Γιαλαντζί κίνημα, ντεμέκ έκδοση

Του ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Όλοι όσοι αγαπούν τη δημοκρατία καταδικάζουν απερίφραστα την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία. Ο Λαός της Τουρκίας διαθέτει πικρή πείρα από τέτοιες εκτροπές και δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τους κεμαλιστές στρατογραφειοκράτες. Αλλά και ο Λαός της Ελλάδας πρέπει να είναι προετοιμασμένος, γιατί οι κρίσεις στην Τουρκία επιλύονται συνήθως με επιθέσεις ενάντια στην Ελλάδα.

Τυχόν έκδοση των 8 στρατιωτικών στην Τουρκία αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου

Του ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ

Η βασική αρχή του κράτους δικαίου τόσο στο εθνικό όσο και στο διεθνές πλαίσιο είναι ότι αφορά τους πάντες και εφαρμόζεται επί όλων, ασχέτως πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων. Τυχόν απομάκρυνση από την αρχή αυτή συνιστά βαρύτατο έως ανεπανόρθωτο πλήγμα στη δημοκρατία και στο δίκαιο.  

Το ζήτημα της αίτησης απόδοσης πολιτικού ασύλου των 8 στρατιωτικών από τη χώρα μας οφείλει να αντιμετωπιστεί από την ελληνική κυβέρνηση και αρχές μόνο στο πλαίσιο του δικαίου, διότι σε άλλη περίπτωση αφενός θα πλήξει βαρύτατα το κράτος δικαίου και την αξιοπρέπεια της χώρας, αφετέρου θα ταπεινώσει διεθνώς τη χώρα μας.

Το εξπρές του φόβου στην Τουρκία του Ερντογάν

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Με τη θριαμβευτι­κή επικράτηση του Ταγίπ Ερντο­γάν και του Κόμ­ματος Δικαιοσύ­νης και Ανάπτυξης φαινόταν να λή­γει οριστικά η απόπειρα στρατιωτι­κού πραξικοπήματος που εκδηλώθηκε το βράδυ της Παρασκευής και εί­χε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πά­νω από 250 άνθρωποι και να μετα­τραπούν οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας σε πεδία μαχών μέχρι το πρωί του Σαββάτου, όταν παραδό­θηκε ο βασικός όγκος των πραξικοπη­ματιών. Ο πολυδαίδαλος μηχανισμός του κυβερνώντος ισλαμικού κόμμα­τος, ο οποίος κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να κινητοποιήσει δεκάδες χιλιά­δες κόσμου σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, καθώς και μη απώλεια του ελέγχου σε καίριες δομές του κρατι­κού μηχανισμού, όπως η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και η ηγεσία του στρατού ξηράς αποτέλεσαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα δύο στοιχεία-κλειδιά για την έκβαση της επιχείρη­σης ανατροπής του Ερντογάν. 

Αυθόρμητα κινήματα και εξεγέρσεις της εργατικής τάξης

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

Η απελευθερωτική αποστολή της εργατικής τάξης δεν αναιρείται

Για μια ακόμη φορά η εργατική τάξη διαψεύδει τους νεκροθάφτες της. Τους αστούς ιδεολόγους και πολιτικούς που κατά καιρούς, μόνιμα και σε διαφορετικές ιστορικές συνθήκες, επιχειρούν να ανασκευάσουν την επιστημονική ανακάλυψη που οι Μαρξ και Ένγκελς διατύπωσαν στη Γερμανική Ιδεολογία και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ότι η εργατική τάξη, αντικειμενικά και ιστορικά, αποτελεί το νεκροθάφτη του καπιταλισμού και των εκμεταλλευτικών συστημάτων γενικά:

«Η εκμεταλλευμένη και καταπιεσμένη τάξη (το προλεταριάτο) δεν μπορεί πια να απελευθερωθεί απ’ την τάξη (αστική) που την εκμεταλλεύεται και την καταπιέζει, χωρίς ταυτόχρονα ν’ απελευθερώσει για πάντα ολόκληρη την κοινωνία από την εκμετάλλευση, την καταπίεση και τους ταξικούς αγώνες» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο).

Οι «Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων» ανέλαβαν την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου στα Εξάρχεια

Οι «Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων» ανέλαβαν με κείμενό τους, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα athens.indymedia, την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου με το ψευδώνυμο «Χαμπίμπι» την Τρίτη 7 Ιούνη στα Εξάρχεια. 

Στο μακροσκελές κείμενό τους κάνουν λόγο για "ταξικό πόλεμο" ενάντια στις μαφίες και τα ναρκωτικά, τη ναρκωκουλτούρα που τα αστικά ιδεολογήματα εξέθρεψαν με τις κάθε λογής μορφές του ‘’εναλλακτισμού’’, την κανιβαλική και αντικοινωνική βία και το δικαίωμα του λαού και του κινήματος να αντεπιτίθεται στη βία των καπιταλιστών και όσων τους υπηρετούν.

Περί απλής αναλογικής και κοινής λογικής

Παναγιώτης Μαυροειδής

Το γενικό εκλογικό δικαίωμα στον καπιταλισμό θεωρείται και είνα δημοκρατική κατάχτηση του εργατικού κινήματος, σε σχέση με τις εποχές της απολυταρχίας ή του αποκλεισμού των γυναικών ή των «κατώτερων» τάξεων.  Δε συνιστά ωστόσο και ουσιαστική δημοκρατία, δηλαδή δυνατότητα καθορισμού των συνθηκών ζωής, εργασίας, πολιτισμού των σύγχρονων κοινωνιών.

Βασικό διαπιστευτήριο δημοκρατικότητας  της αστικής δημοκρατίας είναι η «ελευθερία επιλογής» του πολίτη, η οποία σχεδόν μονοσήμαντα πιστοποιείται με το γενικό εκλογικό δικαίωμα και την εφαρμογή της αρχής «ένας άνθρωπος, μία ψήφος».

ΟΧΙ, ΟΧΙ ΝΑΙ

Γράφει ο 2310net  στο atexnos

Σαν ιδέα είναι τόσο απλή: Δημοκρατία έχουμε (λέμε τώρα) ρωτάμε τους πολίτες τι θέλουν και κάνουμε ό,τι πει η πλειοψηφία.

Η πρακτική της άμεσης δημοκρατίας μας είναι τόσο οικεία που την εφαρμόζουμε στο παιχνίδι μας όταν είμαστε μικρά παιδιά, στις διακοπές μας ακόμα και στην παρέα όταν καλούμαστε να λύσουμε το αιώνιο δίλημμα: θαλασσινά ή κρεατικά.

Η Aριστερά και η μάχη κατά της αστικής ΕΕ

Tου Δημήτρη Γκόβα

Ευρωλαγνεία, φυγή και θλίψη για το BREXIT από την Αριστερά των Βρυξελλών

Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος για έξοδο από την ΕΕ εκφράζει αντιφατικές και σοβαρές διεργασίες. Παρότι οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το κατεστημένο της Ευρώπης παρουσιάζoyn το αποτέλεσμα ως νίκη των «λαϊκιστών», της «ακροδεξιάς», είναι φανερό ότι πλειοψηφικά τμήματα των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ψήφισαν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, από θέσεις εναντίωσης στις βάρβαρες πολιτικές και τη λιτότητα που επιβάλλει η ΕΕ. Επίσης φανερό είναι ότι τμήματα της αστικής τάξης της Βρετανίας, για τα δικά τους συμφέροντα, στήριξαν την πορεία εξόδου από την ΕΕ, στα πλαίσια των ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.