Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Διατλαντική συνθήκη ξέφρενου καπιταλισμού

Του Γιώργου Βασσάλου*

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη συνθήκη ελεύθερου εμπορίου και προστασίας επενδύσεων της ιστορίας. Τα δύο ιμπεριαλιστικά κέντρα διεξάγουν μεταξύ τους το 1/3 του παγκόσμιου εμπορίου κι έχουν το 47% του παγκόσμιου ΑΕΠ. 

Βλέποντας το κυρίαρχο μερίδιο τους στο διεθνές εμπόριο να μειώνεται, οι παραδοσιακές καπιταλιστικές δυνάμεις σπεύδουν να επιβάλουν πρώτες τις δικές τους νόρμες παγκοσμίως, έτσι ώστε να διατηρήσουν όσο μεγαλύτερο κομμάτι γίνεται.

Οι διαπραγματεύσεις γίνονται σε τρεις θεματικές: Πρώτο, βελτίωση της πρόσβασης των εταιρειών στις αγορές αγαθών, υπηρεσιών και δημοσίων προμηθειών (που αποτελούν το 3,6% του ΑΕΠ της ΕΕ) στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Κατεύθυνση είναι η εκμηδένιση των δασμών που σήμερα ορίζονται στο 3% κατά μέσο όρο. Δεύτερον, εναρμόνιση του τρόπου με τον οποίο ρυθμίζονται οι αγορές τόσο οριζόντια όσο και ανά κλάδο και, τρίτον, εναρμόνιση των κανόνων για την προστασία των επενδύσεων, της ανταγωνιστικότητας, των πρώτων υλών, της ενέργειας, του περιβάλλοντος και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Η ΕΕ προτείνει την κατάργηση των δασμών στο 90 με 95% των προϊόντων, ενώ οι ΗΠΑ είναι πολύ πιο επιφυλακτικές καθότι έχουν σειρά αγροτικών και άλλων προϊόντων που προστατεύουν. Η ΕΕ επιδιώκει ακόμα την κατάργηση του καμποτάζ στις ΗΠΑ που επιτρέπει σε αμερικανικές μόνο εταιρείες να διενεργούν θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές. Θέλει τέλος την απελευθέρωση των δημόσιων προμηθειών που σε κάθε αμερικανική πολιτεία μπορούν να εξυπηρετούν μόνο εταιρείες από τη συγκεκριμένη πολιτεία, καθώς και τη συμπερίληψη της χρηματοπιστωτικής σφαίρας στη συμφωνία.

Οι ΗΠΑ θέλουν να αρθούν οι απαγορεύσεις για εισαγωγή και εξόρυξη του εξαιρετικά καταστροφικού για το περιβάλλον πετρελαίου και φυσικού αερίου από μεγάλο βάθος στην ΕΕ, το οποίο εκτιμούν ότι θα τις καταστήσει μέχρι το 2020 πρώτο εξαγωγέα ορυκτών καυσίμων στον κόσμο και θα τους επιτρέψει και να πουλήσουν τεχνολογία. Θέλουν επίσης να αρθούν οι περιορισμοί για τα μεταλλαγμένα γεωργικά προϊόντα ή τα χλωριωμένα κοτόπουλα στην ευρωπαϊκή αγορά, καθώς και να χαλαρώσει η νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων στο εμπόριο μέσω ίντερνετ. Διεκδικούν τέλος δεσμευτικό λόγο για τις εταιρείες τους στην προετοιμασία των νομοθετικών προτάσεων της Κομισιόν.

Με τη διατλαντική συνθήκη, οι πολυεθνικές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού επιχειρούν να ξηλώσουν όποιους περιορισμούς στην κερδοφορία του κεφαλαίου επιβάλουν τοπικοί ταξικοί συσχετισμοί. Προβλέπεται, η δημιουργία διατλαντικού συμβουλίου άγνωστης προς το παρόν σύνθεσης που θα εξετάζει προληπτικά κάθε νομοθέτημα και θα το μπλοκάρει αν διαπιστώνει ότι δημιουργεί εμπόδια στο εμπόριο. Καθιερώνεται επίσης η αρχή οι εταιρείες να μπορούν να θεωρούν εκ των προτέρων ιδιοκτησία τους τα προσδοκώμενα κέρδη τους και ως εκ τούτου να θεωρείται «απαλλοτρίωση» κάθε πολιτική απόφαση που τα περιορίζει κι έτσι να τις καθιστά αυτόματα δικαιούχους αποζημίωσης που θα διεκδικούν σε ιδιωτικά διαιτητικά δικαστήρια. «Ελεύθερα», κατά τα άλλα, οι εκλεγμένοι νομοθέτες θα αποφασίζουν τα… υπόλοιπα.

* Ο Γιώργος Βασσάλος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ 

Δημοσιεύθηκε στο Πριν 11/5/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια :