Το φάντασμα της Διαμαντοπούλου είναι εδώ!

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ

Του Χρήστου Κάτσικα

     Σύμφωνα με εισήγηση του ΚΕΠΕ, η οποία εξετάζεται στις διαδοχικές κυβερνητικές συσκέψεις, ο προϋπολογισμός για την Παιδεία μπορεί να μειωθεί κατά πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια! Μερικά από τα «ισοδύναμα» για την διετία 2012 – 2013 προβλέπουν την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το χρονικό όριο των σπουδών τους και την σταδιακή εξαφάνιση της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση – στεγαση κλπ).

     Αν υπήρχε διαγωνισμός για εκείνους που άλλαζαν με την πιο μεγάλη μαεστρία το νόημα των λέξεων και των εννοιών, τότε το πρώτο βραβείο θα έπρεπε να απονεμηθεί στις τελευταίες ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Αυτές οι ηγεσίες, βαδίζοντας στα χνάρια της επικοινωνιακής πολιτικής της Κυβέρνησης του Παπανδρέου, του Παπαδήμου και της Συγκυβέρνησης, δίνει τα επικοινωνιακά «ρέστα» της για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι «οι ριζικές αλλαγές που προτείνονται στην εκπαίδευση ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας»

H Αγροτική και ο Όργουελ

Tου Θανάση Καρτερού

Πού ζούμε ρε γαμώτο; Πώς θάφτηκε μεταξύ του μηδέν και των επίσημων δελτίων τύπου μια συγκλονιστική υπόθεση όπως αυτή της μεταβίβασης της ΑΤΕ στον Σάλα; Γιατί το κάνουν γαργάρα το θέμα όλες οι μεγάλες εφημερίδες, δεξιές και «δημοκρατικές», τα μεγάλα κανάλια, ακόμα και τα μεγάλα ενημερωτικά sites, με ορισμένες μόνο τιμητικές εξαιρέσεις;

 Ποιος έκλεισε στόματα και εξαφάνισε ακόμα και τη στοιχειώδη δημοσιογραφική «περιέργεια» από την ελληνική δημοκρατία των μνημονίων;

Έρχεται η τρικομματική χαριστική βολή

Ναι σε όλα» είπε στην τρόικα η κυβέρνηση και προωθεί το νέο κοινωνικό σφαγείο. 

Του Δημήτρη Υφαντή

Έχουν πλέον καταρριφθεί όλα τα προσχήματα. Οι «τρεις» διαπραγματεύονται μόνο μεταξύ τους, για το πώς θα αποτελειώσουν την κοινωνία με το επόμενο πακέτο μέτρων. Τα ψεύτικα λόγια συγκατάβασης τα έχουν αναλάβει οι δύο παραστάτες, ενώ ο πρωθυπουργός απειλεί ωμά το λαό με τη γλώσσα της «σιδερένιας φτέρνας», που εξέπεμψε με την επίδειξη πυγμής προς τους απεργούς της Χαλυβουργίας. 

Όμως, τι να λένε άραγε σε αυτό το βασανιστικά επαναλαμβανόμενο τελετουργικό των συναντήσεών τους οι τρεις αρχηγοί; Εύλογη η απορία. Ακόμη κι ως γαργαλιστική λεπτομέρεια, έχει κάποια αξία η αυτογελοιοποίησή τους σαν ελάχιστο αντίβαρο στη γκρίζα ατμόσφαιρα, που βαραίνει, καθώς βδομάδα τη βδομάδα βυθιζόμαστε ξανά στην απειλητικά κινούμενη άμμο του θανατερού Μνημονίου. Το τι λένε, λοιπόν, εξάγεται εύκολα από το τι «ξεχνάνε» να μας πούνε κάθε… επόμενη φορά.

Η υπόθεση της Αγροτικής και η νέα φάση εδραίωσης του παρασιτισμού

Του Θέμη Τζήμα

Ξαφνικά λοιπόν, μια Παρασκευή απόγευμα μάθαμε ότι η Τράπεζα Πειραιώς θα αγοράσει τα “καλά”-   “υγιή” στοιχεία της Αγροτικής Τράπεζας, ενώ για τα υπόλοιπα, τους σκελετούς στην ντουλάπα της δεύτερης θα φτιαχτεί μια κρατική “κακή τράπεζα”, που θα τα φορτωθεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τράπεζα Πειραιώς προσπαθεί να τσιμπήσει μερικά κρατικά φιλέτα: στις αρχές της “μνημονιακής περιπέτειας¨είχε προσπαθήσει να πάρει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική, χωρίς επιτυχία.

Απόφαση έκπληξη: Αναστολή της απεργίας αποφάσισαν οι Χαλυβουργοί !!!

Ως βόμβα ακούσθηκε η είδηση ότι οι εργάτες της Χαλυβουργίας αποφάσισαν αιφνιδιαστικά στη Γενική Συνέλευσή τους, κατόπιν εισήγησης της Διοίκησης του Σωματείου τους, να αναστείλουν, μετά από εννιά ολόκληρους μήνες απεργιακών κινητοποιήσεων, την απεργία τους!!!

Όπως έγινε γνωστό, από τους 150 παρόντες, 107 τάχθηκαν υπέρ της αναστολής, 14 κατά και 29 δεν ψήφισαν.

Κοινή δήλωση ΑΝΤΡΣΥΑ-ΜΑΑ

Την Τετάρτη,18 Ιουλίου, έγινε συνάντηση των αντιπροσωπειών ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΜΑΑ και προέκυψαν οι παρακάτω διαπιστώσεις και πρωτοβουλίες.

1. Η νέα τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει και κλιμακώνει τη βάρβαρη μνημονιακή πολιτική. Η ανεργία και η φτώχεια απλώνονται όλο και περισσότερο στην Ελληνική κοινωνία. Η κρισιμότητα της κοινωνικής κατάστασης απαιτεί άμεσες πρωτοβουλίες ανάπτυξης της λαϊκής πάλης:

Το αιώνιο ψέμα της «ολυμπιακής ειρήνης»

Του Διονύση Ελευθεράτου

Aντιαεροπορικά όπλα στις ταράτσες του Λονδίνου. Στον Τάμεση το γιγάντιο πολεμικό σκάφος «HMS Ocean». Ελικόπτερα και ελεύθεροι σκοπευτές σε πλήρη ετοιμότητα. Ντυμένη στο χακί, σαν τεράστιο σκηνικό πολεμικής κινηματογραφικής παραγωγής, η αγγλική πρωτεύουσα «καλωσορίζει» αθλητές και επισκέπτες στη γιορτή της ...ειρήνης και της συναδέλφωσης! Τους Ολυμπιακούς Αγώνες φυσικά...

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει τελειότερη καταρράκωση των φληναφημάτων περί «ολυμπιακής ειρήνης» και «ολυμπιακής εκεχειρίας», από την ίδια την εικόνα του «ολυμπιακού» Λονδίνου. Ο αντίλογος, αναμενόμενος: «Μα εδώ πρόκειται για την ανάγκη θωράκισης απέναντι σε ασύμμετρη απειλή, στον κίνδυνο τρομοκρατικών χτυπημάτων». Ωραία, λοιπόν. Ας μην υποκύψουμε στον πειρασμό να ασχοληθούμε με τα επικρατούντα ήθη, στον πλανήτη, από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και εντεύθεν. Ας αρκεστούμε σε ένα απλό ερώτημα: Καλά, πώς ακριβώς επενεργεί διαχρονικά αυτή η καταπραϋντική, ειρηνευτική ιδιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων στις ...συμμετρικές συρράξεις, στις οποίες λαμβάνουν μέρος «κανονικά», «συντεταγμένα» κράτη;

Γράμμα του Διονύση Τσακνή στη Βούλα Παπαχρήστου

Ανοιχτό γράμμα προς τη Βούλα Παπαχρήστου έγραψε ο Διονύσης Τσακνής με αφορμή τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω του σχολίου της στο twitter. 

Επισημαίνοντας πως μπορεί να κατανοήσει τους κόπους και τις θυσίες της γιατί και ο γιος του είναι αθλητής, ο Διονύσης Τσακνής την καλεί να συνεχίσει με πείσμα και αγάπη σ' αυτό που κάνει."Παραδέχτηκες το λάθος σου, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού με τις πιο ρατσιστικές ταξικές επιθέσεις", σημειώνει μεταξύ άλλων, τονίζοντας πως έριξαν την αθλήτρια στην πυρά για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους.

Θερινή ραστώνη ή αριστερή αμηχανία;

Του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Είναι λογικό ότι οι εκλογές αποτέλεσαν μια τεράστια «αποσυμπίεση» για το αντιμνημονιακό κίνημα. 

Δύο χρόνια κινητοποιήσεων, νέων κινημάτων (πχ Δεν Πληρώνω, Πλατείες), ξεσηκωμών, οργής και αγανάκτησης, κοινωνικής και ταξικής πόλωσης, έντονης πολιτικοποίησης.

Όλα αυτά εκφράστηκαν στον έναν ή στον άλλο βαθμό στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του καλοκαιριού. 

Και η κοινωνική και πολιτική αυτή ένταση, έδωσε την θέση της σε μια, ίσως αναγκαία, θερινή ραστώνη.

Μετά βέβαια τους πρώτους αναγκαίους απολογισμούς. Ειλικρινείς ή όχι.

Μεταξύ μας με ανοιχτά χαρτιά

Του Γιώργου Ρούση

Ποια πρέπει να είναι η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των αγωνιστών της απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ;

Το ερώτημα τέθηκε προεκλογικά, τίθεται και μετεκλογικά και χρειάζεται καθαρές απαντήσεις κι εκτίμηση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: 

Ο κατευθυντήριος άξονας της πολιτικής του πολυτασικού μεν, ενιαίου δε ως προς την κυρίαρχη πολιτική του στάση, ΣΥΡΙΖΑ είναι ο συμβιβασμός με τη ντόπια και ξένη αστική τάξη.

Αυτό που αποκλείεται είναι η διαμόρφωση ενός πολιτικού μετώπου με τον ΣΥΡΙΖΑ κι ακόμη περισσότερο η ένταξη σε αυτόν

Ρε­μπέ­τι­κα ε­να­ντίον τρόι­κας

Tου Πε­ρι­κλή Κο­ρο­βέ­ση

Η ι­στο­ρία του χρέ­ους εί­ναι έ­να σχέ­διο για να με­τα­τρα­πεί η Ελλά­δα σε α­ποι­κία. Και ό­ταν αυ­τός ο λαός φτά­σει στην α­πό­λυ­τη ε­ξα­θλίω­ση και πτω­χεύ­σει το κρά­τος, για­τί ε­κεί μας ο­δη­γεί η Τρόι­κα Εσω­τε­ρι­κού, τό­τε,σύμ­φω­να με το αγ­γλι­κό δί­καιο, ή κά­θε πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κή πη­γή της χώ­ρας θα πε­ρά­σει στα χέ­ρια των πι­στω­τών. Και μπο­ρού­με να φα­ντα­στού­με τι μπο­ρεί να εί­ναι αυ­τά. Από δη­μό­σια-κοι­νή πε­ριου­σία του λα­ού μέ­χρι πε­τρέ­λαιο και ο­ρυ­κτό πλού­το. Και α­κό­μα, α­πό αρ­χαιο­λο­γι­κούς χώ­ρους μέ­χρι νη­σιά φι­λέ­τα.

Αν ρί­ξου­με μια μα­τιά στην ι­στο­ρία της α­ποι­κιο­κρα­τίας και ει­δι­κά της Γερ­μα­νίας πριν α­πό τον Α΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο, θα δού­με πολ­λές ο­μοιό­τη­τες με την πο­λι­τι­κή της Μέρ­κε­λ, χω­ρίς αυ­τό να ση­μαί­νει πως τα άλ­λα α­ποι­κιο­κρα­τι­κά κρά­τη ή­ταν κα­λύ­τε­ρα. Κα­τά σύ­μπτω­ση, ό­λα τα πρώην α­ποι­κιο­κρα­τι­κά κρά­τη εί­ναι ο ση­με­ρι­νός α­νε­πτυγ­μέ­νος Βορ­ράς. Ολό­κλη­ρη την Αφρι­κή την κό­ψα­νε σαν πί­τσα, δια­λύ­σα­νε προ­η­γού­με­να κρά­τη, κά­να­νε και­νούρ­για, δώ­σα­νε ευ­ρω­παϊκά ο­νό­μα­τα και βά­λα­νε τους α­ντί­στοι­χους Σα­μα­ρά­δες, Βε­νι­ζέ­λους, Κου­βέ­λη­δες να κυ­βερ­νή­σουν.

Η Μαρξιστική θεωρία για τις οικονομικές κρίσεις

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Η νέα διεθνής οικονομική κρίση του καπιταλισμού που τα τελευταία χρόνια πλήττει με ιδιαίτερη σφοδρότητα τις «περιφερειακές» οικονομίες της ευρωζώνης και την οποία ο ελληνικός λαός βιώνει με τραγικό τρόπο, φέρνει και πάλι στο προσκήνιο τη συζήτηση για τις αιτίες, τις συνέπειες και πάνω απ' όλα τις πολιτικές εξόδου από την κρίση. Ο Μαρξ ήταν ο πρώτος διανοητής που αναλύοντας σε βάθος τους νόμους κίνησης και τιςαντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, προσδιόρισε τις βαθύτερες αιτίες, τις σύνθετες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και τη δυνατότητα οριστικής υπέρβασης των κρίσεων. Στο βασικό έργο της ζωής του, το Κεφάλαιο, αναλύοντας τους όρους παραγωγής, κυκλοφορίας και αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου, έκανε μεταξύ άλλων «ανατομία» των οικονομικών-κυκλικών κρίσεων, καθώς και της ιστορικής τάσης της καπιταλιστικήςσυσσώρευσης, προσδιορίζοντας τον «ιστορικά» παροδικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος.

Γονατιστοί στην τρόικα, αρματωμένοι στους εργάτες

Η οριστική... απαγκίστρωση απ' τη Δημοκρατία ξεκίνησε

Του Γιώργου Κατερίνη 

Άγρια καταστολή κατά κάθε αγωνιζόμενου και πάση θυσία εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων έναντι της τρόικας και των δανειστών. 

Αυτό είναι το μήνυμα που ήθελε να δώσει η κυβέρνηση με τη βάρβαρη αστυνομική επιχείρηση που οργάνωσε για να σπάσει την απεργία των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας.

Με μια εισαγγελική εντολή που βγήκε μετά από προσωπική παρέμβαση Σαμαρά, όπως διέρρεαν -εκ των υστέρων- οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι και την επιστράτευση πρωτοφανούς αριθμού αστυνομικών δυνάμεων, σχεδιάστηκε νυχτερινή έφοδος για το άνοιγμα του εργοστασίου, που ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του είχε δώσει τελεσίγραφο ότι θα κλείσει. 

Με τη φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η κυβέρνηση «θα φροντίζει πάντα για την εφαρμογή του νόμου» κατατέθηκε με τον πιο σαφή τρόπο το δείγμα γραφής των τριών κυβερνητικών εταίρων.

Νέα πρόκληση στη Χαλυβουργία

Ένταση, βία και χημικά.

● Νέα πρόκληση από το κράτος του Μάνεση και τις δυνάμεις καταστολής σημειώθηκε σήμερα το πρωί στην είσοδο του εργοστασίου της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο.
● Οι απεργοί που βρίσκονταν στην πύλη του εργοστασίου δέχτηκαν απρόκλητη επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ που τους απώθησαν βίαια.
● Συμπλοκές, χημικά και τραυματισμοί απεργών από τις αστυνομικές δυνάμεις.
● Πληροφορίες αναφέρουν ότι ένας απεργός έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.
● Στην πύλη του εργοστασίου έχουν παραταχθεί κλούβες και τέσσερις διμοιρίες των ΜΑΤ.

Το “Δόγμα της μη διαπραγμάτευσης» σε καινούργιες περιπέτειες.

Του Νίκου Κοτζιά

Η κυβέρνηση της «επαναδιαπραγμάτευσης» αρνείται να διαπραγματευτεί με βάση δύο επιχειρήματα. 

Σύμφωνα με το πρώτο,όταν η άλλη πλευρά δεν θέλει δεν μπορεί κανείς να διαπραγματευτεί.Η διαπραγμάτευση «δεν επιβάλλεται με το ζόρι».

Σύμφωνα με το δεύτερο, πρώτα κανείς εφαρμόζει με συνέπεια το πρόγραμμα της τρόικας και μετά το επαναδιαπραγματεύεται!

Τα επιχειρήματα αυτά είναι μια «καινούργια» παραλλαγή των όσων έλεγε η κυβέρνηση Παπανδρέου και οι υπουργοί οικονομικών της εδώ και δύο χρόνια. 

Mηνύματα απο την Ισπανία στην Αριστερά

Του Τάσου Σταυρόπουλου*

- Εν αρχή ευφορία. Πρώτα η είδηση σε όλα τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ: Οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί δάνεισαν τις Ισπανικές τράπεζες, χωρίς να αυξηθεί το δημόσιο χρέος της Ισπανίας(!). Ο Τσίπρας δεν έχασε την ευκαιρία και κάλεσε την Ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει το ίδιο και για τη χώρα μας.

Μάλιστα μετά τη σύνοδο κορυφής κατηγόρησε από το βήμα της Πανελλαδικής συνδιάσκεψης του κόμματός του τη νυν και τις προηγούμενες κυβερνήσεις «για υστέρηση πατριωτικής ευθύνης» και σύγκρινε τη στάση της Ελληνικής κυβέρνησης με τη στάση του «τεχνοκράτη Ιταλού πρωθυπουργού» και του «δεξιού πρωθυπουργού της Ισπανίας». Ακόμη εξέφρασε την άποψη ότι «υπήρχε ευκαιρία να κερδίσει κάτι η χώρα μαζί με την Ισπανία και Ιταλία». Έπειτα η είδηση με χαμηλούς τόνους: Πριν «αλέκτορα λαλήσαι» η Ισπανία ανακοίνωσε μέτρα λιτότητας 65 δις. Έμπρακτη εφαρμογή της λιτότητας: Πλαστικές σφαίρες για τους ανθρακωρύχους. 76 τραυματίες, 8 συλλήψεις ,απίστευτη βία.

Η προδομένη αραβική επανάσταση

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Παράξενα πράγματα συνέβησαν στην Αίγυπτο το περασμένο Σαββατοκύριακο. Διχασμένη ανάμεσα στη στρατιωτική χούντα, που διέλυσε πραξικοπηματικά τη Βουλή και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που κατάφεραν έστω και με την ψυχή στο στόμα να εκλέξουν τον ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι στην προεδρία, η αιγυπτιακή ηγεσία υποδέχθηκε τη Χίλαρι Κλίντον. Ωστόσο, η πυροσβεστική αποστολή της Αμερικανίδας αξιωματούχου αποδείχθηκε εντελώς αντιπαραγωγική. Την πρώτη μέρα της επίσκεψής της, χιλιάδες διαδηλωτές την πολιορκούσαν επί ώρες στην αμερικανική πρεσβεία του Καίρου. Στα πλακάτ, διάβαζε κανείς ένα απροσδόκητο σύνθημα: “Αμερικανοί, σταματήστε να χρηματοδοτείτε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους”! Την επομένη, η Χίλαρι δέχθηκε βροχή από τομάτες κι αβγά έξω από το αμερικανικό προξενείο της Αλεξάνδρειας, όπου κυριαρχούσε το σύνθημα: “Μόνικα! Μόνικα!”- προφανώς, προς τιμήν της ξεχασμένης Λιουίνσκι, πρώην ερωμένης του Μπιλ Κλίντον.

Θράσος χιλίων πιθήκων

Είναι προφανές ότι με την επίθεση των ΜΑΤ στους απεργούς της "Χαλυβουργίας" η κυβέρνηση ήθελε να δώσει δείγμα γραφής και να στείλει μηνύματα. 

Η επιδρομή των ΜΑΤ ήταν άλλωστε η πρώτη πράξη της τρόικας εσωτερικού και το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Σαμαράς καμαρώνει ότι συντόνισε τους αρμόδιους υπουργούς δείχνει ότι η απόφαση είναι να κάνουν πολιτική με τα ΜΑΤ. Τα μέτρα που έχουν μπροστά τους άλλωστε για το καλοκαίρι μόνον με άγρια καταστολή μπορούν να επιβληθούν.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Είμαστε όλοι Χαλυβουργοί! Κάτω τα χέρια από τους αγώνες των εργαζόμενων!
                                               ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, καταγγέλλει την επέμβαση των ΜΑΤ και την εισαγγελική παρέμβαση στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας, τη νύχτα, με σκοπό να σπάσει την ηρωική και δίκαιη απεργία των χαλυβουργών εργατών.

Ο βιομήχανος Μάνεσης βρήκε συμμάχους του την κυβέρνηση, τη δικαιοσύνη και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, για να περάσει τα σχέδιά του, τις απολύσεις και τα αντεργατικά μέτρα. Βρήκε το μόνο τρόπο να ανοίξει το εργοστάσιο, το ξύλο, τα γκλοπ και τις συλλήψεις, αντί για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των απεργών.

Συμπαραστεκόμαστε αμέριστα στους απεργούς χαλυβουργούς και καλούμε κάθε εργαζόμενο να δείξει την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη του. Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων θα είναι πλάι στον αγώνα των απεργών και κάθε εργατικό αγώνα, για να μην περάσουν τα βάρβαρα αντιλαίκά μέτρα κυβέρνησης, εργοδοτών και τρόικας.

- Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων απεργών χαλυβουργών.

- Απαιτούμε την άμεση αποχώρηση των κατασταλτικών δυνάμεων από το εργοστάσιο.

- Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση που έχει αποφασίσει το Σωματείο Εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία στις 5.30 σήμερα στη γέφυρα Ασπρόπυργου.

Χαλυβουργία: Τα ΜΑΤ άνοιξαν τη Χαλυβουργία

Ο αγώνας των Χαλυβουργών υπόθεση όλης της εργατικής τάξης!!!

● Στις 5.30 τα ξημερώματα, ύστερα από εισαγγελική παραγγελία τα ΜΑΤ άνοιξαν την Χαλυβουργία, με χρήση βίας, χημικών και συλλήψεις απεργών που περιφρουρούσαν την απεργία.
● Έξι (6) εργαζόμενοι από την περιφρούρηση των απεργών συνελήφθησαν και προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ στις πρωινές συγκρούσεις.
● Μπροστά στην πύλη του εργοστασίου βρίσκονται τώρα έξι κλούβες και δυνάμεις καταστολής (περίπου 6-7 διμοιρίες ΜΑΤ)
● Με την προστασία των ΜΑΤ προσπαθούν να βάλουν απεργοσπάστες μέσα στο εργοστάσιο.
● Εκατοντάδες εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι καταφθάνουν στην Χαλυβουργία.
● Με απόφαση του Δ.Σ. του σωματείου κάλεσμα για συγκέντρωση στις 5.30 το απόγευμα στον κόμβο του Ασπροπύργου.

Για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και την κατεύθυνση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Παρέμβαση της ΑΡΑΣ στο Π.Σ.Ο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

1.  Οι βουλευτικές εκλογές της 17 Ιούνη, έδωσαν μία πρόσκαιρη λύση στην κρίση  πολιτικής εκπροσώπησης που εκδηλώθηκε με πρωτοφανή τρόπο στις εκλογές της 6ης Μάη. Τα δύο αστικά κόμματα τα οποία εναλλάσσονταν στην κυβερνητική εξουσία τα τελευταία σαράντα χρόνια, εξακολουθούν να παραμένουν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, ενώ η δύναμη του ΠΑΣΟΚ, μειώθηκε περαιτέρω ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα και στις εργαζόμενες τάξεις.

2. Στις εκλογές αυτές εντάθηκε η κοινωνική και πολιτική διαίρεση μεταξύ των εργαζόμενων στρωμάτων, στις νεότερες ηλικίες και στα αστικά κέντρα που εκπροσωπήθηκαν πολιτικά μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες πολιτικές δυνάμεις και των παραδοσιακών στρωμάτων, των μεγαλύτερων ηλικιών, της υπαίθρου και των μικρών αστικών κέντρων που πλειοψηφικά έδωσαν την πρώτη θέση στη Ν.Δ. Η εκλογική καταγραφή της Αριστεράς και κυρίως του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αντανακλά και συμβαδίζει με υπαρκτούς κοινωνικούς και εν μέρει ταξικούς διαχωρισμούς που παρήχθησαν τα τελευταία 2,5 χρόνια κινηματικής αναμέτρησης, καθώς εντοπίζεται με όρους πλειοψηφίας σε εργατικές γειτονιές και αστικά κέντρα σε όλη την Ελλάδα, και κυρίως σε αυτές που φέρουν το ταξικό και ιστορικό φορτίο

Όχι στα νέα Χαράτσια. Πορεία την Πέμπτη

-Όχι στα νέα Χαράτσια
-Όχι στην νέα φοροεπιδρομή

-Όλοι στη συγκέντρωση-πορεία την Πέμπτη 19/7 στις 7.30 μ.μ στην πλατεία Κοραή.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα συνεχίζει με μεγαλύτερη ένταση την πολιτική εξαθλίωσης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών που εξήγγειλε δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι απαιτήσεις της τρόικα για άμεση εξεύρεση των 11,5 δις διαμορφώνουν ένα περιβάλλον ακόμη μεγαλύτερης επίθεσης στο λαό.

Με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, με ένταση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά στρώματα και μέσω των φορολογικών δηλώσεων και μέσω του χαρατσιού της ΔΕΗ, με μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, δηλαδή ξεπουλήματος των δημόσιων κοινωνικών επιχειρήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο-, συντριβή των όποιων δικαιωμάτων των εργαζόμενων εκεί, αύξηση των τιμολογίων και κατάργηση της έννοιας της κοινωνικής υπηρεσίας και παροχής.

Για ένα λαϊκό μέτωπο σωτηρίας

Του Ευτύχη Μπιτσάκη*

Από Θεού άρξασθε: Κρίση παγκόσμια, δομική. Ελληνική ιδιομορφία: η χώρα εκποιείται από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης μας (κομπραδόρικης, υποτελειακής, εθνοπροδοτικής).

(…) Ποια δύναμη μπορεί να οργανώσει και να καθοδηγήσει το κίνημα αντίστασης στο νέο καθεστώς υποτέλειας, με προοπτική τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας;

Προφανώς: Η Αριστερά! Ποια Αριστερά; Το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες, διάσπαρτες αριστερές δυνάμεις.

Απόφαση Πανελλαδικού Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Σάββατο 14 Ιούλη 2012.

1. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου αποτέλεσαν μία κρίσιμη καμπή στη σκληρή αντιπαράθεση που διεξάγεται σήμερα στη ελληνική κοινωνία. Αποτύπωσαν τις μεγάλες συγκρούσεις και διαιρέσεις που διαπερνούν την ελληνική κοινωνία, την ένταση της κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών και των μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων των τελευταίων χρόνων, τις προσπάθειες ανασύνταξης του μνημονιακού μπλοκ μετά την καταλυτική φθορά και απονομιμοποίηση που του είχε προκαλέσει το λαϊκό κίνημα. Ωστόσο το ρήγμα που άνοιξε ο λαϊκός ξεσηκωμός και που πήρε εκρηκτική μορφή στις εκλογές της 6ης Μάη εξακολουθεί να είναι ενεργό.

Έξω από το ευρώ, μια απλούστευση *

Των Danilo Corradi και Marco Bertorello

Η κρίση του ευρώ κουβαλάει μαζί της ένα πλήθος προβλημάτων και πιθανές λύσεις. Οι οικονομικές πολιτικές που ακολουθούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποκαλύπτουν όλες τις αντιφάσεις τους, συντομεύοντας τις εξελίξεις και καθιστώντας επείγουσες τις αποφάσεις για ριζική αλλαγή. Στην κρίση αντιστοιχεί η επιστροφή μιας εθνικής πολιτικής, ικανή να λύσει τα σημερινά προβλήματα. Ο κίνδυνος είναι, η αντίθεση στις περικοπές και στη λιτότητα να διολισθήσει προς προγράμματα εθνικής αναδίπλωσης, που δεν αντιμετωπίζουν τα παγκόσμια προβλήματα και αρνούνται μια προσέγγιση συστημική και πραγματικά εναλλακτική. Σε κάθε περίπτωση, το σημείο εκκίνησης αντιπροσωπεύεται από την περίπτωση της Ελλάδας.

Ανιχνεύοντας του όρους του φαινομένου Χρυσή Αυγή

Το κοινωνικό και πολιτικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο ανδρώθηκε η νεο-φασιστική οργάνωση

Του Γιώργου Τσίπρα

Μας έτυχε και αυτό. Μια ναζιστική, φιλοχιτλερική οργάνωση, κατσικωμένη στο 7% και στη Βουλή. Παγκόσμια πρωτοτυπία και, μάλιστα, στη χώρα του Δίστομου και της Καντάνου. Στη χώρα του μετεμφυλιακου κράτους και της επταετίας. Δίπλα στα αστικά κόμματα και τις πολιτικές τους, δίπλα στον επιχειρηματικό κόσμο, στο κράτος και τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς θα έχουμε τώρα και τη Χ. Α. Είναι μια σοβαρή αλλαγή. Επειδή δεν είναι ακριβές ό,τι μας «έτυχε», ας έρθουμε αντιμέτωποι με τους αληθινούς όρους του φαινομένου.

Αριστερή αντιπολίτευση απέναντι στην φοροεπιδρομή!

Που είναι η αριστερά;

Του Νίκου Κυριακίδη.

Το τοπίο στην χώρα μας αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς αλλά όχι με τυχαίο τρόπο. Αν θέλει να διακρίνει κανείς ένα νήμα που διαπερνά όλες τις επιδιώξεις της διεθνούς τρόικας διαμέσου της εγχώριας θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτό το νήμα είναι η τεράστιας κλίμακας αναδιανομή πλούτου που συντελείται στην χώρα μας.

Η εγγενής τάση του καπιταλισμού που ο λαός μας την περιγράφει απλά και καθαρά με την φράση "γίνονται οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι" σε συνθήκες κρίσης πραγματώνεται με ιδιαίτερη οξύτητα. Έτσι οι φτωχοί εκτός από πολύ φτωχότεροι γίνονται και πολύ περισσότεροι. Τα μέχρι χτες ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα συμπιέζονται και προλεταριοποιούνται με πρωτόγνωρους ρυθμούς και αντιφατικές συμπεριφορές και αντιδράσεις αφού η πραγματικότητα τους αλλάζει πολύ πιο γρήγορα από την αντίληψη τους για αυτήν.

Η αυτοκριτική του ΚΚΕ

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Σε κριτική εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και σε αυτοκριτική για την προεκλογική δράση του κόμματος, προχώρησε η ΚΕ του ΚΚΕ.

Η οποία διαπίστωσε αδυναμίες στην κομματική προπαγάνδα, στη δουλειά ανάμεσα στους νέους, στην εκτίμηση-πρόβλεψη της πτώσης του δικομματισμού και της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, στα εκλογικά συνθήματα, στη δουλειά στο διαδίκτυο, στην αντιμετώπιση της επίθεσης κατά του κόμματος. 

Κι όλα αυτά, μαζί με τις αντικειμενικές δυσκολίες, που καθιστούσαν την εκλογική μάχη για το ΚΚΕ τη «δυσκολότερη των τελευταίων 40 χρόνων», είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει το κόμμα τη μισή εκλογική του δύναμη.Καλώς.

Η γραμμή όμως με την οποία δόθηκε η εκλογική μάχη; 

O ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απειλή για το ευρώ.Όμως τo ευρώ είναι απειλή για τον λαό.

Kρίμα, πολύ κρίμα: ''O ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απειλή για το ευρώ'' 

Ομως : ''To ευρώ είναι απειλή για τον λαό''*

της Αριάδνης Αλαβάνου

Μέσα σε μια Βουλή που συζητούσε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά σε πρώτη ματιά υπήρχαν δύο στρατόπεδα: το μνημονιακό και το αντιμνημονιακό. Σε μια βαθύτερη προσέγγιση όμως τα πράγματα γίνονταν πολύ πιο σύνθετα. Γιατί και οι δύο πλευρές είχαν μια ασύλληπτη ετερογένεια, ιδιαίτερα η δεύτερη. Στη μία,για μια ακόμα φορά μετά την μεταπολίτευση, μια δύναμη αριστερής προέλευσης, η ΔΗΜΑΡ, συμμετέχει στην κυβέρνηση μαζί με τα κόμματα του κατεστημένου και της χρεοκοπίας.

Η προηγούμενη ήταν το 1989-90 με τις κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα που στην αριστερά άφησαν ανεξίτηλη μελανή κηλίδα. Στη δεύτερη, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, την αξιωματική αντιπολίτευση, είχαν την απόλυτη πολιτική άνεση να διεισδύουν εθνικιστικές δυνάμεις όπως το κόμμα του Π. Καμμένου, αλλά ακόμα και η νεοναζιστική «Χρυσή Αυγή» που ανταγωνίζονταν τους υπόλοιπους σε αντιμνημονιακή ρητορεία.

Το μεγάλο φαγοπότι

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου 

"...η μάχη κατά των ιδιωτικοποιήσεων, η πρώτη μεγάλη μετεκλογική δοκιμασία της Αριστεράς, πέρα από την προφανή οικονομική και κοινωνική σημασία της, φορτίζεται από έντονο ιδεολογικό-αξιακό περιεχόμενο με πυρήνα το δημόσιο αγαθό (res publica), που αποτελεί την ουσία της Δημοκρατίας..."

Την πρώτη, σοβαρή τρικυμία στην εσωτερική τρόικα Σαμαρά- Βενιζέλου- Κουβέλη προκάλεσαν οι επιδόσεις του Γ. Στουρνάρα στο πρόσφατο Eurogroup. Δεν φτάνει που μας έφερε από τις Βρυξέλλες νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ, ο υπερκομματικός υπουργός Οικονομικών αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής των τριών εταίρων, παραιτούμενος και από αυτήν την τόσο ποθητή επιμήκυνση (της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής). «Το τανγκό θέλει δύο», δήλωσε αφοπλιστικά ο πρώην υπάλληλος του ΣΕΒ. Αφού λοιπόν η κ. Μέρκελ δεν εννοεί να μας χαρίσει το τανγκό της επιμηκυμένης αναδιαπραγμάτευσης, μοιραία θα περιοριστούμε σε μοναχικές ηδονές, σέρνοντας το μακρύ ζεϊμπέκικο των ιδιωτικοποιήσεων: Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που δεν ζεί...

Η φαιά πανούκλα σηκώνει κεφάλι

Η φαιά πανούκλα σηκώνει κεφάλι σε αυτή την Ελλάδα σε καταληκτική κρίση. Υπάρχει κανείς να τη σταματήσει;

Του Γιώργου Μητραλιά*

Δυστυχώς, η επόμενη των εκλογών της 17ης Ιουνίου βρίσκει την ελληνική αριστερά τόσο αμήχανη απέναντι στη νεοναζιστική απειλή όσο ήταν και πριν από την 6η Μαΐου. Η απόδειξη; Η επιτυχία της Χρυσής Αυγής παρουσιάζεται σαν μια εξαίρεση, σαν ένα απλό «μελανό σημείο»  μιας εξαιρετικά λαμπρής γενικής κατάστασης. Έτσι, σχεδόν όλες οι συνιστώσες της ελληνικής αριστεράς (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ) περιγράφουν τη κατάσταση σαν ένα απλό άθροισμα καλών και κακών αποτελεσμάτων, κάνοντας πως αγνοούν ότι τόσο τα «καλά» όσο και τα «κακά» σημεία (δηλαδή η εμφάνιση και η κεραυνοβόλα ανάπτυξη των νεοναζιστών) ανήκουν στην ίδια γενική κατάσταση, ότι είναι αλληλένδετα και έχουν τον ίδιο κοινό παρονομαστή, την ιστορική κρίση της ελληνικής κοινωνίας, που τα καθορίζει όλα!

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης: Κήρυξη πολέμου

Του Σωτήρη  Κοντογιάννη

Από τα εννιά σημεία των Προγραμματικών Δηλώσεων της κυβέρνησης της Τρόικας “εσωτερικού”, τα τέσσερα αφορούν ιδιωτικοποιήσεις. Τα τρία είναι ξετσίπωτα δώρα για τα αφεντικά -μέτρα που επίμονα ζητούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις. Τα υπόλοιπα δυο προβλέπουν λιγότερο κράτος -ένα πάγιο αίτημα της νεοφιλελεύθερης δεξιάς- με απολύσεις στο δημόσιο, συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών και "ηλεκτρονικό" εκσυγχρονισμό.

Όσο για τις προεκλογικές δεσμεύεις του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη για "αναδιαπραγμάτευση" του Μνημονίου, ούτε λέξη. Είναι τόσο προκλητική η απάτη που ούτε τα ίδια τα σκυλιά της Νέας Δημοκρατίας, σαν τον υφυπουργό Εργασίας Νίκο Νικολόπουλο δεν μπόρεσαν να καταπιούν.

Το μέλλον σας είναι πιο μαύρο κι από κάρβουνο...

ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΑΝΘΡΑΚΩΡΥΧΩΝ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Με αυτό το σύνθημα συγκρούστηκαν στην Μαδρίτη, μαζί με χιλιάδες άλλους εργαζόμενους, οι ανθρακωρύχοι..  άγριες συγκρούσεις, τραυματίες και το μήνυμα προς τον Ραχόι ξεκάθαρο. Ο Ισπανικός λαός καταλαβαίνει ότι η τρομερή διαπραγματευτική νίκη επί της Μέρκελ, που τόσο οι δικοί μας της Αριστεράς την εκθείασαν, ήδη αποδείχθηκε φιάσκο. Το πακέτο περικοπών μαμούθ σε όλο το δημόσιο τομέα της χώρας και τα μέτρα που έπονται, αποδεικνύουν πως όλοι οι δρόμοι εντός Ευρωζώνης οδηγούν στην λιτότητα. Όποιος και να είσαι, όσο και αν το ειδικό βάρος σου απειλεί με κατάρρευση τα πάντα.

Προτάσεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

ΜΕΤΩΠΟ  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ  ΚΑΙ  ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ  (ΜΑΑ)

   Προτάσεις του μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Αγαπητές Συντρόφισσες, σύντροφοι

Οι διεργασίες στο χώρο της αριστεράς είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Δυνάμεις, αριστερής προέλευσης συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Κοινοβουλευτικές αριστερές δυνάμεις με «αντιμνημονιακή ρητορική» κινούνται σταθερά μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης και καθημερινά διολισθαίνουν σε «υπεύθυνη θεσμικά αξιωματική αντιπολίτευση», χωρίς καμιά προσπάθεια να οργανώσουν την αντίσταση του λαού.

Αντίθετα δυνάμεις συγκρουσιακές με το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό πλαίσιο υφίστανται πιέσεις απομόνωσης , περιθωριοποίησης και σε ορισμένες περιπτώσεις αποδόμησης. Βαθμιαία διαμορφώνεται ο νέος πολιτικός χάρτης της εποχής της τρόικα με πρωτοφανείς κινδύνους για το λαό και τη ριζοσπαστική αριστερά.

Το διφορούμενο μετεκλογικό τοπίο

Του Κώστα Παπαδάκη

Τα εκλογικά αποτελέσματα της 17ης Ιουνίου και ο συνεπακόλουθος σχηματισμός κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ αποκρυσταλλώνουν στην πιο συντηρητική του εκδοχή το νέο πολιτικό τοπίο, που προέκυψε από την εκλογική αποτύπωση της πολύχρονης πολιτικής και κινηματικής ρευστότητας που γνώρισε η χώρα μας από την έναρξη των πολιτικών του Μνημονίου μέχρι σήμερα. 

Ένα χρόνο μετά την κορύφωση του κινήματος των «Αγανακτισμένων», των πλατειών και παρά τις 17 πανεργατικές καθώς και πολλές ηρωικές απεργίες (Χαλυβουργία, Άλτερ κ.ά.), εκατοντάδες διαδηλώσεις με συμμετοχή εκατομμυρίων πολιτών, το κίνημα έδειξε να εγκλωβίζει την πολιτική του προοπτική αποκλειστικά και μόνο στην προσδοκία και το αποτέλεσμα της κάλπης.

Αυτοκριτική ΚΚΕ για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις

Τα συμπεράσματα από τις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου συζητήθηκαν στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα οι εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων συνοψίζονται στα πέντε ακόλουθα συμπεράσματα:

1.Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις διεξήχθησαν σε συνθήκες παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που έφερε όξυνση του δημοσίου χρέους. Ταυτόχρονα από επίσημες πηγές προβάλλονταν το ενδεχόμενο είτε νέας ελεγχόμενης είτε ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας σε συνθήκες νέας εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη. Όλα τα παραπάνω μαζί με τη διόγκωση της ανεργίας και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων επέδρασαν και στην εκλογική συμπεριφορά. Παράλληλα εκτιμάται ότι έγινε συστηματική και μελετημένη ιδεολογική - πολιτική επίθεση στο ΚΚΕ, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Έστειλαν τις πρώτες διαταγές πληρωμής για τα διόδια

Στην Ελλάδα της φτώχειας οι εργολάβοι αλωνίζουν και απειλούν με κατασχέσεις

Στην κορύφωσή του φτάνει το διαχρονικό σκάνδαλο της παραχώρησης των εθνικών οδών στους εργολάβους, οι οποίοι όχι μόνο έχουν σταματήσει τα έργα, όχι μόνο εξακολουθούν –με τις ευλογίες των κυβερνήσεων- να εισπράττουν όλα και πιο πολλά, όλο και πιο ακριβά διόδια, αλλά έχουν ξεκινήσει και δικαστικές διώξεις εναντίον όσων αρνούνται να πληρώσουν το «νταβατζηλίκι»

Ήδη οι πρώτες διαταγές πληρωμής έχουν φτάσει σε κατοίκους της βορειοανατολικής Αττικής, οι οποίοι αποτέλεσαν από την αρχή φωτεινό παράδειγμα ενός συντονισμένου και μαζικού αγώνα. Να θυμίσουμε ότι ο αγώνας εναντίον των διοδίων ήταν από τις πρώτες κινητοποιήσεις, με τις οποίες ο λαός βροντοφώναξε δυναμικά το «όχι» στα χαράτσια, ανοίγοντας το δρόμο για ένα μαζικό και ποικιλόμορφο κίνημα πολιτικής ανυπακοής.

Άλλη μια αυτοκτονία σήμερα. Σιωπή.

Δημοσιεύτηκε στο "Κεράσια και Κρίνοι" στις 9/7/12

Δεν θα πω τίποτα για την αυτοκτονία, δεν μπορώ, δεν γίνεται. Σου έρχεται κάτι σαν ναυτία, βούρκωμα στα μάτια, η ψυχή σου σκοτεινιάζει. Τι να πω, τι να πούμε; Λύπη, βαθύς θυμός, ανημπόρια, δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάθεσαι σαστισμένος. Έτσι κάπως στέκεσαι μπροστά στο άδικο, στο τόσο πολύ άδικο, στο αμέτρητο άδικο που γίνεται ποτάμι χωρίς επιστροφή.

Ένα ποτάμι φουσκώνει τα νερά του. Θα μας καταπιεί όλους, έτσι ή αλλιώτικα, θα μας καταπιεί. Να κάνουμε κάτι, κάτι σημαντικό. Μην καθόμαστε σαστισμένοι και παγωμένοι.

«Ελευθεροτυπία» απεργιακή ή εργοδοτική;

Του Περικλή Κοροβέση

Η κρίση στα έντυπα ΜΜΕ δεν είναι ελληνική, είναι παγκόσμια. Την παρακμή του Τύπου μπορούμε να τη διαπιστώσουμε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και να τη δούμε να κορυφώνεται στις μέρες μας, χωρίς να μπορούμε να δούμε στον ορίζοντα κάποια σημάδια ανάκαμψης.

Την ίδια περίοδο έχουμε δύο κοσμοϊστορικά γεγονότα. Την εξαφάνιση του Ανατολικού Μπλοκ και την εξαέρωση του ρευστού κομμουνισμού, όπως επίσης την επανάσταση του υπαρκτού καπιταλισμού, που δίνει σχεδόν παγκοσμίως όλη την εξουσία στο 1% και μετατρέπει τους επαγγελματίες πολιτικούς σε εργολάβους του κεφαλαίου. Όλα αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.

Η αριστερά χρειάζεται μια στρατηγική εξόδου από το ευρώ

Ο σχολιασμός μου για τις εκλογές στην Ελλάδα, με τίτλο "Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει την αμφισημία του", (διαβάστε εδώ) προκάλεσε έντονη συζήτηση στο διαδίκτυο.

Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση συμμετείχαν και μέλη της ιταλικής αριστεράς.

Μεταφέρω παρακάτω μια συνέντευξη μου στον Τonino Bucci, στην οποία, μεταξύ άλλων, επαναλαμβάνω και αναπτύσσω τις απόψεις μου για τις ελληνικό εκλογές.

EMILIANO Brancaccio: " Η αριστερά χρειάζεται μια στρατηγική εξόδου από το ευρώ"
Του Tonino Bucci

Υποτίθεται ότι θα ήταν μια μεγάλη δοκιμασία για το ευρώ. Αντί γιαυτό, οι ελληνικές εκλογές, πριν καν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα,από την επομένη άρχισαν και πάλι οι επιθέσεις των κερδοσκόπων στα ισπανικά κρατικά ομόλογα. Ακόμη και το ότι στην Ελλάδα κέρδισε ένα κόμμα προγραμματικά υπέρ της λιτότητας, δεν κατάφερε να ηρεμήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Από όσα έγιναν θα πρέπει να βγάλουμε δύο συμπεράσματα: το πρώτο είναι ότι οι παράγοντες που προκαλούν την κρίσης του ευρώ δεν είναι τα κινήματα διαμαρτυρίας ή της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σοκάρουν τα στοιχεία για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα

Σε μια τριετία 2.300 άτομα έβαλαν τέλος στη ζωή τους!

Τα οικονομικά προβλήματα τους οδήγησαν σε απόγνωση

Σοκ προκαλούν τα επίσημα στοιχεία σχετικά με τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας. Την τελευταία τριετία, περισσότεροι από 2.300 άνθρωποι οι οποίοι –σύμφωνα με όσα καταγράφηκαν- αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα έβαλαν τέλος στη ζωή τους.

Είναι ενδεικτικό ότι τους τρεις τελευταίους μήνες οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 60, ενώ σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο σημειώνονται τρεις περίπου αυτοκτονίες κάθε δύο ημέρες.

Ο τρόμος στο βλέμμα τους.

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Το κάλεσμα της Χρυσής Αυγής κατά τη διάρκεια του αντιφασιστικού συλλαλητηρίου στη Νίκαια έσταζε κρύο ιδρώτα από την πρώτη μέχρι την τελευταία αράδα: «Πρέπει να είμαστε ΟΛΟΙ εκεί γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι [...] να διασφαλίσουμε τη δημόσια και ιδωτική περιουσία που θα γίνει στόχος των αναρχομπολσεβίκων».

Θα μπορούσε να είναι επιφυλίδα σε κάποια ναυαρχίδα του ελληνικού Τύπου ή άρθρο γνώμης σε μια από τις ιστοσελίδες που ζητούν σε τακτά χρονικά διαστήματα την κατάλυση του συντάγματος για την προάσπιση του νεοφιλελευθερισμού. Ήταν όμως η αγωνιώδης κραυγή της Χ.Α για βοήθεια. Οι «φουσκωτοί» ζητούσαν από γυναικόπεδα και ηλικιωμένους να τους προστατεύσουν. Και επειδή τα γυναικόπαιδα δεν ήρθαν στο ραντεβού, την προστασία ανέλαβαν ισχυρότατες δυνάμεις των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΙΑΣ, που κινούνταν από νωρίς στην περιοχή.

Το μετέωρο βήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς

Του Τάσου  Σταυρόπουλου.*                

   1.     Μια βόλτα στην επαρχία, άδειοι δρόμοι, βενζινάδικα κλειστά  ή με χωρίς καύσιμα, κλειστά ή  με χωρίς πελάτες καταστήματα. Πολλοί δε ψήφισαν, γιατί δεν είχαν ούτε τα εισιτήρια να πάνε στα χωριά τους. Το ποσοστό αποχής μεγαλύτερο στις τελευταίες εκλογές, ψιλά γράμματα ότι ψήφισε το 63%του λαού. Με σύνταξη  ΟΓΑ 360€  καλούνται υπερήλικοι να πληρώσουν χαράτσι για προπολεμικά  πλίνθινα σπίτια, αλλά «κλήθηκαν» να ψηφίσουν  με το φόβο μήπως επιστρέψουν στη δραχμή και χάσουν τα σπίτια τους, ενώ δεν υπάρχει φόβος αν τα χάσουν με € και τους τα κατάσχει το κράτος.

Ο Σύριζα πληρώνει την αμφισημία του

(αμφισημία η [amfisimía] η διπλή σημασία που εμφανίζει στο λόγο μια λέξη, είτε από μόνη της είτε από τη σύνθεση ή τη σύνταξή της).

                                Γιατί έχασε ο Σύριζα;

Του Emiliano Brancaccio.*

Ο Σύριζα, το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς, έχασε τις εκλογές στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν χάθηκε η πρώτη, πραγματική ευκαιρία να δοθεί ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα ενάντια στη μη βιώσιμη κατάσταση της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός κι αν υπάρξουν εκπλήξεις, η αγωνία του ενιαίου νομίσματος να παραταθεί και, μαζί της, τα βάσανα των περιφερειακών κρατών και των κοινωνικών ομάδων που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση.

Τι έμαθε η αριστερά από τη Σύνοδο Κορυφής;

Του Χρίστου Κατσούλα.

Με ουρανομήκεις πανηγυρισμούς υποδέχτηκαν οι θιασώτες της ευρωπαϊκής ενοποίησης την τελευταία Σύνοδο Κορυφής. 

Για μια ακόμα φορά η ΕΕ σώθηκε, οι ηγέτες πήραν γενναίες αποφάσεις, αλλά μέσα τους όλοι μετράνε αντίστροφα μέχρι το καινούριο χαντάκωμα των καινούριων αποφάσεων. Γιατί παρά τα θρυλούμενα η κρίση της Ευρωζώνης είναι βαθιά συστημική και άλυτη, ως Γόρδιος Δεσμός που μπορεί να κοπεί, αλλά δεν μπορεί να λυθεί. Τουλάχιστον όχι ομαλά.

Σε αντίθεση με στελέχη της αριστεράς που είδαν στις πρόσφατες αποφάσεις μια “σοβαρή υποχώρηση της Μέρκελ”, ή πολύ περισσότερο αποφάνθηκαν ότι η “ημέρα θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα των κανόνων του αποτελεσματικού διαπραγματεύεσθαι”, μια ματιά απαλλαγμένη από παραμορφωτικούς φακούς, γεννά τελείως διαφορετικά συμπεράσματα.

Γιατί χαίρεται ο κόσμος;

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ε, όχι! Πρέπει να είναι πολύ διεστραμμένος κανείς για να υποστηρίξει ότι Τετάρτη μάς ξανάρθαν οι Τροϊκανοί, Πέμπτη έδωσαν τις προγραμματικές δηλώσεις στο μεταφραστικό τμήμα του Μεγάρου Μαξίμου και Παρασκευή ο Σαμαράς θα τις εκφωνήσει ελληνιστί στη Βουλή. Σύμπτωση είναι, βρε αδελφέ. Κι αν ο πρωθυπουργός της χώρας, που δεν έχει ακόμη συναντήσει τη Μέρκελ και τον Ολάντ, συνομιλεί ως ίσος προς ίσον με τους υπαλληλίσκους της διεθνούς τοκογλυφίας, αντί να τους παραπέμψει στους υφισταμένους των κ.κ. Στουρνάρα και Χατζηδάκη, ε αυτό δεν το λες δουλικότητα, ευγένεια το λες και σεβασμό στην παράδοση του Ξένιου Δία. Νισάφι πια!

16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ 6, 7 και 8 Ιουλίου στο Πάρκο Γουδί

«Όταν η επίθεση δεν έχει όρια, η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα!»

Στις μέρες του Έβρου και της Αμυγδαλέζας... Το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της Αθήνας ανοίγει τις πύλες του σε δύσκολους καιρούς. Σε καιρούς βαθιάς κρίσης, δημιούργημα των «από πάνω», που πιέζουν μέχρι συνθλίψεως τους «από κάτω» να πληρώσουν γι’ αυτήν. Μαζί με το ξερίζωμα της ζωής μας, γινόμαστε μάρτυρες της βαρβαρότητας των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης, της ντροπής του Τείχους, της θηριωδίας των πογκρόμ, της ανόδου της ναζιστικής Ακροδεξιάς και των ρητορειών του μίσους, της έξαρσης ενός ρατσιστικού δημόσιου λόγου. Μετανάστες στοχοποιούνται συλλήβδην ως «εγκληματίες», ιερόδουλες ως «μολυσμένες» και όλοι μαζί, οι πιο ευάλωτοι απ’ τους ευάλωτους, χαρακτηρίζονται διά στόματος υπουργών «υγειονομικές βόμβες επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία». Το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, η μεγαλύτερη γιορτή αλληλεγγύης και ισότιμης συνύπαρξης της πόλης, λέει «όχι» στη ρατσιστική βία, στη δημόσια διαπόμπευση και στην επιχειρούμενη απαξίωση τόσο των μεταναστών/ριων όσο και των ντόπιων.

Πρώτα οι απολύσεις και ύστερα... βλέπουμε

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Είμαι βεβαία πως η ελληνική κυβέρνηση θα έχει λαμπρά αριθμητικά στοιχεία να μας παρουσιάσει. Ανυπομονώ να δω τι έχει πράξει τους τελευταίους μήνες για να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα». Ποιος είπε ότι η Λαγκάρντ δεν έχει χιούμορ; Αν δεν είχε, μάλλον δεν θα έδινε αυτή την απάντηση στο ερώτημα του τηλεοπτικού δικτύου CNBC για το τι ακριβώς θα κάνει από αύριο η τρόικα στην Αθήνα και αν σκοπεύει να επαναδιαπραγματευτείσημεία του «μνημονίου».

Στο... σοβαρό μέρος της απάντησής της, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είπε: «Ουδεμία διάθεση έχω να διαπραγματευθώ και να αναδιαπραγματευτώ. Διάθεση έχουμε να βρούμε τα δεδομένα».