση που μας οδήγησαν τα μνημόνια και οι συναφείς πολιτικές.

Έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στην αρθρογραφία μας στο ότι η πολιτική του κόμματος αυτού, η κατεύθυνση της ηγεσίας του δεν μπορεί να απαλλάξει το λαό από τα μνημόνια και την κακοδαιμονία καθώς είναι δέσμια των στρατηγικών του επιλογών και των αντιλήψεών του ιδίως για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό έχει ως συνέπεια οι όποιες εξαγγελίες για βελτίωση της ζωής του λαού, κατάργηση των μνημονίων κλπ να είναι καταδικασμένες να παραμείνουν κενό γράμμα εφόσον δεν υπάρχει η πολιτική βούληση σύγκρουσης με τον πυρήνα του ξένου και ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου.

2+1 σημεία που δεν αφορούν μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε γνωστή στο πλατύ κοινό για τις θέσεις της, αλλά για το ότι ο Π. Λαφαζάνης μαζί με άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ «διαφοροποιήθηκαν» και «κατέβασαν ξεχωριστή λίστα». 

Και δεν θα περίμενε κανείς ο λαός να ξεσκονίσει τις ακριβείς διατυπώσεις της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σίγουρα τα θέματα που ενώνουν και χωρίζουν πλευρές και πτέρυγες εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι θέματα που διαπερνούν το σύνολο της αριστεράς, αλλά και ευρύτερα τη λαϊκή συνείδηση. Τι θα κάνουμε με το ευρώ και με τους εταίρους-δανειστές; Με ποιον θα κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι πολιτική θα εφαρμόσει; Τα ερωτήματα υπάρχουν, δίνονται διαφορετικές απαντήσεις εντος και εκτός ΣΥΡΙΖΑ και η φασαρία για τις λίστες επιδιώκει να την κρύψει κάτω από μια επικοινωνιακή διαχείριση των μεγάλων ποσοστών και της εν αναμονή ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών.

Ο θάνατος της Σοσιαλδημοκρατίας

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Το ότι το ΠΑΣΟΚ τετέλεσται, και απλώς είμαστε μάρτυρες του αργού, αναξιοπρεπή θανάτου του, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Πρόκειται για ένα κόμμα του οποίου η ηγεσία, με προεξάρχοντα τον Γιώργο Παπανδρέου, βρέθηκε να κρατά το τιμόνι της χώρας πάνω στην μεγαλύτερη φουρτούνα των τελευταίων ογδόντα ετών. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή, ο ηγέτης και η περί αυτόν ομάδα, απέτυχε να διαγνώσει την Φύση της Κρίσης και έτσι εγκλώβισε την κυβέρνησή του στην επιλογή πορείας που έθετε την ελληνική κοινωνία σε διαδικασία μαρασμού-χωρίς-τέλος.

Έχοντας χάσει την μια ευκαιρία μετά την άλλη να αλλάξει ρότα, να πει την αλήθεια στον πολίτη, να σταματήσει να παραπλανά βουλευτές, μέλη, φίλους και την κοινή γνώμη γενικότερα, η ηγεσία του κόμματος δρομολόγησε, άθελά της, τον αργό θάνατο του ΠΑΣΟΚ. Δεν ήταν απλά και μόνο η απογοήτευση, κι ο θυμός, της κοινωνίας απέναντι στο ΠΑΣΟΚ που το πλήγωσε θανάσιμα. Όχι, ο θάνατος εξασφαλίστηκε όταν ακόμα και σημαντικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (π.χ. ο κ. Πάγκαλος) αμφισβήτησαν την συνολική συνεισφορά του κόμματος, από το 1981 έως το 2009, ουσιαστικά υιοθετώντας την εκ δεξιών κριτική ότι το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να κάνει κοινωνική πολιτική με δανεικά και στηριζόμενο σε συντεχνίες που έθεταν το δικαίωμα στην μη παραγωγή πάνω από το κοινωνικό συμφέρον.

Ο δήμιος έχει στυλ

Από Κεράσια και Κρίνοι

"...Ο δήμιος έχει στυλ: φοράει ψηλοτάκουνα, ακριβά κοστούμια, τα μαλλιά του τα φροντίζουν κομμωτές, μιλάει όπως πρέπει, comme il faut, σαν προγραμματισμένος, δεν υπερβάλλει, δεν πτοείται, δεν σταματά να εκτελεί το σχέδιο και τις εντολές μέχρι να του δοθούν νέες..." 

Η Ευγενία Μανωλίδου, σύζυγος του Αδώνιδος, εμφανίσθηκε σε απογευματινή λάιφ στάιλ εκπομπή με δεκαπεντάποντη γόβα, μαλλί φρεσκοβαμμένο και φρεσκοϊσιωμένο, στυλιστικές λεπτομέρειες όπως σκουλαρίκια και καρφίτσες και δήλωσε πως είναι αισιόδοξη για το μέλλον, και πως αυτή την αισιοδοξία την αντλεί από το εξωτερικό όπου συχνά βρίσκεται, σε αντίθεση με το εσωτερικό όπου επικρατεί αυτή η ... κατάσταση....

Παλιότερα, ως μέλος κριτικής επιτροπής σε μουσικό σόου, είχε δηλώσει με αφορμή ένα νεανικό μουσικό συγκρότημα που με το στίχο του ασκούσε σκληρή κοινωνική κριτική, πως δεν καταλαβαίνει αυτό το ύφος και στυλ και πως έχουμε δημοκρατία εφόσον κάθε τέσσερα χρόνια ο καθένας μπορεί να ψηφίσει αυτό που θέλει, και επομένως όλες τις άλλες αντιδράσεις, όπως συγκεντρώσεις, πορείες, απεργίες και τέτοια, τις θεωρεί απαράδεκτες.

Από τον Τζήμερο στον Στρατούλη και από τη Λέσβο στη Νίκαια: Τι σημαίνει αντιφασιστικό μέτωπο;

Του Χρίστου Κατσούλα.

Το Σάββατο το μεσημέρι διοργανώθηκε αντιρατσιστική σιωπηλή πορεία διαμαρτυρίας από το Ευρωπαϊκό Αντιρατσιστικό Κίνημα (EGAM).

Μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, του Γιώργου Καμίνη και της Αφροδίτης Αλ Σαλέχ, υπήρξε και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που συγκινήθηκε από τη δημοκρατική πανστρατιά ενάντια στο φασιστικό κίνδυνο. 

Δεν έλειψε η Δημιουργία Ξανά που με τον Θάνο Τζήμερο επικεφαλής, απαίτησε “human rights for all”, κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από το καθημερινό υβρεολόγιο ενάντια στους εργαζόμενους και την Αριστερά.

Η Χρυσή Αυγή είναι πολλά πράγματα. Μεταξύ άλλων, σαφώς σημαντικότερων, χρησιμεύει σε δύο ακόμη:

Πρώτον ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όσους είναι άμεσα υπεύθυνοι για την πρωτόγνωρη κοινωνική καταστροφή και την ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα.

Και δεύτερον, ως ρυμουλκό προθύμων να ρυμουλκηθούν δυνάμεων σε ένα μέτωπο “Ευρώπης και Δημοκρατίας” ενάντια στη ναζιστική απειλή.

Νωρίτερα το Σάββατο το πρωί, βούλιαξε δουλεμπορική βάρκα στα ανοικτά της Λέσβου. Είκοσι μετανάστες προστέθηκαν στους χιλιάδες και χιλιάδες πνιγμένους στα βάθη του Αιγαίου. Η διαμαρτυρία του Σαββάτου ήταν -σοφά υπολογισμένη- σιωπηλή. Ουδείς μπορούσε να ρωτήσει φωναχτά ποιες είναι οι ευθύνες των κουστουμαρισμένων κυβερνητικών διαδηλωτών για τους ανθρώπους που χάθηκαν την ίδια μέρα.

Καταγγελία ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επίθεση στον Δ. Στρατούλη

Καταγγελία για την επίθεση στον Δ. Στρατούλη και τη δράση της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου

Καταγγέλλουμε τη φασιστική επίθεση στον Δημήτρη Στρατούλη από τρία (κατά δήλωσή τους) μέλη της Χρυσής Αυγής, που του επιτέθηκαν χτυπώντας τον στο κεφάλι με δολοφονικές προθέσεις, σήμερα στο Ολυμπιακό Στάδιο. 

Tην ίδια στιγμή, Χρυσαυγίτες σε διατεταγμένη υπηρεσία επιτέθηκαν στην αντιφασιστική συγκέντρωση έξω από το Κρατικό της Νίκαιας όταν οδηγώντας μηχανή με ιλιγγιώδη ταχύτητα πέρασαν μέσα από εκατοντάδες συγκεντρωμένους, προσπαθώντας προφανώς να προκαλέσουν είτε θύμα από την πλευρά των αντιφασιστών είτε «ήρωα» από την πλευρά τους.

Η φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής βαδίζει επακριβώς στα βήματα των πολιτικών τους προκατόχων, των Γκοτζαμάνηδων και των ταγματασφαλιτών. Πραγματικός τους στόχος είναι η εξαφάνιση κάθε διαφορετικής φωνής, οι δολοφονικές επιθέσεις στην Αριστερά και σε όποιον αγωνίζεται ενάντια στην πολιτική της Τρόικας και των μνημονίων. Δεν υπάρχει τίποτα το αντισυστημικό σε μια συμμορία που ως αντικειμενικό της σκοπό έχει να μεριμνά για να μείνουν αλώβητα τα συμφέροντα των αφεντικών και προστατών της.

Αλέκα Παπαρήγα: Δε συνεργαζόμαστε με δυνάμεις που προέκυψαν από διάσπαση του ΚΚΕ

«Με δυνάμεις που προέκυψαν από διάσπαση του ΚΚΕ, δε συνεργαζόμαστε!» Αυτή είναι η απάντηση της Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, σε σχετική ερώτηση στην συνέντευξη τύπου που έδωσε για την παρουσίαση των θέσεων για το συνέδριο του κόμματος.

Αυτό σημαίνει πολύ απλά άρνηση κάθε συζήτησης με κάθε άλλη αριστερή δύναμη και ειδικά με τις δυνάμεις που εκπροσωπούν τη διάσπαση του 89, και κατ’ επέκταση την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις δυνάμεις που έχουν αναφορά στην αντικαπιταλιστική αριστερά.

Και για να μην υπάρχει καμία "παρεξήγηση' για το ποιους εννοεί, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Με δυνάμεις πολιτικές κι ομάδες που προέκυψαν από διάσπαση του ΚΚΕ, όχι, δε συνεργαζόμαστε, δεν πάνε να λένε ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου; … Μιλάμε συγκεκριμένα τώρα, ’89, ’90, ’91, μην πάμε μακριά»

Κατάπτυστη κυβέρνηση Κουίσλινγκ

Του Γ. Δελαστίκ 

Σοβαρότατες εξελίξεις στον πολιτικό, οικονομικό και τραπεζικό τομέα σημειώθηκαν την εβδομάδα που κύλησε. Στον οικονομικό τομέα η συγκυβέρνηση των συνεργατών των κατοχικών δυνάμεων των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα των επικυρίαρχων της ΕΕ και του ΔΝΤ, πέρασε έναν φορολογικό νόμο που γδέρνει ακόμη περισσότερο κι από πέρυσι όλον τον ελληνικό πληθυσμό. 

Θα παρακολουθήσουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την πορεία είσπραξης των φόρων τόσο το 2013 όσο και το 2014, για να διαπιστώσουμε τι ποσοστό των καταλογισθέντων και των καταλογισθησόμενων φόρων θα εισπραχθεί, δεδομένου ότι οι πιο άγριοι κεφαλικοί φόροι της τουρκοκρατίας μοιάζουν με …φορολογικό παράδεισο μπροστά στη φορομπηχτική μανία του Σαμαρά και των άλλων «ληστών» της συγκυβέρνησης.

Παρόλ' αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ σημείωσε μία στρατηγικής σημασίας νίκη στο πολιτικό επίπεδο με την πυροδότηση της διαδικασίας διάλυσης του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.

Θέσεις ΚΚΕ: "Λαϊκή Συμμαχία" με τον εαυτό του

Του Αντώνη Δραγανίγου

Η δημοσίευση των θέσεων του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριό του αποτελούν έτσι και αλλιώς ένα σημαντικό γεγονός για την αριστερά. Πόσο μάλλον που συνοδεύονται από την αναθεώρηση του προγράμματος και του καταστατικού και μάλιστα σε μια ιστορική περίοδο σαν την σημερινή.

Το κείμενο που δημοσιεύτηκε, όμως, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κινήματος και της αριστεράς. Είναι μακριά από τις αγωνίες του μαχόμενου κόσμου.

Το κείμενο Θέσεων υποτιμά τον ιστορικό χαρακτήρα της κρίσης του καπιταλισμού αλλά και το βάθος της αστικής απάντησης στην αντιδραστική ανασυγκρότηση όλων των καπιταλιστικών σχέσεων. Υποτιμά σχεδόν με τρόπο ελιτίστικο τους μεγάλους αγώνες που αναπτύχθηκαν τα τρία αυτά πέτρινα χρόνια, στο όνομα των υπαρκτών αντιφάσεων και των ορίων τους.

Καμία ανατροπή δεν έγινε με ανάθεση

Του Άγγελου Χάγιου*

Ο Γ. Ρούσης με το νέο βιβλίο του παρεμβαίνει πολιτικά στις εξελίξεις και στις διεργασίες της αριστεράς και δημιουργεί ήδη “αναταράξεις’.

Αυτό οφείλεται, κατά τη γνώμη μου, στο ότι επιχειρεί -και κατορθώνει- να συμβάλει ουσιαστικά και προωθητικά, στη συζήτηση για τη διαμόρφωση ενός επαναστατικού σχεδίου ανατροπής του καπιταλισμού στην εποχή της μεγαλύτερης δομικής κρίσης του και ενός πολιτικού προγράμματος αντιμετώπισης της κανιβαλικής στρατηγικής επίθεσής του στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Μια συζήτηση που απασχολεί όλους τους μαχόμενους αριστερούς και είναι ανάγκη να «απελευθερωθεί» από τα όποια ιδεολογικά και πολιτικά δεσμά την καθηλώνουν.

Η εικονική πραγματικότητα της φτώχειας

Του Louis Rationero*

Πολλά γράφονται κι ακούγονται για το μέγεθος της φτώχειας, δημοσιεύεται ένας σωρός μελετών με εκτιμώμενα ποσοστά σε διάφορες χώρες προσπαθώντας να απεικονίσουν με αριθμούς, ένα μέγεθος το οποίο δεν είναι ούτε μετρήσιμο ούτε αντικειμενικό. Η φτώχεια είναι ένα τελείως διαφορετικό φαινόμενο από εκείνο του υποσιτισμού και της εξαθλίωσης.

Θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως την ανισότητα, την διαφορά , την αδυναμία δυνατότητας πρόσβασης σε αυτό που η κοινωνία καθορίζει σαν "καλό" και "ωραίο", αποκλεισμός από τον κυρίαρχο τρόπο ζωής. Ένας επιβεβλημένος τρόπος ζωής που δεν είναι ποτέ ο τρόπος ζωής της πλειοψηφίας του πληθυσμού αλλά ο τρόπος ζωής των πλουσίων που δίνει τον τόνο με τον επιδεικτικό και προνομιούχο καταναλωτισμό του. Αυτό που κάνει τους φτωχούς-φτωχούς, είναι η ασημαντότητα τους σε σύγκριση με ένα κοινωνικό-πολιτισμικό πρότυπο που προκαλεί και προσανατολίζει τις επιθυμίες.

Πρώτες εκτιμήσεις για τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο

Από τον Εργατικό Αγώνα

Κάθε συνέδριο του ΚΚΕ έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο για το κόμμα, αλλά και για το λαϊκό κίνημα και μπορεί να επηρεάσει την πορεία τόσο του λ.κ. όσο προφανώς και του ίδιου του κόμματος, θετικά ή αρνητικά. Η ενασχόληση, λοιπόν, με τις Θέσεις ενός συνεδρίου του ΚΚΕ είναι μείζονος σημασίας. 

Στο παρόν σημείωμα θα επιχειρήσουμε μια πρώτη και σύντομη εκτίμηση με κωδικοποιημένες κάποιες διαπιστώσεις, ενώ τις επόμενες ημέρες θα εξειδικεύσουμε στα κύρια σημεία της κριτικής μας.

Μια πρώτη βασική διαπίστωση είναι ότι η ηγεσία του ΚΚΕ επικυρώνει μέσα από τις Θέσεις του 19ου συνεδρίου την πολιτική και ιδεολογική στροφή που έχει επιβάλλει τα τελευταία χρόνια στο κόμμα, παραβιάζοντας το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του 15ου συνεδρίου. Καμία από τις τελευταίες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις (παρέμβαση του ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα, αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα, πισωγύρισμα στις κατακτήσεις του λ.κ., αλλαγή του πολιτικού σκηνικού κ.α.) δε στάθηκαν αρκετές προκειμένου η ΚΕ να αναθεωρήσει αυτή τη λανθασμένη στροφή. Ας δούμε, λοιπόν, με ποιο τρόπο κατοχυρώνεται η διολίσθηση των τελευταίων ετών:

Ο μορφωμένος, φοβισμένος κύριος που προσπερνάμε κάθε μέρα

Της Αφροδίτης Τζιαντζή

Είναι άντρας, σε παραγωγική ηλικία, με μεσαία, ανώτερη ή ανώτατη μόρφωση. Νιώθει φόβο, ανασφάλεια, απαισιοδοξία, ταυτόχρονα όμως κάνει όνειρα για το μέλλον και πιστεύει ότι η κατάστασή του μπορεί να αλλάξει.

Επιρρίπτει ευθύνες στους πολιτικούς για την κρίση και θεωρεί καταλληλότερο πρωθυπουργό τον κανένα. Θα μπορούσε να είναι ο άνεργος ή ο χαμηλόμισθος της διπλανής πόρτας, με τη διαφορά ότι δεν έχει πόρτα, ούτε καν κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

Αυτό που του λείπει περισσότερο, μετά τη στέγαση, είναι η ιατρική περίθαλψη, η εργασία, η φροντίδα υγιεινής. Σε αντίθεση με όσα πιστεύουμε, δεν δυσκολεύεται τόσο να ντυθεί ή να φάει, αλλά να βρει ένα χώρο να πλυθεί. Είναι ο μέσος «νεο-άστεγος», σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η ΜΚΟ «Κλίμακα» σε ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.

Το Κυπριακό μνημόνιο ως υπόδειγμα. Για ποιόν όμως;

Του Θωμά Ζαχαράτου.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Αυγή», άρθρο του Σπύρου Λαπατσιώρα με τίτλο « Η Κύπρος διαπραγματεύεται σθεναρά την ένταξη της στο Μνημόνιο». Στο άρθρο αναφέρεται ότι « η κυπριακή κυβέρνηση διεξήγαγε και διεξάγει ακόμη μια διαπραγμάτευση, τα αποτελέσματα της οποίας μέχρι αυτό το σημείο που βρισκόμαστε είναι σημαντικά».

Η προσέγγιση του αρθρογράφου στο γεγονός της επιβολής μνημονίου σε μια ακόμα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τεχνοκρατική και ουδέτερη. Έτσι, σύμφωνα με το άρθρο, οι λόγοι που οδήγησαν την Κύπρο στην αγκαλιά της τρόικας είναι η έκθεση των κυπριακών τραπεζών σε δάνεια και ομόλογα στην Ελλάδα, όπως και η αμφιλεγόμενη πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας.
Απουσιάζει η καπιταλιστική κρίση που σαρώνει – στην κυριολεξία – μέσα σε μια νύχτα τις οικονομίες των χωρών, αλλά και ολόκληρων περιοχών του πλανήτη, όπως επίσης και το κυρίαρχο δόγμα της νέας Γερμανικής Ευρώπης, που θέλει όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο στο στενό κορσέ των μνημονίων.

50 αλλαγές-σοκ στο Φορολογικό με τη σφραγίδα της τρόικας

Των: Ελένης Κωσταρέλου, Μάριου Χριστοδούλου

Με 50 διατάξεις φωτιά η κυβέρνηση κατέθεσε μέσα στη νύχτα το φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο φέρνει νέες επιβαρύνσεις στις οικογένειες με παιδιά, αλλά και σε φορολογούμενους με μεσαία εισοδήματα.

Με το φορολογικό νομοσχέδιο επιδιώκονται έσοδα 2,307 δισ. ευρώ μέχρι το 2016, εκ των οποίων 515 εκατ. θα εισπραχθούν το 2013, 1.991 εκατ. το 2014 και 2.142 εκατ. το 2015.

Τελικά, η κυβέρνηση υποχώρησε στις πιέσεις της τρόικας και αύξησε τον ανώτατο συντελεστή από το 40% που ήταν η πρόταση της περασμένης εβδομάδας στο 42% και για εισοδήματα πάνω από 42.000 ευρώ.

Καταργεί το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και σχεδόν το σύνολο των εκπιπτόμενων δαπανών –παραμένουν μόνο ιατρικά, διατροφή και δωρεές. Και για να μετριάσει τις αντιδράσεις δίνει έκπτωση 2.100 ευρώ και για εισοδήματα μέχρι 42.000 ευρώ, η οποία όμως δεν αντισταθμίζει τις απώλειες από τις φοροαπαλλαγές που χάνονται.

Οι 50 διατάξεις που τίθενται σταδιακά σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2013 είναι:

Το ευρώ, οι μετανάστες, η στοργή για την αριστερά ο κ. Πολυμίλης.

Του Λουκά Ελευθεριου.

Ένας τρόμος επιχειρεί να διεισδύσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας – μη τυχόν και αποχωρήσουμε από την Αγία Ευρωζώνη.

Την εκστρατεία την έχει εκκινήσει η δεξιά. Όσο όμως τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται σοβαρά, μαζί με τη δεξιά στον εκφοβισμό συμμετέχουν δυνάμεις και πρόσωπα που προέρχονται από την αριστερά, λένε ή υπαινίσσονται ότι είναι αριστεροί, ή εκφράζουν στοργή για την αριστερά.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρθρο «Η δραχμή, οι μετανάστες και ο κ. Αλαβάνος», του κ. Σήφη Πολυμίλη, στο ηλεκτρονικό Βήμα. Με ένα στιλ ειρωνικό, προσβλητικό και προσωπικής διαπόμπευσης ο δημοσιογράφος επιτίθεται στο Σχέδιο Β για την έρευνα για το «ευρώ και τη μετανάστευση» για να επιτεθεί στην πραγματικότητα στην άποψη για την έξοδο από το ευρώ..

Δελτίο Τύπου για την Συνέλευση του Συντ.Πρωτοβ.Σωματείων

Για τη συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Δεκέμβρη 2012

Την Κυριακή 9 Δεκέμβρη, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή Συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Συμμετείχαν περισσότεροι από 200 εργαζόμενοι από 35 σωματεία που συμμετείχαν με απόφασή τους (Συνέλευσης ή ΔΣ) και από άλλα σωματεία και αγωνιστές που παρακολουθούν τις διαδικασίες του.

Ζούμε στην εποχή της πιο σκληρής επίθεσης από την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου στις δυνάμεις της εργασίας, που ξεδιπλώνεται με όχημα τα Μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους. Απέναντι στη στρατηγική επιδίωξη του κεφαλαίου να ηττηθεί η εργατική συλλογική δύναμη, η δική μας απάντηση στηρίζεται στον συντονισμό των αγώνων μας, την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων και τον ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας για να ανατραπεί η πολιτική αυτή και οι εκφραστές της.

Πορεία διάλυσης των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Του Γιώργου Δελαστίκ

Στρατηγικής σημασίας νίκη για τη ΝΔ και το μνημονιακό στρατόπεδο, όπως και για τους Γερμανούς επικυρίαρχους της πατρίδας μας, συνιστά η έναρξη των διαδικασιών διάσπασης του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.

Η μετά τις εξελίξεις αυτές βέβαιη εκλογική συρρίκνωση του κόμματος αυτού, του οποίου πλέον δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε η διάλυση, οδηγεί στη σταδιακή αποδυνάμωση ή και στην εξαφάνιση του συγκροτημένου αντιμνημονιακού πόλου στον χώρο της Δεξιάς. Το πλεονέκτημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων ήταν ότι αποτελούνταν σε επίπεδο πολιτικής και κοινοβουλευτικής παρουσίας αποκλειστικά σχεδόν από στελέχη γνωστά και με ιστορία στον χώρο της ΝΔ. Αυτό σήμαινε ότι όποιος νεοδημοκράτης ψηφοφόρος διαφωνούσε με το εκάστοτε Μνημόνιο, αλλά δεν ήθελε να αλλάξει ιδεολογία και δεν ήθελε να μετακινηθεί πολιτικά από τον κεντροδεξιό χώρο, μπορούσε να πάει στους Ανεξάρτητους Ελληνες χωρίς να αισθάνεται ότι φεύγει από τη δεξιά παράταξη.