Tου Δημήτρη Γκόβα
Ευρωλαγνεία, φυγή και θλίψη για το BREXIT από την Αριστερά των Βρυξελλών
Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος για έξοδο από την ΕΕ εκφράζει αντιφατικές και σοβαρές διεργασίες. Παρότι οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το κατεστημένο της Ευρώπης παρουσιάζoyn το αποτέλεσμα ως νίκη των «λαϊκιστών», της «ακροδεξιάς», είναι φανερό ότι πλειοψηφικά τμήματα των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ψήφισαν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, από θέσεις εναντίωσης στις βάρβαρες πολιτικές και τη λιτότητα που επιβάλλει η ΕΕ. Επίσης φανερό είναι ότι τμήματα της αστικής τάξης της Βρετανίας, για τα δικά τους συμφέροντα, στήριξαν την πορεία εξόδου από την ΕΕ, στα πλαίσια των ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ποια ήταν όμως η παρέμβαση, η επίδραση και η στάση της Αριστεράς στη σημαντική αυτή αντιπαράθεση που οδήγησε στην απόφαση για Brexit;
«Η αριστερά απούσα από την αντιπαράθεση για το δημοψήφισμα» είναι ο τίτλος πολλών άρθρων στον ευρωπαϊκό τύπο. Ενδεικτικό του «μουδιάσματος» και των ταλαντεύσεων που είχαν μεγάλα τμήματα της Αριστεράς όλων των αποχρώσεων και ρευμάτων. Ισχύει όμως αυτή η διαπίστωση; Περίπου. Η αλήθεια είναι ότι τα διαχειριστικά κόμματα που εντάσσονται στην «κατ΄ όνομα» «Ευρωπαϊκή Αριστερά», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Podemos, η γερμανική Die Linke, δεν απείχαν από την αντιπαράθεση. Ήταν «βασιλικότεροι του βασιλέως», υπέρ της ΕΕ. Μάλιστα οι δηλώσεις τους είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν από τις δηλώσεις των ευρωπαίων τεχνοκρατών και των πολιτικών της Δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας. «Θλιβερή ημέρα για την Ευρώπη» χαρακτήρισε το αποτέλεσμα για Brexit ο ηγέτης των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, σε μια ακριβώς ίδια δήλωση με τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας! «Καθήκον της Αριστεράς τώρα είναι να υπερασπιστεί την ΕΕ από τη διάλυση» δήλωνε την επόμενη μέρα ο ιστορικός ηγέτης του γερμανικού Die Linke Γκρέγκορ Γκίζι σε συνέντευξη. Και φυσικά ο ευρωπαίος Τσίπρας, ο οποίος δήλωσε στη σύνοδο της ΕΕ ότι το Brexit αποτελεί «σοκ ιστορικών διαστάσεων» και ότι ο ίδιος θα πάρει …πρωτοβουλίες «για αναστύλωση του κύρους της ΕΕ» και «ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών ώστε να αισθάνονται οι πολίτες ότι έχουν λόγο»!
BREXIT: Η αριστερά στην Ευρώπη απούσα ή στο κέντρο της πάλης για έξοδο από την ΕΕ
Δεν ήταν μόνο τα κόμματα της ευρω-αριστεράς υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς και σημαντικό τμήμα της «άλλης» αριστεράς πήρε θέση υπέρ της ΕΕ ή απέφυγε να τοποθετηθεί καθαρά στο ερώτημα του δημοψηφίσματος. Από τη γνωστή λογική του εγχώριου ΚΚΕ και των αδελφών του κομμάτων, που ούτε λίγο, ούτε πολύ τοποθετήθηκαν με δηλώσεις τύπου «ούτε έξοδο, ούτε παραμονή, σοσιαλισμός» ή «και με έξοδο, καπιταλισμό θα έχει η Αγγλία», μια από κάθε άποψη φυγή από τη συγκεκριμένη μάχη και τις πολιτικές απαιτήσεις. Ανάλογη στάση κράτησαν και τμήματα της λεγόμενης άκρας Αριστεράς.
Αν και για πρώτη φορά στη Βρετανία συγκροτήθηκε καμπάνια για αριστερή έξοδο (Lexit), η οποία έδωσε τον αγώνα για μια αριστερόστροφη απάντηση, αν και για πρώτη φορά αναπτύχθηκε σοβαρός διάλογος και τοποθετήθηκαν πολλές συλλογικότητες με αντι-ΕΕ πρόσημο, οι κυρίαρχες δυνάμεις της ρεφορμιστικής -και όχι μόνο- αριστεράς εξακολουθούν να μη σηκώνουν το γάντι απέναντι στη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενδεικτικά, οι βρετανικές οργανώσεις «Σοσιαλιστική Αντίσταση» (αδελφή οργάνωση του Γαλλικού NPA) και «Αριστερή Ενότητα» (που στηρίζει ο Κεν Λόουτς) εξέδωσαν μπροσούρα παρέμβασης με τίτλο «Για ένα κριτικό ‘’Ναι’’ στην παραμονή στην ΕΕ, ενάντια στην ξενοφοβία». Αλλά και το Εργατικό Κόμμα Βελγίου, ιστορικό κόμμα της άκρας Αριστεράς (με αναφορές στον Στάλιν), κάλεσε σε ενεργό μποϋκοτάζ του δημοψηφίσματος, λέγοντας ότι κάθε τέτοια κίνηση δεν έχει προοδευτικό χαρακτήρα. Στο ίδιο μήκος κύματος πολλές οργανώσεις από τμήματα του τροτσκιστικού ρεύματος έως ορισμένες μαρξιστικο-λενινιστικές οργανώσεις, που με επιχειρήματα περί ηγεμονίας του ξενοφοβικού και ρατσιστικού ρεύματος και μη ταύτισης με τμήματα της «ευρωσκεπτικιστικής» δεξιάς, καλούσαν σε ψήφο υπέρ της παραμονής στην ΕΕ ή αποχής από το δημοψήφισμα. Μάλιστα, στο διαδίκτυο κυκλοφόρησαν δεκάδες άρθρα σε αυτή την κατεύθυνση, κυρίως από διανοούμενους αριστερών αποχρώσεων, όπως η πολυσέλιδη ανάλυση με τίτλο «12 αριστεροί λόγοι για παραμονή στην ΕΕ», ενώ στο αμερικανικό περιοδικό της «νέας Αριστεράς» Jacobin δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Γιατί δεν είναι αριστερή μια έξοδος από την ΕΕ».
Οι θέσεις που πήραν τμήματα της αριστεράς έχουν τη ρίζα τους κυρίως στη λαθεμένη ανάλυση και εκτίμηση των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων. Η ΕΕ αποτελεί μια τέτοια ολοκλήρωση και ως τέτοια δεν μπορεί να έχει προοδευτικά χαρακτηριστικά, ούτε να μεταρρυθμιστεί ή να αλλάξει. Δημιουργήθηκε για τις ανάγκες και ως μηχανισμός του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και είναι από τη φύση της αντιλαϊκή και αντεργατική. Οι ολοκληρώσεις αυτές δεν αλλάζουν με αλλαγή διαχειριστή, πολιτικής ή κυβερνήσεων. Η τοποθέτηση απέναντι στις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, στην προκειμένη απέναντι στην ΕΕ, αποτελεί λυδία λίθο για την πολιτική ταυτότητα και θέση κάθε πολιτικής δύναμης της αριστεράς. Οι θολές αναφορές και το «μπέρδεμα» με τη θέση του Λένιν για τις «Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης» καμία σχέση δεν έχουν με επαναστατική ή αντικαπιταλιστική γραμμή. Αντίθετα. Αγνοούν το καθήκον της διάλυσης των ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και την διεθνιστική πάλη για αποδέσμευση από αυτές τις ενώσεις στο πλαίσιο της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την εργατική εξουσία.
Προφανώς στο βρετανικό δημοψήφισμα δεν κυριάρχησαν αντικαπιταλιστικές πολιτικές θέσεις για μια διεθνιστική έξοδο και αποδέσμευση από την ΕΕ, ούτε μια «καθαρή» εργατική ταξική αριστερή γραμμή. Φυσικά, μεγάλα τμήματα του βρετανικού λαού ψήφισαν κάτω από τις φτερούγες ενός αστικού εθνικισμού. Αυτό όμως αναδεικνύει κυρίως τις ευθύνες της Αριστεράς και όχι του λαού που ψήφισε. Είναι τουλάχιστον προβληματικό, η Αριστερά (σχεδόν όλων των εκδοχών) στην Ευρώπη να κάνει βαρύγδουπες αναλύσεις και να κουνάει το δάχτυλο στους εργάτες της Βρετανίας που ψήφισαν ενάντια στους δυνάστες τους -με ηγεμονία αστικών αντιλήψεων-, ελλείψει αριστερών ταξικών εναλλακτικών. Το καθήκον για τη μαχόμενη ανατρεπτική Αριστερά σε όλη την Ευρώπη είναι να προβάλλει επιθετικά την πάλη για διεθνιστική αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ, για βάθεμα του ρήγματος στην καπιταλιστική αυτή ολοκλήρωση. Να μην αφήσει την ακροδεξιά να εκφράζει -αστικά και αντιδραστικά- τις εργατικές λαϊκές διαθέσεις. Να μπολιαστούν αυτές από την ανατρεπτική ταξική γραμμή, που πρέπει να είναι αντικαπιταλιστική και αντι-ΕΕ.
Η ρωγμή που ανοίγει στο αντιδραστικό φρούριο της ΕΕ πρέπει να αξιοποιηθεί από τους λαούς της Ευρώπης, ενάντια στην βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που εξαπολύει το επιτελείο αυτό. Η μαχόμενη Αριστερά θα κριθεί σε αυτό το καθήκον.
Πηγή: ΠΡΙΝ
14 σχόλια :
Τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα για τους Κομμουνιστές. Ποτέ δεν μπαίνουνε κάτω απο ξένη Σημαία τμημάτων της Αστικής τάξης διαλέγοντας ποιός Ιμπεριαλιστής θα σφάξει τον λαό. Παλεύουνε μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Αλλη λύση για τον λαό δεν υπάρχει. Και στις ΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ και δημοψηφίσματα συμμετέχουνε μόνο για την προβολή των θέσεων τους και τα χρήματα. Φαινόμενα όπως στην Αγγλια και στην Ελλάδα πέρυσι οπου Εθνικιστές Φασίστες Οπορτουνιστές και τμήματα της Αστικής Τάξης να ψηφίζουνε το ίδιο πράγμα δείχνει ξεκάθαρα την σήψη του Οπορτουνισμού.
Τα πράγματα είναι καθαρά για τους "Κομμουνιστές"!!! Είναι με την ΕΕ και τις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις γι' αυτό ταυτίζονται με τις επιλογές τις αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών για να διαιωνιστεί η εξουσία τους. Αυτοί δεν είναι κομμουνιστές αλλά μέρος του συστήματος εξουσίας της αστικής τάξης.
Kάνεις λάθος. ΟΙ Κομμουνιστές παλεύουνε μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Την μοναδική σωτηρία για τον λαό. Εξοδο απο την Ε.Ε με ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ και αλλαγή Ιμπεριαλιστή με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ επιδιώκουνε τμήματα της ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ Εθνικιστικές και Φασιστικές δυνάμεις. Δεν διαλέγουμε ποιός Ιμπεριαλίστής θα μας σκοτώσει Ολοι κάτω απο την Σημαία της Τάξης μας ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.
Άλλο πράγμα Κομμουνιστές και άλλο ΚΚΕ. Δεν ταυτίζονται.
Το ΚΚΕ είναι ένα βαθιά συντηρητικό κόμμα. Όσες φορές χρειάστηκε πλάτη το αστικό σύστημα εξουσίας ήταν εκεί να το στηρίξει και να παίρνει τους επαίνους της κυρίαρχης τάξης για τη στάση του αυτή.
Το ΚΚΕ δεν είναι με την έξοδο από την ΕΕ όπως δεν είναι και με την έξοδο από το ΝΑΤΟ, τη διαγραφή του χρέους κλπ, κλπ,κλπ. Το ΚΚΕ δεν έχει επαναστατική ταχτική και δεν συμβάλει στην πάλη των εργαζομένων και του λαού. Αποδέχεται σαν μοιραίο όλες τις επιλογές της αστικής τάξης και συμβάλει με τον καλύτερο τρόπο στην διαιώνιση της εξουσίας της αποπροσανατολίζοντας (συνειδητά?) τους εργαζόμενους και το λαό. Η δήθεν λαϊκή συμμαχία που επαγγέλλεται είναι συμμαχία με τον εαυτό του και δεν αφορά τους εργαζόμενους και το λαό.
Η ανάγκη συγκρότησης ενός νέου επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος είναι άμεσο καθήκον των επαναστατών μαρξιστών και μοναδική ελπίδα.
OI Κομμουνιστές βρίσκονται στο ΚΚΕ. Μετά την ολοκλήρωση των ανατροπών το 1991 το ΚΚΕ μελέτησε την ιστορία του και του Δ.Κ.Κ βγάζοντας πολύτιμα συμπεράσματα. Ξεκίνησε η αποκατάσταση των Επαναστατικών του χαραχτηριστικών που είχανε καταστραφει στην διαπάλη με τον Οπορτουνισμού μέσα απο τα Πολιτικά Μέτωπα ΕΑΜ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Σοσιαλδημοκρατία και Οπορτουνισμός κάθε απόχρωσης αποτελούνε ορκισμένους εχθρούς το προλεταριάτου πάντα στην υπηρεσία του Καπιταλισμού. Το ΚΚΕ απο το 1996 στο 15ο Συνέδριο έχει καταργήση τα Πολιτικά Μέτωπα και την συμμετοχή σε κυβερνήσεις μέσα στο Καπιταλισμό. Με την Ελλάδα στο Ιμπεριαλιστικό Στάδιο απο το 1919 παλεύουμε για την ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα απο το ΠΑΜΕ και την Κοινωνική Συμμαχία που συμμετέχει όποιος θέλει χωρίς να χρειάζεται να είναι Κομμουνιστής. Μέσα στον καθημερινό αγώνα η ζωή τα ξεκαθαρίζει όλα και δείχνει τον δρόμο Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ολα τα υπόλοιπα εξυπηρετούνε τμήματα της Αστικής Τάξης Εθνικιστές Φασίστες και τους Ιμπεριαλιστές Ρωσίας Κίνας. Το ΚΚΕ δικαιώθηκε απόλυτα σε όλα. Το ξεβράκωμα του Σύριζα δημιουργεί την ανάγκη στον Καπιταλισμό για το νέο Οπορτουνιστικό Ανάχωμα. Τίποτα παράξενο. Θα ανησυχούσαμε αν δεν γινότανε. Η Καπιταλισμό θα έχεις η Σοσιαλισμό με ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ. Κάτι άλλο δεν υπάρχει ΧΑΙΡΕΤΩ.
Η Εξοδος απο την Ε.Ε δεν μπορεί να μπαίνει αποκομένη απο το ποιός ελέγχει τα μέσα παραγωγής την στιγμή που υπάρχουνε τμήματα της Αστικής Τάξης που επιδιώκουνε την Εξοδο απο την Ε.Ε και υπάρχουνε και άλλοι Ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί εκτος Ε.Ε. Οποιος το κάνει αυτό υπηρετεί τους Καπιταλιστές Εθνικιστικές και Φασιστικές δυνάμεις. Πραγματικό νόημα για το συμφέρον του λαού αποκτά μόνο η Εξοδος απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής μέσα απο την Λαική Συμμαχία. Ολοι κάτω απο την Σημαία της τάξης μας ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.
Το ΚΚΕ δικαιώθηκε 100% στις εκτιμήσεις του και στον ρόλο που θα παίξει ο Σύριζα σαν Αριστερή κυβέρνηση. Ας σκεφτεί ο καθένας τι θα είχε συμβεί αν το ΚΚΕ δεν είχε αλλάξει το πρόγραμμα του το 1996 που κατάργησε τα Πολιτικά Μέτωπα και τα ενδιάμεσα Στάδια Εξουσίας και είχε εγκλωβιστεί σε Κυβέρνηση με τους Καπιταλιστές στην εξουσία. Μιλάμε για εγκλημα πραγματική τραγωδία.
Τη θα είχε συμβεί αν το ΚΚΕ δεν είχε αλλάξει τη στάση κλπ κλπ.
Απλά ότι συνέβαινε μέχρι τότε ότι συμβαίνει μέχρι τώρα. Και τότε και τώρα το αστικό σύστημα εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί. Αν το ΚΚΕ έχει πρόβλημα για τον με ποιο τρόπο θα εξυπηρετεί τους αστούς είναι δικό του πρόβλημα και βεβαίως του κινήματος που αντιπαλευει και τον αστισμό και αυτές τις πολιτικές.
Αστική πολιτική με κομμουνιστικη φρασεολογια δε γίνεται και δεν τσιμπάει ο κόσμος της εργασίας. Γιατί να εμπιστευθει άλλωστε το ΚΚΕ ? Αφού το ίδιο του λέει ότι μια ζωή λάθη έκανε και αύριο τα ίδια θα του λέει.
Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να απεγκλωβιστει από τις αστικές πολιτικές με όποια φτιασιδωματα κι αυτές εμφανίζονται. Κόμμα καλό κόμμα κακό είναι το ίδιο νόμισμα του συστήματος. Την πλάτη του κόσμου βλέπετε όλοι.
Το νέο θαρθει πάνω από το παλιό. Απλά κοιλοποναει ο ερχομός του.
Το νέο Οπορτουνιστικό ανάχωμα δεν είναι το καινούργιο. Είναι το παλιό που έχει ανάγκη ο Καπιταλισμός για την σωτηρία του. Το ΚΚΕ αποκατάστησε τα επαναστατικά του χαραχτηριστικά μετά το 1991 που είχανε καταστραφεί στην διαπάλη με τον Οπορτουνισμό μέσα απο τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΕΑΜ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. ΟΙ Κομμουνιστές παλεύουνε μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Την μοναδική σωτηρία για τον λαό. Οτιδήποτε άλλο εξυπηρετεί ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ και τους Ιμπεριαλιστές Ρωσία Κίνα. Ολοι κάτω απο την Σημαία της Τάξης μας. Η Καπιταλισμό θα έχουμε η Σοσιαλισμό με Δικτακτορία του προλεταριάτου. ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.
Το ΚΚΕ δεν κάνει λαθολογία. Μελετάει την ιστορία του βγάζει συμπεράσματα τα οποία είναι πολύτιμα για την συνέχεια. Ο Αγώνας ενάντια στον ταξικό αντίπαλο ο οποίος εμφανίζεται σε διάφορες μορφές είναι σκληρός και συνεχείς. Το καλύτερο όπλο του Καπιταλισμού είναι η Σοσιαλδημοκρατία και ο Οπορτουνισμός που έκανε την χειρότερη ζημιά στα Κ.Κ και στους λαούς. Είναι ο 1ος εχθρος του Προλεταριάτου.
Οπορτουνιστικό ανάχωμα του συστήματος είναι το ΚΚΕ.
Είπαμε είναι το πιο βαθύ συντηρητικό κόμμα. Πλάτη βάζει στο αστικό σύστημα και τις επιλογές του κεφαλαίου. (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κλπ). Δεν λέει έξοδος από αυτές τις ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις και επιλογές της αστικής τάξης και βάζει κουτοπόνηρα δήθεν προϋποθέσεις (Θα φάμε όταν και άμα πάμε για χέσιμο, θα πιούμε νερό όταν και αν κατουρήσουμε κλπ).
Είπαμε δεν ταυτίζεται η ιδιότητα του κομμουνιστή με το ΚΚΕ.
Οι κομμουνιστές δεν ήταν ποτέ με τους αστούς, το σύστημα, τον ιμπεριαλισμό, αντίθετοι με τους εργαζόμενους και το λαό που ήταν στο δρόμο και αγωνίζονταν, τις προβοκατόρικες δράσεις και τη διαστρέβλωση των θέσεων όλων των άλλων που θεωρούν αντιπάλους του κλπ, κλπ...
Η "σφραγίδα" δεν κάνει τους κομμουνιστές, πολύ περισσότερο όταν η ίδια η ιστορία του κομμουνιστικού και διεθνούς κινήματος υβρίζεται από τους νεόκοπους τροτσκιστές των δήθεν καθαρών γραμμών, από ηγεσίες και στελέχη που ευθύνονται και βαρύνονται για τις πολιτικές του ΚΚΕ και που τώρα ξαφνικά καταγγέλλουν φορτώνοντας τις δικές τους πολιτικές σε κάποια φαντάσματα που οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Ψευδεπίγραφος ο τίτλος του λοιπόν.
Δεν είναι με τη δικτατορία του προλεταριάτου, όσο και αν την επικαλείται, για τον απλούστατο λόγο γιατί δεν πιστεύει στους εργαζόμενους, στη δική τους εξουσία και δημοκρατία.
Άλλο δικτατορία του προλεταριάτου και άλλο επιβολή των γραφικών αντιμαρξιστικών και ακοινώνητων ντουβαριών στην εργατική τάξη αλλά και στο ίδιο το κόμμα.
Στο όνομα των διαφορετικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων (Ουκρανία, Συρία κλπ) αρνείται να κατονομάσει και να δείξει τον πραγματικό ένοχο, αυτόν ντε, που είναι ο επιτειθέμενος και σφάζει τους λαούς, τους αμερικανονατοϊκούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές δηλαδή και τις επεμβάσεις τους. (Το ίδιο που έκαναν και οι τροτσκιστικές γκρούπες στο Β'Π.Π. με τις ίσες αποστάσεις και το "γερμανοί στρατιώτες αδέλφια μας")
Αφήστε λοιπόν τα καλέσματα για δήθεν ενότητα.
Είναι πολλά που χωρίζουν τους πραγματικούς κομμουνιστές από τα σκιάχτρα των κατ' επάγγελμα "κομμουνιστών"
Άλλωστε τα έχετε όλα λυμένα και τη "λαϊκή συμμαχία" και την "ενότητα" των εργαζομένων δια μέσω του ΠΑΜΕ και τη "λαική εξουσία" μέσω της χιλιοβασανισμένης σφραγίδας.
Αυτά τα ολίγα και μην προκαλείτε μέσω του δήθεν διαλόγου και της δήθεν προβολής των απόψεών σας για ανεύρεση πελατείας.
Πελάτες τέλειωσαν.
Τα έχει όλα λυμένα
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο να μην προκαλείς δεν σε συμφέρει και εκτίθεσαι. Η Στρατηγική του ΛΕΝΙΝ και των Μπολσεβίκων είναι πεντακάθαρη. Με τις θέσεις του Απρίλη είπανε τελειώσαμε με την Φεουδαρχία έχουμε Καπιταλισμό δεν μπήκανε ποτέ στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ και την ανατέψανε. Ο 2ος Π.Π ήτανε Ιμπεριαλιστικός απο την αρχή μέχρι το τέλος και απο τις 2 μεριές των Καπιταλιστικών χωρών. η 6η Ολομέλεια του 1934 μίλαγε για Δικτακτορία του προλεταριάτου. Αλλαξε μετά το 1937 απο τους Σιάντο Παρτσαλίδη Νεφελούδη αγνοήθηκε το 2ο και 3ο Γράμμα ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ για τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ και φτιάχτηκε το ΕΑΜ σαν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με αποτέλεσμα ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ Εγκλωβίζοντας τον λαό με αποτέλεσμα να μην πάρει την Εξουσία τον Οκτώβρη του 1944 και να δώσουνε χρόνο 52 μέρες στην Αστική Τάξη να αλλάξει τον Συσχετισμό την στιγμή που η Κ.Δ είχε διαλυθεί απο το 1943 λόγο ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ. Με ΕΑΜ κοινωνική Συμμαχία ο λαός θα είχε πάρει την Εξουσία τον Οκτώβρη του 1944 εκμεταλευόμενος την παρουσία του Κόκκινου Στρατού. Στην 5η ολομέλεια το 1949 ξεκίνησε η διόρθωση του προγράμματος με επαναφορά της Δικτακτορίας του Προλεταριάτου. Το 1955 με το Πογκρόμ στην Τασκένδη σε εξέλιξει υποχρεώσανε το Ζαχαριάδη νατο αποσύρει. 2ος τόμος Ιστορίας σελ΄318 Ο διάλογος με τους 2 εγκάθετους του Χρουτσόφ.
Στην συνέχεια το ΚΚΕ διαλύθηκε μέσα στο Οπορτουνιστικό μπάχαλο της ΕΔΑ 1958 1974 ενω απο το 1943 είχε διαλυθεί η ΟΚΝΕ με αποτέλεσμα το 1991 να φτάσουμε ένα βήμα απο την καταστροφή. Αποδείχτηκε οτι τα Πολιτικά Μέτωπα είναι η καταστροφή των Κ.Κ. Το 1996 είναι Συνέδριο σταθμός για το ΚΚΕ. Καταργηθήκανε τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ και τα Ενδιάμεσα Στάδια. Παλεύουμε μέσα απο το ΠΑΜΕ και την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ μαζί με όποιν θέλει χωρίς να χρειάζεται να είναι Κομμουνιστής. ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ. Μέσα στον αγώνα γίνεται και η διαπάλη των απόψεων και οι Κομμουνιστές προβάλουμε την δικιά μας και η ζωή ξεκαθαίζει την λύση Εξοδος απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Οτιδήποτε άλλο εγκλωβίζει τον λαό μαζί με τμήματα της Αστικής Τάξης ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ και τους ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΙΝΑΣ. Η Αντικομμουνιστική λύσσα απο τα Οπορτουνιστικά Ρετάλια για την δημιουργία του νέου αναχώματος είναι η απόλυτη δικαίωση για το ΚΚΕ και η πυξίδα οτι βαδίζουμε σωστά. Ολοι κάτω απο την σημαία της ταξης μας ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.
ΕΠΕΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
(Για τις αρλούμπες και τις ιστορικές ανακρίβειες δεν θα ασχοληθώ).
Οπορτουνιστικό ανάχωμα του συστήματος είναι το ΚΚΕ.
Είπαμε είναι το πιο βαθύ συντηρητικό κόμμα. Πλάτη βάζει στο αστικό σύστημα και τις επιλογές του κεφαλαίου. (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κλπ). Δεν λέει έξοδος από αυτές τις ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις και επιλογές της αστικής τάξης και βάζει κουτοπόνηρα δήθεν προϋποθέσεις (Θα φάμε όταν και άμα πάμε για χέσιμο, θα πιούμε νερό όταν και αν κατουρήσουμε κλπ).
Είπαμε δεν ταυτίζεται η ιδιότητα του κομμουνιστή με το ΚΚΕ.
Οι κομμουνιστές δεν ήταν ποτέ με τους αστούς, το σύστημα, τον ιμπεριαλισμό, αντίθετοι με τους εργαζόμενους και το λαό που ήταν στο δρόμο και αγωνίζονταν, τις προβοκατόρικες δράσεις και τη διαστρέβλωση των θέσεων όλων των άλλων που θεωρούν αντιπάλους του κλπ, κλπ...
Η "σφραγίδα" δεν κάνει τους κομμουνιστές, πολύ περισσότερο όταν η ίδια η ιστορία του κομμουνιστικού και διεθνούς κινήματος υβρίζεται από τους νεόκοπους τροτσκιστές των δήθεν καθαρών γραμμών, από ηγεσίες και στελέχη που ευθύνονται και βαρύνονται για τις πολιτικές του ΚΚΕ και που τώρα ξαφνικά καταγγέλλουν φορτώνοντας τις δικές τους πολιτικές σε κάποια φαντάσματα που οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Ψευδεπίγραφος ο τίτλος του λοιπόν.
Δεν είναι με τη δικτατορία του προλεταριάτου, όσο και αν την επικαλείται, για τον απλούστατο λόγο γιατί δεν πιστεύει στους εργαζόμενους, στη δική τους εξουσία και δημοκρατία.
Άλλο δικτατορία του προλεταριάτου και άλλο επιβολή των γραφικών αντιμαρξιστικών και ακοινώνητων ντουβαριών στην εργατική τάξη αλλά και στο ίδιο το κόμμα.
Στο όνομα των διαφορετικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων (Ουκρανία, Συρία κλπ) αρνείται να κατονομάσει και να δείξει τον πραγματικό ένοχο, αυτόν ντε, που είναι ο επιτειθέμενος και σφάζει τους λαούς, τους αμερικανονατοϊκούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές δηλαδή και τις επεμβάσεις τους. (Το ίδιο που έκαναν και οι τροτσκιστικές γκρούπες στο Β'Π.Π. με τις ίσες αποστάσεις και το "γερμανοί στρατιώτες αδέλφια μας")
Αφήστε λοιπόν τα καλέσματα για δήθεν ενότητα.
Είναι πολλά που χωρίζουν τους πραγματικούς κομμουνιστές από τα σκιάχτρα των κατ' επάγγελμα "κομμουνιστών"
Άλλωστε τα έχετε όλα λυμένα και τη "λαϊκή συμμαχία" και την "ενότητα" των εργαζομένων δια μέσω του ΠΑΜΕ και τη "λαική εξουσία" μέσω της χιλιοβασανισμένης σφραγίδας.
Αυτά τα ολίγα και μην προκαλείτε μέσω του δήθεν διαλόγου και της δήθεν προβολής των απόψεών σας για ανεύρεση πελατείας.
Πελάτες τέλειωσαν.
Η ανάγκη συγκρότησης ενός νέου επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος είναι άμεσο καθήκον των επαναστατών μαρξιστών και μοναδική ελπίδα
Δημοσίευση σχολίου