Τι σχέση έχει η επιστράτευση των απεργών του Μετρό, με τα εργασιακά δικαιώματα των υπολοίπων εργαζομένων;

Του Στάθη Κατσούλα.

Ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετούσε η απεργία στο Μετρό; Ποιους είχε (ή έπρεπε να είχε) μαζί της και ποιους απέναντι;

Δεν θα σταθούμε σε ότι εκστομίστηκε από πλευράς των ΜΜΕ: Οι απεργοί απεργούσαν και πληρώνονταν. Οι απεργοί ήταν πελατειακά βύσματα παλαιότερων κυβερνήσεων. Οι απεργοί ήταν μια συντεχνία και ζητούσαν να εξαιρεθούν από το ενιαίο μισθολόγιο. Οι απεργοί τουλάχιστον έχουν δουλειά ενώ τόσοι άλλοι είναι άνεργοι.

Ποιος χώρος που δίνει έναν αγώνα δεν τα έχει ξανακούσει; Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα; Οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία; Οι λιμενεργάτες; Οι αγρότες; Οι εκπαιδευτικοί;

Στην περίπτωσή μας, τα έχουμε ακούσει ξανά. Τελευταία φορά, στη μεγάλη απεργία των δασκάλων το 2006. Και τι δεν ακούσαμε: Πως οι εκπαιδευτικοί είναι διπλοθεσίτες γιατί κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα. Πως δουλεύουν τέσσερις ώρες τη μέρα και αυτό είναι άδικο για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Πως είναι μόνιμοι και αυτό είναι άδικο για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Πως τα σχολεία είναι κλειστά και αυτό είναι άδικο για τους γονείς.

Μάχες που δε θα δοθούν, είναι από χέρι χαμένες…

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

"Το μόνο εφικτό για τις καθεστωτικές δυνάμεις, είναι να καθοριστεί η συμπεριφορά του κόσμου από τον ‘’τρόμο του χειρότερου’’. Αυτός υποτίθεται ότι παραμονεύει σε οποιαδήποτε πορεία εκτός αυτού που θεωρείται κακό και άδικο, αλλά γνωστό και κανονικό. Έξω από τη Μέρκελ που όλοι βρίζουν, αλλά μπορούν και να βλέπουν, τους κρατικοδίαιτους, αλλά γνωστούς, καπιταλιστές της φοροκλοπής και των σκανδάλων, των αντιπαθέστατων, αλλά τακτικών στο ραντεβού των 8, ανθρωποειδών του ΜΕΓΚΑ, των καταγέλαστων, αλλά με ονοματεπώνυμο, πολιτικών υπηρετών της τρόικας που παρελαύνουν στη Βουλή τσιρίζοντας, ποιες βόμβες και ποιά τέρατα άραγε μας περιμένουν;"

Αδιάβατη πλέον η Αθήνα. Κίνδυνος θάνατος για τους φιλήσυχους πολίτες και οικογενειάρχες. Βόμβες στη μια γωνία, καλάσνικοφ στην άλλη. Κτίρια ανατινάσσονται μέσα στις φλόγες. Οι επιχειρήσεις, ιδιωτικές και δημόσιες βρίσκονται στο έλεος αδίσταχτων συνδικαλιστών. Η δημοκρατία, η τάξη, η κανονικότητα, είναι σε κίνδυνο. Αν αυτά συμβαίνουν στις τηλεοράσεις μας και στα πολεμικά ανακοινωθέντα της ΝΔ και της κυβέρνησης, ποιος ξέρει τι άλλο εξυφαίνεται πίσω από τις πλάτες μας;

Η στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στους απεργούς του ΜΕΤΡΟ, σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίστηκε σαν άμυνα της θεσμοθετημένης δημοκρατίας.

Τι αποκρυσταλλώνεται αλήθεια στην πολιτική αντιπαράθεση το τελευταίο διάστημα; Για την ΝΔ, αποκαλύπτεται η σκοτεινή διασύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με πρακτικές βίας, αλλά και τρομοκρατικών ενεργειών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για αστόχαστη εκτροπή της ΝΔ από τους κανόνες μιας έντιμης κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης, διολισθαίνοντας σε πρακτικές συκοφάντησης και προβοκάτσιας σε βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ΚΚΕ, καταγγέλλει μια ‘’στημένη’’ αντιπαράθεση, στο πλαίσιο ενός νέου δικομματικού παιγνίου.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Μονόδρομος για τη φτωχομεσαία αγροτιά ο ξεσηκωμός ενάντια σε κυβέρνηση και ΕΕ

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ:

- ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΑΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ

- ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ

-ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ.

Οι φτωχομεσαίοι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με την συντονισμένη αντιαγροτική επίθεση του τρίτου Μνημονίου, της ΕΕ (νέα ΚΑΠ 2014-2020) και του μαύρου μετώπου της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Επίθεση καταιγιστική και πολύπλευρη:

α. Στο αγροτικό εισόδημα: Με την υπερδιόγκωση του κόστους παραγωγής με το πανάκριβο πετρέλαιο, τις μεγάλες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και σε όλα τα καλλιεργητικά μέσα και εφόδια, τη μείωση της επιστροφής ΦΠΑ από 11% σε 6%. Με τις χαμηλές τιμές των προϊόντων στους αγρότες ενώ την ίδια ώρα ο εργαζόμενος αγοράζει πανάκριβα λόγω της διπλής ληστείας μεγαλεμπόρων – μεσαζόντων. Με το χτύπημα της ντόπιας παραγωγής από τις τεράστιες εισαγωγές ομοειδών προϊόντων (3 δις. ευρώ το χρόνο). Με τη διάλυση των Συνεταιρισμών με τον νόμο Σκανδαλίδη, με τους χιλιάδες απλήρωτους συνεταιριστικούς υπαλλήλους. Με το ξεπούλημα της Α.Τ.Ε. και των θυγατρικών της βιομηχανιών (π.χ. ΔΩΔΩΝΗ, ΕΛΒΙΖ, ΣΕΚΑΠ κ.α.). Οι παραγωγοί μένουν απλήρωτοι από τους βιομήχανους-μεγαλεμπόρους και από τον ΕΛΓΑ για τις ζημιές στην παραγωγή.

Αναβλήθηκε η δίκη των αγωνιστών του ΠΑΜΕ (ΒΙΝΤΕΟ)

Κατέρευσε το καταγορτήριο περί φθοράς δημόσιας περιουσίας 

Αναβλήθηκε η δίκη των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ για τις 12 Φλεβάρη. Όλοι οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. 

Οι συγκεντρωμένοι, που βρίσκονταν από το πρωί έξω από τα Δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων δέχτηκαν την απόφαση με χειροκροτήματα και συνθήματα. 

Χιλιάδες εργαζόμενοι βρέθηκαν στο πλευρό των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και με μαχητικά συνθήματα, σε όλη τη διάρκεια της αναμονής της δίκης, απαιτούσαν την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Οι διαδηλωτές έφτασαν στο χώρο της πρώην Σχολής Ευελπίδων με πορεία, που είχε καλέσει το ΠΑΜΕ και που ξεκίνησε λίγο μετά τις 8 το πρωί από το Πεδίο του Άρεως.

Λίγο πριν τις 9 πμ έφτασε στα Δικαστήρια το λεωφορείο της ΕΛ.ΑΣ. με τους συλληφθέντες συνδικαλιστές και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, λόγω του συγκεντρωμένου πλήθους, οι αστυνομικές δυνάμεις να τους οδηγήσουν στο εσωτερικό των δικαστηρίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συγκεντρωμένοι βρίσκονταν αρκετά ψηλά στο ύψος της οδού Ευελπίδων και είχαν κλίσει σχεδόν, με τον όγκο τους, την κεντρική είσοδο των δικαστηρίων, πράγμα που ανάγκασε και τις δυνάμεις των ΜΑΤ να απομακρυνθούν από την είσοδο των δικαστηρίων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΤΟ ΠΡΩΪ - Στο αυτόφωρο οδηγούνται οι 35

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΤΟ ΠΡΩΪ - 

Στο αυτόφωρο οδηγούνται οι 35 

Ο εισαγγελέας παρέπεμψε τους 35 συλληφθέντες εργαζόμενους στο αυτόφωρο για αύριο Πέμπτη.

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη να δόσει μαχητική απάντηση με συγκέντρωση στις 8 το πρωί στο πεδίο του Αρεως. Καλεί την εργατική τάξη να αντισταθεί στην τρομοκρατία της κυβέρνησης.

Οι κατηγορίες που έχουν απαγγελθεί από τον εισαγγελέα είναι: παραβίαση οικιακής ειρήνης και διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς.

Δελτίο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επίθεση στους αγωνιστές του ΠΑΜΕ

Συγκρούσεις μελών του ΠΑΜΕ και ΜΑΤ (Βίντεο)

«Τα ύστερα του κόσμου» -που θα έγραφε και ο Ν. Καζατζάκης- παρακολουθήσαμε σήμερα βλέποντας μέλη του ΠΑΜΕ να συγκρούονται σώμα με σώμα με τις δυνάμεις καταστολής. Επίσης εντύπωση μας έκανε το ότι ακούσαμε μέλη του ΠΑΜΕ να φωνάζουν ρυθμικά και συνεχόμενα το σύνθημα «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».

Το βίντεο που παραθέτουμε είναι απ’ την τηλεόραση του Αλφα. Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι μακάρι τα μέλη του ΚΚΕ να σταματήσουν να έχουν σαν ευαγγέλιο την αστική νομιμότητα και τέτοιες ενέργειες, όπως σήμερα, να τις επαναλαμβάνουν και να τις εντείνουν. 

ΠΑΜΕ: "Τα ΜΑΤ έσπασαν το γραφείο Βούρτση" - ΚΚΕ: "Επικινδύνως προβοκάτορας ο υπουργός Εργασίας' (2 Βίντεο)

Αλαβάνος: Η ΝΔ έχει κομματικό αλλά όχι ιδεολογικό αντίπαλο

Σοβαρές αιχμές κατά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα αφήνει με συνέντευξή του στο Real.gr ο πρώην Πρόεδρος του κόμματος Αλέκος Αλαβάνος, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι «ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τόσο μεγάλη η πολιτική απουσία της Αριστεράς».

«Παρά το ότι ένα κόμμα αριστερής καταγωγής είναι στην κυβέρνηση, παρότι άλλο κόμμα αριστερής καταγωγής είναι αξιωματική αντιπολίτευση, ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τόσο μεγάλη η πολιτική απουσία της αριστεράς. Αυτό είναι το μεγάλο παράδοξο», επισημαίνει χαρακτηριστικά, ενώ τονίζει ότι ο ξένος παράγοντας προχωρά στην ανασύσταση του δικομματισμού με διαφορετικούς παίκτες.

Η αγροτιά στους δρόμους -ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ

Η ακροδεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει το δρόμο της ευθείας σύγκρουσης με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, για να μπορέσει να εφαρμόσει την αντιλαϊκή πολιτική Ε.Ε. και Δ.Ν.

Μετά την επίταξη στις απεργιακές κινητοποιήσεις στο ΜΕΤΡΟ και την κήρυξη των απεργιών στις συγκοινωνίες «παράνομων και καταχρηστικών», καταργεί το δικαίωμα των αγροτών να βγούν στην εθνική οδό και να διεκδικήσουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματά τους.

Καταργεί στην ουσία το δικαίωμα στον αγώνα μιας αγροτιάς που στοχοποιείται με το Μνημόνιο 3 του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.ΤΤο Μνημόνιο Νο 3 του μαύρου μετώπου στοχοποιεί τους αγρότες και καταργεί:
- Την 13η και 14η σύνταξη.
- Μειώνει την επιστροφή του ΦΠΑ και του φόρου πετρελαίου.
- Αυξανει τις εισφορές στον ΕΛΓΑ και ΟΓΑ
- Επιβάλλει φορολογία επί του τζίρου από το 1ο ευρά καθώς και στα αγροτεμάχια.
- Διαλύει ξεπουλάει οτιδήποτε κρατικοσυνεταιριστικό υπάρχει στην αγροτική
παραγωγή (Εργοστάσια Ζάχαρης, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ, ΑΓΡΟΤΙΚΗ κλπ. στο
ντόπιο και ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Όλοι στην Απεργία της 31 Γενάρη ! Κάτω η κυβέρνηση των μνημονίων και της επιστράτευσης

Όλοι στην Απεργία της 31 Γενάρη ! Κάτω η κυβέρνηση των μνημονίων και της επιστράτευσης

Τελικά «η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κατεστάλη!», όπως έλπιζαν η άθλια συγκυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της.

Η απόφαση για επιστράτευση στο Μετρό γέμισε με οργή - και όχι φόβο – όλους τους εργαζόμενους. Η φωτιά της αντίστασης απλώνεται από τις συγκοινωνίες σε μια σειρά χώρους που κατεβαίνουν σε νέα απεργία.

Στις 31 Γενάρη μέχρι τώρα καλούν στην απεργία οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, στη ΔΕΗ, στον ΟΣΕ, στα καράβια, στις συγκοινωνίες και η ΑΔΕΔΥ καλεί σε 3ωρη στάση εργασίας.

Εμπρός να την κάνουμε αφετηρία για να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε απεργιακά ενάντια στις επιθέσεις, τα Μνημόνια και την τρομοκρατία.

Όλες και όλοι στην απεργία στις 31/1

Πηγή:ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πόσο απέχουν τα Σεπόλια από τη Νέα Υόρκη;

Του Χρίστου Κατσούλα

“Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι η κλιμάκωση της έντασης και της κοινωνικής σύγκρουσης”, δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας από την Αμερική. 

Πρόκειται για το πιο ήπιο δείγμα δηλώσεων εξευμενισμού που περίσσεψαν από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης τις τελευταίες μέρες. Υπήρξαν και άλλες, πολύ χειρότερες: “Στα χνάρια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ” γράφει για τον Ομπάμα η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του Σύριζα. 

“Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί;” αναρωτήθηκε ο Α.Τσίπρας. Συμπλήρωσε αναφερόμενος στις σχέσεις ΗΠΑ - Ελλάδας: “Πιστεύουμε ότι στην εξωτερική πολιτική υπάρχει συνέχεια και συνέπεια”. Ενώ κλιμάκωσε τα μαθήματα οικονομίας και νομισματικής με τη μνημειώδη δήλωση ότι “το ευρώ είναι το εθνικό μας νόμισμα”. Ευτυχώς δεν ακούσαμε κάτι για τη “δημιουργική καταστροφή” του καπιταλισμού ή για το “αόρατο χέρι της αγοράς”.

Το πρόβλημα δεν είναι απλά οι άτυχες, ανιστόρητες, και σε ένα βαθμό προκλητικές για την ιστορία της Αριστεράς, δηλώσεις. Το πρόβλημα είναι η πολιτική που τις γεννά.

Η Αξιοπρέπεια των Απεργών και η Αλληλεγγύη μας θα νικήσει τον κυβερνητικό ολοκληρωτισμό

ΑΝΤΑΡΣΥΑ:Η Αξιοπρέπεια των Απεργών και η Αλληλεγγύη μας θα νικήσει τον κυβερνητικό ολοκληρωτισμό

Οι εργαζόμενοι του Μετρό και των συγκοινωνιών δίνουν έναν αγώνα για όλους μας! Γιατί υπεράσπισαν και υπερασπίζουν με αποφασιστικότητα και με το κεφάλι ψηλά αυτό που παίρνουν από όλους μας! Τους μισθούς και τις συλλογικές μας συμβάσεις. Το δικαίωμα στον αγώνα. Τα δημόσια αγαθά (δωρεάν παιδεία, υγεία, συγκοινωνία) που τα ξεπουλάνε μισοτιμής στα αρπακτικά που ονομάζουν «επενδυτές» και τους νόμιμους ληστές που τους λένε «τραπεζίτες». Την ίδια μας την ζωή.

Η κυβέρνηση δεν θα βγει νικητής από αυτήν την αναμέτρηση, αλλά βαθιά πληγωμένη. Χρησιμοποιεί την επιστράτευση για να τσακίσει έναν αγώνα. Έδειξε το αποκρουστικό της πρόσωπο. Έχουν αποφασίσει να κυβερνήσουν με «στρατιωτικό νόμο» αλλά δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να γιγαντώνουν το μίσος του κόσμου της δουλειάς. Οι αγώνες μας θα τους πνίξουν! Δεν μπορούν να επιστρατεύσουν έναν ολόκληρο λαό! Και σε όσο περισσότερους κλάδους το επιχειρούν τόσο μεγαλώνουν τις στρατιές που θα τους ανατρέψουν! 

Κοινοβουλευτική χούντα κατά εργατικών αγώνων

Του Γιάννη Ελαφρού

Ο αποφασιστικός αγώνας ενός πρωτοβάθμιου σωματείου και το ξεβράκωμα της κυβέρνησης.

Αντεπίθεση του κινήματος με άλλου τύπου εργατικούς αγώνες, πολιτικά και κινηματικά ανατρεπτικούς!

Νέρωνες με γραβάτα μοιάζουν ο Σαμαράς, ο Χατζηδάκης («της Ετζίαν το τσιράκι», όπως φώναζαν οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή), ο αδέξιος «ψηφιακός Γκέμπελς» Κεδίκογλου και το υπόλοιπο επιτελείο του Μαξίμου, καθώς πανηγυρίζουν για τους επιταγμένους συρμούς που κινούνται σε μετρό και ηλεκτρικό. Νομίζουν ότι τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα της κοινοβουλευτικής χούντας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ σβήνουν φωτιές, αλλά στην πραγματικότητα «ανάβουν μικρές πυρκαγιές, χιλιάδες μικρές πυρκαγιές» που μπορούν να πυρπολήσουν την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους. Δεν είναι μόνο οι απεργίες σε όλες τις συγκοινωνίες που ξέσπασαν την Παρασκευή μετά την απόφαση για πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων σε μετρό, ηλεκτρικό και τραμ. 

Αλλά και η συνειδητοποίηση από ένα διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος ότι ακόμα και για την παραμικρή ρωγμή, τον κλονισμό και πολύ περισσότερο την ανατροπή της ισοπεδωτικής επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, απαιτούνται άλλου τύπου εργατικοί αγώνες, πολιτικά και κινηματικά ανατρεπτικοί, συντονισμένοι και νικηφόροι, πέρα από το αγωνιστικό νεκροταφείο των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. 

Έξοδος από την κρίση ή η τελική φάση της ελληνικής τραγωδίας;

Του Σταύρου Μαυρουδέα

Μετά την απόφαση της ΕΕ (Νοέμβριος 2012) – μετά από σκληρά ενδοϊμπεριαλιστικά παζάρια αλλά και εκβιασμούς προς την Ελλάδα – για εκταμίευση της δόσης των 31.5 δις αλλά και την πρόσφατη (Ιανουάριος 2013) εύκολη έγκριση της επόμενης δόσης των 9.5 δις, τα κυβερνητικά και συστημικά κέντρα επιδίδονται σε μία μανιασμένη προπαγανδιστική εκστρατεία να μας πείσουν ότι είναι ορατή η έξοδος από την κρίση. 

Υποστηρίζεται ότι επιτέλους (μετά από τρία Μνημόνια και αρκετές αναθεωρήσεις τους, σωρευτική μείωση του ΑΕΠ κατά 21% σε τρία χρόνια και ραγδαία καταβαράθρωση του επιπέδου ζωής των εργαζόμενων) το Μνημόνιο επιτυγχάνει. Ιδιαίτερα προβάλλεται ότι μειώνονται (α) περισσότερο από το προβλεπόμενο το δημοσιονομικό έλλειμμα και (β) το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών τρεχουσών συναλλαγών. Έτσι ζητείται από το λαό να υπομείνει τις θυσίες που έχει κάνει (και να δεχθεί και άλλες που αναγκαστικά θα χρειασθούν όσο και αν διαψεύδονται δια κυβερνητικών χειλέων).

Πρόκειται για μία άθλια κυβερνητική και συστημική (είναι χαρακτηριστική η συμπόρευση ακόμη και «αντι-μνημονιακών ΜΜΕ) γκαιμπελική προπαγάνδα. Είναι χαρακτηριστική η απάτη όσον αφορά το πρωτογενές έλλειμμα. Αρχικά παρουσιάσθηκαν με πηχυαίους τίτλους τα στοιχεία του 10μήνου Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2012 όπου εμφανιζόταν για πρώτη φορά πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 2,3 δισ. ευρώ. Μόλις μερικές μέρες μετά, με πιο σεμνούς τίτλους, παρουσιάσθηκαν τα συνολικά στοιχεία για το 2012 όπου βέβαια το πρωτογενές έλλειμμα ήταν 3.5 δις!!!

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η κυβέρνηση των εχθρών του λαού δεν μπορεί να σταματήσει τους αγώνες.

-Όχι στην ποινικοποίηση της απεργίας στις αστικές συγκοινωνίες. 

-Η κυβέρνηση των εχθρών του λαού δεν μπορεί να σταματήσει τους αγώνες.

Εχθρική ενέργεια της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη ενάντια στο λαό είναι η κήρυξη της απεργίας στις αστικές συγκοινωνίες σαν παράνομης. Στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό που επιβάλλουν προσπαθούν να βγάλουν στην παρανομία των αγώνων των εργαζομένων για σώσουν το ψωμί, τη δουλειά και την αξιοπρέπειά τους.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, οι ένοχοι για την υποβάθμιση των αστικών συγκοινωνιών που έχουν μετατραπεί σε καθημερινή ταλαιπωρία για την κοινωνία, δεν δικαιούνται να μιλάνε στο όνομα των επιβατών. Οι επιβάτες εξάλλου είναι οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και οι άνεργοι που είναι θύματα της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Πέντε ερωτήματα προς τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς

Του Γιώργου Ρούση

Οι καιροί είναι κρίσιμοι και οι αρνητικές εξελίξεις – ραγδαία ένταση της ρεφορμιστικής ενσωμάτωσης από τη μια, και του σεχταρισμού από την άλλη- στα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς δεδομένες.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι πια δυνατόν στο όνομα της διατήρησης των μικρόκοσμων μας – απόρροια και αυτή της διάβρωσης μας από την κυρίαρχη ιδεολογία -οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς να μην βρίσκουν το κοινό τους τόπο για να συγκροτήσουν ένα πολιτικό πόλο με αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικο-δημοκρατικό και λαϊκό-πατριωτικό (όπως το προσδιόριζε ο Γκράμσι) περιεχόμενο, που αγωνιωδώς αναμένουν και απαιτούν χιλιάδες ενταγμένοι και ανένταχτοι αγωνιστές της αριστεράς.

Άμεσα λοιπόν, και δίχως υπεκφυγές καλούνται να απαντήσουν στα παρακάτω πέντε ερωτήματα.

Ερώτημα πρώτο: που αφορά στις δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστικές. Θεωρούν ή όχι αναγκαία την ύπαρξη ενός πολιτικού υποκειμένου, δηλαδή ενός πραγματικού κομμουνιστικού κόμματος της σύγχρονης εργατικής τάξης , ή αρκούνται μόνον στο λαϊκό κίνημα; Και αν ναι μήπως έφτασε η ώρα να προχωρήσουμε θαρραλέα στη συγκρότηση του;

Κυβερνητική φασιστική απειλή

Του Γ. Δελαστίκ 

Ξαναχτύπησαν οι ασφαλίτες νύχτα τα κουδούνια χιλιάδων σπιτιών – αυτή τη φορά για να επιδώσουν φύλλα πορείας πολιτικής επιστράτευσης απεργών στα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι για να συλλάβουν τους πολίτες που μένουν εκεί και να τους οδηγήσουν κρατούμενους στα γήπεδα κατ’ εντολήν κάποιας στρατιωτικής χούντας πραξικοπηματιών. 

Η δημοκρατικότατα εκλεγμένη «χούντα» του δεξιού Σαμαρά και των δεκανέων Βενιζέλου και Κουβέλη αρκείται για την ώρα στην καταναγκαστική εργασία των εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων χωρίς σχεδόν αμοιβή. Άλλωστε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, τους «ανυπότακτους» της πολιτικής επιστράτευσης τους δικάζουν και τους καταδικάζουν σε τουλάχιστον τρεις μήνες φυλακή τα πολιτικά δικαστήρια και όχι τα έκτακτα στρατοδικεία!

Δεν είναι όμως μόνο ή κυρίως το εξόφθαλμα αντισυνταγματικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης απεργών (το Σύνταγμα το προβλέπει σε περιπτώσεις εθνικής άμυνας, φυσικών καταστροφών, κινδύνων για τη δημόσια υγεία) αυτό που μας προκαλεί ανησυχίες για τις προθέσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, των δοσίλογων πολιτικών κομμάτων που υλοποιούν τις εντολές των Γερμανών επικυρίαρχων και δρουν ως σύγχρονη εκδοχή της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου. Η συστηματική οικοδόμηση ενός όλο και πιο αυταρχικού κράτους που φλερτάρει με την ιδέα του ολοκληρωτισμού συνάγεται και από άλλα γεγονότα. Λιγότερο ίσως θεαματικά, αλλά πολύ σοβαρά σε πολιτικό συμβολισμό.

Μόλις αρχίσαμε...

Πιστεύουν, ότι κατάφεραν να πάρουν ένα «κάστρο». 

Είναι άραγε τόσο αφελείς; 

Δεν κατάλαβαν, ότι εξόργισαν όλους τους εργαζόμενους, όλους όσους έπληξαν με τα μέτρα τους; 

Δεν γνωρίζουν, πως δουλεία με τη χρήση βίας, τα όπλα, τη φυλακή, δεν έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα; 

Ότι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό επ’ αόριστο και σε όλους; 

Φυσικά το ξέρουν. Η μάχη είναι αλλού. Στοχεύουν το ηθικό του κόσμου.Θα κάνουν τα πάντα για να απελπίσουν τους φτωχούς, να δείξουν ότι είναι τάχα δυνατοί, ότι μας σώζουν και διάφορες τέτοιες τρίχες.

Η ουσία είναι όμως μια ξεκάθαρη νίκη των εργαζομένων. Όχι γιατί «εξανάγκασαν» τους υπηρέτες της Τρόικας να φανούν κακοί με τη χρήση βίας. Τους ξέρουμε όλοι, τι κουμάσια είναι. Η νίκη βρίσκεται αλλού και είναι ουσιαστική: Το Μαξίμου δεν θέλει απεργίες, γιατί δίνει εξετάσεις σε ξένους και είναι ανίκανο να κάνει οτιδήποτε. Έχουν διαλύσει τα πάντα κι αυτό γυρνά εις βάρος τους σε γενικευμένη σύγκρουση. 

Οι ύαινες που δίνουν διαταγές, θορύβησαν πολύ από την αντίσταση μιας ομάδας εργατών. Ο σαμάρας ποτέ δεν τράβαγε, τώρα όμως βαδίζει τρέχοντας στο δρόμο του ΠΑΣΟΚ, έγινε ήδη βαρίδι. 

«Ουδείς εξαιρείται» από την γκιλοτίνα!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

ΤροϊκομΜΑΤισμός

Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:

«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!

Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!

• Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που... «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αύριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα... «το λέει ο νόμος»!

Οταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.

ΜΕΤΡΟ: Όταν τραγουδάνε οι δρόμοι, υπάρχει ελπίδα

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Ολόκληρος ο πρωθυπουργός βγήκε μέσα στη βροχή για να ανακοινώσει την επίταξη των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ. Δεν είναι και απλό πράγμα. O πολύς κύριος Σαμαράς ούτε που πάτησε στο ‘’ναό της δημοκρατίας’’, στη Βουλή, όταν γινόταν συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ. Άφησε τότε ένα θλιβερό Βενιζέλο να βγάλει τα μάτια του. Αλλά τώρα ο εχθρός λαός είναι προ των πυλών και είναι πιο επικίνδυνος φαίνεται από τους κοινοβουλευτικούς διαξιφισμούς που λύνουν τις διαφορές με χαρτάκια σε κάλπες.

Είχε προηγηθεί ο Υπουργός Μεταφορών για να υπερηφανευτεί ότι αυτός πρότεινε την επιστράτευση. Και αυτό έχει τη σημασία του. Τόσες και τόσες φορές, οι υπουργοί ούτε που πατάνε στη Βουλή, για να απαντήσουν σε επερωτήσεις βουλευτών που τους αφορούν άμεσα. Και αποκρίνονται στους ελαχιστότατους παρόντες, οι ορντινάτσες τους και οι τοίχοι. Αλλά τώρα, το θέμα ήταν σοβαρό, τα ερωτήματα τα έθεταν εργάτες με συλλογικό τρόπο. Έπρεπε λοιπόν ο εθνικός ήρωας που κατάφερε να χαρίσει την Ολυμπιακή στο Βγενόπουλο, να βγει στο κυνήγι της κατουρημένης ποδιάς.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ:Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ! Το κυβερνητικό πραξικόπημα δεν θα περάσει, οι απεργοί στο μετρό θα νικήσουν

Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη έδειξε το κυνικό αντιδραστικό αντεργατικό της πρόσωπο, διατάσσοντας την επίταξη των ηρωικών απεργών του μετρό. Στόχος είναι να καταστήσει όλους τους εργάτες και εργαζόμενους δούλους, με μισθούς – ψίχουλα χωρίς συλλογικές συμβάσεις, και τις δημόσιες συγκοινωνίες διαλυμένες για να ξεπουληθούν στους ιδιώτες. Κυβερνούν πια με αλλεπάλληλα ωμά πραξικοπήματα, από τις Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στους ΟΤΑ μέχρι την επίταξη στις συγκοινωνίες.

Τώρα δεν χρειάζονται πολλά λόγια! Ο καθένας θα διαλέξει στρατόπεδο!
Είτε θα περάσουν τα αντεργατικά τανκς του μνημονίου, είτε θα νικήσουν οι απεργοί του μετρό και των συγκοινωνιών και θα μπούμε σε τροχιά ανατροπής της φασίζουσας επίθεσης της κυβέρνησης, της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ!Η νίκη των απεργών στις συγκοινωνίες θα είναι νίκη όλων των εργαζομένων!

Αριστερή Συσπείρωση: Οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ και τις Συγκοινωνίες μπορούν να νικήσουν

Οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ και τις Συγκοινωνίες μπορούν να νικήσουν 

Με την κλιμάκωση του αγώνα, το συντονισμό και την αλληλεγγύη! 

Η Αριστερή Συσπείρωση εκφράζει την ολόπλευρη υποστήριξη και αλληλεγγύη στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς και σε κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το ψωμί και την αξιοπρέπεια του. Η τρόικα εσωτερικού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, πρέπει να πάρει πόδι από τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία. 

Η δολοφονική κυβερνητική πολιτική δεν έχει κανένα όριο. Στοχεύει τα μεροκάματα, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, κάθε λαϊκή κατάκτηση κάθε κοινωνικό δικαίωμα. 

Με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία προσπαθεί να στρέψει την κοινωνία ενάντια στους απεργούς. Είναι μια μάχη που δεν πρέπει να την κερδίσουν. Ο αγώνας των απεργών είναι και αγώνας όλης της κοινωνίας, είναι αγώνας κάθε εργαζόμενου. 

Είναι αγώνας ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα 

Είναι αγώνας ενάντια στην κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων 

Είναι αγώνας για δημόσιες συγκοινωνίες 

Είναι αγώνας ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό, την καταστολή, τον φασισμό

Γιώργος Κατρούγκαλος: "Στην Ελλάδα λειτουργεί... παρασύνταγμα"

Καταργείται η Βουλή, ανοίγει ο δρόμος για τη Χρυσή Αυγή - Υπεύθυνος και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για την προστασία του Συντάγματος. 

Συνέντευξη στον Μάριο Διονέλλη

Για ουσιαστική κατάργηση της Βουλής και για παράδοση της νομοθετικής εξουσίας στην τρόικα και στο Εurogroup μιλά στον Δρόμο ο Γιώργος Κατρούγκαλος, συνταγματολόγος, καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Τονίζει πως αυτή τη στιγμή εισάγονται μια σειρά από «παράλληλες» με το Σύνταγμα διατάξεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των πολιτών και παραλληλίζει την περίοδο αυτή με σκοτεινά χρόνια της ελληνικής Ιστορίας. 

Επισημαίνει πως η καταπάτηση του Συντάγματος δίνει χώρο σε αντικοινοβουλευτικές στοχεύσεις και χαρακτηρίζει… χρυσή εφεδρεία του συστήματος τη Χρυσή Αυγή. Μιλά, επίσης, για την ανάγκη νέου Συντάγματος με περισσότερες εξουσίες στους πολίτες, που θα κατακτηθούν όμως με την ανατροπή των συσχετισμών όχι μόνο στη Βουλή, αλλά κυρίως στην κοινωνία.

Όλοι στην συγκέντρωση Αλληλεγγύης - Αμαξοστάσιο Σεπόλια Μετρό Τετάρτη 5 μμ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
-ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ
-ΚΑΤΩ Η ΤΡΙΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ / ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ.
-Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ, ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
-ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ, ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΣΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ.

Η κήρυξη της απεργίας των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς ως παράνομη δείχνει με τον πλέον σαφή τρόπο την πρόθεση της κυβέρνησης, να καταστείλει κάθε αγώνα που δεν εγκλωβίζεται στα όρια της ελεγχόμενης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, κάθε μάχης που βάζει μπροστά τις ανάγκες των εργαζόμενων, απέναντι στην πολιτική της εξαθλίωσης και της φτώχειας.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός της υπόκλισης στην Τρόικα και το κεφάλαιο, επιδιώκει να περιθωριοποιήσει τον δίκαιο απεργιακό αγώνα στις συγκοινωνίες, με πρόσχημα την "ταλαιπωρία των επιβατών". Για να προλάβει το τσουνάμι της κοινωνικής οργής που θα σαρώσει την κυβέρνηση και την πολιτική της, δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν τη βια, το ψέμα και την υποκρισία.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Συμπαράσταση στους εργαζομένους του Μετρό

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει την απεργία και την μαχητική στάση των εργαζόμενων στο Μετρό ενάντια στις νέες βάρβαρες περικοπές στις αποδοχές τους μέσω της υπαγωγής τους στο "ενιαίο μισθολόγιο" φτωχολόγιο.

Ο αγώνας τους είναι παράδειγμα για όλους τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι αγώνας ενάντια στην φτώχεια και την υποταγή. Αγώνας υπερηφάνειας ενάντια στα υπόγεια παζάρια και την συναλλαγή των δήθεν "εξαιρέσεων" με την οποία άλλες συνδικαλιστικές ηγεσίες κρατούν καθηλωμένουυς τους εργαζόμενους παίζοντας το παιγνίδι της κυβέρνησης και της τρόικα!

Έκρηξη του αυταρχισμού και Αριστερά

Του Δημήτρη Σαραφιανού

Το τελευταίο χρονικό διάστημα αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ή ακόμα και ώρα με την ώρα ότι η ακύρωση των κοινωνικών κατακτήσεων, ο νέος εργασιακός μεσαίωνας, πηγαίνει χέρι-χέρι με την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής.

Την ώρα μόνο που γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι νωπές οι ειδήσεις της ρατσιστικής δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα από τους νεοναζί (με εμφανή μάλιστα τον διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης των υπόπτων από την αστυνομία σε σχέση με τους αντιφασίστες διαδηλωτές που είχαν συλληφθεί, βασανισθεί και διαπομπευθεί από τη ΓΑΔΑ), οι συλλήψεις των φοιτητών στην Κέρκυρα, οι δίκες εναντίον των φοιτητών που είχαν συλληφθεί στις διαδηλώσεις της 12ης Φλεβάρη 2012 στη Θεσσαλονίκη, οι δίκες εναντίον των κτηνοτρόφων στα Γιάννενα, οι διώξεις των διαδηλωτών ενάντια στα διόδια σε όλη την Ελλάδα, οι επιθέσεις ενάντια στο 18 Άνω (που όπως και σε κάθε πλέον περίπτωση πειθαρχικής στοχοποίησης δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να οδηγήσει στην εξόντωση της υποχρεωτικής αργίας), οι προσαγωγές Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών που διαμαρτύρονταν έξω από την τουρκική Πρεσβεία. Με αποκορύφωμα της εβδομάδας τις οργανωμένες εισβολές στους κατειλημμένους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, τις μαζικές συλλήψεις, τις παραπομπές σε δίκη για κακουργηματικές πράξεις και την αθρόα επιβολή περιοριστικών όρων για το νομικά «πρωτότυπο» και παντελώς έωλο αδίκημα της διατάραξης κοινής ειρήνης εντός κτιρίου!

Έλληνες εις γην ξένην;

Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ολοκληρώθηκε η μετατροπή της χώρας σε αποικία.

Μετά την πρόσφατη ψήφιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, δεν ισχύει η ασυλία της δημόσιας περιουσίας του κράτους. Τώρα οι δανειστές μπορούν να κατάσχουν, όχι μόνο την ιδιωτική περιουσία του κράτους (ακίνητα, κτίρια, κεφάλαια κ.λπ.), αλλά και τη δημόσια (λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς κ.λπ.).

Με την πράξη αυτή ολοκληρώθηκε η μετατροπή της χώρας σε αποικία. 

Τώρα δεν είναι μόνο η εκχώρηση της δημοσιονομικής πολιτικής στους τρεις υπαλλήλους των δανειστών και το διαρκώς αυξανόμενο χρέος (μετά από κάθε δόση «βοήθειας»). Δεν είναι μόνον η καταστροφή του κράτους πρόνοιας, της δημόσιας Παιδείας, και της εργατικής νομοθεσίας. Δεν είναι μόνον η ανεργία, η γενικευμένη φτώχεια, η πείνα και οι αυτοκτονίες. Δεν είναι μόνον η εκποίηση του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των λιμανιών και των αεροδρομίων. Αυτά, μια μελλοντική αριστερή κυβέρνηση, μπορεί να τα ανακτήσει. Τώρα όμως εκποιείται και ο ορυκτός πλούτος της χώρας. Το χρυσάφι της Χαλκιδικής παραδίδεται στους ξένους, έναντι έντεκα εκατομμυρίων ευρώ (όσο η αξία 30 διαμερισμάτων των 100τ.μ.). Το χρυσάφι, οι βωξίτες, το νικέλιο, το μαγγάνιο, όλος ο ορυκτός πλούτος που σχηματίστηκε κάτω από το έδαφος της Ελλάδας πριν από εκατομμύρια χρόνια, θα εκποιηθεί. Το χρυσάφι και τα υπόλοιπα μεταλλεύματα δεν θα ξαναγεννηθούν.

Ανομία, διαστολή και καταστολή

Της Κλειώς Παπαπαντολέων*

Από το ποινικό δίκαιο της πράξης στο δίκαιο της διάχυτης υποψίας

Οι διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνώντων περί «μηδενικής ανοχής στην ανομία» έχουν, διαχρονικά και χωρίς εξαίρεση, ένα σύστοιχο: τη διαστολή της έννοιας της ανομίας. Έτσι, έκνομο, άνομο ή παράνομο χαρακτηρίζεται οτιδήποτε παρεκκλίνει, διαφοροποιείται ή αντιτίθεται στην εξουσία, ασχέτως του εάν χαρακτηρίζεται ως τέτοιο –δηλαδή παράνομο– από το ποινικό δίκαιο. 

Αυτή η διαστολή της έννοιας της ανομίας συμβαίνει κατεξοχήν με το παράδειγμα των καταλήψεων σήμερα: οι ιστορικές αυτές κοινωνικές πρακτικές, ζωντανές μέχρι και σήμερα σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο, αίφνης ανανοηματοδοτήθηκαν και επαναπροσδιορίστηκαν ως «ανομία». Και, πηγαίνοντας ένα κρίσιμο βήμα πιο πέρα, στην κρατική ιεράρχηση για την πάταξη της ανομίας οι καταλήψεις έρχονται πρώτες.

Όμως τα πράγματα δεν είναι απλά. Η προσεκτική ανάγνωση των αστυνομικών και δικαστικών εξελίξεων των τελευταίων ημερών γύρω από το ζήτημα αυτό φανερώνει μία προφανή αμηχανία. Διότι ο πολιτικός χαρακτηρισμός πράξεων και κοινωνικών πρακτικών ως «άνομων» δεν είναι βέβαιο ότι θα βρει και έναν αντίστοιχο ποινικό χαρακτηρισμό των πράξεων αυτών ως αδικημάτων. Το ποινικό δίκαιο, επειδή ακριβώς είναι το δίκαιο της καταστολής, είναι αποσπασματικό: από το σύνολο και την πολλαπλότητα των κοινωνικών και ατομικών συμπεριφορών επιλέγει να τιμωρήσει μόνο κάποιες από αυτές, τις οποίες εκ των προτέρων ορίζει ρητά και περιγράφει –ή πάντως οφείλει να περιγράφει– με σαφήνεια. Από τις πράξεις δε τις οποίες ο ποινικός νομοθέτης επιλέγει να τιμωρήσει, κάποιες τις διώκει αυτεπαγγέλτως και κάποιες τις διώκει, κατ’ εξαίρεση, μόνο κατ’ έγκληση, δηλαδή μόνο εάν και εφόσον ο παθών το επιθυμεί.

Οι θέσεις για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ: Πολιτική πρόταση ήττας

Των Αλέκου Αναγνωστάκη- Βασίλη Γάτσιου. 

Η πολιτική της μοναδικής εκπροσώπησης του κινήματος από το ΚΚΕ σε συνδυασμό με το οπορτουνιστικό δούναι και λαβείν που κατά καιρούς είχε η ηγεσία του με την αστική τάξη (συγκυβέρνηση), αναζωπυρώνει τον κίνδυνο νέων περιπετειών για την Αριστερά. Αποτελεί στην ουσία μεταφορά των αντιλήψεων που επικράτησαν στην Αριστερά μετά τον μαρασμό των σοβιέτ και της αντικατάστασής τους από το «πάνσοφο» κόμμα.

Το πολιτικό πρόγραμμα και το ιστορικό μανιφέστο της εργατικής τάξης του 21ου αιώνα δεν μπορεί παρά να αποτελούν, τελικά, μια διελκυστίνδα ανάμεσα στην αγωνία για επιβίωση της εργατικής οικογένειας που χτυπιέται αλύπητα από την αστική πολιτική και στη δίψα για ζωή. Τη δουλεία της υποταγής και την ελευθερία της χειραφέτησης. Την αμεσότητα ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και την αναγκαία αλλά δύσκολη αντικαπιταλιστική ανατροπή, τη στηριγμένη αποφασιστικά και καθοριστικά στον οργανωμένο λαό.

Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, τα συνέδρια των κομμάτων της Αριστερός μπορεί να επανεμπνεύσουν ή να απογοητεύσουν, να περάσουν χωρίς να αφήσουν ίχνη ή να χαράξουν νέες ελπιδοφόρες πορείες.

Το ΚΚΕ δημοσίευσε τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριό του οι οποίες αποτελούνται από τρία μέρη: Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τον απολογισμό δράσης από το 18ο Συνέδριο και τα πολιτικά καθήκοντα του ΚΚΕ έως το επόμενο. Το δεύτερο μέρος, το σχέδιο Προγράμματος που αναπτύσσει και παίρνε), τη θέση του προγράμματος που ίσχυε από το 10ο (1978) και 15ο Συνέδριο (1996). Το τρίτο μέρος περιέχει το σχέδιο νέου Καταστατικού.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: 19 Γενάρη ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΤΡΟΪΚΑ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟΝΑΖΙ!

 19 του Γενάρη – ΑΘΗΝΑ πόλη αντιφασιστική

 ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΤΡΟΪΚΑ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟΝΑΖΙ!

ΟΛΟΙ στο ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΟΜΟΝΟΙΑ-ΣΥΝΤΑΓΜΑ το ΣΑΒΒΑΤΟ, 19 του ΓΕΝΑΡΗ 2013, στις 2 μμ

Το Σάββατο, 19 του Γενάρη 2013, ένα μαζικό, ενωτικό, αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό ποτάμι θα πλημμυρίσει τους δρόμους της Αθήνας, με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 2μμ, πορεία και συναυλία στο Σύνταγμα στις 4μμ.
Με κεντρικό σύνθημα «19 του Γενάρη – ΑΘΗΝΑ πόλη αντιφασιστική», πάνω από 250 ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, ακτιβίστες και συγγραφείς, επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος, δεκάδες κοινότητες μεταναστών, σειρά εργατικών σωματείων και φοιτητικών συλλόγων, πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και αντιφασιστικές επιτροπές, λαϊκές συνελεύσεις και κοινότητες ομοφυλοφίλων, σύλλογοι ΑΜΕΑ και φίλαθλοι ομάδων, οργανώσεις της Αριστεράς, τοπικές επιτροπές της ΚΕΕΡΦΑ και άλλων αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινήσεων, ενώνουν τις δυνάμεις τους για ένα μεγάλο αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό συλλαλητήριο.

Από την Αλεξανδρούπολη έως την Κρήτη, χιλιάδες αντιφασίστες και αντιφασίστριες ετοιμάζονται να ταξιδέψουν για την πανελλαδική διαδήλωση και συναυλία. Και την ίδια μέρα σε μια σειρά χώρες και πόλεις σε όλο τον πλανήτη, χιλιάδες συμπαραστάτες του αντιφασιστικού-αντιρατσιστικού κινήματος της χώρας μας μετατρέπουν τη 19η του Γενάρη σε ένα κύμα διεθνούς αλληλεγγύης διαδηλώνοντας έξω από ελληνικές πρεσβείες και προξενεία.

Θα ‘ρθουν μέρες, άγριες μέρες

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Θα ‘ρθουν μέρες, άγριες μέρες (αφιερωμένο στον δολοφονημένο μετανάστη με το ποδήλατο)

Οι δύο δολοφόνοι του Πακιστανού μετανάστη Σερντάρ Γιακούμπ, 26 χρόνων, είναι μέλη της Χρυσής Αυγής. Δεν έγινε και τίποτα, ένας πακιστανός ήτανε. Τον σφάξανε απλά, με ένα μαχαίρι, δεν χρησιμοποιήθηκαν δολοφονικά σύνεργα όπως αντιασφυξιογόνες μάσκες. Και, προπάντων, είχαν και ένα σοβαρό λόγο, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν: ''Τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατο''!

Ακόμη και το Δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, σήμερα Πέμπτη, έστω ως 100ή είδηση, μας πληροφορεί ότι οι δύο δολοφόνοι του Πακιστανού μετανάστη Σερντάρ Γιακούμπ, 26 χρόνων στα Πετράλωνα είναι μέλη της Χρυσής Αυγής. Το σπίτι του ενός, όπως διαπίστωσε με την έφοδο της η αστυνομία και μας πληροφορεί η Καθημερινή, ήταν αποθήκη έντυπων υλικών της ναζιστικής συμμορίας την οποία επιδοτεί το κράτος με κάποια εκατομμύρια.

Οι βόθροι του αστικού κόσμου παραγέμισαν και δεν μπορεί πια να κρυφτεί ούτε από την Τρέμη και από τον Αλαφούζο. Και έχουν μια μπόχα δυσωδίας και θανάτου, που κάνει το κρύψιμο της λίστας Λαγκάρντ, να φαίνεται σαν γαλλικό αρωματάκι.

Δεν έγινε όμως πρώτη είδηση από τα κανάλια-παπαγαλάκια, ούτε ούρλιαξαν κατά της βίας οι γνωστοί βιαστές συνειδήσεων.

Δεν έκανε δήλωση ο πρωθυπουργός για το νέο κρούσμα ‘’ανομίας’’. Δεν κάλεσαν για πάταξη της ‘’βίας’’ τα λαλίστατα γραφεία τύπου του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

Η Γερμανική αστική νομιμότητα... και οι βίλλες «Αμαλία και λοιπές»

Της ΟΛΓΑΣ ΜΟΣΧΟΧΩΡΙΤΟΥ

'Εχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι εάν η Γερμανική Κυβέρνηση και το αντίστοιχο Υπουργείο Δημόσιας τάξης, ακολουθούσε τη γραμμή του κ. Δένδια, μάλλον θα είχαμε στερηθεί τον πιο ρηξικέλευθο σκηνοθέτη της θρυλικής γερμανικής Σαουμπίνε, του μεγαλύτερου και πιο καταξιωμένου θεατρικού οργανισμού αυτής της χώρας.

Και μιλάω για τον Τόμας Οστερμάιερ που έγινε διευθυντής της το 1999, στα 31 του χρόνια και εμείς τον γνωρίσαμε το 2006 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με την ανατρεπτική του«Νόρα» του Ιψεν. Εκτοτε είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη σκηνοθετική του προσέγγιση σε πολλά κλασσικά κείμενα. Σκηνοθεσίες που έφεραν στη σκηνή την κοινωνική πραγματικότητα, μεταφέροντας μια λεκτική και φυσική βία, συχνά ακραία, περίπου ξεκοιλιάζοντας το έργο και παραθέτοντας σε κοινή θέα τα σωθικά των πασχόντων αλλά και του συγγραφέα.

Περίεργο;

Καθόλου. Ο νεαρός σκηνοθέτης προερχόταν από το χώρο που εμείς ονομάζουμε «αναρχοαυτόνομο» η «αντιεξουσιαστικό» και φυσικά είχε θητεύσει σε καταλήψεις κτηρίων της δεκαετίας του 1990.

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, το ελληνικό πρόβλημα και ο Μαρξισμός

Του Σταύρου Μαυρουδέα.

Το παρακάτω κείμενο αποτέλεσε εισήγηση στην ημερίδα του Τμήματος Πολιτικής Οικονομίας του Ομίλου Μαρξιστικών Ερευνών (Ο.Μ.Ε.)

Α. Η παγκόσμια δομική καπιταλιστική κρίση και η οικονομική θεωρία

1. Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2007-8 έχει βάλει τον παγκόσμιο καπιταλισμό σε μία μακρά περίοδο αναταραχής. Η κρίση αυτή είναι μία βαθειά δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Οι ρίζες της βρίσκονται στην προηγούμενη μεγάλη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που εκδηλώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και κράτησε όλη τη δεκαετία του 1970. Η τελευταία ήταν μία κρίση υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου (δηλαδή μία τυπική κρίση α-λα-Μαρξ βασισμένη στο νόμο της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους). Ξεκίνησε από την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους λόγω της ανοδικής τάσης της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου, που οδήγησε στην υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου (δηλαδή στην αδυναμία επαρκώς κερδοφόρας επένδυσης του διαθέσιμου και κυρίως του πρόσθετου κεφαλαίου) και τελικά στο μπλοκάρισμα και την αναστροφή της μεγέθυνσης του συστήματος που είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της «χρυσής εποχής» της καπιταλιστικής συσσώρευσης της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου.

19/1 ΑΘΗΝΑ - ΠΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ: ΟΜΟΝΟΙΑ 2 μμ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ: ΣΥΝΤΑΓΜΑ 4 μμ -πες το με ένα τραγούδι

Διαβάστε το κάλεσμα και παρακολουθήστε το VIDEO από τη συνέντευξη τύπου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ

Στις 19 Γενάρη, από κάθε πόλη και γειτονιά της χώρας, από κάθε τόπο δουλειάς, µόρφωσης, τέχνης, εργαζόµενοι και νέοι ξεχυνόµαστε και πληµµυρίζουµε την Αθήνα. Την καταλαµβάνουµε µε µουσικές, φωνές και λόγο για να διατρανώσουµε ότι οι νεοναζί είναι ανεπιθύµητοι και η συγκυβέρνηση µε τις ρατσιστικές πολιτικές των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της FRONTEX και της κατάργησης της ιθαγένειας για τα παιδιά των µεταναστών µας προκαλεί οργή όσο και τα βάρβαρα µέτρα της που στέλνουν στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες.

Η "ιερή αγελάδα" της μνημονιακής "νομιμότητας" και ο ναός της ευρωζώνης

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

»...Ο αντιδραστικός συνασπισμός εξουσίας, θα επιτεθεί! Με βιαιότητα και σφοδρότητα, που θα υπερβαίνει ότι έχουμε δει ως τώρα. Για να επιβάλλει την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, πολύ πριν από το στήσιμο της οποιασδήποτε κάλπης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυταπατάται ότι η πολιτική λύση θα βγει από τις εκλογές, και όχι από τη νικηφόρα για το λαό έκβαση μιας βιαιότατης σύγκρουσης που είναι κάτι παρά πάνω από αναπόφευκτη. Το ΚΚΕ συγκεντρώνει δυνάμεις ...για αργότερα».

"Η σημερινή επίθεση στα γραφεία της ΝΔ δεν είναι απλώς αυτονόητα καταδικαστέα, είναι εχθρική για τον ελληνικό λαό, για την Ελλάδα. Όποιοι κι αν την έκαναν, είτε είναι κουφιοκεφαλάκηδες, δήθεν τρομοκράτες, είτε είναι βαλτοί παρακρατικοί, παίζουν ένα άσχημο παιχνίδι εναντίον των συμφερόντων του ελληνικού λαού". (απόσπασμα από συνέντευξη του Δημήτρη Παπαδημούλη στον Ant1 στις 14/1).

"Εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Θα ήξερα να σας πω ποιον σκοπό εξυπηρετούν αν θα ήξερα από πού ξεκινά όλο αυτό και αν είναι ένα κέντρο" (…) «Εμείς καταδικάζουμε 1000 φορές αυτές τις ενέργειες» (συνέντευξη Αλέκα Παπαρήγα στο MEGA στις 14/1/13)

Μάλιστα. Πρόκειται για διαφορικές πολιτικές τοποθετήσεις,- αν παρακολουθήσει κανείς το σύνολο των συνεντεύξεων-, αλλά σε ότι αφορά την επίθεση στα γραφεία της ΝΔ και τις άλλες εμπρηστικές επιθέσεις της βδομάδας, υπάρχουν δύο κοινά πολιτικά στοιχεία.

Ο σιωνισμός της ανώτερης φυλής

Του Περικλή Κοροβέση

Στη συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων, τα φαινόμενα του ναζισμού και του φασισμού είναι συνδεδεμένα με τα καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι, με πόλεμο, γενοκτονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. 

Με τη στρατιωτική συντριβή αυτών των πολιτευμάτων από τους Συμμάχους στον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν όλη η ανθρωπότητα πίστεψε πως αυτά τα πολιτικά καθεστώτα εξαφανίστηκαν από προσώπου γης και ρίχτηκαν στον Καιάδα της Ιστορίας. 

Και αυτή η μεγάλη αυταπάτη κυριάρχησε στη μεταπολεμική Ευρώπη, μέχρι που οι σβάστικες ή παραπλήσια σύμβολα επανεμφανίστηκαν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με ιδιαίτερη έμφαση στο πρώην κομμουνιστικό μπλοκ. Και πολλοί έτριβαν τα μάτια τους και αναρωτιούνταν από πού ξεπήδησαν αυτοί οι βρικόλακες και πώς κατόρθωσαν να επιτύχουν τόσο υψηλά ποσοστά σε διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις.

Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι η αποδοχή αυτών των πολιτικών μορφωμάτων -το σύστημα τους δέχτηκε σαν χαμένους συγγενείς- και η εντυπωσιακή προβολή από τα ΜΜΕ, κυρίως από την τηλεόραση, που αναλαμβάνει να τους ξεπλύνει από το εγκληματικό τους παρελθόν. Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η στάση της Αριστεράς, που σχεδόν νομιμοποιεί την παρουσία τους.

Το παρακράτος παρακράτησε

Του Πάσχου Λαζαρίδη.

Εν χορδαίς και οργάνοις η κυβέρνηση και ο μιντιακός συρφετός της, ανακοίνωσαν ότι “θα παίξουν το θέμα βία, γιατί εκτιμούν ότι θα καμφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ”. 

Μιας αδέκαστης δημοσιογράφου, ενός αδέκαστου σταθμού, της ξέφυγε στον αέρα ότι υπήρξε απόφαση για τη σχετική επικοινωνιακή στρατηγική. Βεβαίως επικοινωνιακή στρατηγική δεν γίνεται με ιδέες. Γίνεται με εκμετάλλευση γεγονότων, πράξεων, περιστατικών.

Ανακαλύφθηκε λοιπόν η Βίλα Αμαλίας. Αν και πέρασε ένας Χρυσοχοϊδης και ένας Πολύδωρας, χρειάστηκε ένας Δένδιας στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για να ανακαλύψει μια εικοσαετή κατάληψη. Τις επόμενες μέρες υπήρξε βροχή από γκαζάκια, μολότοφ και σφαίρες. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη σοφία για να προβλεφθεί μια τέτοια εξέλιξη.

Από ένα σημείο και μετά είναι προφανές ότι δεν υπάρχει απλά στρατηγική της έντασης. Υπάρχει στρατηγική του παρακράτους, το οποίο μάλιστα παρακράτησε. Μιλώντας προκλητικά, τα γκαζάκια και οι σφαίρες είτε ακολουθούν τις επιθυμίες του Σαμαρά, είτε ακολουθούν τις επιθυμίες του Τσίπρα. Αν η περίοδος ήταν διαφορετική, ίσως μπορούσαμε να σκεφτούμε και τρίτη επιλογή. Οι μέρες όμως είναι φορτισμένες.

Η παγίδα της έντασης

Tης Αντας Ψαρρά

»Η στρατηγική της έντασης στην οποία αναφέρθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιλέχτηκε από την ίδια την κυβέρνηση, που θεωρεί ότι με τα επικοινωνιακά τρικ του νόμου και της τάξης, θα ανακόψει τις κοινωνικές αντιδράσεις και θα ικανοποιήσει τις χρυσαυγίτικες συνιστώσες της.»

Η σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με τα γκαζάκια που επιχειρούν σήμερα κόμματα και ΜΜΕ θυμίζει ανάλογη σύνδεση του Κώστα Λαλιώτη με τη 17Ν στο πρόσφατο παρελθόν…

Τα καλάσνικοφ μπήκαν για τα καλά και στο πολιτικό σκηνικό, κι αυτό είναι ένα πολύ κακό μαντάτο.

Ομως η επιταχυνόμενη και πολύ επικίνδυνη όξυνση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και κατά κύριο λόγο τη Ν.Δ. και την αξιωματική αντιπολίτευση θυμίζει άλλες εποχές. Οι ιστορικές αναλογίες είναι συχνά παραπλανητικές και η αναφορά σε αυτές κρύβει την πραγματικότητα και ίσως την πολιτική αμηχανία. Η μνήμη όμως είναι ζωντανό εργαλείο που σίγουρα βοηθάει σε μια πιο αντικειμενική παρατήρηση της επικαιρότητας.

Η «πολιτική της έντασης» βοηθάει την κυβέρνηση

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Δράση παρακρατικών μηχανισμών που κατευθύνονται από κύκλους της εξουσίας με στόχο να περισπάσουν την προσοχή του ελληνικού λαού και έτσι να διευκολύνουν την κυβέρνηση να περάσει εξουθενωτικά αντιλαϊκά μέτρα στη Βουλή ή κάποιο νέο κύμα χαμηλής έντασης δραστηριότητας από αναρχικές ομάδες με γκαζάκια και σποραδικούς πυροβολισμούς σε κτίρια;

'Η μήπως αθέλητη συνύπαρξη και των δύο φαινομένων; Τα ερωτήματα αυτά γεννιούνται αυθόρμητα στο μυαλό του κάθε Ελληνα, με αφορμή το μπαράζ επιθέσεων με γκαζάκια τις τελευταίες ημέρες και τους νυχτερινούς πυροβολισμούς κατά των γραφείων της ΝΔ. Τέτοια ερωτήματα άλλωστε προκαλούν πάντα ανάλογα φαινόμενα σε μια χώρα σαν τη δική μας, όπου η δράση του παρακράτους έχει πολύ μακρά ιστορία, αλλά και οι επιθέσεις με γκαζάκια αποτελούν ρουτίνα. Απαντήσεις στα θέματα αυτά δεν παίρνει ποτέ ο κόσμος. Ελάχιστα άτομα είναι αυτά που γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά αυτοί δεν μιλούν ποτέ κι έτσι όλοι εμείς οι υπόλοιποι παραμένουμε σε βαθύ σκοτάδι κάνοντας υποθέσεις και δυσπιστώντας απέναντι στους πάντες και πρωτίστως απέναντι στις Αρχές.

Μας ρημάξατε. Φτάνει πια!

Του Οδυσσέα Πραξιάδη

Εδώ και τρία περίπου χρόνια εκτυλίσσεται το πιο σκληρό αντιλαϊκό πρόγραμμα των τελευταίων δεκαετιών. Εδώ και τρία χρόνια ντόπια ολιγαρχία και ξένο κεφάλαιο έχουν ξεζουμίσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχοντας φέρει στην επιφάνεια κοινωνικά προβλήματα χωρίς προηγούμενο.

Αυτοκτονίες, ανεργία, εργασία χωρίς δικαιώματα, αφαίμαξη με κάθε τρόπο που σκέφτεται το μυαλό όσων απαρτίζουν το αντιδραστικό μπλοκ δυνάμεων, είναι πλέον μια πραγματικότητα που με τον ένα ή άλλο τρόπο αγγίζει την πλειονότητα του ελληνικού λαού.

Μερικά βασικά συμπεράσματα που πρέπει κάποιος να κρατήσει από αυτή την κατάσταση είναι:

1) Αυτή η πολιτική είναι απολύτως ταξική και ως σκοπό της έχει την υπέρβαση της κρίσης σε όφελος των μονοπωλίων. Παράλληλα, για το κεφάλαιο είναι ιστορική ευκαιρία να πάρει όσα παραχώρησε στη μεταπολεμική περίοδο κάτω από τους συλλογικούς αγώνες, υπό την πίεση της ύπαρξης των σοσιαλιστικών χωρών και από την ανάγκη του κεφαλαίου να αναπαραχθεί και να σταματήσει τις κρίσεις.