Επικίνδυνος αριστεροδέξιος οπορτουνισμός ενόψει του Συνεδρίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ

Γράφει ο Π. Δαμίγος

Είναι γνωστό ότι με το νόμο 1264/1982 που αφορά στο συνδικαλιστικό κίνημα, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν ως προς τον εκδημοκρατισμό των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ωστόσο έγιναν και αρνητικές παρεμβάσεις σε βάρος της αυτοτέλειας τους, ιδιαίτερα όσον αφορά στην οργάνωση και λειτουργία τους. Έτσι, με βάση σχετική διάταξη αυτού του νόμου, διαχωρίζονται και συνδικαλιστικά, οι εργαζόμενοι του ίδιου εργασιακού χώρου ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ σε μόνιμους που έχουν τη δική τους συνδικαλιστική οργάνωση και σε συμβασιούχους που αν και εργάζονται στον ίδιο εργασιακό χώρο και ανήκουν στον ίδιο κλάδο με τους μόνιμους, εντούτοις δεν έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην ίδια συνδικαλιστική οργάνωση με αυτούς.

Αντικείμενο ειρωνείας η κυβέρνηση Τσίπρα τώρα στην Ευρώπη

Του Γιώργου Δελαστίκ

Χαστούκι στο κύρος της κυβέρνησης ο προχθεσινός κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ», όπως και ο κεντρικός τίτλος του χωριστού οικονομικού τμήματος της ίδιας εφημερίδας, όπως και το κύριο άρθρο, όπως και τα ρεπορτάζ της. 

«Ελλάδα: Η κυβέρνηση Τσίπρα υποτάσσεται στις απαιτήσεις των Βρυξελλών» διαλαλούσε η «Μοντ» από την πρώτη της σελίδα. «Ο Τσίπρας ξεχνάει τις προεκλογικές του υποσχέσεις για να ικανοποιήσει τις Βρυξέλλες» διατυμπάνιζε η πρώτη οικονομική σελίδα. «Οι μεταρρυθμίσεις που η Αθήνα υπόσχεται να κάνει είναι εκείνες που είχε εγγράψει σε λίστα η ''τρόικα'' και τις οποίες είχε καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ» τονιζόταν στους τίτλους ενός ρεπορταζιακού κομματιού. 

Επέκταση δανειακής συνθήκης χρέους και μνημονίου με 265 ψήφους υπέρ;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Περίεργα πράγματα αυτές τις μέρες…

Ρώτησαν τον Νίκο Φίλη, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και Διευθυντή της ΑΥΓΗΣ, σε τηλεοπτική εκπομπή:

‘’Τι έγινε τελικά στην κοινοβουλευτική ομάδα; Υπήρξαν πολλές διαφωνίες στη συμφωνία της κυβέρνησης με το Eurogroup;’’

Και η απάντηση:

Στο Κάτεργο της «QCS IKE» απέλυσαν για 2η φορά τον ίδιο εργαζόμενο!

Ξανά απολύσεις στο «κάτεργο» QCS IKE (Quality Call Sales)

Την Παρασκευή 27/02, όλοι στα γραφεία της QCS, στις 5:00 μμ, Πατησίων 49

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία QCS ΙΚΕ για την απόλυση δύο συναδέλφων. Η εργοδοσία της εταιρίας ανακοίνωσε τις απολύσεις τους, με το αιτιολογικό ότι είναι αντιπαραγωγικοί και δεν κάνουν αρκετές πωλήσεις! Η πραγματικότητα είναι ότι στην συγκεκριμένη εταιρία οι συνθήκες εργασίας είναι αυτές ενός σύγχρονου κάτεργου. 4 ώρες εργασία, 400 κλήσεις ημερισίως, για 250 ευρώ μηνιαίο μισθό. Με τέτοιους μισθούς ψίχουλα, το αφεντικό έχει το θράσος να δηλώνει ότι «δεν τον συμφέρει οικονομικά να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους»! Με διαρκείς απειλές και πίεση σχετικά με την παραγωγικότητα των συναδέλφων, με παρακολούθηση των εργαζομένων με κάμερες προκειμένου να διασφαλίζεται η εντατικοποίηση της εργασίας.

Ούτε “δημιουργική”, ούτε “ασάφεια”

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Τι κείμενο είναι αυτό που έστειλε η κυβέρνηση με τις «μεταρρυθμίσεις» της στις Βρυξέλλες, το οποίο έγινε δεκτό μετ’ επαίνων από τους «εταίρους»; Είναι ένα κείμενο… «δημιουργικής ασάφειας» απαντούν τα κυβερνητικά στελέχη και ταυτόχρονα κλείνουν πονηρά το μάτι υπονοώντας ότι μέσω αυτής της… «δημιουργικής ασάφειας» θα πετύχουν εκείνες τις θεαματικές ντρίμπλες που θα ζαλίσουν την «θεσμοτρόικα» και έτσι θα εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική…

Καμία δέσμευση για υλοποίηση μιας υπόσχεσης!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Αποκαρδιωτική για όποιον Ελληνα τη διαβάσει είναι η λίστα των «μεταρρυθμιστικών μέτρων» που «οραματίζεται» η κυβέρνηση Τσίπρα κατά την ορολογία του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος την έστειλε στον πρόεδρο της Ευρωομάδας Γερούν Ντάισελμπλουμ. Καμία, κυριολεκτικά απολύτως καμία δέσμευση, συγκεκριμενοποιημένη χρονικά και ποσοτικά, δεν υπάρχει στη λίστα αυτή για την υλοποίηση έστω και μίας μόνο από τις προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού που συμπεριλαμβάνονται στο εντελώς αστικό πλαίσιο των εξαγγελιών του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, πριν από πέντε μήνες και κάτι μέρες! 

Ο Βαρουφάκης στο… Μπρεστ Λιτόφσκ!

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Τις τελευταίες μέρες ακούμε και διαβάζουμε διάφορα τρισχαριτωμένα. Ένα από τα πιο τρισχαριτωμένα είναι και ο παραλληλισμός που γίνεται ανάμεσα στην υπογραφή που έβαλε την περασμένη Παρασκευή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στο «Eurogroup» με την υπογραφή του… Λένιν και των Μπολσεβίκων στην συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ το 1918…

Η κυβέρνηση – λέγεται από κάποιους εμβριθείς ιστοριοδίφες – στις διαπραγματεύσεις της με τους «εταίρους» έκανε μια τακτική κίνηση. Αντίστοιχη εκείνης που έκανε τότε ο Λένιν, που αποδέχτηκε την ετεροβαρή συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ ώστε να υπηρετήσει καλύτερα την στρατηγική του. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, αποφαίνονται…

Περιθώριο κι απέξω

Από Σφυροδρέπανο 

Οι κλασικοί λένε κάπου πως η κυρίαρχη ιδεολογία σε ένα δοσμένο κοινωνικό σύνολο είναι η ιδεολογία της εκάστοτε κυρίαρχης τάξης. Κι είναι ζήτημα (βασικά λυμένο αλλά και) προς συζήτηση αν θα μπορούσε ποτέ η επαναστατική-κομμουνιστική ιδεολογία να πλειοψηφήσει στις σημερινές συνθήκες, χωρίς τη διαμεσολάβηση μιας επαναστατικής διαδικασίας –κάτι που παραπέμπει στη γνωστή ρεφορμιστική-ιδεαλιστική αντίληψη: πρώτα να κερδίσουμε-αλλάξουμε τις συνειδήσεις του κόσμου κι ύστερα τον κόσμο γύρω μας. Αλλά αυτό δε θα το αναλύσουμε περαιτέρω στο σημερινό κείμενο.

Οι γερμανικοί όροι επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση Τσίπρα

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Λωτοφάγοι δεν είναι οι Ελληνες - πόσω μάλλον οι αριστεροί. Ούτε ανόητοι είναι.
Γνωρίζουμε φυσικά ότι κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να παραμείνει στη θέση του, αν ομολογήσει ότι πριν κλείσει ένας μήνας από την ανάληψη των καθηκόντων του υπέκυψε στους εκβιασμούς ξένων δυνάμεων -εν προκειμένω της Γερμανίας- και υποχρεούται πλέον να κάνει τα εντελώς αντίθετα από αυτά που είχε υποσχεθεί προεκλογικά.

Έχουμε να «χάσουμε» μόνο τις αλυσίδες μας

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Αρχή πρώτη: Η Αλήθεια είναι Επαναστατική και Εθνικόν είναι το Αληθές

Αρχή δεύτερη: Το μεν αληθές εν, το δε ψεύδος πολυσχιδές.

Αρχή Τρίτη: Η πραγματικότητα όσο κι αν προσπαθήσεις να την μεταμφιέσεις είναι ξεροκέφαλη, όπως και τα γεγονότα που την συνθέτουν.

Πάμε να δούμε τα γεγονότα χωρίς να τα λογοκρίνουμε, να τα ωραιοποιούμε ή να τα ανασκολοπίζουμε:

Ο Μινώταυρος δεν χόρτασε ακόμα

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μινώταυρο που έγραψε ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο αρχαίος μύθος (η ετήσια θυσία επτά αγοριών και επτά κοριτσιών της Αθήνας) επαναλαμβάνεται στην εποχή μας με τη μορφή ενός παρατεταμένου οικονομικού και οικουμενικού δράματος.

Ας υποθέσουμε ότι ο σύγχρονος Θησέας δεν πήγε στο βασίλειο του Μίνωα στην Κρήτη αλλά στο Λαβύρινθο των Βρυξελλών. Εκεί αντιμετώπισε το σαρκοβόρο κτήνος, αποφεύγοντας την οδυνηρή ρήξη, καταλήγοντας σε μια «αμοιβαία επωφελή» συμφωνία μαζί του, κάνοντας ένα «μικρό βήμα» σε μια νέα κατεύθυνση και τερματίζοντας τη «μοναχική απομόνωση», όπως ειπώθηκε.

Ανατροπή της συμφωνίας υποταγής με λαϊκή αντεπίθεση

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Βαρύτατες αρνητικές συνέπειες από τη συμφωνία κυβέρνησης – ΕΕ

Δεν θα χρειαστεί να παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα για να γίνει επώδυνα κατανοητό ότι η συνυπογραφή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της απόφασης του Γιούρογκρουπ της Παρασκευής αποτελεί μια πράξη πλήρους παράδοσης με τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές αλλά και πολιτικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία. Η συμφωνία έχει τέσσερις θεμελιώδεις πολιτικές συνεπαγωγές μακράς διάρκειας και στρατηγικής σημασίας.

Αντισταθείτε στη νέα συμφωνία υποταγής

Απροκάλυπτη συμφωνία αποδοχής της μνημονιακής συνέχειας, του ελέγχου από τη μασκαρεμένη τρόικα των «θεσμών» (Κομισιόν, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ) και της διαρκούς αφαίμαξης για την εξυπηρέτηση του χιλιοπληρωμένου χρέους υπέγραψε προχθές η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο Γιούρογκρουπ. 

Τους έλιωσαν οι Γερμανοί!

 Του Γιώργου Δελαστίκ 

Υπόδουλοι στο Δ΄ Ράιχ θα παραμείνουν οι Έλληνες και με την κυβέρνηση Τσίπρα – και μάλιστα χωρίς να πάρουν ούτε καν ανάσα ανακούφισης στο αστικό πλαίσιο που εκπροσωπούσαν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. 

Αυτό είναι το συμπέρασμα της παράδοσης άνευ όρων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην ευρωομάδα τη νύχτα της Παρασκευής. Μέχρι και να νομοθετούν οποιοδήποτε φιλολαϊκό μέτρο τους απαγόρευσαν οι Γερμανοί και οι του ΣΥΡΙΖΑ το αποδέχθηκαν! Ούτε ένα μήνα δεν κατόρθωσαν να αντισταθεί η κυβέρνηση στις πιέσεις του Βερολίνου!

(Ξανα) διαβάζοντας σημείο προς σημείο τις δεσμεύσεις προς το Deutsche-group

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Κατακλυστήκαμε από τα κυβερνητικά non papers (διαρροές που δημοσιεύονται αυτούσιες και κατευθυνόμενα).

Γεμίσαμε με ανακοινώσεις δικαίωσης εκ των υστέρων από τα παπαγαλάκια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και φυσικά του Σόιμπλε και των λοιπών αρπακτικών.

Από κει και πέρα;

Δικαιούμαστε και υποχρεούμαστε να δούμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως μασκαρεύονται μέρες που έχουμε.

Αυτό λέγεται “Μνημόνιο”

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε αίτημα στις Βρυξέλλες για παράταση της Δανειακής Σύμβασης. Η παρούσα Δανειακή Σύμβαση – καλούμενη ως «Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» - επιβλήθηκε στη χώρα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου από την κυβέρνηση Παπαδήμου στις 15 Μαρτίου 2012 και κυρώθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια μια βδομάδα αργότερα.

ΟΧΙ σε νέο μνημόνιο και διαιώνιση της αιμοδοσίας για το ληστρικό χρέος

Παναγιώτης Μαυροειδής

Η πρόστυχη πρόκληση των δυναστών της ΕΕ, των τοκογλύφων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, δεν βρίσκει την απάντηση που της αρμόζει από μεριάς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και αυτό παρά τις εκφρασμένες διαθέσεις στον ελληνικό λαό, να μην υποκύψει στους εκβιασμούς, στις προσβολές και την τρομοκρατική κινδυνολογία.
Μετά από ένα αποπροσανατολιστικό παιχνίδι με τις λέξεις και τις φράσεις, η ελληνική κυβέρνηση, υπέβαλε επίσημα τελικά αίτηση για την παράταση ισχύος του ισχύοντος ‘’προγράμματος βοήθειας’’ («master financial assistance facility agreement», πόσα ονόματα πιά!), για έξι μήνες, έως ότου συμφωνηθεί νέο ‘’πρόγραμμα’’.

Το ‘’σχέδιο Μοσκοβισί’’ ως νέο …Κομμουνιστικό Μανιφέστο

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Ας τα πάρουμε με τη σειρά, διότι αλλάζουν όλα καταιγιστικά.

Εμείς ξέραμε για ένα γιγάντιο ιδιωτικό κρατικό εξωτερικό χρέος προς τράπεζες και funds (η συντριπτική του πλειοψηφία σε Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες). Το χρέος αυτό, σε μια κίνηση καθοδηγημένη από ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ και με στόχο σωτηρίας των τραπεζών τους, το μετέτρεψαν σε επίσημο κρατικό χρέος προς την ΕΚΤ, τις χώρες της ΕΕ, τους μηχανισμούς της ευρωζώνης. Οι αναδιαρθρωμένες αυτές δανειακές συμβάσεις χρέους, περιλαμβάνουν ως αναπόσπαστο μέρος τους ένα πακέτο ατελείωτων αντιδραστικών αντεργατικών ‘’μεταρρυθμίσεων’’, γνωστές ως μνημόνιο, ώστε, μεταξύ των άλλων, να εξασφαλίζεται και η αποπληρωμή του ληστρικού χρέους.

Η χαμένη τιμή τής Ευρώπης.

ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σε μια Ευρώπη που σέβεται τις Αρχές τού Διαφωτισμού μια χώρα επιδεικνύει με συμπεριφορά και κανόνες ζούγκλας την ηγεμονία της.

Μια δράκα γερμανικών επιχειρήσεων, στο πλαίσιο τής ανάπτυξης προσπαθούν να εξοντώσουν τούς αντιπάλους τους με απώτερο στόχο να κατακτήσουν το μεγαλύτερο μερίδιο τής αγοράς και να εξασφαλίσουν συγκριτικό πλεονέκτημα πού θα τούς φέρει σε θέση οικονομικής υπεροχής.

ΠτΔ: Πάκης της Δημοκρατίας

Γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Όταν η αριστερά, διάλεξε τον κεντροδεξιό της

Από την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε στην Αίθουσα της Γερουσίας (μέσα στην Βουλή είναι αυτή) , την υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου, έχω ακούσει μπόλικη γκρίνια. Επίσης αρκετές αναλύσεις και λιγότερες αισθητά δηλώσεις ανοχής και κατανόησης. Έχω γίνει μάρτυρας διαφωνιών ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Γενάρη κι ανθρώπων που δεν ψήφισαν. Φράσεις όπως «χαμένες ευκαιρίες», «δεν θα δούμε ποτέ αριστερό πρόεδρο», «αναγκαστική επιλογή», «κίνηση τακτικής», «δείχνει …» αυτό, εκείνο ή το άλλο, στην ημερήσια διάταξη.

Το «καταπληκτικό κείμενο» που θα υπέγραφαν αμέσως...

Άρθρο του Ριζοσπάστη

Το «καταπληκτικό κείμενο» που θα υπέγραφαν αμέσως...

Πίσω από όλη τη σεναριολογία, τις καταγγελίες και τις ίντριγκες που βγαίνουν στη φόρα, σχετικά με τα διάφορα προσχέδια κοινού ανακοινωθέντος που κυκλοφόρησαν στο προχτεσινό Γιούρογκρουπ - στοιχεία που, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνουν τον πραγματικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ - υπάρχει και κάτι που έχει σημασία να κρατήσουμε: Τι έλεγε, τελικά, αυτό το «καταπληκτικό κείμενο» που μας είπε ο Γ. Βαρουφάκης ότι του παρουσίασε ο επίτροπος της ΕΕ Π. Μοσκοβισί και για το οποίο ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών ανέφερε πως «θα ήμουν ευτυχής να το υπογράψω αμέσως»;

“Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια”

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Παρατήρηση 1η: Ο κ.Σόιμπλε δήλωσε ότι «λυπάται τους Έλληνες». Μας λυπάται διότι ως Έλληνες δεν έχουμε, όπως είπε, την κυβέρνηση που θα μας ταίριαζε… Ο κ.Σόιμπλε είναι το ίδιο πρόσωπο για το οποίο πριν λίγες μέρες ο κ.Βαρουφάκης δήλωσε (συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα «Stern») ότι «είναι ίσως ο μόνος Ευρωπαίος πολιτικός με πνευματική ουσία»…

H συμμορία των τεσσάρων και το τελεσίγραφο ταπείνωσης του Eurogroup

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Οι στολές των ενωμοταρχών της χωροφυλακής ήταν που έλλειπαν από το σκηνικό.

Βγήκαν οι τέσσερις, μετά την σύνοδο του Eurogroup, να παπαγαλίσουν χίλια δυο. Πρακτικά όμως, για να εκφωνήσουν ένα άθλιο τελεσίγραφο. Επιχειρούν ένα δημόσιο εξευτελισμό, που υπερβαίνει την ελληνική κυβέρνηση. Αφορά και στοχεύει κάθε σκέψη διαπραγμάτευσης και αντίρρησης μέσα στο ‘’βασίλειό’’ τους.

Μαύρες αποχρώσεις μιας γκρι συμφωνίας

Του Γιάννη Ελαφρού

Δεν πρέπει να περάσει συμφωνία-γέφυρα παλιού και νέου Μνημονίου

Ο λαός και η νεολαία, που σημαντικό τμήμα τους βγήκε στο δρόμο την Τετάρτη, θέλει να ξηλωθεί η πολιτική που τον καταδίκασε σε φτώχεια και ταπείνωση την προηγούμενη πενταετία. Είναι αξιοσημείωτο πόσο έχουν δυναμώσει οι τάσεις σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα που μιλούν για την ανάγκη ακόμα και σύγκρουσης με την ΕΕ, για ν’ αλλάξουν τα πράγματα, να μην επανεμφανιστεί η ίδια πολιτική με άλλα ρούχα. Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν στηρίζουν γενικά την κυβέρνηση (της οποίας η δημοφιλία είναι στα ύψη), αλλά ειδικά αυτό που βλέπουν οι ίδιοι σαν σύγκρουση της κυβέρνησης με τους δανειστές, με όπλο την αντίσταση και την αξιοπρέπεια.

Ας μη κοιμηθούμε τον ύπνο του αφελούς (σχόλιο για τα περί τέλους μνημονίων και τρόικας)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Τελικά η συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ‘’εταίρων’’ έχει ως φαίνεται δρομολογηθεί, αν και ο δρόμος είναι στρωμένος με αγκάθια για τους εμπνευστές της.

Για πολλούς ήταν έκπληξη.

Μα τι έγινε ξαφνικά; Πως από τη ‘’μεγάλη ρήξη’’ της Τετάρτης, την Πέμπτη το απόγευμα μάθαμε από τα τιτιβίσματα του Ντάισενμπλουμ στο twitter ότι οι ίδιοι τροϊκανοί – με άλλο όμως κοστούμι πλέον, αυτό των εκπροσώπων των θεσμών ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ!- πιάνουν ήδη δουλειά, προετοιμάζοντας οριστικοποίηση της συμφωνίας για νέο πρόγραμμα στη συνάντηση της ερχόμενης Δευτέρας ή αργότερα;

Πίσω από τις λέξεις…

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Στις Βρυξέλλες από χτες και τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα θα δίνεται η μάχη των λέξεων και των διατυπώσεων που θα χρησιμοποιηθούν στα συμπεράσματα της Συνόδου ώστε να συνεχιστεί η σχέση της Ελλάδας με τους εταίρους της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Αλλά πέρα από τα λέξεις υπάρχει η ουσία. Ας δούμε την ουσία:

Η Ελλάδα μπήκε στην γκιλοτίνα των Μνημονίων για μια πενταετία με τον λαό να θυσιάζεται. Στόχος των Μνημονίων ήταν να δοθεί χρόνος στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ομόλογα επί ενός δημόσιου χρέους που πέρασε σε οργανισμούς και κράτη μέλη της ΕΕ. Ο λαός πληρώνει αυτό το χρέος με το αίμα του. Το πληρώνει παρότι το προκάλεσε η ολιγαρχία, το πληρώνει χωρίς να το οφείλει και ενώ μόνο από το 1993 και μετά έχει ήδη καταβάλει πάνω από 1 τρισ. ευρώ (!) σε τόκους και χρεολύσια για την αποπληρωμή του.

12 Φλεβάρη 1945: Η Συμφωνία της Βάρκιζας

Τα θεμέλιά μου στα βουνά

και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους

και πάνω τους η μνήμη καίει

άκαυτη βάτος...

Οδυσσέας Ελύτης 

"Άξιον Εστί-Τα ΠΑΘΗ-Ψαλμός Ε'"

70 χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, της συμφωνίας, που μετέτρεψε τους νικητές  των πεδίων των μαχών σε ηττημένους, με ότι αυτό ακολούθησε, παραθέτουμε τα δυο βασικά ντοκουμέντα της, «το Κείμενο της Συμφωνίας» και το «Πρωτόκολλο Συμφωνίας για τα στρατιωτικά ζητήματα».

Όπως είπε και ο Πολύβιος, «Από την ιστορία μαθαίνουμε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλά όλα έχουν τις αιτίες τους.»

Το σύνθημα "Βάρκιζα Τέλος" μπορεί να δείχνει το βαθμό εμπέδωσης της ιστορικής αλήθειας, τη συνειδητοποίηση  και άρνηση για συμβιβασμούς,  δε φτάνει όμως, δε δίνει ολοκληρωμένη απάντηση. 

Η ανάγκη επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής, 70 χρόνια μετά τη Βάρκιζα, αναδεικνύεται με μεγαλύτερη ένταση στις σημερινές συνθήκες. Για να γίνει πράξη το "Βάρκιζα Τέλος" και να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση, χρειάζεται συγκροτημένο επαναστατικό υποκείμενο, χρειάζεται επαναστατική στρατηγική και πρόγραμμα. Μην ξεχαστούμε...  

Πετάει ο γάιδαρος;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

 Πετάει ο γάιδαρος; Ούτως ειπείν:

Τώρα που ο κύριος Τόμσεν δεν συναντιέται με τον Παπαδήμο και τον Βενιζέλο, αλλά συναντιέται με τον κ.Βαρουφάκη, έγινε «άλλος» Τόμσεν; Τώρα που ο Τόμσεν, αφού έκανε με τόση επιτυχία το «αγροτικό» του στην Ελλάδα, κατέλαβε αναβαθμισμένη θέση στα όργανα του ΔΝΤ, το ΔΝΤ έγινε «καλύτερο»;

Τώρα που το ΔΝΤ δεν συνεργάζεται με τον κ.Σαμαρά ή με τον κ.Παπανδρέου, αλλά λογίζεται ως θεσμικός εταίρος της κυβέρνησης Τσίπρα (ο οποίος στις προγραμματικές του δηλώσεις δεν ανέφερε ούτε μια φορά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), έγινε «άλλο» ΔΝΤ; Έπαψε να είναι αυτός ο μισητός οργανισμός που έχει κατασπαράξει όσους λαούς έπεσαν στα νύχια του;

Προγραμματικές Δηλώσεις: Γεφυρώνοντας το 70% με το 30%

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Λένε πως οι προγραμματικές δηλώσεις κάθε κυβέρνησης είναι πάντα μια γέφυρα ανάμεσα στις πολλά υποσχόμενες προεκλογικές εξαγγελίες και στην προσαρμογή στο ‘’εφικτό’’ της πολιτικής που θα εφαρμοστεί στη συνέχεια.

Γέφυρα ανάμεσα στις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και του μνημονίου, καθώς και του δικού της νέου ‘’προγράμματος’’, αναζητείται επίσης από την κυβέρνηση στην διαπραγμάτευση με την Ευρωζώνη.

“Γέφυρα” σημαίνει “70% μνημόνιο”;

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Καλή η προγραμματική εξαγγελία του πρωθυπουργού ότι «Μνημόνιο τέλος».Μόνο που «Μνημόνιο τέλος» σημαίνει πλήρης αποκατάσταση των καταστροφών που προκάλεσε το Μνημόνιο. Μέχρι τότε το «Μνημόνιο τέλος» θα είναι μια απλή – ελπιδοφόρα μεν, αλλά απλή – διακήρυξη.

Καλή η εξαγγελία του πρωθυπουργού για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Αλλά του επόμενου ΕΝΦΙΑ. Γιατί τον παρόντα ΕΝΦΙΑ μας κάλεσε να τον πληρώσουμε. Μόνο που υπάρχουν κάποιες πολλές χιλιάδες νοικοκυριά που δεν έχουν να τον πληρώσουν. Με αυτά τί θα γίνει;

Όλοι την Τετάρτη 11/2 στους δρόμους και τις διαδηλώσεις

Κανένας εκβιασμός στα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΡΑ:

-ΟΧΙ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ

-ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ 

-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ  ΕΕ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ την Τετάρτη 11/2

ΑΘΗΝΑ: Συγκέντρωση στα Προπύλαια 6.30 μμ και πορεία στα γραφεία της ΕΕ
Σε κάθε πόλη και πλατεία σε όλη την Ελλάδα.

Ευρωπαϊκά “κεκτημένα” ή…ξεσκισμένα;

Του Διονύση Ελευθεράτου

Μια ματιά στους «κανόνες» της ΕΕ υπό το πρίσμα των πυρακτωμένων τούτων ημερών

Η δυσφορία ή και απέχθεια για το «ιερατείο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την τρέχουσα, κυρίαρχη εκδοχή του «ευρω­παϊσμού» συχνά απολήγει σε ένα μελαγχολικό κλισέ: «Η Ευρώπη απομα­κρύνθηκε από τις αξίες, τα ιδεώδη και τις αρ­χές της…».

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς: «Κληροδο­τήματα» της ευρωπαϊκής ιστορικής μηχανής «παραγωγής» αξιών δεν ήταν μόνον ο Τζορ­ντάνο Μπρούνο, ο Διαφωτισμός, η Κομμού­να. Υπήρξαν και η Ιερά Εξέταση, η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, η Ιερά Συμμαχία. Δι­καιούται κανείς να αναγνωρί­ζει τα δικά του πολιτισμικά «γε­νεαλογικά δέντρα» και τους δι­κούς του μέντορες σε οποιοδή­ποτε «συρτάρι» φύλαξης ευρω­παϊκών «αρχών και κληροδο­τημάτων». Τόσο ο Σόιμπλε όσο και ο διαδηλωτής της Μαδρί­της ή της Αθήνας διαθέτουν αυτή την ευχέρεια. Κι όλοι μαζί έχουμε την ευκαιρία να δούμε πώς ακριβώς εξελίσσονται τα περιλάλητα «ευρωπαϊκά κεκτη­μένα» κατά τα τελευταία χρό­νια ή και τις τελευταίες πυρα­κτωμένες ημέρες. Καταμετρά­με συμπεράσματα.

Ρήξη και ανατροπή, όχι συμβιβασμός και υποταγή

Tου Γιάννη Ελαφρού

Ο λαός μπορεί να ανατρέψει τους εκβιασμούς της ΕΕ, παλιά και νέα Μνημόνια

Το τοπίο ξεκαθαρίζει σιγά σιγά και είναι τοπίο μάχης και σύγκρουσης, όχι ευγενούς διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους» μας. Οι λύκοι της ευρωζώνης δείχνουν τα δόντια τους και ζητούν αίμα και δάκρυα εργαζομένων και υποταγή. Αρνούνται τη λαϊκή κυριαρχία και την εκφρασμένη θέληση του ελληνικού, που δεν στρέφεται εναντίον των ευρωπαϊκών λαών αλλά υπέρ τους. Στρέφεται ενάντια στο άθλιο σύστημα της κυριαρχίας των πολυεθνικών, των τραπεζών και του κεφαλαίου, με όπλο την ΕΕ, και γι’ αυτό οι εκπρόσωποι αυτού του σαπισμένου και άδικου κόσμου προσπαθούν να καταπνίξουν τη θέληση του ελληνικού λαού, όπως παλιότερα του γαλλικού, του δανέζικου και του ιρλανδικού, όταν αποφάσιζε μέσω δημοψηφισμάτων διαφορετικά από τις ντιρεκτίβες των Βρυξελλών. 

Κύριε Σόιμπλε η πόρτα σας…μπάζει κι' έχει οσμή αίματος!

ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μια χώρα που διεκδικεί ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη δεν αρκεί νάχει οικονομική ευρωστία. Απαιτείται και ένα ηθικό πλεονέκτημα. 

Και τι σημαίνει μια χώρα νάχει ηθικό πλεονέκτημα το γνωρίζουν καλά οι Γερμανοί διανοούμενοι που έχουν μελετήσει καλά την ελληνική Γραμματεία. 

Πάμε λοιπόν:
Η οικονομική ευρωστία της Γερμανίας στηρίζεται σήμερα σε κολοσσούς της παγκόσμιας οικονομίας που είναι θεμελιωμένοι σε αίμα ανθρώπινο. Έχουμε και λέμε:

Ποιος φοβάται την ρήξη με την ΕΕ; Ποιος δεν αντέχει τη λαϊκή νίκη;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

"...Η τίγρη της ΕΕ δεν φάνηκε δυνατό να μετατραπεί σε φυτοφάγο κατοικίδιο. Δεν αποδείχτηκε όμως και δεν είναι ανίκητη. Οι αγχώδεις βρυχηθμοί των Γιούνκερ, Ντάισενμπλουμ, Σόιμπλε, Μπάιντεν και λοιπών το φανερώνουν..."

Ας φέρουμε κάποια πράγματα στο νου από μια συζήτηση που καλά κρατεί τουλάχιστον τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ενώ φουντώνει στις μέρες μας.

Όλα βοούν: ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η κυρία Μέρκελ απαιτεί τελεσιγραφικά την παραίτηση του ελληνικού λαού ακόμα και από τα ψίχουλα. Η κυρία Μέρκελ αρνείται (!) στους Έλληνες να έχουν τρεις δεκάρες ακόμα και για πετρέλαιο θέρμανσης. Αρνείται στους Έλληνες γέροντες των 700 ευρώ να προστεθούν στην σφαγιασμένη τους σύνταξη ακόμα κι αυτά τα 2 ευρώ την ημέρα της 13ης σύνταξης. Η κυρία Μέρκελ – η εκπρόσωπος της ηγεμονεύουσας στην ΕΕ ιμπεριαλιστικής Γερμανίας, της Γερμανίας των μονοπωλίων, της Γερμανίας της «Ζήμενς», της «Χόχτιφ», της «Τίσεν», της «Ντόιτσε Μπανκ» και των υποβρυχίων που γέρνουν – είναι «εταίρος»; Είναι «φίλη»; Είναι «σύμμαχος»;

Στήνεται σκηνικό Κύπρου. Η κυβέρνηση να μη φοβηθεί τη ρήξη

Της Αριάδνης Αλαβάνου

Δέκα ημέρες μετά από τις εκλογές και τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, το τοπίο από πλευράς δανειστών και αξιωματούχων της Ευρωζώνης και της ΕΕ φαίνεται να ξεκαθαρίζει. Η εικόνα που αναδύεται είναι εντελώς διαφορετική απ' αυτή που καλλιεργούσε ο Σύριζα προεκλογικά, ότι αλλάζει άρδην η κατάσταση και ότι οι δίαυλοι διαπραγμάτευσης με αξιοπρέπεια θα ήταν ορθάνοιχτοι.

Οι ιεραπόστολοι του «λιτού βίου»

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Το άρθρο γράφτηκε  6 Φεβρουαρίου 2013 και είναι ιδιαίτερα   επίκαιρο σήμερα.

 

Διαβάζω τακτικά δηλώσεις «πνευματικών ανθρώπων», για την ανάγκη να γίνουμε πιο ολιγαρκείς, να καταλάβουμε ότι πέρασε ο καιρός των παχιών αγελάδων, να δεχτούμε ότι θα είμαστε όλοι φτωχότεροι. Συχνά συνοδεύονται από διάφορα δακρύβρεχτα για το τέρας του καταναλωτισμού, την αλλοτρίωση της σύγχρονης ζωής, τη χυδαιότητα της βουλιμίας. Είναι, λένε, προσωπική, οικογενειακή και εν τέλει εθνική ανάγκη να ξαναβρούμε το μετρημένο παρελθόν μας.

Φεύγουν οι βάσεις που μένουν;

Του  Νίκου Μπογιόπουλου 

Είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε να αποδέχεται ότι το κρέας είναι ψάρι ανάλογα με το ποιος καλόγερος το βαφτίζει. Αλλά είναι και δικό μας δικαίωμα (και υποχρέωσή μας) να επιμένουμε ότι το κρέας είναι κρέας. Ακόμα κι αν το βαφτίζουν «ψάρι» ο Πατριάρχης, ο Πάπας και ο Βούδας μαζί.

Εξηγούμαστε: Είναι άλλο πράγμα η «διαγραφή» (σσ: πολλώ δε μάλλον η πλήρης διαγραφή) του χρέους, είναι άλλο το λεγόμενο «κούρεμα» του χρέους και είναι άλλο πράγμα η «επιμήκυνση» του χρέους.

Το «τέλος της τρόικας»

Το «τέλος της τρόικας»

Άρθρο του Ριζοσπάστη 

Οι αναφορές στο «τέλος της τρόικας» και την ενδεχόμενη «αντικατάστασή» της «φοριούνται» πολύ τις τελευταίες μέρες: «Ωριμη και αναγκαία», χαρακτήρισε μια τέτοια εξέλιξη ο Αλ. Τσίπρας, «η Ευρώπη αρχίζει να αποδέχεται ότι η τρόικα τελείωσε», μας «πληροφορεί» χτεσινό non paper της κυβέρνησης, σχετικά σενάρια και αναλύσεις αναπαράγονται από διάφορα αστικά επιτελεία εντός κι εκτός Ελλάδας.

Σαν την Ελπίδα

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Τούτο το «παραμύθι» χάνεται μέσα στα βάθη του χρόνου και της λησμονιάς. Κανένας δεν ξέρει αν είναι πραγματική ιστορία ή δημιουργία του μυαλού και της φαντασίας κάποιου ή κάποιων ανθρώπων.

Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτός που μου την διηγήθηκε ισχυριζόταν πως είναι αληθινή.

Ζούσε, λέει, πριν από πολλά-πολλά χρόνια, σε ένα μικρό παραθαλάσσιο ονειρεμένο χωριό, ένα μικρό κορίτσι που το έλεγαν Ελπίδα. Πατέρας της Ελπίδας ήταν ο Φόβος και μητέρα της η Προσμονή.

Το ζήτημα του χρέους, η κυβέρνηση και η εξάρτηση

Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος

Ένα από τα κεντρικά ζητήματα που θέτει η νέα διακυβέρνηση είναι η απομείωση του ελληνικού χρέους (με άμεσο κούρεμα ή με άλλους τρόπους σαν αυτόν που ανακοίνωσε από το Λονδίνο ο Γ. Βαρουφάκης) ώστε αυτό να καταστεί- όπως η ίδια λέει- βιώσιμο. Για το λόγο αυτό και για την καλύτερη δική της προετοιμασία στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές πήρε για σύμβουλό της την γνωστή και μη εξαιρετέα εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων Lazard. «Ο Υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, ανακοινώνει την ανάθεση στην εταιρία χρηματοοικονομικών συμβούλων LAZARD του ρόλου του συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών σε θέματα δημοσίου χρέους και δημοσιονομικής διαχείρισης», αναφέρει Δελτίο Τύπου του υπουργείου που εκδόθηκε το περασμένο Σάββατο.

Αγωγή της Γιάννας Αγγελοπούλου (oil) στο UNFOLLOW

Η αγωγή απευθύνεται στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, τον Αυγουστίνο Ζενάκο και τη Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου. Αφορά το ρεπορτάζ του συντάκτη Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, «Γιάννα Αγγελοπούλου oil», που συμπεριλαμβάνεται στο τεύχος 37 (Ιανουαρίου) του UNFOLLOW.

Με την πολυσέλιδη αγωγή της, η Γιάννα Αγγελοπούλου αξιώνει 800.000 ευρώ από τους τρεις συντάκτες, γιατί το δημοσίευμα του UNFOLLOW της προκάλεσε «ψυχικό πόνο και στεναχώρια», την «δυσφήμισε βάναυσα σε δεκάδες χιλιάδες πρόσωπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό», αλλά και διατάραξε την «κοινωνική και ηθική» της ισορροπία.

Αριστερή Ανασύνθεση: Εκτιμήσεις για τα εκλογικά αποτελέσματα της 25ης Γενάρη

Αριστερή Ανασύνθεση

Πανελλαδικό Γραφείο

Εκτιμήσεις για τα εκλογικά αποτελέσματα της 25ης Γενάρη και τις προκλήσεις που είναι μπροστά μας

1. Το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου αποτελεί τη συμπύκνωση των κοινωνικών πολιτικών διεργασιών που προηγήθηκαν, της κοινωνικής καταστροφής που προκάλεσε η εποχή των μνημονίων, της βαθιάς πολιτικής κρίσης, των μεγάλων αγώνων, των ρηγμάτων που άνοιξαν στις σχέσεις εκπροσώπησης. Ως τέτοιο ανοίγει, από όλες τις απόψεις μια νέα σελίδα στην πολιτική και κοινωνική ιστορία του τόπου, μία νέα φάση στην πολιτική διαπάλη, διαμορφώνει ένα πεδίο συγκρούσεων, αντιθέσεων αλλά και προκλήσεων για την Αριστερά.

Μια βδομάδα ΣΥΡΙΖΑ

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

Πολύ καλά έκανε ο κ.Τσίπρας που στην συνάντηση με τον Ντάισελμπλουμ του είπε ότι μέχρι τώρα οι «εταίροι» μας είχαν συνηθίσει στις κωλοτούμπες από την ελληνική πλευρά και ότι ο ίδιος θα πρωτοτυπήσει. Αλλά: Καλά έκανε ο κ.Τσίπρας που αμέσως μετά, στη δήλωσή του στο «Bloomberg», δεσμεύτηκε για «εκπλήρωση των δανειακών μας υποχρεώσεων απέναντι στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ»; Η’ έκανε καλά ο υπουργός Οικονομικών όταν δήλωσε χτες στο Παρίσι την προθυμία της κυβέρνησης «να πληρώσει τα δάνεια με τόκο»;

Η πολύχρωμη λέσχη φίλων του Αλέξη Τσίπρα

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Οι κεντροαριστεροί Φρανσουά Ολάντ και Ματέο Ρέντσι έχουν λόγους να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως μοχλό πίεσης στην Αγκελα Μέρκελ για χαλάρωση της λιτότητας. Ωστόσο, είναι απίθανο να στηρίξουν το αίτημα του κ. Τσίπρα για διαγραφή χρέους.

«Φανταστική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ! Καλωσήρθες, θαρραλέε Ελληνα ψηφοφόρε, να δώσεις ένα χτύπημα στη λιτότητα και να ενισχύσεις όσους αγωνίζονται εναντίον της και στη Βρετανία»! Με αυτό τον τρόπο υποδέχτηκε τη νίκη της ελληνικής ριζοσπαστικής Αριστεράς ένας μάλλον απροσδόκητος σύντροφος: Ο βουλευτής των Βρετανών Εργατικών Πίτερ Χέιν, επί σειρά ετών υπουργός στις κυβερνήσεις του Τόνι Μπλερ και του Γκόρντον Μπράουν, ένας από τους σταθερότερους υποστηρικτές του σημερινού ηγέτη του κόμματος –και πιθανού αυριανού πρωθυπουργού, μετά τις γενικές εκλογές του Μαΐου– Εντ Μίλιμπαντ.

Ώρα ρήξης με την ΕΕ όχι διαπραγμάτευσης

Του Γιάννη Ελαφρού

Δεν καταργείται η μνημονιακή πολιτική μέσα στο ευρώ και την ΕΕ

Οι ευρωπαίοι φίλοι και εταίροι μας, σύμφωνα με τη συνήθη ορολογία της παλιάς και της νέας κυβέρνησης, άρχισαν να τοποθετούνται απέναντι στη θέληση του ελληνικού λαού. Βγάζουν μαχαίρια και απαιτούν συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και διατήρηση του αντιδραστικού αντεργατικού πλαισίου της ευρωζώνης και της ΕΕ. «Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή ενάντια στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης» δήλωσε σαν άλλος Μέτερνιχ ο επικεφαλής της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, αφού χαιρέτισε την πρόθεση του Αλ. Τσίπρα «να μην προχωρήσει μόνος του» (δηλαδή να μην προβεί σε μονομερείς ενέργειες), δήλωσε πως ήταν το Ποτάμι που έπρεπε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση! Λες και τον ρώτησε κανείς… 

Σε τεντωμένο σχοινί οι σχέσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σκηνικό πρωτοφανούς ρήξης των σχέσεων της Ελλάδας με τους δανειστές της διαμορφώθηκε προχθές Παρασκευή, κατά τη συνάντηση του έλληνα υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη, με τον επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ) Γ. Ντέισελμπλουμ. 

Η διάσταση απόψεων φάνηκε καθαρά στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε τη συνάντηση, διαμορφώνοντας όρους σύγκρουσης με τους δανειστές, προς μεγάλη φυσικά ικανοποίηση του ελληνικού λαού που είδε για πρώτη φορά εκπρόσωπο των δανειστών να μη βρίσκει… κατεβασμένα παντελόνια στις διαπραγματεύσεις του με την Ελλάδα, όπως σταθερά συνέβαινε από το 2010. Το σκηνικό της σύγκρουσης με τους δανειστές και κυρίως με την ΕΕ και τη Γερμανία φάνηκε να επισημοποιείται και να βαθαίνει μετά τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Μαξίμου αργά το βράδυ της Παρασκευής με το οικονομικό επιτελείο όπου ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας εμφανίστηκε αμετακίνητος λέγοντας ότι θα τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.