Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…

Προφανώς οι κυβερνώντες υποτιμούν τη σοφία με την οποία ο λαός κάποιες φορές συνοψίζει (και εκδικείται) την οδυνηρή του πραγματικότητα, καθώς ο στόχος τους είναι η με κάθε τρόπο παραμονή τους στην εξουσία.

Το παράδειγμα των προεκλογικών υποσχέσεων των τριών συνεταίρων της κυβέρνησης είναι πρόσφατο. Δεν δίστασαν να υποσχεθούν τα πάντα. Από επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου μέχρι ότι δεν θα κοπούν περισσότερο οι μισθοί και οι συντάξεις.
Δεν πέρασε ούτε μισός χρόνος και αυτές οι προεκλογικές υποσχέσεις έχουν αντικατασταθεί από άλλες, παρόμοιες: αυτά είναι τα τελευταία μέτρα υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός συνοδεύοντας τις απειλές περί πείνας και δυστυχίας στην περίπτωση που δεν θα ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο.

Το προεκλογικό ψέμα, προφανώς, έχει αποκαλυφθεί: Και επαναδιαπραγμάτευση δεν έγινε και μισθοί και συντάξεις περικόπτονται και τα βάρη επί των αδύνατων πολλαπλασιάζονται. Αυτά τα έχει διαπιστώσει πια η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, όπως καταγράφηκε στη δημοσκόπηση της Pulse RC που δημοσίευσε την περασμένη βδομάδα το «Π» και σύμφωνα με την οποία μόνο το 4% πιστεύει την κυβέρνηση όταν υπόσχεται ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα.
Το ψέμα, ίσως, βοηθά για την αντιμετώπιση μιας δύσκολης πολιτικής στιγμής. Έχει όμως «κοντά ποδάρια»...Στην προκειμένη περίπτωση, οι υποσχέσεις του Αντώνη Σαμαρά περί των τελευταίων μέτρων αποδεικνύονται ψεύτικες μέσα από το ίδιο το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα, αφού στη σελίδα 37 υπάρχει σαφής αναφορά «στα μέτρα που απαιτούνται πέραν των παρεμβάσεων της περιόδου 2013 - 2014 για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού στα έτη 2015 - 2016».
Με πιο απλά λόγια, οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού για «όχι νέα μέτρα» σημαίνουν επιπρόσθετα μέτρα ύψους 1,87 δισ. ευρώ ή 1% του εκτιμώμενου ΑΕΠ το 2015 και 2,765 δισ. ευρώ το 2016. Και για να το κάνουμε ακόμη απλούστερο, όσοι εμπιστεύονται ακόμη αυτά που υπόσχεται ο πρωθυπουργός και οι συνεταίροι του ας είναι έτοιμοι για ένα ακόμη «κοστούμι» μέτρων ύψους 4,64 δισ. ευρώ τη διετία 2015 - 2016.

Τέλος χρόνου

Όπως είπαμε, το ψέμα μπορεί να προσφέρει κάποιον πολιτικό χρόνο για τους απαραίτητους ελιγμούς και «διορθώσεις». Ωστόσο, στην περίπτωση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων που τη συναπαρτίζουν ο πολιτικός χρόνος έχει παρέλθει.

Ήδη καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις – και οι τρεις μαζί δεν συγκεντρώνουν καν το 1/3 της προτίμησης του εκλογικού σώματος – και αναμένεται να αποτυπωθεί καταλυτικά, μετά την ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων και ειδικότερα όταν αρχίσει η διαδικασία της εφαρμογής τους. Τότε και οι πλέον εύπιστοι θα συνειδητοποιήσουν το ψέμα (των υποσχέσεων) και την «κλοπή» της λαϊκής εντολής...
Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσει η ελληνική κοινωνία για να αντιμετωπίσει την καταστροφή δεν μπορεί να είναι γνωστός. Ήδη τιμώρησε με εξαφάνιση από το κέντρο της πολιτικής σκηνής τους πρωταίτιους της καταστροφής, το ΠΑΣΟΚ και τους περισπούδαστους επιτελείς του. Ενδεχομένως, αυτή είναι η μοίρα που θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να αποφύγει η Ν.Δ. και ο αρχηγός της.
Αυτός είναι ίσως και ο λόγος για τον οποίο έχει ξεκινήσει ήδη όλη αυτή η «ωραία» συζήτηση για την εμφάνιση της «ευρωπαϊκής πατριωτικής παράταξης», η οποία, όπως κάποιοι σκέπτονται, μπορεί να λειτουργήσει ως κολυμπήθρα για να ξεπλυθούν σοσιαλιστικές, δεξιές και άλλες αμαρτίες με αριστερό άρωμα ενδεχομένως...

Πιθανότατα η σύμπτυξη των δυνάμεων που πόνταραν στη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από τις οδηγίες και την καθοδήγηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων να είναι η μόνη μικρή ελπίδα για την επιβίωσή τους. Καθώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, οι συνέταιροι στην κυβέρνηση ίσως καταφέρουν να υποτάξουν τις προσωπικές τους στρατηγικές στην ανάγκη τους για επιβίωση. 
Ωστόσο, ακόμη κι αν το καταφέρουν, είναι φανερό ότι ο χρόνος τους έχει τελειώσει, καθώς, όπως λέει η λαϊκή θυμοσοφία, «μια του… ψεύτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον τσακώσανε»...

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, 8 Νοεμβρίου 2012

Πηγή:Το Ποντίκι