Του Brian Denny στη Morning Star
Η άρνηση της Ουκρανίας να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ, οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν και η προσπάθεια να ρίξουν την κυβέρνηση με μια αποτυχημένη ψηφοφορία άρνησης εμπιστοσύνης, όλα έχουν τις ρίζες τους στη μεγάλη γεωπολιτική μάχη που διεξάγεται μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας.
Η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ευρωπαϊκή Ένωση για να ασκήσει πίεση για την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην πολιτική και οικονομική σφαίρα του Βερολίνου. Ωστόσο, το σχέδιο επέκτασης της Γερμανίας ανακόπηκε κατά τη σύνοδο κορυφής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης της ΕΕ στο Βίλνιους.
Μόνο δύο χώρες, η Γεωργία και η Μολδαβία υπέγραψαν συμφωνίες σύνδεσης με την ΕΕ, ενώ η Λευκορωσία και η Αρμενία, προτίμησαν να ενταχθούν στην Ευρασιατική Τελωνειακή Ένωση με τη Ρωσία. Η Μόσχα είχε ασκήσει τη δική της πίεση στο Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών κυρώσεων και άλλων απειλών, προκειμένου να κρατήσει την Ουκρανία από τη νέα εξόρμηση του Βερολίνου προς τα ανατολικά.
Ωστόσο, η Γερμανία συνέχισε τις προσπάθειές της για να αποσπάσει την Ουκρανία από τη ρωσική σφαίρα και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης μιλούν τώρα για τη «μάχη για την Ουκρανία» και ένα «νέο σιδηρούν παραπέτασμα» που πρέπει να ηττηθεί στα ανατολικά. Η ΕΕ έχει επίσης προειδοποιήσει την Ουκρανία ότι αντιμετωπίζει οικονομικό αποκλεισμό, εάν συνεχίσει να αρνείται να υπογράψει.
Η μαριονέτα του Βερολίνου, επικεφαλής εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ, Κάθριν Άστον δήλωσε πως η Ουκρανία δεν μπορεί να «γίνει ένας προβλέψιμος και αξιόπιστος συνομιλητής για τις διεθνείς αγορές». Το ΔΝΤ έχει ήδη αναστείλει την πίστωση ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων του 2011, επειδή η Ουκρανία αρνήθηκε να σταματήσει την επιδότηση των λογαριασμών φυσικού αερίου των νοικοκυριών.
Η Συνθήκη της ΕΕ θα επιτρέψει επίσης στα ευρωπαϊκά μονοπώλια να αρπάξουν κρίσιμες αγορές ενέργειας της Ουκρανίας.
Οι Γερμανικές εταιρείες έχουν ήδη εφοδιάσει τη χώρα με φυσικό αέριο μέσω αγωγών που περνούν από την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία μέχρι το επόμενο έτος, σπάζοντας την εξάρτηση της Ουκρανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Γερμανική ομάδα εξωτερικής πολιτικής, το Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (DGAP), συζητά ανοιχτά πως οι συμφωνίες σύνδεσης πρέπει να εφαρμοστούν στο πλαίσιο «εποπτείας» και ζητά «αυστηρά και πολύ επώδυνα μέτρα κοινωνικής προσαρμογής».
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό δείτε τις αυστηρές απαιτήσεις διάσωσης που επεβλήθησαν σε χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Κύπρος και τα άλλα κράτη μέλη.
Μακροπρόθεσμα η DGAP προβλέπει την ενσωμάτωση ακόμη και της Ρωσίας στο σύστημα της αχαλίνωτης εταιρικής δικτατορίας που προβλέπει η Συνθήκη της ΕΕ κάτω από την ηγεμονία του Βερολίνου, στο άνοιγμα γερμανικών επιχειρήσεων για την οικονομική ανάπτυξη σε όλη τη διαδρομή προς τον Ειρηνικό.
Έτσι, η άρνηση της Ουκρανίας να υπογράψει συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ έχει χαλάσει πολύ μεγάλα Τευτονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τη υποστήριξη των ΜΜΕ της Δύσης στις διαδηλώσεις της «φιλοευρωπαϊκής» συμμαχίας στην Ουκρανία.
Τελικά, ποιοι είναι αυτοί οι αγωνιστές «υπέρ της δημοκρατίας» που δεν μπορούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση που αποτελείται από το Κόμμα των Περιφερειών του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς και υποστηρίζεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας;
Ξεκάθαρα, είναι μια ανίερη συμμαχία συντηρητικών, φασιστών και ρεβανσιστικών ομάδων που προωθούν τη λατρεία γύρω από πρώην συνεργάτες των Ναζί.
Αυτή η λατρεία επικεντρώνεται ιδίως στον Stepan Bandera, ηγέτη της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), που ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Ναζί κατά τη διάρκεια της εισβολής στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941. Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν ανεγερθεί πολλά μνημεία του Bandera, ιδιαίτερα στη δυτική Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου ενός αγάλματος στην πόλη του Λβιβ, εκεί όπου πραγματοποιήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα πογκρόμ κατά των Εβραίων.
Μετά την Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία, ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος του κόμματος «Η Ουκρανία Μας» Βίκτορ Γιούσενκο ανακήρυξε επίσημα τον Bandera και το ναζιστή συνάδελφό του Roman Shukhevych «ήρωες της Ουκρανίας». Ένα σημαντικό κόμμα που προωθεί αυτή τη λατρεία είναι το κόμμα της Πανουκρανικής Ένωσης «Svoboda» (ελευθερία), υπό την καθοδήγηση κάποιου Oleh Tiahnybok ο οποίος μιλώντας πρόσφατα στον τάφο του άλλου Ουκρανού ναζί, καταφέρθηκε κατά της «εβραϊκής μαφίας στη Μόσχα».
Το Svoboda βρίσκεται στην ακροδεξιά πτέρυγα της οργάνωσης Συμμαχία Ευρωπαϊκών Εθνικών Κινημάτων (AENM). Μεταξύ των μελών είναι το νεοφασιστικό ουγγρικό κόμμα Jobbik (Κίνημα για μια Καλύτερη Ουγγαρία) και το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας. Ο ηγέτης του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος Nick Griffin είναι αντιπρόεδρος της AENM. Επίσης, έχει επιδιώξει να συσφίξει τους δεσμούς του με το νεοφασίστικο Forza Nuova στην Ιταλία και με το ακροδεξιό Γερμανικό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα.
Το Svoboda εμπνέεται άμεσα από την παράδοση των συνεργατών των ναζί που διεξήγαγαν πολυάριθμες σφαγές στην κατεχόμενη Σοβιετική Ένωση, αλλά το Βερολίνο έχει παραμείνει σιωπηλό.
Το φιλογερμανικό κόμμα «Batkivschyna» (Πατρίδα) της Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία φυλακίστηκε για απάτη και υπεξαίρεση, μπήκε σε μια εκλογική συμμαχία με το Svoboda στην πορεία προς τις τελευταίες εκλογές. Αυτό επέτρεψε στο Svoboda να κερδίσει 10,4 τοις εκατό των ψήφων, κερδίζοντας 37 βουλευτές στη Verkhovna Rada (το Ουκρανικό Κοινοβούλιο).
Για να ολοκληρωθεί αυτή η αντιρωσική συμμαχία υπάρχει και το κόμμα UDAR του Vitaly Klitschko, ένα αρκτικόλεξο που γοητευτικά μεταφράζεται ως «γροθιά». Ο Klitschko είναι ένας παγκόσμιος πρωταθλητής της πυγμαχίας βαρέων βαρών και εθνικός ήρωας ο οποίος έχει υποβάλει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές του 2015. Ωστόσο, δε φαίνεται πιθανό να καταφέρει να εκλεγεί καθώς ζει και μένει κυρίως στη Γερμανία. Το Γερμανικό Κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης παραδέχεται ανοιχτά ότι το Ίδρυμα Konrad Adenauer «ανέθεσε» στον Klitschko το καθήκον της δημιουργίας ενός ακροδεξιού κόμματος στην Ουκρανία, προκειμένου να δημιουργηθεί μια σταθερή πλειοψηφία υπέρ της ΕΕ στο Κίεβο.
Κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης του ιδρύματος με τον Klitschko στις Βρυξέλλες, η Γερμανίδα ευρωβουλευτής του CDU Elmar Brok μίλησε ειλικρινά σχετικά με το γιατί το Βερολίνο έχει τόσο έντονο ενδιαφέρον για την Ουκρανία.
Στο κάτω-κάτω, είναι «μια χώρα με μεγάλες οικονομικές δυνατότητες», με «έναν μορφωμένο πληθυσμό» και με «καλές γεωργικές προϋποθέσεις».
Δεν είναι να απορεί κανείς που η Γερμανία θέλει να πιέσει για την στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ η οποία προγραμματίζεται για αργότερα αυτό το μήνα.
*Ο Brian Denny είναι μέλος της οργάνωσης «Όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση» www.no2eu.com
Πηγή: morningstaronline.co.uk
Μετάφραση - Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης
Αναδημοσίευση από:Εργατικός Αγώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου