Του Γιώργου Δελαστίκ*
Αποκλείεται, όπως όλα δείχνουν αυτή τη στιγμή, ο Σταύρος Δήμας να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η επιλογή του ως υποψηφίου εκ μέρους του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά το μόνο που πέτυχε είναι να ικανοποιήσει την καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ. Δεν είχε καμιά ευρύτερη απήχηση - και δεν μπορούσε άλλωστε να έχει. Ενας τόσο στενά κομματικός υποψήφιος της Δεξιάς είναι αντικειμενικά αδύνατον να ασκήσει επιρροή πέραν των οπαδών της ΝΔ.
Γνωρίζουμε φυσικά ότι το πρόσωπο δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η προσέλκυση των ψηφοφόρων βουλευτών πάντα γίνεται σε εντελώς άλλη βάση, ανεξάρτητη από το πρόσωπο και την πολιτική αυτοτελή επιρροή του. Εν πάση περιπτώσει, αν όντως ο πρωθυπουργός κρατήσει και στις τρεις ψηφοφορίες υποψήφιο τον Στ. Δήμα, όπως επαναλαμβάνει συνεχώς παρόλο που ελάχιστοι Ελληνες τον πιστεύουν, τότε οι εκλογές είναι βέβαιες - οι βουλευτικές εκλογές!
Αν όμως γίνουν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις αρχές Φεβρουαρίου, δεν είναι μόνο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρη. Είναι σίγουρη και η πολιτική καρατόμηση τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Βαγγέλη Βενιζέλου, οι οποίοι οπωσδήποτε θα απομακρυνθούν από την ηγεσία των κομμάτων τους, λόγω εσωτερικών αντιδράσεων. Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αυτό φυσικά το έχουν αντιληφθεί. Αν ηττηθούν σε εκλογές, ο πολιτικός αποκεφαλισμός τους είναι αναπότρεπτος. Λογικό είναι να περιμένει κανείς ότι θα αντισταθούν με νύχια και με δόντια - και η αλλαγή υποψηφίου στην τρίτη ψηφοφορία είναι το ελάχιστο που μπορεί να περιμένει κανείς, μαζί με πολλά άλλα, πολύ πιο ανησυχητικά και αποτελεσματικά.
Μας έχει κάνει εντύπωση η αλλαγή στάσης ορισμένων βουλευτών που κατά την προσωπική μας άποψη επηρεάζονται από κάθε λογής κέντρα ισχύος, οι οποίοι ξαφνικά εμφανίζουν απορριπτικές τάσεις και δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν τον κυβερνητικό υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Αυτό σημαίνει είτε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάποιο σατανικό σχέδιο εκλογής κυβερνητικού Προέδρου και στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού «ξεπλένονται» πολιτικά στις δύο πρώτες ψηφοφορίες οι άνθρωποι αυτοί για να υπερψηφίσουν στην κρίσιμη τρίτη ψηφοφορία της Δευτέρας 29ης Δεκεμβρίου, είτε ότι έχουν αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση τα κέντρα ισχύος που βρίσκονται πίσω τους. Κλίνουμε προς τη δεύτερη εκδοχή, αλλά θα δούμε τι θα δείξουν τα γεγονότα. Ετσι κι αλλιώς οι δύο πρώτες ψηφοφορίες είναι της «πλάκας».
Δεν μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού απαιτούνται 200 ψήφοι και στις δύο ψηφοφορίες. Προθέρμανση για την τρίτη ψηφοφορία είναι οι δύο πρώτες, αλλά στην προθέρμανση αυτή θα «καούν» για πάντα καμιά δεκαριά - δεκαπενταριά τουλάχιστον βουλευτές, οι οποίοι θα εξαφανιστούν από την πολιτική ζωή του τόπου. Αξίζει πάντως να θυμίσουμε ποια είναι η σημερινή κοινοβουλευτική δύναμη του κάθε κόμματος, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διαφέρει αισθητά από τους βουλευτές που εξέλεξε το κάθε κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Η ΝΔ έχει 127 βουλευτές και το ΠΑΣΟΚ 28, άρα σύνολο 155. Περνώντας στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 71 βουλευτές και το ΚΚΕ 12, ακριβώς όσους και εξέλεξαν πριν από δυόμισι χρόνια. Στη ΔΗΜΑΡ έχουν απομείνει όμως μόνο 10 βουλευτές από τους 17 που εξέλεξε, ενώ στους ΑΝΕΛ έχουν μείνει μόνο 12 από τους 20 που είχαν βγάλει. Η Χρυσή Αυγή είχε βγάλει 18 και της έχουν μείνει 16.
Εν συνόλω αυτή τη στιγμή υπάρχουν στο Κοινοβούλιο 24 βουλευτές, οι οποίοι έχουν ανεξαρτητοποιηθεί από τα κόμματα με τα οποία εξελέγησαν. Εδώ πρέπει να κάνουμε μια σημαντική επισήμανση. Από αυτούς τους 24, μόνο οι 7 προέρχονται από τον κυβερνητικό συνασπισμό - 2 από τη ΝΔ και 5 από το ΠΑΣΟΚ. Οι υπόλοιποι 17 προέρχονται από τη μείωση της κοινοβουλευτικής δύναμης κομμάτων της σημερινής αντιπολίτευσης - 8 από τους ΑΝΕΛ, 7 από τη ΔΗΜΑΡ και 2 από τη ΧΑ. Από τους 162 (129 ΝΔ και 33 ΠΑΣΟΚ) βουλευτές που είχαν βγάλει τον Ιούνιο του 2012 τα δύο κυβερνητικά κόμματα έχασαν 7 βουλευτές - ποσοστό 4,3%. Από τους 138 βουλευτές που είχαν βγάλει όλα τα κόμματα της πάσης ιδεολογικής φύσεως αντιπολίτευσης έχασαν 17 βουλευτές - ποσοστό 12,3%.
Αντί δηλαδή να διαλύεται η κοινοβουλευτική δύναμη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λόγω της μνημονιακής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνησή τους, διαλύεται... τρεις φορές γρηγορότερα (!) η βουλευτική δύναμη της αντιπολίτευσης. Την ώρα που οι ψηφοφόροι έχουν εγκαταλείψει κατά εκατοντάδες χιλιάδες άτομα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, βουλευτές της αντιπολίτευσης τρέχουν να... προσκολληθούν στην κυβέρνηση με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Απίστευτο! Ενδεικτικό ταυτόχρονα της βαθύτατης κρίσης του βουλευτικού θεσμού και του χάσματος που χωρίζει τους βουλευτές από τον λαό.
Δημοσιεύθηκε στο "Εθνος",12/12/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου