Η Περιφέρεια έχει μετατραπεί σε διανομέα κονδυλίων στους εργολάβους, επισημαίνει μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών» η Δέσποινα Κουτσούμπα. Η υποψήφια περιφερειάρχης με το σχήμα της «Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής» επισημαίνει ότι παλεύει για «μια χώρα χωρίς χρέος, ευρώ και Ε.Ε., μνημόνια και φασιστική απειλή».
Υπογραμμίζει δε ότι στο τοπίο των ΜΜΕ διαμορφώνεται «ένα σκηνικό επικίνδυνο για την ελευθερία της έκφρασης».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Νίκο Σβέρκο
- Πώς κρίνετε τα πεπραγμένα της απερχόμενης περιφερειακής αρχής;
Στην Αττική έχουν αποτυπωθεί με τον χειρότερο τρόπο τα σημάδια της κρίσης: ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση, διάλυση του κοινωνικού κράτους, μαρασμός της αγροτικής παραγωγής, τσιμεντοποίηση, καταστροφή του περιβάλλοντος, παράδοση κάθε ελεύθερου δημόσιου χώρου –ακόμη και της παραλίας– στο αδηφάγο κεφάλαιο. Τα τριάμισι χρόνια που πέρασαν, η Περιφέρεια του κ. Σγουρού πρωτοστάτησε στις μνημονιακές πολιτικές. Οι ιδιωτικοποιήσεις (σκουπίδια), η διάλυση εργασιακών δικαιωμάτων (πεντάμηνα μέσω ΜΚΟ, «Λευκές νύχτες»), η εκποίηση δημόσιας περιουσίας (Αστέρας, Ελληνικό) είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα. Αλλωστε, το θεσμικό πλαίσιο του «Καλλικράτη» έχει μετατρέψει την Περιφέρεια σε ένα τοπικό κράτος, με βασική αρμοδιότητα τη διανομή κονδυλίων στους μικρούς και μεγάλους εργολάβους. Ομως, υπάρχει και η άλλη εικόνα: η Αττική είναι ο τόπος όπου αναπτύχθηκαν τα μεγαλύτερα κινήματα: από την Κερατέα, τις πλατείες και τις μεγάλες απεργίες ώς τις λαϊκές συνελεύσεις και τις δομές αλληλεγγύης. Αυτές οι μορφές είναι για μας η πραγματική αυτοδιοίκηση, είναι η πραγματική ελπίδα.
-Σε αυτό το σκηνικό, ποιο είναι το πρόγραμμά σας;
Παλεύουμε για μια Αττική με δουλειά, ψωμί, ελευθερία, κοινωνικά αγαθά και ανθρώπινο περιβάλλον. Σε μια χώρα χωρίς χρέος, ευρώ/Ε.Ε., μνημόνια και φασιστική απειλή. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει ούτε εναλλακτική πορεία ούτε καν πολιτικές «ανακούφισης», χωρίς πραγματική και οξεία σύγκρουση με τις μνημονιακές πολιτικές και αυτό που τις παράγει: τη θηλιά του χρυσοπληρωμένου «δημόσιου» χρέους, τη φυλακή του ευρώ, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο. Μια σύγκρουση που θα βασιστεί στο μαζικό, αυτοοργανωμένο και αμεσοδημοκρατικό κίνημα. Αυτό το πολιτικό μήνυμα μπορεί να εκφραστεί σε κάθε πολιτική μάχη, και σε αυτή των περιφερειακών εκλογών.
-Στις εκλογές του 2010 ο Αγγελος Χάγιος είχε λάβει 2,29%. Δεδομένης της πόλωσης ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, ποιο ποσοστό θα είναι ικανοποιητικό για εσάς;
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Η πραγματική πόλωση στην κοινωνία τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν είναι ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ανάμεσα στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, το εργατικό και το κοινωνικό κίνημα, και τους εκφραστές μιας βάρβαρης πολιτικής – πολιτικούς, οικονομικούς και προπαγανδιστικούς. Αυτή η πόλωση εκφράστηκε στις μεγάλες απεργίες στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, στο κίνημα των πλατειών, στα κινήματα για τα κοινωνικά δικαιώματα, για το περιβάλλον, στις μάχες ενάντια στον φασισμό. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν παρούσα σε κάθε αγώνα. Με αυτή την έννοια, και με δεδομένη την παρουσία του Αγγελου Χάγιου στο Περιφερειακό Συμβούλιο από το 2010, εκτιμούμε ότι μας αναλογεί ένα ποσοστό αρκετά μεγαλύτερο από αυτό που αναφέρατε. Είμαι υποχρεωμένη, όμως, να πω ότι δεν τιμά κανέναν στην Αριστερά να επικαλείται έναν νέο «διπολισμό» ή να αναπαράγει τη φιλολογία της «χαμένης ψήφου» που θυμίζει τις πιο καθεστωτικές στιγμές του ΠΑΣΟΚ, όταν επιχειρούσε να εξοντώσει την Αριστερά.
-Το προηγούμενο διάστημα οι σχέσεις του Σχεδίου Β’ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν τεταμένες, με κάθε πλευρά να επιλέγει αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές. Υπάρχουν από εδώ και πέρα περιθώρια μεταξύ σας συνεργασίας;
Στις περιοδείες σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές, βλέπω ότι οι σύντροφοι του Σχεδίου Β’ στηρίζουν ενεργά την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική. Και αυτό ακριβώς είναι δηλωτικό του ότι οι σχέσεις μας δεν είναι «τεταμένες», όπως λέτε. Υπάρχει μια συζήτηση που διεκόπη εν όψει των εκλογών και θα συνεχιστεί αμέσως μετά. Αλλωστε, η συμπόρευση όλων των αγωνιστών και των δυνάμεων της Αριστεράς που αντιλαμβάνονται την ανάγκη για ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση αποτελεί για εμάς στρατηγικό και όχι τακτικό στόχο και δεν εξαντλείται στις εκλογές.
-Η αξιωματική αντιπολίτευση «μποϊκοτάρει» την «Ανατροπή» του Γ. Πρετεντέρη, διαμαρτυρόμενη μεταξύ άλλων για άρθρα του δημοσιογράφου που συσχέτιζαν την Αριστερά με τη Χρυσή Αυγή. Εσείς απεναντίας συμμετέχετε στην εν λόγω εκπομπή. Δεν θεωρείτε ότι σας χρησιμοποιούν;
Το παρουσιάζετε λες και έχω πιάσει στασίδι. Δεν συμμετέχω γενικώς, συμμετείχα όταν κλήθηκα μέσα στην προεκλογική περίοδο. Σας θυμίζω ότι τόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και άλλα ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν ελάχιστες ευκαιρίες εμφάνισης, παρότι υποτίθεται ότι υπάρχει σχετική νομική πρόβλεψη. Σας θυμίζω επίσης ότι το πρώτο πράγμα που έκανα εκεί ήταν να υπερασπιστώ τον Χρήστο Κορτζίδη απέναντι στην αήθη επίθεση που του έγινε μπροστά μου, αμφισβητώντας τις «αγαθές» προθέσεις του παρουσιαστή. Ομως, πραγματικά πιστεύετε ότι το ζήτημα των μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα εξαντλείται στην «Ανατροπή»;
-Τι εννοείτε;
Πρόκειται για ένα τοπίο απόλυτα ναρκοθετημένο. Δεν είναι απλώς ότι δεν υπάρχει πολυφωνία ή πλουραλισμός. Είναι ότι έχει χαθεί η δημοσιογραφική δεοντολογία, η ερευνητική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ. Είναι ο έλεγχος των ΜΜΕ από τους ίδιους ανθρώπους που επωφελούνται από τις βάρβαρες πολιτικές των τελευταίων χρόνων και που οδήγησαν την κοινωνία στη σημερινή κατάσταση. Η ιεράρχηση των θεμάτων, η λυσσαλέα προσπάθεια να κατασυκοφαντήσουν τα κινήματα και την Αριστερά εν συνόλω, που συνοδεύονται από τακτικές χαριστικές δανειοδοτήσεις προς τους ομίλους ΜΜΕ, συνθέτουν ένα σκηνικό επικίνδυνο για την ελευθερία της έκφρασης. Το «μαύρο» στην ΕΡΤ επισφράγισε μια κατάσταση που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται από τις χιλιάδες απολύσεις και την απλήρωτη εργασία. Το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο τα «μεγάλα» ΜΜΕ, αλλά και τα λεγόμενα «μικρά». Και εκτιμώ ότι προϋπόθεση για να υπάρξει πραγματική απάντηση είναι αυτή να είναι συνολική και συλλογική. Με πρωτοβουλίες των ίδιων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ, με αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, με την οικοδόμηση μιας άλλης, αμφίδρομης σχέσης ανάμεσα σε κοινό και Μέσα Ενημέρωσης, σχέσης ελέγχου αλλά και εμπιστοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου