Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε ν απασχολήσει κάποιους επιστημονικούς συλλόγους. Ας πούμε πχ το Δικηγορικό Σύλλογο. Τι ορίζουμε ως τρομοκρατία;
Στους χαρακτηρισμένους και καταδικασμένους ως τρομοκράτες, θα πρέπει να αναζητήσουμε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Κι αυτά έτσι πρόχειρα μπορείς να είναι τα παρακάτω:
1. Ποιο το προσδοκώμενο όφελος, από τις ενέργειες τους και αν αυτό χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια.
2. Ποιοι είναι οι λόγοι που προκάλεσαν αυτές τις ενέργειες και εναντίον ποιων στρέφονται.
3. Ποιά είναι η κοινωνική καταγωγή των δραστών καί ποια είναι τα ιδιαίτερα χαραχτηριστικά τους. Π.χ η παιδεία τους, τυπική και ουσιαστική, η κοινωνική τάξη από την οποία προέρχονται, η γενικότερη συμπεριφορά τους στην κοινωνία (πχ αν είναι άτομα του κοινού Ποινικού Δικαίου).
Ως προς το πρώτο: Προκύπτει από τη. δράση τους ότι δεν επιδιώκουν τον ατομικό τους πλουτισμό κι ούτε διαπράττουν ληστείες για να ζήσουν βίο τρυφηλό με καταθέσεις στη Ελβετία, με οφσόρ εταιρίες, με βίλες μετά..πισίνων, με σκάφη και άλλα συναφή. Τα όποια χρήματα προέρχονται από επιχειρήσεις στις τράπεζες προορίζονται για έναν αγώνα με τον οποίο κανείς μπορεί να μην συμφωνεί αλλά προκύπτει ότι πρόκειται για αγώνα. Κατά συνέπεια,τα χρήματα αυτά δεν αποταμιεύονται κι ούτε χρησιμοποιούνται για άλλον λόγο παρά μόνο για να εξυπηρετήσουν τις επιχειρησιακές ανάγκες τής οργάνωσης.
Ως προς το δεύτερο: Τα άτομα αυτά, καλά η κακά, πιστεύουν ότι η χώρα βρίσκεται υπό ομηρεία στα χέρια μιας ιδιότυπης πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Θεωρούν ότι λαθρέμποροι ανάγονται σε τιμητές τής κοινωνικής πραγματικότητας κι ότι τα κόμματα κανοναρχούνται από μια ιδιότυπη οικονομική ελίτ. Π.χ. κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν απολογήθηκε κι ούτε έδωσε λογαριασμό στον ελληνικό λαό για τον πακτωλό των εκατομμυρίων που άντλησε από τις Τράπεζες. Χρήματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Κανένα από τα κόμματα δεν απολογήθηκε για την φοροδιαφυγή τής άρχουσας τάξης, αντίθετα καθήμαξε τούς αδύναμους με πρώτους και καλύτερους τούς συνταξιούχους. Καμία αρχή και κανένα κόμμα δεν διαμαρτυρήθηκε για ένα καθεστώς Υγείας που καταδικάζει ακόμα και ψυχικά ασθενείς που υπερβαίνουν τις 5000 να βρεθούν στό δρόμο. Ποτέ η κυβέρνηση δεν κάλεσε σε απολογία κανέναν, για το γεγονός ότι σε δίκη μεγαλοεφοπλιστή για λαθρεμπόριο καυσίμων, δεν παρέστη το Δημόσιο στην δίκη να διεκδικήσει τα οφειλόμενα, σε σημείο μάλιστα που να εκφράσει και απορία για την απουσία του η πρόεδρος του Δικαστηρίου..Και πολλά άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Ως προς το τρίτο: Διαπιστωνουμε ότι Αυτά τα παιδιά,αυτοί οι τρομοκράτες,δεν ανήκουν σε κανένα λούμπεν προλεταριάτο. Είναι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει και κάποιοι απ´ αυτούς υπήρξαν και αριστούχοι. Ακόμα και μέσα από τα κακοποιημένα από τις γροθιές των αστυνομικών, πρόσωπα τους, βλέπουμε παιδιά που λάμπουν από ήθος. Που δεν αρνούνται τον εαυτό τους ούτε τους λόγους που τους κινητοποίησαν σ αυτή τη δράση. Θα μπορούσαν νάναι ισως βολεμένοι σε κάποια θεσούλα καί τ ονείρο τους νάναι μιά οικογένεια με παιδάκια κι ένας καναπές με πίτσες καί μπύρες, παρακολουθωντας Τσάμπιονς Λίγκ. Βρέθηκαν όμως στόν χώρο αυτό ρισκάροντας τα ωραια τους νειάτα στις φυλακές, επειδή κουβαλάνε μιά αγωνία για τήν πατρίδα τους. Μιά αγωνία που τήν κουβαλάμε όλοι εμείς απο τούς καναπέδες μας όμως. Γιατί εμείς επιλέξαμε τον αργό μας θάνατο.
Είναι γνωστό πια τοις πάσι ότι τρομοκράτες βαφτίζονται από το Σύστημα μόνο όσοι στρέφονται εναντίον του. Οσοι ταράζουν την μακαριότητα της αυθαιρεσίας και τής ανομίας που ορίζεται ως νομιμότητα. Ξέρουμε πολλούς τέτοιους τρομοκράτες . Μερικούς; Πρώτα απ´ όλα όσους πρωτοστατησαν σέ εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Κολοκοτρώνης,Καραϊσκάκης και βάλε από πίσω όλη τη Επανάσταση του 21. Ηταν τρομοκράτες για τη Μεγάλη Πύλη. Τρομοκάτες ήταν, για το τυραννικό καθεστώς της Κούβας, ο Τσε και ο Κάστρο. Τρομοκράτης ήταν για τη χούντα ο Παναγούλης. Τρομοκράτης κι ο Μουστακλής. Τρομοκράτης ο Μπεν Μπελά…Τρομοκράτης ο Λένιν.
Ας κατεβάσουν λοιπόν τις μάσκες. Ξέρουν καλά οι κρατούντες ότι επανάσταση που επικρατεί παράγει Δίκαιο. Εάν λοιπόν υποθέσουμε ότι ένας γενικότερος ξεσηκωμός σε μια χώρα επικρατήσει τότε οι σημερινοί άρχοντες εύκολα μπορούν να βρεθούν σ ένα σκαμνί καί να δικαστούν γιά εσχάτη προδοσία ή γιά τρομοκρατία. Γιατί σε ποιους θα αποδοθεί η ευθύνη για έξη χιλιάδες αυτοκτονίες; Σε ποιους θ αποδοθούν ευθύνες για τη αποδυνάμωση τής χώρας από το επιστημονικό της δυναμικό; Σε ποιους θ αποδοθούν ευθύνες για τούς νεοέλληνες αδύναμους που ξεψυχούν στους δρόμους; Ας βρουν λοιπόν ένα άλλο νομικό τερτίπι για να ορίσουν τις πράξεις όσων επέλεξαν αυτόν τον τρόπο δράσης. Γιατί κανένας δεν πείθεται ότι αυτό το αγόρι ο Ρωμανός, με τα πρησμένα μάτια από το ξύλο, είναι ένας Νονός τής νύχτας. Γιατί ο Ρωμανός θα μπορούσε νάναι παιδί δικό μου. Αυτά.
Πηγή:Ημεροδρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου