Από τον Χίτλερ στη Μέρκελ

Του Περικλή Κοροβέση

Συνήθως, όταν μιλάμε για φασισμό και ναζισμό, αναφερόμαστε περισσότερο στις γενοκτονίες, τα ολοκαυτώματα, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενικά στον εγκληματικό αντιανθρωπισμό τους και λιγότερο ή καθόλου στην οικονομική πολιτική τους. Αλήθεια, πώς θα ήταν σήμερα η Ευρώπη αν είχε νικήσει ο Χίτλερ και είχε εγκαθιδρύσει την αυτοκρατορία του; Σε τι θα διέφερε η χιτλερική οικονομία για την Ευρώπη από την πολιτική της Μέρκελ; 

Ο έγκυρος και αγαπητός ιστορικός στην Ελλάδα, Μαρκ Μαζάουερ στο βιβλίο του «Η Αυτοκρατορία του Χίτλερ. Ναζιστική εξουσία στην κατοχική Ευρώπη» (εκδ. «Αλεξάνδρεια», 2009) μελετά σε βάθος τα οικονομικά σχέδια του Χίτλερ για τη μεταπολεμική Ευρώπη. 

Η Γερμανία σε σχέση με τις άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες ενοποιήθηκε αργά. Από το 1871 μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατέκτησε Ναμίμπια, Τανζανία, Τόγκο, Καμερούν, Νέα Γουινέα και κάποια νησιά στον Ειρηνικό Ωκεανό. Με την καταστροφική ήττα της, η Γερμανία, το 1918, χάνει όλες τις αποικίες της, που τις παίρνουν λάφυρο οι νικητές.

Δεξιά ομοβροντία στον ΣΥΡΙΖΑ

Του Χρίστου Κατσούλα.

Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Αν το ερώτημα φαίνεται άστοχο, μπορεί να διατυπωθεί με ορθό τρόπο: Η πολιτική ανατρέπει συσχετισμούς ή οι συσχετισμοί καθορίζουν την πολιτική; Η Αριστερά με την πολιτική της ανατρέπει την πραγματικότητα, ή η πραγματικότητα υποβάλει σε ρεαλιστική αναπροσαρμογή της Αριστεράς επί το συστημικότερο;

Τις τελευταίες μέρες, κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπεύθυνα για το πρόγραμμα και την οικονομική πολιτική, δήλωσαν για πολλοστή φορά πίστη στη συνέχεια του κράτους και στη σταθεροποίηση της οικονομίας.

Για πρώτη φορά καθαρά, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αυτοπροσδιορίστηκε ως συνέχεια και δικαίωση των αποπειρών αστικού εκσυγχρονισμού -με ευρωπαϊκό πρόσημο- της Ελλάδας. Και ευθαρσώς αποδέχτηκε ότι τα περί κατάργησης του μνημονίου σε ένα μόνο άρθρο, είναι μια δήλωση προς λαϊκή κατανάλωση. Δεν πρόκειται δηλαδή για πραγματική ανατροπή των δεκάδων νόμων, πράξεων, ρυθμίσεων και απτών πολιτικών που έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία και το λαό στην καταστροφή.

Η Παιδεία ξεσηκώνεται! Συλλαλητήριο το Σάββατο 2 Μάρτη

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 12.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Η Παιδεία ξεσηκώνεται! Με αυτό το σύνθημα και τη διοργάνωση πανεκπαιδευτικού συλλαλητήριου στις 2 Μάρτη ξεκίνησε η πρωτοβουλία Συλλόγων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης - ΕΛΜΕ και του Συντονισμού τους. Η διακήρυξη που συνενώνει όλα τα ζητήματα της εκπαίδευσης που αφορούν εκπαιδευτικούς, γονείς, φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους, μέχρι στιγμής υπογράφεται από 26 Συλλόγους ΠΕ, 10 ΕΛΜΕ και 4 φορείς της εκπαίδευσης και διακινείται μαζικά.

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων συμμετέχει στο συλλαλητήριο στις 2 Μάρτη. Καλεί τα πρωτοβάθμια σωματεία να συνυπογράψουν τη διακήρυξη και να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο.

Κοινή διακήρυξη σωματείων και φορέων:

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 12.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Θα μας πάρουν αλήθεια τα σπίτια οι τράπεζες;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Η πρόσφατη ρύθμιση σχετικά με τα δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, φέρνει στην επιφάνεια μεταξύ των άλλων και τη συζήτηση για την ατομική ιδιοκτησία και περιουσία.

Είναι γνωστό ότι εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά είναι εκτεθειμένα σε μικρά ή μεγάλα στεγαστικά δάνεια, έχοντας θέσει ως υποθήκη σπίτια ή άλλα ακίνητα.

Το 25% από αυτά τα δάνεια είναι ήδη στο κόκκινο, δηλαδή υπάρχει αδυναμία ομαλής αποπληρωμής των δόσεων. Τόσο ο νόμος Κατσέλη, όσο και οι πρόσφατες ρυθμίσεις, προσφέρουν, υπό όρους, κάποιες ελαφρύνσεις, που κυρίως αφορούν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με μείωση του ποσού των δόσεων, ενώ δεν επιτρέπονται (ακόμη) οι πλειστηριασμοί σε δάνεια σε ακίνητο αντικειμενικής αξίας κάτω των 180.000 ευρώ.

Όλοι φυσικά γνωρίζουν πως οι ρυθμίσεις αυτές είναι σταγόνα στον ωκεανό, καθώς η σκληρή πραγματικότητα της ξεσαλωμένης ανεργίας και των γλίσχρων μισθών, βοά πως τα δάνεια δεν πρόκειται τελικά να πληρωθούν.

Αλαβάνος:Η πρόταση για έξοδο από το ευρώ θα αποκτήσει πολιτική έκφραση

Συνέντευξη του Αλ. Αλαβάνου στην "Free Sunday"

Την ίδρυση ενός νέου φορέα, που θα ενώσει πολιτικές κινήσεις, κοινωνικές οργανώσεις και απλούς ανθρώπους και ο οποίος θα υλοποιήσει το σχέδιο Β (απελευθέρωση από τις δεσμεύσεις της Ευρωζώνης, ρευστότητα, εθνικό νόμισμα, παύση πληρωμών στους δανειστές), προαναγγέλλει μέσω της «F.S.» ο Αλέκος Αλαβάνος. Και αυτό, μία μέρα πριν το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, του οποίου ηγείται, πραγματοποιήσει τα εγκαίνια των γραφείων του επί της οδού Σόλωνος 13.

Συνέντευξη στον ΜΑΚΑΡΙΟ Β. ΛΑΖΑΡΙΔΗ

Σας παρακολουθώ το τελευταίο διάστημα να ασκείτε σκληρή κριτική στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, φτάνοντας μάλιστα πρόσφατα στο σημείο να πείτε ότι «ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τόσο μεγάλη η πολιτική απουσία της Αριστεράς». Τι δεν κάνει καλά ο κ. Τσίπρας;

Είναι τρελοί οι Ιταλοί;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Επιφωνήματα κατάπληξης ή/και ρίγη αγανάχτησης όλων των καθώς πρέπει φιλελεύθερων, των ταγμένων ευρωπαϊστών και των "μοντέρνων’’ αριστερών της πεντάρας, συνοδεύουν την ανάγνωση των αποτελεσμάτων των Ιταλικών εκλογών.

"Μα πάλι τον πορνόγερο Μπερλουσκόνι οι άθλιοι; Και από πού και ως πού, πρώτο κόμμα στη Βουλή ένας άσημος λαϊκιστής Γκρίλο που θυμίζει ένα φτηνό Λαζόπουλο;’’

Για να δούμε λοιπόν τι έλεγαν στους Ιταλούς οι παραπάνω θλιμμένοι συγγενείς της θανούσης πολιτικής σοβαρότητας και της πληγωμένης ευρωπαϊκής ταυτότητας.

"Οι Ιταλοί δεν είναι τρελοί. Η Ιταλία δεν έχει άλλη επιλογή από την αύξηση των φόρων και τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και το πολιτικό σύστημα, που προωθούν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση’’.

Οι Ιταλοί ψήφισαν βίαια κατά Ευρώ, Γερμανίας, ΕΕ

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Παρόλο που τελικά αποτελέσματα δεν υπήρχαν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι σε όλους τους λαούς των χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ ήταν σαφέστατο. Η Ιταλία σχίστηκε στα δύο και η πλειοψηφία των Ιταλών στράφηκαν με την ψήφο τους εναντίον της πολιτικής λιτότητας που ασκεί η ΕΕ κατ' απαίτηση του Βερολίνου. 

Ο ίδιος άλλωστε ο αντιπρόεδρος του γερμανόφιλου Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα δεν περίμενε τα τελικά αποτελέσματα για να βγει στο τρίτο κρατικό κανάλι της ιταλικής τηλεόρασης και να δηλώσει ευθέως: «Ενα αποτέλεσμα με τον Μπερλουσκόνι γύρω στο 30% και τον Γκρίλο γύρω στο 25% σημαίνει ότι το 55% των Ιταλών ψηφοφόρων ψήφισε με βίαιο τρόπο εναντίον της Ευρώπης, του ευρώ και της Γερμανίας». Ετσι είναι. 

Το κυρίαρχο στοιχείο των ιταλικών εκλογών είναι η αντιγερμανική ψήφος, η ψήφος κατά του ευρώ - και αυτή η στάση προέρχεται από έναν λαό κατεξοχήν ευρώφιλο σε υπέρμετρο βαθμό, από έναν λαό επίσης που ποτέ δεν μισούσε τη Γερμανία. Και όμως, ήταν αρκετή η υιοθέτηση από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι μιας δημαγωγικής αλλά ανοιχτά εκφραζόμενης αντιγερμανικής γραμμής και αμέσως το δεξιό κόμμα του εκτινάχθηκε σε δημοτικότητα μεταξύ των δεξιών ψηφοφόρων.

Η άλλη όψη: Σύμβασή τους η εξαθλίωση

Του Δημήτρη Σταμούλη 

Κακώς τα βάλανε όλοι με τον Μέργο του υπουργείου Οικονομίας. Ο πλουσιοπάροχα αμειβόμενος, λαλίστατος καθηγητής της συγκυβέρνησης απλώς φανέρωσε χωρίς περιστροφές τις πραγματικές επιδιώξεις του εγχώριου κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού της, αλλά και τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με τους «προϊστάμενους» του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Οι εγχώριοι βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και μεγαλέμποροι εκτιμούν ότι ακόμα και τα ψίχουλα των 580 ευρώ μεικτά είναι …πολλά για τη σημερινή Ελλάδα και με ταξικό μίσος έχουν βαλθεί να ρίξουν την ελληνική εργατική τάξη στα τάρταρα της ανείπωτης φτώχειας, της απόλυτης εξαθλίωσης, της ληστρικής υποδούλωσης για μια ζωή. Δεν φτάνει που οι άνεργοι επισήμως έχουν υπερβεί τα 1,35 εκατομμύρια, πλέον και οι εργαζόμενοι θέλουν να είναι πεινασμένοι, άρα και πιο υποτακτικοί και υπάκουοι.

Τι κάνει η πόρνη η Ιστορία!

Του Θανάση Καρτερού

Ποιος να το έλεγε! 

Ο μέτοικος Παπανδρέου να δίνει διαλέξεις με οδηγίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, ο βαρύς Άκης να είναι στον Κορυδαλλό, ο ελαφρός Παπακωνσταντίνου να τρέμει τον Κορυδαλλό, ο πεφωτισμένος Καραμανλής να απολαμβάνει το ημίφως της Ραφήνας, η έγχρωμη Ντόρα να έχει χάσει το χρώμα της μέσα στο γκρίζο της σημερινής Ν.Δ., ο εκσυγχρονιστής Σημίτης να αρνείται τη συμμετοχή του στο εκσυγχρονιστικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ - για να μη μιλήσουμε για τα τασάκια στην Ιπποκράτους και τα μαχαίρια στη Συγγρού. Τόσες και τόσες σταθερές αξίες του πολιτικού συστήματος να έχουν, με δυο λόγια, καταντήσει κουρελαρία, στόχος για βελάκια, κατάρες και ανέκδοτα. 

Και ποιος, παρακαλώ, όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να ανυμνείται από όλα σχεδόν τα μεγάλα ΜΜΕ ως ηγέτης, συνεπής, σταθερός, αξιόπιστος; Ο Σαμαράς, αν έχετε το Θεό σας. Ο Αντώνης Σαμαράς, αυτοπροσώπως. Παρέα με την κλειστή ομάδα, που βεβαιώνει το ύψος της πολιτικής του ευφυΐας και το βάθος του πολιτικού του ήθους: Τον Κεδίκογλου, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη, τον Μουρούτη, τον Μιχελάκη, την truth team. Και τον Στουρνάρα, βεβαίως.

Γιώργος Ρούσης: Περί βίας

Με αφορμή την ένταση του οικονομικού καταναγκασμού, την άμεση κρατική και παρακρατική βία και τις βίαιες αντιδράσεις που αυτά προκαλούν, έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση περί βίας.

Σε αυτήν τη συζήτηση οι συστημικές – κυβερνητικές δυνάμεις, γεννήτορες και δάσκαλοι της βίας, την καταδικάζουν όταν στρέφεται εναντίον τους, μ΄άλλα λόγια όταν θερίζουν ό,τι έσπειραν και καλούν την Αριστερά να πράξει το ίδιο.

Από την άλλη, η κοινοβουλευτική Αριστερά αποδέχεται το ρόλο του απολογούμενου και δεν χάνει ευκαιρία να καταδικάσει γενικώς και αορίστως τη βία και να δηλώσει ότι η ίδια δεν πρόκειται ποτέ να τη χρησιμοποιήσει.

Ενδεικτικά θυμίζω τις πρόσφατες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, ότι η «βία ως η πλέον αυταρχική πράξη» είναι καταδικαστέα, ή αντίστοιχες δηλώσεις άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που περηφανεύονται ότι «θα ταράξουν (τους αντιπάλους τους) στη νομιμότητα».

Θυμίζω ακόμη παλιότερες δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα κατά την οποία «στην πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι» και την πρόσφατη απολογητική της στάση κατά την οποία οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ δεν διέπραξαν την «καταδικαστέα» πράξη της κατάληψης ενός δημόσιου χώρου που είναι το υπουργείο.

Θυμίζω τέλος την ευκολία με την οποία αυτή η Αριστερά χαρακτηρίζει αδιακρίτως ως προβοκατόρικη και βίαιη αντίδραση στο σύστημα.

ΣΚΟΥΡΙΕΣ, ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Αστυνομική επιχείρηση τρόμου με στόχο το φρόνημα

Του Γιώργου Κρεασίδη

Κοιτάσματα ύψους 15 δισ. ευρώ εξαγοράστηκαν έναντι 11 εκ. ευρώ

Επικίνδυνη εξέλιξη και πρόβα εκτροπής αποτελεί η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο κίνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής που αντιδρούν στην επένδυση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός. Με αφορμή τη δολιοφθορά του περασμένου Σαββάτου στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, η καταστολή του αγώνα των κατοίκων πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις.

Συλλήψεις με αφορμή τη διαφωνία με την επένδυση που βαφτίστηκε «ηθική αυτουργία» για τις καταστροφές στις εγκαταστάσεις, πολύωρες εξαφανίσεις πολιτών από την αστυνομία που βαφτίστηκαν «προσαγωγές», δεκάδες συλλήψεις με τη μέθοδο των προσαγωγών και αφόρητες πιέσεις για δώσουν οι προσαχθέντες γενετικό υλικό (DNA), κάτι που προβλέπεται για τρομοκράτες, βιαστές κ.ο.κ. Την εικόνα συμπληρώνουν οι συνεχείς περιπολίες και προκλήσεις της αστυνομίας και η εκστρατεία παραπληροφόρησης από τα μνημονιακά ΜΜΕ, όπου πρωταγωνιστούν το Μέγκα και οι εφημερίδες συμφερόντων Μπόμπολα που συμμετέχει στην Ελληνικός Χρυσός...

Από την ιστορία της Κομμουνιστικής Διεθνούς: το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης

Του Δ. Κ. από τον "Εργατικό Αγώνα"

Αρκετή συζήτηση έχει γίνει το τελευταίο διάστημα για «αριστερή κυβέρνηση», «εργατική κυβέρνηση», για το αν είναι δυνατό και χρήσιμο να επιδιωχθεί από τις λαϊκές δυνάμεις η ανάδειξη μιας φιλολαϊκής κυβέρνησης. Έχουν κατατεθεί διάφορες απόψεις: από εκείνες που θεωρούν αριστερή κυβέρνηση μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι εκείνες που θεωρούν ότι κάθε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού είναι καταδικαστέα και ότι συνεπώς δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση παρά μόνο ως αποτέλεσμα επανάστασης.

Από την άποψη αυτή, είναι χρήσιμο να ξαναδούμε πως αντιμετώπιζε το ζήτημα η Κομμουνιστική Διεθνής (ΚΔ). Οι αναλύσεις στο 4ο συνέδριό της, το τελευταίο που έγινε με τη συμμετοχή του Λένιν, έχουν μεγάλη αξία. Όσο και αν σήμερα υπάρχει σύγχυση γύρω από το ζήτημα, οι θέσεις της ΚΔ ήταν διαυγείς, κρυστάλλινες.

Πρώτο, η ΚΔ θεωρούσε ότι σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας είναι δυνατή η ανάδειξη εργατικής ή εργατοαγροτικής κυβέρνησης. “Η εργατική κυβέρνηση μπορούσε να προκύψει και με βάση το κοινοβούλιο, αλλά σε στενή σχέση με τον επαναστατικό αγώνα κατά της αστικής τάξης, μόνο στην πορεία της μαζικής πάλης, στηριζόμενη στις μάζες και δυναμώνοντας το επαναστατικό κίνημα”.[1] Η ΚΔ διαφοροποιούσε με έμφαση αυτές τις κυβερνήσεις από τις κυβερνήσεις της σοσιαλδημοκρατίας στις διάφορες αποχρώσεις της. Αυτές οι τελευταίες “δεν είναι επαναστατικές εργατικές κυβερνήσεις αλλά κυβερνήσεις καμουφλαρισμένης συμμαχίας μεταξύ της μπουρζουαζίας και των αντεπαναστατών εργατών ηγετών... Οι κομμουνιστές δεν πρέπει να συμμετέχουν σε παρόμοιες κυβερνήσεις”.

Ο λαός έριξε την κυβέρνηση, αλλά στη... Βουλγαρία!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Υπέροχη χώρα από οικονομικής πλευράς είναι η Βουλγαρία, αν την κρίνει κανείς βάσει των κριτηρίων που έχει επιβάλει στην ΕΕ η Γερμανία, με τα οποία συμφωνεί βεβαίως και το ΔΝΤ. Θαυμάστε επιδόσεις: Ελλειμμα του 2012; Μόλις 1,5%! 

Δημόσιο χρέος; Μόνο... 19,5%!!! Οχι, δεν έχει γίνει κανένα τυπογραφικό λάθος, το βουλγαρικό δημόσιο χρέος είναι 19,5% του ΑΕΠ. Απείρως χαμηλότερο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, της Ιαπωνίας και οποιασδήποτε πανίσχυρης χώρας του πλανήτη μπορείτε να φανταστείτε.

Ανατριχίλα ικανοποίησης αισθάνονται οι γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ διαβάζοντας αυτά τα νούμερα. Υποδειγματικός μαθητής τους η Βουλγαρία - και μάλιστα χωρίς καμία τρόικα από το εξωτερικό. Ενας «ιδεολόγος» υπουργός Οικονομικών της εξοντωτικής λιτότητας, ο Συμεών Τζάνκοφ, και ένας πρωθυπουργός πρώην μπράβος της νύχτας, ο Μπόικο Μπορίσοφ, διασφάλιζαν την τήρηση ενός εξουθενωτικού μνημονιακού προγράμματος εντυπωσιακής οικονομικής και κοινωνικής αγριότητας, σε βαθμό που καθιστούσε εντελώς περιττό το Μνημόνιο ή την τρόικα ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ.

Περάστε από το Τμήμα για το DNA σας...

Κίνηση για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας 

ΕΚΕΔΔΕ

Η προσαγωγή ατόμων στο αστυνομικό τμήμα Ιερισσού προς το σκοπό της συλλογής γενετικού υλικού με την απειλή της απείθειας συνιστά βαρύτατη παραβίαση των δικαιωμάτων τους πέρα και έξω από κάθε διάταξη νόμου. Πέραν του ότι η υποχρεωτική συλλογή γενετικού υλικού συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια (2§1 Σ) η συλλογή γενετικού υλικού επιτρέπεται κατά το νόμο (200Α ΠΚ) μόνο στην περίπτωση όπου υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις τέλεσης από το άτομο βιαίου κακουργήματος ή σεξουαλικού εγκλήματος ή συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση. Πρέπει συνεπώς να έχει προσλάβει το άτομο την ιδιότητα του κατηγορουμένου, ενώ κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί στην προκείμενη περίπτωση.

Σκουριές, σαπίλες, μπόχες και άλλα όμορφα

Της Νάντιας Κατσαρού 

Και ξαφνικά η ελληνική κοινωνία έμαθε ότι σε μια περιοχή της Χαλκιδικής που ονομάζεται Σκουριές, έχουν έρθει να μας φέρουν την ανάπτυξη, μέσω της εξόρυξης χρυσού και κάποιοι διαμαρτύρονται και γίνονται τρομοκράτες. Αυτό πέρασε μέσω των ΜΜΕ. Που κάποια απ’ αυτά, ονόματα δε λέμε, βρίσκονται μέσα στην ίδια την επένδυση.

Το τι γίνεται στη Χαλκιδική και τη Θράκη δε θα το περιγράψω εδώ. Όποιος θέλει να μάθει, γκουγκλάρει και του έρχονται στα μούτρα οι άπειρες πληροφορίες για το θέμα. Για ένα σχόλιο πέρασα, επειδή βλέπω πως πάνε να μας πείσουν με έντεχνο τρόπο, ότι αυτοί που φταίνε είναι αυτοί που αντιστέκονται. Αυτοί είναι οι τρομοκράτες κι από αυτούς κινδυνεύει η κοινωνία μας. Πέρα από το ότι φτάνουν ως το έγκλημα (και παραδόξως, ενώ η αστυνομία στην περιοχή τους έχει από κοντά, αυτή τη φορά δεν άφησαν ούτε ίχνη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) μαθαίνουμε από τις εταιρείες και τα φερέφωνά τους, ότι πίσω τους κρύβονται σκοτεινά συμφέροντα. Που όσο και να ψάξει ο λογικός ο άνθρωπος, δεν πρόκειται να τα ξετρυπώσει.

Ώρα να ανάψουμε το φυτίλι της οργής

Καιρό τώρα η χώρα μοιάζει με πυριτιδαποθήκη όπου μια σπίθα μπορεί να πυροδοτήσει κοινωνικές εκρήξεις με ανυπολόγιστες συνέπειες. Και πώς να μην είναι άλλωστε; Όταν «τρεις στους τέσσερις ανέργους είναι άνω των 30ετών». Όταν «1,5 εκατ. πολίτες ζουν σε νοικοκυριά όπου δεν εργάζεται κανείς». Όταν «το επίδομα ανεργίας είναι το πιο μικρό στην Ε.Ε.». Όταν «δεν υπάρχει συγκροτημένο θεσμικό πλαίσιο καταπολέμησης της ανεργίας παρά μόνο αποσπασματικές δράσεις εξαιρετικά αμφίβολης αποτελεσματικότητας».

Τα παραπάνω δεν τα ισχυρίζεται κανένας αντιπολιτευόμενος «κινδυνολόγος». Τα ομολογεί ο πρόεδρος του ΟΑΕΔ Ηλίας Κικίλιας σε «αναλυτικό non paper, που, όπως φαίνεται, στάλθηκε στους πολιτικούς αρχηγούς πριν απ’ τη σύσκεψη στο Μαξίμου» όπως σημειώνει η «Ελευθεροτυπία» στο κύριο άρθρο της με τίτλο «Πού πήγαν τα χρήματα;».

Όλα αυτά –που είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου- κάνουν απόλυτα φυσιολογικούς τους φόβους των ξένων και ντόπιων κυβερνώντων για μια κοινωνική ανάφλεξη που θα έχει τέτοια έκταση ώστε θα τους είναι δύσκολο –αν όχι αδύνατο- να ελέγξουν. Γι’ αυτό, άλλωστε, η προπαγάνδα περί σταθερής, αρραγούς και μακράς πνοής τρικομματικής κυβέρνησης σταδιακά δίνει τη θέση της σε δημοσιεύματα που μιλούν για «φόβους» κοινωνικών εκρήξεων. Φόβους που επαναλαμβάνονται από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία.

Για ένα τρίτο κύμα ριζοσπαστικοποίησης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής

Του Αντώνη Δραγανίγου

Ένα χρόνο μετά την ιστορική 12η του Φλεβάρη που έκανε σμπαράλια την -«παντοδύναμη» και τότε- τρικομματική κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου ένας νέος γύρος σύγκρουσης ωριμάζει βαθιά μέσα στην κοινωνία. 
Τις αμέσως επόμενες ημέρες θα ξεδιπλωθεί η κανιβαλλική επίθεση για την επιβολή των δεκάδων χιλιάδων απολύσεων, την μείωση των μισθών και το ξεπούλημα δημόσιων αγαθών, επιχειρήσεων, υποδομών, ενώ ετοιμάζονται «κατασχετήρια» της εφορίας..Η κοινωνία μυρίζει μπαρούτι.

Τα πράγματα μέσα στους χώρους δουλειάς παραμένουν ωστόσο αντιφατικά. Η οργή και το μίσος ξεχειλίζουν. Αλλά μαζί με αυτά περισσεύει ο εκβιασμός της απόλυσης και η απειλή της πείνας. Για τους άνεργους, τους ελαστικά εργαζόμενους των 300 ευρώ, το αδιέξοδο και η απόγνωση. Αλλά πριν από όλα το πρόβλημα του κινήματος στην φάση αυτή είναι πολιτικό. Είναι η «αίσθηση» που έχουν σημαντικά, μαχόμενα κομμάτια των εργαζόμενων ότι η «πολιτική πλάτη» που έχουν για να βγουν στην κόντρα είναι αδύναμη και εξαιρετικά ανεπαρκής. Με λίγα λόγια, το πρόβλημα του νέου γύρου της αναμέτρησης που έτσι και αλλιώς θα έρθει, είναι περισσότερο από ποτέ το πρόβλημα της αριστεράς.

Τεράστια πορεία, ασυγκίνητη όμως και πάλι η κυβέρνηση

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Σχεδόν 100.000 διαδηλωτές κατέκλυσαν και πάλι χθες το κέντρο της Αθήνας. Γεμάτο το Σύνταγμα, ασφυκτικά γεμάτες η Σταδίου και η Πατησίωνκαι η «ουρά» της διαδήλωσης δεν είχε ακόμη ξεκινήσει από το Μουσείο! 

Επεσε έτσι στο κενό η πολιτικά ανέντιμη προσπάθεια της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να καταφέρει καίριο πλήγμα στη μαζικότητα της συγκέντρωσης κλείνοντας όλους τους σταθμούς του μετρό από τον Ευαγγελισμό ως το Μοναστηράκι και από το Πανεπιστήμιο ως την Ακρόπολη.

Επρεπε να κατεβεί κανείς στον... Κεραμεικό (!) ή στο Μέγαρο Μουσικής και να κάνει μια ιδιωτική πορεία μισής ή και μιας ώρας, ανάλογα με την ηλικία του, για ναπροσεγγίσει τους χώρους της συγκέντρωσης. Η τεράστια πορεία πάντως δεν συγκίνησε την κυβέρνηση, η οποία με την αγαστή συνεργασία των τηλεοπτικών καναλιών την υποβάθμισε προκλητικά.

Ούτε στο εξωτερικό έτυχε κάποιας ιδιαίτερης προσοχής αυτή η πολύ μεγάλη διαδήλωση. Οι ξένοι έχουν πλέον εξοικειωθεί με τις συγκεντρώσεις οργής και διαμαρτυρίας στη χώρα μας, από τη στιγμή που μέχρι τώρα δεν έχουν αποδειχθεί προεόρτια κοινωνικής έκρηξης. Θεωρούν πια τον ελληνικό λαό «καμακωμένο ψάρι» που σπαρταράει και όσο βίαια και αν συστρέφεται, νομίζουν πως είναι αδύνατον να αποσπαστεί από το καμάκι.

Όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ - ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ:
-Όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 20 Φλεβάρη
-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

Ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η φτωχή αγροτιά, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία να κλιμακώσουν τους αγώνες τους, να γκρεμοτσακίσουν την άθλια συγκυβέρνηση που λεηλατεί με την πολιτική της τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα εξαθλιώνοντας το λαό. 

Είναι πλέον πιο ξεκάθαρο από ποτέ, ότι αυτή η πολιτική των μνημονίων, της κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων και ΣΣΕ, της ακόμα μεγαλύτερης μείωσης των μισθών, συντάξεων και μεροκάματων, της κατάργησης των ασφαλιστικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και των απολύσεων, της επιστράτευσης των εργαζομένων που απεργούν και της κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας σε όσους αγωνίζονται, της ανεργίας, των χαρατσιών και της ληστρικής φορολογίας στους φτωχούς, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ 

Ενα απαρατήρητο εθνικό έγκλημα

Του Περικλή Κοροβέση

Το μεθοδικό σχέδιο καταστροφής της χώρας έχει έναν συγκεκριμένο στόχο: να διαλύσει ολοσχερώς την κοινωνία και να μετατρέψει τους πολίτες της σε ένα πεινασμένο κοπάδι που θα σπαράζεται μεταξύ του για λίγη τροφή.
Αριστερίστικες υπερβολές;
Αντιευρωπαϊκός φανατισμός;
Κρυφό λόμπι δραχμής; 
Τίποτε από όλα αυτά. Απλά είναι η πρόταση του προέδρου του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων, Χανς Πέτερ Κάιτελ, για τη μετατροπή όλης της Ελλάδας σε «ειδική οικονομική ζώνη» («Σπίγκελ» 10/9/12). 
Οι ειδικές οικονομικές ζώνες είναι στρατόπεδα εργασίας, δώδεκα ώρες την ημέρα επί τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες τον χρόνο με ωρομίσθιο πενήντα λεπτά, χωρίς κανένα δικαίωμα. Ούτε συνδικαλισμός ούτε ασφάλιση ούτε άδειες ούτε φυσικά υπερωρίες. Το μοντέλο αυτό έχει εφαρμοστεί στη Νοτιοανατολική Ασία, σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Κεντρικής Ευρώπης.
Το μοντέλο αυτό θυμίζει τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας του Χίτλερ που χρησιμοποιούσε αιχμαλώτους πολέμου στις ίδιες βιομηχανίες που θα έρθουν αύριο να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η μόνη διαφορά που υπάρχει είναι πως τότε οι αιχμάλωτοι δούλευαν καταναγκαστικά, ενώ αύριο θα πηγαίνουν εθελοντικά και θα θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό που βρήκαν ένα κομμάτι ξερό ψωμί. 

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΚΕΔΔΕ

Επιτροπή πρωτοβουλίας για τη δημιουργία Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας 

Καταδικάζουμε απερίφραστα την προσπάθεια της κυβέρνησης και της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός να αντιμετωπίσουν το κίνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής με στοχευμένες συλλήψεις αγωνιστών. 

Η εταιρία και η κυβέρνηση αξιοποιούν τα γεγονότα της Κυριακής, με τον εμπρησμό του εργοταξίου, για να ποινικοποιήσουν το φρόνημα και τη διάθεση για αγώνα ενάντια σε μια επένδυση καταστροφική για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.

Υπαγορεύουν στους υπαλλήλους που καταθέτουν για τα γεγονότα ονόματα αγωνιστών που πρωτοστάτησαν στο κίνημα κατά των μεταλλείων και τους κατονομάζουν σαν ηθικούς αυτουργούς του εμπρησμού. Δηλαδή απειλούν να σύρουν στα δικαστήρια ανθρώπους με μόνη κατηγορία ότι συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία.

Όλοι στην απεργία στις 20 Φλεβάρη

Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα

Καλούμε 10.30 πμ στο Μουσείο

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΕΕ, ΔΝΤ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ 

Ζούμε την υλοποίηση της σαρωτικής επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου - ΕΕ – ΔΝΤ. Η κατάργηση στην ουσία των Συλλογικών Συμβάσεων και η επιβολή μισθών πείνας, η εφαρμογή του μνημονίου 3, το φορολογικό, η επίθεση της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, η κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, λεηλατούν κυριολεκτικά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, τα εισοδήματα και τις ζωές μας.

Η λήξη της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων και της ΕΓΣΣΕ στα μέσα του Μάη, σηματοδοτεί έναν νέο γύρο εξαθλίωσης των εργαζομένων, με την πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών ενώ η κυβέρνηση έχει φροντίσει ήδη για τα συμφέροντά τους με την αλλαγή του κανονισμού και του ρόλου της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ, στην οποία δεν μπορούν μονομερώς πλέον να προσφεύγουν τα συνδικάτα.

ΒΙΟ.ΜΕ: Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «Αυτοδιαχείρισης» και «Αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και Εργαζομένων;

Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία 

Σχετικά με  την επαναλειτουργία του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ από τους ίδιους τους εργάτες:

Η «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ», ΔΕΙΓΜΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Στη σημερινή καταστροφική κρίση και τη συνακόλουθη Χουντοποίηση του καθεστώτος μέσα από την Οικονομική Κατοχή που επιβάλλει η υπερεθνική ελίτ, μέσω κυρίως της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια ελίτ και σημαντικό μέρος των προνομιούχων στρωμάτων, δεν είναι λίγες οι απόπειρες «Επαναστατικής Γυμναστικής» απο την εκφυλισμένη «Αριστερά», που ουσιαστικά συγκαλύπτουν την πραγματική αδράνεια της στη συντελούμενη καταστροφή, ενώ συγχρόνως αποπροσανατολίζουν για τον τρόπο διεξόδου από την καταστροφική κρίση και την οικοδόμηση μιας πραγματικά αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της σχεδόν ολοκληρωτικής διείσδυσης της Ιδεολογίας της Παγκοσμιοποίησης στην Κρατιστική και «Ελευθεριακή» «Αριστερά» (Ατομικά «δικαιώματα» σε βάρος κάθε Εθνικής –και κατ’ επέκταση στο σημερινό διεθνοποιημένο σύστημα, και Λαϊκής—κυριαρχίας) όπου επικρατούν μεταμοντέρνοι μονοθεματικοί αγώνες «ταυτότητας», lifestyle φιλελεύθερη «αυτονομία» για την αυτό-ικανοποίηση μόνο στενών κοινωνικών ομάδων, ακτιβισμός για τον ακτιβισμό – πολλές φορές επαγγελματικού τύπου-- χωρίς συνολικό πρόταγμα κτλ..

H δήθεν αξιοποίηση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων

Του Γιώργου Ρούση

"Στην πραγματικότητα πρόκειται όχι για εκμετάλλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων υπέρ των συμφερόντων του λαού, αλλά για αφελή, ή δόλια εξυπηρέτηση των συμφερόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απέναντι στα συμφέροντα του ευρωπαϊκού και δη Γερμανικού ιμπεριαλισμού."

Εκτός από τις δυνάμεις εκείνες που υποστηρίζουν ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί παρά να είναι άμεσα μια αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική λύση με σοσιαλιστική προοπτική, υπάρχουν ποικίλα επίπεδα αντιδράσεων απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπισή της.

Υπάρχουν εκείνοι που ενώ θεωρούν αναγκαία τη λήψη αυτών των μέτρων, δήθεν λυπούνται βαθέως για τις συνέπειες τους.

Υπάρχουν οι ακόμη πιο τσαρλατάνοι, οι οποίοι διαφωνούν δήθεν με ορισμένα από τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση, από την άλλη όμως όχι μόνον την στηρίζουν αλλά συμμετέχουν σε αυτήν.

Υπάρχουν τέλος άλλοι, που περιορίζουν τη διαφωνία τους στα μνημόνια και προτείνουν λύσεις εντός των τειχών –καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών- του συστήματος.

Αυτοκτονεί σήμερα η Κύπρος

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Δημοκρατικότατα σήμερα οι ελληνοκύπριοι θα ψηφίσουν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπέρ της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης της χώρας τους, υπέρ της ουσιαστικής παράδοσης των κατεχόμενων εδαφών στους Τούρκους, υπέρ της μετατροπής της χώρας τους εκ νέου σε αποικία, αν και αυτή τη φορά με περισσότερους αφέντες, όχι μόνο τους Βρετανούς. 

Αυτά και πολλά χειρότερα σηματοδοτεί η αναμενόμενη εκλογή ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του δεξιού Νίκου Αναστασιάδη, φανατικού υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, αλλά και των πιο άγριων μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο της επιβολής και στην Κύπρο καθεστώτος υποτέλειας μέσω μνημονίου.

Το εκπληκτικό δεν είναι ότι υπάρχει και Κύπριος «Τσολάκογλου» σαν τον Αναστασιάδη. Ούτε ο πρώην πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης ήταν καλύτερος, ενώ στην Ελλάδα εξίσου Κουίσλινγκ και συνεργάτες των ξένων επικυρίαρχων, ουσιαστικά συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και όλο το σκυλολόι των συνεργατών και στελεχών των κομμάτων τους, οι οποίοι κυβερνούν την Ελλάδα στηριζόμενοι στη λαϊκή ψήφο, έστω και με τη βοήθεια του εκλογικού συστήματος. 

Παράσταση για δύο ρόλους στην προεκλογική Ιταλία

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Μπερλουσκόνι και Γκρίλο επωφελούνται από την κρίση της πολιτικής

«Μετά την παραίτηση του Πάπα, ο Μπερλουσκόνι μοιάζει 20 χρόνια μεγαλύτερος». Η παρατήρηση του Αντόνιο Πολίτο προφανώς δεν σχετιζόταν με τα θρησκευτικά συναισθήματα του πρώην πρωθυπουργού. Ο πολιτικός σχολιαστής αναφερόταν στην ξαφνική μετακίνηση των τηλεοπτικών φακών από τις βουλευτικές εκλογές της 24ης και 25ης Φεβρουαρίου στους διαδρόμους του Βατικανού. 

Μια εξέλιξη εξόχως αρνητική για τον αυτοκράτορα των ιταλικών μίντια, για τον οποίο έχει ειπωθεί ότι νιώθει τόσο άνετα στο στούντιο όσο ένιωθε ο Φρεντ Αστέρ στην πίστα. Απέναντί του, ο αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος Πιερλουίτζι Μπερσάνι, ο παλιός δάσκαλος με την πληκτική ταπεινότητα, και ο Μάριο Μόντι, ο απερχόμενος τεχνοκράτης με το στυφό ύφος, μοιάζουν έξω από τα νερά τους.

Η επικοινωνιακή υπεροχή του Μπερλουσκόνι ήταν ένας από τους παράγοντες -όχι ο σημαντικότερος- που οδήγησαν στην απροσδόκητη πολιτική του νεκρανάσταση. Κατά την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας, ο 76χρονος πολιτικός, χτυπημένος από τα σεξουαλικά και άλλα σκάνδαλα για τα οποία έγινε παγκοσμίως διαβόητος, έμοιαζε με πολιτικό πτώμα. Μέσα σε τρεις εβδομάδες, ωστόσο, το δημοσκοπικό προβάδισμα 10 ή και 15 μονάδων, που απολάμβανε η Κεντροαριστερά, συρρικνώθηκε στις 5 με 6 μονάδες. Από την προπερασμένη Παρασκευή, οι δημοσκοπήσεις επισήμως απαγορεύονται στην Ιταλία, αλλά, αν κρίνουμε από το ύφος των ρεπορτάζ, το κλείσιμο της ψαλίδας φαίνεται ότι συνεχίστηκε.

Όλοι στην απεργία στις 20 Φλεβάρη. Κάτω η κυβέρνηση των μνημονίων και της επιστράτευσης !

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Όλοι στην απεργία στις 20 Φλεβάρη. Κάτω η κυβέρνηση των μνημονίων και της επιστράτευσης !

Εργαζόμενες/οι

Στις 20 Φλεβάρη απεργούμε και διαδηλώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο ενάντια στην κυβέρνηση των μνημονίων και της “επίταξης”. Καλούμε σε πανεργατικό παλλαϊκό ξεσηκωμό για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τα βάρβαρα μέτρα της: μείωση μισθών και κατάργηση των Συλλογικών διαπραγματεύσων, αντιδραστική προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας, χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο που θα προστεθούν στο ενάμιση εκατομύριο των ανέργων και θα διαλύσουν όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες, ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, ελεύθεροι χώροι), ξεπούλημα δημόσιου πλούτου.

Για μια νέα τακτική του εργατικού κινήματος στους αγώνες που έρχονται

Των: Νίκος Γουρλάς, Δημήτρης Τσίτκανος

Η ηρωική απεργία του μετρό που πυροδότησε ένα νέο κύμα κλαδικών και επιχειρησιακών εργατικών αγώνων, οι οποίοι αυτή τη φορά δεν περιμένουν τις ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για να ξεσπάσουν, ο αγώνας των ναυτεργατών, αλλά και η είσοδος στους αγώνες και άλλων λαϊκών στρωμάτων, όπως οι αγρότες, είναι γεγονότα που δείχνουν ότι βαδίζουμε προς μια κλιμάκωση της ταξικής αντιπαράθεσης για την ανατροπή της επίθεσης, με νέα, ποιοτικά χαρακτηριστικά, με νέες απαιτήσεις, δυνατότητες αλλά και κινδύνους.

Απέναντι σε αυτή την προοπτική, η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, το μνημονιακό καθεστώς των ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ και το κεφάλαιο απαντούν με μια αντιδημοκρατική κλιμάκωση του αυταρχισμού, κηρύσσοντας κάθε μαχητική απεργία ως παράνομη και καταχρηστική, ενώ καταφεύγουν όλο και πιο συχνά στο όπλο της επιστράτευσης. Την ίδια στιγμή, η εκτίναξη της ανεργίας δυναμώνει το αντιδραστικό όπλο της οικονομικής βίας, ενώ οι καθεστωτικές δυνάμεις, αδύναμες να δώσουν θετική προοπτική, εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν τις υπαρκτές δευτερεύουσες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς μέσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για συμμαχίες και για κατακερματισμό των αγώνων.

Το σχέδιο της Χρυσής Αυγής εναντίον της αριστεράς

Της Μαρίνας Βήχου

Η Χρυσή Αυγή έγινε γνωστή πανελλαδικά πριν από 4 χρόνια, καθώς την περίοδο που είχαν φανεί στον ορίζοντα της Ελλάδας τα πρώτα μαύρα σύννεφα της οικονομικής κρίσης επέλεξε βάσει σχεδίου -δοκιμασμένου ιστορικά-να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από το κυρίαρχο ζήτημα που ήταν η οικονομία και η διαχείρηση της επερχόμενης κρίσης και να τον στρέψει στο ζήτημα της ανωτερότητας της ελληνικής φυλής έναντι των «υπανθρώπων που έχουν κατακλύσει την χώρα μας».

Ο ρατσισμός κατά των μεταναστών για την ΧΑ είναι απόλυτα αντίστοιχος με τον αντισημιστισμό των Ναζί, κατά το ότι δεν αποτελεί παρά τη μέθοδο για να παρουσιάσει μιά άλλη εκδοχή της ιστορίας, υπηρετόντας απόλυτα το σύστημα,με το να θολώνει την πραγματική ουσία της οικονομικής κρίσης.Με αυτή την έννοια ο πραγματικός αντίπαλος της ΧΑ εξ αρχής δεν ήταν οι μετανάστες αλλά η ταξική πάλη και η Αριστερά, γι αυτό και σε μεγάλο βαθμό υποστηρίχθηκε και υποστηρίζεται από το σύστημα.

Ποιο αίτημα έχουμε για την απεργία στις 20/02;

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

«ο νεοφιλελευθερισμός μετατρέπει κάθε επιμέρους κοινωνική διεκδίκηση σε κεντρική πολιτική μάχη εφ’ όλης της ύλης», 

Τόνι Νέγκρι

Σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί η κεντρική πανεργατική απεργία που προκήρυξαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Η τελευταία απεργία του Δεκεμβρίου δεν καταγράφηκε σαν μια κεντρική αποφασιστική μάχη του λαϊκού κινήματος. Ούτε σε περιεχόμενο, ούτε σε μαζικότητα και δυναμισμό. Και αν και έχουμε ανάγκη από κεντρικές μάχες που να γρατζουνίζουν τον «ανέγγιχτο» Αντώνη Σαμαρά, είναι ερωτηματικό αν στην απεργία της Τετάρτης, θα έχουμε κάποια αλλαγή ως προς αυτό.

Μία εξήγηση είναι η ανοιχτή συνθηκολόγηση των συνδικαλιστικών ηγεσιών με το μνημονιακό καθεστώς και την πολιτική της συγκυβέρνησης. Υπαρκτή πλευρά, αλλά μάλλον όχι η κύρια. Οι βασικές αιτίες πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Στην πραγματικότητα η λαίκή συνείδηση είναι ανάμεσα σε δύο «συμπληγάδες». Από την μία κατανοεί ότι το σύστημα «δεν κωλώνει» σε καμία διεκδίκηση και είναι έτοιμο να χρησιμοποιήσει και τα πιο ακραία μέτρα, όπως δείχνουν οι απανωτές, χουντικής έμπνευσης επιστρατεύσεις. Καταλαβαίνει ότι οι μερικοί διεκδικητικοί αγώνες έχουν φύγει από το μεταπολιτευτικό πλαίσιο, που ήταν κυρίως αγώνες αμυντικοί, αγώνες άσκησης πίεσης για την απόσπαση κάποιων «προνομίων». Καταλαβαίνει ότι η μάχη είναι κεντρικά ταξική και ολομέτωπη και είναι και πολιτική. Από την άλλη δεν βλέπει να μεταφράζεται αυτή η μάχη σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με σαφή τρόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει σήματα κοινωνικής γαλήνης και όχι σύγκρουσης, συνέχειας και όχι ρήξης με το παρόν καθεστώς και την πολιτική του.

Κίνηση για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τον Ιανουάριο του 2013, στην Αθήνα, συνεδρίασε για πρώτη φορά η Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τη δημιουργία Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας (ΕΚΕΔΔΕ). Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί η ιδρυτική συνέλευση της Κίνησης. Σκοπός μέχρι τότε να έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 300 υπογραφές.

Υπογράφουμε υπέρ μιας Κίνησης για τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας | Online Petition

Άρις Καζάκος: Επιστρέφουμε στην προϊστορία του εργατικού δικαίου

Για να μπορούμε να κάνουμε μια ακριβή αποτίμηση των μνημονιακών νομοθετικών μέτρων στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων τα τελευταία τρία χρόνια, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε την ιστορία από τη "γένεση".

Ο συνδικαλισμός γενικά είναι ο τρόπος που έχουμε οι εργαζόμενοι και γενικότερα η κοινωνία να μη γινόμαστε δούλοι της ανάγκης βιοπορισμού και να μην υποτασσόμαστε στην ισχύ και τη βία του ισχυροτέρου.

Τα τελευταία τρία χρόνια, με την καταστροφή του συστήματος Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και της Διαιτησίας, το κέντρο βάρους για τη ρύθμιση των όρων εργασίας έχει μετατοπιστεί από το συλλογικό στο ατομικό επίπεδο, πρακτικά στην εξουσία υπαγόρευσης του εργδότη.

Το σχέδιο για την τροποποίηση του Ν. 1264 θα αποτελέσει, αν υλοποιηθεί, ένα χειρουργικό χτύπημα στο βασικό συνδικαλιστικό δικαίωμα (τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας του συνδικαλισμού) και στο δικαίωμα απεργίας.

Κυβέρνηση - ΕΕ: 500άρικο μισθός; Πάρα πολλά είναι!

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Ψεύτες, αδίστακτοι ψεύτες και πολιτικοί απατεώνες είναι οι υπουργοί που κατ' εντολήν του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά βγήκαν προχθές και χθες να διαψεύσουν τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Γιώργο Μέργο, ο οποίος μιλώντας τη Δευτέρα στην Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών υπαινίχθηκε σαφώς ότι το 2014 θα μειωθεί περαιτέρω ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα.

Ο ίδιος ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ Ολι Ρεν εξευτέλισε χθες τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ δηλώνοντας χωρίς περιστροφές ότι από το 2014 θα αλλάξει ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα γιατί αυτό προβλέπει το Μνημόνιο που έχουν συνυπογράψει οι κυβερνώντες τη χώρα μας. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα «παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα» δήλωσε ο γγ του υπουργείου Οικονομικών. «Υψηλά επίπεδα» σε σχέση με ποια χώρα; Υπενθυμίζεται ότι ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας, μετά τη δραματική μείωση που υπέστη το 2012 με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, έπεσε από τα 751 ευρώ στα 586 ευρώ μεικτά (δηλαδή γύρω στα 490 ευρώ καθαρά) υφιστάμενος μείωση 22%. Για τους νέους κάτω των 25 ετών, μάλιστα, έπεσε κατά 32% στα 511 ευρώ μεικτά. Με ποια κράτη, λοιπόν, συγκρίνει η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα και τον βρίσκει να «παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα»; Σίγουρα όχι πάντως με τις χώρες της παλιάς «ΕΕ των 15», με την οποία συνηθίζουμε να κάνουμε τις συγκρίσεις. Από τα πρώτα 15 κράτη της ΕΕ, μόνο η Πορτογαλία έχει κατώτατο μισθό χαμηλότερο κατά ένα εικοσάρικο τον μήνα από την Ελλάδα - 586 οι Ελληνες, 566 οι Πορτογάλοι.

Προκλητική "παρουσία" ένστολων αστυνομικών σε συντονισμό σωματείων

Νέα πρόκληση της χουντικής αλητείας του "νόμου και της τάξης" σημειώθηκε χθες. 

Ένστολοι αστυνομικοί παρουσιάστηκαν στα γραφεία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών πριν από την προγραμματισμένη εκεί συνεδρίαση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την προετοιμασία της απεργίας της 20 Φλεβάρη. 

Οι "ένστολοι" εμφανίστηκαν στην αίθουσα συνεδρίασης του σωματείου, για να "επιτηρήσουν" όπως δήλωσαν την εφαρμογή του νόμου και της τάξης"Η νέα πρόκληση της συγκυβέρνησης και των κατασταλτικών της μηχανισμών είναι σε συνέχεια των δηλώσεων του υπουργού εργασίας για την κατάργηση του Ν.1264, που ρυθμίζει τον τρόπο λειτουργίας των συνδικάτων, την αντικατάστασή του με άλλο νόμο που θα περιορίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα της απεργίας, το δικαίωμα, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους να καθορίζουν αυτοί και μόνο αυτοί τον τρόπο που θα οργανώνονται και θα λειτουργούν. 
Η συγκεκριμένη πρόκληση παράλληλα επιβεβαιώνει περίτρανα την επίσημη λειτουργία κρατικών μηχανισμών καταστολής του εργατικού κινήματος, επιδιώκει να θέσει σε "νομιμοποίηση" τη λειτουργία του "συνδικαλιστικού" της κρατικής ασφάλειας, δείχνει ότι η κατάπτυστη συγκυβέρνηση του Σαμαρά και των κολαούζων του (Βενιζέλος, Κουβέλης) στοχεύουν άμεσα το εργατικό κίνημα, τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. 

Συμπλοκές και συλλήψεις αγροτών (βιντεο)

 Σήμερα το μεσημέρι στην Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας οι αγρότες στην προσπάθεια τους να κλείσουν το δρόμο, λίγο έξω από την πόλη της Λαμίας δέχτηκαν άγρια επίθεση από την αστυνομία. Τα ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών. Αποτέλεσμα της βίαιης καταστολής ήταν και ο τραυματισμός τεσσάρων αγροτών. Ο ίδιος ο αστυνομικός Διευθυντής Γρηγόρης Τσιμιτσέλης συμμετείχε στην άγρια επίθεση της αστυνομίας προς τους αγρότες.

Δείτε τα βίντεο: 

ΠΩΣ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ;

Από τον kartesios 

Καταγγέλλεις τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Θα καταγγείλεις εκείνους που γέννησαν τη βία μέσα σε αυτό το παιδί;

Ετοιμάσου να καταγγείλεις το μίσος του για εκείνους που του γκρέμισαν ό,τι είχε. Ένα σπίτι όλο κι όλο όπου ζούσε μαζί με άλλους 32 ανθρώπους στην ανατολική Ιερουσαλήμ.

Ξέρω, θα το κάνεις. Δεν έχεις τέτοια ζόρια. Μπορείς να καταγγέλλεις όποιον θες και να δικαιολογείς τη βία όποιου θες.

Αυτή άλλωστε είναι η βία που ασκείς στη λογική.

Αύριο, αν πάρει το όπλο και πυροβολήσει έναν ισραηλινό στρατιώτη θα μιλήσεις για «αναίτια επίθεση Παλαιστινίων».

Αύριο, αν εκτοξεύσει μια ρουκέτα, θα ανατριχιάσεις με τον κίνδυνο που αντιμετώπισαν άμαχοι ισραηλινοί.

Το σπίτι που του γκρέμισαν οι ισραηλινοί, θα πεις πως ήταν παράνομο.

Ενώ η κατοχή της Παλαιστίνης είναι νόμιμη. Σωστά; Η πολιτική ορθότητα αναγνωρίζει ως δίκαιο το νόμο του ισχυρού.

Σύσκεψη Σωματείων για την Απεργία της 20 Φεβρουαρίου

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων καλεί όλα τα σωματεία σε σύσκεψη, με θέμα τις παρεμβάσεις και την οργάνωση της Πανεργατικής Πανελλαδικής Απεργίας της 20ης Φεβρουαρίου.

Η σύσκεψη των σωματείων θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 13/2, στις 6.30 μ.μ. στα γραφεία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών(Ερμού & Φωκίωνος 11,10563, 4

Ιθαγένεια και ηγεμονία

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*

Η σπουδή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, να αξιοποιήσει την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για το «νόμο Ραγκούση», αποτελεί το τρίτο βήμα στην προσπάθεια εγκαθίδρυσης καθεστώτος «νόμου και τάξης».

Η πρώτη ήταν οι συμβολικές κινήσεις κατά της «ανομίας», με επιχειρήσεις τύπου Βίλα Αμαλία.

Η δεύτερη ήταν η επίθεση κατά της κοινωνικής αντίδρασης στα μνημονιακά μέτρα, με την επιστράτευση των απεργών του Μετρό και των ναυτεργατών. Η υπόθεση της ιθαγένειας φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι κάτι διαφορετικό, εφόσον δεν αφορά τα «δικά μας» δικαιώματα, αλλά των περιθωριακών της κοινωνίας μας, των ξένων.

Και όμως, δεν είναι έτσι. Μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται μία συνολική αντεπανάσταση, η οποία αμφισβητεί το σύνολο των αξιών και της θεσμικής προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της τελευταίας τριακονταετίας. Επιδιώκει να δημιουργήσει στη θέση τους μια νέα ηγεμονία, βασισμένη στις παραδοσιακές αξίες της συντηρητικής παράταξης, όπως έχουν «εμπλουτιστεί» από την ατζέντα της Χρυσής Αυγής.

Και στη...Βουλή ο νέος νόμος για τις απεργίες!

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Πολύ... «ενδιαφέρουσα» υπό ορισμένες προϋποθέσεις είναι αυτή η ιδέα που επεξεργάζεται ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης για να καταργήσει ντε φάκτο τις απεργίες: να απαιτεί δηλαδή ο νόμος προκειμένου να κηρυχθεί απεργία να ψηφίζουν υπέρ της όχι το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου ή έστω η πλειοψηφία της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων, αλλά η απόλυτη πλειοψηφία (50% συν μία ψήφος) του συνόλου των εργαζομένων στην επιχείρηση ή στον κλάδο, αν πρόκειται π.χ. για απεργία των εμποροϋπαλλήλων.

Δεδομένου ότι υπάρχουν κλάδοι στους οποίους η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν είναι καν γραμμένοι στο σωματείο τους, ευνόητο είναι ότι στους κλάδους αυτούς δεν πρόκειται να κηρυχθεί απεργία ποτέ. Αν συζητήσουμε δε για γενική απεργία, τότε απαιτείται να ψηφίσουν υπέρ της κήρυξής της ίσα με... δύο εκατομμύρια (!) εργαζόμενοι. Με αυτή την λαμπρή ιδέα, ο εξοχότατος κύριος Βρούτσης θα απαλλάξει τη χώρα από τις απεργίες, πράγμα που δεν κατάφεραν ούτε καν οι ναζί κατακτητές στη διάρκεια της Κατοχής.

Η Πωλίνα κηδεύεται στα είκοσι

Της Αντας Ψαρρά

Ενα κορίτσι 20 χρόνων κηδεύτηκε χθες στο νεκροταφείο της Νίκαιας. Η Πωλίνα Κελεμπεσιώτη χτυπήθηκε την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι από ένα περιπολικό στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη στον Κορυδαλλό. Η κοπέλα έμεινε αρκετή ώρα αιμόφυρτη στο κράσπεδο, ενώ οι αστυνομικοί δέχτηκαν τα καθησυχαστικά χτυπήματα στην πλάτη από συναδέλφους τους, σύμφωνα με διηγήσεις περαστικών.

Η συνέχεια και το τέλος του δράματος της Πωλίνας γράφτηκε στο Κρατικό Νίκαιας. Η συνέχεια των ευθυνών του οδηγού του περιπολικού πού γράφεται άραγε; Με πόση ταχύτητα πέρασε το περιπολικό για να φτάσει να σκοτώσει την κοπέλα; Ακόμα κι αν δεν παραβίασε το κόκκινο, πώς είναι δυνατόν μέρα μεσημέρι να περάσει στην κυριολεξία πάνω από έναν νέο άνθρωπο ένα περιπολικό; Οσοι περνούν συχνά από την περιοχή του Κορυδαλλού και ειδικά κοντά στις φυλακές έχουν παρατηρήσει ότι οι αστυνομικοί περνάνε πάντα «με χίλια», είτε με περιπολικά είτε με μηχανές, χωρίς προφανή λόγο.

Οδήγησαν στα Τάρταρα το βιοτικό επίπεδο ενός λαού

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

(φωτογραφία του Μάριου Λώλου)

Εικόνες που παρέπεμπαν στην γερμανική κατοχή εκτυλίχθηκαν έξω από το υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης στην πλατεία Βάθη την Τετάρτη, με αφορμή τα γεωργικά προϊόντα που αποφάσισαν να μοιράσουν παραγωγοί και πωλητές των λαϊκών αγορών.

Εκατοντάδες άνθρωποι γονατισμένοι από την ανεργία και την πείνα σπρώχνονταν για να εξασφαλίσουν μια σακούλα με πορτοκάλια, πατάτες ή λάχανα, σε σημείο που χρειάστηκε να έρθει το ΕΚΑΒ για να παράσχει πρώτες βοήθειες σε κάποιον που τραυματίστηκε στο κεφάλι. Οι περισσότεροι δε ήταν Έλληνες άνεργοι και πολλοί συνταξιούχοι, θύματα όλοι τους της εξοντωτικής λιτότητας που έχουν επιβάλει οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων τριών ετών. 

Οι σκηνές σόκαραν γιατί ήταν μια από τις λίγες φορές που η απόγνωση δραπέτευσε από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών που έχουν γίνει φυλακή και βγήκε στους δρόμους, σοκάροντας ακόμη και τους απολογητές των Μνημονίων – υπάλληλους των τραπεζών που έσπευσαν να αποδοκιμάσουν τη μετάδοση των σχετικών πλάνων, με το αιτιολογικό ότι προσβάλλουν την Ελλάδα και την διασύρουν στο εξωτερικό.

Η φτωχομεσαία Αγροτιά δεν κάνει πίσω !

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α χαιρετίζει το μαχητικό αγώνα της αγροτιάς και την πανελλαδική σύσκεψή της που αυτός ανέδειξε σαν ανάγκη και πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10/2 με πρωτοβουλία του μπλόκου της Νίκαιας, όπου πάρθηκε απόφαση οι αγρότες να παραμείνουν στα μπλόκα, κλιμακώνοντας τον αγώνα, ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε και των μνημονίων. 

Κρίσιμο βήμα για τη μαζικότητα και το δυνάμωμα του αγώνα θα είναι η πραγματοποίηση συνελεύσεων στα μπλόκα και η ανάδειξη σε αυτές των εκπροσώπων για τις διαδικασίες συντονισμού.

Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α πιστεύουμε ότι ο ενωτικός αυτός αγωνιστικός συντονισμός πρέπει να συμβάλει σε έναν πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια σε αυτούς που μας παίρνουν το φαΐ από το τραπέζι, σε αυτούς που ρημάζουν τις ζωές μας και κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε.
Καλούμε τα συνδικάτα των εργαζομένων, τις επιτροπές αγώνα, τους ανέργους, όλα τα λαϊκά στρώματα, να στηρίξουν τα αγροτικά μπλόκα.
Καλούμε τη φτωχομεσαία αγροτιά να κλιμακώσει τους αγώνες της σε συντονισμό με την εργαζόμενη πλειοψηφία και τους ανέργους, με στόχο την ανατροπή της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής και της κυβέρνησης που την υλοποιεί. 

Εννέα (9)+ένα (1) ερωτήματα για την πολιτική της κομμουνιστικής αριστεράς

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

"Η προσδοκία ιδιωτικών καπιταλιστικών επενδύσεων μεγάλης απόδοσης και ειδικότερα ανακούφισης των προβλημάτων απασχόλησης και εισοδήματος, μέσω γενναιότερης φορολογίας τους κεφαλαίου, είναι απόλυτα αντι-ρεαλιστική. Απαιτείται 5,5% ετήσια ανάπτυξη επί 5 συνεχή έτη για να κατέβει η ανεργία στο 10%! Θα είναι μια θανατηφόρα ψευδο-ανάπτυξη για την κοινωνία, καθώς θα στηρίζεται στην άγρια λιτότητα, βάρβαρες εργασιακές σχέσεις και έλλειψη δημόσιων πολιτικών."

Ας τα θέσουμε λοιπόν συνοπτικά, ίσως απλουστευμένα, αλλά και με την απαραίτητα σαφήνεια που απαιτεί η κρισιμότητα της κατάστασης και οι προβληματισμοί μέσα στον αριστερό κόσμο και σε αγωνιστές του λαϊκού κινήματος.

Ερώτημα Πρώτο: Καταργούμε τα Μνημόνια και Διαπραγματευόμαστε τις Δανειακές Συνθήκες για το Χρέος;

Μα τι είναι τα Μνημόνια; Είναι ένα πρόγραμμα κοινωνικών οικονομικών τομών απόλυτα αντιλαϊκών και βεβαίως αντιδημοκρατικών, που ορίζουν μεταξύ των άλλων, το πώς θα εξυπηρετηθεί, θα υλοποιηθεί η αποπληρωμή του χρέους και θα παραδοθούν όλα στους δανειστές.

Το να πει κανείς ‘’καταργώ την υλοποίηση της πληρωμής του χρέους, αλλά διαπραγματεύομαι τον τρόπο, τον χρόνο και το ποσοστό πληρωμής του χρέους’’, είναι εντελώς παράλογο. Ειδικά μάλιστα με τη δέσμευση ότι ‘’δεν θα υπάρξουν μονομερείς ενέργειες’’! Είναι σα να λες ‘’φεύγουν οι αμερικάνικες βάσεις που μένουν’’, για όσους θυμούνται τον αθάνατο Ανδρέα…

Σφοδρή κριτική Σακοράφα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Σφοδρή κριτική σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και στις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα άσκησε η βουλευτής του κόμματος κ. Σακοράφα στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κ.Ε.

Η βουλευτής, με αφορμή τα ταξίδια του Αλέξη Τσίπρα σε Ουάσινγκτον και Βερολίνο, αναφέρθηκε για «δηλώσεις νομιμότητας» που  «πήραν το χαρακτήρα του καλού πολιτικού χώρου που δίνει τις εξετάσεις του στους δανειστές, στους τοκογλύφους, ώστε να προαχθεί σε εν δυνάμει κυβέρνηση», «για αγιοποίηση του αμερικάνικου καπιταλισμού» που δημιουργεί ιδεολογικά και τακτικά προβλήματα 

Η κ. Σακοράφα έκανε λόγο για «ιδεολογικό έλλειμμα» στον ΣΥΡΙΖΑ, για «αίσθημα πολιτικής απογοήτευσης», για πολιτικές που καθιστούν το κόμμα αναξιόπιστο, λόγο χωρίς συνέχεια και στις πράξεις ασυνέπεια. 

Σφοδρή ήταν η  κριτική της βουλετή για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ όπου βρέθηκε απολογούμενος μετά τη Βίλα Αμαλία και το Mall και όπως τόνισε: «Βρεθήκαμε απολογούμενοι προς τους πραγματικούς τρομοκράτες να δηλώνουμε φιλειρηνικοί. Βρεθήκαμε απολογούμενοι προς τους τραμπούκους που έδωσαν απλόχερη ασυλία στον Καλαμπόκα, να δηλώνουμε ότι σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή. Βρεθήκαμε απολογούμενοι σε αυτούς που έκαναν κουρελόχαρτο το σύνταγμα, σε αυτούς που με συνοπτικές διαδικασίες κατέλυσαν δημοκρατικούς θεσμούς και δημοκρατικά κεκτημένα να δηλώνουμε πίστη στη δημοκρατία.»  

Οξύτατη κριτική ασκήθηκε και για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του "ΜΕΤΡΟ"  «Γιατί δε βρεθήκαμε συντονισμένα 500 στελέχη από την προηγούμενη εκεί, ώστε να μετατρέψουμε το θέμα της επιστράτευσης σε μείζον πολιτικό θέμα, σε μείζον ζήτημα για τη δημοκρατία, σε μείζον ζήτημα για την ελευθερία και όχι σε πόλεμο ανάμεσα σε κυβέρνηση και συνδικαλιστές», όπως τόνισε. 

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία της κ. Σακοράφα:

Η Ελεύθερη πτώση μιας κοινωνίας…

Της Τζούλιας Λιακοπούλου

Η Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια βιώνει αυτό που είχε περιγράψει πριν δέκα χρόνια ο Καναδός καθηγητής Κοινωνιολογίας, Ντέιβιντ Τσιλ, στο βιβλίο του: “Η Νέα Φτώχεια”.

Η Ελλάδα βιώνει την τρομακτική, ελεύθερη πτώση μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας ολόκληρης χώρας, χωρίς αλεξίπτωτο και χωρίς προστατευτικό δίχτυ από κάτω... Σε αυτό το πλαίσιο πληθαίνουν καθημερινά οι ειδήσεις για ακραίες καταστάσεις που αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου!Εντελώς ενδεικτικά: Η εκρηκτική αύξηση του αριθμού των αστέγων, τα συσσίτια (1στους 7 συμπολίτες μας θρέφεται σε συσσίτιο!), οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, τα νοικοκυριά με το κομμένο ρεύμα…
Με βάση την έρευνα οικογενειακών προϋπολογισμών που ανακοίνωσε στις 7 Ιανουαρίου η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία: Πάνω από 2 εκ. κάτοικοι της Ελλάδας, που συμμετείχαν στην έρευνα, ζουν σε συνθήκες φτώχειας! Το ετήσιο εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ!

Οι συνθήκες διατροφής τους υποβαθμίστηκαν ραγδαία (από το 2010 που διενεργήθηκε η προηγούμενη σχετική έρευνα, όπως δείχνει η μείωση των δαπανών για γαλακτοκομικά, ψάρια, λαχανικά και φρούτα και η αύξηση για αλεύρι, ψωμί, δημητριακά και κρέας).