Η νίκη του Ρωμανού αφορά κι αυτούς που δεν πήραν είδηση

Του Παναγιώτη Φραντζή

Υποχώρηση της κυβέρνησης την τελευταία στιγμή. Σταμάτησε την απεργία πείνας ο Νίκος Ρωμανός. Δημοκρατική συμμαχία έκτακτου χαρακτήρα στη Βουλή από ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ - ΔΗΜΑΡ - ΑΝΕΛ - ΠΑΣΟΚ για να σωθεί η ανθρώπινη ζωή. Η Χρυσή Αυγή άνοιξε το βόθρο αποκαλύπτοντας υπόγειες συνεννοήσεις με τη ΝΔ μέχρι χθες. Για νίκη μιλά η πλειοψηφία των υποστηρικτών του δίκαιου αιτήματος.

*

Ο Νίκος Ρωμανός επέλεξε την πιο άτεγκτη μορφή πάλης εντός της οποίας ήταν κατά κάποιον τρόπο εγκλωβισμένος όταν στην κοινωνία δεν φαινόταν να διαμορφώνεται ευνοϊκός συσχετισμός προς το αίτημά του και προς τον πολιτικό του χώρο. Η νίκη του έχει τεράστια σημασία γιατί είναι μία νίκη σε αντίξοες συνθήκες.

Φάνηκε ότι παρά τον κατακερματισμό της κοινωνικής συνείδησης και την προέλαση των αντιδραστικών ιδεών, ο πυρήνας των δημοκρατικών αξιών δεν έχει πληγεί, ή αλλιώς δεν έχει εμπεδωθεί ο συσχετισμός του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Ο «δημοκρατικός λαός» εξακολουθεί να έχει το προβάδισμα ως υποκείμενο παρέμβασης στις εξελίξεις ειδικά σε κρίσιμες ώρες. Το είχαμε δει στο αντιφασιστικό ξέσπασμα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αυτός ο κόσμος ξαναβγήκε στο δρόμο, ξαναπήρε το λόγο. Δεν είναι η «μαχητική αναρχία», όπως γράφει ο Ρωμανός, που τα έκανε όλα. Είναι αυτός ο ανώνυμος, δηλαδή πολυάριθμος, δημοκρατικός λαός. Δεν χρειάζεται να ταυτίζεται ιδεολογικά με έναν νεαρό αναρχικό για να μπορεί να διαβάσει το δίκαιο αίτημά του και να κινητοποιηθεί για αυτό. 

Η Βουλή, αυτό το απαξιωμένο κοινοβούλιο, αποδείχθηκε ο πιο μαλακός πυλώνας του συστήματος διακυβέρνησης, με τη δικαστική εξουσία να κερδίζει τα πρωτεία στην αντιδραστική κούρσα. Εκεί, στο απαξιωμένο κοινοβούλιο, έφτασε η φωνή του παιδιού, του πατέρα, του δασκάλου, των γιατρών, των φοιτητών, των πανεπιστημιακών, των καλλιτεχνών, των δημοσιογράφων που υπέγραψαν υπέρ του δίκαιου αιτήματος. Εκεί διαμορφώθηκαν όροι υποχώρησης της κυβέρνησης. Να το κρατήσουμε αυτό για τη συζήτηση που ανοίγει το βρωμερό Ποτάμι για περιορισμό του αριθμού των βουλευτών, και αλλαγές στο πολίτευμα.

Για μια ολόκληρη ιστορική περίοδο θα διεξάγεται αυτή η διαπάλη με τις δημοκρατικές δυνάμεις της εποχής μας να διεκδικούν μια ανώτερου τύπου συγκρότηση. Αυτό ακριβώς είναι το πολιτικό καθήκον για τους πιο συνειδητούς υπέρμαχους των σύγχρονων δημοκρατικών δικαιωμάτων. Πολιτική μετωπική συγκρότηση για την επιβολή δημοκρατικών κατακτήσεων που θα ανατρέπουν τον αρνητικό συσχετισμό. Καχυποψία και αντιπολιτευτική τακτική απέναντι σε πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συμπόρευση από τα κάτω με τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία του κόμματος αυτού για την ανάπτυξη της πάλης για επιβολή φιλολαϊκών μέτρων. Ενότητα των λαϊκών, αριστερών, κομμουνιστικών, εργατικών δυνάμεων. Αυτοτελής συγκρότηση του πολιτικού και κοινωνικού μετώπου της δημοκρατικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Από αυτή τη σκοπιά έχει τεράστια σημασία η πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ανασυγκρότηση της ΚΕΔΔΕ στο ειδικό μέτωπο πάλης των ελευθεριών! 

Αν δει κανείς τις αντιδράσεις στα δεξιά της ΝΔ, καταλαβαίνει ότι παρά τις επιμέρους πλευρές, όπως η παράπλευρη αποδοχή της συγκεκριμένης τεχνολογίας επιτήρησης, έχουμε μια μετατόπιση της συζήτησης προς το δημοκρατικό κέντρο που στις σημερινές συνθήκες φαντάζει σαν ριζοσπαστική αριστερά. Η εικόνα της Βουλής το βράδυ της Τρίτης ήταν μια εικόνα τρομερής αγωνίας όπου το σύνολο της αντιπολίτευσης πολεμούσε να περάσει μια μικρή έστω τροποποίηση στη ρύθμιση του υπουργού Δικαιοσύνης. Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής άνοιξαν το βόθρο - στόμα τους σήμερα όταν φάνηκε ότι η κυβέρνηση υποχωρεί στις πιέσεις από το δημοκρατικό κέντρο και την αριστερά.

Ο ατομικός αγώνας είναι πάντα πιο άκαμπτος, παίρνει το χαρακτήρα μιας ξεχωριστής προσωπικότητας, όλες τις αρετές και όλες τις αδυναμίες αυτής της προσωπικότητας. Αντίθετα ο μαζικός αγώνας έχει μεγαλύτερο εύρος επιλογών και αποφάσεων καθώς περιέχει τη βούληση και τη σκέψη πολλών ανθρώπων. Στην εποχή μας το ατομικό προηγείται για πολλούς λόγους και είναι αναπόφευκτο πιο εύκολα να αναζητάμε εκφράσεις των πολλών στην πράξη και στη σκέψη του ενός. Μια μικρή νίκη του ενός μπορεί να δώσει ώθηση στις διεκδικήσεις και στην πράξη των πολλών. Μόνο έτσι η νίκη θα γίνει νίκη για όλους.

--------------------------------------

Φωτογραφία του Φώτη Μηλιώνη από την παράσταση Αλεξάνδρεια, υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε

Πηγή: kommon