Του Γιώργου Δελαστίκ*
Οι ακροδεξιοί πραξικοπηματίες που με την άμεση και πλήρη υποστήριξη των Αμερικανών κατέλαβαν την εξουσία στην Ουκρανία δοκιμάζουν ανελέητα τα όρια ανοχής του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.
Δολοφονώντας εν ψυχρώ 42 αθώους Ρώσους και ρωσόφιλους Ουκρανούς στο κτίριο των συνδικάτων στην Οδησσό, οι φιλοναζιστές και πιόνια των ΗΠΑ Ουκρανοί πραξικοπηματίες εξωθούν τα πράγματα στα άκρα. Αν ο Πούτιν «καταπιεί» τη δολοφονία δεκάδων Ρώσων της Ουκρανίας χωρίς να τολμήσει να αντιδράσει εισβάλλοντας στην Ουκρανία και απομακρύνοντας από την εξουσία τους δολοφόνους του Κιέβου, η ζωή τουλάχιστον οκτώ εκατομμυρίων Ρώσων που ζουν σε ουκρανικά εδάφη θα βρίσκεται διαρκώς στο έλεος των φιλοναζιστών Ουκρανών.
Όποτε κρίνουν οι ίδιοι ότι τους εξυπηρετεί ή όταν τους δίνουν εντολή οι Αμερικανοί, θα προχωρούν σε μαζικές σφαγές του ρωσικού πληθυσμού, επιλέγοντας οι ίδιοι την κατάλληλη γι' αυτούς στιγμή. Η Μόσχα περιέρχεται έτσι σε πολύ δύσκολη θέση - και δεν αναφερόμαστε μόνο στα εκατομμύρια Ρώσων της Ουκρανίας. Όσο οι Ουκρανοί ναζί βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του Βερολίνου, ο Πούτιν μπορούσε να υπολογίζει βάσιμα σε μια διχοτόμηση της Ουκρανίας - με την ανατολική και τη νότια Ουκρανία να ενσωματώνονται στη Ρωσία και με τις δυτικές περιοχές να προσδένονται ως κράτος στο άρμα της Γερμανίας. Η ζωτικής σημασίας για το Βερολίνο θέληση της γερμανικής κυβέρνησης να μην εξαρτάται κατά κανέναν τρόπο από ενεργειακές πηγές άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ αποτελούσε τη ρεαλιστική βάση των ελπίδων του Πούτιν. Η κατάσταση όμως μεταβλήθηκε άρδην, όταν οι Αμερικανοί ανέλαβαν αυτοί τον έλεγχο των Ουκρανών ακροδεξιών και παραμέρισαν τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να κινεί τώρα η Ουάσιγκτον τους πραξικοπηματίες του Κιέβου και όχι το Βερολίνο.
Όποτε κρίνουν οι ίδιοι ότι τους εξυπηρετεί ή όταν τους δίνουν εντολή οι Αμερικανοί, θα προχωρούν σε μαζικές σφαγές του ρωσικού πληθυσμού, επιλέγοντας οι ίδιοι την κατάλληλη γι' αυτούς στιγμή. Η Μόσχα περιέρχεται έτσι σε πολύ δύσκολη θέση - και δεν αναφερόμαστε μόνο στα εκατομμύρια Ρώσων της Ουκρανίας. Όσο οι Ουκρανοί ναζί βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του Βερολίνου, ο Πούτιν μπορούσε να υπολογίζει βάσιμα σε μια διχοτόμηση της Ουκρανίας - με την ανατολική και τη νότια Ουκρανία να ενσωματώνονται στη Ρωσία και με τις δυτικές περιοχές να προσδένονται ως κράτος στο άρμα της Γερμανίας. Η ζωτικής σημασίας για το Βερολίνο θέληση της γερμανικής κυβέρνησης να μην εξαρτάται κατά κανέναν τρόπο από ενεργειακές πηγές άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ αποτελούσε τη ρεαλιστική βάση των ελπίδων του Πούτιν. Η κατάσταση όμως μεταβλήθηκε άρδην, όταν οι Αμερικανοί ανέλαβαν αυτοί τον έλεγχο των Ουκρανών ακροδεξιών και παραμέρισαν τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να κινεί τώρα η Ουάσιγκτον τους πραξικοπηματίες του Κιέβου και όχι το Βερολίνο.
Τα κορυφαία οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ είναι εντελώς διαφορετικά από εκείνα των Γερμανών. Θα συνιστούσε θρίαμβο της πολιτικής της Ουάσιγκτον, αν κατόρθωνε να τορπιλίσει την ενεργειακή συνεργασία της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, με τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί θα μπορούσαν έτσι να στραγγαλίσουν ενεργειακά τους Γερμανούς, αν παρίστατο ανάγκη. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων την κατάσταση αυτή, οι Γερμανοί ηγέτες θα ήταν υποχρεωμένοι να υποταχθούν εκ νέου στους Αμερικανούς. Τα όνειρα του Βερολίνου για εδραίωση της πανευρωπαϊκής ηγεμονίας του θα υφίσταντο σοβαρότατο, ίσως και μοιραίο πλήγμα. Ενώ λοιπόν η ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία είναι απαραίτητη για τη Γερμανία στην παρούσα φάση, για να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη, οι ΗΠΑ έχουν κάθε λόγο να τινάξουν στον αέρα τη συνεργασία αυτή!
Από τη στιγμή λοιπόν που ο Λευκός Οίκος απέκτησε το πάνω χέρι στην Ουκρανία, έχει σοβαρότατους λόγους να χρησιμοποιήσει την κυβέρνηση της χώρας αυτής, τους φιλοναζιστές πραξικοπηματίες, προκειμένου να υπονομεύσει τις σχέσεις Γερμανίας - Ρωσίας. Την εξυπηρετεί την Ουάσιγκτον η ένταση στην Ουκρανία. Εκβιάζουν οι Αμερικανοί αντικειμενικά τον Πούτιν λόγω της οικονομικής, αλλά και πολιτικής ζημιάς που θα υποστεί η Ρωσία, αν τιναχτεί στον αέρα η αγορά ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Γερμανία και τις χώρες της ΕΕ. Αυτό όμως είναι το δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι για τις ΗΠΑ η εκ νέου ενεργειακή καθυπόταξη της Γερμανίας και η ανάσχεση του ηγεμονισμού του Βερολίνου στη Γηραιά Ηπειρο. Είναι εμφανής άλλωστε η δραστική υποβάθμιση του ρόλου των Αμερικανών στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Παράλληλα, δηλώνοντας οι ΗΠΑ ότι η στρατιωτική οδός δεν υφίσταται για αυτούς ως μέσον επίλυσης της ουκρανικής κρίσης, δοκιμάζουν κι αυτές μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι αντιδράσεις του Πούτιν στη σφαγή των Ρώσων της Ουκρανίας.
Αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βοηθήσουν στρατιωτικά τους πραξικοπηματίες της Ουκρανίας, αν εισβάλουν οι Ρώσοι. Η Ουάσιγκτον θα υφίστατο ταπεινωτική ήττα των Ουκρανών συμμάχων της. Το γεγονός όμως ότι η Ουάσιγκτον το λέει ανοιχτά, αφήνει το περιθώριο στον Πούτιν να είναι βέβαιος για τη στρατιωτική νίκη των Ρώσων στην Ουκρανία. Το κακό για τον Ρώσο πρόεδρο είναι ότι τα σχέδια των Αμερικανών για ενεργειακή ρήξη Μόσχας - Βερολίνου και ΕΕ εξυπηρετούνται σχεδόν το ίδιο καλά και με ρωσική εισβολή στην Ουκρανία!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου